ΑΝ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ, ΑΡΧΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟΣ ΔΡΟΜΟΣ.

Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2015

ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΠΟΡΦΥΡΙΟ- ΜΕΡΟΣ 1ο

          

Μαρτυρίες για τον Άγιο Πορφύριο τον Καυσοκαλυβίτη της Αθήνας (+1991)  από τον Μανώλη Καπετανάκη & τη σύζυγό του Μαρία Καπετανάκη .

Ο Μανώλης Καπετανάκης και η σύζυγός του Μαρία έχουν μεγάλη ευλάβεια και γνώρισαν πολλούς μοναχούς και ασκητές κατά τη διάρκεια της ζωής τους. 
Έχει δώσει μέχρι τώρα πέντε συνεντεύξεις στην εκπομπή “Εις πάντα τα έθνη” του ραδιοφωνικού σταθμού της Ι. Αρχιεπισκοπής Κρήτης: Δύο για τον Άγιο Πορφύριο, μία για τον Άγιο Παΐσιο και δύο για τον άγνωστο άγιο Πατέρα Φιλόθεο Ζερβάκο, που μόνασε στην Πάρο.

Όλες οι εκπομπές έχουν μαρτυρίες για θαύματα, θαυμαστά γεγονότα και προρρήσεις των τριών αγίων για τα οποία το ζεύγος Καπετανάκη έχει προσωπική εμπειρία.

Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2015

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ: ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΤΑ ΣΟΔΟΜΑ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ

Μετά από δεκαετίες ανασκαφών, οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι βρήκαν τα ερείπια της βιβλικής πόλης των Σοδόμων. Οι ειδικοί, ερευνώντας την περιοχή του Tall el-Hammam στην Ιορδανία, υποστηρίζουν ότι τα ερείπια μιας «τερατώδους» πόλης από την Εποχή του Χαλκού, ταιριάζουν με τη βιβλική περιγραφή της πόλης, η οποία, σύμφωνα με τις Γραφές, καταστράφηκε από τον Θεό. Η εν λόγω πόλη εικάζεται ότι ήταν η μεγαλύτερη πόλη της περιοχής, όπως περιγράφεται στη Βίβλο και βρίσκεται στα ανατολικά του Ιορδάνη ποταμού. Επιπλέον, χρονολογείται κάπου ανάμεσα στο 1.540-3.500 π.Χ, ενώ θεωρείται ότι εγκαταλείφθηκε ξαφνικά.

Οι περισσότερες αναφορές που έγιναν σχετικά με τα Σόδομα και τα Γόμορρα εμφανίζονται στο βιβλίο της Γένεσης. Οι δύο αυτές περιοχές ήταν βασίλεια στην πεδιάδα του Ιορδάνη ποταμού, βόρεια της Νεκράς Θάλασσας. Ειδικότερα, τα Σόδομα ήταν μία από τις μεγαλύτερες πόλεις ανατολικά του Ιορδάνη, όπως αναφέρεται στο βιβλίο της Γένεσης, αλλά και στην Καινή Διαθήκη. 

Στην Αγία Γραφή περιγράφεται πως τα Σόδομα καταστράφηκαν από τον Θεό, αφότου οι άγγελοι δεν κατάφεραν να βρουν ενάρετους άνδρες στην πόλη. Ο Στίβεν Κόλινς από το Πανεπιστήμιο «Trinity Southwestern» στο Νέο Μεξικό, ο οποίος ηγήθηκε της έρευνας, δήλωσε πως το μέγεθος της πόλης ήταν «τερατώδες», σε σύγκριση με τις υπόλοιπες πόλεις της ίδιας περιόδου. Εικάζεται ότι ήταν η μεγαλύτερη πόλη που υπήρχε στην περιοχή, δέκα φορές μεγαλύτερη από τις υπόλοιπες

Οι πληροφορίες σχετικά με την εποχή του Χαλκού στα νότια της κοιλάδας του Ιορδάνη ποταμού ήταν λιγοστές πριν τις ανασκαφές, που ξεκίνησαν το 2005. Η ομάδα των ερευνητών αρχαιολόγων ισχυρίζεται πως η πόλη ήταν ισχυρά οχυρωμένη, καθώς προστατευόταν από χοντρούς τοίχους, ενώ ένας από αυτούς είχε πάχος 5,2 μέτρα και ύψος 10 μέτρα. Το τείχος αυτό φαίνεται πως είχε πύλες και παρατηρητήρια, ενώ σίγουρα στην πόλη υπήρχε και οδόστρωμα.

Οι λόγοι που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για τα Σόδομα, είναι το γεγονός ότι ευδοκίμησε στις όχθες του ποταμού Ιορδάνη και ότι αποτελούσε μια σημαντική εμπορική διαδρομή, όπως περιγράφεται στη Βίβλο. Περαιτέρω ενδείξεις είναι πως για κάποιον αδιευκρίνιστο λόγο, η πόλη φαίνεται πως εγκαταλείφθηκε στα μέσα της Εποχής του Χαλκού.
Ο Κόλινς σε δηλώσεις του τόνισε πως: «Αυτό που έχουμε στα χέρια μας αποτελεί μια σημαντική πόλη-κράτος, μια τεράστια πόλη-κράτος, η οποία ήταν άγνωστη στους επιστήμονες πριν ξεκινήσουμε το έργο μας. Το Tall el-Hammam ταιριάζει με την περιγραφή του χώρου, όπου βρίσκονταν τα Σόδομα, σύμφωνα με την Αγία Γραφή. Έτσι, έφτασα στο συμπέρασμα πως αν κάποιος ήθελε να βρει τα Σόδομα, θα έπρεπε να ψάξει την μεγαλύτερη πόλη κατά την εποχή του Χαλκού, δηλαδή στην εποχή του Αβραάμ. Όταν εξερευνήσαμε την περιοχή, το Tall el-Hammam ήταν η προφανής επιλογή, δεδομένου ότι ήταν 5 έως 10 φορές μεγαλύτερο από άλλες πόλεις της περιοχής». Σύμφωνα με τα αρχαιολογικά ευρήματα, η πόλη αφότου ερημώθηκε, έμεινε ακατοίκητη για περισσότερα από 700 τα χρόνια. Μετά από αυτούς τους εφτά «νεκρούς» αιώνες, στην εποχή του Σιδήρου, η πόλη άρχισε να ακμάζει και πάλι, όπως υποδεικνύεται από την τεράστια σιδερένια πύλη που βρέθηκε. Η καταστροφή των Σοδόμων και των Γομόρρων αναφέρεται, εκτός από την Αγία Γραφή, και στο Κοράνι. Στα χωρία της Παλαιάς Διαθήκης περιγράφεται το πώς ο Θεός κατέστρεψε τους «κακούς και αμαρτωλούς» των Σοδόμων με φωτιά και θειάφι, ενώ σώθηκε μόνο ο ενάρετος Λωτ και η οικογένειά του. 

Σύμφωνα με τον Δρ Κόλινς η αιτία της ερήμωσης μιας τέτοιας πόλης ήταν κάποιος μεγάλος σεισμός κατά το τέλος της Εποχής του Χαλκού, αν και κάποιοι ειδικοί υποστηρίζουν ότι ίσως ευθυνόταν κάποιος αστεροειδής για την καταστροφή. Η έλλειψη των κατοίκων γίνεται εμφανής από την απουσία έργων τέχνης κατά την Ύστερη Εποχή του Χαλκού.


ΣΧΟΛΙΟ: Για μια ακόμα φορά επιβεβαιώνονται όσα αναφέρει η Αγία Γραφή για την καταστροφή των Σοδόμων! Συγκεκριμένα, η αρχαία βιβλική πόλη φαίνεται πως καταστράφηκε κατά την ύστερη εποχή του Χαλκού λόγω κάποιου σεισμού ή πτώσης αστεροειδούς, σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, που αδυνατούν να εξηγήσουν πώς μια τόσο μεγάλη και ακμάζουσα πόλη εγκαταλείφθηκε ξαφνικά από τους κατοίκους της! 

ΚΛΑΟΥΣ ΚΕΝΕΘ: Η ΓΙΟΓΚΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ

                        

ΚΛΑΟΥΣ ΚΕΝΕΘ: Η ΓΙΟΓΚΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ 
Μαρτυρία ενός ανθρώπου 
που επί πολλά χρόνια σπούδασε την Γιόγκα στην Ινδία. 
Την πραγματική Γιόγκα.

Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2015

H ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΘΕΟΛΟΓΩΝ (ΠΕΘ) ΓΙΑ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ «ΚΑΙΡΟΥ» ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

Αθήνα, 20 Οκτωβρίου 2015
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
H Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων (ΠΕΘ) 
για τις θέσεις του «ΚΑΙΡΟΥ» 
σχετικά με το μάθημα των Θρησκευτικών

Με αφορμή τη συνέντευξη τύπου που διοργάνωσε ο αντι-Θεολογικός Σύνδεσμος «ΚΑΙΡΟΣ» (21/10/2015), για να προπαγανδίσει τα Προγράμματα Σπουδών που έχουν συντάξει μέλη του και να συστήσει στον Υπουργό Παιδείας την άμεση εφαρμογή τους, η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων οφείλει να δηλώσει τα παρακάτω:

1. Τα παραπάνω Προγράμματα Σπουδών που διαφημίζονται από τους εμπνευστές τους, ως η πεμπτουσία της διδακτικής διαδικασίας, τα έχει απορρίψει με άπειρα επιστημονικά, θεολογικά και παιδαγωγικά επιχειρήματα, σύμπασα η θεολογική, η παιδαγωγική και εκκλησιαστική κοινότητα ως ακατάλληλα για μαθητές, διότι διδάσκουν ένα θρησκευτικό συγκρητισμό που οδηγεί τα παιδιά στη θρησκευτική σύγχυση και στον μηδενισμό.
2. Ο Θεολογικός Σύνδεσμος «ΚΑΙΡΟΣ», πέρα από την ξενόφερτη οντολογική του υπόσταση, αποτελείται από μια ολιγομελή ομάδα Θεολόγων, η οποία, ενεργώντας προβοκατόρικα, διασπά το σώμα των Θεολόγων, διασύροντας, υποτιμώντας και κατασυκοφαντώντας το ορθόδοξο μάθημα που, μέσα στις τόσες δυσκολίες των καιρών, διδάσκουν οι χιλιάδες Θεολόγοι της χώρας με τον πλέον σύγχρονο, από πλευράς διδακτικής και παιδαγωγικής, τρόπο. Τα μέλη του εν λόγω αντι-συλλόγου «Ο ΚΑΙΡΟΣ», σε συνεργασία με στελέχη του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής, αν και είναι συνάδελφοι Θεολόγοι, επιτίθενται εδώ και 4-5 χρόνια στο μάθημα των Θρησκευτικών και το χαρακτηρίζουν σκόπιμα, παραπλανητικά και με στόχο την έγκριση νέων ΕΣΠΑ, ως μονοφωνικό, κατηχητικό και ομολογιακό, ενώ στην πραγματικότητα, όπως πολύ καλά γνωρίζουμε όλοι οι μάχιμοι Θεολόγοι, δεν είναι τέτοιο, καθώς στην ύλη του περιλαμβάνει και τη διδασκαλία των άλλων θρησκειών. Με τα ψεύτικα και συκοφαντικά αυτά συνθήματα, ευελπιστούν να επηρεάζουν τα ΜΜΕ και την κοινή γνώμη και να διευκολύνουν το στόχο τους, δηλαδή να ανοίξει το Υπουργείο Παιδείας το δρόμο για την εκπόνηση νέων έργων ΕΣΠΑ για το μάθημα των Θρησκευτικών (συγγραφή νέων βιβλίων, επιμορφώσεων κ.ά.) και φυσικά με τη δική τους συμμετοχή σε όλα αυτά με ό, τι συνεπάγεται αυτό.
3. Οι ύποπτες μεθοδεύσεις και συνεργασίες ορισμένων και οι άδικες επιθέσεις που επιχειρούν εναντίον των μάχιμων Θεολόγων της χώρας, χαρακτηρίζοντάς τους «οπισθροδομικούς», «ομολογιακούς» και «κατηχητικούς», καταπατώντας κάθε έννοια επιστημονικής και παιδαγωγικής δεοντολογίας με σκοπό να περάσουν ετσιθελικά, παρά τη θέληση της συντριπτικής πλειοψηφίας των Θεολόγων, τα ξενόφερτα, αντορθόδοξα και νεοταξικής υφής πολυθρησκειακά μοντέλα διδασκαλίας για το μάθημα των Θρησκευτικών που εισήγαγε η τ. Υπουργός Παιδείας κ. Άννα Διαμαντοπούλου, δεν θα περάσουν.

Από το Γραφείο Τύπου της ΠΕΘ

Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΕΙ ΤΗ ΓΙΟΓΚΑ


Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος έχει καταδικάσει τη γιόγκα. Με αφορμή την καθιέρωση από τον ΟΗΕ της 21ης Ιουνίου ως Παγκόσμιας Ημέρας Γιόγκα, η Ιερά Σύνοδος με ανακοίνωσή της ενημέρωσε τους πιστούς ότι η γιόγκα δεν αποτελεί γυμναστική και δεν συνάδει με την ορθόδοξη πίστη.

Η ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου:
Στο πλαίσιο του σεβασμού της θρησκευτικής ελευθερίας, η οποία στην Ελλάδα είναι συνταγματικώς κατοχυρωμένη και σεβαστή, αλλά και της ποιμαντικής της ευθύνης για την αποφυγή δημιουργίας κλίματος θρησκευτικού συγκρητισμού, με αφορμή την πρόσφατη καθιέρωση από τον ΟΗΕ της 21ης Ιουνίου ως «Παγκόσμιας Ημέρας Γιόγκα», η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος υπενθυμίζει στο χριστεπώνυμο Πλήρωμα ότι: η «Γιόγκα» αποτελεί θεμελιώδες κεφάλαιο της θρησκείας του Ινδουϊσμού, έχει ποικιλομορφία σχολών, κλάδων, εφαρμογών και τάσεων και ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ «είδος γυμναστικής».

Ως εκ τούτου η «Γιόγκα» τυγχάνει απολύτως ασυμβίβαστη με την Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη μας και δεν έχει καμία θέση στη ζωή των Χριστιανών.

ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ: Η ΦΤΩΧΕΙΑ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ Ο ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ ΒΙΑΣ!

Η ενσυνείδητη αποδοχή του θρησκευτικού και πολιτιστικού πλουραλισμού και η ειρηνική συνύπαρξη των διαφόρων κοινοτήτων μπορούν να προέλθουν από δύο αντίθετες αφετηρίες, είτε από την αδιαφορία για τη θρησκευτική πίστη είτε από τη συνειδητή βίωση της ουσίας της θρησκείας, τόνισε ο αρχιεπίσκοπος Αλβανίας στην τοποθέτησή του στη Διεθνή Διάσκεψη για το θέμα της Μέσης Ανατολής.
Αντιστρόφως, επισήμανε ότι η θρησκευτική μισαλλοδοξία ανάμεσα σε συνυπάρχουσες θρησκευτικές κοινότητες και πολιτιστικές παραδόσεις είναι δυνατόν να αναπτυχθεί από σπέρματα θρησκευτικού τύπου, π.χ. από έναν ακραίο φανατισμό και από μη θρησκευτικές ρίζες, π.χ. παράγοντες πολιτικούς, εθνικιστικούς, που χρησιμοποιούν τη θρησκεία για άλλες επιδιώξεις.
Πρόσθεσε μάλιστα ότι όλες αυτές οι ρίζες εξακολουθούν να είναι ισχυρές στην περιοχή της Μέσης Ανατολής.

Πάντως, ο ανθρώπινος πόθος για παγκόσμια ειρήνη παραμένει εναγώνιος, είπε. «Κάθε, λοιπόν, προσπάθεια για μελέτη και αντιμετώπιση του πολυσύνθετου αυτού προβλήματος αποτελεί πολύτιμη προσφορά» τόνισε και εξέφρασε τα συγχαρητήριά του, τα οποία «αξίζουν» στο ελληνικό ΥΠΕΞ, στον επικεφαλής υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά και στους συνεργάτες του, για την πρωτοβουλία να οργανωθεί το παρόν Διεθνές Συνέδριο.

Ακολούθως, θέλησε να επισημάνει τρία σημεία:
Πρώτον, πως το σταθερότερο θεμέλιο της ειρηνικής συνύπαρξης είναι η καλλιέργεια μιας υγιούς θρησκευτικής συνείδησης κι όχι η θρησκευτική αδιαφορία. «Οι υπεύθυνοι μέσα στις θρησκευτικές κοινότητες οφείλουμε να καλλιεργήσουμε μια ειρηνική θεολογία και ανθρωπολογία» και «να στηλιτεύσουμε κάθε μορφή βίας», ανέφερε μεταξύ άλλων ο κ. Αναστάσιος, τονίζοντας πως «κάθε έγκλημα στο όνομα της θρησκείας είναι έγκλημα κατά της ίδιας της θρησκείας» και «κανείς δεν έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιεί το λάδι της θρησκείας, για να δυναμώνει τη φωτιά των συγκρούσεων».

Το δεύτερο σημείο το οποίο τόνισε ο αρχιεπίσκοπας Αλβανίας, είναι ότι «η ειρήνη συνδέεται άμεσα με τη δικαιοσύνη», συμπληρώνοντας πως στις μέρες μας «η ειρήνη και η δικαιοσύνη έχουν προσλάβει ένα ακόμα συνώνυμο: ανάπτυξη». «Η φτώχεια παραμένει ο χειρότερος τύπος βίας. Όταν οι άνθρωποι στερούνται των στοιχειωδών μέσων για την επιβίωσή τους, δεν είναι παράξενο να στρέφονται προς άλλες κατευθύνσεις και να υιοθετούν ακραίες θρησκευτικές αντιλήψεις για την επίτευξη μιας δίκαιης κοινωνίας», ανέφερε.
Ακόμη, επέρριψε ευθύνες στις μεγάλες Δυνάμεις για τις κρίσεις της Μέσης Ανατολής, καλώντας όλους τους υπεύθυνους «να δράσουν επείγοντος και αποτελεσματικά, για την κατάπαυση της τρομερής αιματοχυσίας».

Τέλος, αναφέρθηκε στο «αντίθετο της ειρήνης», που «δεν είναι ακριβώς ο πόλεμος, αλλά ο εγωκεντρισμός». «Ο ατομικός, ο συλλογικός, ο εθνικός, ο φυλετικός. Αυτός είναι ο εμπνευστής και τροφοδότης των μεγάλων ή μικρότερων συγκρούσεων και αυτός αδιάκοπα ανανεώνει το μίσος». Το αντίδοτο στον εγωκεντρισμό είναι «η ενδυνάμωση της αγάπης μέσα στην κοινωνία» και «εδώ βρίσκεται και η τεράστια δυνατότητα και συμβολή μιας υγιούς θρησκευτικής συνειδήσεως. Αυτή, ακόμα και σε συνθήκες μακροχρόνιων συγκρούσεων, χαρίζει τη δύναμη της συγχωρητικότητος και της συμφιλιώσεως».

Κλείνοντας ο αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος, ευχήθηκε μέσα από τις εργασίες της Διάσκεψης «να αντλήσουμε πολύτιμο υλικό για μια πληρέστερη εμβάθυνση στο κρίσιμο θέμα που μας απασχολεί» και «να συνεχίσουμε με περισσότερο ενθουσιασμό να είμαστε εργάτες ειρήνης, με τη βεβαιότητα ότι ο αδιάκοπος αγώνας για την ειρήνη, τη δικαιοσύνη και την αλληλεγγύη είναι ό,τι πιο ουσιαστικό και πολύτιμο μπορεί κανείς να προσφέρει για την επιβίωση και την πολιτιστική ανάπτυξη της Μέσης Ανατολής».

Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2015

ENATION: «ΒΛΕΠΩ ΤΟΝ ΘΕΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ»

Ένας σύγχρονος καλλιτέχνης, ο Jonathan Jackson, ο οποίος είναι Ορθόδοξος, ηθοποιός του Χόλλυγουντ με 5 βραβεία Έμμυ και μουσικός, το βασικό μέλος του συγκροτήματος Enation, σε τραγούδι του γράφει ότι« βλέπω τον Θεό μέσα σου». Ανάλογα με τί διάθεση βλέπουμε τον άλλο, τον συνάνθρωπο, φανερώνεται και το εσωτερικό περιεχόμενό μας. Γι’ αυτό και στο Γεροντικό οι Πατέρες αναφέρουν ότι «είδες τον αδελφό σου είδες τον Θεό σου» και ότι «ο αδελφός μας είναι η ζωή μας».

ΒΛΕΠΩ ΤΟΝ ΘΕΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ

Κοιτάζω τον εαυτό μου και εξοργίζομαι
Θέλω μόνο μια δικαιολογία για να γυρίσω πίσω μια σελίδα
Γιατί τα μάτια σου αναβοσβήνουν ακόμα, σαν να υπάρχει ένα αεράκι
Το ρολόι χτυπάει αγαπητή μου εάν θέλεις να φύγεις

Βλέπω τον Θεό μέσα σου
Βλέπω τον Θεό μέσα σου
Κανένας άλλος δεν θα το κάνει, κανένας άλλος εκτός από εσένα

Μου έχει λείψει, μου έχει λείψει αυτό που είναι μπροστά μου, μπροστά μου
Μου έχει λείψει, μου έχει λείψει αυτό που είναι μπροστά μου, μπροστά μου

Μην φοράς το παλτό σου έξω, έχει βγει ο ήλιος
Ξεχύνεται κάτω όπως το μέλι δημιουργώντας ξηρασία.
Άφησε τα κλειδιά σου στον μετρητή, και ξεκίνα να φεύγεις
Θέλεις να ξέρεις πως είναι σε αυτή την καλοκαιρινή καταιγίδα;

Βλέπω τον Θεό μέσα σου
Βλέπω τον Θεό μέσα σου
Κανένας άλλος δεν θα το κάνει, κανένας άλλος εκτός από εσένα

Μου έχει λείψει, μου έχει λείψει αυτό που είναι μπροστά μου, μπροστά μου
Μου έχει λείψει, μου έχει λείψει αυτό που είναι μπροστά μου, μπροστά μου
Άκουγα – άκουγα το λάθος κομμάτι του εαυτού μου, του εαυτού μου
Άκουγα – άκουγα το λάθος κομμάτι του εαυτού μου, του εαυτού μου

Οι τοίχοι συγκλίνουν και είμαι έτοιμος να σπάσω
Μήπως αν εγώ κόψω ταχύτητα εσύ θα επιταχύνεις;

 

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΠΡΙΝ ΛΑΒΕΙΣ, ΝΑ ΖΗΤΑΣ. ΚΑΙ ΑΦΟΥ ΛΑΒΕΙΣ, ΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΕΙΣ.

Η προσευχή είναι μεγάλο αγαθό, αν γίνεται και με λογισμό αγαθό· αν ευχαριστούμε το Θεό όχι μόνο όταν μας δίνει, αλλά και όταν δεν μας δίνει ό,τι Του ζητάμε, αφού και τα δύο τα κάνει για την ωφέλειά μας. Έτσι, και όταν δεν παίρνουμε, ουσιαστικά παίρνουμε με το να μην πάρουμε ό,τι δεν μας συμφέρει. Υπάρχουν, βλέπετε, περιπτώσεις που η μη ικανοποίηση του αιτήματός μας είναι πιο ωφέλιμη. Και τότε ό,τι θεωρούμε σαν αποτυχία είναι επιτυχία. 

Ας μη στεναχωριόμαστε, λοιπόν, όταν ο Θεός αργεί να εισακούσει την προσευχή μας. Ας μη χάνουμε την υπομονή μας. Μήπως και πριν ζητήσουμε κάτι, δεν μπορεί να μας το δώσει ο Πανάγαθος; Μπορεί, φυσικά, αλλά περιμένει από μας κάποιαν αφορμή, ώστε να μας βοηθήσει δίκαια. Γι’ αυτό ας Του δίνουμε την αφορμή με την προσευχή και ας περιμένουμε με πίστη, με ελπίδα, με εμπιστοσύνη στην πανσοφία και στη φιλανθρωπία Του. Μας έδωσε ό,τι ζητήσαμε; Ας Τον ευχαριστούμε. Δεν μας έδωσε; Και πάλι ας Τον ευχαριστούμε, γιατί δεν γνωρίζουμε, όπως γνωρίζει Εκείνος, τι είναι καλό για μας. 

Ας έχουμε ακόμα υπόψη μας, πως ο Θεός συχνά δεν αρνείται, αλλά μόνο αναβάλλει την ικανοποίηση κάποιου αιτήματός μας. Και γιατί αναβάλλει; Επειδή, χρησιμοποιώντας ως μέσο τη δική μας επιμονή στο αίτημα, θέλει να μας ελκύσει και να μας κρατήσει κοντά Του. Κι ένας φιλόστοργος πατέρας, άλλωστε, όταν του ζητάει κάτι το παιδί του, πολλές φορές αρνείται να του το δώσει, όχι γιατί δεν θέλει, αλλά γιατί μ’ αυτόν τον τρόπο το παιδί μένει κοντά του. 

Με δυο λόγια, η αποτελεσματικότητα της προσευχής μας εξαρτάται: 
πρώτον, από το αν είμαστε άξιοι να λάβουμε ό,τι ζητάμε· δεύτερον, από το αν προσευχόμαστε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού· τρίτον, από το αν προσευχόμαστε αδιάλειπτα· τέταρτον, από το αν για όλα καταφεύγουμε στο Θεό· πέμπτον, από το αν ζητάμε εκείνα που είναι ωφέλιμα σ’ εμάς. 

Και δίκαιοι ακόμα να παρακαλέσουν τον Κύριο, δεν θα εισακουστούν, αν δεν πρέπει. Ποιός ήταν δικαιότερος από τον Παύλο; Και όμως, επειδή ζήτησε κάτι που δεν θα τον ωφελούσε, δεν εισακούστηκε. «Τρεις φορές παρακάλεσα γι’ αυτό τον Κύριο», γράφει ο ίδιος, «και η απάντησή Του ήταν: “Σου αρκεί η χάρη μου”» (Β’ Κορ. 12:8-9). Αλλά και ο Μωυσής δεν ήταν δίκαιος; Ε, ούτε κι εκείνος εισακούστηκε. «Φτάνει πια!», του είπε ο Θεός (Δευτ. 3:26), όταν ζητούσε να μπει στη γη της επαγγελίας. 

Πέρα απ’ αυτά, όμως, υπάρχει και κάτι άλλο που αχρηστεύει την προσευχή μας, και αυτό είναι η αμετανοησία. Προσευχόμαστε, ενώ επιμένουμε στην αμαρτία. Έτσι έκαναν οι Ιουδαίοι, γι’ αυτό ο Θεός είπε στον προφήτη Ιερεμία: «Μην προσεύχεσαι για το λαό αυτό! Δεν βλέπεις τι κάνουν;» (Ιερ. 7:16-17). Δεν απομακρύνθηκαν, λέει, από την ασέβεια. Κι εσύ με παρακαλάς γι’ αυτούς; Δεν σ’ ακούω! 

Όταν, πάλι, ζητάμε κάτι κακό εναντίον των έχθρων μας, όχι μόνο δεν το πραγματοποιεί ο Θεός, αλλά και παροργίζεται. Γιατί η προσευχή είναι φάρμακο. Κι αν δεν γνωρίζουμε πως πρέπει να χρησιμοποιήσουμε ένα φάρμακο, δεν θα ωφεληθούμε ποτέ από τη δύναμή του. 

Πόσο μεγάλο καλό είναι η συνεχής προσευχή, το μαθαίνουμε από τη Χαναναία εκείνη του Ευαγγελίου, που δεν σταματούσε να κραυγάζει: «Ελέησέ με, Κύριε!» (Ματθ. 15:22). Κι έτσι, αυτό που αρνήθηκε ο Χριστός στους αποστόλους, τους μαθητές Του, το πέ­τυχε εκείνη με την υπομονή της. Ο Θεός, βλέπετε, προτιμά για τα δικά μας ζητήματα να Τον παρακαλούμε εμείς οι ίδιοι, που είμαστε και υπεύθυνοι, παρά να Τον παρακαλούν άλλοι για λογαριασμό μας. 

Όταν έχουμε την ανάγκη ανθρώπων, χρειάζεται και χρήματα να δαπανήσουμε και δουλόπρεπα να κολακέψουμε και πολύ να τρέξουμε. Γιατί οι άρχοντες του κόσμου τούτου όχι μόνο δεν μας δίνουν εύκολα ό,τι τους ζητάμε, αλλά συνήθως ούτε καν να μας μιλήσουν δεν καταδέχονται. Πρέπει πρώτα να πλησιάσουμε τους ανθρώπους που είναι κοντά τους -υπηρέτες, γραμματείς, υπαλλήλους κ.ά.- και να τους καλοπιάσουμε, να τους εκλιπαρήσουμε, να τους προσφέρουμε δώρα. Έτσι θα εξασφαλίσουμε τη μεσολάβησή τους στους αρμόδιους αξιωματούχους, για το διακανονισμό της όποιας υποθέσεώς μας. 

Ο Θεός, απεναντίας, δεν θέλει μεσολαβητές. Δεν χρειάζεται να Τον παρακαλούν άλλοι για μας. Προτιμά να Τον παρακαλάμε εμείς οι ίδιοι. Μας χρωστάει χάρη, μάλιστα, όταν του ζητάμε ό,τι έχουμε ανάγκη. Μόνο Αυτός χρωστάει χάρη όταν Του ζητάμε, μόνο Αυτός δίνει εκείνα που δεν Του δανείσαμε. Κι αν δει ότι επιμένουμε στην προσευχή με πίστη και καρτερία, πληρώνει δίχως να απαιτεί ανταλλάγματα. Αν, όμως, δει ότι προσευχόμαστε με νωθρότητα, αναβάλλει την πληρωμή· όχι γιατί μας περιφρονεί ή μας αποστρέφεται, αλλά γιατί, όπως είπα, με την αναβολή αυτή μας κρατάει κοντά Του. 

Αν, λοιπόν, εισακούστηκες, ευχαρίστησε το Θεό. Αν δεν εισακούστηκες, μείνε κοντά Του, για να εισακουστείς. Αν, πάλι, Τον έχεις πικράνει με τις αμαρτίες σου, μην απελπίζεσαι. Όταν πικράνεις έναν άνθρωπο, αλλά στη συνέχεια παρουσιάζεσαι μπροστά του και το πρωί και το μεσημέρι και το βράδυ, ζητώντας ταπεινά συγχώρηση, δεν θα κερδίσεις τη συμπάθειά του; Πολύ περισσότερο θα κερδίσεις τη συμπάθεια του ανεξίκακου Θεού, αν και το πρωί και το μεσημέρι και το βράδυ και κάθε ώρα επικαλείσαι την ευσπλαχνία Του με την προσευχή. 

Ας τ’ ακούσουν όλα αυτά όσοι προσεύχονται με ραθυμία και βαρυγκωμούν, όταν ο Κύριος αργεί να ικανοποιήσει το αίτημά τους. Τους λέω: “Παρακάλεσε το Θεό!”. Και μου απαντούν: “Τον παρακάλεσα μια, δυο, τρεις, δέκα, είκοσι φορές, μα δεν έλαβα τίποτα”. Μη σταματήσεις, ώσπου να λάβεις. Σταμάτησε, όταν λάβεις. Ή μάλλον, ούτε και τότε να σταματήσεις την προσευχή. Πριν λάβεις, να ζητάς. Και αφού λάβεις, να ευχαριστείς. 

Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2015

ΤΟ ΘΑΥΜΑ: ΡΩΣΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ

     
Το Θαύμα - Η ταινία βασίζεται σε πραγματικά περιστατικά που συνέβησαν στη Σαμάρα το 1956. Στη διάρκεια των διακοπών, μια κοπέλα παίρνει από τον τοίχο την θαυματουργή εικόνα του Αγίου Νικολάου και αρχίζει να χορεύει μαζί της, αλλά ξαφνικά παγώνει στη θέση της. Η κατάστασή της θα κρατήσει πολλούς μήνες. Οι κάτοικοι της μικρής πόλης είναι τρομοκρατημένοι από αυτό το εξαιρετικό γεγονός, το οποίο εξελίσσεται σε ένα θαύμα.

ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΑΓΟΡΙ ΚΑΙ Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

Ένα ανδρόγυνο λοιπόν έτρεφε μεγάλη ευλάβεια στην Παναγία μας. Αποτέλεσμα αυτής της αγάπης και των δύο, του άνδρα και της γυναίκας ήταν να αγιογραφήσουν σ΄ έναν από τους τοίχους του σπιτιού τους μία μεγαλόπρεπη και επιβλητική εικόνα της Κυρίας Θεοτόκου, ξοδεύοντας μάλιστα πολλά χρήματα. Κάθε φορά που περνούσαν μπροστά από αυτή την εικόνα την προσκυνούσαν και της έλεγαν τον αγγελικό ύμνο «Χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία». Μ’ αυτό τον τρόπο ζούσαν ήρεμα και ειρηνικά και χαίρονταν γιατί είχαν καθημερινά την προστασία και την μεσιτεία της. Το τρίχρονο παιδί βλέποντας αυτή την καθημερινή ευλάβεια των γονιών του απέκτησε και αυτό την ίδια συνήθεια. Όταν μεγάλωσε ακόμη περισσότερο, έλεγε και αυτό με χαρά τον αγγελικό ύμνο: «Χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία» ενώ κάθε φορά που περνούσε από την εικόνα, την ασπαζόταν με ιδιαίτερη ευλάβεια, πιστεύοντας ότι είναι η Κυρία του σπιτιού τους και τους φυλάει όλους.

Μία μέρα όμως καθώς έπαιζε με τα άλλα παιδιά στην άκρη ενός δύσβατου ποταμιού, έπεσε από απροσεξία μέσα στο νερό. Τα άλλα παιδιά σάστισαν, πανικοβλήθηκαν και έτρεξαν στην μητέρα για να της πουν ότι το παιδί της από απροσεξία, πνίγηκε. Εκείνη έτρεξε αμέσως και φθάνοντας στο πηγάδι είδε δύο ανθρώπους να βουτούν μέσα στο νερό –το πηγάδι ήταν πολύ βαθύ- για να ψάξουν για το μικρό παιδί.

Η ίδια έψαχνε σε άλλο μέρος πιο πέρα όταν ξαφνικά προς έκπληξη της, βλέπει το παιδί της να κάθεται πάνω στα νερά στη μέση του ποταμιού, ατάραχο και αμέριμνο. Παιδί μου πώς είσαι εκεί και μας ανησύχησες όλους; Οι φίλοι σου νόμιζαν ότι πνίγηκες! Τι έγινε; Καλά είμαι μητέρα μου, είπε εκείνο με ηρεμία. Με κρατά καλά η Κυρία του σπιτιού μας και δεν φοβάμαι. Η γυναίκα από την χαρά που το παιδί της ήταν ζωντανό δεν έδωσε και πολύ σημασία σ’ αυτά που έλεγε ο μικρός.
Όταν όμως πήγαν στο σπίτι και εξιστόρησαν στον πατέρα όλα τα συμβάντα τότε έμειναν εμβρόντητοι από την περιγραφή. Όταν έπεσα στο ποτάμι έλεγε παραστατικά το παιδί, ήλθε αυτή η Κυρία του σπιτιού μας (δείχνοντας με το δάκτυλο του την μεγαλόπρεπη Εικόνα της Παναγίας μας) και με άρπαξε μέσα από το νερό και με κρατούσε στην αγκαλιά της μέχρι να έλθετε να με βρείτε. Όλοι θαύμασαν την παρρησία του μικρού παιδιού και προσκύνησαν την θαυματουργική Εικόνα της Παναγίας μας.

Έτσι προστατεύει η Παναγία μας όσους την αγαπούν και την επικαλούνται. Σκεφθήκαμε άραγε πόσες φορές στη ζωή μας καθημερινά ένα αόρατο προστατευτικό χέρι μας αρπάζει και μας γλιτώνει από ποικίλους κινδύνους;

Από το βιβλίο «Αμαρτωλών Σωτηρία».