ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΩΝ: ΝΑΙ ΣΕ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ – ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

Περισσότεροι από εκατό Καθηγητές Πανεπιστημίου, επιστήμονες, εκπαιδευτικοί, συγγραφείς, στρατιωτικοί και άλλες προσωπικότητες από την Ελλάδα και το εξωτερικό, σε ανοικτή επιστολή που απέστειλαν στον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας και στον Πρωθυπουργό, με παράλληλη κοινοποίηση στους αρχηγούς όλων των πολιτικών κομμάτων και όλα τα μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου, τον Μακαριότατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος καθώς και τον Υπουργό και την Αναπληρώτρια Υπουργό Παιδείας, προτείνουν συγκεκριμένα μέτρα τα οποία πρέπει να ληφθούν από μια υπερκομματική (και όχι διακομματική) επιτροπή ειδικών, καυτηριάζοντας ταυτόχρονα την προχειρότητα με την οποία κάθε νέος Υπουργός Παιδείας συνηθίζει να γκρεμίζει όσα έχτισε ο προηγούμενος, σε ένα συνεχές ράβε – ξήλωνε που έχει πολύ αρνητικές επιπτώσεις στην ποιότητα της εκπαίδευσης των νέων Ελληνικών γενεών.

Το πλήρες κείμενο της πρωτοβουλίας, την οποία συντονίζει το International Hellenic Association(http://professors-phds.com), έχει ως εξής:

Οκτώβριος, 2015

Εξοχότατοι,

Η πρόταση της κ. Αναγνωστοπούλου, αναπληρώτριας υπουργού Παιδείας, να απλοποιηθεί η απαλλαγή από το μάθημα των Θρησκευτικών ‒πράγμα το οποίο θα μπορούσε να οδηγήσει σταδιακά στην κατάργηση του μαθήματος‒ έγινε αφορμή πολλών συζητήσεων και προβληματισμών. Με την παρούσα επιστολή θέλουμε να επισημάνουμε ότι το μάθημα των Θρησκευτικών στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση είναι σημαντικό αφενός μεν ως προς την ηθική διάπλαση των νέων μας αφετέρου δε ως προς την διατήρηση μιας διαχρονικής παράδοσης που έχει διαδραματίσει και εξακολουθεί να διαδραματίζει πρωτεύοντα ρόλο στην εθνική ταυτότητα των Ελλήνων, του αισθήματος του ιστορικά διαμορφωμένου κοινώς ανήκειν, καθώς και της συνοχής της επί των ημερών μας δοκιμαζόμενης ελληνικής κοινωνίας, προάγοντας τα αισθήματα της κοινωνικής ενότητας και αλληλεγγύης.

Η Παρακαταθήκη της Ρωμιοσύνης δια μέσου των αιώνων είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την Ορθόδοξη Χριστιανοσύνη. Η Πολιτεία έχει χρέος να προστατεύει την ιστορική μνήμη του Γένους και Έθνους των Ελλήνων και να επιδεικνύει σεβασμό στο Άρθρο 3 του Συντάγματος κατά το οποίο η «επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα είναι η θρησκεία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού», διαφυλάσσοντας συγχρόνως τις αδιάσειστες αρχές της Θρησκευτικής Ελευθερίας όπως αυτές διατυπώνονται στο Άρθρο 13 του Συντάγματος.

Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι βελτιώσεις στην Παιδεία και προσαρμογές ανάλογα με τις ανάγκες των μαθητών και της κοινωνίας είναι απαραίτητες. Αλλαγή όμως δεν σημαίνει απαραίτητα βελτίωση και πρόοδος. Δυστυχώς, έχουν γίνει πολλές άχρηστες και επιζήμιες αλλαγές στο διδακτικό υλικό στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση τα τελευταία 30~35 χρόνια, και οι συνέπειες στη μόρφωση των νέων μας έχουν γίνει εμφανείς.

Η Παιδεία στην Ελλάδα έχει άμεση ανάγκη αναδιοργάνωσης, με κύριο σκοπό τα Ελληνόπουλα να μαθαίνουν την γλώσσα τους και να είναι ικανά να γράφουν Ελληνικά χρησιμοποιώντας Ελληνικά γράμματα και όχι λατινικούς χαρακτήρες. Η ικανότητα ορθογραφίας δεν μπορεί να αποκτηθεί χωρίς γνώση γραμματικής και ετυμολογίας, τα οποία με τη σειρά τους δεν μαθαίνονται χωρίς την κατανόηση της Ελληνικής γλώσσας που προσφέρει η βασική γνώση των Αρχαίων Ελληνικών. Γι’ αυτό θα πρέπει να εξετασθεί σοβαρά πώς να εισαχθούν τα Αρχαία Ελληνικά ήδη από την πρωτοβάθμια εκπαίδευση, και να διδάσκονται, ει δυνατόν, ως ζώσα γλώσσα καθώς είναι η ρίζα της γλώσσας που ομιλούμε σήμερα. Τα έργα των μεγάλων Ελλήνων συγγραφέων και ποιητών πρέπει να επανέλθουν στα Αναγνωστικά και στο μάθημα των Νεοελληνικών. Ενδεικτικό της άσκησης πολιτικής επιρροής στην Παιδεία είναι οι αναθεωρητικές τάσεις στην διδασκαλία του μαθήματος της Ιστορίας στα πλαίσια της ρεάλπολιτικ και δήθεν προς χάριν της συμφιλίωσης των λαών!

Τρανταχτό παράδειγμα είναι το ότι κάποιοι Έλληνες πολιτικοί αρνούνται την Γενοκτονία των Ποντίων και των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, η οποία αναγνωρίστηκε από το Ελληνικό κοινοβούλιο δια νόμου (2193/94 και 2645/98, αντίστοιχα), και μαζί με τη γενοκτονία των Ασσυριο-Χαλδαίων αναγνωρίστηκαν ως τέτοιες και από τη Διεθνή Ένωση Λογίων για τη Μελέτη των Γενοκτονιών (International Association of Genocide Scholars, 2007). Παρά ταύτα τα γεγονότα αυτά ακόμη δεν έχουν συμπεριληφθεί στα σχολικά βιβλία Ιστορίας.

Πιστεύουμε και θεωρούμε σημαντικό να τονίσουμε ότι όσοι ακομμάτιστοι Έλληνες που αγαπούν την Ελλάδα και θέλουν να την δουν πάλι παραγωγική και υπερήφανη ψήφισαν τον κύριο Τσίπρα, το έκαναν όχι για την «προοδευτικότητα του» αλλά κυρίως γιατί το όνομά του δεν έχει συνδεθεί με τη διαφθορά. Αν αυτοί οι ψηφοφόροι ήθελαν να υποστηρίξουν τον εθνομηδενισμό που επιχειρείται για αρκετά χρόνια τώρα στη χώρα μας, κάποια άλλα κόμματα θα είχαν πάρει πολύ μεγαλύτερα ποσοστά από ό,τι πήραν. Αυτό θα πρέπει να το λάβουν υπ’ όψιν τους όλα τα στελέχη της κυβέρνησης.

Είναι πολλές οι προοδευτικές αλλαγές που χρειάζονται στην Παιδεία, αλλά πρέπει να γίνουν προς την σωστή κατεύθυνση. Επισημαίνουμε τα ακόλουθα με την ελπίδα να ληφθούν σοβαρά υπ’ όψιν:

1) Η γνώση της Αγγλικής γλώσσας είναι απαραίτητη, και όλο και λιγότεροι γονείς θα έχουν την οικονομική ευχέρεια να στέλνουν τα παιδιά τους σε φροντιστήρια ξένων γλωσσών. Θα ήταν ωφέλιμο τα Αγγλικά να διδάσκονται ξεκινώντας από την πρωτοβάθμια εκπαίδευση.

2) Ο σχολικός εκφοβισμός (το γνωστο ως bullying) πρέπει να εκλείψει. Για να γίνει αυτό δεν αρκεί η μηδενική ανοχή από την πλευρά των διευθυντών και διδασκάλων. Από μικρά πρέπει τα παιδιά να μάθουν (με τις κατάλληλες ιστορίες στα αναγνωστικά τους και την σωστή διδαχή τους), όχι απλά να ανέχονται, αλλά να σέβονται και να βοηθούν τα άτομα με ειδικές ανάγκες, και γενικά να αποδέχονται και να σέβονται την διαφορετικότητα. Να σημειώσουμε οτι μία ουσιαστικά Χριστιανική αγωγή και κατανόηση της Χριστιανικής διδασκαλίας είναι το καλύτερο εργαλείο για την καταπολέμηση και εξάλειψη του σχολικού εκφοβισμού.

3) Η αγάπη προς τα ζώα, το γεγονός ότι και εκείνα, όπως και ο άνθρωπος, έχουν ένα νευρικό σύστημα που τα κάνει ευαίσθητα όχι μόνο στον πόνο αλλά και στα συναισθήματα αγάπης, φόβου και θλίψης, πρέπει να διδάσκονται από το Δημοτικό σχολείο, ώστε να εκλείψουν η κακομεταχείρηση και το «δε βαριέσαι, ζώο είναι». Η συμπεριφορά προς τα ζώα αντανακλά σε μεγάλο βαθμό την ανθρωπιά και τον πολιτισμό ενός λαού. 

4) Έμφαση στον εθελοντισμό. Τίποτα δεν γίνεται από μόνο του, και δεν θα τα κάνει όλα το κράτος. Όλοι πρέπει να δουλεύουμε για το κοινό καλό και όχι μόνο για προσωπικό όφελος. 

5) Να εισαχθεί η αγωγή του πολίτη ως βασικό μάθημα σε όλες τις τάξεις του δημοτικού γιατί εκεί διαμορφώνεται σε μεγάλο βαθμό, ο χαρακτήρας και η προσωπικότητα του ατόμου. Εκεί τα Ελληνόπουλα θα διδαχθούν, μεταξύ πολλών άλλων, να σέβονται τα δικαιώματα των άλλων αλλά και να διεκδικούν τα δικά τους. Θα μάθουν επίσης να σέβονται το περιβάλλον ώστε κάποτε η όμορφη χώρα μας να μην έχει δρόμους και τοπία που μοιάζουν με σκουπιδότοπους.

6) Σεμινάρια για γονείς. Οι δάσκαλοι δεν μπορούν να τα κάνουν όλα από μόνοι τους. Οι γονείς οφείλουν να μεταδώσουν στα παιδιά τους την λαχτάρα για μάθηση, και αυτό δεν σημαίνει πως είναι απαραίτητο να έχουν οι ίδιοι κάποιο πτυχίο. Αρκεί οι επιδόσεις του παιδιού στο σχολείο να βρίσκονται στην κορυφή των οικογενειακών προτεραιοτήτων και να παρέχονται στα παιδιά ερεθίσματα για την διανοητική τους καλλιέργεια.

Κλείνοντας,  επισημαίνουμε πως αλλαγές  στην Ελληνική Εκπαίδευση δεν πρέπει να γίνονται συνεχώς από την εκάστοτε κυβέρνηση ή τον εκάστοτε υπουργό και να γινόμαστε όλοι μάρτυρες ενός συνεχούς «ράβε ξήλωνε».Απαιτείται προς τούτο ένα σοβαρά μελετημένο πρόγραμμα από μια ΥΠΕΡΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ( όχι διακομματική)επιτροπή ειδικών που θα προταθούν από τα κόμματα, όχι κατά τον γνωστό μέχρι σήμερα τρόπο, αλλά με αυστηρά κριτήρια γενικής καταξίωσης,  και παράλληλα δέσμευση των κομμάτων ότι όποια και να είναι η Κυβέρνηση, θα νομοθετήσει σύμφωνα με τα πορίσματα της Επιτροπής αυτής.

Με τιμή,

Οι υπογράφοντες

 Αθανασούλης Γεράσιμος, Καθηγητής ΕΜΠ, Αθήνα, ΕΛΛΑΣ.

Αθανασούλης Μάνος, Ερευνητής Πληροφορικής, Harvard University, Η.Π.Α.

Αλεξοπούλου Άννα, Θεολόγος, Καβάλα, ΕΛΛΑΣ.

Αλμπούρα Ευστρατία, MScPy, Developmental Licensed Psychologist, Αθήνα, ΕΛΛΑΣ.

Αναγνωστόπουλος Σταύρος, Ομότιμος Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Πατρών, ΕΛΛΑΣ.

Αναστασοπούλου Ιωάννα , Καθηγήτρια ΕΜΠ, ΕΛΛΑΣ

Ανδρεάτος Αντώνης, Δρ Πληροφορικής, Καθηγητής, Σχολή Ικάρων, ΕΛΛΑΣ.

Αποστολόπουλος Ανδρέας, Ηλεκτρολόγος Μηχανικός και Μηχανικός Αεροσκαφών, Αίγιο, ΕΛΛΑΣ.

Αργυρόπουλος Δημήτριος, Σκηνοθέτης, Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Βρυξελλών, και ιδρυτικό μέλος Ελλήνων Ευρωπαϊστών, Βρυξέλλες, ΒΕΛΓΙΟ.

Αργυρόπουλος Ιωάννης, Ph.D., Διευθυντικό Στέλεχος, AT&T Labs, Η.Π.Α.

Αρταβάνης Μάνθος, Πρ. Πρόεδρος και CEO της AIG Life στην Τσεχία και Βουλγαρία, Πρόεδρος του Ιδρύματος για την Αναπτυξη της Ελληνοκινεζικής Φιλίας, Αθήνα, ΕΛΛΑΣ.

Αρκάς Ευάγγελος, Ph.D. Μαθηματικός, London, ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ.

Αρωνιάδου-Anderjaska Βασιλική, Ph.D., Διδάκτωρ Νευροεπιστημών, Bethesda, Μέρυλαντ, Η.Π.A.

Βαρβιτσιώτης Ορέστης, Συγγραφέας, π. Πρόεδρος του American Hellenic Institute, Washington DC, Η.Π.Α.

Βασιλειάδης Δαμιανός, Εκπαιδευτικός και Συγγραφέας, ΕΛΛΑΣ.

Βενιζέλος Νικόλαος, Ομότιμος Καθηγητής, Head of Neuropsychiatric Research Laboratory, School of Health and Medical Sciences, Örebro University, ΣΟΥΗΔΙΑ.

Berger Markou Llina, Ph.D. Φαρμακοποιός Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο CHUV Lausanne. ΕΛΒΕΤΙΑ.

Βιολάρης Γιάννης, Αρχαιολόγος, Τμήμα Αρχαιοτήτων, Λεμεσός, ΚΥΠΡΟΣ.

Βλαχοπούλου Πετρούλα, καθηγήτρια γαλλικής φιλολογίας, ΕΛΒΕΤΙΑ.

Βλάχου Στέλλα, Ph.D. Λέκτορας Βιοψυχολογίας και Υπεύθυνη του Εργαστηρίου Συμπεριφορικών Νευροεπιστημών, Faculty of Science and Health, Dublin City University, ΙΡΛΑΝΔΙΑ.

Βογιατζής Αντώνιος Γ., Δικηγόρος, ΕΛΛΑΣ.

Βορεοπούλου Θάλεια, Γυναικολόγος, ΕΛΒΕΤΙΑ. .

Γενά Αγγελική, PhD, Καθηγήτρια Ειδικής Αγωγής, Τομέας Παιδαγωγικής, Τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας, ΕΚΠΑ, ΕΛΛΑΣ.

Γεωργιάδης Σωτήριος, Απόστρατος Υποναύαρχος Πολεμικού Ναυτικού, ΕΛΛΑΣ.

Γιαννόπουλος Παναγιώτης, Καθηγητής Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών, Πανεπιστήμιο Πατρών, ΕΛΛΑΣ.

Γιαλοπούλου Έλσα, Ιατρός, Saint Gallen, ΕΛΒΕΤΙΑ.

Γιαννούκος Σταμάτης, Ph.D., Χημικός Μηχανικός, Λίβερπουλ, ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ.

Γκατζούλη Νίνα, Καθηγήτρια Νέας Ελληνικής, Πανεπιστήμιο του Νιού Χαμσάϊρ, Τμήμα Γλώσσας, Λογοτεχνίας και Πολιτισμού, Η.Π.Α.

Δάλκου Σοφία, Ιατρός, Λωζάνη, ΕΛΒΕΤΙΑ.

Digklia Antonia, M.D., M.Sc. Lausanne, ΕΛΒΕΤΙΑ.

Doulberis Michael, MD, DVM, PhD. Bern, ΕΛΒΕΤΙΑ.

32. Δροσίτης Ιωάννης. Ph.D. Μηχανικός Υπολογιστών Ε.Μ.Π., UNIX/Linux System Engineer, RHCSA, RHCE, London, ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ.

Ελευθεριάδης Σάββας Γ., OAM, GCSCG, CETr, JP, Retired Academician, ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ.

Ελευθεριάδου Ευγενία, CLETr, CSH, Retired Academician, ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ.

Ευαγγελίου Χρήστος Κ., Καθηγητής Φιλοσοφίας, Towson University, Towson, MD, Η.Π.Α.

Ιακώβου Σταύρος, FCCA, MBA, B.A. (Hons) – Financial Controller H.A. O’Neil Limitted, ΙΡΛΑΝΔΙΑ.

Ιωάννου Πέτρος, Καθηγητής, Διευθυντής Κέντρου Μεταφορών Προηγμένης Τεχνολογίας, Πανεπιστήμιο Νότιας Καλιφόρνιας, Λος Άντζελες, Καλιφόρνια, Η.Π.Α.

Καϊμάρας Αθανάσιος, Συνταξιούχος, Αθήνα, ΕΛΛΑΣ.

Κακούλη-Duarte Θωμαΐς, Ph.D., EnviroCORE Research Leader and Lecturer, Institute of Technology Carlow, Κτήτορας Ελληνορθόδοξη Εκκλησία του Ευαγγελισμού στο Δουβλίνο, ΙΡΛΑΝΔΙΑ.

Καλιμάνη Ευαγγελία, Κοινωνική Φροντίστρια, Θεσσαλονίκη, ΕΛΛΑΣ.

Καλογερόπουλος Νικόλαος, Ph.D., Πρόεδρος, European League of Geneva, ΕΛΒΕΤΙΑ.

Καμπερίδης Λάμπρος Πρωτοπρεσβύτερος, Πανεπιστήμιο Λαβάλ, Μοντρεάλ, ΚΑΝΑΔΑΣ.

Καπετανάκης Εμμανουήλ, MSc, Καθηγητής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, Ηράκλειο, ΕΛΛΑΣ

Καράτζιος Χρήστος, MD CM, FRCPC, Επίκουρος Καθηγητής Παιδιατρικής, Κέντρο Υγείας Πανεπιστημίου McGill, Τμήμα Λημοξιολογίας, Νοσοκομείο Παίδων Μόντρεαλ, Πρόεδρος Προπτυχιακής Μάθησης Λημοξιολογίας Πανεπιστημίου McGill, ΚΑΝΑΔΑΣ.

Κατσέτος Χρίστος Δ., MD, PhD, FRCPath, FRCP Edin, Καθηγητής Ιατρικής, Πανεπιστήμιο Drexel, Φιλαδέλφεια, Πενσυλβάνια, Η.Π.Α

Κουμάκης Λεωνίδας, Νομικός, Συγγραφέας, ΕΛΛΑΣ.

Κυριακού Γιώργος, Καθηγητής Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, ΕΛΛΑΣ.

Κωνσταντέλος Δημήτριος Ιω., Ph.D., D.D. Charles Cooper Townsend Distinguished Professor Emeritus of History and Religion; Distinguished Research Scholar in Residence, Stockton University, Galloway, New Jersey, Η.Π.Α.

Κωστόπουλος Γεώργιος, BA in Economics, Ηλιούπολη, Αθήνα, ΕΛΛΑΣ.

Λαζαρίδης Αναστάσης, Δρ. Μηχανολόγος, Ομότιμος Καθηγητής του Πολυτεχνείου, Widener University, Chester, PA – Η.Π.Α.

Λαμπρινίδου Γούναρη Δέσποινα, Παιδαγωγός, ΕΛΛΑΣ.

Λαπαθιώτης Στέλιος, Fribourg, ΕΛΒΕΤΙΑ.

Λουτρίδης Αβραάμ, Ph.D. Researcher in Antenna & Microwave Engineering, Dublin Institute of Technology, ΙΡΛΑΝΔΙΑ.

Μαγκλιβέρα Ιωάννα-Γλυκερία, παραγωγός μουσικών εκπομπών, Αθήνα, ΕΛΛΑΣ.

Ματόπουλος Αναστάσιος, Ph.D. Researcher J.E. Cairns School of Business and Economics, National University of Ireland Galway, ΙΡΛΑΝΔΙΑ.

56. Μέρμηγκας Ελευθέριος, (τ.) Καθηγητής, State University of New York at Buffalo, Η.Π.Α.

Μιχαήλ Φώτιος Δ., Ιατρός-Ειδικός Παθολόγος, Λαγκαδάς, Θεσσαλονίκη, ΕΛΛΑΣ

Μίσχος Νικόλαος, π. Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων και Αδελφοτήτων Ιταλίας, Πίζα, ΙΤΑΛΙΑ.

Μπακάλης Ναούμ, Εθνικό Ιδρυμα Ερευνών, ΕΛΛΑΣ.

Μπλύτας Γεώργιος, Ph.D., Διδάκτωρ Φυσικοχημείας και Χημικής Μηχανικής, Τεχνικός Συμβουλος Royal Dutch-Shell, Πρόεδρος GCB Separations Inc., Συγγραφεύς (“The First Victory, Greece in the Second World War”) Η.Π.Α.

Μποκλαίρ Ντενίζ, ΒΑ Ψυχολογία, APC, Εκπαιδευτικός παιδιών με ειδικές ανάγκες, Εθελόντρια δασκάλα Ελληνικού σχολείου, Μέρυλαντ, ΗΠΑ.

Μπουλτούκα Τριανταφυλλιά, Νηπιαγωγός, Αθήνα, ΕΛΛΑΣ.

Μπουτσικάρης Χαράλαμπος, Αντισυνταγματάρχης Φαρμακοποιός MSc. Προϊστάμενος Στρατιωτικά Φαρμακευτικά Εργαστήρια, Αθήνα, ΕΛΛΑΔΑ.

Μωραΐτης Νικόλαος Λ., Ph.D., Διεθνείς Σχέσεις, Συγκριτική Πολιτική, Πανεπιστήμιο Καλιφόρνιας, Μπέρκλευ, Η.Π.Α.

Νεγρεπόντη-Δελιβάνη Μαρία, Πρ.Πρύτανης και Καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, ΕΛΛΑΣ.

Νικοπούλου Χαρίκλεια, Δασκάλα, Θράκη, ΕΛΛΑΣ.

Νιχωρίτης Κωνσταντίνος, Καθηγητής Σλαβολογίας του Τμήματος Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, ΕΛΛΑΣ.

Ντόκος Σωκράτης, PhD., Associate Professor, Graduate School of Biomedical Engineering, University of New South Wales, ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ.

Οικονόμου Αλεξάνδρα, PhD, Επίκουρη Καθηγήτρια, Τομέας Ψυχολογιας, Τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας, ΕΚΠΑ, ΕΛΛΑΣ.

Ουζούνογλου Νικόλαος, Καθηγητής Ε.Μ. Πολυτεχνείου, ΕΛΛΑΣ.

Πάνος Γεώργιος Δ., MD(Res), Οφθαλμίατρος, Ipswich, ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ.

Παντελάκη Νόρα, Αρχαιολόγος, Αθήνα, ΕΛΛΑΣ.

Παπαγιάννης Γρηγόριος, Αναπλ. Καθηγ. Βυζαντινής Φιλολογίας του Τμήματος Ελληνικής Φιλολογίας του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, ΕΛΛΑΣ.

Παπαδόπουλος Γεώργιος Κ., Καθηγητής ΤΕΙ Ηπείρου, ΕΛΛΑΣ.

Παπαδόπουλος Νικόλαος Θ., Ομότιμος Καθηγητής Ιατρικής Α.Π.Θ., ΕΛΛΑΣ.

Παπαδόπουλος Τάσος, Lead Audiologist, DeafHear.ie, Dublin, ΙΡΛΑΝΔΙΑ.

Παπαδοπούλου Μαρία, CLETr, Πολιτικός Μηχανικός, Συγγραφέας, Director of the Institute of worldwide Hellenic Heritage, ΕΛΛΑΣ.

Παπακώστας Στέφανος, ΜΒΑ, Πρώην καθηγητής Διοίκησης Επιχειρήσεων (The American College of Southeastern Europe, The American College of Greece-Deree College, University of Indianapolis), Αθήνα, ΕΛΛΑΣ.

Παπαλέξης Πέτρος, B.Sc, M.Sc, Αντιπρόεδρος Δ.Σ. Πανελλήνιας Ένωσης Τεχνολόγων Ιατρικών Εργαστηρίων, τ. Εργαστηριακός Συνεργάτης Κλινικής Χημείας ΑΤΕΙ-Λάρισας.

Παπαστεργίου Δημήτριος, Ph.D., Chef de Projet, Office Fédérale des Routes, Fribourg, ΕΛΒΕΤΙΑ.

Παυλάκος Θεόδωρος, Εκπαιδευτικός – Συνταξιούχος, Νέα Υόρκη, Η.Π.Α.

Παύλος Γεώργιος, Αναπλ. Καθηγ. Τμ. Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Ηλεκτρονικών Υπολογιστών, Πολυτεχνική Σχολή, Δημοκρίτειο Πανεπιστημίο Θράκης, ΕΛΛΑΣ.

Πουλαρίκας Αλέξανδρος, Ph.D. Professor Emeritus, former Chairman of Engineering University of Denver, former Chairman of Electrical Engineering University of Alabama, Author, Η.Π.Α.

Ράντσιος Απόστολος Τ., PhD, DipECVPH, Past President, WVA, Μαρούσι, ΕΛΛΑΣ.

Ρέλλη Ελένη, ΒΑ History of Art & Hellenic Cultural Studies, MA International Marketing & PR, Gland, ΕΛΒΕΤΙΑ.

Ρήγος Ευάγγελος, Master Mariner, Pace University, BBA, Η.Π.Α.

Ρόδη – Burriel Αγγελική, DVM, MSc, MSc, PhD, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, ΕΛΛΑΣ.

Σαμαρά Χρυσάνθη, Ph.D., Λωζάνη, ΕΛΒΕΤΙΑ.

Σαρρή Παναγιώτα, Νομικός-Υποθηκοφύλακας-τ.Δικηγόρος, ΕΛΛΑΣ.

Σγούρδος Γεώργιος, Ιατρός Ακτινοδιαγνωστής, Λωζάνη, ΕΛΒΕΤΙΑ.

Σίνη Μάρθα, docent at the Walters Art Museum and member of the Committee for the creation of the Hellenic Heritage Museum and Archives of Maryland, Owings Mills, Maryland, Η.Π.Α.

Σταματάκης Νίκος, PhD, Διδάκτωρ κοινωνικών επιστημών, πολιτικός αναλυτής, επιχειρηματίας, Νέα Υόρκη.

Σταμπολιάδης Ηλίας, Ομότιμος Καθηγητής της Σχολής Μηχανικών Ορυκτών Πόρων, Πολυτεχνείο Κρήτης, ΕΛΛΑΣ.

Σταυρόπουλος Γεώργιος, Κυτταροπαθολόγος, Λέκτορας Πανεπιστημίου Αθηνών, ΕΛΛΑΣ.

Σωτηριάδης Χαράλαμπος, Ιατρός , Fribourg, ΕΛΒΕΤΙΑ.

Τάτσιος Γεώργιος, Φαρμακοποιός MSc, Πρόεδρος Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων Μακεδόνων, Σέρρες, ΕΛΛΑΣ.

Παρίσης Ιωάννης, Ph.D. Διεθνείς Σχέσεις, Καθηγητής Σχοχής Εθνικής Άμυνας, Υποστράτηγος ε.α., Αθήνα, ΕΛΛΑΣ.

Τζιμοπούλου Φρύνη , Φαρμακοποιός, Αθήνα ΕΛΛΑΣ

Τζιούπης Χριστόφορος, MD, Ph.D., FMH Lausanne, ΕΛΒΕΤΙΑ.

Τζιτζιλάκη Θεοδώρα, Employee Europäisches Patentamt Πρόεδρος Συλλόγου Μακεδόνων Μονάχου, ΓΕΡΜΑΝΙΑ.

Τζωρτζακάκης Εμμανουήλ, Δρ., Τακτικός Ερευνητής, ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ, Ηράκλειο, ΕΛΛΑΣ.

Τσατσανίφος Χρήστος , Δρ. Πολιτικός Μηχανικός, Qatar Rail, Doha, ΚΑΤΑΡ.

Τσίγκανου-Παππάς Ελένη, Φυσίατρος, Γενεύη, ΕΛΒΕΤΙΑ.

Φούντζουλας Κώστας, Ph.D., Adjunct Associate Professor, Widener University, PA, USA και Ερευνητής, U.S. ARL, Maryland, Η.Π.Α.

Φούφα-Jousma Ελένη, State University of New York, ERIE, Buffalo, NY, Η.Π.Α.

Χατζόπουλος Ιωάννης Ν., MSCE, Ph.D., Τ. Καθηγητής Πανεπιστημίου Αιγαίου, Τ. Καθηγητής Πανεπιστημίου CSUF, USA, Μυτιλήνη, ΕΛΛΑΣ.

Χολέβας Κωνσταντίνος, Πολιτικός Επιστήμων και δημοσιογράφος, ΕΛΛΑΣ.

Ψαρουδάκης Ιωάννης, PhD, Πανεπιστήμια Michigan

http://aktines.blogspot.gr

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: Η ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΟ ΦΕΡΝΕΙ ΤΗΝ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ!

Η ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΟ

ΦΕΡΝΕΙ ΤΗΝ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ

Ἡ ἀδιαφορία γιὰ τὸν Θεὸ φέρνει τὴν ἀδιαφορία καὶ γιὰ ὅλα τὰ ἄλλα· φέρνει τὴν ἀποσύνθεση. Ἡ πίστη στὸν Θεὸ εἶναι μεγάλη ὑπόθεση. Λατρεύει ὁ ἄνθρωπος τὸν Θεὸ καὶ ὕστερα ἀγαπάει καὶ τοὺς γονεῖς του, τὸ σπίτι του, τοὺς συγγενεῖς του, τὴν δουλειά του, τὸ χωριό του, τὸν νομό του, τὸ κράτος του, τὴν πατρίδα του. Ἕνας ποὺ δὲν ἀγαπάει τὸν Θεό, τὴν οἰκογένειά του, δὲν ἀγαπάει τίποτε· καὶ φυσικὰ δὲν ἀγαπάει οὔτε τὴν πατρίδα του, γιατὶ καὶ ἡ πατρίδα εἶναι μιὰ μεγάλη οἰκογένεια. Θέλω νὰ πῶ, ὅλα ἀπὸ ἐκεῖ ξεκινᾶνε. Δὲν πιστεύει ὁ ἄνθρωπος στὸν Θεό, καὶ μετὰ οὔτε γονεῖς οὔτε οἰκογένεια οὔτε χωριὸ οὔτε πατρίδα ὑπολογίζει. Καὶ αὐτὰ εἶναι ποὺ πᾶνε τώρα νὰ διαλύσουν, γι' αὐτὸ δημιουργοῦν μιὰ κατάσταση ρεμπελιό.

ΣΗΜΕΡΑ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΓΥΡΙΖΟΥΝ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ

Παλιὰ στὴν πατρίδα μου, στὰ Φάρασα, ἔλεγαν: «Ἂν ἔχης καμμιὰ δουλειά, μὴν τὴν ἀφήνης γιὰ αὔριο. Ἂν ἔχης καλὸ φαγητό, ἄσ' το γιὰ αὔριο, μήπως ἔρθη κανένας μουσαφίρης». Τώρα σκέφτονται: «Νὰ ἀφήσουμε τὴν δουλειά, μήπως ἔρθη κανεὶς αὔριο καὶ μᾶς βοηθήση. Τὸ καλὸ φαγητό, ἂς τὸ φᾶμε ἐμεῖς ἀπόψε!». Οἱ περισσότεροι σήμερα γυρίζουν γύρω ἀπὸ τὸν ἑαυτό τους. Μόνον τὸν ἑαυτό τους σκέφτονται. Ἂς ὑποθέσουμε ὅτι βρέχει, γίνεται κατακλυσμός. Θὰ δῆτε, οἱ περισσότερες ἀπὸ σᾶς θὰ σκεφθοῦν μήπως ἔχουν ροῦχα ἁπλωμένα, νὰ πᾶνε νὰ τὰ μαζέψουν. Κακὸ δὲν εἶναι αὐτό, ἀλλὰ δὲν θὰ πᾶνε πιὸ πέρα. Τὰ ροῦχα καὶ νὰ βραχοῦν, πάλι θὰ στεγνώσουν. Αὐτοὶ ὅμως ποὺ ἁλωνίζουν τί θὰ γίνουν; Πονᾶτε γι' αὐτούς, γιὰ νὰ κάνετε καμμιὰ εὐχή; Ἢ πέφτουν κεραυνοί· ζήτημα πέντε-ἕξι ψυχὲς νὰ θυμηθοῦν τοὺς καημένους τοὺς γεωργοὺς ἢ αὐτοὺς ποὺ ἔχουν θερμοκήπια. Δὲν σκέφτεται δηλαδὴ τὸν ἄλλον ὁ ἄνθρωπος, δὲν βγαίνει ἀπὸ τὸν ἑαυτό του, ἀλλὰ γυρίζει συνέχεια γύρω ἀπὸ τὸν ἑαυτό του. Ὅταν ὅμως γυρίζη γύρω ἀπὸ τὸν ἑαυτό του, κέντρο ἔχει τὸν ἑαυτό του· δὲν ἔχει τὸν Χριστό. Εἶναι ἔξω ἀπὸ τὸν ἄξονα ποὺ εἶναι ὁ Χριστός. Γιὰ νὰ φθάση νὰ σκέφτεται τὸν ἄλλον, πρέπει ὁ νοῦς του πρῶτα νὰ εἶναι στὸν Χριστό. Τότε σκέφτεται καὶ τὸν πλησίον καὶ μετὰ σκέφτεται καὶ τὰ ζῶα καὶ ὅλη τὴν φύση. Ἔχει τὸν σταθμό του ἀνοιχτὸ καί, μόλις πάρη τὸ μήνυμα, τρέχει νὰ βοηθήση. Ἂν ὁ νοῦς του δὲν εἶναι στὸν Χριστό, δὲν δουλεύει ἡ καρδιά του, γι᾿ αὐτὸ δὲν ἀγαπάει οὔτε τὸν Χριστὸ οὔτε τὸν συνάνθρωπό του, πόσο μᾶλλον τὴν φύση, τὰ ζῶα, τὰ δένδρα, τὰ φυτά. Ἔτσι ὅπως κινεῖσθε, ποῦ νὰ φθάσετε στὸ σημεῖο νὰ ἔχετε ἐπικοινωνία μὲ τὰ ζῶα, μὲ τὰ πουλιά! Ἂν πέση κανένα πουλὶ ἀπὸ τὴν σκεπή, θὰ τὸ ταΐσετε. Ἂν δὲν πέση ἀπὸ τὴν σκεπή, δὲν σκέφτεσθε νὰ τὸ ταΐσετε. Ἐγὼ βλέπω τὰ πουλιά· λέω «θέλουν τάισμα, τὰ καημένα»· ρίχνω ψίχουλα κ.λπ., βάζω καὶ νεράκι νὰ πιοῦν. Βλέπω ἄρρωστα κλαδιὰ στὰ δένδρα· ἀμέσως σκέφτομαι νὰ τὰ κόψω, γιὰ νὰ μὴν κολλήσουν καὶ τὰ ἄλλα. Ἢ χτυπάει μιὰ πόρτα, ἕνα παράθυρο, πάει ἐκεῖ ὁ νοῦς μου. Θὰ ξεχάσω τὸν ἑαυτό μου, ἂν μοῦ χρειάζεται κάτι, ἀλλὰ θὰ κοιτάξω τὴν πόρτα, τὸ παράθυρο, νὰ μὴ σπάση, νὰ μὴ γίνη καμμιὰ ζημιά. Παρεμπιπτόντως σκέφτομαι γιὰ μένα. Καὶ ἂν κανεὶς σκέφτεται καὶ πονάη γιὰ τὰ δημιουργήματα, πόσο μᾶλλον θὰ σκέφτεται τὸν Δημιουργό τους! Ἂν δὲν κινῆται ἔτσι ὁ ἄνθρωπος, πῶς νὰ συντονισθῆ μὲ τὸν Θεό;

Ἔπειτα, καὶ ὅταν βγαίνετε ἔξω, ρίξτε καμμιὰ ματιὰ γύρω. Μπορεῖ κάποιος ἔστω καὶ ἀπὸ ἀπροσεξία ἢ ἀπὸ κακότητα – εὔχομαι κανεὶς νὰ μὴν κάνη κακὸ – κάτι νὰ πετάξη καὶ νὰ βάλη φωτιά· γι' αὐτὸ ρίξτε μιὰ ματιά. Καὶ αὐτὸ στὰ πνευματικὰ ἀνήκει, γιατὶ καὶ αὐτὸ τὸ βλέμμα ἔχει ἀγάπη. Ἐγὼ βγαίνω ἔξω ἀπὸ τὸ Καλύβι, ρίχνω μιὰ ματιὰ πρὸς τὰ κάτω, μιὰ ματιὰ πρὸς τὴν σκεπή, νὰ δῶ μήπως μυρίζει καμένο. Ἄλλο ἂν ἔχης τέτοια πίστη πώς, ἂν πιάση φωτιὰ καὶ κάνης προσευχή, θὰ σβήση ἡ φωτιά. Διαφορετικά, πρέπει νὰ ἐνεργήσης. Ἤ, ὅταν ἀκούω κρότο, προσέχω νὰ δῶ τί εἶναι· πυροβόλο; ἄσκηση κάνουν; φουρνέλλο; Ἕνα καὶ ἕνα ὁ νοῦς μου πηγαίνει ἐκεῖ, γιὰ νὰ κάνω κομποσχοίνι. Ὅποιος ἀδιαφορεῖ γιὰ τὸν ἑαυτό του, ἀπὸ ἀγάπη πρὸς τοὺς ἄλλους, τὸ μεγάλο ἐνδιαφέρον τοῦ Θεοῦ βρίσκεται μαζί του, καὶ ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ἐνδιαφέρονται γι' αὐτόν.

Ἀλλὰ ἡ σημερινὴ γενιὰ εἶναι ἡ γενιὰ τῆς ἀδιαφορίας! Οἱ περισσότεροι μόνο γιὰ παρελάσεις εἶναι! Μὴν τοὺς πῆς, ἂν συμβῆ κάτι, νὰ ἀμυνθοῦν! Τώρα ὅμως καὶ παρελάσεις δὲν θέλουν! Παλιότερα πήγαιναν στὶς παρελάσεις, ἄκουγαν καὶ ἕνα ἐμβατήριο, κάτι μέσα τους σκιρτοῦσε! Σήμερα ὑπάρχει ἕνα ρεμπελιὸ σὲ μᾶς τοὺς Ἕλληνες. Βέβαια ἄλλοι λαοὶ εἶναι ἀκόμη χειρότερα, γιατὶ δὲν ἔχουν ἰδανικά. Βλέπεις, οἱ Ἕλληνες μπορεῖ νὰ ἔχουν ἕνα σωρὸ κουσούρια, ἀλλὰ ἔχουν καὶ ἕνα δῶρο ἀπὸ τὸν Θεό, τὸ φιλότιμο καὶ τὴν λεβεντιά· ὅλα τὰ πανηγυρίζουν. Οἱ ἄλλοι λαοὶ οὔτε στὰ λεξικά τους δὲν ἔχουν αὐτὲς τὶς λέξεις.

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

ΛΟΓΟΙ Β'- ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: «ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΒΟΛΕΥΤΗΣ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΣΟΥ»!

«ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΒΟΛΕΥΤΗΣ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΣΟΥ»

Ἡ ἡσυχία ποὺ ἐπικρατεῖ μὲ ἀνησυχεῖ. Κάτι ἑτοιμάζεται. Δὲν ἔχουμε καταλάβει καλὰ σὲ τί χρόνια ζοῦμε οὔτε σκεφτόμαστε ὅτι θὰ πεθάνουμε. Δὲν ξέρω τί θὰ γίνη· πολὺ δύσκολη κατάσταση! Ἡ τύχη τοῦ κόσμου κρέμεται ἀπὸ τὰ χέρια μερικῶν, ἀλλὰ ἀκόμη ὁ Θεὸς κρατᾶ φρένο. Χρειάζεται νὰ κάνουμε πολλὴ προσευχὴ μὲ πόνο, γιὰ νὰ βάλη ὁ Θεὸς τὸ χέρι Του. Νὰ τὸ πάρουμε στὰ ζεστὰ καὶ νὰ ζήσουμε πνευματικά. Εἶναι πολὺ δύσκολα τὰ χρόνια. Ἔχει πέσει πολλὴ στάχτη, σαβούρα, ἀδιαφορία. Θέλει πολὺ φύσημα, γιὰ νὰ φύγη. Οἱ παλιοὶ ἔλεγαν ὅτι θὰ ἔρθη ὥρα ποὺ θὰ κλωτσήσουν οἱ ἄνθρωποι. Πετᾶνε τοὺς φράκτες, δὲν ὑπολογίζουν τίποτε. Εἶναι φοβερό! Ἔγινε μιὰ βαβυλωνία. Νὰ κάνουμε προσευχὴ νὰ βγοῦν οἱ ἄνθρωποι ἀπὸ αὐτὴν τὴν βαβυλωνία. Διαβάστε τὴν προσευχὴ τῶν Τριῶν Παίδων, νὰ δῆτε μὲ πόση ταπείνωση προσεύχονταν· καὶ τὸν 82ο Ψαλμό: «Ὁ Θεός, τίς ὁμοιωθήσεταί σοι, μὴ σιγήσῃς...». Αὐτὸ πρέπει νὰ γίνη, ἀλλιῶς δὲν γίνεται χωριό. Θέλει θεϊκὴ ἐπέμβαση.

Μπαίνουν μερικὲς ἀρρώστιες εὐρωπαϊκὲς καὶ προχωροῦν ὅλο πρὸς τὸ χειρότερο. Μοῦ εἶπε ἕνας Κύπριος οἰκογενειάρχης ποὺ μένει στὴν Ἀγγλία: «Κινδυνεύουμε πνευματικά. Πρέπει νὰ φύγω ἀπὸ τὴν Ἀγγλία οἰκογενειακῶς». Βλέπεις ἐκεῖ ὁ πατέρας νὰ παίρνη τὴν κόρη, ἡ μάνα τὸν γιό. Ὅλους τοὺς στεφανώνουν, ὅλους τοὺς εὐλογοῦν. Κάτι πράγματα..., ντρέπομαι νὰ τὰ πῶ. Καὶ ἐμεῖς κοιμόμαστε μὲ τὰ τσαρούχια. Δὲν λέω νὰ πάρουμε πλακάτ, ἀλλὰ νὰ στρέψουμε τὴν προσοχή μας στὸν μεγάλο κίνδυνο ποὺ περιμένουμε καὶ νὰ ὑψώνουμε τὰ χέρια στὸν Θεό. Νὰ κοιτάξουμε πῶς νὰ ἀμυνθοῦμε κατὰ τοῦ κακοῦ. Χρειάζεται νὰ κρατᾶμε λίγο φρένο, γιατὶ ὅλα πᾶνε νὰ τὰ ἰσοπεδώσουν. Τώρα εἶναι νὰ λέη κανεὶς τὸ ψαλμικό: «Θοῦ τοὺς ἄρχοντας αὐτῶν ὡς τὸν Ὠρὴβ καὶ Ζὴβ καὶ Ζεβεὲ καὶ Σαλμανά..., οἵτινες εἶπαν· κληρονομήσωμεν ἑαυτοῖς τὸ ἁγιαστήριον τοῦ Θεοῦ».

Σύγχυση μεγάλη ὑπάρχει. Μύλος γίνεται· εἶναι ζαλισμένοι οἱ ἄνθρωποι. Ὁ κόσμος εἶναι ὅπως οἱ μέλισσες. Ἂν χτυπήσης τὴν κυψέλη, οἱ μέλισσες βγαίνουν ἔξω καὶ ἀρχίζουν «βούου...» καὶ γυρίζουν γύρω ἀπὸ τὴν κυψέλη ἀναστατωμένες. Ὕστερα ἡ κατεύθυνσή τους θὰ ἐξαρτηθῆ ἀπὸ τὸν ἄνεμο ποὺ θὰ φυσήξη. Ἂν φυσήξη βοριάς, θὰ πᾶνε μέσα. Ἂν φυσήξη νοτιάς, θὰ φύγουν. Ἔτσι καὶ τὸν κόσμο τὸν φυσάει... «Ἐθνικὸς Βοριάς», «Ἐθνικὸς Νοτιάς», καὶ εἶναι ὁ καημένος ζαλισμένος. Ὅμως, ἂν καὶ γίνεται τέτοιο βράσιμο, νιώθω μέσα μου μιὰ παρηγοριά, μιὰ σιγουριά. Μπορεῖ νὰ ξεράθηκε ἡ ἐλιά, ἀλλὰ θὰ πετάξη νέα βλαστάρια. Ὑπάρχει μιὰ μερίδα Χριστιανῶν, στοὺς ὁποίους ἀναπαύεται ὁ Θεός. Ὑπάρχουν ἀκόμη οἱ ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ, οἱ ἄνθρωποι τῆς προσευχῆς, καὶ ὁ Καλὸς Θεὸς μᾶς ἀνέχεται, καὶ πάλι θὰ οἰκονομήση τὰ πράγματα. Αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι τῆς προσευχῆς μᾶς δίνουν ἐλπίδα. Μὴ φοβᾶσθε. Περάσαμε σὰν ἔθνος τόσες μπόρες καὶ δὲν χαθήκαμε, καὶ θὰ φοβηθοῦμε τὴν θύελλα ποὺ πάει νὰ ξεσπάση; Οὔτε τώρα θὰ χαθοῦμε. Ὁ Θεὸς μᾶς ἀγαπᾶ. Ὁ ἄνθρωπος ἔχει μέσα του κρυμμένη δύναμη γιὰ ὥρα ἀνάγκης. Θὰ εἶναι λίγα τὰ δύσκολα χρόνια. Μιὰ μπόρα θὰ εἶναι.

Δὲν σᾶς τὰ λέω αὐτά, γιὰ νὰ φοβηθῆτε, ἀλλὰ γιὰ νὰ ξέρετε ποῦ βρισκόμαστε. Γιὰ μᾶς εἶναι μιὰ μεγάλη εὐκαιρία, εἶναι πανηγύρι οἱ δυσκολίες, τὸ μαρτύριο. Νὰ εἶστε μὲ τὸν Χριστό, νὰ ζῆτε σύμφωνα μὲ τὶς ἐντολές Του καὶ νὰ προσεύχεσθε, γιὰ νὰ ἔχετε θεῖες δυνάμεις καὶ νὰ μπορέσετε νὰ ἀντιμετωπίσετε τὶς δυσκολίες. Νὰ ἀφήσετε τὰ πάθη, γιὰ νὰ ἔρθη ἡ θεία Χάρις. Αὐτὸ ποὺ θὰ βοηθήση πολὺ εἶναι νὰ μπῆ μέσα μας ἡ καλὴ ἀνησυχία: ποῦ βρισκόμαστε, τί θὰ συναντήσουμε, γιὰ νὰ λάβουμε τὰ μέτρα μας καὶ νὰ ἑτοιμασθοῦμε. Ἡ ζωή μας νὰ εἶναι πιὸ μετρημένη. Νὰ ζοῦμε πιὸ πνευματικά. Νὰ εἴμαστε πιὸ ἀγαπημένοι. Νὰ βοηθοῦμε τοὺς πονεμένους, τοὺς φτωχοὺς μὲ ἀγάπη, μὲ πόνο, μὲ καλωσύνη. Νὰ προσευχώμαστε νὰ βγοῦν καλοὶ ἄνθρωποι.

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Β'- ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ

PAUL GRUNDY: Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΙΑ «ΕΦΥΓΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ»

«Έφυγα από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά»

Η προσωπική μαρτυρία του Paul Grundy

Μετάφραση-Επιμέλεια Ελένη Ζήνωνος

Όταν ο Αρμαγεδδών (το τέλος του κόσμου) δεν ήλθε, ο Πωλ άρχισε να αμφισβητεί τη θρησκεία η οποία είχε επηρεάσει όλη του τη ζωή.

Ο Πωλ μεγάλωσε σαν «Μάρτυρας του Ιεχωβά» σε μια στοργική οικογένεια στο Hobart της Αυστραλίας.

Μεγάλωσε νομίζοντας ότι δεν θα πεθάνει ποτέ. Ο ίδιος πίστευε ότι δεν θα προλάβαινε καν να ολοκληρώσει το σχολείο πριν τον «Αρμαγεδδώνα»…

Αλλά και το σχολείο τελείωσε και πανεπιστήμιο πήγε.

Μετά την αποφοίτησή του, ο Πωλ πήγε κατ’ ευθείαν στο Bethel (κεντρικά γραφεία της εταιρείας) για να ενταχθεί στην Εταιρεία Σκοπιά (Watchtower Society). Εκεί άρχισε να διερωτάται για κάποια πράγματα και αντιλήφθηκε ότι η «Σκοπιά» δεν μπορούσε να είναι η αλήθεια…

Όταν αποφάσισε να εγκαταλείψει τους λεγόμενους «Μάρτυρες του Ιεχωβά», ο Πωλ εξοστρακίστηκε πλήρως από την οικογένεια και όλους τους γνωστούς τους.

Η ζωή έξω από την οργάνωση ήταν πλέον εξαιρετικά δύσκολη. Έπαθε «μετα-τραυματικό σοκ» με αποτέλεσμα να χάσει τη δουλειά του και να χρειαστεί θεραπεία.

 Τώρα, βλέποντας τα πράγματα από μακρυά, ο Πωλ αισθάνεται ότι μπορεί να μιλήσει για τις εμπειρίες του…

http://www.abc.net.au/local/stories/2015/08/21/4297526.htm

Σχόλιο – Ενημέρωση

Βασικό δόγμα των «Μαρτύρων του Ιεχωβά» είναι το λεγόμενο «επίμαχο ζήτημα»: Ο σατανάς προκάλεσε τον «Ιεχωβά» με τον ισχυρισμό ότι μπορεί να του αποσπάσει την κυριαρχία και πως οι άνθρωποι μπορούν να αυτοκυβερνηθούν, χωρίς τη βοήθεια του «Ιεχωβά». Ο Θεός θα μπορούσε να καταστρέψει το διάβολο. Όμως εκτέθηκε, γιατί η πρόκληση του σατανά έγινε γνωστή στους αγγέλους. Έτσι του έδωσε διορία 6000 χρόνια για να αποδείξει τον ισχυρισμό του…

Σήμερα, όπως διδάσκει η «Σκοπιά», υπάρχουν δύο οργανώσεις: Η μια του «Ιεχωβά και η άλλη του σατανά. Στην πρώτη υπάρχουν μόνο οι «Μάρτυρες του Ιεχωβά» ενώ όλες οι κυβερνήσεις, οι εκκλησίες κ.λπ. ανήκουν στην οργάνωση του σατανά. Σκοπός της οργάνωσης του «Ιεχωβά», λέει η εταιρεία, είναι να αποδειχθεί ο σατανάς ψεύτης και να βρεθεί ο Θεός αληθινός. Αυτό γίνεται με το να υπάρχουν στη γη άνθρωποι που να απορρίπτουν την «οργάνωση του σατανά» και να εντάσσονται ολόψυχα στην «οργάνωση του Ιεχωβά». Έτσι, κατά την αντίληψη αυτή, δεν σώζει ο Θεός τον άνθρωπο, αλλά ο άνθρωπος καλείται να «σώσει τον Θεό», να αποδείξει δηλαδή τον Θεό αληθινό και τον διάβολο ψεύτη… Εδώ βρίσκεται το νόημα της ζωής του ανθρώπου!

Όσοι ενταχθούν στην Υπηρεσία της εταιρείας «Σκοπιά» εισέρχονται στο «μόνο καταφύγιο». Εκείνοι που βρίσκονται έξω από αυτό το «καταφύγιο» θα «σφαγούν» στον Αρμαγεδδώνα, που βρίσκεται «επί θύραις»… Γι’ αυτό και οι «Μάρτυρες του Ιεχωβά» πρέπει να πηγαίνουν «από σπίτι σε σπίτι» για να προειδοποιήσουν τους ανθρώπους και να τους παρακινήσουν να μπουν στο «μόνο καταφύγιο», κάνοντας το «έργο του Ιεχωβά», διαθέτοντας δηλαδή τα προϊόντα της εκδοτικής επιχείρησης «Σκοπιά» στις πόρτες των ανθρώπων…

Οι άνθρωποι που θα ενταχθούν σ’ αυτή την οργάνωση καταλήγουν σε απόλυτη εξάρτηση και μετατρέπονται σε τυφλά όργανα για την εξυπηρέτηση των σκοπών της εταιρείας. Η απόλυτη εξουσία πάνω σε ανθρώπινα όντα είναι βασικός στόχος αυτής της οργάνωσης.

Η ηγεσία της εταιρείας «Σκοπιά» απορρίπτει όλο το περιεχόμενο της Χριστιανικής πίστης: το Τριαδικό δόγμα, τη Θεανθρωπότητα του Χριστού, την ανάσταση του Κυρίου (διακηρύττει πως στη θέση του Χριστού «αναστήθηκε» ο αρχάγγελος Μιχαήλ!), την εν Χριστώ σωτηρία, την αθανασία της ψυχής και την αιώνια κόλαση.

Όποιος δεν υπακούει τυφλά στις εντολές των διευθυντών της εταιρείας, κηρύσσεται «αντάρτης εναντίον του Ιεχωβά» και πετάγεται έξω από το «καταφύγιο», στην «οργάνωση του σατανά».

Συνοψίζοντας, δεν πρόκειται για θρησκεία, αλλά για εμπορική εταιρεία, η οποία εμπορεύεται έντυπα της δικής της εμπνεύσεως. Οι δε οπαδοί της πρέπει να θεωρηθούν άμισθοι υπάλληλοι της εταιρείας! Για να μπορεί να τους ελέγχει, ασκεί ισχυρότατο και μεθοδευμένο ψυχολογικό εξαναγκασμό, με το ψευτοδίλημμα: μένοντας στην εταιρεία και δουλεύοντας γι’ αυτήν σώζεσαι, κατά την «καταστροφή του Αρμαγεδδώνα», φεύγοντας από αυτή χάνεσαι!

http://aktines.blogspot.gr

ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΠΕΘ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΣΠΑΛΙΩΡΑ ΓΙΑ ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ

Ο «Ιερός Πόλεμος» για το μάθημα των Θρησκευτικών!

της Γιώτας Ρουμελιώτη

Τον… σταυρό τους κάνουν μαθητές και γονείς όχι για να πάει καλά η χρονιά, όσο για να καταλήξουν οι ηγεσίες και οι ιθύνοντες για το μάθημα των θρησκευτικών, το οποίο έχει γίνει και ένα αγαπημένο θέμα στα social media με τα tweets περί απαλλαγής να… πέφτουν βροχή.

Το σίγουρο είναι ότι η αναπλ. υπ. Παιδείας, Σία Αναγνωστοπούλου, μετάνιωσε πικρά για την δήλωσή της σχετικά με την απλοποίηση της διαδικασίας της απαλλαγής,
καθώς το «τσουνάμι» αντιδράσεων που δημιουργήθηκε μέσα σε ελάχιστα λεπτά, παρέσυρε όχι μόνο την εκκλησία αλλά και τους εκπαιδευτικούς οι οποίοι μπήκαν στη διαδικασία των ανοιχτών επιστολών. 
Η ίδια πάντως τα «μάζεψε» λέγοντας ότι οι δηλώσεις της παραποιήθηκαν! Ο «Ιερός Πόλεμος» φαίνεται ότι άρχισε με βολές εκατέρωθεν!

«Τζάμπα σάλος»

Όπως αναφέρει στο Karfitsa.gr ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων, Κωνσταντίνος Σπαλιώρας, όλος αυτός ο σάλος και το γαϊτανάκι αντιδράσεων στο οποίο μπλέχτηκε μέχρι και ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, έγινε «τζάμπα και βερεσέ!», καθώς το ζήτημα της υποχρεωτικής ή μη παρακολούθησης των θρησκευτικών έχει λυθεί!«Όλος αυτός ο σάλος προκλήθηκε τζάμπα και βερεσέ. Με την εγκύκλιο 12773 της 20/1/ 2015 των Λοβέρδου και Δερμετζόγλου που ήταν τότε στο υπ. Παιδείας είχε λυθεί αυτό το πρόβλημα, με το δικαιότερο τρόπο. Αυτοί που δικαιούνται να έχουν απαλλαγή, έχοντας πρόβλημα θρησκευτικής συνείδησης, δηλαδή οι αλλόθρησκοι, οι αλλόδοξοι και οι άθρησκοι έχουν το δικαίωμα δηλώνοντας σε μια υπεύθυνη δήλωση ότι δεν είναι χριστιανοί ορθόδοξοι να απαλλάσσονται από το μάθημα», λέει και συνεχίζει σχετικά με την υποχρεωτική παρακολούθηση: « Οι υπόλοιποι μαθητές που είναι χριστιανοί ορθόδοξοι αυτοί υποχρεούνται να παρακολουθήσουν το μάθημα, καθώς είναι νόμος του κράτους αλλά το ορίζει και το Σύνταγμα».

«Λάθος ενημέρωση»

Όλο το χρονικό για τα θρησκευτικά, άρχισε την περασμένη εβδομάδα, όταν η κ. Αναγνωστοπούλου είπε ότι θα είναι στην ευχέρεια του γονέα να δηλώνει αν το παιδί του θέλει να παρακολουθήσει θρησκευτικά, χωρίς καμία αναφορά θετική ή αρνητική στο θρήσκευμα. Η απάντηση έρχεται μέσα από τον κ. Σπαλιώρα ο οποίος λέει ότι:«Η υπουργός δεν ήταν σωστά ενημερωμένη κι αυτό θα το καταστήσουμε σαφές στην επικείμενη συνάντηση που αναμένουμε μαζί της. Υπάρχει νόμος του κράτους και αναφορά στο Σύνταγμα. Αυτοί που δικαιούνται παίρνουν την απαλλαγή. Όταν ξέρουμε ότι ένα παιδάκι είναι πχ. μουσουλμάνος τότε δίνουμε την απαλλαγή. Οι υπόλοιποι είναι υποχρεωμένοι να το παρακολουθούν», λέει και συνεχίζει σχετικά με τις ψευδείς δηλώσεις: «Έτσι τίθεται ζήτημα περί ψευδών δηλώσεων. Όταν δίνεται η δυνατότητα να ξεφύγει ένας μαθητής από κάτι, θα το κάνει. Επειδή πέρσι είχαμε και την τράπεζα θεμάτων, αρκετοί γονείς ήθελαν να απαλλαγούν τα παιδιά τους από τα θρησκευτικά για να μην έχουν παραπάνω φόρτο. Αυτό όμως δεν είναι νόμιμο γιατί η απαλλαγή υπάρχει για συγκεκριμένους μαθητές».

«Σε λίγο θα το βγάλουν εντελώς»

Για προσπάθεια υποτίμησης του μαθήματος κάνει λόγο ο κ.Σπαλιώρας αλλά και για… συναδελφικές συγκρούσεις! «Η υπουργός προσπάθησε να υποτιμήσει το μάθημα. Όταν βγαίνει η ηγεσία του υπουργείου και λέει ότι μπορεί κάποιος χωρίς προϋποθέσεις να ζητήσει απαλλαγή από το μάθημα, εμείς το εκλαμβάνουμε σαν να είναι μια έμμεση δίωξη του μαθήματος και ότι στο μέλλον θα ακολουθήσει ο εξοβελισμός του. Πουθενά στην Ευρώπη, με εξαίρεση στην Γαλλία, δεν υπάρχει η δυνατότητα να μην παρακολουθεί κάποιος το μάθημα των θρησκευτικών», λέει και συνεχίζει:«Συναντηθήκαμε και με την ΟΛΜΕ και τους εκφράσαμε το παράπονό μας ότι συνάδελφοι στρέφονται εναντίον συναδέλφων».

Ζήτημα αυστηρά προσωπικό!

Στο κάδρο μπαίνει και το ζήτημα των προσωπικών δεδομένων, καθώς σύμφωνα με αρκετούς «καταπατώνται όταν δηλώνεται δημόσια το θρήσκευμα». Ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων απαντά και σε αυτό, πηγαίνοντας μάλιστα στον αντίποδα! «Λένε ότι το να γράψει κάποιος ότι είναι χριστιανός ορθόδοξος, είναι μια άμεση αναφορά των θρησκευτικών πεποιθήσεων. Από την μια έχουμε το κόλλημα να μην αποκαλύπτουμε τις θρησκευτικές μας πεποιθήσεις και από την άλλη, υπάρχει μια ομάδα Ελλήνων που επικαλούνται το θρήσκευμά τους για να εισαχθούν στα πανεπιστήμια με χαμηλότερες βαθμολογίες. Αναφέρομαι στους Έλληνες Μουσουλμάνους της Θράκης! Δηλώνοντας την θρησκεία τους δεν θίγεται το προσωπικό δεδομένο; Ή μήπως το προσωπικό δεδομένο υπάρχει για τον ορθόδοξο και όχι για τον μουσουλμάνο; Ας σκεφτόμαστε ορθολογικά και όχι ορθολογιστικά!», λέει.

Τι μαθαίνουν τελικά τα παιδιά;
Το μάθημα των Θρησκευτικών είναι ανέκαθεν στη λίστα με τα… εύκολα μαθήματα καθώς δεν απαιτεί ώρες διαβάσματος ενώ η εξέταση είναι πάντα πιο ελαστική. Τι μαθαίνουν όμως στα Θρησκευτικά; O κ. Σπαλιώρας και σαν εκπαιδευτικός- θεολόγος απαντά: «Τα παιδιά μαθαίνουν στο σχολείο της βασικές αρχές της χριστιανικής εκκλησίας. Στο Γυμνάσιο διδάσκονται την Παλαιά Διαθήκη, την εκκλησιαστική ιστορία με αναφορές σε στοιχεία του ιουδαϊσμού και του Ισλάμ. Ο μαθητής γνωρίζει τα βασικά στοιχεία της πίστης του και την εξέλιξή της. Μέσα από παραθέσεις κειμένων αποκτά μια αμυδρά γνώση και για τα άλλα δόγματα. Στη Γ” Γυμνασίου μιλάμε ανοιχτά για τον προτεσταντισμό και τον ρωμαιοκαθολισμό. Στο Λύκειο η διδασκαλία των θρησκευτικών εξελίσσεται. Τα παιδιά μαθαίνουν για τη λατρευτική ζωή της εκκλησίας, για άλλα θρησκευτικά φαινόμενα που υπάρχουν στον κόσμο, για σύγχρονους λειτουργικούς προβληματισμούς. Στην Β΄Λυκείου, λόγω της ωρίμανσης του κριτικού πνεύματος, γίνεται μια συγκριτική παρουσίαση της ορθόδοξης πίστης αλλά και όλων των θρησκειών του κόσμου. Στην Γ” Λυκείου προχωράμε στην αναπαράθεση της χριστιανικής ηθικής συγκρινόμενη και με άλλα στοιχείων άλλων θρησκευτικών παραδόσεων. Ο καθηγητής- μέσα από κείμενα- μπορεί να κάνει ένα συγκερασμό των απόψεων σε σχέση με την χριστιανική ηθική. Η ύλη έχει μια εξελικτική παρουσίαση».

karfitsa.gr