ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΓΙΑ ΜΗ ΦΙΛΙΚΕΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ

Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων

Παράρτημα Νομού Λέσβου

Ταχ. Δ/νση   : Γεωργίου Μούρα 16                             

ΤΚ.              : 81100 ΜΥΤΙΛΗΝΗ

Τηλέφωνο    : 22510-27249

Κιν.             : 6974580289

FAX             : 22510-27249       

E-mail          : zoiforos@gmail.com 

Μυτιλήνη  8 Φεβρουαρίου 2016 

Αριθ. Πρωτ.  5

Ερωτήματα Χριστιανών Ορθοδόξων

για μη φιλικές προς την Ορθοδοξία ενέργειες

Ο δήμος Λέσβου, το Επιμελητήριο, ο Εμπορικός Σύλλογος και η Ένωση ξενοδόχων, σύμφωνα με ανακοίνωση που δημοσίευσαν τα ΜΜΕ, προσκαλούν σε διήμερο φεστιβάλ με τίτλο «Ο Άγιος Βαλεντίνος της Μυτιλήνης 2016».

Στο φεστιβάλ αυτό, σύμφωνα με τις ανακοινώσεις που έγιναν, μεταξύ των άλλων εκδηλώσεων, αναφέρεται ότι «ο Αρχιεπίσκοπος Νάξου, Τήνου, Άνδρου, Μυκόνου και Μητροπολίτης παντός Αιγαίου κ. Νικόλαος», θα τελέσει πανηγυρικό Αρχιερατικό Εσπερινό, λιτάνευση των λειψάνων του Αγίου Βαλεντίνου, με κάθε τιμή στο κέντρο της πόλης και κοπή της βασιλόπιτας της «Ενορίας».

Κατόπιν αυτών των πρωτοβουλιών του δήμου Λέσβου και οικονομικών φορέων του νησιού μας, ορθόδοξοι χριστιανοί πολίτες του δήμου Λέσβου, μας προέτρεψαν να τοποθετηθούμε επί του θέματος. Ως εκ τούτου είμαστε υποχρεωμένοι ως Ένωση Θεολόγων Λέσβου, να θέσουμε δημόσια ορισμένα ζητήματα που εύλογα προκύπτουν από αυτές τις εκδηλώσεις.

Προς τους οργανωτές των εκδηλώσεων:

1. Υπήρξε ποτέ στη χριστιανική συνείδηση του λαού της Λέσβου, η τιμή ως αγίου του επονομαζόμενου Παπικού «αγίου» Βαλεντίνου; Τιμήθηκε δηλαδή, ποτέ μέχρι σήμερα, η μνήμη αυτού του «αγίου» στη Μυτιλήνη ή τώρα προσπαθούμε να την καθιερώσουμε μεθοδευμένα και βεβιασμένα με τη διοργάνωση φεστιβάλ; Η Ορθόδοξη Εκκλησία με φεστιβάλ γιορτάζει τους Αγίους της;

2. Για ποιο λόγο γίνονται τόσες απέλπιδες προσπάθειες καθιέρωσης Παπικής εορτής στο νησί μας; Μήπως για το οικονομικό κέρδος που τυχόν θα ήθελε προκύψει;  Έχουμε αναλογισθεί την πιθανότητα να υπάρξει, τελικά, μαζί με κάποιο οικονομικό όφελος, και πολλαπλάσια πνευματική ζημιά από αυτό το φεστιβάλ, δημιουργώντας προβλήματα εκεί που δεν υπάρχουν; Άραγε, η πλειοψηφία των κατοίκων του δήμου Λέσβου, συμφωνεί  με τη διασπάθιση του δημόσιου χρήματος σε τέτοιου είδους αμφιβόλου ποιότητος και αποτελεσματικότητας εγχειρήματα που κινούνται μακριά από τον χώρο της πίστης τους, καθόσον μάλιστα, πραγματοποιούνται 3 ημέρες πριν την μεγάλη τοπική λεσβιακή εορτή του Αγίου Θεοδώρου του Βυζάντιου του πολιούχου της Μυτιλήνης και της Λέσβου;

3. Οι οργανωτές των παραπάνω εκδηλώσεων, έχουν άραγε, αντιληφθεί ότι παραπλανούν τον λαό, ασκώντας προπαγάνδα του χειρίστου είδους, όταν  αποκρύπτουν και δεν αναφέρουν ότι το πρόσωπο που θα «προεξάρχει», θα «χοροστατήσει» των εκδηλώσεών τους, δεν έχει  σχέση με την Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία; Γιατί δεν αναφέρουν ότι «ο Αρχιεπίσκοπος Νάξου, Τήνου, Άνδρου, Μυκόνου και Μητροπολίτης παντός Αιγαίου κ. Νικόλαος», ανήκει στους Ρωμαιοκαθολικούς-Παπικούς;

Προς το δήμαρχο Λέσβου:

1. Πολλοί συμπολίτες μας, μεταφέρουν και προς τα μέλη της Ενώσεώς μας, την απογοήτευσή τους, βλέποντας τον τοπικό δημοτικό άρχοντα που εξέλεξαν, να μη συμμετέχει σχεδόν σε καμιά ορθόδοξη χριστιανική λατρευτική σύναξη, αλλά, αντίθετα, να θέτει υπό την αιγίδα του κάθε αλλόθρησκη, αλλόδοξη ή ακόμα και αιρετική εκδήλωση και αναρωτιούνται δικαιολογημένα,γιατί να συμβαίνει αυτό;

Προς όλους τους ενδιαφερόμενους:

1. Η γιορτή του «Αγίου» Βαλεντίνου ως προστάτη των ερωτευμένων είναιανορθόδοξη   και   ξενόφερτη. Η γιορτή αυτή είναι αναβίωση μιας ειδωλολατρικής αισθησιακής γιορτής που γινόταν αιώνες προ Χριστού και κατά την οποία οι Ρωμαίοι γιόρταζαν προς τιμήν του Νεβρώδ ή Βάαλ ή Βαλεντίνου (η λέξη Valentinus προέρχεται από το επίθετο values που σημαίνει «ισχυρός»), ή Λούπερκους, κυνηγού λύκων και την ονόμαζαν Λουπεργκάλια (Lupercalia). Το έθιμο ανταλλαγής δώρων μεταξύ των «αγαπημένων» συνηθίζονταν από εκείνη την εποχή, όπως και η χρήση του συμβόλου της καρδιάς(Βαλ στη γλώσσα των Βαβυλωνίων σημαίνει «καρδιά» και ήταν το σύμβολο του αιμοδιψή ειδωλολατρικού θεού Βάαλ).

2. Υπενθυμίζουμε στους Ορθοδόξους συμπολίτες μας πως, σύμφωνα με την Πατερική   Ορθόδοξη    θέση   και   τακτική,   δεν   επιτρέπεται   να συμμετάσχουμε σε εκδηλώσεις που είναι κατάλοιπα της Ειδωλολατρίας,  όπως αυτές που διοργανώνει ο δήμος Λέσβου για τη γιορτή του «Αγίου» Βαλεντίνου και, πολύ περισσότερο, δεν επιτρέπεται να συμπροσευχόμαστε με εκκλησιαστικά «ακοινώνητους» αδελφούς.

3. Αξίζει, τέλος, να επισημάνουμε, προς όλους τους ενδιαφερόμενους, ότι, στην Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία επειδή οι χριστιανοί γνωρίζουν και τη σημασία των εννοιών(πχ αλήθεια, αγιότητα, αγάπη, έρωτας, πίστη, κ.ά.) αλλά επίσης, και να χρησιμοποιούν τη διάκριση στην ιεράρχησή τους, δεν χρειάζονται κανέναν «άγιο» του έρωτα, διότι πάνω και πρώτα απ΄ όλα,έχουν τον Θεό της αγάπης, τον Χριστό, ο οποίος, μάλιστα, θυσιάστηκε για να μας σώσει, νικώντας τον Θάνατο και διά της Αναστάσεώς Του άνοιξε σε όλους τους ανθρώπους που μετανοούν την πόρτα της αιωνίου ζωής.

Για το ΔΣ

της Ένωσης Θεολόγων Ν. Λέσβου

   -Ο-                                                  -Ο-

  Πρόεδρος                                      Γραμματέας

Παναγιώτης Τσαγκάρης               Βασίλειος Μαντζουράνης

http://thriskeftika.blogspot.gr

ΑΓΙΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ

ΑΓΙΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ

Άγιος Χαράλαμπος ο Ιερομάρτυρας 

Ο Άγιος Χαράλαμπος ήταν ιερεύς στη Μαγνησία της Μικράς Ασίας και έζησε επί αυτοκρατορίας του Σεπτιμίου Σεβήρου (193 - 211 μ.Χ.). Όταν το έτος 198 μ.Χ. ο Σεβήρος εξαπέλυσε απηνή διωγμό κατά των Χριστιανών, ο έπαρχος της Μαγνησίας Λουκιανός, συνέλαβε τον Άγιο και του ζήτησε να αρνηθεί την πίστη του. Όμως ο Άγιος όχι μόνο δεν το έκανε αυτό, αλλά αντίθετα ομολόγησε στον έπαρχο την προσήλωσή του στον Χριστό και δήλωσε με παρρησία ότι σε οποιοδήποτε βασανιστήριο και να υποβληθεί δεν πρόκειται να αρνηθεί την πίστη της Εκκλησίας. Τότε η σκοτισμένη και σαρκική ψυχή του Λουκιανού επέτεινε την οργή της και διέταξε να αρχίσουν τα φρικώδη βασανιστήρια στο γέροντα ιερέα. Πρώτα τον γύμνωσαν και ο ίδιος ο Λουκιανός, παίρνοντας το ξίφος του προσπάθησε να πληγώσει το σώμα του Αγίου. Όμως αποκόπηκαν τα χέρια του και έμειναν κρεμασμένα στο σώμα του Ιερομάρτυρα και μόνο ύστερα από προσευχή του Αγίου συγκολλήθηκαν αυτά πάλι στο σώμα και ο ηγεμόνας κατέστη υγιής. Βλέποντας αυτό το θαύμα του Αγίου πολλοί από τους δημίους πίστεψαν στον αληθινό Θεό.

Με το ζόφο στο νου και με τη θηριωδία στην καρδιά, ο έπαρχος έδωσε εντολή να διαπομπεύσουν τον Άγιο και να τον σύρουν διά μέσου της πόλεως με χαλινάρι. Τέλος, διέταξε τον αποκεφαλισμό του Αγίου, ο οποίος με το μαρτύριό του έλαβε το αμαράντινο στέφανο της δόξας σε ηλικία 113 ετών.

Περί των Λειψάνων του Αγίου Χαραλάμπους δεν υπάρχουν συγκεκριμένες μαρτυρίες. Η μοναχή Θεοτέκνη Αγιοστεφανίτισσα στο Συναξάρι του Αγίου Χαραλάμπους (1995 μ.Χ.), καταχωρεί πληροφορίες σχετικά με την τιμία Κάρα του Αγίου, η οποία φυλάσσεται στη Μονή Αγίου Στεφάνου Μετεώρων. Σύμφωνα με τις πληροφορίες αυτές, η Κάρα του Αγίου δωρήθηκε στη Μονή από τον Ηγεμόνα της Βλαχίας Βλαδισλάβο, το 1412 – 1413 μ.Χ., μαζί με δύο κτήματα στο Μετόχι Μπουτόϊ. Για την εποχή και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες βρέθηκε το πολύτιμο αυτό κειμήλιο στη Βλαχία, δεν σώθηκαν πληροφορίες. Επίσης, τμήματα της τιμίας κάρας του Αγίου Χαραλάμπους φυλάσσονται και στον ομώνυμο προσκυνηματικό ναό της κωμοπόλεως Θεσπιών της Βοιωτίας. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Αγίου στις 10 Φεβρουαρίου. 

http://www.saint.gr

Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΔΥΟ ΤΟΥΡΚΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ ΣΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

Δύο Τούρκοι δημοσιογράφοι, ο Ερτογλούλ Οζκιόκ και ο Αλί Εσάτ Γκιοκτσάλ, έζησαν στο Άγιον Όρος, όπως έγραψαν «τρεις ημέρες και τρεις νύχτες, αποκομμένοι από τον κόσμο».  

Οι δύο δημοσιογράφοι τονίζουν ότι και στις τρεις ημέρες δεν υπήρξαν μάρτυρες κανενός υπαινιγμού επειδή ήσαν Τούρκοι και μουσουλμάνοι. «Αντίθετα», σημειώνει ο ένας από αυτούς, «μπορώ να πω ότι μας συμπεριφέρθηκαν περισσότερο ζεστά σε σύγκριση με φιλοξενούμενους από άλλες χώρες. Δεν μας έκαναν ποτέ λόγο για την Οθωμανική κυριαρχία, για τα όσα υπέστησαν οι ιερείς. Μας φέρθηκαν ανοιχτά και μας βοήθησαν σε κάθε θέμα».   Ο Γκιοκτσάλ, περιγράφοντας την ατμόσφαιρα της μεταμεσονύχτιας θείας Λειτουργίας στην Ι.Μ.Αγίου Διονυσίου, γράφει: «Η ψαλμωδία ερχόταν μια από τα δεξιά, μια από αριστερά και μετατρεπόταν σε ενθουσιώδη χείμαρρο που κυλούσε στο διάδρομο. Ένα μαγευτικό φωνητικό τραμπάλισμα. Μπορεί η τέχνη να είναι μεταφυσική; Το βράδυ εκείνο πιστέψαμε ότι μπορεί. Παρακολουθούμε άφωνοι και μαγεμένοι… Το τρέμουλο των κεριών και το φως των καντηλιών, οι πολύχρωμοι κόσμοι των εικόνων και των αγιογραφιών, τα χρυσά, οι ίσκιοι… μοναδικός στις στιγμές του χρόνος για το κάθε τι…»   Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι όλο και περισσότεροι Τούρκοι επισκέπτονται τη Χαλκιδική και την Θεσσαλονίκη, ανακαλύπτουν το «Περιβόλι της Παναγιάς» και θέλουν να το επισκεφθούν. Το θαυμάζουν… Αλλά και οι  μοναχοί φέρονται προς όλους με χριστιανική αγάπη και προσπαθούν να βοηθήσουν πνευματικά όσους είναι επιδεκτικοί μιας τέτοιας βοήθειας. «Εμείς δεν εξετάζουμε το θρήσκευμα, δεν κάνουμε διακρίσεις. Καθένας είναι ευπρόσδεκτος εδώ, αρκεί να σεβασθεί τον χώρο», δήλωσε ο πρωτοεπιστάτης του Αγίου Όρους π. Συμεών Διονυσιάτης.   Αυτό θα πει Ορθόδοξη χριστιανική αγάπη. Και το Άγιον Όρος με τη χιλιόχρονη παρουσία και βιότη του Ορθόδοξου μοναχικού ήθους ακτινοβολεί την αγάπη αυτή, την οποία αισθάνονται όχι απλώς ετερόθρησκοι, αλλά και αυτοί οι μουσουλμάνοι, κάτω από τους οποίους το Άγιο Όρος δεινοπάθησε 460 ολόκληρα χρόνια. Αυτή είναι η δύναμη της αγάπης του Χριστού, την οποία ακτινοβολεί και σήμερα σ’ όλο τον κόσμο ο Ορθόδοξος μοναχισμός του Αγίου Όρους.  

Από το περιοδικό: «Ο ΣΩΤΗΡ» – 1η και 15 Αυγούστου 2015 – Τεύχος 2116 

ΤΟ ΒΔΕΛΥΓΜΑ ΕΝ ΤΟΠΩ ΑΓΙΩ - ΤΟ ΙΣΛΑΜ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΤΟΥ ΑΠΘ

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΘΕΟΛΟΓΩΝ 
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΝΟΜΟΥ ΛΑΡΙΣΗΣ
Ανθίμου Γαζή 35 - 41222 ΛΑΡΙΣΑ 
Τηλ. - Fax: 2410-618007

Λάρισα, 20-1-2016

ΤΟ ΒΔΕΛΥΓΜΑ ΕΝ ΤΟΠΩ ΑΓΙΩ

ΤΟ ΙΣΛΑΜ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΤΟΥ ΑΠΘ

Τα παιδιά μας από φέτος καλούνται να επιλέξουν στο μηχανογραφικό και Ισλάμ!

       Από το 1941 λειτουργεί η Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης(ΑΠΘ), υπηρετώντας την Ορθόδοξη Χριστιανική Παράδοση  και στελεχώνοντας με θεολόγους Εκπαιδευτικούς τα δημόσια σχολεία της Β/θμιας Εκπαίδευσης.

Στη Θεολογική Σχολή η Θρησκειολογία ήταν και είναι ένα από τα βασικά μαθήματα και αντικείμενα του προγράμματός της.

Δυστυχώς αυτή η διαχρονική ομαλότητα στη Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ θραύεται τη φετινή χρονιά, εξαιτίας της επέμβασης της Πολιτείας. Η Πολιτεία, παραβιάζοντας τον διακριτό της ρόλο, αλλάζει το χαρακτήρα της Θεολογικής  Σχολής του ΑΠΘ, προσθέτοντας τμήμα (Κατεύθυνση) Ισλαμικών Σπουδών, όπου το Κοράνι θα διδάσκεται αποκλειστικά από Μουσουλμάνους ιμάμηδες, μουφτήδες και μουλάδες και καλεί τους υποψήφιους Έλληνες φοιτητές να δηλώσουν στις προτιμήσεις τους το τμήμα Μουσουλμανικών Σπουδών!

Αν είναι στις προθέσεις της Πολιτείας να ιδρύσει τμήμα Ισλαμικών Σπουδών και έχει τέτοια εντολή από τον Ελληνικό λαό μπορεί να το κάνει όποτε θέλει. Όμως είναι άδικο και ανέντιμο  να εντάξει και να συστεγάσει ένα τέτοιο αιρετικό τμήμα στην Ορθόδοξη Θεολογική Σχολή της Θεσσαλονίκης, επιφέροντας σύγχυση στα ανύποπτα ελληνόπουλα και στήνοντας ένα πρωτοφανή μηχανισμό Μωαμεθανικής προπαγάνδας και εξισλαμισμού.

Στην εφημερίδα «Καθημερινή» πρωτοδημοσιεύτηκε άρθρο(10-1-2016) που πληροφορεί ότι το τμήμα Ισλαμικών Σπουδών, με τετραετές πρόγραμμα, μπαίνει από φέτος 2016-2017στο μηχανογραφικό των υποψηφίων για την τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Ο Σύλλογος Θεολόγων Ν. Λάρισας διαμαρτυρήθηκε έγκαιρα στο παρελθόν για τη μεθοδευμένη και συντονισμένη προσπάθεια άλωσης της Ορθόδοξης Θεολογικής Σχολής Θεσσαλονίκης.

       Οι πειραματισμοί συστέγασης του Ισλάμ σε κάποια ξένα πανεπιστήμια και φυσικά στο Βατικανό, δεν συνιστούν καθόλου υπόδειγμα μίμησης για τις ανεξάρτητες επιλογές των Ορθοδόξων Χριστιανών. 

      Σήμερα, μετά τη δημοσίευση λειτουργίας τέτοιου τμήματος στη Θεολογική σχολή του ΑΠΘ προβαίνουμε και πάλι σε μια εντονότατη διαμαρτυρία προς τους παράγοντες του υπουργείου Παιδείας.

        Γιατί το υπουργείο με μια ισχνή μειοψηφία εκπαιδευτικών της Θεολογικής Σχολής και με μια ακόμα πιο ισχνή μειοψηφία Ορθοδόξων Ελλήνων επισκόπων θέλει να επιβάλει το τμήμα Ισλαμικών  Σπουδών στη Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ;

        Γιατί η Ελληνική Πολιτεία διαγράφει τις έντονες αντιδράσεις των Ελλήνων Ορθοδόξων από κάθε γωνιά της γης, την απόλυτη πλειοψηφία των Ελληνικών Μητροπόλεων και τη φωνή του Αγίου Όρους;

       Γιατί το υπουργείο Παιδείας προβαίνει σε διακρίσεις, θεσπίζοντας ότι το Κοράνι θα το διδάσκουν μόνο(SIC) μέλη της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης, ενώ δεν θέλει να συμβαίνει το αντίστοιχο για την πλειοψηφία των Ορθοδόξων Χριστιανών;

        Ως παράρτημα της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων Νομού Λάρισας απαιτούμε την άμεση αναστολή, απόσυρση ή ακύρωση της απόφασης λειτουργίας του μουσουλμανικού τμήματος εντός της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ.

        Αυτή η απαίτησή μας είναι λογική και απολύτως σύμφωνη με την παράδοσή μας. Ανήκει στα αναφαίρετα δικαιώματα ενός Ορθόδοξου λαού να διδάσκονται οι μαθητές του στα σχολεία καιοι φοιτητές τουστις θεολογικές Σχολές την Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη και Παράδοση. Ο Συναξαριστής Νεομαρτύρων  περιέχει τα βασανιστήρια του γένους μας, εξαιτίας της αγριότητας του Ισλάμ, τότε που δεν υπήρχε isis, Αλ Κάιντα, Μπόκο χαράμ και Τζιχάντ, αλλά μόνο το φιλικό και συνεργάσιμο σουννιτικό Ισλάμ.  

        Ωστόσο η Χριστιανική μας Ορθόδοξη Πίστη ήταν, είναι και θα είναι για πάντα ειρηνική, αληθινή, προφητική, αποκαλυπτική, μα ποτέ βίαιη και ακραία.

Για το Διοικητικό Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος                   Η Γραμματέας

Δημήτριος Οικονόμου       Παναγιώτα Σταμάκου

http://thriskeftika.blogspot.gr

EΝΑ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΟ ΟΡΑΜΑ: "ΣΥΓΧΩΡΕΣΕ ΤΟΥΣ ΥΙΕ ΜΟΥ! ΣΩΣΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΣΕ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΚΑΙ ΜΑΣ ΑΓΑΠΑ"

Σχεδόν πριν από ένα χρόνο, ένας από τους πλέον φωτισμένους, μεγάλους αγιορείτες Γέροντες μας του Εξωτερικού, είδε ένα συγκλονιστικό όραμα το οποίο παραθέτουμε περιληπτικά:  

Η Παναγιά μας γονατιστή μπροστά στον δικαιοκρίτη Χριστό, Τον παρακαλούσε να γλιτώσει την Ελλάδα από κάποιο πολύ μεγάλο κίνδυνο και καταστροφή που θα ερχόταν μελλοντικά!  

– Όχι μητέρα έλεγε ο Κύριος… Κοίταξε τι γίνεται στην Ελλάδα. Κοίταξε την αμαρτία…  

– Συγχώρεσέ τους υιέ μου, σώσε την Ελλάδα που Σε πιστεύει και μας αγαπά…  

– Όχι μητέρα. Δεν με αγαπά και δεν πιστεύει, με τέτοιες σαρκικές αμαρτίες…  

– Σε παρακαλώ παιδί μου, με δάκρυα τώρα παρακαλά τον Κύριο η Παναγία. Μην το αφήσεις να γίνει…  

-Δεν γίνεται μητέρα και μην μου το ζητάς σε παρακαλώ, είπε ο Χριστός πικραμένος από τους Έλληνες, που έχασαν κάθε ευσέβεια και μέτρο, κάθε καθαρότητα και πνευματικότητα,μολύνοντας με αμαρτία και πονηριά και ασέβεια μικρούς και μεγάλους…  

– Άκουσε παιδί μου και Κύριε μου, επέμενε η Παναγιά. Άκουσε τις προσευχές μου και άκουσε τα και τα παιδιά σου που με επικαλούνται και με παρακαλούν να σε παρακαλέσω…  

– Δεν γίνεται μητέρα… Η αμαρτία ξεχείλισε… Μην επιμένεις… λέει ο ολόφωτος Χριστός και χάνεται…  

Τότε στεναχωρημένη η Παναγιά μας, η Υπέρμαχος Στρατηγός της Ελλάδας, κάνει κάτι απρόσμενο. Σηκώνεται όρθια, βγάζει τον μανδύα της και τον αφήνει προστατευτικά πάνω στην Ελλάδα! Ως Αγία Σκέπη! Ως Φοβερά Προστασία!   Ένα συγκλονιστικό όραμα με το οποίο ο Χριστός μάς αφήνει μία εντελώς τελευταία ευκαιρία μετάνοιας και διόρθωσης για χάρη και μόνον της μητέρας Του! Μας κρατά ακόμη, μισάνοιχτη την πόρτα, αποκλειστικά για χάρη της Παναγιά μας, της μάνα της Ελλάδας, που σε τόσες μπόρες και φουρτούνες και πολέμους και σεισμούς και αιώνες μας έσωσε!   Η Παναγιά μάς υπερασπίζεται πια με δική της ευθύνη, επειδή και εμείς τόσο την επικαλούμαστε και με τις συνεχείς παρακλήσεις και προσευχές, ιδίως των Μοναστηριών μας.   Της ζητούμε διαρκή προστασία, παρά την αμαρτωλότητά μας, που προκαλεί την οργή του Θεού, όπως η αθεΐα, οι βρισιές στα θεία, η απόλυτη ασέβεια, και ιδίως οι μοιχείες, τα σωματικά και παρά φύσιν σαρκικά και η τρομερή ομοφυλοφιλία, που είναι η μεγαλύτερη αμαρτία στον κόσμο, κατέστρεψε Σόδομα και Γόμορα και έφερε τον Κατακλυσμό του Νώε…  

Λίγο πριν τα τρομερά δεινά που έρχονται, τα οποία ούτε καν μπορούμε να διανοηθούμε και που μπορεί να είναι πτώχευση, φτώχεια, πείνα, εμφύλιος, εισβολές, σεισμοί, επιδημίες, ξεχωριστά ή και όλα μαζί… 

http://agapienxristou.blogspot.com

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: Η ΚΟΣΜΙΚΗ ΛΟΓΙΚΗ ΒΛΑΠΤΕΙ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ!

- Γέροντα, γιατί πολλοί άνθρωποι, ενώ πίστευαν, έχασαν την πίστη τους;  

- Αν δεν προσέχει κανείς στα θέματα της πίστεως και της λατρείας, σιγά-σιγά ξεχνιέται και μπορεί να γίνη αναίσθητος, να φθάση σε σημείο να μην πιστεύη τίποτε.  

- Μερικοί, Γέροντα, λένε ότι η πίστη τους κλονίζεται, όταν βλέπουν να υποφέρουν καλοί άνθρωποι.  

- Ακόμη κι αν κάψη ο Θεός όλους τους καλούς, δεν πρέπει να βάλη κανείς αριστερό λογισμό, αλλά να σκεφθή πως ο Θεός ό,τι κάνει, από αγάπη το κάνει. Ξέρει ο Θεός πώς εργάζεται. Για να επιτρέψη να συμβή κάποιο κακό, κάτι καλύτερο θα βγη.  

- Γέροντα, σήμερα ακόμη και τα πιστά παιδιά αμφιταλαντεύονται, γιατί στα σχολεία υπάρχουν καθηγητές που διδάσκουν την αθεΐα.  

- Γιατί να αμφιταλαντεύονται; Η Αγία Αικατερίνη δεκαεννιά χρονών ήταν και διακόσιους φιλοσόφους τους αποστόμωσε με την κατά Θεόν γνώση και την σοφία της.   Ακόμη και οι Προτεστάντες την έχουν προστάτιδα της επιστήμης.   Στα θέματα της πίστεως και στα θέματα της πατρίδος δεν χωράνε υποχωρήσεις∙ πρέπει να είναι κανείς αμετακίνητος, σταθερός.  

- Γέροντα, παλιά προσευχόμουν με πίστη στον Θεό και ό,τι ζητούσα μου το έκανε. Τώρα δεν έχω αυτήν την πίστη. Πού οφείλεται αυτό;  

- Στην κοσμική λογική που έχεις. Η κοσμική λογική κλονίζει την πίστη. «Εάν έχητε πίστιν και μη διακριθήτε, πάντα όσα εάν αιτήσητε εν τη προσευχή πιστεύοντες, λήψεσθε», είπε ο Κύριος. Όλη η βάση εκεί είναι. Στην πνευματική ζωή κινούμαστε στο θαύμα. Ένα συν δύο δεν κάνει πάντα τρία∙ κάνει και πέντε χιλιάδες και ένα εκατομμύριο!   Χρειάζεται καλή διάθεση και φιλότιμο. Γιατί, αν ο άνθρωπος δεν έχη καλή διάθεση, τίποτε δεν καταλαβαίνει. Να, και για την Σταύρωση του Χριστού, τόσες λεπτομέρειες είχαν πει οι Προφήτες- μέχρι και τί θα κάνουν τα ιμάτιά Του, τί θα κάνουν τα χρήματα της προδοσίας, ότι θα αγοράσουν μ’ αυτά τον αγρό του Κεραμέως, για να θάβουν τους ξένους-, αλλά, οι Εβραίοι πάλι δεν καταλάβαιναν. «Ο δε παράνομος Ιούδας ουκ ηβουλήθη συνιέναι»...  

Από το βιβλίο: «ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ - ΛΟΓΟΙ Ε΄ - ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΑΡΕΤΕΣ» 

Η ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΚΑΚΑΒΙΩΤΙΣΣΑ ΣΤΗ ΛΗΜΝΟ

Στην κορυφή ενός βουνού στη Λήμνο βρίσκεται ένα γραφικό ξωκλήσι, που είναι μοναδικό στον κόσμο για την αρχιτεκτονική του. Βρίσκεται κάτω από μια σπηλιά και δεν έχει στέγη.

Η “Παναγιά η Κακαβιώτισσα”, όπως ονομάστηκε η εκκλησία από το βουνό Κάκαβο στο οποίο βρίσκεται, είναι κοντά στο χωριό του Ζεματά, μόλις 4 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά από το λιμάνι της Μύρινας.

Το εκκλησάκι εκτιμάται ότι χτίστηκε το 1300 και εκεί επέλεξαν ερημίτες μοναχοί να ασκητέψουν, ενώ μέχρι και σήμερα αποτελεί ένα σημείο απόλυτης ησυχίας και μοναδικής αισθητικής. 

Το 1305 το εκκλησάκι περιήλθε στην ιδιοκτησία της μονής Μεγίστης Λαύρας, όταν μοναχοί από τον Άγ. Ευστράτιο που ανήκαν στη μονή, εγκαταστάθηκαν στο εξωκλήσι για να προστατευθούν από τις επιδρομές Τούρκων.

Με το πέρασμα των χρόνων οι μοναχοί έφυγαν από τη ζωή και ο τελευταίος αποφάσισε να εγκαταλείψει τη Λήμνο και να πάει στο Άγιο Όρος. Σύμφωνα με την παράδοση, πριν φύγει για το Άγιο όρος, βρήκε ένα Λημνιό από την οικογένεια Μουμτζή, που είχε τη μάντρα του εκεί κοντά και του εμπιστεύτηκε την εικόνα της Παναγίας, το «Ρόδον το αμάραντον».

Ο μοναχός ζήτησε από το βοσκό να τοποθετεί την εικόνα στο ναό κάθε»Λαμπροτρίτη» για να λειτουργείται. Έπειτα, σύμφωνα με το λαϊκό θρύλο, ο ασκητής μπήκε στη θάλασσα, άνοιξε το ράσο του, το οποίο έγινε βάρκα και έφυγε για το Άγιο Όρος.

Νέοι μοναχοί δεν ήρθαν στο ξωκλήσι, το οποίο έμεινε ως αξιοθέατο του νησιού. Στο εξωκλήσι γίνεται μόνο μια λειτουργία το χρόνο, κάθε Τρίτη μετά τη Λαμπρή και φυσικά μεταφέρεται και η εικόνα της Παναγίας Κακαβιώτισσας, την οποία διατηρεί ακόμη φυλάσσει η οικογένεια Μουμτζή.

Τις υπόλοιπες μέρες το ξωκλήσι της «Παναγιάς της Κακαβιώτισσας» αποτελεί ησυχαστήριο για εκείνους που θέλουν να απομονωθούν και να προσευχηθούν.

Η πρόσβαση στο ναό γίνεται μέσω ενός μονοπατιού που οδηγεί στην κορυφή του βουνού Κάκαβου.

Σε 15 λεπτά οι επισκέπτες διανύουν τα 1300 μέτρα, απολαμβάνοντας το υπέροχο τοπίο και την εντυπωσιακή θέα προς τον κόλπο του Μούδρου.

ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ

του π. Αντωνίου Αλεβιζοπούλου (†) 
Απόσπασμα από την τελευταία ομιλία του στο Ε' Σεμινάριο Πίστεως (Αίγινα 21-27 Αύγουστου 1993)

Ορθόδοξη θεώρηση

Η αστρολογία είναι ασυμβίβαστη με την Χριστιανική πίστη για πολλούς λόγους. Το φρόνημα της αστρολογίας και η ελπίδα που θεμελιώνεται στις κινήσεις των άστρων είναι πράγματα ασυμβίβαστα με το φρόνημα ενός χριστιανού και με την εν Χριστώ ελπίδα.

Κατά την χριστιανική αντίληψη ο άνθρωπος είναι το κατ' εικόνα του Τριαδικού Θεού που είναι αγάπη και ελευθερία. Η συμπεριφορά της αλόγου κτίσεως και οι φυσικοί νόμοι που τη διέπουν δεν εναρμονίζονται με τη ζωή του ανθρώπου. Η αγάπη και η ελευθερία, δηλαδή η ανθρώπινη προαίρεση είναι κατά τη χριστιανική αντίληψη προσδιοριστικά στοιχεία του ανθρωπίνου προσώπου. Ο χαρακτήρας του ανθρώπου δε διαμορφώνεται από ανάγκη, ως αποτέλεσμα επενεργείας τυφλών νόμων, αλλά με βάση την αληθινή του φύση και την προαίρεσή του.

Σύμφωνα με το δόγμα της αστρολογίας, ακόμα και η αγάπη και όλες οι διαπροσωπικές σχέσεις του ανθρώπου υποτάσσονται στις κινήσεις και στους συνδυασμούς των άστρων. Γίνεται δηλαδή φανερό ότι η αστρολογία δε συμβιβάζεται με τη χριστιανική πίστη απορρίπτει την ελευθερία του ανθρώπου αλλά και τη ελευθερία του Θεού να ασκεί τη θεία Του Πρόνοια και να προσφέρει στον άνθρωπο τη Θεία Του χάρη.

Εδώ έχουμε μια άλλη θρησκεία, τη θρησκεία του Υδροχόου, που θεμελιώνεται στον απόλυτο μονισμό, στην πίστη ότι ο άνθρωπος αυτοεξελίσσεται μέσω αλλεπαλλήλων μετενσαρκώσεων, στην εναλλαγή των εποχών (Κοσμικό έτος- Κοσμικοί μήνες) και στην κυκλική πορεία της ιστορίας.

Κατά την αντίληψη αυτή κάθε Κοσμικός μήνας κυριαρχείται από ένα ζώδιο, ενώ το πνεύμα της κάθε εποχής προσωποποιείται σε ένα Δάσκαλο η αβατάρ. Έτσι το πνεύμα του «Κοσμικού Μήνα» η της εποχής των Ιχθύων προσωποποιήθηκε στο Χριστό και έτσι, για τούς αστρολόγους, δεν έχει καμιά σημασία αν ο Χριστός έζησε στην πραγματικότητα η όχι. Σημασία έχει η ιδέα, η οποία έζησε.

Οι αστρολόγοι προβάλλουν ως επιχείρημα το ότι οι πρώτοι χριστιανοί χρησιμοποιούσαν τον όρο ΙΧΘΥΣ για να δηλώσουν το Πνεύμα της εποχής των Ιχθύων δηλ. το Χριστό. Σ' αυτό το σημείο αγνοείται το γεγονός ότι εδώ ο όρος ΙΧΘΥΣ, είτε όταν γράφεται, είτε όταν εικονίζεται, δε σημαίνει ζώδιο, αλλά σημαίνει «Ιησούς Χριστός Υιός Θεού Σωτήρ».

Ο Χριστός δεν είναι «το κυρίαρχο» πνεύμα μιας εποχής, αλλά το Α και το Ω  δεν είναι μαζί μας μόνο μια εποχή, αλλά πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος.

Οι αστρολόγοι ισχυρίζονται αυθαίρετα ότι η πρώτη Εκκλησία εδέχετο την αστρολογία και ότι οι δοξασίες της κατοχυρώνονται στην Αγία Γραφή, την οποία νόθευσαν οι ιερείς, αλλά παρ' όλα αυτά μπορεί κανείς ακόμα και σήμερα να βρει στην Αγ. Γραφή αστρολογικά στοιχεία.

Όμως στην Αγ. Γραφή τα άστρα δε δημιουργήθηκαν, για να προσδιορίζουν την πορεία του κόσμου, αλλά για να φωτίζουν και να άρχουν της ημέρας και της νύχτας.

Το κέντρο δηλαδή του ενδιαφέροντος του Θεού δεν είναι τα άστρα, αλλά ο άνθρωπος. Μάλιστα η μοίρα του ανθρώπου, ύστερα από την πτώση που ήταν αποτέλεσμα της δικής του προαίρεσης, προσδιορίζει το μέλλον της δημιουργίας. Στήν Αγ. Γραφή βλέπουμε τα άστρα και ολόκληρη τη δημιουργία να συμμετέχουν στη χαρά του ανθρώπου για τη γέννηση του Χριστού και στην οδύνη του για τη Σταύρωση.

Η αγία Γραφή μιλάει για κοσμικές μεταβολές κατά τη Δευτέρα Παρουσία και για Καινή Κτίση στην οποία περιλαμβάνονται και οι «νέοι ουρανοί».

Οι αστρολόγοι παραπέμπουν στην περίπτωση του Ιώβ. Όμως η αγία Γραφή δεν κατοχυρώνει την άποψη πώς τα βάσανα του Ιώβ έχουν την αιτία τους στα άστρα.

Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στους Μάγους «από ανατολών». Όμως αυτό δε σημαίνει απαραιτήτως τη Βαβυλώνα, Αλλά προσδιορίζει κάποιον τόπο ανατολικά της Ιουδαίας.

Το κείμενο της Καινής Διαθήκης δε μας λέγει ότι ο Χριστός ήταν ο κυρίαρχος σε μια νέα εποχή και γι' αυτό ανεμένετο από τούς αστολόγους. Οι Μάγοι δεν αναζητούν κάποιον ηγέτη του «κοσμικού μήνα των ιχθύων», αλλά το βασιλέα των Ιουδαίων. Αυτοί δεν κινήθηκαν από κάποιους υπολογισμούς του τόπου της γεννήσεως με βάση τούς συνδυασμούς των άστρων, αλλά δηλώνουν κατηγορηματικά: «είδομεν τον αστέρα αυτού εν τη ανατολή και ήλθομεν».

Εξ άλλου οι «μάγοι» της Καινής Διαθήκης δεν είναι αστρολόγοι, Αλλά παρατηρητές των άστρων. Η διάκριση μεταξύ αστρολόγου και αστρονόμου δεν υπήρχε την εποχή εκείνη.

Η εκκλησία έχει καταδικάσει την Αστρολογία. Ενδεικτικά αναφέρουμε τούς Ιερούς Κανόνες ΚΔ' της Αγκύρας και ΛΣΤ' της Λαοδικείας, οι οποίοι επιβάλλουν στους οπαδούς της αστρολογίας επιτίμια που τούς απαγορεύουν τη θεία κοινωνία μέχρι και πέντε χρόνια.

Η αστρολογία επικαλείται «άλλους θεούς», που κατά την έκφραση της Παλαιάς Διαθήκης είναι «ου Θεοί» η και «δαιμόνια» («οι Θεοί των εθνών δαιμόνια»!). Οι Ολύμπιοι θεοί λ.χ. «βρυκολακιάζουν» με τις προβολές των ιδιοτήτων τους στα άστρα, οι οποίες στη συνέχεια προβάλλονται στους ανθρώπους την ημέρα της γέννησής τους και προσδιορίζουν ολόκληρη τη ζωή τους, την προσωπική, την κοινωνική, την οικογενειακή, το χώρο της εργασίας τους και γενικά όλους τους τομείς της ζωής.

Συμπερασματικά λοιπόν αναφέρουμε ότι η αστρολογία, όχι μόνο είναι ασυμβίβαστη με την Χριστιανική πίστη, Αλλά κινείται και στο χώρο του αποκρυφισμού και της ειδωλολατρείας.

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΔΙΑΛΟΓΟΣ 
ΤΕΥΧΟΣ 23 
2001

ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΜΟΣ: ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ – ΝΕΕΣ ΑΙΡΕΣΕΙΣ

Μεγάλη η έξαρση του αποκρυφιστικού φαινομένου στην εποχή μας. Απασχολεί όλες τις Ορθόδοξες Εκκλησίες ανά τον κόσμο και βέβαια ολόκληρη την Εκκλησία της Ελλάδος. Πρόσφατα πραγματοποιήθηκε και Πανορθόδοξη Συνδιάσκεψη στην Ελλάδα, όπου κατατέθηκαν σοβαρές και επίσημες τεκμηριωμένες θέσεις, για το τι είναι ο Αποκρυφισμός και πώς μπορεί κάποιος να προφυλαχθεί.

Αποκρυφισμός είναι η πίστη σε απόκρυφες πραγματικότητες, οντότητες και δυνάμεις, οι οποίες προσεγγίζονται με απόκρυφες τεχνικές. Ο σύγχρονος Αποκρυφισμός εμφανίζεται με τις μορφές του Νεοσατανισμού, της πολυειδούς Μαγείας, του Πνευματισμού, του Channelling, του Εσωτερισμού, της Καμπάλα, της Μαντικής (Νεκρομαντεία, Καφεμαντεία, Οιωνοσκοπία, Ονειρομαντεία, Κλυδωνισμός, Κάρτες Ταρώ), της Αστρολογίας, του Σαμανισμού, της Ψευδοαγγελολογίας, της Αγγελοθεραπείας, του Ρεiκι, του Νεοπαγανισμού, της Αριθμοσοφίας, του κινήματος Ντάνωφ, της Ψευδοπροφητείας, της Ουφολογίας και με πολλές άλλες μορφές Αποκρυφισμού, οι οποίες εντάσσονται στο γενικώτερο ρεύμα της «Νέας Εποχής».

Περισσότερο ευάλωτοι από την επίδραση του Αποκρυφισμού είναι οι νέοι. Οι κυριότεροι λόγοι επηρεασμού των νέων από τις διάφορες μορφές του Αποκρυφισμού είναι: τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της νεανικής και κυρίως της εφηβικής ηλικίας, η ελλιπής Ορθόδοξη κατήχηση, η ανεπάρκεια και η κρίση της οικογένειας, η λανθασμένη στόχευση και αποχριστιανοποίηση της παιδείας, η απουσία νοήματος ζωής και η αναζήτησή του σε επικίνδυνους πνευματικά χώρους, η συστηματική πλύση εγκεφάλου από έντυπα, παιχνίδια και ηλεκτρονικά μέσα ενημερώσεως (τηλεόραση, διαδίκτυο κ.α.) και η ανησυχητική εξάρτηση από αυτά. Το φαινόμενο «Χάρυ Πότερ» αποτελεί χαρακτηριστική περίπτωση διείσδυσης του Αποκρυφισμού στην παιδική και εφηβική ηλικία.

Μία ευρύτατα διαδεδομένη μορφή Αποκρυφισμού είναι η Αστρολογία, η οποία θέλει να προβάλλεται ως επιστήμη και ασκεί εντυπωσιακή γοητεία στον σύγχρονο εκκοσμικευμένο άνθρωπο. Τον αποκόπτει από την Πρόνοια του Θεού, τον προσδένει σε μοιρολατρικές αντιλήψεις με ψευδείς προβλέψεις, αιχμαλωτίζοντάς τον σε απατηλές «αστρικές δυνάμεις», στην πραγματικότητα δαιμονικές. Η σύγχρονη επιστήμη της Αστρονομίας έχει διαχωρίσει πλήρως την θέση της από την Αστρολογία και την θεωρεί ψευδοεπιστήμη.

Ο Νεοπαγανισμός είναι ένας από τους πιο εύρωστους διαύλους του νεοεποχίτικου Αποκρυφισμού, προβάλλοντας και εδραιώνοντας τις δοξασίες του με την υποτιθέμενη επιστροφή στο κλέος της προχριστιανικής αρχαιότητας. Πρόκειται όμως για σύγχρονα θρησκευτικά σχήματα του νεοεποχίτικου αποκρυφιστικού πλεγματος, δομημένα με στοιχεία της αρχαίας ειδωλολατρίας. Η σύγχρονη Ψευδοαγγελολογία δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την εκκλησιαστική διδασκαλία περί των αγίων Αγγέλων. Τόσο ως προς τις προϋποθέσεις της, όσο και ως προς το περιεχόμενο της έχει σαφώς αντιχριστιανικό, συγκρητιστικό και αποκρυφιστικό περιεχόμενο. Συνδυάζει μία σειρά εξωχριστιανικών, χριστιανικών, εσωτεριστικών, ιουδαικών και ισλαμικών στοιχείων, που σε αρκετά σημεία θυμίζει έντονα χαρακτηριστικά του αρχαίου Γνωστικισμού, με έκδηλη την νεοεποχίτικη σφραγίδα.

Χαρακτηριστική μορφή του Αποκρυφισμού είναι το Channelling (Διαυλισμός), μία καθαρά νεοεποχίτικη πρακτική, η οποία μετατρέπει τον άνθρωπο που ασχολείται μ’ αυτή σε «κανάλι», το οποίο – κατά τα λεγόμενα των εκπροσώπων του – συντονίζεται «ενεργειακά» με πνεύματα, ώστε να δέχεται και να «διοχετεύει» μηνύματα και οδηγίες από υποτιθέμενες «φωτεινές οντότητες» (αγγέλους, δασκάλους, εξωγήινους κ.α.). Ο τρόπος με τον οποίο ασκείται αυτή η τεχνική μας βεβαιώνει ότι πρόκειται περί επικίνδυνης αποκρυφιστικής πρακτικής, που «ανοίγει» επικοινωνία με ακάθαρτα πνεύματα. Άλλωστε, στην Ορθόδοξη Παράδοση δεν υπάρχουν «τεχνικές» για την επικοινωνία με τον Τριαδικό Θεό, τους Αγγέλους και τους Αγίους Του.

Για την Ορθόδοξη Εκκλησία οι απόκρυφες πραγματικότητες και δυνάμεις, στις οποίες αναφέρεται ο Αποκρυφισμός σε όλες τις μορφές του, είναι σαφώς δαιμονικές, όπως και οι τεχνικές του. Οι συνέπειες από την ενασχόληση με τον Αποκρυφισμό είναι απρόβλεπτες και πολύ σοβαρές, τόσο για την ψυχική και πνευματική υγεία των εμπλεκομένων, όσο και για την σωματική, καθόσον τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιείται σε «θεραπευτικές μεθόδους» των λεγομένων «εναλλακτικών-ενεργειακών θεραπειών», αλλά και προσπαθεί να διεισδύσει σε τομείς της κλασσικής ιατρικής και ψυχικής υγείας. Συνεπώς, όποιος σχετίζεται με οποιονδήποτε τρόπο με τέτοιες απόκρυφες πραγματικότητες, δυνάμεις και τεχνικές, αποκόπτεται εθελούσια από το Σώμα της Εκκλησίας και υποδουλώνεται σε δαιμονικές δυνάμεις.

Παρόμοια φαινόμενα απαντώνται δυστυχώς και σε μεμονωμένα πρόσωπα και ομάδες που δραστηριοποιούνται στον χώρο της Ορθοδοξίας, όπως οι λεγόμενες «φωτισμένες» και οι «οραματίστριες». Επίσης απαντώνται στις διάφορες παρατάξεις των σχισματικών Παλαιοημερολογιτών, που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες, πρακτικές οι οποίες αποκλίνουν σοβαρά από την Ορθόδοξη Παράδοση.

Ως εκ τούτου, απαιτείται επαγρύπνηση και διαφώτιση του πιστού λαού με όλα τα μέσα που διαθέτει η Εκκλησία, καθότι βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη μία συντονισμένη προσπάθεια νοθεύσεως του Ορθοδόξου φρονήματος. Άλλωστε, όπως έχει επισημανθεί, ο Αποκρυφισμός και οι νεοφανείς αιρέσεις δεν στοχεύουν τόσο στο να εξέρχονται οι πιστοί από την Εκκλησία, όσο στο να παραμένουν εντός Αυτής με αλλοιωμένο το Ορθόδοξο φρόνημα.

Με πληροφορίες από το γραφείο της Συνοδικής Επιτροπής επί των Αιρέσεων.

Πηγή: dogma.gr