ΑΝ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ, ΑΡΧΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟΣ ΔΡΟΜΟΣ.

Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2014

ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΚΑΙ ΝΕΑ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ (Α' ΜΕΡΟΣ)

ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΚΑΙ «ΝΕΑ» ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ 
της κ. Δάφνης Βαρβιτσιώτη, ιστορικού-ερευνήτριας

«Βουλεύεσθαι και λογίζεσθαι ταυτόν»1 
Αριστοτέλης

Σήμερα, ο μέσος πολίτης βρίσκεται, εν αγνοία του, έρμαιο ενός φαινομένου το οποίο επιδρά τόσο καθοριστικά στην ζωή του, ώστε έχει την δυνατότητα να επηρεάζει το παρόν του και να καθορίσει το μέλλον του.
Πρόκειται για το φαινόμενο της τηλεόρασης, και πιο συγκεκριμένα, της «νέας» τηλεόρασης. Πράγματι, μια ανασκόπηση του τρόπου λειτουργίας της τηλεόρασης στην χώρα μας κατά τις τελευταίες δεκαετίες, καταδεικνύει ότι αυτή εγκατέλειψε, βαθμιαίως, την αρχική της λειτουργία. έπαψε, δηλαδή, να είναι εργαλείο ενημέρωσης, επιμόρφωσης, στήριξης αξιών και ψυχαγωγίας, και - με την βοήθεια ειδικών μεθοδεύσεων και ειδικών συντελεστών - έλαβε νέα μορφή: Μεταβλήθηκε σε εργαλείο καθοδήγησης της σκέψης του ανυποψίαστου τηλεθεατή.
Σήμερα, η «νέα» τηλεόραση, με τα καταιγιστικά μηνύματά της, βομβαρδίζει ανηλεώς και ακατάπαυστα τα θύματά της, τους ανυποψίαστους τηλεθεατές. Κυρίως τους βομβαρδίζει με βαρειές μομφές και κατηγορίες εναντίον όλων όσων αποτελούσαν μέχρι πρότινος τα ερείσματα του σύγχρονου Έλληνα: Τον γάμο και την οικογένεια, επειδή βασίζονται στην τυραννία του «πατέρα αφέντη», στην «σεξουαλική και οικονομική καταπίεση» της «άμισθης εργασίας» της γυναίκας και στην «έλλειψη κατανόησης» προς τις σωματικές και ψυχολογικές ανάγκες των παιδιών. την μητρότητα, επειδή παρεμποδίζει την «ελευθερία», την «ολοκλήρωση της προσωπικότητας» και το «δικαίωμα στην εργασία και στον έρωτα» της γυναίκας. την Ιστορία, επειδή είναι φορέας «σωβινισμού», «εθνικισμού», «προκαταλήψεων» και «μίσους». τον πατριωτισμό, επειδή είναι «ρατσισμός» και «φασισμός». τον Χριστιανισμό, είτε διότι είναι απαρχαιωμένος, είτε διότι είναι εβραιογενής, είτε διότι διαπνέεται από αντιφεμινισμό, είτε διότι η Ηθική του «καταπιέζει» τις «φυσικές» σεξουαλικές τάσεις του ανθρώπου, στρέφεται κατά της «ελευθερίας» του και κατά του «δικαιώματός» του στην ομοφυλοφιλία ή στον «απελευθερωτικό» πανηδονισμό. τον δυτικό τρόπο σκέψης και ζωής, επειδή «καταστρέφει την φύση», «μολύνει το περιβάλλον», «αφανίζει τον πλανήτη», κ.ο.κ..
Πρόκειται για πραγματικό πόλεμο ιδεών, που, ακόμα και αν εκτυλίσσεται στον χώρο της σκέψης - και μάλιστα, πίσω από βαθυστόχαστες και ιερές προσωπίδες των υψηλότερων εννοιών και ιδεωδών - δεν παύει να είναι πόλεμος. Τα όπλα του: Ο «ανθρωπισμός», τα «ανθρώπινα δικαιώματα», η «αγάπη προς τον άνθρωπο», η «απελευθέρωση» και η «αξιοπρέπεια» του ανθρώπου, η «βελτίωση των συνθηκών της ζωής της ανθρωπότητας», ο «πλουραλισμός» και η «ελεύθερη διακίνηση των ιδεών», η «ελευθερία του λόγου», η «μη-βία», το «δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού», η «ανοχή», η «αποκατάσταση της πραγματικής ιστορίας», ο «σεβασμός στην ετερότητα», το «δικαίωμα στην διαφορετικότητα», η «εξέλιξη, η αυτοβελτίωση και η «αλλαγή της σκέψης» του, η «αλλαγή νοοτροπίας» του, η «διεύρυνση της συνείδησής» του, η «ισορροπία στον άνθρωπο και στην φύση», η «σωτηρία του πλανήτη», η «σωτηρία του Τρίτου Κόσμου», ο «δίκαιος καταμερισμός των πηγών ενεργείας του Πλανήτη» κ.λπ..
Ο «αόρατος» αυτός πόλεμος επιτυγχάνει, σιωπηρά, αναίμακτα και αθέατα, αυτό που - παρά τις σφαγές, τις αγριότητες και τις βαρβαρότητές του - κανένας συμβατικός πόλεμος δεν κατώρθωσε να επιτύχει στην Ιστορία της Ανθρωπότητας: Μεταβάλλει εκ βάθρων τον τρόπο σκέψης τεράστιων τμημάτων πληθυσμού, ανεξαρτήτως ηλικίας, και ταυτόχρονα τους προσηλυτίζει σε μια νέα περί ανθρώπου και περί κόσμου αντίληψη, και τούτο, χωρίς να συναντά αντιδράσεις, προσκόμματα ή αντιστάσεις.

Ο «Νέος Διαφωτισμός»
Παρ' όλον ότι, κυριολεκτικώς, μαίνεται στην χώρα μας, ο πόλεμος αυτός δεν αποτελεί περιορισμένο τοπικό φαινόμενο, ούτε διεξάγεται αποκλειστικώς μέσω της τηλεόρασης. Πρόκειται για πολύπλευρο φαινόμενο πλανητικής εμβέλειας, πίσω από το οποίο κρύβεται μια νέα περί ανθρώπου και περί κόσμου αντίληψη, ο αποκαλούμενος «Νέος Διαφωτισμός». Για την επικράτησή του, ο «Νέος Διαφωτισμός» έχει κηρύξει μονομερώς τον πόλεμο κατά της "παλαιάς" σκέψης και της "παλαιάς" πραγματικότητας, με όραμα μια Νέα Εποχή. Τον πόλεμο αυτόν, οι θεωρητικοί του «Νέου Διαφωτισμού» αποκαλούν ευφημιστικά «αποδόμηση». Τον αποκαλούν, επίσης - επί το ευφημιστικώτερον - και «δημιουργική καταστροφή», με το σκεπτικό ότι, ενώ η όλη διαδικασία συντελεί στην καταστροφή της "παλαιάς" σκέψης και του "παλαιού" κόσμου, συμβάλλει, συγχρόνως, στην δημιουργία μιας «νέας» σκέψης, η οποία θα συντελέσει στην εδραίωση της Νέας Εποχής για το σύνολο του Πλανήτη. Πράγματι, όπως επιβεβαιώνει και ο πολύς Εντγκάρ Μορέν, διανοητής της Νέας Εποχής, ο πόλεμος του «Νέου Διαφωτισμού» κατά της "παλαιάς" σκέψης είναι γενικευμένος. «Η ίδια μάχη, αν και έχει αποσυνθετική φύση, είναι μέρος της αγωνιώδους γέννησης. Η μάχη διεξάγεται σήμερα παντού, μέσα σε κάθε αυτοκρατορία, έθνος, τάξη, εθνότητα, ομάδα, άτομα, ανάμεσα σε δυο τρόπους σκέψης, συμπεριφοράς, δράσης...»2.
Αυτοπροβαλλόμενος ως ανθρωποκεντρικός, ο «Νέος Διαφωτισμός» καλεί τον άνθρωπο να «απελευθερωθεί από τα δεσμά του παρελθόντος», ώστε να αποδεχθεί τα πολιτικώς ορθά ορθολογιστικά - πλήρως απογυμνωμένα από κάθε ηθικό ή θρησκευτικό νόημα - «ιδανικά» του, που είναι: Τα «ίσα δικαιώματα των φύλων, οι «μονογονεϊκές» οικογένειες, το χαπάκι «αυτο-έκτρωσης», η «ενοικίαση» ξένης μήτρας, ο πειραματισμός επί των εμβρύων, η λήψη ιστών και η εμπορευματοποίησή τους, τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων, ο «αξιοπρεπής θάνατος», η ευθανασία, η νομιμοποίηση της αυτοκτονίας και η θανατική ποινή...»3. Είναι προφανές ότι, εφαρμοζόμενα, τα «ιδανικά» αυτά θα ανατρέψουν εκ βάθρων όλα τα δεδομένα του δυτικού τρόπου ζωής, και θα διαμορφώσουν μια νέα πραγματικότητα, έναν νέο πολιτισμό, μια Νέα Εποχή. Ανησυχητικά, ωστόσο, είναι και τα εξής παράδοξα και αντιφατικά: Παρά τον «ανθρωποκεντρισμό» του, ο «Νέος Διαφωτισμός» δεν δίστασε να κηρύξει αυτόν τον πόλεμο, μονομερώς και εν αγνοία του ίδιου του ανθρώπου, και μάλιστα, κατά της ίδιας του της σκέψης, ενώ συγχρόνως, αναλυόμενα, τα μεγαλόστομα, υψιπετή και ανθρωπολάγνα «ιδανικά» του στρέφονται ευθέως κατά της ίδιας της ύπαρξης του ανθρώπου, αφού, είτε αποκλείουν την γέννησή του, είτε την διακόπτουν, είτε εμπορεύονται τους ιστούς του - αφανίζοντάς τον - πριν γεννηθεί, είτε τον απογυμνώνουν συναισθηματικά, είτε τον καθιστούν έρμαιο των πιο σκοτεινών παθών του, είτε επισπεύδουν τον θάνατό του, είτε, πάλι, εξαντλούν τον «ανθρωπισμό», την «ανοχή» και την «αγάπη» τους επί των δολοφόνων του! 

Η «Νέα Ελλάδα»
Στη χώρα μας, ο «Νέος Διαφωτισμός» προσάρμοσε τα ιδανικά του στην ελληνική πραγματικότητα, προσθέτοντας στα προαναφερθέντα, τον διαχωρισμό Εκκλησίας-Κράτους, την απάλειψη της αναγραφής του θρησκεύματος και της εθνικότητας στις ταυτότητες, την κατάργηση του Αβάτου του Αγίου Όρους, την καύση των νεκρών, την καθιέρωση της Αγγλικής ως δεύτερης επίσημης γλώσσας, ενώ βαθμιαίως πληθαίνουν και οι ψίθυροί του κατά του νηπιοβαπτισμού, περί αλλαγής της Σημαίας και περί αντικατάστασης του Εθνικού Ύμνου, περί «Νέας Ελλάδας» κ.ά. Στις τάξεις του εντάσσονται και πολλοί ιδεαλιστές που, επηρεασμένοι από την «αποδόμηση» - και χωρίς να γνωρίζουν τις τελικές της επιδιώξεις - συμπορεύονται μ' αυτήν, επενδύοντας σ' αυτήν τα προσωπικά τους πιστεύω, με αποτέλεσμα να επηρεάζουν και αυτοί με την σειρά τους την κοινή γνώμη:«Η Νέα Εποχή, διαμορφώνοντας ένα αποδομητικό πλαίσιο στις σχέσεις των ανθρώπων, ικανό να στηρίξει τις ιστορικές της επιλογές, όχι μόνον δεν χρειάζεται πλέον τον Γάμο, το πολυαιώνιο αυτό Συμβόλαιο-Εφεύρεση του Ανδρικού Φύλου, αλλά μπήκε κι' όλας στην διαδρομή να τον αποθηκεύσει στα άχρηστα της Παγκόσμιας Ιστορίας...»4.
Στην «αποδόμηση», στην «ιστορική επιλογή...αποθήκευσης» της "παλαιάς" πραγματικότητας στα «άχρηστα της Παγκόσμιας Ιστορίας», συμμετέχουν τα περισσότερα Μ.Μ.Ε. - ηλεκτρονικά και έντυπα - αλλά και ολόκληρες κινηματογραφικές, φιλολογικές, εκδοτικές, φιλοσοφικές και λοιπές «βιομηχανίες», παγκοσμίως. συμμετέχουν επίσης - σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις - και οι περισσότερες σέκτες, καινοφανείς θρησκείες και οι γνωστές ως «καταστροφικές λατρείες». Ωστόσο, η τηλεόραση πρωτοστατεί, διότι η αποτελεσματικότητά της στην μαζική και συντονισμένη χειραγώγηση της σκέψης ολόκληρων πληθυσμών αποτελουμένων από άτομα κάθε ηλικίας, αποδεικνύεται καταλυτική. Σ' αυτό συντελούν:
α) Η οπτικο-ακουστική της αμεσότητα, 
β) Η εμβέλειά της, δηλαδή, η επιρροή της επί τεράστιου αριθμού πάσης ηλικίας ατόμων,
 
γ) Η μονομέρειά της, δηλαδή, η δημιουργία τετελεσμένων διά του αποκλεισμού της ισηγορίας5
 (αδυναμία άμεσης παρέμβασης ή αντίδρασης), και, 
δ)
 Η άγνοια του ανυποψίαστου τηλεθεατού για την χειραγώγηση που υφίσταται.
Οι λόγοι για τους οποίους δεν έχει γίνει αντιληπτό από το ευρύτερο τηλεοπτικό κοινό ότι, οι περισσότεροι τηλεοπτικοί δίαυλοι - είτε εν επιγνώσει είτε εν αγνοία τους, είτε λόγω πιέσεων, είτε λόγω οικονομικής δυσπραγίας - έχουν πλέον αλωθεί από τον «Νέο Διαφωτισμό», και έχουν επιστρατευθεί στον «αόρατο» πόλεμο κατά του δυτικού ανθρώπου, είναι οι εξής:
1ον Διότι πρόκειται για πόλεμο πράγματι «αόρατο», δεδομένου ότι διεξάγεται «με πνευματικά όπλα» και «κυρίως στον χώρο της σκέψης», ακριβώς όπως το «προφήτευσε», προ πολλών δεκαετιών, η Άλις Μπέηλυ, τρίτη Πρόεδρος της Θεοσοφικής Εταιρείας, όταν έγραφε ότι: «...ο πόλεμος που θα επακολουθήσει αυτού... δεν θα έχει παρόμοια περίοδο εξωτερικών σφαγών και αίματος. θα διεξαχθεί κυρίως με πνευματικά όπλα και στον χώρο της σκέψης...». Σημειωτέον ότι, η Άλις Μπέηλυ (1880-1949) πίστευε ότι οι παγκόσμιοι πόλεμοι της περιόδου 1914-1945 αποτελούσαν μια «προπαρασκευαστική περίοδο και διάλειμμα προσαρμογής προς τον νέο κόσμο και την νέα τάξη που αρχίζει να φαίνεται»6.
2ον Διότι ο τηλεθεατής βαθμιαίως «εθίσθη­κε», αφού ο πόλεμος αυτός, στην χώρα μας, εκτυλίχθηκε σε έκταση χρόνου είκοσι πέντε και πλέον ετών και με ρυθμό βραδέως επιταχυνόμενο: Αρχικά, τα «πνευματικά όπλα» χρησιμοποιήθηκαν από συγκεκριμένους διαμορφωτές γνώμης σε λογικοφανείς, αλλά ήπιες, αμφισβητήσεις του παραδοσιακού τρόπου του σκέπτεσθαι και του συνειδέναι, με συχνότητα μίας εκπομπής μηνιαίως, σε έναν μόνον δίαυλο. Στην συνέχεια, χρησιμοποιήθηκαν από διαφόρους καθοδηγητές-εκπροσώπους της «προοδευτικής», «ριζοσπαστικής» και «ευαισθητοποιημένης» σκέψης, σε έντονες αψιμαχίες κατά των παραδοσιακών αξιών, με συχνότητα μιας εκπομπής εβδομαδιαίως, σε κάθε δίαυλο. κατόπιν, σε εντονώτερες συγκρούσεις, με συχνότητα μιας εκπομπής ημερησίως ανά δίαυλο, που κατέληξαν στον σημερινό - αόρατο μεν, αλλά ανηλεή - καταιγιστικό πόλεμο, όπου κάθε δίαυλος - πλην ελαχίστων εξαιρέσεων - βομβαρδίζει το ανυποψίαστο κοινό ασταμάτητα και επί εικοσιτετραώρου βάσεως.
3ον Διότι, ο πόλεμος αυτός διεξάγεται υπό άνισους όρους, δεδομένου ότι η ανυποψίαστη κοινωνία δεν γνωρίζει, ούτε ότι έχει κηρυχθεί, ούτε ότι διεξάγεται υπό τις σκληρότερες προϋποθέσεις, ούτε και ότι αυτό που διακυβεύεται είναι το πνεύμα και η ψυχή του ανθρώπου, η βούλησή του, και - συνεπώς - το μέλλον του. Το μόνο που αντιλαμβάνεται σήμερα ο μέσος τηλεθεατής είναι ότι ο ίδιος βυθίζεται - χωρίς Θεό και ελπίδα - σε μια ολοένα επαυξανόμενη σύγχυση, απορρύθμιση και έντονη δυσαρμονία σε σχέση με την πραγματικότητα. ότι η κοινωνία του δυσλειτουργεί, απορρυθμίζεται και αποσυντίθεται. ότι δηλαδή ο πολιτισμός του βρίσκεται σε κρίση, και ο ίδιος σε θανάσιμο κίνδυνο, ειδικά με την έλευση της νέας χιλιετίας.

Οι μεθοδεύσεις των τηλεοπτικών διαύλων
Μια προσεκτική ανάλυση του τρόπου λειτουργίας των εν λόγω διαύλων οδηγεί στην διαπίστωση ότι, οι βασικές μεθοδεύσεις στις οποίες αυτοί καταφεύγουν είναι οι εξής:
Α. Αποκλείουν - όταν δεν το «πολεμούν» - κάθε παραδοσιακό μήνυμα από εκπομπές διαλόγου και ενημέρωσης - ακόμα και από μουσικές εκπομπές - από τηλεοπτικές σειρές, κινηματογραφικές ταινίες, ακόμα και από σειρές κινουμένων σχεδίων για παιδιά.
Β. Προβάλλουν κατ' αποκλειστικότητα τηλεοπτικές σειρές, κινηματογραφικές ταινίες, τηλεπαιχνίδια, ψυχαγωγικές εκπομπές, ακόμα και σειρές κινουμένων σχεδίων για παιδιά, που διαχέουν τα μηνύματα και τα «ιδανικά» του «Νέου Διαφωτισμού».
Γ. Αποκλείουν - πλην σπανίων εξαιρέσεων - κάθε έγκυρο και υποψιασμένο υποστηρικτή της παλαιάς κοσμοθεώρησης.
Δ.  Προβάλλουν μονομερώς συγκεκριμένους «διαμορφωτές γνώμης» ή «καθοδηγητές σκέψης».
Προς το παρόν, από το σύνολο των επιθέσεων που ο «αόρατος» πόλεμος έχει εξαπολύσει διά της τηλεόρασης, οι περισσότεροι ενήλικοι τηλεθεατές έχουν εντοπίσει μόνον τα πλέον εμφανή στοιχεία της χειραγώγησης που υφίστανται, αφού επί χρόνια προσπαθούν - ματαίως - να αντιδράσουν κατά των προϊόντων της νεοεποχίτικης υποκουλτούρας, της άλογης βίας, της διαστροφικής σεξουαλικότητας, των ναρκωτικών, της μαγείας και του σατανισμού, με τα οποία οι δίαυλοι βομβαρδίζουν αυτούς και τα παιδιά τους (σημειωτέον ότι, το πρόβλημα της τηλεοπτικής χειραγώγησης των παιδιών και των εφήβων παραμένει τραγικά άλυτο).
Απομένει, τώρα, αυτοί οι ίδιοι τηλεθεατές να συνειδητοποιήσουν και το εύρος, την έκταση και το βάθος της επιρροής των διαμορφωτών ή καθοδηγητών γνώμης επί της σκέψης τους. Τούτο προϋποθέτει μια - πιθανόν επώδυνη - αποστασιοποίησή τους από θαυμαζόμενα πρόσωπα, παρά το κύρος με το οποίο τα άτομα αυτά περιβάλλουν εαυτούς και αλλήλους, παρά τις - επιδεικνυόμενες και μη ελέγξιμες - γνώσεις τους, παρά τις θέσεις ισχύος και αναγνώρισης που κατέχουν, και παρά την τεράστια επιβολή και την ακλόνητη αυτοπεποίθησή τους. Ίσως τους ενδιαφερόμενους τηλεθεατές βοηθήσει η σκέψη ότι, οι διαμορφωτές γνώμης - που μονοπωλούν τους διαύλους, ανακυκλούντες εαυτούς και αλλήλους - είναι σε τέτοιο σημείο απαραίτητοι, χρήσιμοι και πολύτιμοι για την διεξαγωγή του «αόρατου» πολέμου, ώστε είναι αδιανόητο να επιλέγονται τυχαίως. Αντιθέτως, και σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, πρόκειται περί ατόμων που έχουν προεπιλεγεί προσεκτικά, επί τη βάσει ειδικών κριτηρίων. Βασικά κριτήρια επιλογής τους αποτελούν οι συγκεκριμένες - εκπεφρασμένες ή κρυφές, καλοπροαίρετες ή εν επιγνώ­σει στρατευμένες - «αποδομητικές» πεποιθήσεις τους. υπ' όψιν λαμβάνονται και οι «επικοινωνιακές» τους ικανότητες (πειθώ, ευστροφία, ευγλωττία, ευελιξία, καθώς και η δυνατότητα «χειρισμού» κάθε κατάστασης και αποπροσανατολισμού της συζήτησης ή του «αντιπάλου», δυνατότητες που προϋποθέτουν «ικανότητες» όπως, στρεψοδικία, σοφιστεία, προσποίηση, ανακολουθία, εκφοβισμός, κ.ο.κ.).Επίσης, σημαντικό κριτήριο αποτελεί και η έντονη, χαρισματική, μαγνητική, ή «υπνωτική» προσωπικότητά τους. Ένα είναι αδιαμφισβήτητο: Είτε εν αγνοία τους και καλοπροαίρετα, είτε εν πλήρη επιγνώσει της αποστολής τους, οι καθοδηγητές γνώμης έχουν αναλάβει την «αποδόμηση» του - κατ' αυτούς - "παλαιού" κόσμου και την διαμόρφωση μιας «νέας» σκέψης, κατάλληλης για τον νέον άνθρωπο της Νέας Εποχής. Μπροστάρηδες στον «αόρατο» πόλεμο, οι διαμορφωτές ή καθοδηγητές σκέψης εκπαιδεύουν - ο καθένας από τον τομέα του - ως νέοι, σύγχρονοι, ινστρούχτορες7, την σκέψη του ανυποψίαστου κοινού.
Μια πρώτη σύγκριση του πλαισίου και της δράσης των παλαιών και των σύγχρονων ινστρουχτόρων αποκαλύπτει ενδιαφέρουσες και πολύ διαφωτιστικές αντιστοιχίες:
1. Πόλεμος: Τότε, με «περίοδο εξωτερικών σφαγών και αίματος». Τώρα, με «πνευματικά όπλα» και στον «χώρο της σκέψης»
2. Θεωρία: Τότε, μαρξισμός-λενινισμός. Τώρα, «Νέος Διαφωτισμός»
3. Εκπαίδευση: Τότε και τώρα, καθοδήγηση, χειρισμός, χειραγώγηση της σκέψης των «πολλών»
4. Όραμα: Τότε, εγκαθίδρυση στον πλανήτη του «Παράδεισου του Εργάτη». Τώρα, εγκαθίδρυση στον Πλανήτη-Γη του Παράδει­σου της Νέας Εποχής.
Στο σημείο αυτό, όμως, παύουν οι αντιστοιχίες μεταξύ των πολέμων και των ινστρουχτόρων τους, και αρχίζουν οι διαφορές τους. Πρόκειται για διαφορές καταλυτικές, διότι αφορούν στην τελική επιδίωξή τους. Άγνωστη στους πολλούς, η τελική επιδίωξη του σύγχρονου «αόρατου» πολέμου που διεξάγει ο «Νέος Διαφωτισμός» εναντίον του δυτικού πολιτισμού, είναι αυτή που καθορίζει - κυρίως όμως επεξηγεί (χωρίς κατ' ουδένα τρόπο να τις δικαιολογεί) - τις μεθοδεύσεις8 στις οποίες καταφεύγουν οι ινστρούχτορές του.
Ποια είναι, λοιπόν, η τελική επιδίωξη του «Νέου Διαφωτισμού», και σε τί αποσκοπεί ο «αόρατος» πόλεμος που αυτός διεξάγει - με αρωγούς τους σύγχρονους ινστρούχτορες - κατά του δυτικού ανθρώπου στον «χώρο της σκέψης»;
Στα ερωτήματα αυτά η απάντηση είναι μία και ενιαία: Δεδομένου ότι, σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, «βουλεύεσθαι και λογίζεσθαι ταυτόν» - δηλαδή, βούληση και λογική σκέψη ταυτίζονται - ένας πόλεμος που διεξάγεται στον «χώρο της σκέψης» του «εχθρού», αφ' ενός μεν στρέφεται κατά της λογικής του, αφ' ετέρου δε στρέφεται κατά της βούλησής του, με σκοπό την άλωσή της. Η επιδίωξη αυτή καθιστά έναν τέτοιον «αόρατο» πόλεμο πολύ πιο επικίνδυνο από τον «συμβατικό». Και τούτο διότι, ο συμβατικός πόλεμος γεννά ηττημένους που, όμως, διατηρούν πλήρη την διαύγεια πνεύματος, ώστε να έχουν επίγνωση της ήττας τους: Γνωρίζουν ότι η εξωτερική ελευθερία τους αλώθηκε, διότι, πράγματι, μόνον αυτή έχει αλωθεί. η εσωτερική ελευθερία τους - ή ελευθερία της βούλησής τους δηλαδή - παραμένει αλώβητη. Κατά συνέπεια η υποδούλωσή τους είναι προσωρινή.
Ο «αόρατος» πόλεμος, όμως, που αποσκοπεί στην άλωση της εσωτερικής ελευθερίας του «εχθρού», παραπλανά το θύμα του: Με δόλωμα την «ελευθερία χωρίς σύνορα και χωρίς περιορισμούς», ανταλλάσσει την εσωτερική ελευθερία του ανθρώπου με την ασυδοσία - ψυχοπνευματική και σωματική. Έτσι, γεννά ηττημένους που, όχι μόνον δεν έχουν την διαύγεια πνεύματος ώστε να έχουν επίγνωση της ήττας τους, αλλά που εκλαμβάνουν την ήττα τους ως θρίαμβο «απελευθέρωσης». ηττημένους, υπερήφανους για την ήττα τους. ηττημένους που επιχαίρουν για την εξαφάνιση της ίδιας τους της βούλησης. Ο «Νέος Διαφωτισμός», όμως, γνωρίζει ότι αυτό καθιστά την υποδούλωσή τους ολοκληρωτική και μη αναστρέψιμη.
Το ολοκληρωτικό και μη αναστρέψιμο της εξαφάνισης - όχι απλώς της ελευθερίας της βούλησης του σύγχρονου ανθρώπου, αλλά - αυτής καθεαυτής της βούλησής του, δεν αποτελεί μελλοντική επιδίωξη, ούτε προσωπική εκτίμηση. Συγκεκριμένα επί του θέματος αυτού ο Μ. Μπούκτσιν διευκρινίζει ότι, ο «Νέος Διαφωτισμός» προσφέρει τις νέες συνισταμένες ενός «πραγματικά πρακτικού επανακαθορισμού της ελευθερίας, που σπάνια προσέγγισαν στην σφαίρα της σκέψης ένας Φουριέ, ένας Μαρξ ή ένας Μπακούνιν»9!
Οι πρακτικές επενέργειες του «Νέου Διαφωτισμού» επί της προσωπικότητας του σύγχρονου ανθρώπου και η ποιότητα της «επανακαθορισμένης ελευθερίας» του είναι ορατές και από άλλους: «Θα ξεκινήσω - γράφει ο Μαρσέλ Γκοσέ - από μια συνολική παρατήρηση για την περίοδο την οποία διανύουμε, παρατήρηση που συμπυκνώνεται σε μία λέξη, ειρήνευση, ή αν προτιμάτε την απόχρωση του ...συνωνύμου... κατευνασμό»10. Ενώ, ο Ντ. Ντικλό, που συμφωνεί μ' αυτές τις διαπιστώσεις, περιγράφει τον «κατευνασμό», ως «...ένα ιδεώδες υπνωτικής αρμονίας που επικρατεί στην παγκοσμιοποιούμενη κοινωνία μας, μια μηχανοποίηση του πνεύματος, ένα λήθαργο του υποκειμένου, και όλα αυτά θεωρούμενα ως όροι της οικουμενικής τάξης των πραγμάτων»11.
Ως πραγματικό εγχείρημα, η εξαφάνιση της βούλησης του ανθρώπου - αν και «προφητεύθηκε» από πρώτον τον Ντοστογιέφκυ στους 'Δαιμονισμένους' του - αποτελεί πρωτοφανές γεγονός στην Ιστορία της Ανθρωπότητας.

Παραπομπές
1. «Το να λαμβάνη κανείς μιαν απόφασιν ισοδυναμεί με το να κρίνη διά του λογισμού», Αριστοτέλους, Ηθικά Νικομάχεια 1113 α 12
2. Εντγκάρ Μορέν, «Αφήνοντας τον εικοστό αιώνα», μετάφρ. Α. Φιλιππάτος, Εκδ. ΡΟΕΣ, Γ' έκδοση, Αθήνα, 1998, σελ. 339
3. The Keys of This Blood, (Τα Κλειδιά Αυτού του Αίματος), Μ. Malachi, εκδ. Touchstone, 1990, σελ. 339-340
4. «Γάμε, Αντίο!», στήλη ΚΑΘΕΤΩΣ, Δημ. Ιατρόπουλου, εφημ. «Έθνος» 16.12.1998
5. Βλ. σχετικά στον εκφωνηθέντα λόγο του ακαδημαϊκού και καθηγητού Πανεπιστημίου κ. Κ. Δεσποτόπουλου επί τη αναλήψει των καθηκόντων του ως Προέδρου της Ακαδημίας Αθηνών
6. Αποκρυφισμός, Γκουρουϊσμός, «Νέα Επο­χή», μακαριστού π. Α. Αλεβιζοπούλου, Εκδ. Ι. Μητροπόλεως Νικοπόλεως, Πρέβεζα 1990, σελ. 105 (Η Εξωτερίκευση της Ιεραρχίας, σελ. 453-454, και Η Επανεμφάνιση του Χριστού) Α. Μπέηλυ, σελ. 10
7. Από το λατινικό ουσιαστικό instructio, που σημαίνει εκπαίδευση
8. Η περιγραφή των μεθοδεύσεων θα γίνει στο επόμενο τεύχος της «Παρακαταθήκης», με τίτλο «Οι Ινστρούχτορες της Νέας Εποχής»
9. «Αυθορμητισμός και Οργάνωση» του Κόλλιν Γουώρντ, κεφάλαιο πρώτο με ομώνυμο τίτλο, υπογραφόμενο από τον Μάρραιη Μπούκτσκιν, εκδ. «Ελεύθερος Τύπος», Β' έκδ., σελ. 15
10. «Essai de psychologic contemporaine, Ι. Un nouvel age de la personnalite» (Δοκίμιο σύγχρονης Ψυχολογίας, Μια νέα εποχή της προσωπικότητας), Le Debat, Μαρσέλ Γκοσέ, Ιούνιος 1998
11. Η νέα τάξη στην πληροφορική. Μίσος για την σκέψη, Denis Duclos, κοινωνιολόγου και διευθυντού ερευνών στο Εθνικό Κέντρο Επιστημονικής Έρευνας (CNRS) Εφημ. «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» (Le Monde Diplomatique), 21.2.1999, σελ. 38 και επ.

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ «ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ» 
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ - ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2002 
TΕΥΧΟΣ 26

Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2014

ΜΗΝΥΜΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΤΟΥ ΑΠΘ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ «ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΙΣΛΑΜΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ»

Ὡς φοιτητὲς τοῦ Τμήματος Θεολογίας τοῦ ΑΠΘ, ἔχοντας πληροφορηθεῖ μόλις προσφάτως τὰ σχέδια ὁρισμένων προσώπων γιὰ ἵδρυση «τμήματος ἰσλαμικῶν σπουδῶν» ἐντός τῆς ἱστορικῆς Σχολῆς μας, ἐπιθυμοῦμε νὰ τοποθετηθοῦμε καὶ νὰ διατρανώσουμε την πλήρη καὶ κάθετη ἀντίθεσή μας πρὸς κάθε ἐμπλεκόμενο!
Ἡ ἀντίθεσή μας αὐτή, δὲν εἶναι αὐθαίρετη καὶ ἀναιτιολόγητη, οὔτε καταφέρεται ἐνάντια σὲ ὅσους ἀνθρώπους θρησκεύουν στὸ Ἰσλάμ, ἄλλωστε ἡ πίστη τοῦ καθενὸς ἀποτελεῖ ἀναφαίρετο θεμελιῶδες δικαίωμα, τὸ ὁποῖο κατοχυρώνεται θεσμικὰ  ἀπὸ τὸ Ἑλληνικὸ Σύνταγμα.  Αὐτὸ τὸ ὁποῖο μᾶς κάνει στὴ συγκεκριμένη περίπτωση ἀντίθετους σὲ ἕνα τέτοιο σχέδιο εἶναι:...

Α) τὸ γεγονὸς πὼς γιὰ πρώτη φορὰ σὲ πανευρωπαϊκὸ ἐπίπεδο καὶ δὴ σὲ χώρα Ὀρθόδοξη, ἐπιχειρεῖται μὲ προκλητικὸ τρόπο τὸ ἀντισυνταγματικὸ ἐγχείρημα τῆς θεσμικῆς καθιέρωσης καὶ ἀναγνώρισης στὸν εὐαίσθητο χῶρο τῆς παιδείας, καὶ μάλιστα στὴν ἀνώτατη βαθμίδα, ποὺ εἶναι τὸ Πανεπιστήμιο, ἑνὸς θρησκευτικοῦ μορφώματος ποὺ ἀπορρίπτει τὸ βασικὸ δόγμα τῆς Τριαδικότητας τοῦ Ἁγίου Θεοῦ, καὶ ποὺ καθυβρίζει τὴ θεότητα τοῦ Κυρίου ἠμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, κάτι ποὺ ἀποτελεῖ ξεκάθαρα «βλασφημία κατὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος». Ἐπειδὴ τὸ θέμα τῆς σωτηριολογίας, ἐξ ἀπόψεως ὀρθοδόξου, φαίνεται πῶς δὲν ἀπασχολεῖ τοὺς ὑπέρμαχους αὐτοῦ τοῦ σχεδίου, τοὺς ὑπενθυμίζουμε ἁπλῶς ὅτι ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης τονίζει ξεκάθαρα πώς «τὶς ἐστιν ὁ ψεύστης εἰ μὴ ὁ ἀρνούμενος ὅτι  Ἰησοῦς οὐκ ἔστιν ὁ Χριστός; οὗτος ἐστιν ὁ ἀντίχριστος, ὁ ἀρνούμενος τὸν πατέρα καὶ τὸν υἱόν. πᾶς ὁ ἀρνούμενος τὸν υἱὸν οὐδὲ τὸν πατέρα ἔχει.»[1].

Β) διότι τὸ Ἰσλὰμ ἀποτελεῖ ἕνα ἀντιδημοκρατικό, βίαιο καὶ ρατσιστικὸ ἀνθρωποπαθὲς κατασκεύασμα, ἡ διδασκαλία τοῦ ὁποίου -διὰ μέσου τοῦ ανίερου Κορανίου- προτρέπει τοὺς «πιστοὺς» σὲ πράξεις βίας εἰς βάρος τῶν «ἀπίστων», ὅλων ὅσων δηλαδὴ δὲν ἀσπάζονται τὸ Ἰσλάμ, μὲ βάση τὸ Κοράνι. Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ἀποδεχθοῦμε στοὺς κόλπους μίας ὀρθόδοξης, ἐπὶ τὴ βάση της, Θεολογικῆς Σχολῆς, νὰ διδάσκεται μία θρησκεία μὲ ἔντονα στοιχεῖα φασισμοῦ, πού καταπιέζει πληθώρα κοινωνικῶν ὁμάδων, ὅπως εἶναι οἱ γυναῖκες, ἐπὶ παραδείγματι, πού ἐξευτελίζονται μὲ βαρβαρότητα «ἐν ὀνόματι τῆς πίστεως»; Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ἐνστερνιζόμαστε τὴν «ἀπαίτηση» τῶν ἐκπροσώπων τοῦ Ἰσλάμ, νὰ λάβουν βῆμα ἐκπαιδευτικὸ σὲ μία, πνευματικά, ἑτέρου γένους χώρα, ὡς δικαίωμα ποὺ ἀπορρέει ἀπὸ τὴν «ἀρχὴ τῆς ἀναλογικότητας», ὅταν οἱ ἴδιοι οἱ ἰσλαμιστὲς στὶς χῶρες τους καταπατοῦν κάθε ἔννοια θρησκευτικῆς ἐλευθερίας καὶ δικαίου; Πῶς παραγνωρίζουμε τὸ γεγονὸς ὅτι, σχεδὸν σὲ καθημερινὴ βάση, πολλοὶ Χριστιανοὶ μαρτυροῦν στὰ χέρια μουσουλμάνων φονταμενταλιστῶν στὶς ἰσλαμικὲς χῶρες;

Γ) ἐπειδὴ οἱ λόγοι τοὺς ὁποίους ἐπικαλοῦνται οἱ ὑποστηρικτὲς τοῦ σχεδίου εἶναι τάχα «ἐθνικοί», γιὰ νὰ ἐκπαιδεύονται οἱ ἱεροδιδάσκαλοι τῆς μειονότητας σὲ ἐπίπεδο πανεπιστημιακὸ κι ὄχι ἀπὸ τὶς παράνομες μουφτεῖες τοῦ τουρκικοῦ προξενείου, ἐρωτοῦμε: Ἀκόμα κι ἂν πρόκειται γιὰ πολιτικὸ σχεδιασμὸ τοῦ «κεντρικοῦ κράτους τῶν Ἀθηνῶν», πόσο ἀξιόπιστη μποροῦμε νὰ θεωρήσουμε μία τέτοια πολιτική, ὅταν τὸ ἑλληνικὸ κράτος παραμένει μονίμως ἐνδοτικὸ στὴν ἐξωτερικὴ πολιτική του, μὴ διεκδικώντας οὔτε τὰ ἱστορικὰ δίκαιά του, στὰ πλαίσια τῆς «ἀρχῆς τῆς ἀναλογικότητας»; Ποιὸς μπορεῖ ἄραγε νὰ ἀποκλείσει τὸ ἐνδεχόμενο, πίσω ἀπὸ τὴν ἵδρυση ἑνὸς «τμήματος ἰσλαμικῶν σπουδῶν» νὰ βρίσκεται μία στρατηγικὴ ἐπιδίωξη τῆς Ἄγκυρας γιὰ «μετατόπιση» τοῦ θρακικοῦ ζητήματος πρὸς τὴν ἐνδοχώρα; Ἐπιπλέον, ποιὸς μπορεῖ νὰ διασφαλίσει ὅτι οἱ «ἐκπαιδευτὲς» τοῦ ἐν λόγω τμήματος, δὲν θὰ συνεχίσουν νὰ ὁρίζονται ἐμμέσως πλὴν σαφῶς ἀπὸ τὴν Ἄγκυρα;

Δ) σὲ μία ἐποχὴ ποὺ γίνεται πολλὴ φασαρία γιὰ τὸν ὁμολογιακὸ ἢ μή, χαρακτήρα ποὺ θὰ πρέπει νὰ ἔχει τὸ μάθημα τῶν θρησκευτικῶν στὴν ἑλληνικὴ δημόσια ἐκπαίδευση, μὲ ποιὸ κριτήριο ὁρισμένοι πολέμιοι τοῦ ὁμολογιακοῦ μαθήματος, εἰσηγοῦνται καὶ ἀποδέχονται τὴν ἵδρυση ἑνὸς «τμήματος ἰσλαμικῶν σπουδῶν», ποὺ ἡ διδασκαλία του θὰ βασίζεται στὸ Κοράνιο, καὶ ἄρα στην «ὁμολογιακὴ κατάρτιση» τῶν μουσουλμάνων; Ἄραγε ἰσχύουν ἄλλα κριτήρια γιὰ τὸν τρόπο διδασκαλίας τοῦ Ἰσλάμ, καὶ ἄλλα γιὰ τὸν τρόπο διδασκαλίας τῆς Ὀρθοδοξίας;

Ε) τέλος, θὰ πρέπει νὰ θυμίσουμε σὲ κάποιους ὅτι ἡ Θεολογικὴ Σχολὴ τῆς Θεσσαλονίκης, ἀποτελεῖ παγκόσμιο σημεῖο ἀναφορᾶς γιὰ τὶς σπουδὲς Ὀρθοδόξων, ἀλλὰ καὶ μὴ Ὀρθοδόξων, ἕνα οἰκουμενικὸ κέντρο Ὀρθοδόξων Σπουδῶν. Ἡ Θεολογικὴ Σχολὴ τῆς Θεσσαλονίκης εἶναι ἕνας τίτλος τιμῆς ἀπὸ μόνη της, γιὰ ὅσους εἶχαν καὶ ἔχουν τὴν εὐλογία νὰ σπουδάζουν στὰ ἱερὰ χώματα τῆς Συμβασιλεύουσας τοῦ Βυζαντίου, καὶ πόλεως τοῦ Ἁγίου Δημητρίου τοῦ Μυροβλήτου καὶ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ. Διερωτώμεθα λοιπόν, πῶς θὰ ἐπιτρέψουμε ἔτσι, «ἐλαφρὰ τῆ καρδία», αὐτὸ τὸ παγκοσμίου φήμης πανορθόδοξο κέντρο σπουδῶν, νὰ ἀλωθεῖ μὲ ὑπογραφὴ δική μας, ἀπὸ τοὺς ἐκπροσώπους τοῦ φονταμενταλιστικοῦ Ἰσλάμ;

Ἐν κατακλείδι, ἐπιθυμοῦμε νὰ ἀναφέρουμε πὼς ὡς Ὀρθόδοξοι πρωτίστως φοιτητὲς τοῦ Τμήματος Θεολογίας τοῦ ΑΠΘ, προβληματιστήκαμε ἰδιαιτέρως ὅταν πληροφορηθήκαμε ὅτι ἐπίκειται αὐτὴ ἡ αἰφνιδιαστικὴ ἐξέλιξη γιὰ τὴν ἀγαπημένη μας Σχολή. Ἐνθυμούμενοι μάλιστα τὸ τραγικὸ γεγονὸς ποὺ ἔλαβε χώρα πρὶν ἀπὸ περίπου ἕνα χρόνο στὸ Λονδίνο, ὅταν ἕνας φονταμενταλιστὴς ἰσλαμιστὴς ἀποκεφάλισε στὴ μέση τοῦ δρόμου δύο ἄτυχους χριστιανοὺς πολίτες καὶ ἐρευνώντας στὸ διαδίκτυο κάποιες παραπάνω λεπτομέρειες τῆς ὑπόθεσης, μὲ ἔκπληξη διαπιστώσαμε πὼς ὁ σφαγέας τοῦ Λονδίνου εἶχε προσηλυτιστεῖ ἐντός τοῦ ἀγγλικοῦ ἐδάφους, ἀπὸ σχολὴ ἰσλαμική, ἡ ὁποία εἴχε κρατικη στήριξη καὶ χρηματοδότηση. Δὲν ἀποτελοῦσε δηλαδὴ ἡ φρίκη αὐτὴ προϊὸν ἔλευσης ἰσλαμιστῶν μεταναστῶν, ἀλλὰ δημιουργίας τρομοκρατῶν ἐντός τοῦ ἀγγλικοῦ ἐδάφους ἀπὸ τὴν ἀρχὴ μέχρι τὸ τέλος, μέσω προσηλυτισμοῦ [2]. Ἀναλογιζόμενοι λοιπὸν αὐτὸ τὸ πρόσφατο τραγικὸ περιστατικὸ σὲ μία εὐρωπαϊκὴ πρωτεύουσα, εὐχόμαστε καὶ ἐλπίζουμε νὰ πρυτανεύσει ἡ σύνεση μεταξὺ ὅλων τῶν ἐμπλεκόμενων ἁρμόδιων φορέων, ποὺ θὰ κληθοῦν νὰ ἀποφασίσουν γιὰ αὐτὸ τὸ τόσο σημαντικὸ ζήτημα ποὺ ἀφορᾶ τὴν ταυτότητα τῆς Σχολῆς μας.

____________________________
[1] Α΄ Ἰω. β΄ 22-23

[2]http://olympia.gr/2013/05/24/%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CF%85%CF%88%CE%B7-%CF%83%CE%BF%CE%BA-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%80%CE%B1%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%85-%CF%84%CF%83%CE%B9%CE%BC%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD/#more-27532

ΠΗΓΗ: ΡΩΜΑΙΪΚΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ

Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2014

ΓΕΡΩΝ ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ ΣΑΧΑΡΩΦ: ΡΩΣΙΚΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΓΙΑ ΤΟ ΚΤΙΣΙΜΟ ΤΩΝ ΝΑΩΝ

Ο σύγχρονος Γέροντας και ιδρυτής της Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου στο Έσσεξ Αγγλίας, Αρχιμανδρίτης Σωφρόνιος Σαχάρωφ, ρωσικής καταγωγής, είπε σε ένα κληρικό πνευματικό του παιδί καθώς κοίταζαν ένα ναό, που είχε αρχίσει να κτίζεται στους χώρους της Μονής:
«Είναι δύσκολο να κτίζεις ναό σήμερα. Θα ξεσηκωθούν όλα τα δαιμόνια», και συνέχισε με ένα ανέκδοτο που είχε ακούσει στη Ρωσία:

«Κάποιος πήγε στην κόλαση, αλλά όμως ήθελε να υπάρχει εκεί ναός για να προσεύχεται. Παρά την αμαρτωλότητά του αγαπούσε τον Θεό και ήθελε να προσεύχεται. Άρχισε να μετρά τον χώρο για να κάνει θεμέλια.

Ένας διάβολος τον ρώτησε τι κάνει; Εκείνος απάντησε: «Θέλω να κτίσω ιερό ναό για να προσεύχομαι».

Ανησύχησε ο διάβολος γιατί δεν ήταν δυνατόν να κτιστεί ναός στην κόλαση και προσπάθησε να τον εμποδίσει. Δεν το κατόρθωσε και φώναξε και άλλους δαίμονες. Ούτε αυτοί μπόρεσαν. Το ανέφεραν στον αρχηγό τους. Και τότε συγκεντρώθηκαν πολλοί δαίμονες και τον έβγαλαν έξω από την κόλαση για να μην κτίσει ναό».

Και συνέχισε ο Γέροντας: «Έτσι και εμείς κτίζουμε ναούς για να μετατρέψουμε την κόλαση σε παράδεισο και εάν δεν το κατορθώσουμε αυτό τότε [τουλάχιστον] θα επιτύχουμε να μην μας δεχτεί ο διάβολος στην κόλαση».

Εκ της διγλώσσου εκδόσεως της Ιεράς Μητροπόλεως Νέας Ζηλανδίας: «Ημερολόγιον Εγκόλπιον 2009»

ΓΕΡΩΝ ΑΡΣΕΝΙΟΣ ΣΠΗΛΑΙΩΤΗΣ: Ο ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ ΟΥΤΕ ΤΡΙΧΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙΡΑΞΕΙ, ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΑΠΟ ΠΑΝΩ

- Παππού, βοήθησέ με.- Τι έχεις, παιδί μου; μωρέ πολύ τρομαγμένος φαίνεσαι.- Ε, να Γέροντα. ο πειρασμός δεν με αφήνει ήσυχο. Και στον ύπνο, αλλά και φανερά ξύπνιο με πολεμά. Στον ύπνο φωνές, απειλές. Στην αγρυπνία το ίδιο. Μόλις αρχίσω τον κανόνα μου χτυπά την πόρτα, ακούω άγριες φωνές, απειλές. Από τον φόβο μου τρέμω σαν ψάρι. Πού να πάω να γλυτώσω!

- Μωρέ, εσύ μεγάλος αγωνιστής είσαι. Σε κατάλαβε ο σατανάς και γελά μαζί σου. Όταν λέμε «Κύριε, Ιησού Χριστέ, ελέησόν με», ο πειρασμός κατακαίεται, μόνο που ακούει το όνομα του Χριστού. Πάση θυσία μηχανεύεται να μας καταφέρει να σιωπήσουμε. Βάζει μέριμνες, ιδέες, περισπασμούς, και ό,τι άλλο φανταστείς. Μόνον ευχή να μη λέμε. Εσένα σε βρήκε δειλό. Σου λέει. ή σταματάς την ευχήν ή μπαίνω να σε σκοτώσω. Εσύ… το΄ χαψες. Βρε μην τον φοβάσαι. είναι ψεύτης.
Ούτε τρίχα δεν θα μας πειράζει αν δεν έχει την άδειαν από πάνω. Ο Θεός τον αφήνει για να σε γυμνάσει. Εμάς με τον Γέροντα (τον συνασκητή του Ιωσήφ τον Ησυχαστή και Σπηλαιώτη) μας έκαμε άλλα γυμνάσια ανώτερα. Μέχρι κι ξύλο φάγαμε απ΄ αυτόν τον καταραμένον. Όμως, εμείς δεν είμασταν δειλοί όπως εσύ. Όταν ερχόταν ο πειρασμός, εμείς ελέγαμε την ευχή με όλην μας την ψυχή. Εδίναμεν όλον τον εαυτόν μας στον Θεόν. Η ευχή έτρεχε γρήγορα αλλά και καθαρά. Ο νους μας κολλούσε στο νόημα της ευχής. Κολλούσαμε στην προσευχή, στον Χριστό μας. Ερχόταν μέσα μας γαλήνη, χαρά, δάκρυα. Και τότε… ο πειρασμός άφαντος. Του λέγαμε και ευχαριστώ.

ΠΗΓΗ : ΙΩΣΗΦ Μ.Δ., Ο ΓΕΡΩΝ ΑΡΣΕΝΙΟΣ Ο ΣΠΗΛΑΙΩΤΗΣ (1886 – 1983), ΣΥΝΑΣΚΗΤΗΣ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ ΤΟΥ ΗΣΥΧΑΣΤΟΥ

Παρασκευή 17 Οκτωβρίου 2014

ΑΤΟΠΗΜΑ ΜΕΓΑ Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΟ ΑΠΘ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΙΣΛΑΜΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ

ΑΤΟΠΗΜΑ ΜΕΓΑ Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ 
ΠΟΥ ΘΑ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΟΤΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΟΣ
Του   Β. Χαραλάμπους,  θεολόγου

Η λειτουργία Τμήματος Ισλαμικών σπουδών στα πλαίσια της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, είναι παντελώς απαράδεκτη. Κατάφεραν για επιστημονικούς δήθεν λόγους, όπως ισχυρίστηκαν, να διδάσκεται μια δαιμονιώδης πλάνη στα πλαίσια της Θεολογικής Σχολής.

Λίγο έλειψε να μας πουν ότι έγινε μεγάλη χαρά στον ουρανό, για την «ιστορική» τους απόφαση. Κάποιοι αμφισβήτησαν το γεγονός ότι η απόφαση της πλειοψηφίας των καθηγητών της Θεολογικής Σχολής είναι ιστορική.

Λησμόνησαν φαίνεται ότι η ιστορία έχει και χρυσές σελίδες αλλά και μελανές.

Δεν είναι παράλογη τούτη η συνύπαρξη;  Το σχήμα οξύμωρο «Στα πλαίσια της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Τμήμα του Θεομάχου και Χριστομάχου Ισλάμ».  Δεν είναι το Ισλάμ Θεομάχο;  Δεν είναι το Ισλάμ Χριστομάχο;  Τμήμα της Θεολογικής Σχολής θα βλασφημεί τον Χριστό. Τα δύο Τμήματα να κηρύττουν Χριστό και το τρίτο Τμήμα να είναι Χριστομάχο;  Τα δύο Τμήματα της ίδιας Θεολογικής Σχολής, να διδάσκουν ότι ο Χριστός είναι τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος και τρίτο να διδάσκει την πλάνη, ότι Χριστός δεν είναι Θεός.  Είναι απαράδεκτη η λειτουργία Τμήματος Ισλαμικών σπουδών, στα πλαίσια της Θεολογικής Σχολής Θεσσαλονίκης.

Η μη παραδοχή της Θεότητας του Χριστού, που σαφώς τη διδάσκει και το χριστομάχο κοράνι, καταδεικνύει ότι το θεομάχο Ισλάμ, είναι διάδοχη και χειρότερη πλάνη  της Αρειανικής μάνητας. Το χριστομάχο Ισλάμ, συνέχισε  το βλάσφημο της μη παραδοχής της Θεότητας του Ιησού Χριστού, το οποίο είναι η κορωνίδα των πλανών της αρειανικής αίρεσης,.    Ορθώς χαρακτηρίσθηκε από τον Άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό, ο Ισλαμισμός ως αίρεση.  «Ελέγχεται δε πανταχόθεν ο Άρειος άθεος, αρνούμενος τον Υιόν, και τοις ποιήμασιν αυτόν συναριθμών» λέγει ο Άγιος Αθανάσιος ο Μέγας (Κατά Αρειανών Α΄), για την άρνηση της Θεότητας του Χριστού.  Το αυτό συμβαίνει και με την Ισλαμική μάνητα.


Τα δύο Τμήματα να κηρύττουν ότι ο Χριστός σταυρώθηκε «Σταυρωθέντα τε υπερ ημών επί Ποντίου Πιλάτου και παθόντα και ταφέντα» (Σύμβολο της Πίστεως) και το τρίτο Τμήμα των Ισλαμικών σπουδών  θα διδάσκει ότι τον Χριστό δεν τον σταύρωσαν. Ιδού τι λέγει το ανίερο Κοράνι, κεφ. Δ, στιχ. 157 «Κι ακόμη καυχήθηκαν : ‘’Φονεύσαμε τον Χριστόν Ιησού, το παιδί της Μαριάμ, τον Απόστολο του Θεού’’.  Κι όμως δεν τον σκότωσαν κι ούτε τον σταύρωσαν, αλλ’ έτσι γίνηκε ώστε να φαίνεται σ’ αυτούς.  Εκείνοι όμως που είχαν διαφορετική γνώμη (που διαφώνησαν) σ’ αυτό (το θέμα), είναι γεμάτοι αμφιβολίες, γιατί δεν γνωρίζουν (θετικά), αλλά μόνο εικασίες ακολουθούν, και μια βεβαιότητα ότι δεν τον σκότωσαν…» Τα δύο Τμήματα να κηρύττουν ότι ο Χριστός αναστήθηκε  και το τρίτο Τμήμα να διδάσκει ότι ο Χριστός δεν αναστήθηκε;

Τα δύο Τμήματα να κηρύττουν τον Τριαδικό Θεό και το τρίτο Τμήμα να διδάσκει την κορανική πλάνη που ζοφωδώς λέγει ‘‘Πιστεύετε λοιπόν στο Θεό και στους Αποστόλους του και μη λέτε Τριάδα’’ Κοράνι, κεφ. Δ, στιχ. 171.    Τα δύο Τμήματα να κηρύττουν να ότι «Παναγία Τριάδα προσκυνούμε» και το τρίτο Τμήμα να διδάσκει, «Πιστεύετε λοιπόν στο Θεό και στους Αποστόλους του και μη λέτε ‘’Τριάδα’’.  Παραιτηθείτε, θα είναι το καλύτερο για σας» Κοράνι (κεφ. Δ, στιχ. 171) και «Πράγματι βλαστήμησαν όποιοι είπαν:  ο Θεός είναι ένας από τους τρεις της Τριάδας, γιατί δεν υπάρχει άλλος Θεός από αυτόν» Κοράνι, κεφ. Ε, στιχ. 76.   Με ποια λογική μπορεί να γίνει αποδεκτή τέτοια  παράλογη‘’συνύπαρξη’’;

Οι Χαιρετισμοί του Ακαθίστου Ύμνου, «Χαίρε φιλοσόφους, ασόφους δεικνύουσα,  Χαίρε τεχνολόγους, αλόγους ελέγχουσα», καταδεικνύουν σε μας την παρήγορο ελπίδα, ότι στο τέλος η αλήθεια θα λάμψει και θα καταδειχθεί το άσοφον των «φιλοσόφων» καθώς και το «άλογο» των «τεχνολόγων», που υποστήριξαν και υποστηρίζουν το απαράδεκτο της λειτουργίας Τμήματος Ισλαμικών σπουδών, στα πλαίσια της Θεολογικής Σχολής.



 * Τα εντός εισαγωγικών εδάφια είναι παρμένα από το κοράνι των εκδόσεων Λάτση

Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2014

ΒΙΒΛΙΚΗ ΒΑΠΤΙΣΤΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ


Βιβλική Βαπτιστική Εκκλησία
Επικ. Καθ. Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ

Πρόκειται για νεοφανή προτεσταντική κίνηση που εμφανίστηκε στον ελληνικό χώρο στα τέλη της δεκαετίας του 1990 με πολύ μικρό αριθμό οπαδών. Ο πρώτος ποιμένας της υπήρξε αλλοδαπός (Αμερικανός), όπως και κάποια από τα αρχικά ιδρυτικά μέλη της.
Η Ομολογία Πίστεώς της, ο καταστατικός δογματικός χάρτης της, δηλαδή, κινείται μέσα στον ευρύτερο προτεσταντικό χώρο και με αφορμή αυτό το γεγονός θα αναφερθούμε αντιπροσωπευτικά σε ορισμένες δογματικές αντιλήψεις της, που δείχνουν την πολύ μεγάλη απόκλισή τους από την Ορθόδοξη πίστη.

1) Αγία Γραφή: Σχετικά με την Αγία Γραφή πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι ταυτίζουν το κείμενο της Αγίας Γραφής με τη Θεία Αποκάλυψη. Η Βίβλος θεωρείται αληθινή, αλάθητη και αναλλοίωτη. Είναι κατά γράμμα θεόπνευστη και ως εκ τούτου απορρίπτεται η αλληγορική σημασία των γεγονότων. Από την Παλαιά Διαθήκη απορρίπτουν τα λεγόμενα Δευτεροκανονικά βιβλία.

2) Θεοτόκος: Αρνούνται την αειπαρθενία της και υποστηρίζουν ότι παρέμεινε Παρθένος μέχρι τη Γέννηση του Χριστού.

3) Σωτηρία: Η σωτηρία προέρχεται μόνο από τη Θεία Χάρη αποκλειστικά, κάθε ανθρώπινος παράγοντας ως προς την οικείωσή της απορρίπτεται και θεμελιώνεται μόνο στη σταυρική θυσία του Χριστού. Ταυτοχρόνως, κατά την κίνηση, η σωτηρία είναι στιγμιαίο γεγονός και σχετίζεται με την ομολογία της ενοχής και την άμεση αποδοχή του Χριστού και του έργου Του ως Σωτήρα, μόνο μέσω της πίστης.
4) Εκκλησία: Τυπικά προτεσταντικές είναι και οι περί της Εκκλησίας αντιλήψεις τους. Κατά την Βιβλική Βαπτιστική Εκκλησία, η Εκκλησία είναι το σύνολο των πιστών οπουδήποτε κι αν ανήκουν και έχουν κεφαλή τους τον Χριστό. Κάθε τοπική Εκκλησία = κοινότητα, είναι αυτοδιοίκητη και ελεύθερη από οποιαδήποτε εξωτερική παρέμβαση. Δεκτή γίνεται η συνεργασία με άλλες «εκκλησίες», με σκοπό την προώθηση της ευαγγελικής πίστης.

5) Μυστήρια: Ο όρος Μυστήρια απουσιάζει. Γίνονται δεκτά μόνο το Βάπτισμα και η Κοινωνία, όχι όμως ως Μυστήρια, αλλά ως τελετές. Για το Βάπτισμα πιστεύουν ότι στερείται ως τελετή, σωτηριολογικής σημασίας και αποτελεί μόνο μια εξωτερική μαρτυρία. Η Κοινωνία, όπως χαρακτηρίζουν τη Θεία Ευχαριστία, στερείται επίσης σωτηριολογικής σημασίας και αποτελεί απλώς ενθύμιση της σταυρικής θυσίας. Η συχνότητα λήψεως της Κοινωνίας, αποφασίζεται από την τοπική κοινότητα= εκκλησία και όχι ατομικά.

6) Εσχατολογία: Το ίδιο προβληματική είναι και η εσχατολογία της κίνησης. Σύμφωνα με αυτή, ο Χριστός θα επιστρέψει στη γη πριν τη χιλιετή βασιλεία, θα αναστηθούν οι νεκροί και μαζί με τους ζώντες πιστούς θα αρπαγούν στον αέρα, για να υποδεχθούν τον Χριστό. Θα ακολουθήσει η επταετής περίοδος του Αντιχρίστου και στη συνέχεια η επιστροφή του Χριστού, που θα βασιλεύσει χίλια χρόνια στη γη. Μετά τη χιλιετία θα ακολουθήσει η τελική κρίση και η αιώνια τιμωρία του Διαβόλου και των οργάνων του.


Ορθόδοξος Τύπος, 10/10/2014

Τρίτη 14 Οκτωβρίου 2014

ΜΗΤΡ. ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΙΕΡΕΜΙΑΣ: Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΑΙΡΕΣΗ, ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ

Ἀγαπητέ μου,
1. Σοῦ εὔχομαι ὁλόκαρδα νά βρεῖς τόν Θεό, τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό καί νά γευθεῖς τήν γλυκειά Του ἀγάπη, ἀνώτερη ἀπό τήν ὁποία δέν ὑπάρχει ἄλλη. Ἔχουμε γίνει γιά τόν Θεό, φίλε μου, ὅπως τό ψάρι ἔγινε γιά τό νερό.

2. Τό ξεκίνημά σου γιά νά βρεῖς καί νά γευθεῖς τόν Θεό νά τό ἀρχίσεις μέ τήν προσευχή. Ὅταν ξυπνᾶς τό πρωΐ ἤ προτοῦ νά πλαγιάσεις τό βράδυ, πές τό«Πάτερ ἡμῶν». Εἶναι προσευχή πού ἔχουμε ἐντολή ἀπό τόν Ἴδιο τόν Χριστό νά τήν λέμε. Ἐπίσης ἀπό τήν προσευχή σου νά μήν ἀπουσιάζει ἡ Παναγία. Ἡ ὡραιότερη προσευχή στήν Παναγία, ποῦ σοῦ συνιστῶ νά τήν λές κάθε ἡμέρα, εἶναι ἡ ἑξῆς: «Θεοτόκε Παρθένε, χαῖρε Κεχαριτωμένη Μαρία, ὁ Κύριος μετά Σοῦ. Εὐλογημένη Σύ ἐν γυναιξί καί εὐλογημένος ὁ καρπός τῆς κοιλίας Σου, ὅτι Σωτῆρα ἔτεκες τῶν ψυχῶν ἡμῶν». Καί ἄν δέν ἔχεις χρόνο νά λές ἄλλες προσευχές, πές αὐτήν τήν πεντάλογη προσευχή, πού εἶναι καλύτερη ἀπό ὅλες: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησέ με».

3. Ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ, αὐτός πού ἀγαπάει πραγματικά τόν Θεό, ἀγαπάει καί τόν συνάνθρωπό του καί θυσιάζεται γι᾽ αὐτόν. Ἡ Ἁγία Γραφή μᾶς λέει ὅτι οἱ κύριες καί μεγάλες ἀρετές εἶναι ἡ ἀγάπη στόν Θεό καί ἡ ἀγάπη στόν πλησίον. Καί ὅταν ἡ Ἁγία Γραφή λέει «πλησίον», ἐννοεῖ κάθε ἄνθρωπο, καί τόν ἐχθρό μας ἀκόμη. Καί ἡ ἀγάπη στόν πλησίον ἐκφράζεται μέ τήν οἰκονομική βοήθεια σ᾽ αὐτόν καί τήν συμπαράστασή μας στόν πόνο του καί τήν χαρά μας μέ τήν χαρά του. Ὡς μεγάλη ἀρετή, φίλε μου, ἡ Ἁγία Γραφή πάλι μᾶς λέει ὅτι εἶναι τό νά μήν κατηγοροῦμε κανέναν, ἀλλά νά ἀγαποῦμε ὅλους καί νά προσευχόμαστε γιά ὅλους. Τό δέ ὕψος τῆς ἀγάπης στόν πλησίον εἶναι τό νά συγχωροῦμε τούς ἐχθρούς μας καί νά προσευχόμαστε γι᾽ αὐτούς.

4. Ἀγαπητέ μου, μήν ξεχνᾶς ὅτι εἶσαι βαπτισμένος στήν Ἅγια Κολυμπήθρα καί εἶσαιὈρθόδοξος Χριστιανός. Ἀνήκεις στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἡ ὁποία ἔχει τήν ἀληθινή πίστη. Ρώτα, διάβασε καί θά δεῖς μόνος σου ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Πίστη μας εἶναι ἡ μόνη ἀληθινή.Ὑπάρχει ἕνα κίνημα πού λέγεται «Οἰκουμενισμός». Πρόσεχε μή σέ πλανήσει τό δόλιο αὐτό κίνημα. Εἶναι μιά μεγάλη αἵρεση, εἶναι «παναίρεση». Ἡ αἵρεση αὐτή θέλει νά ἑνώσει τήν ἀλήθεια τῆς πίστης μας μέ τά ψέματα τῶν ἄλλων θρησκειῶν, γιά ἀγάπη τάχα, γιά ἑνότητα τάχα. Ἀλλά, ὅπως τό καταλαβαίνεις, δέν μπορεῖ τό ψέμα νά ἑνωθεῖ μέ τήν ἀλήθεια, οὔτε τό φῶς νά ἑνωθεῖ μέ τό σκοτάδι. Ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι μέ τό βάπτισμά μας ὁρκιστήκαμε ὅτι θά κρατήσουμε τήν πίστη μας, ὅπως μᾶς τήν παρέδωσαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἀκόμη, ἀγαπητέ μου, καί ἄν ἔρθουν χρόνια, πού μᾶς βάλουν τό μαχαίρι στόν λαιμό γιά τήν πίστη μας, ἐμεῖς νά ποῦμε αὐτό πού ἔλεγαν οἱ ἅγιοι μάρτυρες: «Πιό βαθιά τό μαχαίρι• δέν ἀρνοῦμαι τήν ἀγάπη μου στόν Χριστό καί τήν Ὀρθόδοξη Πίστη μου».

5. Πρέπει νά βρεῖς, ἀδελφέ μου, ἕνα «παππούλη», ἕνα πνευματικό καθοδηγό, πού νά σοῦ λέει γιά τά ὡραῖα τῆς πίστης μας καί τήν μέθοδο πῶς νά βρεῖς καί πῶς νά ζήσεις τόν Θεό. Ἄν καί ἐγώ μπορῶ νά σέ βοηθήσω σ᾽ αὐτό, γράψε μου, σέ παρακαλῶ, ἕνα γράμμα καί θά σοῦ ἀπαντήσω.

Μέ πολλές εὐχές,
† Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως,
Ἰερεμίας


ΠΗΓΗ: ΑΚΤΙΝΕΣ

ΑΝΟΙΑ, ΠΑΡΑΝΟΙΑ, ΣΚΟΤΑΔΙΣΜΟΣ

Τὸ δῆθεν ἀντιρατσιστικὸ νομοσχέδιο ψηφίσθηκε. Εἶναι πλέον νόμος τοῦ κράτους. Τὸ Γ΄ θερινὸ τμῆμα τῆς Βουλῆς πῆρε πάνω του τὴν τρομερὴ εὐθύνη νὰ ἀντιταχθεῖ στὸ Εὐαγγέλιο καὶ νὰ ὀνομάσει τὸ σκοτάδι φῶς, τὴν καθυστέρηση πρόοδο, τὴν παράνοια λογική. Ταυτόχρονα κατέλυσε αἰώνιους πανανθρώπινους νόμους, ποινικοποιώντας τὴν ἐλευθερία τῆς ἐκφράσεως καὶ οὐσιαστικὰ ἀπαγορεύοντας τὴ σκέψη, κάτι ποὺ ἔχει συμβεῖ μόνο σὲ ἀπολυταρχικὰ καθεστῶτα. Αὐτὸ δὲν εἶναι παράνοια;

Ἡ ψήφιση ὅμως αὐτοῦ τοῦ τερατώ­δους νομοθετήματος μεθοδεύθηκε μὲ τέτοιο τρόπο ποὺ προσβάλλει τὴν ἀν­θρώ­πινη νοημοσύνη, ἀφοῦ ὁ ὑπουρ­γὸς Δικαιοσύνης, ὅπως ἐπίσημα ἀπὸ Ἱεράρχες καταγγέλθηκε, ­ἐνέπαιξε τὴν Ἱερὰ Σύνοδο ­ἀποστέλλοντάς της ἀτε­λὲς τὸ νομοσχέδιο καὶ ­ἀποδεχόμενος ὡς τροπολογία τὸ βασικότερο ὅλων τῶν θεμάτων ποὺ ἐνδιέφερε τὴ Σύνο­δο, αὐ­τὸ τῆς ἀπαγορεύσεως νὰ ­καταφέ­ρεται κάποιος ἐναντίον τῆς φρικια­στικῆς διαστροφῆς τῆς ­ὁμοφυλοφιλίας. Καὶ δι­ερωτᾶται κανείς: Πρόκειται γιὰ ­ἁ­­­πλὴ ἄνοια ἢ γιὰ κακόβουλο πολιτικὸ ­παι­­­­­­χνίδι;
Αὐτὸ τὸ ἀνελεύθερο νομοθέτημα ὁ δημοσιογραφικὸς κόσμος τὸ παρουσίασε ὡς κατάκτηση τῆς δημοκρατίας, ἐνῶ ἀποτελεῖ καθιέρωση φασισμοῦ καὶ προοίμιο ἐπιβολῆς παγκόσμιας δικτατορίας, ἀφοῦ φιμώνει τὸν ἐλεύθερο λόγο καὶ ποινικοποιεῖ τὴ σκέψη καὶ τὰ αἰσθήματα. Τὸ πιὸ σκοταδιστικὸ νομοθέτημα, ἀληθινὴ ἀναβίωση τῆς Ἱερᾶς Ἐξετάσεως, παρουσιάσθηκε ὡς πρόοδος! Αὐτὸ δὲν εἶναι σκοταδισμός;
139 Πανεπιστημιακοὶ Ἱστορικοὶ ἀπηύθυναν δραματικὴ ἔκκληση νὰ μὴν ψηφισθεῖ τὸ ἀντισυνταγματικὸ νομοθέτημα. Ἔγραψαν:
«Ἐκφράζουμε τὴ ρητὴ ἀντίθεσή μας μὲ μιὰ τέτοια διάταξη. Εἴμαστε ἀντίθετοι στὴ δίωξη ὅλων τῶν ‘‘ἀρνητῶν’’, ἀκόμη καὶ ἐκείνων τοῦ φριχτότερου ἐγκλήματος τοῦ 20οῦ αἰώνα, τοῦ Ὁλοκαυτώματος».
Ἐξηγοῦν δὲ ὅτι δὲν ἀμνηστεύουν τὰ ἐγ­κλήματα ἀλλὰ ἀντιδροῦν, διότι θεωροῦν πὼς «τέτοιες διατάξεις... πλήττουν καίρια τὸ δημοκρατικὸ καὶ ἀναφαίρετο δικαίωμα τῆς ἐλευθερίας του λόγου». Ἡ Βουλὴ ὅμως τοὺς ἀγνόησε. 
Ἔτσι ἡ Ἑλλάδα, μὲ τὸ τερατῶδες αὐτὸ νομοθέτημα ποὺ μᾶς ἐπιστρέφει στὴ σκοτεινότερη περίοδο τοῦ μεσαίωνα, εἰσῆλθε στὴ δραματικότερη περίοδο τῆς ἱστορίας της.
Δὲν ἔχει ἄραγε δίκαιο ὁ ἔγκριτος νομικὸς Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, ὅταν ὑποστηρίζει πὼς τὰ δύο συμπολιτευόμενα κόμματα ἔχουν καταντήσει «ἐξαίσια πτώ­ματα»;


Περιοδικό “Ο ΣΩΤΗΡ”

BRACO, Ο ΜΕΓΑΣ «ΑΓΙΟΣ» «ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ» ΤΗΣ ΜΕΓΑ ΣΑΤΑΝΙΚΗΣ ΠΛΑΝΗΣ

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης, Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

Η εκπομπή στις 13/10/2014 από ένα μεγάλο γερμανικό κανάλι. Η σκηνή σε ένα τεράστιο στάδιο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ένα πλήθος παραληρεί καθώς περιμένει με αγωνία να εμφανιστεί ο «μεγάλος», ο μοναδικός ο άνθρωπος που «θεραπεύει» με ένα και μόνο βλέμμα κάθε αρρώστια κάθε «μα...ια», αυτός που πρόβαλε σαν ο νέος «σωτήρας» των πασχόντων και των απελπισμένων.

Πληρώνουν για να τον δουν και να του πούνε τα προβλήματα τους, πληρώνουν για να τους θεραπεύσει, πληρώνουν για το «θεραπευτικό του άγιασμα» που μοσχοπουλιέται σε χιλιάδες πιστούς, πληρώνουν για τον μέγα «άγιο θεραπευτή» που έχει γοητεύσει τα πλήθη στην Γερμανία, Ολλανδία και Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτός είναι ο Braco ο Κροάτης, μεγάλος «άγιος θεραπευτής» που τα ταμεία του κάνουν θραύση στις διάφορος περιοδείες του στην Δυτική Ευρώπη και τώρα στις Ηνωμένες Πολιτείες όπου τρέχουν οι πιστοί για να τον προσκυνήσουν και να δεχτούν την «ευεργετική του ευλογία». Άλλο ένα φαινόμενο των καιρών και του Αντίχριστου.
Ο περίφημος αυτός Braco, που το όνομα του βγαίνει από την κροατική λέξη, Brah-tzo, που σημαίνει ο μικρότερος αδελφός, έχει χαρακτηριστεί από τους χιλιάδες οπαδούς του σαν, «An Extraordinary talent», δηλαδή ένα εξαιρετικό ταλέντο. Δεν έχει σπουδάσει τίποτα αλλά από το 1999 περίπου έχει αρχίσει να κάνει τις εμφανίσεις του σαν θεραπευτής σε ασθενείς που έπασχαν από το Aids. Πολύ γρήγορα καθιερώθηκε σαν ο μεγάλος θεραπευτής και μάλιστα αναδείχτηκε  και από εκείνη την γνωστή σατανική αίρεση των Scientologists, που τον αποκάλεσαν Master. Αλλά ο Braco δεν μοιάζει με τους μέχρι σήμερα εμφανισθέντες «ανταγωνιστές» του στην θεραπευτική. Αυτός είναι μοναδικό, όπως αναφέρουν οι πιστοί του, φαινόμενο. Και αυτό που τον ξεχωρίζει από τους άλλους, είναι ότι θεραπεύει μόνο με… ένα βλέμμα!!! Δηλαδή έχει ξεπεράσει όλους τους μέχρι σήμερα γνωστούς θεραπευτές. Με ένα και μόνο βλέμμα του, με ένα βλέμμα γεμάτο σημασία και φοβερή δύναμη, είναι ικανός να θεραπεύει την… οποιαδήποτε ασθένεια. Από το 2010 και μετά έχει κάνει θραύση στην Αμερική και έχει «θεραπεύσει» ακόμα και παράλυτους, όπως αναφέρουν οι πιστοί οπαδοί του, ενώ το χρήμα ρέει ασταμάτητα καθώς για να παρακολουθήσει κανείς μια θεραπευτική του παράσταση πληρώνει ακριβό εισιτήριο. Είναι το αντίτιμο για να έρθει κοντά στον μεγάλο αυτό «άγιο θεραπευτή». Εμφανίζεται σε μεγάλα στάδια στις Ηνωμένες Πολιτείες και τα εισιτήρια προπωλούνται γιατί υπάρχει μεγάλη ζήτηση για να έρθουν να το δουν και φυσικά το κόστος είναι πολύ μεγαλύτερο για να τον πλησιάσουν από κοντά και να δεήσει να τους ρίξει το «θεραπευτικό» του βλέμμα που θα τους ευεργετήσει και θα θεραπεύσει τις παθήσεις τους. Η προβολή του μεγάλη από τα αμερικανικά ΜΜΕ. Ακόμα και η NewYork Tımes ασχολήθηκε με το φαινόμενο του «μεγάλου θεραπευτή» που μόνο με ένα βλέμμα είναι ικανός να… χαρίσει υγεία στους εκατοντάδες αρρώστους που τρέχουν να συρθούν πίσω από την πλάτη του για να τον ικετεύσουν μόνο να τους κοιτάξει. Από την εποχή του Edgar Cayce, όπως αναφέρεται, εκείνου του «θεραπευτή» που είχε κάνει θραύση το πρώτο ήμισυ του εικοστού αιώνα στην Αμερική και που, όπως λέγεται, είχε την ικανότητα να… «θεραπεύει» εξ αποστάσεως, δεν έχει εμφανιστεί κάποιος με παρόμοια θεραπευτική δύναμη στις Ηνωμένες Πολιτείες και γι’ αυτό έχει καταγοητέψει τα πλήθη που συρρέουν στις περιοδείες του. Αυτός είναι ο «μέγας θεραπευτής», ο Braco, ο Κροάτης «θεραπευτής» που εμφανίζεται  με πανάκριβα χρυσά δαχτυλίδια, χρυσά  ρολόγια και πανάκριβα περιδέραια στο λαιμό του!
Αλήθεια, πόσο μπορεί η διαβολική πλάνη να παρασύρει χιλιάδες που έχουν χάσει την πίστη τους, έχουν χάσει την θρησκευτική τους ταυτότητα και έχουν γίνει έρμαια του κάθε απατεώνα που τους σερβίρει ένα διαβολικό κακέκτυπο του Ίδιου, του Μόνου Μεγάλου Θεραπευτή της Βίβλου. Αλήθεια, πόσο μπορεί ο «έξω από εδώ» να γοητεύσει τα πλήθη που τον προσκυνούν και το πιο χειρότερο, να τους κάνει να πιστεύουν ότι είναι αυτός που περίμεναν για να τους θεραπεύσει ; Αλλά και αλήθεια πόσο λείπει η Ορθοδοξία από όλα αυτά ;  Για το τελευταίο όμως οι μόνοι υπεύθυνοι είμαστε εμείς οι ίδιοι. Εμείς οι ίδιοι που θέλουμε να ομολογούμε πως είμαστε Χριστιανοί Ορθόδοξοι και έχουμε βουλιάξει στην καθημερινή μας μιζέρια ενώ το δηλητήριο του Οικουμενισμού επιδιώκει να μας ακυρώσει και να μας εξαφανίσει με τον πιο δόλιο τρόπο καθώς παράλληλα «στρώνει το χαλί» σε όλους αυτούς τους σατανικούς απατεώνες «θεραπευτές» του Διαβόλου.

Αλλοίμονο μας!

ΠΗΓΗ: ΑΚΤΙΝΕΣ

Δευτέρα 6 Οκτωβρίου 2014

ΗΠΑ: Ο ΣΑΤΑΝΙΣΜΟΣ ΘΑ ΔΙΔΑΣΚΕΤΑΙ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

Μια απόφαση αμερικανικού δικαστηρίου έφερε τα πάνω κάτω στην εκπαίδευση των παιδιών στα σχολεία στην Φλόριντα. Σύμφωνα με την απόφαση του δικαστηρίου όπως οι Χριστιανοί δίνουν την Βίβλο για να διδάσκεται στα παιδιά και οι άλλες θρησκευτικές ομάδες έχουν το δικαίωμα να πράξουν το ίδιο. 

Η απόφαση αυτή αφορά την επαρχία του Όραντζ Κάουντι στην Φλόριντα, αλλά πολλοί θεωρούν ότι είναι «πιλοτική» και μπορούν να την επικαλεστούν καταρχήν σε όλη την πολιτεία και στην συνέχεια σε όλες τις ΗΠΑ.
Έτσι λοιπόν το βιβλίο των Σατανιστών παραδόθηκε στα σχολεία και είναι έτοιμο προς διδασκαλία. Το βιβλίο ονομάζεται «Το μεγάλο βιβλίο των μικρών σατανιστών».

                       

ΠΗΓΗ: ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΛΑΕ