Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΙΕΡΟΘΕΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ

ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ Η ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ ΜΑΣ

Υπό Παναγιώτη Σ. Παναγιωτόπουλου,

Αντεισαγγελέως Εφετών Αθηνών στην ROMFEA.GR

Είναι γνωστό σε όλους ότι στο Προοίμιον του ισχύοντος Συντάγματος γίνεται ρητή επίκληση:  «Εις το όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος».

Επίκληση, η οποία υπάρχει σε όλα τα Συντάγματα του Ελληνικού Κράτους, πλην αυτού του 1927.

Παράλληλα, στο άρθρο 3 παρ. 1 του Συντάγματος ορίζεται ότι: «Επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα είναι η θρησκεία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού».

Η προέλευση της διάταξης ανατρέχει στη Νομική Διάταξη της Ανατολικής Χέρσου Ελλάδος (1821) και έκτοτε την συμπεριέλαβαν όλα τα κατοπινά Συντάγματα.

Περαιτέρω, στην ίδια διάταξη του άρθρου 3 ορίζεται ότι: «Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος, που γνωρίζει κεφαλή της τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό, υπάρχει αναπόσπαστα ενωμένη δογματικά με τη Μεγάλη Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης και κάθε άλλη ομόδοξη Εκκλησία του Χριστού, τηρεί απαρασάλευτα, όπως εκείνες, τους ιερούς αποστολικούς και συνοδικούς κανόνες και τις ιερές παραδόσεις».

Προσέτι, με τη διάταξη του άρθρου 13 του ιδίου Συντάγματος, κατοχυρώνεται το ατομικό δικαίωμα της θρησκευτικής ελευθερίας αφ’ ενός (παρ. 1) και η ελευθερία εκδήλωσης θρησκευτικών πεποιθήσεων αφ’ ετέρου (παρ. 2).

Από δε την διάταξη του άρθρου 16 παρ. 2 του Συντάγματος, ορίζεται ότι: «Η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Κράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες».

Τέλος, το άρθρο 14 παρ. 3 του Συντάγματος ορίζει πότε κατ’ εξαίρεση επιτρέπεται η κατάσχεση εφημερίδων και εντύπων μετά την κυκλοφορία τους, με παραγγελία του Εισαγγελέα, για προσβολή, μεταξύ άλλων περιπτώσεων,«της χριστιανικής και κάθε άλλης γνωστής θρησκείας».

Από τις ως άνω διατάξεις του Συντάγματος, συνάγεται με σαφήνεια, όπως έχει κριθεί με σειρά αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ), ενόψει του ότι η συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού Λαού πρεσβεύει την Ορθόδοξη πίστη και ακολουθεί την Ορθόδοξη Χριστιανική Θρησκεία [ΣτΕ 2176/1998, ΣτΕ 3356/1995, ΣτΕ 3601/1990, ΣτΕ 3533/1986, όλες ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ], όπως τούτο μαρτυρείται τόσο από την γενόμενη στο Προοίμιον, επίκληση της «Αγίας Τριάδος», όσο και από τη διάταξη του άρθρου 3, με το οποίο το Ορθόδοξο Χριστιανικό Δόγμα χαρακτηρίζεται ως «Επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα», ότι σκοπός της παρεχόμενης στα σχολεία παιδείας είναι, μεταξύ άλλων, και η «ανάπτυξη» σε τουλάχιστον επαρκή βαθμό [έτσι ρητώς, ΣτΕ 2176/1998, ΣτΕ 3356/1995, ΔιοικΕφετΧανίων 115/2012, όλες ΤΝΠ ΜΟΜΟΣ] της θρησκευτικής συνείδησης των ελληνοπαίδων σύμφωνα με τις αρχές του ορθοδόξου χριστιανικού δόγματος [βλ. τις ως άνω αποφάσεις ΣτΕ].

Στην πλέον πρόσφατη απόφαση του ΣτΕ, τονίζεται ρητά ότι σκοπός της παρεχόμενης παιδείας είναι η «ανάπτυξις εις τουλάχιστον επαρκή βαθμόν, της θρησκευτικής συνειδήσεως των ελληνοπαίδων συμφώνως προς τας αρχάς του ορθοδόξου χριστιανικού δόγματος, η διδασκαλία του οποίου είναι, ως εκ τούτου, υποχρεωτική, όπως είναι υποχρεωτική και η παρακολούθησις από τους μαθητάς, οι οποίοι ανήκουν εις την κατ’ Ανατολάς Ορθόδοξον Χριστιανικήν Εκκλησίαν, του αντιστοίχου μαθήματος των θρησκευτικών» [ΣτΕ 2176/1998, όπ.π.].

Ακόμη, τονίζεται στην άνω απόφαση του ΣτΕ, αλλά και σε άλλες αποφάσεις του, ώστε να έχουμε παγία επί του θέματος νομολογία, ότι προκειμένου να τύχει εφαρμογής η διάταξη του άρθρου 16 παρ. 2 του Συντάγματος και να καταστεί η «ανάπτυξις εις τουλάχιστον επαρκή βαθμόν» της θρησκευτικής συνείδησης των μαθητών και δη«συμφώνως προς τας αρχάς της ορθοδόξου χριστιανικής πίστεως», «επιβάλλεται όπως η Πολιτεία, δια της λήψεως των καταλλήλων, κατά περίπτωσιν, νομοθετικών και κανονιστικών μέτρων, εξασφαλίζει την διδασκαλίαν του μαθήματος των θρησκευτικών εις τους μαθητάς και δη να την εξασφαλίζει επί ικανόν αριθμόν ωρών διδασκαλίας εβδομαδιαίως» [ΣτΕ 2176/1998, όπ.π.].

Τούτο σημαίνει, όπως νομολογεί το ΣτΕ, ότι η διδασκαλία του ορθόδοξου χριστιανικού δόγματος είναι υποχρεωτική στα σχολεία, όπως είναι υποχρεωτική και η παρακολούθησή του από τους μαθητές οι οποίοι ανήκουν στην «κατ’ Ανατολάς Ορθόδοξον Χριστιανικήν Εκκλησίαν», το δε μάθημα των θρησκευτικών πρέπει να διδάσκεται σύμφωνα με τις αρχές της ορθόδοξης χριστιανικής θρησκείας [ΣτΕ 2176/1998, ΣτΕ 3356/1995, ΣτΕ 3533/1986, ΔιοικΕφΑθηνών 299/1988, ΔιοικΕφετΧανίων 115/2012, όλες ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ] και επί ικανό αριθμό ωρών διδασκαλίας εβδομαδιαίως [ΔιοικΕφετΧανίων 115/2012].

Μάλιστα το Συμβούλιο της Επικρατείας, με τις ως άνω αποφάσεις του, προβαίνει σε παραπομπή στις διατάξεις του Ν. 1566/1985 για την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, σύμφωνα με τις οποίες «Σκοπός της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης είναι να συμβάλει στην ολόπλευρη, αρμονική και ισόρροπη ανάπτυξη των διανοητικών και ψυχοσωματικών δυνάμεων των μαθητών […] Ειδικότερα υποβοηθεί τους μαθητές : α) Να γίνονται ελεύθεροι, υπεύθυνοι, δημοκρατικοί πολίτες, να υπερασπίζονται την εθνική ανεξαρτησία, την εδαφική ακεραιότητα της χώρας και τη δημοκρατία, να εμπνέονται από αγάπη για τον άνθρωπο, τη ζωή και τη φύση και να διακατέχονται από πίστη προς την πατρίδα και τα γνήσια στοιχεία της ορθόδοξης χριστιανικής παράδοσης […]» (άρθρο 1) και ιδιαίτερα για το Λύκειο, το σχολείο πρέπει να βοηθεί τους μαθητές «Να συνειδητοποιούν την βαθύτερη σημασία του ορθόδοξου χριστιανικού ήθους» (άρθρο 6 παρ. 2).

Από τα ανωτέρω καθίσταται σαφές, σύμφωνα με τη νομολογία των Δικαστηρίων μας, ότι ο συνταγματικός νομοθέτης, επιδεικνύων τον απόλυτο σεβασμό του προς την Ορθοδοξία και «αναγνωρίζοντας τον υψηλό παιδαγωγικό ρόλο του μαθήματος των θρησκευτικών», «επιβάλλει την υποχρέωση και το καθήκον στο Κράτος να εξασφαλίζει στους μαθητές εκτός από τη γενική παιδεία και την ανάπτυξη (της εθνικής και) της θρησκευτικής συνείδησης, κατά τέτοιο τρόπο ώστε να διασφαλίζεται σε επαρκή βαθμό η διδασκαλία του ορθόδοξου χριστιανικού δόγματος», ο δε ειδικότερος αυτός σκοπός υλοποιείται «με την πρόβλεψη του μαθήματος των θρησκευτικών ως υποχρεωτικού μαθήματος του σχολικού προγράμματος» και το οποίο «πρέπει να διδάσκεται προεχόντως σύμφωνα με τις αρχές της ορθόδοξης χριστιανικής θρησκείας» [έτσι ΔιοικΕφετΧανίων 115/2012, όπ.π., με την εκεί αναφορά στη νομολογία του ΣτΕ, σε αποφάσεις του ΕυρΔΔΑ, και με παραπομπές στη θεωρία, όπως στις σύμφωνες περί των ανωτέρω απόψεις των Ι. Κονιδάρη, Α. Μαρίνου, Γ. Κρίππα και Κ. Χρυσόγονου].

Όπως έχει κριθεί δε, με απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, «ως θρησκευτική συνείδηση», κατά το άρθρο 16 παρ. 2 του Συντάγματος, «νοείται αυτή που διαμορφώνεται σύμφωνα με την πατροπαράδοτη ορθόδοξη χριστιανική πίστη, την οποία πρεσβεύει η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων, και όχι γενικώς η θρησκειολογική συνείδηση,σύμφωνα με την οποία ο ανώριμος μαθητής του δημοτικού σχολείου θα πρέπει να γίνεται κοινωνός όλων ή των κυριοτέρων θρησκειών ή χριστιανικών δογμάτων, ώστε αυτός και μόνο να επιλέξει, όταν ωριμάσει πνευματικώς, την θρησκεία ή το δόγμα της αρεσκείας του» [ΔιοικΕφΑθηνών 299/1988, όπ.π.].

Συνεπώς, γνώμες και απόψεις που αντιμάχονται τις ως άνω θέσεις νομολογίας και θεωρίας και επιχειρούν να θέσουν σε ήσσονα και υποδεέστερη θέση την διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών, ευρίσκονται μακράν και πέραν του γράμματος και του πνεύματος του Συντάγματος και των κείμενων νόμων.

http://thriskeftika.blogspot.gr

Π. ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: ΞΕΝΟΦΩΝ, Ο ΑΘΕΟΣ ΚΑΡΚΙΝΟΠΑΘΗΣ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΨΕ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΤΙΓΜΗ!

Πρωτ. Στέφανου Αναγνωστοπούλου

Πριν από χρόνια, όταν ήμουν εφημέριος στον ιερό Ναό του Αγίου Βασιλείου Πειραιώς, μ’ εκάλεσαν να εξομολογήσω εκτάκτως, κατόπιν δικής του επιθυμίας, ένα νέο άνδρα, 42 ετών, του οποίου το όνομα, ήτο Ξενοφών.

Όταν πήγα, ήταν σε κακή κατάσταση. Ο καρκίνος με τις ραγδαίες μεταστάσεις τον είχε προσβάλλει και στο κεφάλι. Οι μέρες του μετρημένες. Ήταν μόνος στον θάλαμο, το διπλανό κρεβάτι ήταν άδειο, κι έτσι βρεθήκαμε μόνοι μας. Και μου είπε τα έξης, για το πώς πίστεψε, αφού υπήρξε, όπως το τόνισε, «σκληρός άθεος» και άπιστος.

«Ήλθα εδώ πριν από 35 περίπου μέρες, σ’ αυτό το δωμάτιο των δύο κλινών. Δίπλα μου ήταν ήδη κάποιος άλλος άρρωστος, μεγάλος στην ηλικία, 80 περίπου ετών. Αυτός ο άρρωστος, πάτερ μου, παρά τους φοβερούς πόνους που είχε στα κόκκαλα -εκεί τον είχε προσβάλει ο καρκίνος- συνεχώς αναφωνούσε «Δόξα Σοι, ο Θεός! Δόξα Σοι, ο Θεός!…» Στη συνέχεια έλεγε και πολλές άλλες προσευχές, που εγώ ο ανεκκλησίαστος και άθεος τις άκουγα για πρώτη φορά. Κι όμως, πολλές φορές μετά από τις προσευχές του ηρεμούσε -κι εγώ δεν ξέρω με ποιόν τρόπο- και τον έπαιρνε γλυκύτατος ύπνος. Ύστερα από δυο-τρεις ώρες ξυπνούσε από τους αφόρητους πόνους, για να ξαναρχίσει και πάλιν «το Χριστέ μου, Σ’ ευχαριστώ! Δόξα στο όνομα Σου!…Δόξα Σοι, ο Θεός!…Δόξα Σοι, ο Θεός!…»

Εγώ μούγκριζα από τους πόνους, κι αυτός ο συνασθενής μου, με τους αφόρητους πόνους, δοξολογούσε τον Θεό. Εγώ βλαστημούσα τον Χριστό και την Παναγία, κι αυτός μακάριζε τον Θεό, Τον ευχαριστούσε για τον καρκίνο που τού έδωσε και τους πόνους που είχε. Τότε εγώ αγανακτούσα όχι μόνο από τους πόνους τους φρικτούς που είχα, άλλα και γιατί έβλεπα αυτόν, τον συνασθενή μου, να δοξολογεί συνεχώς τον Θεό. Αυτός έπαιρνε σχεδόν κάθε μέρα «την Θεία Μεταλαβιά» κι εγώ ο άθλιος ξερνούσα από αηδία.

– Σκάσε, επί τέλους! σκάσε επί τέλους να λες συνεχώς «Δόξα Σοι, ο Θεός»! Δεν βλέπεις πως Αυτός ο Θεός, που εσύ Τον δοξολογείς, Αυτός μας βασανίζει τόσο σκληρά; Θεός είναι αυτός; Δεν υπάρχει. Όχι! δεν υπάρχει…

Και αυτός με γλυκύτητα απαντούσε: «Υπάρχει, παιδί μου, υπάρχει και είναι στοργικός Πατέρας, διότι με την αρρώστια και τους πόνους μας καθαρίζει από τις πολλές μας αμαρτίες. Όπως αν ασχολιόσουν με καμιά σκληρή δουλειά, όπου τα ρούχα σου και το σώμα σου θα βρωμούσαν κυριολεκτικώς, θα χρειαζόσουν μία σκληρή βούρτσα για να καθαριστής καλά, κι εσύ και το σώμα σου και τα ρούχα σου, κατά τον ίδιο τρόπο και ο Θεός χρησιμοποιεί την αρρώστια σαν ευεργετικό καθαρισμό της ψυχής, για να την προετοιμάσει για τη Βασιλεία των ουρανών».

Οι απαντήσεις του μ’ εκνεύριζαν ακόμη περισσότερο και βλαστημούσα θεούς και δαίμονες. Δυστυχώς οι αντιδράσεις μου ήσαν αρνητικές, με το να φωνάζω: «-Δεν υπάρχει Θεός… Δεν πιστεύω σε τίποτα… Ούτε στον Θεό ούτε σ’ αυτά τα «κολοκύθια» που μού λες περί Βασιλείας του Θεού σου…» Θυμάμαι τις τελευταίες του λέξεις:

-Περίμενε και θα δεις με τα μάτια σου πώς χωρίζεται η ψυχή απ’ το σώμα ενός Χριστιανού που πιστεύει. Είμαι αμαρτωλός, αλλά το έλεός Του θα με σώσει. Περίμενε, θα δεις και θα πιστέψεις!

Και η μέρα αυτή έφθασε. Από το νοσοκομείο θέλησαν να βάλουν ένα «παραβάν», όπως ήταν καθήκον τους, αλλά εγώ διαμαρτυρήθηκα. Τούς είπα «όχι, γιατί θέλω να δω πώς αυτός ο γέρος θα πεθάνει!!!».

Τον έβλεπα λοιπόν να δοξολογεί συνεχώς τον Θεό. Πότε έλεγε κάποια «Χαίρε» για την Παναγία, που αργότερα έμαθα ότι λέγονται «Χαιρετισμοί». Κατόπιν σιγοέψαλλε το «Θεοτόκε Παρθένε», το «Από των πολλών μου αμαρτιών…», το «Άξιον εστί», κάνοντας συγχρόνως και πολλές φορές το σημείο του σταυρού.

Σήκωσε κάποια στιγμή τα χέρια του και είπε: «Καλώς τον Άγγελό μου! Σ΄ ευχαριστώ, που ήλθες με τόση λαμπρά συνοδεία να παραλάβεις την ψυχή μου. Σ’ ευχαριστώ!… Σ’ ευχαριστώ!…» Ανασηκώθηκε λίγο, ξανασήκωσε τα χέρια του ψηλά, έκαμε το σημείο του σταυρού, σταύρωσε τα χεράκια του στο στήθος του και εκοιμήθη!

Ξαφνικά το δωμάτιο πλημμύρισε από φως, λες και μπήκαν μέσα δέκα ήλιοι και περισσότεροι, τόσο πολύ φωτίστηκε το δωμάτιο! Ναι, εγώ ο άπιστος, ο άθεος, ο υλιστής, ο «ξιπασμένος», ομολογώ ότι όχι μόνον έλαμψε το δωμάτιο άλλα και μια ωραιότατη μυρωδιά απλώθηκε σ’ αυτό, ακόμη και σε ολόκληρο τον διάδρομο, και μάλιστα όσοι ήσαν ξυπνητοί και μπορούσαν, έτρεχαν εδώ κι εκεί, για να διαπιστώσουν από που ήρχετο η παράξενη αυτή μυρωδιά.

Έτσι, πάτερ μου, πίστεψα, γι’ αυτό και φώναξα για Εξομολόγο ύστερα από τρεις ημέρες. Την άλλη μέρα όμως, τα ‘βαλα με τους δικούς μου, την μάνα μου και τον πατέρα μου, ύστερα με τα δύο μεγαλύτερα αδέλφια μου, με τη γυναίκα μου, με τους συγγενείς και τους φίλους, και τους φώναζα και τους έλεγα:

– Γιατί δεν μου μιλήσατε ποτέ για τον Θεό, την Παναγία και τους Αγίους; Γιατί δεν με οδηγήσατε ποτέ στην Εκκλησία; Γιατί δεν μου είπατε ότι υπάρχει Θεός και υπάρχει και θάνατος και κάποτε αυτή η ψυχή θα χωρισθεί από το σώμα για να δώσει τον λόγο της; Γιατί με σπρώξατε με την συμπεριφορά σας στην αθεΐα και στον μαρξισμό; Εσείς με μάθατε να βλαστημώ, να κλέβω, να απατώ, να θυμώνω, να πεισμώνω, να λέω χιλιάδες ψέματα, να αδικώ, να πορνεύω…

Εσείς με μάθατε να είμαι πονηρός, καχύποπτος, ζηλιάρης, λαίμαργος, φιλάργυρος και κακός. Γιατί δεν μου διδάξατε την αρετή; Γιατί δεν μου διδάξατε την αγάπη; Γιατί δεν μου μιλήσατε ποτέ για τον Χριστό; Γιατί;… Από αυτή τη στιγμή μέχρι που να πεθάνω, θα μου μιλάτε μόνο για τον Θεό, τον Χριστό, την Παναγία, τους Αγγέλους, τους Αγίους. Για τίποτε άλλο.

Ήρχοντο οι δικοί μου, οι συγγενείς, φίλοι, γνωστοί, και τους ρωτούσα τον καθένα χωριστά ή όλους μαζί: «-Έχετε να μου πείτε κάτι σημαντικό για τον Θεό; διότι Αυτόν θα συναντήσω! Λέγετε….. Εάν δεν ξέρετε, να μάθετε. Οι μέρες περνάνε κι εγώ θα φύγω. Και σ’ ένα – δυο επισκέπτες: «- Αν δεν ξέρεις ή αν δεν πιστεύεις, να φύγεις!…»

Τώρα πιστεύω με όλη μου την καρδιά, και θέλω να εξομολογηθώ όλες τις αμαρτίες μου από μικρό παιδί…»

Ήτο σταθερός και αμείλικτος με το παλαιό εαυτό του ο Ξενοφών. Και το έλεος του Θεού ήταν μεγάλο, πολύ μεγάλο! Εξομολογήθηκε με ειλικρίνεια, κοινώνησε δυο-τρεις φορές και υστέρα από πάλη μερικών ημερών με τον καρκίνο, έφυγε εν πλήρη μετάνοια, με ζέουσα την πίστη, ειρηνικά, οσιακά, δοξολογώντας κι’ αυτός τον Θεό.

ΑΝΑΨΑΝ ΤΗΝ ΛΥΧΝΙΑ ΤΟΥ "ΚΟΙΝΟΥ ΘΕΟΥ" ΣΤΗΝ ΑΣΙΖΗ

AΣΙΖΗ  2016

Όλοι τους ήταν εκεί: Πάπας, Ινδουιστές, Βουδιστές, Αγγλικανοί, Μουσουλμάνοι, Εβραίοι κ.α. και στο τέλος ο Πατριάρχης...

Περισσότερες φωτογραφιες

http://ellasnafs.blogspot.gr

ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΣΑΤΑΝΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΕΓΚΑΤΕΣΤΗΣΕ ΤΟ «ΑΡΧΗΓΕΙΟ» ΤΟΥ ΣΤΟ ΣΑΛΕΜ

Ήδη κυκλοφόρησαν οι πρώτες φωτογραφίες από το εσωτερικό του αρχηγείου του Σατανικός  Ναού στο Σάλεμ της Μασαχουσέτης των ΗΠΑ, τα εγκαίνια του οποίου πραγματοποιήθηκαν αυτή την εβδομάδα.

Η οργάνωση Σατανικός Ναός (TST), η οποία θεωρείται ως η μεγαλύτερη σατανιστική οργάνωση στον κόσμο, πραγματοποίησε εγκαίνια την Παρασκευή στην έδρα της στην πόλη του Σάλεμ.  

Το νέο κέντρο στεγάζει μια μόνιμη έκθεση με τίτλο «Ο πανικός του Σατανά», καθώς και ένα μουσείο για το κυνήγι-μαγισσών, θέμα στενά συνδεδεμένο με την περιοχή, όπως εξηγούν οι εκπρόσωποί του. Οι συνεδριάσεις και οι διασκέψεις θα πραγματοποιούνται σε ένα παλιό βικτωριανό κτήριο πού κατά το παρελθόν χρησιμοποιείτο για την τέλεση κηδειών.

Στο καινούριο κέντρο δεσπόζει ένα χάλκινο άγαλμα, ύψους μεγαλύτερου των 2 μέτρων, του Μπαφομέτ, ο οποίος έχει κεφάλι κατσίκας και είναι άμεσα συνδεδεμένος με τον σατανισμό. Το μαύρο ήταν το κυρίαρχο χρώμα στα ρούχα των επισκεπτών που κατέκλυσαν την Παρασκευή το κέντρο, σύμφωνα με τα τοπικά μέσα ενημέρωσης.

Το άνοιγμα του κέντρου έχει προκαλέσει αντικρουόμενες αντιδράσεις μεταξύ των κατοίκων του Σάλεμ. Κάποιοι λένε ότι οι επισκέπτες του κέντρου «φαίνεται ότι είναι κανονικοί άνθρωποι» ενώ άλλοι δεν διάκεινται ευνοϊκά τονίζοντας ότι το νέο αρχηγείο «θα προκαλέσει προβλήματα». Ορισμένοι μάλιστα πρόσθεσαν ότι όταν οι νεοφερμένοι ήρθαν στο Σάλεμ έβαλαν κάγκελα στα παράθυρα, κάμερες ασφαλείας και έναν φράχτη γύρω από το οίκημα «σαν να φοβούνται αντίποινα».

Από την πλευρά τους τα μέλη του Σατανικού Ναού τονίζουν ότι η οργάνωση (η οποία διαθέτει πολλά γραφεία στις ΗΠΑ) δεν λατρεύει το διάβολο και στοχεύει μόνον να κάνει πράξη την «συμπάθεια και την συμπόνια», ενώ οι οπαδοί της διακηρύσσουν την «ατομική κυριαρχία και την απόρριψη της οποιασδήποτε τυραννικής εξουσίας», με ανάρτησή τους στην ιστοσελίδα τους.

http://www.pronews.gr

ΓΙΟΓΚΑ: ΦΟΡΑΣ ΣΤΑΥΡΟ; ΝΑ ΤΟΝ ΒΓΑΛΕΙΣ ΑΜΕΣΩΣ, ΑΚΟΥΣΕΣ;

Πρωτ. Γεώργιος Χριστοδούλου

Αγαπητοί μου, θα μοιραστώ δύο περιστατικά μαζί σας σε σχολές Yoga, με την άδεια των δύο πνευματικών μου παιδιών που μου τα διηγήθηκαν χωρίς να σχολιάσω κάτι περαιτέρω.

1ο περιστατικό στην Αθήνα

Ο εκπαιδευτής κατευθύνεται αγριεμένος προς το πνευματικό μου παιδί και ακολουθεί ο παρακάτω διάλογος:

- Φοράς Σταυρό;

Σοκαρισμένο το κορίτσι απαντά:

-Πώς το ξέρετε; (τον φορούσε απο μέσα)

-Είπα, φοράς Σταυρό;

-Ναί, φοράω!

- Να τον βγάλεις αμέσως, δε μπορώ να συγκεντρωθώ, άκουσες;

Το κορίτσι σοκαρισμένο και στενοχωρημένο αποχώρησε απο τη σχολή...

2ο περιστατικό στη Θεσσαλονίκη

Η εκπαιδεύτρια κατευθύνεται προς το μαθητή και με απόλυτο τρόπο...

του βγάζει με το ζόρι κομποσκοίνι που φόραγε στο χέρι, λέγοντάς του οτι δε μπορεί να συγκεντρωθεί και οτι δε μπορεί να φοράει τέτοια πράγματα στο μάθημα... 

https://kosmas-agrinio-gr.blogspot.gr

Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΕΝΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑ ΚΑΙ ΕΝΟΣ ΓΚΟΥΡΟΥ

Η ΔΙΑΦΟΡΑ (ΕΝΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑ ΚΑΙ ΕΝΟΣ ΓΚΟΥΡΟΥ)

Θα προσπαθήσουμε να περιγράψουμε τις διαφορές μεταξύ ενός γκουρού  όπως τον δημιουργεί η παράδοση των ανατολικών θρησκειών ( Ινδουισμός, Βουδισμός κλπ) και ενός γέροντα όπως τον θέλει η παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Αυτές οι δύο ‘μορφές’ είναι ‘θεσμοί’ που υπάρχουν εδώ και χιλιετίες μέσα στις αντιδιαμετρικές αυτές παραδόσεις και ενώ εκ’ πρώτης όψεως μοιάζουν να έχουν τον ίδιο ρόλο, εν τούτοις μία βαθύτερη και προσεκτικότερη ματιά θα μας αποκαλύψει τις τεράστιες διαφορές τους. Το μπακίρι έχει το χρώμα και την λάμψη του χρυσού και μπορεί να ξεγελάσει ανθρώπους χωρίς πείρα, το έμπειρο μάτι όμως καταλαβαίνει την τεράστια διαφορά τους. 

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν..

1η)  Ο γέροντας δείχνει τον Χριστό ενώ ο γκουρού τον εαυτό του. Και οι δύο αναλαμβάνουν να φέρουν τον άνθρωπο κοντά στον Θεό. Ο γκουρού όμως ισχυρίζεται ότι ο ίδιος είναι Θεός και απαιτεί και λαμβάνει λατρεία από τους οπαδούς του. Ο γέροντας παραδέχεται ότι είναι ένας αμαρτωλός άνθρωπος, που σκύβει το κεφάλι του κάτω από το πετραχήλι στην εξομολόγηση, και λέει ότι λατρεία πρέπει να προσφέρουμε μόνο στον Χριστό, γιατί η λατρεία αρμόζει μόνο στον αληθινό Θεό.

2η)  Ο γέροντας έχει στόχο να βοηθήσει τα πνευματικά του παιδιά, να ωριμάσουν, να γίνουν ικανοί να βαδίζουν μόνα τους στην πνευματική οδό που οδηγεί στην ένωση με τον Χριστό, να γίνουν ανεξάρτητοι, χειραφετημένοι πνευματικοί άνθρωποι που δεν τον έχουν πλέον ανάγκη. Δεν είναι λίγες οι φορές που τα πνευματικοπαίδια ξεπέρασαν στην αρετή και την Χάρη τους γεροντάδες τους. Ο γκουρού ενεργεί αντίθετα. Θέλει τους ανθρώπους που είναι γύρω του να είναι οπαδοί του και κάτω από την επιρροή του μέχρι το τέλος της ζωής τους. Ζητά από τους οπαδούς του ‘να πετάξουν το μυαλό τους γιατί τους δημιουργεί πολλά προβλήματα’ και ‘ να παραδώσουν ολοκληρωτικά τον εαυτό τους σε αυτόν’ γιατί αυτός είναι Θεός , με το πρόσχημα της πνευματικής εξέλιξης, της πνευματικής ανόδου. Έτσι σταματάει η ψυχολογική και διανοητική ανάπτυξη των οπαδών του και έχουμε φαινόμενα παλιμπαιδισμού και ψυχωτικά σύνδρομα. Η κριτική σκέψη αποθαρρύνεται και τελικά καταστρέφεται. Αυτό που απαιτείται και προβάλλεται ως αρετή και πρότυπο προς μίμηση είναι η απόλυτη υπακοή και παράδοση στον γκουρού. Έτσι ο οπαδός του γκουρού καθίσταται στο τέλος μίας πνευματικής – ψυχολογικής πορείας πλήρως εξαρτώμενος, μια μαριονέτα στα χέρια του γκουρού.

3η)  Ο γέροντας αγαπάει τα πνευματικά του παιδιά. Για να φτάσει κανείς να γίνει γέροντας πρέπει να έχει κάνει πνευματική εργασία στον εαυτό του, να έχει αποκτήσει την εμπειρία και την Χάρι του Χριστού, να έχει πνευματική αγάπη, να ζητεί, να ποθεί, το καλό του άλλου και να παραβλέπει τον εαυτό του για χάρη των μαθητών του. Ακόμα δε και να μπορεί να δώσει και την ζωή του για χάρη τους αν και όταν χρειαστεί. Έτσι περιέγραψε το πρότυπο του καλού ποιμένα ο ίδιος ο Χριστός. Αυτή είναι η διδασκαλία του Ευαγγελίου, αυτό είναι το ορθόδοξο πρότυπο. 

Αντίθετα ο υπάλληλος, ‘ο μισθωτός’ βλέπει τον κίνδυνο να έρχεται και το βάζει στα πόδια αδιαφορώντας για τους άλλους. Ο γκουρού αγαπάει τον εαυτό του και όχι τους άλλους. Εκμεταλλεύεται τους αφελείς και υποταγμένους οπαδούς του. Κοιτάξτε τους γκουρού, ήρθαν πάμπτωχοι από την Ινδία και έγιναν πάμπλουτοι μέσα σε λίγα χρόνια, από τις περιουσίες που τους χάρισαν οι οπαδοί τους. Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς, την πονηρία των γκουρού ή την αφέλεια των ανθρώπων;..

4η) Ο γέροντας μέσω της προσωπικής ασκητικής του πείρας γνωρίζει καλά την ανθρώπινη ψυχή τα πάθη και τις αδυναμίες της. Έχει διάκριση και είναι σε θέση να βοηθήσει και τους άλλους να απαλλαγούν από τα πάθη τους και τα ψυχολογικά τους προβλήματα, και να σταθούν στα πόδια τους, αν βεβαίως είναι διατεθειμένοι να κουραστούν, να αγωνισθούν.

Ο γκουρού διαθέτει και αυτός ψυχολογικές γνώσεις, μόνο που τις χρησιμοποιεί για να υποτάξει τους ανθρώπους στην θέληση του και να τους εκμεταλλευτεί.

5η) Ο γέροντας είναι με τον Χριστό ενώ ο γκουρού είναι με τον διάβολο. Ο γέροντας δεν ισχυρίζεται ότι διαθέτει «δυνάμεις». Προσεύχεται στον Χριστό και παρακαλεί να βοηθήσει. Κάποιοι αγιασμένοι γέροντες είναι τιμημένοι από τον Χριστό με πνευματικά χαρίσματα. Τα υπερφυσικά θαύματα που συμβαίνουν ομολογούν ότι οφείλονται στην δύναμη του Χριστού και όχι στον εαυτό τους...

Ο γκουρού αντίθετα ισχυρίζεται, ότι ο ίδιος, σαν Θεός που λέει ότι είναι, διαθέτει τεράστιες πνευματικές δυνάμεις που μπορούν να αλλάξουν την ιστορία του κόσμου.  Παρ’ όλες τις υπερβολές και τις τερατολογίες που λένε, λόγω της υπερηφάνειάς τους, η αλήθεια είναι ότι όντως διαθέτουν κάποιες πνευματικές δυνάμεις. Όχι όλοι, αλλά σίγουρα αρκετά από τα στελέχη και σε διαφορετική ένταση ο καθένας τους. Ας μη το θεωρήσει κανείς αυτό υπερβολή, γιατί όντως υπάρχει μαγεία, το λέει άλλωστε και το Ευαγγέλιο, και αυτοί οι άνθρωποι είναι μάγοι. Γιατί πως εξηγείται το γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι, όχι ένας  και δύο, μορφωμένοι, πλούσιοι, ταξιδεμένοι, επιχειρηματίες, έμπειροι από την ζωή και την πονηριά των ανθρώπων, πέσανε στα δίχτυα κάποιου γκουρού και ‘πείστηκαν’ να δωρίσουν τις περιουσίες τους σε αυτόν; Αυτοί οι άνθρωποι δύσκολα υποκύπτουν σε ψυχολογικές μεθόδους χειραγώγησης και επιβολής. Αυτοί, οι πλούσιοι και ισχυροί γίνονται κυρίως στόχος των μαγικών τεχνών των γκουρού. Οι γκουρού είναι κάτοχοι αυτής της ‘δαιμονικής σοφίας’ , της μαγείας. Συνήθως χρησιμοποιούν ένα συνδυασμό μαγείας και απάτης. Ο γέροντας Παϊσιος αναφερόμενος στο θέμα, έλεγε «Δύο πνευματικές δυνάμεις υπάρχουν στον κόσμο, ο Θεός και ο διάβολος, εμείς είμαστε με τον Χριστό, αυτοί με ποιόν είναι;» Η ανατολή ανέκαθεν θεωρείτο το κέντρο της μαγείας, και οι ειδωλολατρικές θρησκείες το πανεπιστήμιό της. Γιατί «αυτό που κάνει έναν άνθρωπο μάγο είναι η σχέση του με τον Σατανά» για να χρησιμοποιήσω τα λόγια ενός πρώην μάγου.

6η)  Ο γέροντας σαν αμαρτωλός άνθρωπος που δηλώνει και πιστεύει ότι είναι ΔΕΝ διεκδικεί το αλάθητο. Δίνει συμβουλές, όχι μεταφυσικά αποφθέγματα, που μοιάζουν με  χρησμούς κάποιου ειδωλολατρικού μαντείου.

Ο γκουρού μοιράζει χρησμούς και μεταφυσικά γενικόλογα αποφθέγματα, απαιτεί την απόλυτη συμμόρφωση στα λόγια του. Ο γκουρού δίνει εντολές, όχι συμβουλές γιατί… είναι αλάθητος Θεός.   

7η)  Ο γέροντας, όπως και οποιοσδήποτε άλλος που ενδιαφέρεται, μπορεί να μεσιτεύσει στον Χριστό για την σωτηρία μιάς ψυχής αλλά ο Θεός θα αποφασίσει για την σωτηρία ή την καταδίκη της.

Ο γκουρού αντίθετα ισχυρίζεται, ότι αυτός ο ίδιος μπορεί να σώσει ή να καταδικάσει μία ψυχή. Ψέμα.!  Τεράστιο ψέμα.! Ισοδύναμο σε μέγεθος με το ψέμα που είπε ο διάβολος στην Εύα στο Παράδεισο. ΑΝ όμως πλανηθεί κάποιος και το πιστέψει, τότε βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση. Φαντασθείτε να πιστεύετε στα σοβαρά ότι ένας άνθρωπος μπορεί να κρατάει στα χέρια του όχι μόνο την ζωή σας σ’ αυτόν τον κόσμο αλλά και την μεταθάνατο πορεία σας. Είναι ψυχωτική κατάσταση, ανύπαρκτη, υπάρχει μόνο μέσα στο νού του θύματος. Οι συνέπειές της όμως είναι πραγματικές. Φέρνει την απόλυτη υποταγή! Τον απόλυτο τρόμο! Τι πνευματική υποδούλωση! Όντως σατανικό το εφεύρημα.

8η) Ο γέροντας είναι σχετικός ενώ ο γκουρού απόλυτος. Ένας γέροντας μπορεί με ταπείνωση να πει σε κάποιο πρόσωπο ότι εγώ δεν μπορώ να σε βοηθήσω, πήγαινε σε κάποιον άλλο να βοηθηθείς… ή ακόμα μπορεί η  πρωτοβουλία να έρθει από το ίδιο το πνευματικό παιδί που ζητάει να αλλάξει γέροντα ή πνευματικό, για κάποιους λόγους, μέσα σε ένα πνεύμα ελευθερίας. Αυτό είναι κάτι το σύνηθες μέσα στην ορθόδοξη παράδοση. Στην διάρκεια της ζωής του ένας χριστιανός συμβαίνει και αλλάζει πνευματικό-εξομολόγο. Δεν υπάρχει προσωποληψία. Το κέντρο είναι ο Χριστός, όχι ο άνθρωπος.

Κάτι τέτοιο είναι αδιανόητο για την γκουρουιστική παράδοση. Αν κάποιος απομακρυνθεί από ένα γκουρού, αυτό θα γίνει κάτω από την ψυχολογική πίεση της απόλυτης μεταφυσικής καταδίκης. Πρέπει να έχει κάποιος δύναμη ψυχής για να αντέξει την ψυχολογική πίεση και να ελευθερώσει τον εαυτό του από την επιρροή του γκουρού. Αυτό όμως δεν αρκεί πάντοτε. Αν αυτός που θέλει να αποσκιρτήσει είναι σημαντικός για αυτούς, είτε γιατί είναι πλούσιος, διάσημος, είτε γιατί γνωρίζει μυστικά λόγω της θέσης που είχε μέσα στην οργάνωση τους, τότε θα στείλουν πάνω του δαιμόνια- σαν μάγοι που είναι- και θα αντιμετωπίσει δαιμονικό πόλεμο.

Σ’ αυτή την περίπτωση είναι αδύνατο ο άνθρωπος να τα βγάλει πέρα χωρίς την βοήθεια του Χριστού. Ο Χριστός είναι ο μόνος μέσα στην ιστορία, που συνέτριψε την δύναμη του διαβόλου.

Βέβαια υπάρχουν και πολλές περιπτώσεις, οι περισσότερες μάλλον, όπου δεν συμβαίνουν τα ανωτέρω. Αν ο άνθρωπος δεν τους ενδιαφέρει ιδιαίτερα ή αν έχουν πάρει απ’ αυτόν ότι μπορούν να πάρουν (οικονομικά, κοινωνικά, δωρεάν εργασία, κλπ) με την αδιαφορία που του δείχνουν τον αφήνουν να ‘φύγει’, τον πετάνε σαν στημένη λεμονόκουπα.

Τελειώνοντας να συνοψίσουμε και να πούμε την γενική διαφορά. Ο γέροντας είναι ένας ταπεινός άνθρωπος με εν Χριστώ αρετές και πολέμιος των παθών. Συνειδητό μέλος της εκκλησίας που ίδρυσε ο Χριστός, ενισχύεται και τρέφεται πνευματικά απ’ αυτήν και την Χάρι Του.

Ο γκουρού είναι γέννημα των ειδωλολατρικών θρησκειών της ανατολής, είναι ένας άνθρωπος που έχει δοθεί αχαλίνωτα στα πάθη του, χωρίς ενδοιασμούς και χρησιμοποιεί την δύναμη του Διαβόλου (μαγεία) για να τα ικανοποιήσει. Έχει δαιμονική πονηρία.  Είναι ένας προβατόσχημος λύκος. Υποκριτής. Υποκρίνεται τον άγγελο ενώ είναι υπηρέτης του Διαβόλου. Το κυρίαρχο πάθος του είναι η υπερηφάνεια. Εγώ είμαι και κανένας άλλος. Υποτιμά και περιφρονεί τους άλλους ανθρώπους. Το κρύβει όμως πίσω από μία δήθεν αγάπη. Να, δες πως τους έκανα να με προσκυνούν σαν Θεό, σκέφτεται. Βέβαια έχει και όλα τα άλλα πάθη. Ματαιοδοξία, φιλαργυρία και φιληδονία. Πολλοί γκουρού εκμεταλλεύονται και σεξουαλικά τους οπαδούς τους, γιατί μία συνεύρεση με τον γκουρού, είτε άνδρας είναι είτε γυναίκα είναι το θύμα, κατά την δαιμονική διδασκαλία τους, αποτελεί μεγάλη βοήθεια για πνευματική άνοδο του οπαδού. Παρουσιάζουν την σεξουαλική εκμετάλλευση σαν πνευματική ευεργεσία. Κάτι τέτοιο είναι αδιανόητο για την ορθόδοξη παράδοση.

Δεν ισχυρίζομαι ότι μέσα στο χώρο της ορθόδοξης παράδοσης δεν συμβαίνουν λάθη ή ότι δεν υπάρχουν προβληματικές καταστάσεις, βεβαίως και υπάρχουν. Είναι αποτέλεσμα των ανθρώπινων παθών, της κακίας αυτής που έχει φωλιάσει μέσα στις καρδιές των ανθρώπων. Αυτό που κάνει την μεγάλη διαφορά και αυτό είναι το πολύ σημαντικό, είναι ότι η ορθόδοξη δογματική πίστη καταδικάζει, πολεμά και απορρίπτει  συμπεριφορές παρόμοιες με αυτές των γκουρού, όταν εμφανίζονται και μέσα στην εκκλησία, σαν αμαρτωλές παρεκτροπές, ενώ οι ανατολίτικες δοξασίες τις έχουν κάνει κανόνα και τρόπο ζωής.

Όσοι ακολουθούν τα ορθά δόγματα μπορούν να διορθώσουν την στραβή ζωή τους, ενώ όσοι πλανηθούν και ακολουθήσουν τα στραβά δόγματα θα καταστρέψουν σιγά-σιγά και ότι σωστό έχουν μέσα τους. Το ορθό δόγμα μας ελευθερώνει, ενώ η πλάνη (=το λάθος δόγμα) μας υποδουλώνει. Άρα, είναι λοιπόν σημαντικό να βιώνουμε και να εμβαθύνουμε στα δόγματα της ορθοδοξίας, για να μην γινόμαστε εύκολα θύματα εμπαθών ανθρώπων εντός ή εκτός της εκκλησίας.

Για να φτάσουν μέχρι  εμάς, σήμερα, λαμπικαρισμένα τα ορθόδοξα δόγματα, δόθηκαν μάχες και πολλοί από τους πατέρες μας, μέσα στο πέρασμα των αιώνων, τράβηξαν τα πάνδεινα, μαρτύρησαν, έδωσαν το αίμα τους για να διαφυλάξουν αλώβητη την αλήθεια για τον Θεό, τον κόσμο και τον άνθρωπο. Σήμερα οι γκουρού της Νέας Εποχής, οι ψευδόχριστοι, οι πρόδρομοι του Αντιχρίστου, επιτίθενται στην ορθόδοξη εκκλησία και θέλουν να πνίξουν το ορθόδοξο δόγμα, να επιβάλουν την πλάνη και να σκλαβώσουν τους ανθρώπους, πνευματικά, κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά. Αυτοί είναι οι εχθροί του Χριστού που πολεμούν την εκκλησία Του από έξω ενώ οι αιρετικοί την πολεμούν από μέσα. Έχουν όμως την ίδια ψυχή, την ίδια πονηριά, τις ίδιες συμπεριφορές, τον ίδιο στόχο. ‘Στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου’  η αλλιώς ‘ γνώσεσθε την αλήθεια και αυτή ελευθερώση υμάς.’ 

Αθανάσιος Ρακοβαλής

Η ΝΕΟΒΟΥΔΙΣΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ARIGATOU ΚΑΙ ΤΟ ΝΕΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ

Η ΝΕΟΒΟΥΔΙΣΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΑRIGATOU

ΚΑΙ ΤΟ ΝΕΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ

Ἡ κατάργηση τοῦ Ὀρθοδόξου μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν καί ἡ διδασκαλία τῆς πολυθρησκείας εἶναι τό ὅραμα πού προβάλλεται τά τελευταῖα χρόνια ἀπό τούς ὑπουργούς Παιδείας.

Αὐτήν τήν διδασκαλία ὀνομάζουν θρησκειολογία καί τήν προωθοῦν μέ τό Νέο Πρόγραμμα Σπουδῶν στά Θρησκευτικά[1] Δημοτικοῦ, Γυμνασίου καί Λυκείου.

Προσφάτως εἶδε τό φῶς τῆς δημοσιότητας[2] ἡ δράση τῆς ἰαπωνικῆς νεοβουδιστικῆς ὀργάνωσης Arigatou[3] καί ἡ διασύνδεσή της μέ τό Νέο Πρόγραμμα Σπουδῶν στά Θρησκευτικά[4], τό ὁποῖο τό Ὑπουργεῖο Παιδείας καί τό Ἰνστιτοῦτο Ἐκπαιδευτικῆς Πολιτικῆς ἐπιδιώκουν νά ἐφαρμόσουν στά Ἑλληνικά Σχολεῖα.

Σύμφωνα μέ σχετική ἔρευνα τῆς Ἐπιτροπῆς ἐπί τῶν Αἱρέσεων τῆς ΠΕΘ, ἡ ὀργάνωση Arigatou International εἶναι γέννημα τῆς ἰαπωνικῆς νεοβουδιστικῆς ὀργάνωσης Myochikai[5], μέ Πνευματικό ἡγέτη τήν Mitsu Miyamoto[6]. Ἡ ὀργάνωση ἀποσχίστηκε τό 1950 ἀπό τό ἰαπωνικό κίνημα Reiyukai πού ἀποτελεῖ παρακλάδι τοῦ Βουδισμοῦ Μαχαγυάνα. Ἀκολουθώντας τά ὁράματα τῆς ἱδρύτριας, ἔγινε στόχος ἡ ἐξάπλωση τῆς διδασκαλίας τοῦ Βουδισμοῦ, τῆς προσευχῆς καί τοῦ διαλογισμοῦ μέ βάση τίς ἱερές γραφές Lotus Sutra[7]. Ὁ μαθητής καί γαμπρός της Takeyasu Miyamoto[8] τή διαδέχτηκε στήν ἡγεσία γιά νά συνεχίσει τό ἔργο της. Ἵδρυσε τό Arigatou Foundation[9] τό 1990, μέ σκοπό νά χτίσει ἕναν κόσμο εἰρήνης μέσα ἀπό τήν προσευχή καί τήν πρακτική τῆς ὀργάνωσης[10]. Συνδέθηκε μέ ἱεραποστόλους ἀπό τούς χώρους τοῦ Βουδισμοῦ[11], τοῦ Ἰνδουισμοῦ[12], τοῦ πνευματισμοῦ καί τῶν μαγικῶν τεχνῶν[13], μέ τούς ὁποίους συνδιοικεῖ τό Global Network of Religions: Interfaith Action for the Children of the World[14] (GNRC) - «Παγκόσμιο Δίκτυο Θρησκειῶν γιά παιδιά» - γιά τήν ἐνθάρρυνση τοῦ διαθρησκειακοῦ ἔργου.

Αὐτό τό Δίκτυο ἀποφάσισε καί ἀνέθεσε σέ ἐπιτροπή τή συγγραφή διαθρησκειακοῦ προγράμματος γιά τήν ἠθική καί θρησκευτική διαπαιδαγώγηση τῶν παιδιῶν ὅλου τοῦ κόσμου, τό Learning To Live Together[15] (LTLT), σύμφωνα μέ τίς ἰδέες καί βλέψεις τῶν ἀνωτέρω ἱεραποστόλων, ἀλλά καί ὁποιασδήποτε θρησκευτικῆς καί κοσμικῆς ἄποψης[16].

Τὁ ἐν λόγῳ δίκτυο, ἀκριβῶς ἐπειδή ἐνδιαφέρεται, ἀφενός νά ἐξαπλωθεῖ σέ ὅλο τόν κόσμο καί, ἀφετέρου, νά διαδώσει τίς ἰδέες του, δέχεται τήν ὁποιαδήποτε θρησκειακή ἰδέα ἤ πρακτική, ἀτόμων ἤ ὁμάδων, χωρίς νά διακρίνει, ἄν αὐτή ἀνήκει στό χῶρο τῶν μαγικοθρησκευτικῶν πρακτικῶν ἤ τῆς ἀποκαλύψεως τοῦ ὄντως Θεοῦ. Μέ διάφορα προσχήματα, ἡ ὀργάνωση συνεργάζεται μέ διεθνεῖς ὀργανισμούς καί συγκαλεῖ τούς ἐνήλικες σέ διαθρησκειακές συναντήσεις[17], στίς ὁποῖες, μετά ἀπό διαθρησκειακές προσευχές, ἀποφασίζουν γιά προβλήματα πού ἀφοροῦν στά παιδιά, ὅπως ἡ εἰρήνη, ὁ τερματισμός τῆς βίας, τῆς παιδικῆς ἐκμετάλλευσης, τῆς διαθρησκειακῆς ἐκπαίδευσης κ.ἄ. Ὅλους αὐτούς τούς προετοιμάζει καί τούς προγραμματίζει νά ἐργάζονται γιά τήν ἐκπλήρωση τῶν πανθρησκειακῶν σκοπῶν της.

Στίς γραμμές τοῦ ἀνωτέρω Προγράμματος ἔχει συγγραφεῖ ἀπό ὁμάδα ἐμπειρογνωμόνων τοῦ Ἰνστιτούτου Ἐκπαιδευτικῆς Πολιτικῆς (ΙΕΠ) τό Νέο Πρόγραμμα Σπουδῶν στά Θρησκευτικά Δημοτικοῦ Γυμνασίου καί Λυκείου, τό ὁποῖο καταργεῖ τήν μοναδικότητα τῆς ἐν Χριστῷ διδασκαλίας καί σωτηρίας καί συγχέει ἤ ἐξισώνει τήν Ὀρθόδοξη διδασκαλία μέ τίς ἰδέες ἑτερόκλητων θρησκειακῶν χώρων. Τήν διδασκαλία αὐτοῦ τοῦ Προγράμματος Σπουδῶν ἐπιδιώκει ὁ Ὑπουργός Παιδείας κ. Φίλης νά ἐπιβάλει.

Σημειωτέον πώς ἡ Διαρκής Ἱερά Σύνοδος (13-1-2016)[18] καί ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (9-3-2016)[19] ἀπεδοκίμασε τό ἐν λόγῳ Πρόγραμμα, τό ὁποῖο, μέ βάση τό Σύνταγμα, τούς Νόμους, τίς ἀποφάσεις τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας[20] καί τοῦ Διοικητικοῦ Ἐφετείου Χανίων[21], εἶναι παράνομο. Ὡστόσο, οἱ συντάκτες τοῦ Προγράμματος καί ὁ ὑπουργός κ. Φίλης ἐπιμένουν αὐθαίρετα, προκλητικά καί παράνομα νά τό ἐφαρμόσουν σέ ὅλα τά σχολεῖα τῆς Ἑλλάδος, παρουσιάζοντάς το, παραπλανητικά, ὡς σύγχρονο, Ὀρθόδοξο καί πλουραλιστικό Πρόγραμμα[22].

Ὑπό τό φῶς τῆς σχετικῆς ἔρευνας γιά τίς διασυνδέσεις τῆς παραθρησκευτικῆς συγκρητιστικῆς ὀργάνωσης Arigatou, ἀναδεικνύεται ἡ κρισιμότητα τοῦ ζητήματος, γιά τό ποιοί καί πῶς σχεδιάζουν, καθορίζουν καί ἐπιβάλλουν στή χώρα μας τή θρησκευτική ἀγωγή τῶν Ὀρθοδόξων μαθητῶν.

Μέ ποιά λογική ἐπιτρέπεται σέ ξένα κέντρα καί ὀργανώσεις, μέ ἰδέες ξένες καί ἀντίθετες μέ τήν Ὀρθόδοξη πίστη, νά σχεδιάζουν καί νά ποδηγετοῦν τήν διαπαιδαγώγηση τῶν παιδιῶν μας καί νά μετατρέπουν τήν Ὀρθόδοξη διδασκαλία σέ μία πολυθρησκειακή - συγκρητιστική διδασκαλία, μέ στόχο τήν τελική ἐπικράτηση καί ἐπιβολή τῆς πανθρησκείας τῆς Νέας Ἐποχῆς;

__________________________________

[1] http://www.thetoc.gr/politiki/article/filis-ta-thriskeutika-na-ginoun-thriskeiologia

[2] http://aktines.blogspot.gr/2016/04/blog-post_29.html

[3] https://arigatouinternational.org/en/

[4] https://ethicseducationforchildren.org/en/who-we-are/interfaith-council
https://ethicseducationforchildren.org/en/news/latest-news/347-learning-to-live-together-progress-of-teacher-training-in-greece

[5] https://en.wikipedia.org/wiki/My%C5%8Dchikai_Ky%C5%8Ddan

[6] Shining Ever Brighter, σελ.1, 3.

[7] Shining Ever Brighter, σελ.3, 5.

[8] Shining Ever Brighter, σελ.3.

[9] http://what-when-how.com/religious-movements/myochikai-kyodan-religious-movement/

[10] Shining Ever Brighter, σελ.1.

[12] Ἐνδεικτικά: https://prayerandactionforchildren.org/who-we-are/council-members/502-swami-atmapriyananda

[13] http://www.oomoto.or.jp/English/enKyos/kaisoden/index.html

[14] https://prayerandactionforchildren.org/who-we-are/council-members

[15] https://ethicseducationforchildren.org/en/knowledge-center/documents/learning-to-live-together

[16] Learning To Live Together, σελ. ix (9 / 244.

[17] Ἐνδεικτικά: https://gnrc.net/en/news/in-the-news/3612-dpac-dominican-republic

[18] http://thriskeftika.blogspot.gr/2016/01/blog-post_37.html

[19] http://thriskeftika.blogspot.gr/2016/03/blog-post_94.html

[20] ΣτΕ 3356/1995 , ΣτΕ 2176/1998.

[21] Ἀπόφαση 115/2012 τοῦ Διοικητικοῦ Ἐφετείου Χανῖων, καί ἀπόφαση 1/2015 τοῦ Τριμελοῦς Συμβουλίου τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου Χανίων.

[22] Πρόγραμμα Σπουδῶν στά Θρησκευτικά 2014, σελ. 17.

http://digitalschool.minedu.gov.gr/info/newps/%CE%98%CF%81%CE%B7%CF%83%CE%BA%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC/%CE%A0%CE%A3%20%CE%98%CF%81%CE%B7%CF%83%CE%BA%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD%20%E2%80%94%20%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%93%CF%85%CE%BC%CE%BD%CE%AC%CF%83%CE%B9%CE%BF.pdf

http://thriskeftika.blogspot.gr

ΟΙ ΓΚΟΥΡΟΥ, Ο ΝΕΟΣ ΚΑΙ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ- Γ' ΜΕΡΟΣ

Ένα βίντεο για όλα τα Ελληνόπουλα που αναρωτιούνται τι είναι οι Γκουρού και ο Ινδουισμός και ποιες είναι οι ατυχείς συγκρίσεις με τους γίγαντες της Ορθοδοξία μας, όπως ήταν ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ. Η περιγραφή είναι γραμμένη από κάποιο Ελληνόπουλο που έζησε και τις δύο καταστάσεις: και τον Ορθόδοξο Χριστιανικό μοναχισμό και τον Ινδουισμό. 

ΟΙ ΓΚΟΥΡΟΥ, Ο ΝΕΟΣ ΚΑΙ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ- Β' ΜΕΡΟΣ

Ένα βίντεο για όλα τα Ελληνόπουλα που αναρωτιούνται τι είναι οι Γκουρού και ο Ινδουισμός και ποιες είναι οι ατυχείς συγκρίσεις με τους γίγαντες της Ορθοδοξία μας, όπως ήταν ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ. Η περιγραφή είναι γραμμένη από κάποιο Ελληνόπουλο που έζησε και τις δύο καταστάσεις: και τον Ορθόδοξο Χριστιανικό μοναχισμό και τον Ινδουισμό.