ΙΕΡΟΙ ΝΑΟΙ: ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΣΤΑΒΛΟΙ Ή ΝΑ ΜΑΓΑΡΙΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ

Τελικά η προειδοποίηση Του Θεού στην Αποκάλυψη, προς τον Επίσκοπο της Εφέσου πραγματοποιήθηκε και μετά από 1800 χρόνια σχεδόν η Εκκλησία της Μ. Ασίας εξορίστηκε και μεταφυτεύθηκε στην παλαιά Ελλάδα.

«τὰ πρῶτα ἔργα ποίησον· εἰ δὲ μή, ἔρχομαί σοι ταχὺ καὶ κινήσω τὴν λυχνίαν σου ἐκ τοῦ τόπου αὐτῆς, ἐὰν μὴ μετανοήσῃς» (Αποκ.β΄5).

Η αύξηση της ανομίας και της αποστασίας καθώς και το πολυπολιτισμικό περιβάλλον της Μ. Ασίας στις αρχές του 20^ου  αιώνα, ειδικά μάλιστα στην Σμύρνη που έδρευαν πολλοί Παπικοί αιρετικοί και Προτεστάντες ,έφεραν έναν νέο συγκρητισμό και μία άμβλυνση του Ορθόδοξου ήθους και έτσι ήρθε επακόλουθα  η καταστροφή.

Στην περίπτωση αυτή όπως αποδείχτηκε προτιμά ο Θεός μία Εκκλησία, ένας Ιερός Ναός, με άπαντα τα εν αυτώ, να καταστρέφεται, ή να καίγεται ή ακόμη να μετατρέπεται σε στάβλο παρά να μαγαρίζεται από τον κόπρο της αιρέσεως και της απιστίας.

Διότι οι Ναοί ξαναφτιάχνονται, ψυχές όμως αθάνατες και Εικόνες του Θεού που χάνονται στην αίρεση και στην πλάνη δεν ξαναορθώνονται.

Άραγε τί μέλλον έχει σήμερα η Εκκλησία μας και οι Ναοί μας στον Ελλαδικό χώρο που παρείσφρυσε με πραξικοπηματικό τρόπο η παναίρεση του ΟΙκουμενισμού;

Ο δυσβάχταχτος ΕΝΦΙΑ και οι λοιπές υπερφορολογήσεις στους Ναούς, οι εκολαπτόμενοι Τζιχαντιστές στην πατρίδα μας που περιμένουν να κάνουν την κίνησή τους, οι αντιεξουσιαστές με τις γνωστές επιθέσεις και βεβηλώσεις των Εκκλησιών και άλλοι, ακονίζουνε ήδη τα μαχαίρια τους…

Θα αφήσει ο Θεός λοιπόν τους Ναούς να μαγαρίζονται και να βεβηλώνονται από αυτήν την πολυαίρεση της Πανθρησκείας  ή θα επιτρέψει να καταστραφούν, να καούν ή να δημευθούν και να μετατραπούν και πάλι σε σύγχρονους στάβλους (Κλαμπ, Μπαρ, εστιατόρια, γήπεδα, τζαμιά) όπως στην Ευρώπη;

(Δες: tripadvisor.com.gr/ShowUserReviews-g189158-d794412-r137440975-Cervejaria_Trindade-)

  

Ειλικρινά δεν ξέρω!

Ιερεύς π.Διονύσιος Ταμπάκης 

ΤΙ ΕΠΑΘΕ Ο ΑΛΒΑΝΟΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΣΠΑΣΕΙ ΤΟ ΣΤΑΥΡΟ Σ' ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟ 2004

ΚΥΡΙΟΣ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΩΡ, ο Θεός μακροθυμεί αλλά δεν λησμονεί!

Με καρκίνο σε όλο του το σώμα και βογγώντας από τους πόνους (μάρτυρες αναφέρουν πως οι φωνές του ακούγονταν, σε μεγάλη απόσταση), πέθανε ο Αλβανός Alem Κούρτη, ο οποίος το 2004 κατά την διάρκεια του πογκρόμ κατά των Σέρβων, το οποίο έγινε με την σιωπηρή ανοχή του ΝΑΤΟ, ανέβηκε στον τρούλο της εκκλησίας του Προφήτη Ηλία στο Ποντούιεβο και κατέστρεψε κάτω υπό τις επευφημίες των αλβανόφωνων τον σταυρό (βλ.φώτο)! 

Την είδηση ​​επιβεβαίωσε ο Ιερεύς, πατήρ Трајан Којић, ο οποίος συμπλήρωσε πως από καρκίνο πάσχουν και η αδελφή του και οι γονείς του!!!

Κύκλοι της Σερβικής Ορθοδόξου εκκλησίας κάνουν λόγο για πρωταφανή στα νεώτερα χρόνια Θεία Τιμωρία εχθρών του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού.

ΤΙΣ ΘΕΟΣ ΜΕΓΑΣ ΩΣ Ο ΘΕΟΣ ΗΜΩΝ!!!

http://www.pronews.gr

ΦΩΤΗΣ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ: ΜΟΝΟ ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ ΚΑΤΕΒΑΣΕ ΣΤΗ ΓΗ ΤΗΝ ΟΥΡΑΝΙΑ ΑΡΜΟΝΙΑ

Φώτη Κόντογλου 

Τί ἤτανε, ἀληθινά, ἐκεῖνο τό Βυζάντιο, ἐκείνη ἡ Κωνσταντινούπολη; Παραμυθένιος κόσμος![…] 

Στά χρόνια τῶν Βυζαντινῶν «ἡ βασιλεύουσα πόλις» θά εἶχε μία ἐξωτική καί ἀλλόκοτη μεγαλοπρέπεια. Χίλιοι κουμπέδες (τροῦλλοι) καταχρυσοί λαμποκοπούσανε μέσα στη βλογημένη αὐτὴ ἀφεντοπολιτεία. Στή μέση στεκότανε, σάν ἥλιος, ἡ Ἁγιά Σοφιά, καί γύρω της ἤτανε σκορπισμένες οἱ ἄλλες ἐκκλησιές μὲ τούς χρυσούς κουμπέδες, σφαῖρες οὐράνιες, ποὺ λές καὶ γυρίζανε γύρω στόν ἥλιο[…]. Τό Σαββατόβραδο, κατά τό δειλινό, ἡ ἀτμόσφαιρα γέμιζε ἀπό τή γλυκειὰ βουή πού κάνανε χιλιάδες καμπάνες καί πού ἀνέβαινε σάν ψαλμωδία ἀπάνω ἀπό τήν ἁγιασμένη πολιτεία, ἀπό τή Νέα Σιών, «ἦχος καθαρός ἑορταζόντων». Πανηγυρική μεγαλοπρέπεια! Μόνο τό Βυζάντιο κατέβασε στή γῆ τήν οὐράνια ἁρμονία.

Γιά τούς Βυζαντινούς, ἡ πατρίδα τους ἤτανε ἡ Κιβωτός τῆς ἀληθινῆς θρησκείας, καὶ εἴχανε πόθο νὰ τραβήξουνε μέσα σ’ αὐτή ὅλα τὰ ἔθνη τῆς γῆς, καί νά τά σώσουνε φωτισμένα ἀπό τό ἀνέσπερο φῶς τοῦ Εὐαγγελίου[…]. Στό Βυζάντιο ἡ θρησκεία βασίλευε ἀπάνω σέ ὅλα. Μέ ὅλη τή ζωηρή δραστηριότητα πού εἴχανε οἱ Βυζαντινοί στά ἐγκόσμια, ἡ σκέψη τους καί ἡ καρδιά τους ἤτανε πάντα γυρισμένη στήν ἄλλη ζωή, στήν αἰώνια ζωή[…]. 

Ἀπάνω στὸ Βυζάντιο ἤτανε γραμμένος ὁ λόγος τοῦ Παύλου: «ὁ καυχώμενος, ἐν Κυρίῳ καυχάσθω». Ὅλες οἱ καρδιές, ἀπὸ τόν βασιλιὰ ὣς τόν πιὸ φτωχὸ καντηλανάφτη ἢ βαρκάρη, ἢ στρατιώτη ἢ ξωχάρη, αὐτὰ τὰ λόγια εἴχανε μέσα. Ἡ προσευχὴ ἤτανε ἡ ζωή τους. Καὶ ἡ τυπικὴ ἀκόμα εὐσέβεια σὲ κάποιους αὐτοκράτορες ἢ ἄρχοντες, δείχνει πώς ὑποταζόντανε στόν πνευματικὸ νόμο τῆς θρησκείας κι ἐκεῖνοι ποὺ δεν ἤτανε σὲ θέση νὰ τόν νοιώσουνε καὶ νὰ εὐφρανθοῦνε ἀπὸ τὴ γλυκύτητα «τοῦ ζῶντος ὕδατος τοῦ ἀλλομένου εἰς ζωήν αἰώνιον». Ἀκόμα κι ἐκεῖνοι ποὺ δέν μπορούσανε νὰ νικήσουνε τὴ φυσικὴ κακία τους, ἤτανε εὐλαβεῖς, ἕνα πρᾶγμα παράδοξο.

Ὁ Νικηφόρος Φωκᾶς ἔκανε κάθε μέρα τήν προσευχή του, καὶ στόν πόλεμο φοροῦσε ἀπὸ μέσα, κάτω ἀπὸ τόν θώρακά του ἕνα παλιοράσο τοῦ θείου του ἀσκητῆ Γεωργίου τοῦ ἐν τῷ Μαλεῷ ποὺ εἶχε ἁγιάσει, γιὰ νὰ τόν φυλάγει. Ὁ Ἀλέξιος Κομνηνός ὅποτε ἤτανε νὰ πάγει σὲ καμμιὰ ἐκστρατεία, ἔβαζε τὰ πολεμικὰ σχέδιά του κάτω ἀπὸ τήν ἁγία Τράπεζα, κι ὅλη τὴ νύχτα προσευχότανε γονατιστός ἀπάνω στὰ σκαλοπάτια τοῦ ἱεροῦ, καὶ τὸ πρωὶ ἔπαιρνε τὸ σχέδιο ποὺ ἔβγαινε κάτω ἀπὸ τὸ σκέπασμα τῆς ἁγίας Τράπεζας, γιατί πίστευε πώς τοῦ τὸ ἔδινε ὁ ἀρχάγγελος Μιχαήλ. Ὁ Ἰωάννης Τσιμισκής γονάτιζε σάν παιδὶ μπροστὰ στήν ἁγία Τράπεζα τῆς Ἁγίας Σοφίας παρακαλῶντας μὲ δάκρυα νά τοῦ δώσει ὁ Θεός ἕναν ἄγγελο φύλακα ποὺ νὰ τόν φωτίζει κατὰ τόν πόλεμο.
 
Ὅσο σφίγγεται τὸ Βυζάντιο ἀπὸ τους βαρβάρους, κι ὅσο ἡ ψυχὴ ὑποφέρνει καὶ πονᾶ, τόσο γυρίζει τὰ μάτια του κατὰ τον οὐρανό. Ὁ βασιλιᾶς Θεόδωρος Δοῦκας ὁ Λάσκαρις συνέθεσε τόν Μέγαν Παρακλητικὸ Κανόνα στήν Παναγία, ποὺ εἶναι γεμάτος ἀπὸ συντριβή, ταπείνωση καὶ πίστη. Ὁ Λέων ὁ Σοφός ἐποίησε τὰ ἐξαίσια Ἑωθινὰ ποὺ τὰ ψέλνουνε στόν ὄρθρο κάθε Κυριακὴ καὶ ὁ γιός του Κωνσταντῖνος φιλοτέχνησε τὰ Ἐξαποστειλάρια. Κι ἄλλοι πολλοὶ βασιλιάδες ψέλνανε ἢ ὑμνογραφούσανε. Ἀλλά καὶ οἱ ὁμιλίες ποὺ κάνανε στούς στρατιῶτες καὶ στόν λαό, εἴχανε κι ἐκεῖνες ὕφος θρησκευτικό κι ἤτανε γεμάτες εὐλάβεια καὶ πίστη. Ὁ πικραμένος λόγος ποὺ ἔβγαλε ὁ τελευταῖος βασιλιᾶς τοῦ Βυζαντίου, Κωνσταντῖνος ὁ Παλαιολόγος, ἤτανε σάν νεκρώσιμο τροπάρι.
Τὸ Βυζάντιο εἶναι ἡ προεικόνιση ἀπάνω στὴ γῆ τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, ὅσο ἤτανε δυνατὸ νὰ πραγματοποιηθεῖ ἀπὸ τήν ἀνθρώπινη ἀτέλεια μέσα στόν κόσμο τῆς φθορᾶς.

Μυστικά Ἄνθη, Ἐκδόσεις Ἀδερφῶν Παπαδημητρίου, σ.93-98

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ Ε.ΡΩ. ΤΕΥΧΟΣ 14

ΠΕΘ: ΟΙ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΓΚΥΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ Κ. Ν. ΦΙΛΗ ΔΙΑΛΥΟΥΝ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Οι ιδεολογικές αγκυλώσεις του κ. Ν. Φίλη

διαλύουν την Ορθόδοξη Χριστιανική Αγωγή στην Ελλάδα

Με μεγάλη έκπληξη ακούσαμε τις ανακοινώσεις του κ. Ν. Φίλη που αφορούν στο μάθημα των Θρησκευτικών. Η έκπληξή μας οφείλεται στο γεγονός ότι ένας Υπουργός Παιδείας, αντί να στοιχειοθετεί τις πολιτικές αποφάσεις του με τεκμηριωμένα επιχειρήματα, προχωρεί σε συνθηματολογικές ανακοινώσεις που αποκαλύπτουν ένα σαφές επιστημονικό έλλειμμα και μια διαστρεβλωμένη αντίληψη της πραγματικότητας.

Οι θέσεις της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων (ΠΕΘ) είναι ξεκάθαρες:

1) Ζητήσαμε και ζητάμε ουσιαστικό και υπεύθυνο διάλογο, με όλες τις απαραίτητες προϋποθέσεις ενός τέτοιου διαλόγου. Τέτοιος διάλογος για το μάθημα των Θρησκευτικών, ουδέποτε πραγματοποιήθηκε. Αν ο κ. Φίλης είχε στοιχειώδεις γνώσεις για τις αλλαγές Αναλυτικών Προγραμμάτων, θα ήξερε ότι σε αυτές τις περιπτώσεις ο διάλογος προηγείται, δεν έπεται.

2) Ο Υπουργός Παιδείας, προφανώς ιδεολογικά προκατειλημμένος, συνθηματολογεί και δεν κυριολεκτεί όταν μιλάει για το μάθημα των Θρησκευτικών. Είναι εσφαλμένη, παραπλανητική και δεν έχει καμία σχέση με τη σχολική πραγματικότητα, η αφοριστική διατύπωση του κ. Φίλη, ότι το παρόν μάθημα των Θρησκευτικών είναι «κατηχητικό» και «ομολογιακό». Η αλήθεια είναι ότι πρόκειται, κατά βάση, για Ορθόδοξη Χριστιανική Αγωγή με διδακτικές ενότητες και στοιχεία από τις χριστιανικές ομολογίες και τις θρησκείες (στη Β΄ Λυκείου το μάθημα είναι καθαρά θρησκειολογικό).

3) Τα νέα Αναλυτικά Προγράμματα Σπουδών που επιθυμεί ο Υπουργός Παιδείας να εφαρμόσει έχουν αποδομηθεί και αποδοκιμασθεί πλήρως από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, από σύμπασα την Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους, από υψηλού επιπέδου διεθνή και πανελλήνια επιστημονικά συνέδρια και από έγκριτους και ειδικούς επιστήμονες(παιδαγωγούς, νομικούς, κοινωνιολόγους, πολιτειολόγους, κ.ά.). Αν ο κ. Φίλης γνώριζε τις αξιολογήσεις που έχουν γίνει, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, για το μοντέλο διδασκαλίας που προωθεί, θα αντιλαμβανόταν γιατί δεν το έχουν υιοθετήσει τα ευρωπαϊκά κράτη που έχουν θρησκειολογικό μάθημα. Επίσης, θα γνώριζε ότι προωθείται από οικονομικά συστήματα αγγλοσαξωνικού τύπου, που δεν συνάδουν με την ιδεολογία ενός κόμματος που αυτοπροσδιορίζεται ως αριστερό.

4) Αν πράγματι εφαρμοσθούν τα νέα Προγράμματα Σπουδών του μαθήματος των Θρησκευτικών, θα αλλάξει άρδην ο χαρακτήρας του μαθήματος στη χώρα μας, και αυτή η αλλαγή αυτόματα θα μετατρέψει το μάθημα σε μια κοινωνικο-πολιτικο-φιλοσοφικο-ψυχολογικού περιεχομένου πολυθρησκειακή φλυαρία, όπου, ενδεχομένως, ακόμη και η αναφορά στο όνομα του Χριστού να θεωρείται μη πολιτικά και διδακτικά ορθή ή, ακόμη, και μη νόμιμη, δυσκολεύοντας έτσι το έργο του διδάσκοντος και οδηγώντας τους μαθητές στη θρησκευτική σύγχυση και ουσιαστικά στην άρνηση της πίστης τους, στον μηδενισμό και στην ατομική θρησκεία.

5) Η εξαγγελία στην αρχή της νέας σχολικής χρονιάς, για βεβιασμένη εφαρμογή των νέων Προγραμμάτων Σπουδών μόνον! για το μάθημα των Θρησκευτικών(γιατί άραγε, δεν εφαρμόζονται τα νέα Προγράμματα Σπουδών και στα υπόλοιπα μαθήματα;), θα δημιουργήσει τεράστια, όχι μόνο θεωρητικά αλλά και πρακτικά προβλήματα στη σχολική ζωή, διδασκομένων και διδασκόντων.

Δηλώνουμε ότι τις ήδη ειλημμένες αποφάσεις του κ. Φίλη για το μάθημα, που βρίσκονται σε ευθεία αντίθεση με τη βούληση της συντριπτικής πλειονοψηφίας του θεολογικού και εκκλησιαστικού κόσμου αλλά και του συνόλου του ελληνικού λαού, καθώς επίσης και του Ελληνικού Συντάγματος, του Εκπαιδευτικού Νόμου 1566/1985, του Καταστατικού Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος, των αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας και των διοικητικών Δικαστηρίων, θα τις αντιπαλέψουμε με κάθε νόμιμο τρόπο.

http://aktines.blogspot.gr 

Π. ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΙΣ ΝΥΧΤΕΣ ΕΒΛΕΠΑ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ!

Πρό ἐτῶν, ἕνας νεαρός Ἱερεύς διηγήθηκε τά ἑξῆς τρομερά:

«Ἡ μητέρα μου, πού δέν ἤθελε ὁ γιός της νά γίνει παπᾶς, στόν τρίτο χρόνο ἀπό τή χειροτονία μου, πέθανε.

Στόν θάνατό της, ὡς ἱερεύς ἐγώ ὁ γιός της, δέν εἶχα δώσει μεγάλη σημασία. Ἔκανα ὅσα εἶναι ἀπαραίτητα καί τίποτα περισσότερο ἀπ’ αὐτό.

Ἕνα ἀπογευματάκι, πρός τό σούρουπο, περνοῦσα ἔξω ἀπό τό Κοιμητήριο.

Σκέφθηκα λοιπόν: “Δέν πάω νά τῆς ἀνάψω τό καντηλάκι;”

Πράγματι τό ἄναψα καί κάθισα σέ μιά πέτρα. Δέν εἶχα μαζί μου ὅμως πετραχήλι κι ἔτσι δέν τῆς διάβασα Τρισάγιο.

Σάν νά ζαλίστηκα ὅμως λίγο καί ξαφνικά νόμισα ὅτι ἄρχισαν νά ἀνοίγουν οἱ τάφοι, νά σηκώνονται τά νεκρά σώματα τῶν ἀνθρώπων καί νά φωνάζουν!…

— ΒΟΗΘΕΙΑ! ΒΟΗΘΕΙΑ, Ἱερεῖς τοῦ Ὑψίστου, βοήθεια…, Ὀρθόδοξοι χριστιανοί, βοήθεια!… Λειτουργίες, προσευχές, Μνημόσυνα, Τρισάγια… ΒΟΗΘΕΙΑΑΑ, χριστιανοί!!!

Σέ λίγο τρομαγμένος βλέπω καί τήν μάνα μου:

— ΒΟΗΘΕΙΑ, γυιέ μου, μοῦ εἶπε, βοήθεια! Βοήθεια, τώρα πού εἶσαι παπᾶς, βοήθεια γιά ὅλους, βοήθεια, βοήθεια!!!…καί ἔπεσε ἐπάνω μου σπαράζοντας ἀπό κραυγές ἀπελπισίας, ζητώντας βοήθεια γιά τήν ψυχή της.

Τότε συνῆλθα τρομαγμένος… Εἶχε πλέον βραδιάσει… Ἔφυγα τρέχοντας… σχίσθηκαν καί τά ράσα μου… καί ἀπό τήν τρομάρα μου ὅλη τή νύχτα δέν κοιμήθηκα.

Τήν ἄλλη ἡμέρα τό πρωί εἶπα στήν πρεσβυτέρα μου: “Κοίταξε νά δεῖς. Γιά τρία χρόνια θά λειτουργῶ κάθε μέρα γιά τή μάνα μου, γιά ὅλους τούς πεθαμένους, γιά ὅσους εἶναι γραμμένοι ἐκεῖ, στό Κοιμητήριο, καί γιά ὅσα ὀνόματα κεκοιμημένων θά μοῦ δίνουν ἀπό δῶ καί πέρα”.

Ἔκανα χίλιες ἑκατό Λειτουργίες συνεχῶς, χωρίς διακοπή! Χίλια ἑκατό Μνημόσυνα μέ κόλλυβα, μέ Τρισάγια, μέ ὅ,τι ἔπρεπε· κάθε μέρα!

Πολλές φορές τίς νύχτες ἔβλεπα τίς ψυχές νά μοῦ λένε “εὐχαριστῶ”,ἄλλες γιατί ξεδίψασαν, ἄλλες γιατί δροσίστηκαν, ἄλλες γιατί χόρτασαν, ἄλλες γιατί ζεστάθηκαν μέσα στίς παγωνιές!

“Εὐχαριστῶ, ζεστάθηκα, παπά μου”, μοῦ ἔλεγαν, “κρύωνα, ζεστάθηκα, σ’ εὐχαριστῶ”. Ἄλλες μέ εὐχαριστοῦσαν, γιατί εἶδαν λίγο φῶς καί ἄλλες κρατοῦσαν «ψωμάκια στά χέρια…”.

Πρωτ. Στεφάνου Ἀναγνωστοπούλου (Ἐμπειρίες κατά τήν Θεία Λειτουργία)

ΓΙΑΤΙ ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΤΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΕΤΟΣ 1Η ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

Η Εκκλησία του Χριστού εορτάζει σήμερα, 01 Σεπτεμβρίου, την αρχή της Ινδικτιώνος – από την λατινική λέξη «indictio», η οποία σημαίνει ορισμός – δηλαδή την έναρξη του εκκλησιαστικού έτους.

Ο όρος προήλθε από την συνήθεια των Ρωμαίων αυτοκρατόρων να ορίζουν δια θεσπίσματος για διάστημα δεκαπέντε ετών το ποσόν του ετησίου φόρου, που εισέπρατταν αυτήν την εποχή για την συντήρηση του στρατού. Κατ’ επέκτασιν καθιερώθηκε να ονομάζονται ινδικτιώνες και οι δεκαπενταετείς αυτοί κύκλοι που άρχισαν επί Καίσαρος Αυγούστου, τρία χρόνια πριν από την γέννηση του Χριστού.

Επειδή ο Σεπτέμβριος είναι εποχή συγκομιδής καρπών και προετοιμασίας για τον νέο κύκλο βλαστήσεως, ταίριαζε να εορτάζουν οι χριστιανοί την αρχή της γεωργικής περιόδου αποδίδοντας ευχαριστίες στον Θεό για την εύνοιά του προς την κτίση. Είναι αυτό που ήδη έκαναν οι Ιουδαίοι σύμφωνα με τις εντολές του Μωσαϊκού Νόμου• την πρώτη δηλαδή ημέρα του εβδόμου ιουδαϊκού μηνός, αρχές Σεπτεμβρίου, τελούσαν την εορτή της Νεομηνίας ή των Σαλπίγγων, κατά την οποίαν σχόλαζαν από κάθε εργασία, για να προσφέρουν θυσίες ολοκαυτωμάτων «εις οσμήν ευωδίας Κυρίω» (Λευϊτ. 23,18).

Ο Χριστός, ο Υιός και Λόγος του Θεού, ο δημιουργός του χρόνου και του σύμπαντος, ο προάναρχος Βασιλεύς των αιώνων, ο οποίος εσαρκώθη, για να αποκαταλλάξη τα πάντα εις Εαυτόν και να συναγάγη Ιουδαίους και εθνικούς εις μίαν Εκκλησίαν, ήθελε να ανακεφαλαιώσει εν Εαυτώ τον αισθητό κόσμο και τον γραπτό Νόμο. Έτσι, αυτήν την ημέρα που η φύσις ετοιμάζεται να διατρέξει ένα νέο κύκλο εποχών, εορτάζουμε το γεγονός, κατά το οποίο ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός εισήλθε στην Συναγωγή και ανοίγοντας το βιβλίο του Ησαΐου ανέγνωσε το χωρίο, όπου ο Προφήτης ομιλεί επ’ ονόματι του Σωτήρος «Πνεύμα Κυρίου επ’ εμέ, ού είνεκεν έχρισέ με, ευαγγελίσασθαι πτωχοίς απέσταλκέ με, κηρύξαι ενιαυτόν (= έτος) Κυρίου δεκτόν» (Λουκ. 4,18).

Όλες οι Εκκλησίες, συναθροισμένες «επί το αυτό», αναπέμπουν σήμερα δοξολογία προς τον ένα τρισυπόστατο Θεό, ο οποίος διαμένει στην αιώνια μακαριότητα, διακρατεί τα πάντα εν τη ζωή και στέλνει άφθονες τις ευλογίες του κάθε εποχή στα κτίσματά του. Ο ίδιος ο Χριστός ανοίγει τις θύρες του νέου έτους και μας προσκαλεί να τον ακολουθήσουμε, για να γίνουμε μέτοχοι της αιωνιότητός του.

Πηγή: Νέος Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας, υπό Μακαρίου ιερομονάχου Σιμωνοπετρίτου, εκδ. Ίνδικτος, τόμος πρώτος (Σεπτέμβριος)

dogma.gr 

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΠΑΙΔΕΥΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΦΤΑΙΝΕ ΑΠΟΤΑΜΙΕΥΟΥΝ, ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΦΤΑΙΝΕ ΕΞΟΦΛΟΥΝ!

Όσιος Παΐσιος: Αυτοί που παιδεύονται και δεν φταίνε, αποταμιεύουν. Αυτοί που φταίνε, εξοφλούν.