Π. ΑΓΓΕΛΟΣ ΑΓΓΕΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ : ΟΙ ΤΡΑΓΙΚΟΤΑΤΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ

ΟΙ ΤΡΑΓΙΚΟΤΑΤΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ

Πρωτοπρεσβ. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος

Ἡ πλήρης ἐκκλησιαστική κοινωνία μέ τούς σχισματικούς τῆς Οὐκρανίας μέσῳ τῶν συλλείτουργων καί τῆς μνημονεύσεως ἔχει τραγικότατες πρακτικές συνέπειες.    

Θίγεται πλέον βάναυσα ἡ περί μυστηρίων διδασκαλία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, διότι οἱ ἀπαρτίζοντες τήν νέα ψευδοεκκλησία τῆς Οὐκρανίας σχισματικοί, ἀχειροτόνητοι, αὐτοχειροτόνητοι, καθηρημένοι καί ἀφορισμένοι δέν ἔχουν Χάρι, ἱερωσύνη καί ἀποστολική διαδοχή καί δέν τελοῦν ἔγκυρα μυστήρια.

Εἰδικότερα, ὅταν Ἱεράρχες ἐπιτρέπουν στούς σχισματικούς ψευδοκληρικούς νά προΐστανται καί νά προεξάρχουν στήν τέλεση τῆς Θείας Λειτουργίας στίς Μητροπόλεις τους, ἐγείρονται μεγάλα ζητήματα, ὅπως, ἄν ὄντως ἔχει τελεσθεῖ ἔγκυρη Θεία Λειτουργία, ἄν ὄντως ἔχουν μεταβληθεῖ ὁ ἄρτος καί ὁ οἴνος σέ Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ καί ἄν οἱ πιστοί μεταλαμβάνουν ὄντως Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ. Δυστυχῶς, ἡ ἀπάντηση εἶναι ἀρνητική, διότι οἱ σχισματικοί, ὄντες ἐκτός Ἐκκλησίας, δέν εἶναι κανονικοί κληρικοί, δέν κατέχουν τήν Χάρι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, δέν ἔχουν ἱερωσύνη καί ἀποστολική διαδοχή καί δέν τελοῦν ἔγκυρα μυστήρια. Ἑπομένως, ἡ Θεία Λειτουργία, πού τελοῦν, εἶναι ἄκυρη. Ὁ ἄρτος καί ὁ οἴνος δέν μεταβάλλονται σέ Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ, ὅσες φορές κι ἄν ποῦν τά λόγια τῆς ἐπικλήσεως τοῦ Ἁγίου Πνεύματος γιά τήν μεταβολή τῶν Τιμίων Δώρων σέ Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ. Οἱ πιστοί κοινωνοῦν μόνο ἄρτο καί οἴνο, καί ὄχι Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ. Ἡ Θεία Λειτουργία τελεῖται μόνον ἐξωτερικῶς καί φαινομενικῶς καί ὄχι κατά τήν οὐσία, διότι δέν κατέρχεται ἡ τελειωτική Χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Στίς παραπάνω περιπτώσεις φυσικά ἰσχύουν οἱ Ἱεροί Κανόνες, ὅπως ὁ 10ος τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, πού λέγει : «Εἴ τις ἀκοινωνήτῳ, κἄν ἐν οἴκῳ συνεύξηται, οὗτος ἀφοριζέσθω»[1][1], ὁ 11ος τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, πού λέγει : «Εἴ τις καθηρημένῳ, Κληρικός ὤν, Κληρικῷ συνεύξηται, καθαιρείσθω καί αὐτός»[1][2], ὁ 45ος τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, τόν ὁποῖο ἑρμηνεύοντας ὁ Ὅσιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, λέγει : «…ὅποιος μέ τούς ἀφορισμένους συμπροσεύχηται (καθώς τοιοῦτοι εἶναι οἱ αἱρετικοί), πρέπει νά συναφορίζεται καί αὐτός κατά τόν Ι΄ των αὐτῶν Ἀποστόλων. Εἰ δέ καί ἐσυγχώρησεν εἰς τούς αἱρετικούς αὐτούς νά ἐνεργήσουν κανένα λειτούργημα, ὡσάν Κληρικοί, ἄς καθαίρηται, ἐπειδή ὅποιος Κληρικός συλλειτουργήσει μέ καθηρημένους (καθώς τοιοῦτοι εἶναι οἱ αἱρετικοί κατά τόν Β΄ καί Δ΄ Κανόνα τῆς Γ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου) συγκαθαιρεῖται καί αὐτός κατά τόν ΙΑ΄ των Ἀποστόλων»[1][3], ὁ 2ος τῆς ἐν Ἀντιοχείᾳ Τοπικῆς Συνόδου, ἀναγνωρισμένης ἀπο Οἰκουμενικές, πού λέγει : «ὁ κοινωνών ἀκοινωνήτῳ ἀκοινώνητος ἔσται»[1][4] καί ἄλλοι συμφωνοῦντες Κανόνες.  

Τέτοια περιστατικά δυστυχῶς συνέβησαν πρόσφατα καί πολύ φοβόμαστε ὅτι θά ἐνταθοῦν ἀκόμη περισσότερο στό μέλλον μετά τήν ἀναγνώριση τῆς νέας σχισματικῆς Οὐκρανικῆς ψευδοεκκλησίας καί τοῦ ἐπικεφαλῆς της σχισματικοῦ ψευδομητροπολίτου Ἐπιφανίου ἀπό τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο, τήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος καί τό Πατριαρχεῖο Ἀλεξανδρείας. Ἄς ἀναφέρουμε μερικά.

α) Τό πρωΐ τῆς Κυριακῆς, 20-10-2019, στόν Ἑλληνορθόδοξο Καθεδρικό Ναό τῆς Ἁγίας Τριάδος Νέας Ὑόρκης, τελέστηκε ἀρχιερατικό συλλείτουργο, προεξάρχοντος τοῦ σχισματικοῦ ψευδομητροπολίτου Κιέβου καί πάσης Οὐκρανίας Ἐπιφανίου καί συλλειτουργούντων τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀμερικῆς Ἐλπιδοφόρου καί Μητροπολιτῶν τῆς Ἀμερικῆς. Ἐπιπλέον ἔγινε καί μία χειροτονία εἰς διάκονον[1][5].

β) Τό Σάββατο, 26-10-2019, ὁ σχισματικός ψευδεπίσκοπος Ὀλβίας Ἐπιφάνιος τῆς νέας ψευδοεκκλησίας τῆς Οὐκρανίας, ἱερούργησε στόν Ἱ. Ν. Ἁγίου Δημητρίου Βόλου, κατόπιν ἀδείας τοῦ οἰκείου Μητροπολίτου Δημητριάδος Ἰγνατίου[1][6].

γ) Δύο Οὐκρανοί ψευδεπίσκοποι, ὁ Περεγιασλάβ Ἀλέξανδρος καί ὁ Βίννιτσα Συμεών τῆς νέας ψευδοεκκλησίας τῆς Οὐκρανίας μαζί μέ ψευδοϊερεῖς καί λαϊκούς, πραγματοποίησαν τό πρῶτο μεγάλο προσκύνημα στόν Ἑλλαδικό χῶρο ἀπό τίς 9 ἕως τίς 15 Νοεμβρίου 2019. Στίς 11 Νοεμβρίου λειτούργησαν μόνοι τους στό Προσκύνημα τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Ρώσου Εὐβοίας, κατόπιν ἀδείας τοῦ οἰκείου Μητροπολίτου Χαλκίδος Χρυσοστόμου[1][7]. Στίς 12 Νοεμβρίου λειτούργησαν στό Μοναστήρι τοῦ Τρικόρφου Φωκίδος, συλλειτουργούντων τοῦ οἰκείου Μητροπολίτου Φωκίδος Θεοκτίστου καί τοῦ Πρωτοσυγκέλλου - Ἡγουμένου Ἀρχιμ. Νεκταρίου Μουλατσιώτη[1][8]. Στίς 15 Νοεμβρίου λειτούργησαν στόν Ἱερό Ναό Ἁγίας Μαρίνης Ἠλιουπόλεως, προσκεκλημένοι τοῦ ἐφημερίου Ἀρχιμ. Σεραφείμ Δημητρίου, συλλειτουργοῦντος τοῦ βοηθοῦ Ἐπισκόπου τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν Ἀνδρούσης Κωνστάντιου[1][9].

Στίς παραπάνω περιπτώσεις ἡ Θεία Λειτουργία, πού τελέστηκε ἀπό τούς σχισματικούς, εἶναι ἄκυρη, χωρίς μεταβολή τοῦ ἄρτου καί τοῦ οἴνου σέ Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ.

Οἱ σχισματικοί Οὐκρανοί ἐπισκέφθηκαν, ἐπίσης, τήν Ἰερά Μονή τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Ἐφραίμ στή Νέα Μάκρη[1][10], τήν Ἱερά Μονή Παντοκράτορος Νταοῦ Πεντέλης[1][11], τόν Καθεδρικό Ναό τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου Πατρῶν[1][12], τήν Ἱερά Μονή τοῦ Μεγάλου Σπηλαίου Καλαβρύτων[1][13], τόν Ὅσιο Δαβίδ Εὐβοίας, τό Καστράκι Καλαμπάκας, καί τό Μεγάλο Μετέωρο.

Ἐδῶ θά θέλαμε νά τονίσουμε ὅτι δέν θά ἔπρεπε νά ἐπιτρέψουν στούς σχισματικούς Οὐκρανούς νά προσκυνήσουν σέ Ναούς καί Μοναστήρια, γιά τόν λόγο ὅτι δὲν ἐπρόκειτο γιὰ ἀπλούς προσκυνητὲς, ἀλλὰ γιά ἀνθρώπους σὲ διατεταγμένη ὑπηρεσία, με δόλο καί μέ σκοπό νά δείξουν ὅτι σύμπας ὁ κλῆρος καί ὁ λαός τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας τούς ἀποδέχεται κανονικά, ὥστε νὰ τοὺς συνηθίσουμε, χωρίς ἀντιδράσεις.  

Πρός ἀντιμετώπιση, λοιπόν, τῆς ἀνωτέρω κρισίμου καταστάσεως συνιστᾶται στούς μέν κληρικούς νά ἀποφεύγεται ἡ συμπροσευχή καί τό συλλείτουργο μέ τούς σχισματικούς καί ὅσους τούς ἀναγνωρίζουν, στούς δέ πιστούς νά ἀποφεύγεται ὀ ἐκκλησιασμός σέ Ναούς, ὅπου λειτουργοῦν σχισματικοί καί ὅσοι τούς ἀποδέχονται.

---

[1][1] ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ, Πηδάλιον, ἐκδ. Β. Ρηγόπουλος, Θεσ/κη 2003, σ. 13.

[1][2] Ὅ. π., σσ. 13-14.

[1][3] Ὅ. π., σσ. 50-51.

[1][4] Ὅ. π., σσ. 407-408.

[1][5] Συλλείτουργο Ἐπιφανίου Κιέβου καί Ἐλπιδοφόρου Ἀμερικῆς στή Νέα Ὑόρκη (video - photos),  20-10-2019, http://fanarion.blogspot.com/2019/10/video-photos.html, https://katanixi.gr/2019/10/21/συλλείτουργο-του-σχισματικού-επιφαν/

[1][6] Ὁ σχισματικός ψευδεπίσκοπος Ὀλβίας Ἐπιφάνιος στόν Βόλο, 26-10-2019, https://katanixi.gr/2019/10/28/ο-σχισματικός-ψευδεπίσκοπος-ολβίας-ε/

[1][7] Οἱ σχισματικοί Οὐκρανοί λειτούργησαν στόν Ἅγ. Ἰωάννη τόν Ρῶσσο καί πῆγαν Μετέωρα καί Ὅσιο Δαυίδ Εὐβοίας, 12-11-2019, https://tasthyras.wordpress.com/2019/11/12/οι-σχισματικοί-ουκρανοί-λειτούργησα/

[1][8] Θερμή ὑποδοχή ἀπό τόν Φωκίδος Θεόκτιστο σέ Οὐκρανούς Ἱεράρχες, 12-11-2019, https://www.romfea.gr/ieres-mitropoleis/33035-thermi-upodoxi-apo-ton-fokidos-theoktisto-se-oukranous-ierarxes, Ὁ Φωκίδος συλλειτούργησε μέ τούς σχισματικούς Οὐκρανούς, 12-11-2019, http://aktines.blogspot.com/2019/11/blog-post_276.html, Νέα πρόκληση Φωκίδος Θεόκτιστου. Καλεῖ τόν Μόσχας νά μήν ἐναντιώνεται στούς σχισματικούς (φωτο - βίντεο), 15-11-2019, https://katanixi.gr/2019/11/15/νέα-πρόκληση-φωκίδος-θεόκτιστου-καλε/, Πρωτοσύγκελος τῆς Μητρόπολης Φωκίδος στό ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ : Γιατί δεχτήκαμε τούς Οὐκρανούς Ἐπισκόπους, 15-11-2019, https://www.vimaorthodoxias.gr/eipan/protosygkelos-tis-mitropolis-fokidos-sto-vima-orthodoxias-giati-dechtikame-tous-oukranous-episkopous/

[1][9] Οἱ σχισματικοί Οὐκρανοί στήν Ἁγ. Μαρίνα Ἠλιούπολης, 15-11-2019,  https://tasthyras.wordpress.com/2019/11/16/οι-σχισματικοί-ουκρανοί-στην-αγ-μαρίν/

[1][10] Οἱ σχισματικοί Οὐκρανοί ψεύδονται ὅτι ἦσαν παρόντες στή μνήμη τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου καί στή Μονή τοῦ Ἁγίου Μηνᾶ Αἴγινας, 09-11-2019, https://katanixi.gr/2019/11/09/οι-σχισματικοί-ουκρανοί-ψεύδονται-ότ/

[1][11] ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ!!! Οἱ Οὐκρανοί σχισματικοί, πού ἐπισκέπτονται τήν Ἑλλάδα, ἐξαφανίστηκαν, 11-11-2019, https://katanixi.gr/2019/11/11/συναγερμοσ-οι-ουκρανοί-σχισματικοί-π/

[1][12] Δραματικές εξελίξεις στην Πάτρα…, 13-11-2019, https://katanixi.gr/2019/11/13/δραματικές-εξελίξεις-στην-πάτρα/

[1][13]

[1] Οἱ σχισματικοί Οὐκρανοί «ἐπίσκοποι» πλησιάζουν στόν Ἅγιο Ἀνδρέα Πατρῶν, 13-11-2019, https://katanixi.gr/2019/11/13/οι-σχισματικοί-ουκρανοί-επίσκοποι-πλ/

http://aktines.blogspot.com

ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙΣ Ο ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΦΛΟΣ!

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΗΜΑΣ!

Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον ημάς!

ΓΛΥΚΙΑ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΚΡΑΤΑ ΜΑΣ ΥΠΟ ΤΗΝ ΣΚΕΠΗ ΣΟΥ!

Γλυκιά Μητέρα του Θεού, κράτα μας υπό την Σκέπη σου!

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΣ ΜΟΥ!

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΣ ΜΟΥ!

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΜΑΤΘΑΙΟΣ Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ

Άγιος Ματθαίος Απόστολος και Ευαγγελιστής 

Ο Απόστολος και Ευαγγελιστής Ματθαίος, πριν γίνει μαθητής του Κυρίου Ιησού Χριστού, ονομαζόταν Λευίς. Ο πατέρας του λεγόταν Αλφαίος και ήταν από τη Γαλιλαία.

Ο Ματθαίος έκανε το επάγγελμα του τελώνη, και ο Ιησούς τον βρήκε να κάθεται στο τελωνείο έξω από την Καπερναούμ. Και είπε προς αυτόν: «Ἀκολούθει μοι». Ο Ματθαίος, χωρίς καμιά καθυστέρηση, αμέσως τον ακολούθησε. Και όχι μόνο εγκατέλειψε το αμαρτωλό - για την εποχή εκείνη - επάγγελμα του τελώνη, αλλά και με χαρά φιλοξένησε τον Κύριο στο σπίτι του. Εκεί, μάλιστα, ήλθαν και πολλοί τελώνες και άλλοι αμαρτωλοί άνθρωποι, με τους οποίους ο Ιησούς συνέφαγε και συζήτησε. Οι φαρισαίοι, όμως, που είχαν πωρωμένη συνείδηση, όταν είδαν αυτή την ενέργεια του Κυρίου, αμέσως τον κατηγόρησαν ότι συντρώγει με τελώνες και αμαρτωλούς. Ο Ιησούς το άκουσε και είπε εκείνα τα θαυμάσια λόγια: «Οὐ γὰρ ἦλθον καλέσαι δικαίους, ἀλλὰ ἁμαρτωλοὺς εἰς μετάνοιαν» (Ματθαίου, θ' 13). Δηλαδή, λέει ο Κύριος, δεν ήλθα για να καλέσω εκείνους που νομίζουν τους εαυτούς τους δίκαιους, αλλά ήλθα να καλέσω τους αμαρτωλούς, για να μετανοήσουν και να σωθούν.

Στο Ματθαίο οφείλει η Εκκλησία μας το πρώτο κατά σειρά στην Καινή Διαθήκη Ευαγγέλιο, που γράφτηκε το 64 μ.Χ. Ο Ματθαίος κατά την παράδοση κήρυξε το Ευαγγέλιο στην Αιθιοπία, όπου και πέθανε μαρτυρικά. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Αγίου στις 16 Νοεμβρίου. 

https://www.saint.gr

ΠΩΣ ΚΑΘΙΕΡΩΘΗΚΕ Η ΝΗΣΤΕΙΑ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΜΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ!

ΠΩΣ ΚΑΘΙΕΡΩΘΗΚΕ Η ΝΗΣΤΕΙΑ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΜΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Σέ πολλά σημεία της Αγίας Γραφής γίνεται λόγος για τη νηστεία και όλοι οι ιεροί Πατέρες της Εκκλησίας μας αναφέρονται σε ομιλίες τους στο θέμα της νηστείας.

Ο Μέγας Βασίλειος μάλιστα, που μας άφησε δύο εξαίρετες ομιλίες περί της νηστείας, ονομάζει τη νηστεία «συνηλικιῶτιν τῆς ἀνθρωπότητος».

Είναι, λέει, η πρώτη εντολή που δόθηκε στους ανθρώπους από τον Θεό.

«Νηστεία ἐν τῷ παραδείσῳ ἐνομοθετήθη». Όταν έδωσε εντολή στους Πρωτοπλάστους να μη φάγουν τους καρπούς ενός συγκεκριμένου δένδρου, έδωσε εντολή «νηστείας και εγκρατείας» (ΕΠΕ 6, 26).

Αυτή λοιπόν η θεόσδοτη εντολή, την οποία τήρησε και ο Θεάνθρωπος και οι άγιοι Απόστολοι, όταν οργανώθηκε με τη Χάρη του Παναγίου Πνεύματος η Εκκλησία, έλαβε τη θέση της στη ζωή της Εκκλησίας. Καθορίστηκαν μάλιστα οι ημέρες της νηστείας με αποφάσεις Συνόδων και ιερών Κανόνων για να λειτουργούν τα πάντα «κατά τάξιν καί εὐσχημόνως» (Α’ Κορ. ιδ’ 40)…

Έτσι πολύ νωρίς καθιερώθηκε η Νηστεία της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και της Τετάρτης και Παρασκευής. Ο ΞΘ’ (69ος) Αποστολικός Κανών θεσπίζει τα εξής: «Εἴ τις Ἐπίσκοπος, ἤ Πρεσβύτερος, ἤ Διάκονος, ἤ Ὑποδιάκονος, ἤ Ἀναγνώστης, ἤ Ψάλτης, τήν ἁγίαν Τεσσαρακοστήν οὐ νηστεύει, ἤ Τετράδα, ἤ Παρασκευήν, καθαιρείσθω. Ἐκτός εἰμή δι’ ἀσθένειαν σωματικήν ἐμποδίζοιτο. Ἐάν δέ λαϊκός ᾖ, ἀφοριζέσθω» («Πηδάλιον»).

Ο άγιος Νικόδημος ερμηνεύοντας και σχολιάζοντας στο «Πηδάλιον» τον Κανόνα αυτό γράφει: «Όλους ομού και ιερωμένους, και λαϊκούς προστάζει ο παρών Κανών να νηστεύωσι παρομοίως και επίσης, τόσον την μεγάλην Τεσσαρακοστήν, όσον και κάθε Τετράδα και Παρασκευήν… Την μεν αγίαν Τεσαρασκοτήν νηστεύομεν… όχι διά το Πάσχα, όχι διά τον Σταυρόν, αλλά διά τας αμαρτίας μας… Όθεν δεν πρέπει να λέγωμεν ότι πενθούμεν διά τον Σταυρόν. Ου γαρ δι’ εκείνον πενθούμεν· μη γένοιτο· αλλά διά τα εδικά μας αμαρτήματα. Νηστεύομεν δε την Τεσσαρακοστήν, κατά την μίμησιν του Κυρίου, οπού ενήστευσεν επί του όρους ημέρας τεσσαράκοντα. Τας δε δύω ημέρας της εβδομάδος νηστεύομεν, την μεν Τετράδα, διατί εις την ημέραν αυτήν έγινε το συμβούλιο διά την προδοσίαν του Κυρίου μας· την δε Παρασκευήν, διατί εις την ημέραν ταύτην έπαθε σαρκί τον υπέρ της σωτηρίας μας θάνατον…». Η ΣΤ’ Οικουμενική Σύνοδος με τον ΠΘ’ (89ο) Κανόνα της κάνει ειδικό λόγο για τη Νηστεία της Μεγάλης Εβδομάδος: «Τας του σωτηρίου πάθους ημέρας, εν νηστεία και προσευχή και κατανύξει επιτελούντας, χρη τους πιστούς περί μέσας της περί το μέγα Σάββατον νυκτός ώρας απονηστίζεσθαι…». Ορίζει δηλαδή να λήγει η νηστεία μετά το μεσονύκτιο του Μεγάλου Σαββάτου («Πηδάλιον»).

Για την Τεσσαρακοστή των Χριστουγέννων, το γνωστό Σαρανταήμερο, που είναι κάπως ελαφρότερη νηστεία, διότι επιτρέπεται κατάλυση ιχθύων, ο άγιος Συμεών, αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης, που είναι ειδικός ως προς τα λειτουργικά θέματα της Εκκλησίας, γράφει: «Η Τεσσαρακονθήμερος (νηστεία) εικονίζει την νηστείαν του Μωυσέως, όστις νηστεύσας τεσσαράκοντα ημέρας και νύκτας έλαβεν εις πλάκας τους λόγους του Θεού, ημείς δε νηστεύοντες τεσσαράκοντα ημέρας βλέπομεν και λαμβάνομεν τον ζώντα λόγον εκ της Παρθένου, όχι γεγραμμένον εν λίθοις, αλλά σεσαρκωμένον γεννηθέντα, και αξιούμεθα να κοινωνώμεν την θειοτέραν αυτού Σάρκα» («Τα Άπαντα» Εν Αθήναις 1868, σ. 369).

Παρόμοια είναι και η Νηστεία των Αγίων Αποστόλων, για την οποία ομιλεί το αρχαίο εκκλησιαστικό κείμενο, που επιγράφεται «Διαταγαί Αποστόλων». «Μετά ουν το εορτάσαι υμάς την Πεντηκοστήν εορτάσατε μίαν εβδομάδα (επιτρέπεται σ’ αυτήν κατάλυση σε όλα), και μετ’ εκείνην νηστεύσατε μίαν· δίκαιον γαρ και ευφρανθήναι επί τη εκ Θεού δωρεά (για την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος) και νηστεύσαι μετά την άνεσιν (ΒΕΠΕΣ 2, 93). Και οι θείοι Απόστολοι, σχολιάζει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, «ενήστευαν και ούτως επέμποντο εις το κήρυγμα» («Πηδάλιον» Σημ. εις 69ον Αποστολικόν Κανόνα).

Για τη Νηστεία του Δεκαπενταυγούστου, που διαρκεί λίγες ημέρες, ο άγιος Συμεών Θεσσαλονίκης γράφει ότι «εις τιμήν αποβλέπει της του Θεού Λόγου Μητρός, η οποία προγνωρίζουσα την αγίαν της μετάστασιν από τον κόσμον, πάντοτε ηγωνίζεται υπέρ υμών, και ενήστευεν, αν και χρείαν δεν είχε Νηστείας, ως καθαρά και πανάμωμος, ζώσα δε αγγελικώς η υψηλοτέρα και των Αγγέλων και προσευχομένη συνεχώς… και πάντοτε δι’ ημάς ικετεύουσα… Διά τούτο και ημείς χρεωστούμεν να νηστεύσωμεν… εκμιμούμενοι τον βίον της» (έ. α.)

Τα πιο πάνω ελάχιστα πληροφοριακά στοιχεία, ως προς τον καθορισμό των Νηστειών της Εκκλησίας μας, ας γίνουν αφορμή να αγαπήσουμε τη νηστεία, όπως μας προτρέπουν οι ύμνοι των ημερών αυτών.

Είναι πολύ αποτελεσματικό όπλο στον αόρατο πόλεμο για την κατάκτηση της αγιότητας.

Περιοδικό «Η Δράσις μας», Φεβρουάριος 2010

ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ- ΚΑΛΗ ΝΗΣΤΕΙΑ!

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΙΠΟΤΕ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΟ, ΟΥΤΕ ΙΣΟ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ!

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Δεν υπάρχει τίποτε δυνατότερο ούτε ίσο με την προσευχή. "Κύριε Ιησού Χριστέ, Ελέησόν με".

Η προσευχή είναι το τείχος των πιστών, το όπλο μας το ακατανίκητο, η προσευχή είναι μέσον της καθάρσεως της ψυχής μας, η προσευχή είναι η απολύτρωση των αμαρτημάτων μας, η προσευχή είναι η προϋπόθεση κάθε καλού. Διότι η προσευχή δεν είναι τίποτε άλλο παρά διάλογος με το Θεό και συνομιλία με το Θεό.
Ποιός λοιπόν θα μπορούσε να είναι πιο ευτυχισμένος από αυτόν που αξιώθηκε να ομιλεί συνεχώς στον Δεσπότη;

Είναι μεγάλο όπλο η προσευχή, "Κύριε Ιησού Χριστέ, Ελέησόν με" εάν γίνεται με κατάλληλη διάθεση. Είναι μεγάλο όπλο η προσευχή, μεγάλη ασφάλεια, μεγάλος θησαυρός, μεγάλο λιμάνι, περιοχή απαραβίαστη. Μεγάλο αγαθό η προσευχή. Διότι εάν κάποιος συζητώντας με κάποιον ενάρετο άνθρωπο, παίρνει όχι μικρή ωφέλεια απ’ αυτόν, εκείνος που αξιώθηκε να κάνει διάλογο με το Θεό, πόσα αγαθά δεν θα απολαύσει; Επειδή η προσευχή είναι διάλογος με το Θεό.

Δεν υπάρχει τίποτε δυνατότερο ούτε ίσο με την προσευχή …."Κύριε Ιησού Χριστέ, Ελέησόν με" Καμία σχέση δεν έχει με αυτή τη ζωή κατά την διάρκεια της προσευχής αυτός που προσεύχεται σωστά· ακόμη και αν βράζει μέσα του ο θυμός, εύκολα υποχωρεί, και αν ανάβει η επιθυμία, σβήνει, και αν τον λιώνει ο φθόνος, διώχνεται με πολλή ευκολία.

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΕΣΥ Ο ΙΔΙΟΣ ΔΕΝ ΑΚΟΥΣ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΤΗΝ ΑΚΟΥΣΕΙ Ο ΘΕΟΣ;

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Πολλοί μπαίνουν στην εκκλησία, λένε διάφορες προσευχές και βγαίνουν. Βγαίνουν, χωρίς να γνωρίζουν τι είπαν. Τα χείλη τους κινούνται, αλλά τ’ αυτιά τους δεν ακούνε.

Εσύ ο ίδιος δεν ακούς την προσευχή σου, και θέλεις να την ακούσει ο Θεός;

“Γονάτισα”, λες. Γονάτισες, αλλά, ενώ το σώμα σου ήταν μέσα, ο νους σου πετούσε έξω. Με το στόμα έλεγες την προσευχή και με τη σκέψη λογάριαζες τόκους, έκανες συμβόλαια, πουλούσες εμπορεύματα, αγόραζες κτήματα, συναντούσες τους φίλους σου. Γιατί ο διάβολος, που είναι πονηρός και γνωρίζει ότι στον καιρό της προσευχής μεγάλα πράγματα κατορθώνουμε, τότε ακριβώς έρχεται και σπέρνει λογισμούς μέσα μας.

Να, πολλές φορές είμαστε ξαπλωμένοι στο κρεβάτι, και τίποτα δεν συλλογιζόμαστε· πάμε στην εκκλησία για να προσευχηθούμε, και τότε χίλιες σκέψεις περνούν από το νου μας.Έτσι χάνουμε τους καρπούς της προσευχής, φεύγοντας από το ναό με άδεια χέρια. Το ίδιο, βέβαια, γίνεται και όταν προσευχόμαστε στο σπίτι μας ή οπουδήποτε αλλού.

Κάθε φορά, λοιπόν, που, καθώς προσευχόμαστε, συνειδητοποιούμε ότι ο νους μας έχει φύγει από το Θεό κι έχει στραφεί σε βιοτικά πράγματα, ας τον φέρνουμε πίσω, αναγκάζοντάς τον να μένει σταθερά και προσεκτικά προσκολλημένος στα νοήματα της προσευχής. Ας επαναλαμβάνουμε, μάλιστα, την προσευχή από την αρχή.

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: Η ΝΗΣΤΕΙΑ ΤΑΠΕΙΝΩΝΕΙ ΤΟ ΣΩΜΑ!

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Η νηστεία ταπεινώνει το σώμα και χαλιναγωγεί τις ορμές και τα σκιρτήματα της σάρκας, κάνει την ψυχή πιο καθαρή, της δίνει φτερά, την ανεβάζει ψηλά και την κάνει ανάλαφρη.(Εις Γέν., ομιλ. Ι’, 2, ΕΠΕ 2, 244 – MG 53, 83).

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΟΤΑΝ ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΕΙΣ ΤΗΝ ΠΥΛΗ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΣΟΥ, ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΕΙΣ ΤΗΝ ΠΥΛΗ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ!

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Όταν ανακαλύπτεις την πύλη της καρδιάς σου, ανακαλύπτεις την πύλη του ουρανού.

ΑΝΑΚΗΡΥΞΗ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΘΥΑΤΕΙΡΩΝ ΣΕ ΣΥΜΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΥ AECA

Δεξίωση στην Αίθουσα των Ιεροσολύμων

Ο αρχαιότερος Διαχριστιανικός Οργανισμός στην Αγγλία, ο Σύνδεσμος Αγγλικανικής Κοινωνίας και Ανατολικών Εκκλησιών (AECA), οργάνωσε χθές βράδυ μια υπέροχη διπλή ή μικτή εκδήλωση.

Κατ΄αρχάς τελέσθηκε Αγγλικανικός Εσπερινός, στον υπέροχο βασιλικό και μοναστηριακό Ναό Westminster Abbey, στον οποίο έψαλλαν -με εξαιρετική καλλιφωνία- παιδική και νεανική χορωδία.

Ακολούθησε Δεξίωση Ορθοδόξων Κληρικών, από την Ανατολική Εκκλησία και τις Προχαλκηδόνιες Ομολογίες, που προσέφερε γενναιόδωρα το Αγγλικανικό τμήμα του Συνδέσμου.

Η Δεξίωση έλαβε χώρα στην Αίθουσα των Ιεροσολύμων, εκεί όπου εκοιμήθη -μπροστά στο τζάκι- ο βασιλιάς της Αγγλίας Ερρίκος Δ’.

Στη διάρκεια της Δεξίωσης έγινε επίσημη υποδοχή του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Θυατείρων και Μ.Β. κ. Νικήτα σε Συμπρόεδρο του Συνδέσμου.

Τον Άγιο Θυατείρων προσφώνησε και καλωσόρισε ο Αγγλικανός Συμπρόεδρος, Επίσκοπος του Southwark Χριστόφορος, καθώς και ο Πρόεδρος του ΔΣ του Συνδέσμου Αιδεσ. Δρ. William Taylor.

Αντιφώνησε, αποδεχόμενος, ο Σεβασμιώτατος, ο οποίος αναφέρθηκε στην ανάγκη για επικοινωνία και διάλογο μεταξύ των χριστιανών από τις διάφορες Ομολογίες και στο γεγονός ότι υπάρχουν περισσότερα στοιχεία που μας ενώνουν από εκείνα που μας χωρίζουν.

Πρότεινε να μελετούμε ο ένας τη Θεολογία και τις Παραδόσεις του άλλου, για να γνωριστούμε μεταξύ μας καλύτερα και να γεφυρώσουμε σιγά – σιγά τα χάσματα.

Ανέφερε χαρακτηριστικά πως «έχουμε 1000 χρόνια ενωμένης Εκκλησίας, 1000 χρόνια χωρισμού και η Τρίτη χιλιετία είναι ο καιρός της ελπίδας»!

Ανέφερε δε με έμφαση πως χρειάζεται να αφαιρέσουμε από το λεξιλόγιό μας τον όρο «ο άλλος», γιατί στην Εκκλησία του Χριστού δεν υπάρχει «ο άλλος» και «ο ξένος»!

Στη συνέχεια, οι καλεσμένοι συνομίλησαν για πολλή ώρα μεταξύ τους σε πνεύμα χριστιανικής αγάπης και συναδέλφωσης.

http://aktines.blogspot.com

ΑΧΕΙΡΟΤΟΝΗΤΟΙ ΚΟΙΝΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΠΑΠΙΚΟὶ ΔΙΑΝΕΜΟΥΝ ΑΡΤΟΥΣ ΣΕ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΝΑΟ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ

Εἶναι ἀπίστευτον αὐτὸ ποὺ συνέβη εἰς τὸν Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου εις το Άαχεν της Γερμανίας. Συμφώνως πρὸς βίντεο ποὺ ἐκυκλοφορήθη, εἰς τὸ τέλος ἀκολουθίας παπικὸς «Ἐπίσκοπος» καί Λουθηρανός διένειμαν εἰς τοὺς Ὀρθοδόξους πιστοὺς τὰ τεμάχια τῆς ἀρτοκλασίας! Καμία ἀνακοίνωσις μέχρι στιγμῆς ἀπὸ τὴν Ἱ. Μ. Γερμανίας! Προφανῶς, τὸ θεωροῦν ἀπολύτως φυσιολογικόν. Καὶ πῶς νὰ μὴ τὸ θεωροῦν; Ὅταν ἀναγνωρίζουν καθηρημένους, κληρικοὺς ποὺ ἔχουν λάβει ἀπὸ αὐτοὺς «χειροτονία», ἀλλὰ καὶ κληρικοὺς ποὺ δὲν ἔχουν ἱερωσύνην ὡς κανονικοὺς εἰς Οὐκρανίαν, διατὶ νὰ μὴ δεχθοῦν καὶ τοὺς παπικούς;

Αὐτὸ εἶναι τὸ ἐπίπεδον τοῦ Μητροπολίτου Γερμανίας. Αὐτὸ εἶναι τὸ ἐπίπεδον τῶν Ἱεραρχῶν τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως. Αὐτὸ εἶναι τὸ ἐπίπεδον τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου καὶ τῶν πέριξ αὐτοῦ ποὺ ἀποφασίζουν μόνοι τους διὰ τὴν πορείαν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὡς αὐτὴ νὰ εἶναι ἰδιοκτησία των. Μέχρι πρότινος ὁ ἴδιος ὁ Πατριάρχης ἔδιδεν ἀντίδωρον εἰς παπικούς. Τώρα ἡ κατάστασις προχώρησε καὶ δύνανται καὶ οἱ παπικοὶ νὰ διανέμουν τὸν εὐλογημένον ἀπὸ τὴν Ἐκκλησίαν ἄρτον! Σήμερον λέγουν ὅτι ἐπενέβησαν εἰς τὴν Οὐκρανίαν, διὰ νὰ φέρουν τὴν ἑνότητα, συντόμως θὰ ἐπικαλεσθοῦν τὸν ἴδιον λόγον διὰ τὴν «ἕνωσιν» μὲ τὸν παπισμόν.

Δι’ αὐτὴν τὴν πορείαν κατὰ κρημνῶν εὐθύνονται ὅμως ὅλοι οἱ Ἱεράρχαι τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, τῆς Κύπρου καὶ τῶν Πατριαρχείων Ἀλεξανδρείας καὶ Ἱεροσολύμων, διότι ὄχι μόνον δὲν θέτουν ὅριον, ἀλλὰ δέχονται ἀσμένως νὰ γίνωνται ἀντιπρόσωποι τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου, ὅταν τοὺς καλῆ εἰς τὸ τηλέφωνον καὶ ζητῆ νὰ παραστοῦν εἰς κάποιαν ἐκδήλωσιν ἀντ’ αὐτοῦ.

Φαίνεται βλέπουν ὅλοι εἰς τοὺς παπικοὺς τὸ εἴδωλον τοῦ καθρέπτου των… δὲν διαφέρουν…

orthodoxostypos

ΑΓΙΟΣ ΜΗΝΑΣ

ΑΓΙΟΣ ΜΗΝΑΣ Ο ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΑΣ

Άγιος Μηνάς ο Μεγαλομάρτυρας

 Ο Άγιος Μηνάς γεννήθηκε στην Αίγυπτο στα μέσα περίπου του 3ου αιώνα μ.Χ. από γονείς ειδωλολάτρες. Ωστόσο, το ειδωλολατρικό περιβάλλον στο οποίο μεγάλωνε, δεν κατάφερε να σκληρύνει την καρδιά του η οποία, όταν ήλθε η στιγμή, σκίρτησε ακούγοντας την φωνή του «ἐτάζοντος καρδίας καὶ νεφρούς» (Ψαλμοί 7,10) Θεού και έτσι ο, έφηβος ακόμη, Μηνάς έγινε χριστιανός.

Μεγαλώνοντας, επέλεξε να σταδιοδρομήσει στον Ρωμαϊκό στρατό, στο ιππικό τάγμα των Ρουταλικών, υπό την διοίκηση του Αργυρίσκου. Η έδρα της μονάδας του ήταν στο Κοτυάειον (σημερινή Κιουτάχεια) της Μικράς Ασίας. Εκεί ο Μηνάς διακρίθηκε και για την φρόνησή του αλλά και για το ανδρείο του φρόνημα και γι’ αυτό έχαιρε εκτιμήσεως στο κύκλο των στρατιωτικών.

Δυστυχώς όμως, τρεις αιώνες μετά την έλευση του Χριστού και ο παλαιός κόσμος ακόμη δεν ήθελε να δεχθεί το λυτρωτικό μήνυμα της Αναστάσεως, παραμένοντας αυτάρεσκα, εγωιστικά και αυτοκαταστροφικά προσκολλημένος στη φθορά και το σκοτάδι. Οι αυτοκράτορες της Ρώμης άρχισαν και πάλι «πρὸς κέντρα λακτίζειν» (Πράξεις 26,14). Ο Διοκλητιανός και ο Μαξιμιανός διέταξαν διωγμό εναντίον των λογικών προβάτων του Χριστού, διωγμό ο οποίος κράτησε από το 303 έως το 311 μ.Χ. Έτσι, οι Ρωμαίοι στρατιώτες διατάχθηκαν να συλλαμβάνουν και να τυραννούν τους χριστιανούς προσπαθώντας να τους κάνουν να αλλαξοπιστήσουν. Αυτή ήταν και η πρώτη κρίσιμη στιγμή κατά την οποία ο Μηνάς κλήθηκε να πει «το μεγάλο ναι ή το μεγάλο όχι». Η πίστη του στον Χριστό νίκησε την κοσμική «σύνεση» και λογική.

Ο Άγιος δεν άντεξε, πέταξε στη γη την στρατιωτική του ζώνη απεκδυόμενος μ’ αυτόν τον τρόπο την ιδιότητα του στρατιώτη - διώκτη των χριστιανών, και διέφυγε στο παρακείμενο όρος. Εκεί ασκήτευε, προτιμώντας την συντροφιά των θηρίων της φύσης από την συντροφιά των αποθηριωμένων ειδωλολατρών. Εκεί, «ἐν ἐρημίαις πλανώμενος καὶ ὄρεσι καὶ σπηλαίοις καὶ ταὶς ὀπαὶς τῆς γῆς» (Προς Εβραίους 11,38), έζησε επί αρκετό διάστημα με νηστεία, αγρυπνία και προσευχή. Η ασκητική ζωή και η ησυχία εθέρμαναν την καρδιά του ανάβοντας τον θείο έρωτα και τον πόθο του μαρτυρίου.

Έτσι, σε ηλικία πενήντα περίπου ετών, μετά από θεία αποκάλυψη ότι είχε φτάσει η ώρα του μαρτυρίου, κατέβηκε στην πόλη, σε μέρα ειδωλολατρικού πανηγυριού και με παρρησία, εν μέσω των μαινομένων ειδωλολατρών, ομολόγησε τον Χριστό ως τον ένα και αληθινό Θεό, μυκτηρίζοντας τα κωφά και αναίσθητα είδωλα. Συνελήφθη και σύρθηκε δερόμενος μπροστά στον Πύρρο, τον διοικητή της πόλεως. Εκεί, μιλώντας με θάρρος, αποκάλυψε το όνομά του, την καταγωγή του, το στρατιωτικό του παρελθόν και, φυσικά, διεκήρυξε με τόλμη και αταλάντευτη επιμονή την πίστη του στον Χριστό. Οδηγήθηκε στη φυλακή και το πρωί της επομένης ημέρας, μετά το πέρας του ειδωλολατρικού πανηγυριού, τον παρουσίασαν και πάλι ενώπιον του ηγεμόνος ο οποίος τον κατηγόρησε ότι εξύβρισε τους θεούς και μάλιστα μπροστά του και ότι λιποτάκτησε από τον στρατό. Ο Άγιος αποδέχθηκε τις κατηγορίες χωρίς δισταγμό.

Ο Πύρρος, ευλαβούμενος στην αρχή την ηλικία και την ευκοσμία του, προσπάθησε με λόγια και υποσχέσεις αλλά και με απειλές στη συνέχεια, να τον αποσπάσει από την πίστη του Χριστού. Όταν οι προσπάθειές του προσέκρουσαν στην σταθερή άρνηση του Αγίου, διέταξε να τον υποβάλουν σε ανυπόφορα βασανιστήρια. Οι δήμιοι τον μαστίγωσαν τόσο πολύ ώστε άλλαξαν δύο και τρεις φορές οι μαστιγωτές του. Τον κρέμασαν και τον έγδερναν μέχρι που άρχισαν να φαίνονται τα εσωτερικά όργανα του Αγίου. Έπειτα, σαν να μην έφθαναν αυτά, έτριβαν το καταπληγωμένο του σώμα με τρίχινο ύφασμα και στο τέλος τον έσερναν γυμνό και κατακρεουργημένο πάνω σε μεταλλικά αγκάθια. Όλα τα υπέμενε με γενναιότητα και καρτεροψυχία ο Μάρτυς του Χριστού, εφαρμόζοντας το Ευαγγελικό «καὶ μὴ φοβηθῆτε ἀπὸ τῶν ἀποκτεννόντων τὸ σῶμα, τὴν δὲ ψυχὴν μὴ δυναμένων ἀποκτείναι» (Ματθαίος 10,28).
Μάλιστα, την ώρα του μαρτυρίου, κάποιοι παλιοί συστρατιώτες του τον προέτρεπαν να θυσιάσει στα είδωλα λέγοντας ότι ο Θεός του θα τον δικαιολογήσει βλέποντας τα βασανιστήρια στα οποία τον υπέβαλλαν. Ο Άγιος αρνήθηκε αποφασιστικά και τους απάντησε ότι προσφέρει θυσία ακόμη και τον εαυτό του στον Χριστό, ο οποίος τον ενδυναμώνει για να υπομένει τις πληγές.

Ο ηγεμόνας, θαυμάζοντας την ευστοχία και την σοφία των απαντήσεων του Μάρτυρα, τον ρώτησε απορημένος πώς είναι δυνατόν ένας τραχύς στρατιώτης σαν αυτόν να μπορεί να απαντά κατ’ αυτόν τον τρόπο. Και ο Άγιος, με τη φώτιση του Θεού, του αποκρίθηκε ότι αυτή την ικανότητα την χαρίζει στους μάρτυρές του ο Χριστός, όπως έχει υποσχεθεί στο Ευαγγέλιο: «ὅταν δὲ προσφέρωσιν ὑμᾶς ἐπὶ τᾶς συναγωγᾶς καὶ τᾶς ἀρχὰς καὶ τᾶς ἐξουσίας, μὴ μεριμνᾶτε πῶς ἢ τί ἀπολογήσησθε ἢ τί εἴπητε. Τὸ γὰρ Ἅγιον Πνεῦμα διδάξει ὑμᾶς ἐν αὐτῇ τὴ ὥρα ἃ δεῖ εἰπειν» (Λουκά ιβ’, 11-12).
Τότε, απελπισμένος ο τύραννος, διέταξε να τον αποκεφαλίσουν. Βαδίζοντας προς τον τόπο της εκτέλεσης ο Άγιος πρόλαβε να ζητήσει από κάποιους κρυπτοχριστιανούς να μεταφέρουν το λείψανό του στην Αίγυπτο. Ο αποκεφαλισμός του έγινε την 11η Νοεμβρίου στις αρχές του 4ου αι. μ.Χ. (πιθανότατα το 304 μ.Χ.) και έτσι η ψυχή του πέταξε χαρούμενη προς τον Σωτήρα Χριστό τον οποίο τόσο επόθησε ο Άγιος και για τον οποίο θυσιάσθηκε. Οι δήμιοι άναψαν φωτιά για να κάψουν το σώμα του.

Ότι κατάφεραν οι χριστιανοί να περισώσουν από την πυρά το μετέφεραν στην Αίγυπτο και το έθαψαν κοντά στην Μαρεώτιδα λίμνη, νοτιοδυτικά της Αλεξάνδρειας. Στο σημείο εκείνο σταμάτησε, κατά την παράδοση, η καμήλα που μετέφερε τα λείψανα αρνούμενη πεισματικά να προχωρήσει. Έτσι οι χριστιανοί κατάλαβαν ότι ήταν θέλημα Θεού να ενταφιασθούν εκεί τα λείψανα του Αγίου. Η περιοχή του τάφου πολύ σύντομα εξελίχθηκε σε προσκυνηματικό - λατρευτικό κέντρο.

Ο Μέγας Κωνσταντίνος, όταν ήταν Πατριάρχης Αλεξανδρείας ο Μέγας Αθανάσιος, ανήγειρε ναό πάνω στον τάφο του Αγίου. Σε λίγα χρόνια δημιουργήθηκε εκεί εκτεταμένο κτιριακό συγκρότημα το οποίο περιελάμβανε δύο ναούς, μοναστήρι, ξενώνες και άλλες εγκαταστάσεις. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Αγίου Μηνά στις 11 Νοεμβρίου. 

https://www.saint.gr

ΟΣΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΣΛΙΔΗΣ: ΕΑΝ ΚΑΝΕΤΕ ΚΑΛΑ ΕΡΓΑ ΘΑ ΕΧΕΤΕ ΜΕΓΑΛΟ ΜΙΣΘΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ!

Άγιος Γεώργιος Καρσλίδης: Να μη σκέπτεστε μόνο τι θα φάτε, τι θα φορέσετε, τι μεγάλο σπίτι θα χτίσετε. Να κτυπάτε τις πόρτες των φτωχών, των αρρώστων, των ορφανών. Περισσότερο να προτιμάτε τα σπίτια των θλιμμένων παρά των χαρούμενων. Εάν κάνετε καλά έργα, θα έχετε μεγάλο μισθό από τον Θεό. Θ’ αξιωθείτε να δείτε θαύματα, και στην άλλη ζωή θα έχετε απέραντη αγαλλίαση. Η Παναγία δεν θέλει μεγάλες λαμπάδες, ελεημοσύνη στους φτωχούς θέλει.

ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ: ΚΥΡΙΕ, ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΦΩΤΙΣΟΝ ΜΟΥ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ!

Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς: Κύριε, Ιησού Χριστέ, φώτισόν μου το σκότος!

ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ: Ο ΕΛΕΗΜΟΝΑΣ ΚΑΝΕΙ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ ΚΡΥΦΑ!

Άγιος Νεκτάριος: Ο ελεήμονας

Ο ελεήμονας δεν κλείνει τα αυτιά του μπροστά στις ευχές των φτωχών, αλλά βιάζεται να τους βοηθήσει. Όταν προφέρει σ’ αυτόν πού είναι σε δυστύχημα, δίδει με αγάπη και συμπάθεια, και όταν δίδει στον φτωχό, το πρόσωπό του λάμπει, επειδή η καρδιά του χαίρεται για την ελεημοσύνη. Και ο ελεήμονας είναι αγαπημένος από τον Θεό και σώζεται στην ημέρα του κινδύνου, διότι ο Θεός αγαπάει εκείνο που δίδει με χαρά. Ο ελεήμονας κάνει ελεημοσύνη κρυφά, επειδή η καρδιά του οδηγείται από την αγάπη προς τον πλησίον και όχι από την επιθυμία για φήμη. Αυτός δεν χαίρεται για την πολυτέλεια, αλλά για την φιλανθρωπία του. Επειδή αυτός ζει με αγάπη προς τον πλησίον και η αγάπη του εκφράζεται μέσα από την αγάπη προς τον πλησίον.

Ο ελεήμονας δέχεται τον θλιμμένο, δεν αποστρέφει τα μάτια του από αυτόν που είναι σε δυστύχημα, ούτε το πρόσωπό του από τους φτωχούς, δεν είναι σε αντίθεση να εκτείνει το χέρι του στον αδελφό που ζητάει. Στον πεινασμένο προσφέρει δικό του ψωμί, δίδει στους διψώντες, σκεπάζει τους φτωχούς, ντύνει τους γυμνούς, βοηθά τους πάσχοντες, επισκέπτεται τους φυλακισμένους και φιλοξενεί τους ξένους. Μοιράζεται γενναιόδωρα, ελπίζοντας στον Κύριο και έτσι αποχτάει πλούτο στον ουρανό. Ο ελεήμονας είναι σαν καρποφόρο ελαιόδεντρο στον οίκο του Θεού, ποτέ δεν μένει χωρίς ελπίδα στον Θεό, αλλά πάντα ανθίζει, και μοιάζει με αιώνια ανθισμένο δέντρο και, με ζήλο για την γονιμότητά του, σε όλους και σε κάθε στιγμή δωρίζει άφθονη ελεημοσύνη. Μακάριος είναι ο ελεήμονας, ότι αυτός θα κληρονομήσει την Βασιλεία, ετοιμασμένη από την αρχή του κόσμου. Ο Κύριος λέει στους ελεήμονες: «δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου, ἐπείνασα γάρ, καὶ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα, καὶ ἐποτίσατέ με, ξένος ἤμην, καὶ συνηγάγετέ με, γυμνός, καὶ περιεβάλετέ με, ἠσθένησα, καὶ ἐπεσκέψασθέ με, ἐν φυλακῇ ἤμην, καὶ ἤλθετε πρός με» (Μτ. 25, 34-36).

ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ: ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΕΧΟΥΜΕ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ ΚΑΙ ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ ΒΑΘΙΑ ΡΙΖΩΜΕΝΑ!

Άγιος Νεκτάριος: Μέσα μας έχουμε αδυναμίες και πάθη και ελαττώματα βαθιά ριζωμένα. Πολλά είναι κληρονομικά. Όλα αυτά, δεν κόβονται με μια σπασμωδική κίνηση ούτε με αδημονία και τη βαριά θλίψη, αλλά με υπομονή και επιμονή, με φροντίδα και προσοχή.

Ο δρόμος που οδηγεί στην τελειότητα είναι μακρύς. Εύχεσθε στο Θεό να σας δυναμώνει. Να αντιμετωπίζετε με υπομονή τις πτώσεις σας, και αφού γρήγορα σηκωθείτε, να τρέχετε και να μη στέκεστε σαν τα παιδιά, στον τόπο που πέσατε, κλαίγοντας και θρηνώντας απαρηγόρητα.

Αγρυπνείτε και προσεύχεστε για να μην μπείτε σε πειρασμό. Μην απελπίζεστε, αν πέφτετε συνέχεια σε παλιές αμαρτίες. Πολλές απ' αυτές είναι και απο την φύση τους ισχυρές και απο την συνήθεια. Με την πάροδο του χρόνου όμως και με την επιμέλεια νικούνται.Τίποτε να μην σας απελπίζει.