ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΙΕΡΟΘΕΟΣ: ΟΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

Οἱ ἀποφάσεις τῆς Ἐκκλησίας

γιά τό Μάθηµα τῶν Θρησκευτικῶν

Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου

Στήν πρόσφατη Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, πού συζητήσαµε τό µάθηµα τῶν Θρησκευτικῶν στά Σχολεῖα, πολλοί Ἱεράρχες ἐπέµεναν νά ἀποδεχθῶ τήν πρόταση νά συγκαταλέγοµαι στήν Ἐπιτροπή πού θά κάνη διάλογο µέ τό Ἰνστιτοῦτο Ἐκπαιδευτικῆς Πολιτικῆς γιά τό νέο Πρόγραµµα Σπουδῶν πού ἔχει εἰσαχθῆ στά Σχολεῖα τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπικράτειας καί γιά τά βιβλία τά ὁποῖα θά συγγραφοῦν.

Μέ πολλή λύπη ἀρνήθηκα νά συµµετάσχω σέ αὐτήν τήν Ἐπιτροπή, ὄχι ἀπό κάποια ἀντίδραση, ἀλλά γιατί διεπίστωσα ὅτι δέν ὑπάρχει σαφής εἰκόνα πάνω στό θέµα αὐτό, καί ἕνας διάλογος πού θά γίνη σέ ἄλλη βάση θά εἶναι ἀτελέσφορος.

Ἔχω µελετήσει ἐπισταµένως πάρα πολλά κείµενα, ἤτοι τόν ὀγκώδη φάκελλο ἀπό τίς Συνεδριάσεις τῆς ∆ιαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου τῶν τελευταίων ἐτῶν, τά ὑπάρχοντα βιβλία καί τό νέο Πρόγραµµα Σπουδῶν, ἀλλά καί κείµενα πού προῆλθαν ἀπό τό Ἰνστιτοῦτο Ἐκπαιδευτικῆς Πολιτικῆς, τούς ἐµπειρογνώµονες τοῦ Ὑπουργείου, τήν Πανελλήνια Ἕνωση Θεολόγων καί τήν Ἕνωση Θεολόγων Καιρός, διατριβές, γνωµοδοτήσεις νοµικῶν καί πανεπιστηµιακῶν, ἀποφάσεις τῶν Θεολογικῶν Σχολῶν κλπ.

Παρατήρησα ὅτι ἡ Πολιτεία εἶχε ἕνα συγκεκριµένο στόχο, τόν ὁποῖον ἐφήρµοζε, τόν ὁποῖο παρακολουθοῦσε καί τελικά τόν ὑλοποίησε ἄσχετα ἀπό τίς ἀλλαγές στά Κυβερνητικά σχήµατα καί στήν ἡγεσία τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας.

Στήν συνέχεια θά ἀναφέρω ἕνα µικρό χρονικό θέσεων γιά τό θέµα αὐτό κατά τήν διάρκεια τοῦ ἔτους πού διερχόµαστε.

1. Ἡ ∆ιαρκής Ἱερά Σύνοδος τόν Ἰανουάριο τοῦ 2016, ὕστερα ἀπό κοινή Συνεδρίαση µέ τούς Κοσµήτορας καί τούς Προέδρους τῶν δύο Θεολογικῶν Σχολῶν καί τούς ἐκπροσώπους τῶν συνδικαλιστικῶν ὀργανώσεων τῶν θεολόγων, κατέληξε στήν ἑξῆς ἀπόφαση:

«Νά ἐπικεντρωθεῖ τό ἐνδιαφέρον στό τρέχον Πρόγραµµα Σπουδῶν µέ τήν δική του θεµατική µεθοδολογία, στό ὁποῖο ὅµως νά γίνουν µερικές βελτιώσεις, ἐντάσσοντάς το στά σύγχρονα παιδευτικά δεδοµένα,  ὁπότε νά εἰσαχθοῦν σέ κάθε βιβλίο –ὄχι σέ κάθε µάθηµα– µερικά κεφάλαια θρησκειολογικά, ἀνάλογα µέ τήν θεµατολογία τοῦ βιβλίου, ἀφοῦ ὅµως δοθεῖ προτεραιότητα στήν ὀρθόδοξη παράδοση, τήν ὁποία ἀκολουθεῖ ἡ πλειοψηφία τῶν ἑλλήνων πολιτῶν, ἀλλά καί νά χρησιµοποιηθοῦν ὡς ἐφαρµογές καί τά καλά στοιχεῖα τοῦ Νέου Προγράµµατος Σπουδῶν» (∆ελτίον Τύπου Ἱερᾶς Συνόδου, 13-1-2016).

2. Ἡ ∆ιαρκής Ἱερά Σύνοδος ἀπέστειλε ἐπιστολή στόν Ὑπουργό Παιδείας (ὑπ' ἀριθ. Πρωτ. 881/391/22.02.2016), στήν ὁποία µεταξύ τῶν ἄλλων, περιλάµβανε καί τήν ἑξῆς ἀπόφασή της:

«Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος προτίθεται νά συνεργαστεῖ περαιτέρω, στή βάση τῆς ἐπιστηµονικῆς βελτίωσης τοῦ ὑπάρχοντος µαθήµατος καί τῆς στήριξης τῶν καθηγητῶν του. Ἀντιτίθεται στήν κατάργηση καί ἀντικατάστασή τουἀπό ἕνα µάθηµα «γεωγραφίας τῶν θρησκειῶν» ἤ «θρησκευτικοῦ ἐγκυκλοπαιδισµοῦ» µέ κάποια ἁπλῶς ἰδιαίτερη παρουσίαση τῆς παρουσίας τῆς Ὀρθοδοξίας στόν ἑλλαδικό χῶρο».

3. Ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, κατά τήν 8η Μαρτίου 2016 σύµφωνα µέ τό ∆ελτίο Τύπου υἱοθέτησε τήν ἀπόφαση τῆς ∆ιαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου, πού παρατέθηκε προηγουµένως.

Ἐπίσης «ἔγινε ἀποδεκτή ἡ πρόταση τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου γιά "τήν ὑποχρεωτικότητα τοῦ µαθήµατος τῶν Θρησκευτικῶν, τήν τήρηση τῶν ὡρῶν διδασκαλίας στό τρέχον πρόγραµµα καί τόν Ὀρθόδοξο χαρακτήρα του"». Ἡ πρόταση αὐτή ἐντάσσεται µέσα στήν ἀπόφαση τῆς Ἱεραρχίας.

4. Ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυµος µετά τήν συνάντησή του µέ τούς ἐκπροσώπους τῆς Πανελλήνιας Ἕνωσης Θεολόγων µεταξύ τῶν ἄλλων εἶπε:

«Βεβιασµένα τώρα ἀκοῦµε τά νέα προγράµµατα τά ὁποῖα ξέρουµε πῶςἐλήφθησαν καί πώς προωθήθηκαν καί µέ σφραγίδα ποίων ἀνθρώπων προωθήθηκαν αὐτά τά προγράµµατα", εἶπε ὁ Ἀρχιεπίσκοπος καί συµπλήρωσε: "Ἐγώ µέ µιά λέξη θά ἔλεγα σήµερα ἐπειδή διάβασα τά καινούρια προγράµµατα καί τά εἶδα: εἶναι ἀπαράδεκτα! Εἶναι ἐπικίνδυνα!Εἶναι πράγµατα πού δέν θά ἀποδώσουν καρπούς ἀλλά µεγάλη ζηµιά στήν Παιδεία γενικότερα, στήν κοινωνία καί ρήξη στίς σχέσεις Ἐκκλησίας-Πολιτείας. Γι’ αὐτό καί ἀπό αὐτή τή θέση σήµερα, θά τά πῶ καί στήν Ἱεραρχία τοῦ Ὀκτωβρίου, κάνω ἔκκληση πρός τόν πρωθυπουργό κ. Τσίπρα νά σταµατήσει αὐτήν τήν προσπάθεια, νά ἀναβάλει κάθε µιά πρωτοβουλίαἑνός ἢ µερικῶν ἀνθρώπων καί σέ µιά βάση µεγάλη Ἐκκλησίας καί Πολιτείας νά συνεργαστοῦµε σοβαρά ἐπιτέλους σέ ἕναν τόπο πού ἀκούγονται λόγια, λόγια, λόγια καί λείπει ὁ λόγος!» (skai.gr, 20-09-2016, 14:20).

5. Ὁ Μακαριώτατος κ. Ἱερώνυµος σέ ἐπιστολή του πρός τόν Πρωθυπουργό καί τούς Ἀρχηγούς τῶν Κοινοβουλευτικῶν Ὁµάδων, ἔγραψε, µεταξύ τῶν ἄλλων:

«Το αἴτηµα αὐτό δέν ἀπαντήθηκε ποτέ ἀπό τό Ι.Ε.Π., οὔτε ὑπῆρξε πρόσκληση γιά ἄλλη συνάντηση. Τό αἴτηµά µας γιά ἀνοικτό καί οὐσιαστικό διάλογο παραµένει σέ ἐκκρεµότητα, ἀλλά µέ προαπαιτούµενο τήνἔναρξή του ἀπό µηδενική βάση».

6. Ὁ Μακαριώτατος στήν εἰσήγησή του κατά τήν Ἱεραρχία τοῦ Ὀκτωβρίου 2016 εἶπε γιά τό µάθηµα τῶν Θρησκευτικῶν, µεταξύ ἄλλων:

«Ὁ τρόπος µέ τόν ὁποῖο πρωτοστάτησε ἡ Πολιτεία, τά καινούργια προγράµµατα τά ὁποῖα µελέτησα, µέ ἔπεισαν ὅτι δέν πρόκειται γιά Θρησκευτικά, ἀλλά γιά µιά ἐπιχείρηση ἀλλοιώσεως τῆς πίστεώς µας.

Γιά τό θέµα αὐτό παραπέµπω στήν πολυσέλιδη ἐπιστολή τήν ὁποία ἀπηύθυνα στόν Πρωθυπουργό καί τούς Ἀρχηγούς τῶν Κοµµάτων καί τήν ὁποία πρό ὀλίγων ἡµερῶν σας κοινοποίησα.

Πρότασίς µου: Ἐξ ἀρχῆς ἀντιµετώπιση κάθε ἀναγκαίας ἀλλαγῆς σέ συνεργασία πραγµατική Ἐκκλησίας καί Πολιτείας ὅπως προβλέπει τό Σύνταγµα καί ὁ Καταστατικός µας Χάρτης».

Καί στίς τελικές προτάσεις του συµπεριέλαβε καί τήν ἑξῆς:

«Ὑλοποίηση τῆς ληφθείσης ἀποφάσεως στή Βουλή τήν Τετάρτη 28 Σεπτεµβρίου 2016 σύµφωνα µέ τήν ὁποία θά συνεχισθῆ ἡ συνεργασία µέσα ἀπό ἀµοιβαῖο διάλογο ἀπό µηδενική βάση Ἐκκλησίας – Πολιτείας γιά τό περιεχόµενο τοῦ µαθήµατος τῶν Θρησκευτικῶν».

7. Ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος κατά τήν συνεδρίασή της τήν 5-10-2016, ἀπεφάσισε, ὅπως καταγράφηκε στό ∆ελτίον Τύπου, µεταξύ ἄλλων, «νά ζητηθεῖ συνάντηση τοῦ Μακαριωτάτου µετά τοῦ κ. Πρωθυπουργοῦ ἐντός τῆς ἡµέρας προκειµένου νά τοῦ ἐκθέσει τίς ἀπόψεις καί τήν σύµφωνη γνώµη τῆς Ἱεραρχίας σέ ὅ,τι ἀφορᾶ τό µάθηµα τῶν Θρησκευτικῶν. Ἐπίσης γιά τό ἴδιο θέµα ἔχει ζητήσει συνάντηση καί µέ τόν Πρόεδρο τῶν ΑΝ.ΕΛ. κ. Πάνο Καµµένο».

 Ὁ ἐκπρόσωπος Τύπου τῆς Ἱεραρχίας Μητροπολίτης ∆ηµητριάδος κ. Ἰγνάτιος, ἀπαντώντας σέ ἐρωτήσεις τῶν δηµοσιογράφων, προσδιόρισε τήν πρόταση τήν ὁποία θά ὑπέβαλλε ἡ Ἐπιτροπή τῆς Ἱεραρχίας στήν συνάντησή της µέ τόν Πρωθυπουργό καί τούς Ὑπουργούς. Μεταξύ τῶν ἄλλων εἶπε: «Αὐτό πού ζητᾶµε εἶναι γιά τή χρονιά πού ἄρχισε νάἀνασταλεῖ τό Πρόγραµµα Σπουδῶν τοῦ µαθήµατος τῶν Θρησκευτικῶν»(Desk Vimaorthodoxias, 5-10-2016, 14:51).

8. Ὁ Μακαριώτατος µετά τήν συνάντηση µέ τόν Πρωθυπουργό καί τούς Ὑπουργούς εἶπε στούς δηµοσιογράφους, µεταξύ τῶν ἄλλων:

«∆ηµοσιογράφος: Μηδενική βάση, δηλαδή;

∆ηµοσιογράφος: Φέτος θά ἰσχύση τό πρόγραµµα;

Ἀρχιεπίσκοπος: Θά χρησιµοποιηθοῦν τά παλιά βιβλία καί ἡ προσπάθεια τῶν διορθώσεων θά γίνη ἀπό τώρα καί ἕως ὅτου γραφοῦν τά καινούρια βιβλία θά χρησιµοποιοῦνται τά βιβλία τά σηµερινά».

9. Ὁ Ὑπουργός Παιδείας, Ἔρευνας καί Θρησκευµάτων κ. Φίλης µετά τήν συνάντηση µέ τούς ἐκπροσώπους τῆς Ἱεραρχίας καί τόν Μακαριώτατο ἀνέφερε µεταξύ τῶν ἄλλων:

«∆ΗΜ: Συνεχίζετε µέ τά νέα προγράµµατα φέτος κανονικά;

ΝΦ : Βεβαίως συνεχίζουµε καί δέν ὑπάρχει ζήτηµα διαφωνίας αὐτή τή στιγµή γιά τό ζήτηµα αὐτό. Ἤδη ἔχουν ἐκδοθεῖ τά νέα προγράµµατα, γίνονται οἱ ἐπιµορφώσεις τῶν καθηγητῶν. Ἀλλά ἐπαναλαµβάνω: ∆έν ἔχουµε µία ἀντίληψη δογµατική. Θέλουµε τό διάλογο, θά ξανακούσουµε τίς ἀπόψεις πού θά διατυπωθοῦν ἐπί τῶν συγκεκριµένων προγραµµάτων ἀπό παράγοντες ἐκκλησιαστικούς καί θά προχωρήσουµε στήν ἀξιολόγηση τοῦ µαθήµατος στό τέλος τῆς χρονιᾶς.

∆ΗΜ: Πάγωµα τῶν προγραµµάτων σπουδῶν δέν ὑπάρχει;

ΝΦ: Σᾶς εἶπα ὅτι ἐφαρµόζονται» (ἀπό τήν ἱστοσελίδα τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας).

10. Ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, κατά τήν Συνεδρίαση τῆς 6ης Ὀκτωβρίου, ἀφοῦ ἐνηµερώθηκε ἀπό τόν Ἀρχιεπίσκοπο καί τούς Ἱεράρχες πού συναντήθηκαν µέ τόν Πρωθυπουργό καί τούς Ὑπουργούς ἀπεφάνθη, σύµφωνα µέ τό ∆ελτίον Τύπου τῆς ἡµέρας ἐκείνης:

«Γιά τήν τρέχουσα χρονιά θά ἀξιοποιηθοῦν τά ὑπάρχοντα βιβλία Θρησκευτικῶν, τά ὁποῖα ἔχουν ἤδη διανεµηθεῖ στούς µαθητές. [...].

Ἀκολούθως ὁ Μακαριώτατος ἀνέφερε ὅτι σέ τηλεφωνική ἐπικοινωνία πού εἶχε νωρίς τό πρωί τό Γραφεῖο Τύπου τῆς Ἱερᾶς Συνόδου µέ τήν Ὑφυπουργό παρά τῷ Πρωθυπουργῷ καί Κυβερνητική Ἐκπρόσωπο κ. Ὄλγα Γεροβασίλη, ἐδόθη ἡ διαβεβαίωση ὅτι γιά τό µάθηµα τῶν Θρησκευτικῶνἰσχύουν τά ὅσα εἰπώθηκαν στή χθεσινή συνάντηση µέ τόν Πρωθυπουργό καί γι’ αὐτό κάθε ἄλλη ἐνέργεια εἶναι προσωπικέςἑρµηνεῖες τοῦ καθενός».

∆ιαβάζοντας κανείς ὅλες αὐτές τίς ἀποφάσεις καί τίς δηλώσεις, διαπιστώνει µερικά χαρακτηριστικά σηµεῖα.

α) Ἡ Ἱεραρχία ἀποφάσισε νά κάνη διάλογο στό παλαιό Ἀναλυτικό Πρόγραµµα, ἐπί τῇ βάσει τοῦ ὁποίου γράφηκαν τά βιβλία. Ὅµως, ἡ Κυβέρνηση µέ ὑπουργική ἀπόφαση ἀπέστειλε σέ ὅλα τά Σχολεῖα τό νέο Πρόγραµµα Σπουδῶν γιά νά ἐφαρµοσθῆ, µέ τήν ὁδηγία νά χρησιµοποιήσουν ὑλικό ἀπό τά παλαιά βιβλία:

«Κατά τή φετινή σχολική χρονιά, ἔχουν διανεµηθεῖ στούς µαθητές τά σχολικά βιβλία τῶν παλαιῶν Προγραµµάτων Σπουδῶν. Οἱ ἐκπαιδευτικοί µποροῦν νά τά ἀξιοποιοῦν κατά τήν κρίση τους, ὡς πηγές στή διδασκαλία, µέ βάση τά νέα Προγράµµατα Σπουδῶν, ἀποκλειστικά στήν περίπτωση πού τά θέµατα τῶν νέων Προγραµµάτων Σπουδῶν σχετίζονται µέ τά περιεχόµενά τους» (Ὑπουργεῖο Παιδείας, Ἔρευνας καί Θρησκευµάτων: Οδηγίες εφαρµογής των νέων Προγραµµάτων Σπουδών του µαθήµατος των Θρησκευτικών στο ∆ηµοτικό, στο Γυµνάσιο και στο Λύκειο, 27-9-2016).

β) Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ἔµενε σταθερός στίς ἀπόψεις του καί τίς θέσεις τῆς Ἱεραρχίας, ἀφοῦ ἔκανε λόγο γιά παραµονή τῶν βιβλίων πού ἐγράφησαν µέ τό παλαιό Ἀναλυτικό Πρόγραµµα, καί ἔκανε λόγο γιά διάλογο ἀπό µηδενική βάση, ἀναφερόµενος στό νέο Πρόγραµµα Σπουδῶν. Ἐπίσης, ὁ ἐκπρόσωπος Τύπου τῆς Ἱεραρχίας, ἐνηµέρωσε τούς δηµοσιογράφους ὅτι θά προταθῆ ἡἀναστολή τοῦ νέου Προγράµµατος.

γ) Ἡ Κυβέρνηση παρέµεινε στήν ἀπόφασή της νά ἐφαρµοσθῆ τό νέο Πρόγραµµα, νά γίνουν Σεµινάρια Ἐπιµορφώσεως καί οἱ θεολόγοι καθηγητές νά χρησιµοποιήσουν τά παλαιά βιβλία, τά ὁποῖα εἶχαν ἤδη διανεµηθῆ, στήν προοπτική τοῦ νέου Προγράµµατος Σπουδῶν.

δ) Τελικά, ἀπό ὅ,τι καταλαβαίνω θά γίνη διάλογος µεταξύ ἐκπροσώπων τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ Ἰνστιτούτου Ἐκπαιδευτικῆς Πολιτικῆς ὄχι πάνω στά βιβλία τοῦ παλαιοῦ Προγράµµατος, ὅπως ἀρχικά ἀποφάσισε ἡ Ἐκκλησία, ἀλλά πάνω στό νέο Πρόγραµµα Σπουδῶν, πού ἤδη ἐφαρµόζεται, γιά νά βελτιωθοῦν, ὥστε νά καταρτισθοῦν τά νέα βιβλία.

Παρακαλουθώντας τήν ἐξέλιξη τῆς πορείας τοῦ θέµατος, διεπίστωσα ὅτι ἀποφασίσθηκε κάτι πού εἶναι ἀντικείµενο σεµιναρίου διπλωµατίας καί γι' αὐτό οἱ ἀναλυτές τοῦ γεγονότος αὐτοῦ ἔχουν συγκεχυµένες ἀπόψεις.Ἄλλοι ἀπό αὐτούς ἰσχυρίζονται ὅτι ἡ Κυβέρνηση ἐπέβαλε τίς ἀπόψεις της καί ἄλλοι ὅτι ὑποχώρησε ἡ Κυβέρνηση στίς ἀπόψεις τῆς Ἐκκλησίας.

Πάντως, κάποιος Ἀρχιερεύς πού συµµετεῖχε στήν συζήτηση πού ἔγινε στό Πρωθυπουργικό Μέγαρο εἶπε ὅτι «τό συµπέρασµα εἶναι ὅτι δέν βγάζω κανένα συµπέρασµα» (kathimerini.gr, 07-10-2016, 10:47). Νοµίζω ὑπάρχουν συµπεράσµατα, τά ὁποῖα ἐξάγονται ἄν δοῦµε τό θέµα µέσα ἀπό ἄλλη ὀπτική γωνιά.

Ἐπειδή, ὅµως, ἤµουν εἰσηγητής καί στήν ∆ιαρκῆ Ἱερά Σύνοδο καί στήν Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὅπου ἐλήφθη καθαρή ἀπόφαση, εἶχα τήν ἄποψη ὅτι δέν πρέπει νά γίνη νέος ἀτελέσφορος διάλογος καί γι' αὐτό δέν ἀποδέχθηκα νά συµµετάσχω σέ ἕναν διάλογο, ὁ ὁποῖος δέν θά εὐδοκιµήση ὅσον ἀφορᾶ τίς ἀποφάσεις τῆς Ἐκκλησίας.–

Ὀκτώβριος 2016

parembasis.gr

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ: ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΤΟΣΟ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

Συνέντευξη του Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος "Επί του Πιεστηρίου".

- Δεν είμαι τόσο σίγουρος για τις προθέσεις της Κυβέρνησης

- Λάθος της Κυβέρνησης που δεν σεβάστηκε την Εκκλησία

- Ο Τσίπρας μας αντιμετώπισε με σεβασμό

- Ρητές οι δεσμεύσεις του Πρωθυπουργού

- Ο όρος "ουδετερόθρησκο κράτος" είναι πονηρός

ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΠΕΪΝΑΣ, ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ ΠΙΕΡΙΑΣ: ΤΑ ΝΕΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΠΟΥΔΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΑ, ΑΝΤΙΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΑ ΚΑΙ ΑΝΤΟΡΘΟΔΟΞΑ

«ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΟΥΝ» ΟΙ ΘΕΟΛΟΓΟΙ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΧΩΡΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΤΟΥ Ν. ΦΙΛΗ: «ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΔΑΞΟΥΜΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΣΟΥΠΑ»

Στο πλευρό της Εκκλησίας τάσσονται οι Θεολόγοι της χώρας και αρνούνται να εφαρμόσουν το πρόγραμμα σπουδών στο μάθημα των "επικίνδυνων και απαράδεκτων", όπως τα χαρακτηρίζουν, θρησκευτικά. Οι θεολόγοι της Πιερίας έχουν επαναστατήσει, άλλοι στα Τρίκαλα αποχωρούν από τα επιμορφωτικά σεμινάρια, ενώ αντιδράσεις υπάρχουν επίσης και σε Αθήνα - Θεσσαλονίκη.

Εκπαιδευτικοί και νομικοί κρίνουν ότι με το νέο πρόγραμμα παραβιάζεται το Σύνταγμα, ενώ γονείς δεν αποκλείεται να προσφύγουν ακόμη και στη Δικαιοσύνη. Κι όλα αυτά λίγες ημέρες μετά την υποτιθέμενη ανακοχή μεταξύ της κυβέρνησης και της Εκκλησίας.

Μέσα σε αυτό το έντονο κλίμα, η Ένωση Θεολόγων Πιερίας σε ανακοίνωσή της αναφέρει χαρακτηριστικά:

-Αρνούμαστε να διδάξουμε τα νέα προγράμματα των Θρησκευτικών για λόγους συνείδησης.

- Είναι πολύ επιεικής ο χαρακτηρισμός «επικίνδυνα και απαράδεκτα» που απέδωσε ο Αρχιεπίσκοπος σε αυτά.

http://www.pronews.gr

Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΕΥΣΕΒΕΙΑ- Ο ΔΙΚΑΙΟΣ ΙΩΒ

Ἡ ἀληθινὴ εὐσέβεια (α)

Ο ΔΙΚΑΙΟΣ ΙΩΒ

π. Δημητρίου Μπόκου

Ὁ Ἰὼβ (6 Μαΐου) ἦταν ἄνθρωπος ἄμεμπτος ἀπέναντι στὸν Θεὸ καὶ στοὺς ἀνθρώπους. Ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς ἀποφάνθηκε ὅτι δὲν ὑπῆρχε πάνω στὴ γῆ πιὸ ἐνάρετος καὶ θεοσεβὴς ἄνθρωπος ἀπὸ αὐτόν. Ὁ Σατανᾶς ὅμως ἀντέταξε ὅτι ἡ ἀρετὴ τοῦ Ἰὼβ δὲν εἶναι γνήσια. Κατὰ τὴ γνώμη του, ὁ Ἰὼβ σεβόταν τὸν Θεό, ἐπειδὴ ἔλαβε ἀπὸ αὐτὸν πολλὰ ἀγαθά. Ὁ Ἰὼβ εἶχε ἑπτὰ χιλιάδες πρόβατα, τρεῖς χιλιάδες καμῆλες, χίλια βόδια καὶ πεντακόσια γαϊδούρια. Γιὰ τὴ φύλαξή τους εἶχε τεράστιο ἀριθμὸ ὑπηρετῶν. Εἶχε ἐπίσης ἀποκτήσει καὶ δέκα παιδιά, ἑπτὰ γιοὺς καὶ τρεῖς θυγατέρες.

Γιὰ νὰ φανεῖ ὅτι ἡ ἀρετὴ τοῦ Ἰὼβ εἶναι ἀληθινὴ καὶ δὲν ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὰ ἀγαθά του, ὁ Θεὸς ἔδωσε τὴν ἄδεια στὸν Σατανᾶ νὰ τὸν δοκιμάσει. Ἔτσι λοιπὸν σὲ μία καὶ μόνο μέρα ὁ δίκαιος Ἰὼβ ἔλαβε ἀπανωτά, τὴ μία πάνω στὴν ἄλλη, τὶς χειρότερες εἰδήσεις. Οἱ ληστὲς ἅρπαξαν τὰ βόδια καὶ τὰ γαϊδούρια του, σκοτώνοντας τοὺς ὑπηρέτες. Φωτιὰ ποὺ ἔπεσε ἀπὸ τὸν οὐρανὸ κατέκαψε τὰ πρόβατα, τὶς καμῆλες καὶ τοὺς βοσκούς. Σφοδρὸς ἄνεμος ἀπὸ τὴν ἔρημο γκρέμισε τὸ σπίτι τοῦ μεγάλου του γιοῦ. Ὅλα τὰ παιδιὰ τοῦ Ἰώβ, ποὺ ἔτρωγαν καὶ ἔπιναν μέσα, σκοτώθηκαν.

Ὅταν ὁ Ἰὼβ ἄκουσε καὶ τὸ τελευταῖο νέο, σηκώθηκε, ἔσχισε τὰ ροῦχα του καὶ ἔκοψε τὰ μαλλιά του, γιὰ νὰ δείξει, κατὰ τὸ ἔθιμο τῆς ἐποχῆς, τὸ μεγάλο του πένθος. Στὴ συνέχεια ὅμως ἔπεσε στὸ ἔδαφος, προσκύνησε τὸν Κύριο καὶ εἶπε:  «Ἐγὼ γυμνὸς βγῆκα ἀπὸ τὴν κοιλιὰ τῆς μητέρας μου, γυμνὸς καὶ θὰ ἀπέλθω ἀπὸ τὸν κόσμο αὐτὸν στὸν τάφο. Ὁ Κύριος ἔδωκε τὰ δῶρα του, ὁ Κύριος τὰ ἀφαίρεσε. Ὅπως φάνηκε ἀρεστὸ στὸν Κύριο, ἔτσι καὶ ἔγινε. Ἂς εἶναι δοξασμένο τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου στοὺς αἰῶνες». Ἔτσι σὲ ὅλες αὐτὲς τὶς συμφορὲς ποὺ τὸν βρῆκαν, ὁ Ἰὼβ δὲν ἁμάρτησε καθόλου ἐνώπιον τοῦ Κυρίου. Δὲν ἔκαμε καμμιὰ ἀνόητη ἐνέργεια ἀπέναντί του. «Οὐκ ἔδωκεν ἀφροσύνην τῷ Θεῷ».

Στὴ συνέχεια τῆς δοκιμασίας του φάνηκε ἀκόμα καθαρώτερα ἡ γνησιότητα τῆς εὐσέβειάς του. Διότι ὁ διάβολος ζήτησε τὴν ἄδεια νὰ τοῦ ἀφαιρέσει καὶ τὴν ὑγεία του καί, ἀφοῦ ὁ Θεὸς τὸ ἐπέτρεψε, χτύπησε τὸν Ἰὼβ μὲ τὸ χειρότερο ἕλκος, πιθανὸν μὲ λέπρα. Ἀποτέλεσμα: Ὁ Ἰὼβ ἐξορίσθηκε καὶ ἀπὸ τὴν ἀνθρώπινη κοινωνία. Ἔμεινε μόνος καὶ ἔρημος νὰ ξύνει τὶς πληγές του μὲ ἕνα ὄστρακο πάνω σὲ ἕνα σωρὸ κοπριᾶς. Ἡ δοκιμασία του μάλιστα ἐντάθηκε ἀπὸ τὴν ἴδια τὴ γυναίκα του, ποὺ ἀντὶ νὰ τὸν στηρίζει ψυχολογικά, τὸν παρότρυνε νὰ βλασφημήσει τὸν Θεὸ καὶ ἂς πέθαινε κατόπιν.

Τότε ὁ Ἰὼβ διόρθωσε τὸν λανθασμένο της λογισμό μὲ τὰ θαυμάσια λόγια του: «Γιατί μίλησες σὰν μιὰ ἀπ’ τὶς ἀνόητες γυναῖκες; Ἂν δεχθήκαμε εὐχαρίστως τὰ καλὰ ἀπὸ τὸν Κύριο, δὲν θὰ ὑπομείνουμε καὶ τὰ κακά;» Καὶ ἔτσι, παρὰ τὶς τόσες συμφορὲς ποὺ τοῦ συνέβησαν, κανένα παράπονο δὲν βγῆκε ἀπὸ τὰ χείλη τοῦ Ἰὼβ ἐναντίον τοῦ Θεοῦ. Δὲν ἁμάρτησε καθόλου ἀπέναντί Του. Τελικὰ ὁ Θεὸς τὸν ἀποκατέστησε πλήρως, χαρίζοντάς του τὴν ὑγεία καὶ διπλάσια ἀγαθὰ ἀπὸ ὅ,τι εἶχε πρῶτα. «Ὁ Κύριος εὐλόγησε τὰ ἔσχατα Ἰὼβ ἢ τὰ ἔμπροσθεν». Μετὰ τὴ δοκιμασία του τὸν εὐλόγησε περισσσότερο. Τὰ κοπάδια του πλήθυναν. Εἶχε τώρα δεκατέσσερες χιλιάδες πρόβατα, ἕξι χιλιάδες καμῆλες, δυὸ χιλιάδες βόδια καὶ χίλια γαϊδούρια. Καὶ τὸ σπουδαιότερο, ἀπέκτησε ἑπτὰ νέους γιοὺς καὶ τρεῖς θυγατέρες. Καὶ δὲν βρέθηκαν στὴ γῆ, κάτω ἀπ’ τὸν οὐρανό, ὡραιότερες γυναῖκες ἀπὸ τὶς θυγατέρες τοῦ Ἰώβ. Μὰ ὁ Θεὸς τοῦ ἔδωσε καὶ χρόνια ζωῆς, γιὰ νὰ χαρεῖ τὰ καλὰ ὅλα ποὺ τοῦ χάρισε. «Ἔζησε δὲ Ἰὼβ μετὰ τὴν πληγὴν ἔτη ἑκατὸν ἑβδομήκοντα, τὰ δὲ πάντα ἔτη ἔζησε διακόσια τεσσαράκοντα· καὶ εἶδεν Ἰὼβ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ καὶ τοὺς υἱοὺς τῶν υἱῶν αὐτοῦ, τετάρτην γενεὰν» (Ἰώβ, κεφ. 1, 2 καὶ 42).

Ὅμως ἐμεῖς; Πῶς ἀντιδροῦμε, ὅταν οἱ δοκιμασίες μᾶς ἐπισκέπτονται; Δοξάζουμε τότε τὸν Θεό, ἢ ἀμέσως στρεφόμαστε ἐναντίον του μὲ «δικαιολογημένη» ἀγανάκτηση; Ἐγείρουμε τὸ τόσο «δίκαιο» κατὰ τὴ γνώμη μας «γιατί», ἢ τὸν εὐχαριστοῦμε «ἐν παντὶ» (Α΄ Θεσ. 5, 18), σὲ κάθε περίσταση, εἴτε εὐχάριστη εἴτε δυσάρεστη; Παραδίδουμε μὲ ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη τὸν ἑαυτό μας στὰ χέρια του; Γιὰ νὰ μᾶς καθοδηγεῖ Ἐκεῖνος πρὸς τὸ ἀληθινό μας συμφέρον μὲ τὴ βαθειά του σοφία καὶ τὴν ἀπέραντη ἀγάπη του γιὰ μᾶς;

Καιρὸς νὰ ἐστερνισθοῦμε τὴν κρυστάλλινη σκέψη τοῦ Ἰώβ, ποὺ ἂν καὶ ἔζησε στὴν πολὺ μακρινὴ «πρὸ τῆς χάριτος» ἐποχή, διέβλεπε τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου πολὺ πιὸ φωτεινὰ ἀπὸ ἐμᾶς.

(ΛΥΧΝΙΑ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ, ἀρ. φ. 382, Μάιος 2015, ἐπηυξημένο)

Ἀ ν τ ι ύ λ η

Ἱ. Ναὸς Ἁγ. Βασιλείου, 481 00 Πρέβεζα

Τηλ. 26820-25861/23075/6980.898.504

e-mail: antiyli.gr@gmail.com

ΟΣΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: ΔΙΔΑΧΕΣ ΚΑΙ ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ

Η ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΩΝ ΑΔΕΛΦΩΝ ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΠΡΟΚΟΨΟΥΝ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ Ή  ΘΑ ΗΤΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΓΙ' ΑΥΤΟΥΣ ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΟΝ ΑΘΩΝΑ!

 

Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης: Κάποιοι αδελφοί από ένα μοναστήρι στον κόσμο ρώτησαν τον Γέροντα αν μπορούσαν να προκόψουν στον κόσμο η θα ήταν καλύτερα γι’ αυτούς και πιο συμφέρον για την ψυχή τους να βρίσκονται στον Άθωνα, που είναι κατ’ εξοχήν τόπος ησυχαστικός. Εκείνος τους απάντησε: “Αν κανείς βρίσκεται στην Ομόνοια κι έχει περιμαζωμένο τον νού του, είναι σαν να βρίσκεται στον Άθωνα. Κι αν κανείς βρίσκεται στον Άθωνα, και δεν έχει περιμαζωμένο τον νού του, είναι σαν βρίσκεται στην Ομόνοια”.

 ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΩΡΟΣ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ, ΕΙΝΑΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ!

Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης: Για αρκετό καιρό με βασάνιζαν λογισμοί, γιατί να μη γίνω κι εγώ μοναχός να αφιερωθώ τελείως στον Θεό, αλλά παντρεύτηκα και με τα παιδιά που έκανα δεσμεύτηκα και δεν μπορώ να κάνω τίποτα καλό για τον Θεό.

Με αυτές και περισσότερες σκέψεις, πήγα μια μέρα στον Παππούλη και αφού εξομολογήθηκα τις διάφορες αμαρτίες που είχα, γιατί όλο αμαρτίες έκανα και κάνω, μου λέει, χωρίς να του πω τίποτα γι’ αυτό το θέμα:

“Άντε φύγε τώρα και μη τα σκέπτεσαι αυτά. Ασ’ τα, δεν είναι για σένα. Μοναστήρι είναι και το σπίτι σου, αν θες. Δεν διαφέρει σε τίποτα απ’ αυτό. Αρκεί να κάνεις αυτά που σού λέω. Δεν είναι ο χώρος που κάνει το Μοναστήρι. Είναι ο τρόπος. Πήγαινε, να προσεύχεσαι και να κάνεις υπομονή σε όλα”.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΘΕΙΤΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ 

ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΙΤΕ ΤΗΝ ΕΥΧΗ!

Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης: Δεν είναι ανάγκη να συγκεντρωθείτε ιδιαίτερα για να πείτε την ευχή. Δεν χρειάζεται καμιά προσπάθεια όταν έχεις θείο έρωτα. Όπου βρίσκεσθε, σε σκαμνί, σε καρέκλα, σε αυτοκίνητο, παντού, στον δρόμο, στο σχολείο, στο γραφείο, στη δουλειά μπορείτε να λέτε την ευχή, το «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με», απαλά, χωρίς πίεση, χωρίς σφίξιμο.

 ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟ ΘΕΟ!

Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης: Προσευχή, παιδί μου, έλεγε, σημαίνει συνομιλία με τον ίδιο το Θεό, πού είναι ο Πλάστης, είναι ο Δημιουργός του σύμπαντος! Είναι Εκείνος πού έπλασε τον ίδιο τον άνθρωπο κατ' εικόνα και ομοίωση του. Είναι Εκείνος που έφτιαξε αυτά που βλέπουμε, αλλά και εκείνα πού δε βλέπουμε με τα ανθρώπινα μάτια μας. Τέλος, είναι Εκείνος πού δεν αρνιέται ποτέ να συνομιλεί μαζί μας, αρκεί να Του το ζητήσουμε εμείς, όποτε θέλουμε και όσες φορές θέλουμε. Δεν πρόκειται ποτέ να μας πει όχι. Αντίθετα, είναι πάντα πρόθυμος να μας ακούσει με προσοχή και με μεγάλη αγάπη, όπως κάνει κάθε καλός πατέρας, όταν το ζητά το παιδί του. Και όχι μόνο αυτό, αλλά και να μας δώσει ότι του ζητήσουμε, αρκεί να είναι, αυτό που ζητάμε, προς το συμφέρον της ψυχής μας. Αλήθεια, αναλογίστηκες ποτέ, παιδί μου, να συνομιλήσεις, έστω και μια φορά, με κάποιον από τους σημερινούς άρχοντες της πατρίδας μας και να έγινε η επιθυμία σου; Αν όχι, σου συνιστώ να το τολμήσεις. Θα διαπιστώσεις ότι η επιθυμία σου θα παραμείνει απλώς επιθυμία. Ουδέποτε θα δεχθούν να μιλήσουν μαζί σου. Το πολύ πολύ να σε παραπέμψουν σε κανένα παρακατιανό, για να σε ξεφορτωθούν... Αντίθετα, ο Κύριος μας, που είναι ο Βασιλεύς των βασιλέων, δεν πρόκειται ποτέ να σε παραπέμψει σε κανέναν και δεν πρόκειται ποτέ να αρνηθεί να συνομιλήσει μαζί σου δια της προσευχής,  και πρόσθεσε:  Τα καταλαβαίνεις αυτά που σου λέω και γιατί σου τα λέω; 

 Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΓΚΡΙΝΙΑΣ ΜΕ ΠΡΟΣΕΥΧΗ!

Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης: «Η αντιμετώπιση της γκρίνιας με προσευχή»

Ο Γέροντας μου είπε: «Μωρέ, ο Χριστός είπε τους εχθρούς να αγαπάμε. Το καταλαβαίνεις αυτό; Μεγάλο πράγμα να αγαπάμε όλους και να προσευχόμαστε γι’ αυτούς. Πείραξε έναν από σας ο διάβολος. Τον κάνει ανήσυχο, γκρινιάρη, ταραχοποιό. Αν οι άλλοι δεν είναι έτοιμοι σε προσευχή, η ταραχή μεταδίδεται σε όλους. Αντίθετα, αν ένας προσεύχεται για τους άλλους, η ταραχή περιορίζεται. Ακτινοβολεί τη χάρη του Θεού, και δι’ αυτού, η χάρις εξαπλούται σ’ όλο το περιβάλλον του και το αγιάζει».

 ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΙΔΙΔΕΣΘΕ ΣΕ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ, 

ΓΙΑ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΤΟ ΠΟΘΟΥΜΕΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!

Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης: Εσείς στενοχωρείσθε, όταν οι άλλοι δεν είναι καλοί, ενώ πρέπει να επιδίδεσθε σε προσευχές, για να έρθει το ποθούμενο με την χάρη του Θεού. Αυτό που εμείς δεν μπορούμε να το κάνουμε, θα το κάνει η χάρις Του. 

 

ΣΗΜΕΡΑ ΑΝΗΣΥΧΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ, ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΜΕΣΑ ΜΑΣ!

Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης: Σήμερα, παιδί μου, δεν έχουμε τον Χριστό μέσα μας και γι’ αυτό ανησυχούμε για τον αντίχριστο. Όταν βάλουμε τον Χριστό μέσα μας, τα πάντα γίνονται Παράδεισος. 

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ

Για την συνάντηση στο Μέγαρο Μαξίμου και το θέμα του μαθήματος των θρησκευτικών μίλησε στην εκπομπή του ΣΚΑΙ ''Αταίριαστοι'' ο Σεβ. Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος.

''Η συνάντηση ήταν μια αξιοπρεπής συνάντηση, δεν ξέρω αν έπρεπε να γίνει έτσι όπως έγινε, προσωπικά νομίζω ότι αυτά πιο εύκολα λύνονται με χαμηλότερους τόνους παρά με αυτό τον τρόπο. Παρά ταύτα ήταν μια πολύ αξιοπρεπής και ευγενής επικοινωνία και από τις δύο πλευρές'' ανέφερε μεταξύ άλλων ο Σεβασμιώτατος.

Στην συνέχεια ο κ. Νικόλαος συμπλήρωσε: ''Έπρεπε να τεθεί το θέμα γιατί η Εκκλησία έχει αντιδράσει και να καταθέσει το λόγο της. Αφορμή ήταν τα Θρησκευτικά και αυτό συζητήθηκε, αν κι εγώ προσωπικά πιστεύω το θέμα είναι πολύ βαθύτερο. Είναι ιδεολογική σύγκρουση, και όχι σύγκρουση πολιτικών απλών ή μόνο εγωισμών.''

Για το αν τα Θρησκευτικά θα έπρεπε να έχουν και τις υπόλοιπες θρησκείες ο κ. Νικόλαος απάντησε: ''Κατ' αρχάς τα θρησκευτικά πάντα είχαν και τις υπόλοιπες θρησκείες και φυσικά και πρέπει να τις έχουν. Ακόμα και στην κατήχηση η Εκκλησία πρέπει να πει τι λένε και οι άλλες θρησκείες.''

Για το αν η Εκκλησία πρέπει να έχει λόγο στο τι διδάσκεται στα σχολεία ο Μητροπολίτης Μεσογαίας τόνισε: ''Ε πως δεν πρέπει να έχει. Φυσικά και πρέπει να έχει λόγο η Εκκλησία, όπως πρέπει και πολύ σωστά της προβλέπεται αυτό το δικαίωμα, της κάθε άλλης θρησκείας να εκφράσει αυτό που η ίδια ζει και πιστεύει στους μαθητές της. Αυτό ζήτησε και η Εκκλησία, ότι να έχουμε λόγο κι εμείς.''

Επίσης ο κ. Νικόλαος πρόσθεσε: ''Εγγυητής για αυτό που λέει η Εκκλησία είναι η ίδια, άρα έχει λόγο και πρέπει να τον έχει, τη στιγμή μάλιστα που έχουμε μια κυβερνητική αντίληψη πολιτική που έχει σφραγίδα αντιεκκλησιαστική''.

Για την σκληρή, όπως την χαρακτήρισε, δήλωση του Υπουργού Παιδείας κ. Νίκου Φίλη ότι η Εκκλησία έχει συμβάλει στην ηθική έκπτωση της κοινωνίας ο Μητροπολίτης Μεσογαίας υπογράμμισε: ''Εάν αυτό του ξέφυγε πρέπει να το μαζέψει. Εάν το εννοεί τότε έχουμε τεράστιο πρόβλημα. Σημαίνει ότι αμφισβητεί την Εκκλησία ως προς την συνέπεια επιτέλεσης της αποστολής της, δημόσια, την γκρεμίζει και ακυρώνει τον εαυτό του ως συνομιλητή της.''

Romfea.gr 

Ο ΠΑΠΑΣ ΠΗΓΕ "ΓΙΑ ΜΑΛΛΙ" ΣΤΗ ΓΕΩΡΓΙΑ, ΑΛΛΑ ΑΠ' ΟΤΙ ΦΑΙΝΕΤΑΙ, ΕΦΥΓΕ... "ΚΟΥΡΕΜΕΝΟΣ"

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 10^η Οκτωβρίου 2016.

Ο ΠΑΠΑΣ ΠΗΓΕ «ΓΙΑ ΜΑΛΛΙ» ΣΤΗ ΓΕΩΡΓΙΑ, ΑΛΛΑ ΑΠ’ ΟΤΙ ΦΑΙΝΕΤΑΙ, ΕΦΥΓΕ…«ΚΟΥΡΕΜΕΝΟΣ»

   

Με μεγάλη ανακούφιση και ικανοποίηση πληροφορηθήκαμε από τα ΜΜΕ ότι το νέο ταξίδι του Πάπα Φραγκίσκου, αυτή τη φορά σε μια παραδοσιακά Ορθόδοξη χώρα, την Γεωργία, που πραγματοποιήθηκε λίγες ημέρες μετά την Διαθρησκειακή Συνάντηση της Ασίζης, (30.9-2.10.16), ευτυχώς δεν είχε τα αναμενόμενα για τους παπικούς αποτελέσματα. Μάλλον κατέληξε σε τραγική αποτυχία, δεδομένου ότι περιορίστηκε σε εθιμοτυπικές συναντήσεις και φιλοφρονήσεις με εκατέρωθεν προσφωνήσεις μεταξύ του Πατριάρχου Γεωργίας και του Πάπα. Ο Πάπας και η συνοδεία του προσδοκούσαν πολλά περισσότερα από την επίσκεψη αυτή, αλλά φαίνεται ότι έφυγαν με άδεια χέρια. Εδώ επαληθεύεται η λαϊκή παροιμία: «πήγε για μαλλί, αλλά έφυγε …κουρεμένος». Τώρα πως συμβαίνει να έφυγε «κουρεμένος» ο Πάπας, αφού έτσι και αλλιώς είναι φαλακρός, αυτό είναι άλλο θέμα! Μπορούμε δε να πούμε ότι η αποτυχία του αυτή εν πολλοίς οφείλεται στη σθεναρή αντίδραση του κλήρου και του πιστού λαού της Γεωργίας.

   Δεν είχαμε συμπροσευχές, ούτε κοινές διακηρύξεις των δύο θρησκευτικών ηγετών. Δεν επαναλήφθηκαν όλα εκείνα τα αξιοθρήνητα που είδαμε πριν μερικά χρόνια κατά την επίσκεψη του Πάπα Βενεδίκτου ΙΣΤ΄ στο Φανάρι το 2006.Να υποδέχεται δηλαδή ο Πατριάρχης τον αιρεσιάρχη Πάπα με την προσφώνηση «ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου», να τον ανεβάζει σε υψηλό θρόνο, να τον ασπάζεται στο «αγαπήσωμεν αλλήλους», να του δίδει την άδεια να απαγγείλει το «Πάτερ ημών» και να ευλογήσει τον λαό και τέλος να δέχεται να του ψάλλουν «Πολυχρόνιον» και άλλα τροπάρια όπως το παρακάτω:«Κωνσταντίνου η Πόλις Πρωτοκλήτου λυχνία τε άγει εορτήν λαμπροφόρον, δεχομένην τον πρόεδρον Ρωμαίων Εκκλησίας της σεπτής….». Δεν είχαμε επίσης χειροφιλήματα στον Πάπα από τους κληρικούς του Πατριαρχείου, όπως με θλίψη παρακολουθήσαμε προ ημερών στην Συνάντηση της Ασίζης. Στην υπαίθρια, σε στάδιο ποδοσφαίρου, παπική «λειτουργία», συμμετείχαν μόλις 3000 παπικοί, ενώ  δεν παρέστη κανένας ορθόδοξος κληρικός.

   Από πρόσφατη δημοσίευση στο διαδίκτυο με τίτλο: «Ο Πατριάρχης Γεωργίας Ηλίας Β΄ προς τον Πάπα Φραγκίσκο: ‘Μόνο η αληθινή πίστη και η αληθινή αγάπη θα ανοίξει το δρόμο προς την ενότητα’» (των πρωτοπρεσβυτέρων π. Πέτρου Χιρς και π. Αναστασίου Γκοτσόπουλου) πληροφορηθήκαμε ότι ο Πατριάρχης κατά την προσφώνησή του είπε με ιδιαίτερη έμφαση στον πάπα: «Μόνο η αληθινή πίστη και η αληθινή αγάπη θα ανοίξει το δρόμο προς την ενότητα». Επίσης, λίγο νωρίτερα πάλι τόνισε: «Η αληθινή πίστη, ταπείνωση, μετάνοια και η φιλανθρωπία συνθέτουν το συντομότερο δρόμο προς τη σωτηρία». Κατά την ταπεινή μας γνώμη η απάντηση του Πατριάρχου είναι μεν ορθή, αλλά είναι και ελλιπής. Διότι αφήνει μετέωρο και αναπάντητο το ερώτημα, το οποίο εύλογα θα μπορούσε να θέσει ο Πάπας στον Πατριάρχη: Και που βρίσκεται η αληθινή πίστη; Στην Ορθοδοξία, στον Παπισμό, ή κάπου αλλού; Έπρεπε λοιπόν να δώσει απάντηση στο παρά πάνω ερώτημα και να διακηρύξει σαφέστατα, απροκάλυπτα και χωρίς περιστροφές, ότι «η αληθινή πίστη» βρίσκεται μόνο στην Ορθοδοξία. Ότι ο Παπισμός έχει εισαγάγει πλήθος αιρετικών διδασκαλιών στην μακραίωνη ιστορική πορεία του και ότι επομένως βρίσκεται έξω από την Μία, Αγία, Καθολική, και Αποστολική, Ορθόδοξη Εκκλησία. Και στη συνέχεια να τον προσκαλέσει σε μετάνοια και επιστροφή στην Ορθοδοξία. Μια τέτοια απάντηση θα ήταν μια αληθινά ομολογιακή απάντηση και τότε ο Πατριάρχης θα ήταν όντως αληθινός μιμητής των αγίων Πατέρων.

Δεν είναι δύσκολο να συμπεράνει κανείς, ποιοί μπορεί να ήταν οι στόχοι και οι επιδιώξεις του ρωμαίου ποντίφικα κατά την επίσκεψή του στην μακρινή αυτή χώρα του Καυκάσου, στην οποία οι παπικοί δεν ξεπερνούν το 3% του πληθυσμού, και η οποία βρίσκεται στο περιθώριο των διεθνών πολιτικών εξελίξεων και εκκλησιαστικών δρωμένων.  Η επίσκεψη αυτή, κατά την ταπεινή μας γνώμη, δεν είναι καθόλου άσχετη με το γεγονός ότι η Εκκλησία της Γεωργίας είναι μια από τις τέσσερις Εκκλησίες, που δεν συμμετείχαν στην «Σύνοδο» της Κρήτης. Όπως έχουμε σχολιάσει σε παλαιότερες ανακοινώσεις μας, η «Σύνοδος» αυτή εναρμονίστηκε πλήρως με τις αποφάσεις της Β΄ Βατικανής Συνόδου. Γι’ αυτό άλλωστε πανηγύρισε ο Πάπας, όταν πληροφορήθηκε τις αποφάσεις της. Οπωσδήποτε όμως η χαρά του αυτή μετριάστηκε σημαντικά, όταν έμαθε την μη συμμετοχή των τεσσάρων Εκκλησιών.

   Αλλά δεν ήταν μόνον η μη συμμετοχή της Γεωργιανής Εκκλησίας στη «Σύνοδο» της Κρήτης, που στεναχώρησε σφόδρα τον Πάπα. Ήταν και το γεγονός ότι οι Γεωργιανοί εξέφρασαν αντιρρήσεις και τελικά απέρριψαν το κείμενο με τίτλο: «Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν χριστιανικόν κόσμον», το οποίο νομιμοποιεί συνοδικά, αντί να καταδικάσει, τον Οικουμενισμό. Οι Γεωργιανοί με την απόρριψη αυτή ουσιαστικά δεν δέχονται τον όρο «Εκκλησία» στους αιρετικούς παπικούς.

     Άλλη μια παράμετρος που προσδιορίζει την επίσκεψη αυτή και έχει οπωσδήποτε άμεση σχέση μ’ αυτήν, είναι το γεγονός ότι εντός των προσεχών ημερών αναμένεται η εν λόγω Εκκλησία να πάρει επίσημη συνοδική απόφαση κατόπιν συνοδικής μελέτης των οκτώ συνοδικών κειμένων, που παρήγαγε η «Σύνοδος» της Κρήτης. Το πλέον πιθανόν είναι, ότι δεν θα εγκρίνει τα εν λόγω κείμενα, ή τουλάχιστον το επίμαχο κείμενο με τίτλο:«Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν χριστιανικόν κόσμον», και δεν θα αναγνωρίσει πανορθόδοξο κύρος στις αποφάσεις της. Θα την θεωρήσει ως μία προσυνοδική διάσκεψη και τίποτε περισσότερο. Και αυτό βέβαια είναι κάτι που θα αποτελέσει ισχυρό πλήγμα για τους παπικούς.

    Μια τρίτη παράμετρος που μπορεί να έπαιξε κάποιο ρόλο στην επίσκεψη αυτή του Πάπα, είναι η πρόσφατη επίσκεψη στη Γεωργία τον περασμένο Ιούλιο μιας εξαμελούς αντιπροσωπείας από την «Σύναξη Κληρικών και Μοναχών», μεταξύ των οποίων ο π. Θεόδωρος Ζήσης, ομ. Καθηγητής του Α.Π.Θ. και ο κ. Δημήτριος Τσελεγγίδης, Καθηγητής του Α.Π.Θ. Ως γνωστόν η παρά πάνω αντιπροσωπεία έτυχε θερμής υποδοχής από τον Πατριάρχη, τον κλήρο και τον πιστό λαό της Γεωργίας. Οι δε συζητήσεις μεταξύ αυτών και της αντιπροσωπείας είχαν καρποφόρα αποτελέσματα. Όλα αυτά βέβαια ελύπησαν σφόδρα τόσο το Φανάρι, όσο και τον Πάπα.

    Τέλος δεν θα πρέπει να ξεχνούμε ότι η Εκκλησία της Γεωργίας από το 1983 έπαυσε να είναι μέλος του Π.Σ.Ε., (κάτι το οποίο βέβαια δεν είναι αρεστό ούτε στο Φανάρι, ούτε στο Βατικανό), παρά το γεγονός ότι δέχθηκε  και εξακολουθεί να δέχεται μέχρι σήμερα ισχυρές πιέσεις από πολιτικούς και εκκλησιαστικούς παράγοντες, να επανέλθει σ’ αυτό. Ως εκ τούτου δεν συμμετέχει στα οικουμενιστικά δρώμενα των άλλων τοπικών Εκκλησιών και αποτελεί, (μαζί με την Εκκλησία της Βουλγαρίας, που και αυτή δεν συμμετέχει στο Π.Σ.Ε.) ένα ισχυρό φραγμό στον οικουμενιστικό κατήφορο. Σύμφωνα με πρόσφατο ανακοινωθέν του Πατριαρχείου Γεωργίας: «Η Εκκλησία της Γεωργίας έχει κρατήσει αυστηρή στάση σε θέματα οικουμενισμού, αφού διέκοψε την συμμετοχή της στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών από το 1983 και επίσης απείχε από την πρόσφατη πανορθόδοξη συνάντηση στην Κρήτη, διατυπώνοντας μάλιστα κριτική επί των εγγράφων της συναντήσεως, ως και επί της κοινής δήλωσης που προέκυψε από την πρόσφατη συνάντηση μεταξύ Ορθοδόξων και Καθολικών στο Chieti της Ιταλίας» (28.9.16). 

     Έχοντας λοιπόν ο Πάπας όλα αυτά τα αρνητικά δεδομένα, ήρθε στην Γεωργία προφανώς για να βολιδοσκοπήσει πώς μπορεί να προσεγγίσει την Εκκλησία αυτή και πώς μπορεί να απλώσει γέφυρες επικοινωνίας και διαλόγου προς όφελος του Βατικανού. Πως θα μπορούσε να κερδίσει την εμπιστοσύνη του Πατριάρχου και των επισκόπων, ώστε να δεχθούν μια οικουμενιστικού τύπου Εκκλησιολογία, όπως αυτή εκφράζεται στην βαπτισματική «θεολογία» της Β΄ Βατικανής Ψευδοσυνόδου.

Αλλά δόξα τω Θεώ! Η Εκκλησία της Γεωργίας με αφορμή την επίσκεψη του Πάπα απέδειξε, ότι αγρυπνεί απέναντι στον προβατόσχημο λύκο του  Βατικανού. Ότι αποτελεί ένα ισχυρό προπύργιο της Ορθοδοξίας, ένα από τα τελευταία, που εξακολουθούν να αντιστέκονται στη λαίλαπα του Οικουμενισμού.

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών

http://thriskeftika.blogspot.gr

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΟΥΡΗΣ: «Ω ΕΛΛΑΣ, ΗΡΩΩΝ ΧΩΡΑ, ΤΙ ΓΑΪΔΑΡΟΥΣ ΒΓΑΖΕΙΣ ΤΩΡΑ;»

«Ώ Ελλάς, ηρώων χώρα, τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα;» Γιώργος Σουρής, ο ποιητής που προτάθηκε για Νόμπελ λογοτεχνίας και σατίριζε πολιτικούς και τραπεζίτες. Απορρίφθηκε από τη Φιλοσοφική και αυτοσαρκάστηκε.

Ο Γιώργος Σουρής έχει γράψει ίσως το πιο εύστοχο και διαχρονικό ποίημα για την κακοδαιμονία της ελληνικής πολιτικής σκηνής, που αντικατοπτρίζει όλα τα ελαττώματα της φυλής με απαράμιλλο σαρκασμό, αυτογνωσία και γλυκόπικρο χιούμορ.

Ποιος είδε κράτος λιγοστό

σ' όλη τη γη μοναδικό,

εκατό να εξοδεύει

και πενήντα να μαζεύει;

Να τρέφει όλους τους αργούς,

νά 'χει επτά Πρωθυπουργούς,

ταμείο δίχως χρήματα

και δόξης τόσα μνήματα;

Νά 'χει κλητήρες για φρουρά

και να σε κλέβουν φανερά,

κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε

τον κλέφτη να γυρεύουνε;

Όλα σ' αυτή τη γη μασκαρευτήκαν

ονείρατα, ελπίδες και σκοποί,

οι μούρες μας μουτσούνες εγινήκαν

δεν ξέρομε τί λέγεται ντροπή.

Σπαθί αντίληψη, μυαλό ξεφτέρι,

κάτι μισόμαθε κι όλα τα ξέρει.

Κι από προσπάππου κι από παππού

συγχρόνως μπούφος και αλεπού.

Θέλει ακόμα -κι αυτό είναι ωραίο-

να παριστάνει τον ευρωπαίο.

Στα δυό φορώντας τα πόδια που 'χει

στο 'να λουστρίνι, στ' άλλο τσαρούχι.

Σουλούπι, μπόϊ, μικρομεσαίο,

ύφος του γόη, ψευτομοιραίο.

Λίγο κατσούφης, λίγο γκρινιάρης,

λίγο μαγκούφης, λίγο μουρντάρης.

Και ψωμοτύρι και για καφέ

το «δε βαρυέσαι» κι «ωχ αδερφέ».

Ωσάν πολίτης, σκυφτός ραγιάς

σαν πιάσει πόστο: δερβέναγάς.

Δυστυχία σου, Ελλάς,

με τα τέκνα που γεννάς!

Ώ Ελλάς, ηρώων χώρα,

τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα;

Οι τραπεζίτες στο στόχαστρό του

Κυρίως, σατίριζε την επικαιρότητα μέσα από τους διαλόγους δύο χαρακτήρων, του Φασουλή και του Περίκλετου. Από τη σάτιρά του δεν ξέφευγε κανείς και γι΄ αυτό εκτός από πολλούς θαυμαστές, είχε και αρκετούς πολέμιους. Στο πρώτο κιόλας τεύχος του «Ρωμηού», που κυκλοφόρησε στις 2 Απριλίου, έδωσε στίγμα, «καρφώνοντας» τους τραπεζίτες με το ποίημά του «Πρωταπριλιά»:

«Εχθές που ήταν Πρωταπριλιά,

αποφασίσαν κι οι Τραπεζίτες, να μη φτωχαίνουν τον κόσμο πλια,

και ούτε να ‘χουν κρυφούς μεσίτες

κι απ’ τα καλά των και τους παράδες

να πάρουν μέρος κι οι φουκαράδες».

Η αριστοτεχνική μετάφραση πού έκανε στις «Νεφέλες» του Αριστοφάνη στάθηκε αφορμή για να τον αποκαλέσουν «Σύγχρονο Αριστοφάνη», χαρακτηρισμό που μπόρεσε να υποστηρίξει με το ταλέντο του να προκαλεί το γέλιο στους αναγνώστες του.

http://news247.gr

ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΨΕΥΔΟΑΓΙΑΣ ΤΟΥ ΒΑΤΙΚΑΝΟΥ ΜΗΤΕΡΑΣ ΤΕΡΕΖΑΣ

Πρωτοπρεσβ. π. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος
ἐφημ. Ἱ. Ν. Ἁγίας Παρασκευῆς Νέας Καλλιπόλεως Πειραιῶς 

Ἐν Πειραιεῖ 30-9-2016

Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία κρατᾶ τά αὐθεντικά στοιχεῖα ἀνακηρύξεως τῶν Ἁγίων της. Πιστεύει στό δόγμα τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ καί στήν ἄκτιστη Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τό Ὁποῖο, ὡς Θεός, ἀναδεικνύει τούς Ἁγίους. Στήν Ὀρθοδοξία τηροῦνται ὁρισμένες ἁγιολογικές προϋποθέσεις καί κριτήρια, μέ τίς ὁποῖες ἡ Ἐκκλησία, ὡς Σῶμα Χριστοῦ, προχωρᾶ στήν ἁγιοκατάταξη, ὅπως εἶναι : α) ἡ πράξη ἀνακήρυξης ἀπό τήν τοπική κοινωνία, ἡ ὁποία ὀμολογεῖ ὡς σῶμα ὅτι ὁ ὑποψήφιος πρός ἁγιοκατάταξη ἔχει φτάσει στόν φωτισμό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί στή θέωση, δηλ. ἡ ἀναγνώρισή του ἀπό τόν πιστό λαό, ἡ φωνή τοῦ λαοῦ (vox populi), β) τό ὀρθόδοξο φρόνημα, δηλ. ἡ Ὀρθοδοξία του, γ) ὁ ἅγιος καί ἐνάρετος βίος, δηλ. ἡ ὀρθοπραξία του, δ) τό μαρτύριο, ε) τό λείψανο καί ἡ κατάσταση τοῦ λειψάνου, δηλ. κατά πόσο εἶναι αὐτό ἀκέραιο, ὑπερβαίνοντας τήν φθορά τοῦ χρόνου. Ἀπό τήν ἄλλη πλευρά, μπορεῖ νά διαλυθεῖ τό λείψανο, ἀλλά νά ὑπάρχει ἐκπομπή εὐωδίας. Αὐτά εἶναι ἔκτακτα στοιχεῖα, πού μαρτυροῦν περί τῆς ἁγιότητας. Χωρίς λείψανο μέ αὐτές τίς ἰδιότητες καί χωρίς τήν ὕπαρξη θαυμάτων δέν ἀνακηρύσσεται κάποιος Ἅγιος, καί στ) ἡ τέλεση θαυμάτων. Ἅγιος, πού δέν θαυματουργεῖ, δέν θεωρεῖται Ἅγιος. Δέν ἔχει σημασία, ἐάν εἶναι κάποιος εὐσεβής, καλός καί ὑπάκουος, ἀλλά ἄν φανερώνει τήν Χάριν τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ, πού ἐνοικεῖ μέσα του, ἄν ἔχει γίνει ὁ ἄνθρωπος Ναός τοῦ Θείου Πνεύματος. Στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία κάνουμε λόγο γιά ἀναγνώριση καί ἀνακήρυξη τῆς ἤδη ὑπαρχούσης ἁγιότητος ἑνός κεκοιμημένου μέλους τῆς Ἐκκλησίας. Μέ τόν ὅρο «ἀναγνώριση» ἐννοοῦμε τήν ἰδιαίτερη ἐν Χριστῷ ἀποδοχή καί τιμή, πού αὐθόρμητα ἀποδίδει τό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας σέ ὁρισμένα κεκοιμημένα μέλη της, τά ὁποία ξεχώρισαν γιά τήν ἀφοσίωσή τους στόν Θεό. Μετά τήν ἀναγνώριση, ἡ διοικοῦσα Ἐκκλησία ἐγγράφει τά μέλη αὐτά στό ἑορτολόγιο, τά προβάλλει στούς πιστούς καί τούς προτρέπει νά τά τιμοῦν καί νά τά μιμοῦνται(1).
 

Ἀντιθέτως, ἡ ἀνακήρυξη ἁγίων στήν αἱρετική θρησκευτική παρασυναγωγή τοῦ Παπισμοῦ ἀπό τό Σχίσμα κι ἔπειτα ἔχει χάσει τά στοιχεῖα καί τά κριτήρια τῆς ἀρχαίας πατερικῆς παραδόσεως. Μία ἀπό τίς μεγαλύτερες αἱρέσεις τοῦ Παπισμοῦ εἶναι ὅτι ἀποδίδει στόν Ἅγιο Τριαδικό Θεό κτιστές ἐνέργειες. Οἱ Παπικοί (καί οἱ Προτεστάντες) πιστεύουν ὅτι ἡ Χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἶναι κτιστή (κτιστή Χάρις). Αὐτό ἔρχεται ὡς ἀποτέλεσμα τῆς ἄλλης δεινῆς αἱρέσεως τῆς ἐκπορεύσεως τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί ἐκ τοῦ Υἱοῦ (Filioque). Ὅμως, κτιστές ἐνέργειες ἔχουν μόνο τά κτίσματα. Ὁ ἄκτιστος Τριαδικός Θεός ἔχει ἄκτιστες ἐνέργειες. Ἐφόσον ἡ Χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἶναι κτιστή, τό Ἅγιον Πνεῦμα δέν εἶναι Θεός καί ἑπομένως δέν μπορεῖ νά ἀναδεικνύει Ἁγίους. Γι'αὐτό τούς Ἁγίους στό Βατικανό τούς ἀναδεικνύει μόνο ὁ Πάπας, ἀντικαθιστώντας τό ἔργο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Στόν Παπισμό συγκροτεῖται ἕνα δικαστήριο, στό ὁποῖο προεδρεύει ὁ ἑκάστοτε Πάπας, ὅπου βάσει αὐτοῦ κρίνεται, ἐάν πρέπει νά ἁγιοποιηθεῖ ἕνα πρόσωπο ἤ ὄχι. Ἀπό τή μιά πλευρά βρίσκεται ὁ δικηγόρος τοῦ διαβόλου (advocatus diavoli), ὁ ὁποῖος παρουσιάζει ὅλα τά ἀρνητικά στοιχεῖα, πού τυχόν ὑπάρχουν γιά τό συγκεκριμένο πρόσωπο, καί ἀπό τήν ἄλλη ὁ συνήγορος ὑπεράσπισης. Στό τέλος, βεβαίως, ἐπιβάλλεται πάντοτε ἡ θέληση τοῦ Πάπα. Σύμφωνα μέ τόν Εὐγένιο Βούλγαρη, στόν Παπισμό ἰσχυρίζονται ὅτι δέν εἶναι δυνατόν νά ὑπάρχουν ἅγιοι στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μετά τό Σχίσμα, διότι μετά ἀπ'αὐτό ἡ θεία Χάρις ἐγκατέλειψε τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Ἀνατολῆς, καί ὅτι μόνο ὁ Πάπας ἔχει τήν ἐξουσία νά ἀνακηρύττει ἁγίους(2). Τά τελευταῖα χρόνια παρουσιάστηκε ἡ παπική ἄποψη ὅτι εἶναι ἀναγκαῖο νά περάσουν ἑκατό ἤ τουλάχιστον πενήντα χρόνια ἀπό τήν κοίμηση κάποιου, γιά νά ἀναγνωριστεῖ ὡς ἅγιος. Ἡ ἄποψη αὐτή ἐξ ὀρθοδόξου ἐπόψεως δέν εἶναι ὀρθή καί δέν μαρτυρεῖται ἀπό τήν παράδοση. Τέλος, στόν Παπισμό γίνεται λόγος γιά «ἁγιοποίηση» ἑνός κεκοιμημένου μέλους ἀπό τόν Πάπα. Ὅμως, ὁ ὄρος «ἁγιοποίηση» εἶναι ἀπαράδεκτος γιά τούς Ὀρθοδόξους, δεδομένου ὅτι προϋποθέτει δικανικές καί ἐκκλησιολογικές θέσεις, πού εἶναι ξένες πρός τήν Ὀρθόδοξη παράδοση. Μόνον ὁ Θεός ἁγιοποιεῖ. Ὄχι ὁ  Πάπας. Ὁ ἄνθρωπος στή συνέχεια ἀναγνωρίζει καί ἀνακηρύττει αὐτή την ἁγιότητα.
 

Τήν ἀνωτέρω μηχανή ἁγιοποιήσεων τοῦ Βατικανοῦ ἔβαλε σέ λειτουργία στίς ἡμέρες μας ἡ πρόσφατη «ἁγιοποίηση», πού ἔκανε ὁ αἱρεσιάρχης Πάπας Φραγκίσκος, στίς 4-9-2016, τῆς Μητέρας Τερέζας, μιᾶς παπικῆς μοναχῆς, πού ἔδρασε στήν Καλκοῦτα.
 

Ἐπ’εὐκαιρίᾳ τῆς ἀναφορᾶς στόν μοναχισμό, θά πρέπει νά ἐπισημανθεῖ ὅτι τόσο ὁ μοναχισμός ὅσο καί ὁ ἐρημιτισμός στήν Δύση δέν ἔχουν καμμία σχέση μέ τόν ὀρθόδοξο ἀνατολικό μοναχισμό καί ἐρημιτισμό. Ὁ Παπισμός εὐνόησε τήν διαμόρφωση μοναχικῶν ταγμάτων (Δομινικανῶν, Φραγκισκανῶν κ.ἄ.), τά ὁποία εἶναι διασκορπισμένα σέ διάφορες περιοχές, ἀλλά ἔχουν ἑνιαία ὀργάνωση καί ὑπάγονται στήν κεντρική ἐξουσία. Ἀκόμη, χαρακτηρίζονται συνήθως γιά τήν ἐξειδίκευσή τους σέ κάποια ἰδιαίτερη ἀποστολή (π.χ. φιλανθρωπική δράση) καί διακρίνονται ἐξωτερικά ἀπό τήν διαφορετική ἐνδυμασία τους. Τά μοναχικά τάγματα ἦταν καί παραμένουν ἄγνωστα στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, γιατί ἡ ὅλη δομή τους προϋποθέτει ἐντελῶς διαφορετική θεώρηση τῆς Ἐκκλησίας. Γενικά ὁ μοναχισμός στή Δύση τοποθετεῖται στήν ὑπηρεσία κάποιου κοινωνικοῦ σκοποῦ, δηλαδή εἶναι κυρίως ὀργανωτικός, ἐνῶ στήν Ἀνατολή εἶναι κυρίως ἐκφραστικός καί ἔχει ὡς κύριο σκοπό τήν προσευχή, τήν ὑπακοή, τήν ἀκτημοσύνη, τήν παρθενία, τήν κάθαρση ἀπό τά πάθη, τόν φωτισμό, τήν θέωση, τήν ὁμολογία καί τήν ὑπεράσπιση τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως ἔναντι τῶν ποικίλλων αἱρέσεων. Στό ἴδιο πλαίσιο κινεῖται καί ὁ ἐρημιτισμός, ὁ ὁποῖος ἔχει μεταλλαχθεῖ σέ κάποιο εἶδος κοινωνικοῦ ἐρημιτισμοῦ. Οὐσιαστικά ὁ ἐρημιτισμός στή Δύση, ἄν δέν ἔχει ἐκλείψει, ἔχει ἐξασθενήσει(3). Θά πρέπει, ἐπίσης, νά ἀναφερθεῖ ὅτι ἡ ἰδιότητα τοῦ μοναχοῦ στόν Παπισμό δέν θεωρεῖται ὅτι εἶναι ἰσόβια, ἀλλά ἐπιτρέπεται ὁ παπικός μοναχός ὅποτε θέλει νά ἀποποιηθεῖ τήν μοναχική του ἰδιότητα καί ἐν συνεχεία νά ἔλθει εἰς γάμου κοινωνίαν, χωρίς καθόλου συνέπειες, πράγμα ἐντελῶς ἀπαράδεκτο ἐξ ὀρθοδόξου ἐπόψεως.  
 

Ἐπανερχόμενοι στήν Μητέρα Τερέζα, θά πρέπει νά τονισθεῖ μέ ἔμφαση ὅτι πολλοί ἐρευνητές, ἱστορικοί ἀκόμα καί πανεπιστημιακοί ἔχουν ἐκφράσει τίς ἀμφιβολίες τους γιά τίς μεθόδους, πού χρησιμοποιοῦσε, ἀλλά καί γιά τίς σχέσεις, πού διατηροῦσε μέ πολιτικούς καί οἰκονομικούς παράγοντες (4), οἱ ὁποῖες δέν ἔχουν ὡς σήμερα διαψευσθεῖ.
 

Κατά τη διάρκεια της ζωῆς της ἀλλά καί μετά τόν θάνατό της, ἡ Μητέρα Τερέζα εἶχε ἐπικριθεῖ, ἐπειδή δέν χρησιμοποίησε τήν ἐπιρροή της στούς πολιτικούς ἡγέτες καί δέν ἐπιτέθηκε στίς ρίζες τῆς φτώχειας στόν κόσμο. Γραπτά της, πού δημοσιεύτηκαν τά τελευταία χρόνια, ἀποκάλυψαν ὅτι, κατά τό μεγαλύτερο μέρος τῆς ζωῆς της, αἰσθανόταν ὅτι ὁ Θεός τήν εἶχε ἀπορρίψει καί ἡ πίστη της εἶχε κλονιστεῖ τόσο, πού εἶχε φτάσει στό σημεῖο νά ἀμφισβητεῖ τήν ὕπαρξη Του(5).
 

Ἡ συγκεκριμένη ἀπόφαση τοῦ Βατικανοῦ περί ἁγιοποιήσεως τῆς Μητέρας Τερέζας ἔχει προκαλέσει ἀντιδράσεις, καθώς δέν εἶναι λίγοι ἐκεῖνοι, πού θεωροῦν ὅτι ἡ Μητέρα Τερέζα καί το κίνημά της «Missionaries of Charity» δέν βοήθησαν τήν ἐξάλειψη τῆς φτώχειας, ἀλλά ἔφεραν τά ἀκριβῶς ἀντίθετα ἀποτελέσματα. Ἀκόμα, ἡ ἴδια ἔχει κατηγορηθεῖ ὅτι βάπτιζε ἑτοιμοθάνατους ἀνθρώπους, χωρίς νά ἀναλογίζεται τήν πίστη τους σέ ἄλλη θρησκεία. Ὑπενθυμίζεται ὅτι τό 2003 εἶχε ἐκδοθεῖ βιβλίο μέ τίτλο«Μητέρα Τερέζα : Ἡ τελευταία ἐτυμηγορία», τό ὁποῖο βασιζόταν σέ μαρτυρίες ἀνθρώπων, πού συνεργάστηκαν μέ τήν Μητέρα Τερέζα, τό ὁποῖο ἀναφέρει ὅτι ὁ Μή Κερδοσκοπικός Ὀργανισμός (ΜΚΟ) «Missionaries of Charity» παρεῖχε ἐλλειπή ἰατροφαρμακευτική φροντίδα στούς φτωχούς, ἐπαναχρησιμοποιώντας ἀκόμα καί σύριγγες. Ὁ Christopher Hitchens, στό βιβλίο του «Ἱεραποστολική Στάση», ἀποκαλεῖ τήν Μητέρα Τερέζα «θρησκόληπτη» καί τήν κατηγορεῖ γιά συνεργασία μέ πολιτικούς. Στόχος της ἦταν, σύμφωνα μέ τόν ἴδιο, ἡ δημιουργία μιᾶς αἵρεσης καί ὄχι ἡ παροχή βοήθειας στούς φτωχούς(6).
 

Μιά νέα ἔρευνα Καναδῶν ἀκαδημαϊκῶν βάζει φωτιά στό Βατικανό καί ἀπειλεῖ νά γκρεμίσει τόν μύθο τῆς Μητέρας Τερέζας, καθώς ὑποστηρίζει ὅτι ἡ ἁγιοποίηση τῆς εἰκόνας της ἦταν περισσότερο ἐπικοινωνιακό κόλπο παρά πραγματικότητα. Σύμφωνα μέ αὐτή τήν ἔρευνα, ἡ Μητέρα Τερέζα ἔβρισκε «ὄμορφο» θέαμα τό νά ὑποφέρουν οἱ καταπιεσμένοι καί προτιμοῦσε περισσότερο νά προσεύχεται γιά τούς ἀρρώστους, παρά νά τούς προσφέρει πραγματική ἰατρική βοήθεια. Προσθέτουν, ἐπίσης, ὅτι τό Βατικανό «ἔριξε κάτω ἀπό τό χαλί» ὁρισμένες αἰτιάσεις γιά ὕποπτες συναλλαγές καί ἐπαφές, ὥστε νά παραμερίσει τήν ἀναγκαῖα χρονική περίοδο τῶν πέντε ἐτῶν μέχρι νά τήν «ἁγιοποιήσει». Ἕνας ἀπό τούς ἐρευνητές, ὁ Σέρζ Λαριβέ ἀπό τό Πανεπιστήμιο τοῦ Μόντρεαλ, ἐκφράζει συγκεκριμένες ἀπορίες, καθώς διερωτᾶται : «Δεδομένης τῆς φειδωλῆς διαχείρισης τῶν ἔργων τῆς Μητέρας Τερέζας μπορεῖ κανείς νά ἀναρωτηθεῖ ποῦ πῆγαν τά ἑκατομμύρια δολλάρια, πού προορίζονταν γιά τούς φτωχότερους τῶν φτωχῶν»;Ἡ ἐρευνητική αὐτή ἐργασία ὑποστηρίζει ὅτι ἡ φημισμένη καλόγρια εἶχε 517 ἀποστολές σέ 100 χῶρες, ἀλλά ἡ πλειοψηφία τους δέν εἶχε τή σωστή ἰατρική φροντίδα καί ἀρκετοί ἀφέθηκαν νά πεθάνουν. Προσθέτει, ἐπίσης, ὅτι τό Βατικανό ἀγνόησε τούς ἰσχυρισμούς ἑνός γιατροῦ, ὁ ὁποῖος εἶχε ἐκφράσει σοβαρές ἀντιρρήσεις γιά ἕνα θαῦμα τῆς Μητέρας Τερέζας, ὅταν θεράπευσε μιά γυναίκα, πού εἶχε φυματίωση καί κύστη στίς ὠοθῆκες. Οἱ ἐρευνητές Κάρολ Σενεσάλ τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Ὀτάβα καί Ζενεβιέν Σενάρ ἀπό τό Πανεπιστήμιο τοῦ Μόντρεαλ ἔφτασαν, μαζί μέ τόν Λαριβέ, σέ αὐτά τά συμπεράσματα, ἐξετάζοντας τό 96% των ἔργων, πού ἔχουν δημοσιευθεῖ μέχρι τώρα γιά τή Μητέρα Τερέζα.

Σύμφωνα μέ τήν ἔρευνα, περίπου τό ἕνα τρίτο ἀπό τούς ἀσθενεῖς, πού πήγαιναν στά ἱδρύματά της, ἀφήνονταν στή μοίρα τους καί τελικά πέθαιναν, ἐνῶ ἀρκετοί ἐπιστήμονες διαπίστωναν σοβαρές ἐλλείψεις σέ πραγματικές ὑπηρεσίες φροντίδας, ἀνεπαρκή τροφή καί καθόλου παυσίπονα. Τό πρόβλημα, σύμφωνα μέ τούς ἐρευνητές, δέν ἦταν τά χρήματα, καθώς στά ταμεῖα τῶν ἱδρυμάτων συνέρρεαν ἑκατομμύρια δολλάρια, ἀλλά μιά περίεργη ἀντίληψη περί θανάτου καί βασάνων. «Ὑπάρχει κάτι ὄμορφο στό νά βλέπεις τούς φτωχούς νά ἀποδέχονται τή μοίρα τους, νά ὑποφέρουν ὅπως στά Πάθη τοῦ Ἰησοῦ», ἦταν ἡ ἀπάντηση τῆς Μητέρας Τερέζας στήν κριτική, πού δεχόταν. Παρουσιάζονται ἀκόμη καί ὁρισμένες κατηγορίες, ὅπως, ὅταν στήν περίπτωση μιᾶς σειράς ἀπό μεγάλες πλημμύρες στήν Ἰνδία ἤ στήν περίπτωση μιᾶς ἔκρηξης σέ ἕνα ἐργοστάσιο, ἡ Μητέρα Τερέζα πρόσφερε ἀναρίθμητες προσευχές καί φυλαχτά τῆς Παναγίας, ἀλλά καθόλου χρήματα. Ὡστόσο, δέν εἶχε κανένα πρόβλημα νά ἀποδεχθεῖ τό μετάλλιο τῆς Λεγεώνας τῆς Τιμῆς ἀπό τόν δικτάτορα τῆς Ἀϊτῆς Ντουβαλιέρ.

Οἱ ἐρευνητές ἀκόμη καταγράφουν τό γεγονός πώς, παρ' ὅλ’ αὐτά τά σκοτεινά σημεῖα στή ζωή καί τήν πορεία της, ἔφτιαξε μιά εἰκόνα ἁγιότητας καί ἀπέραντης καλοσύνης, κάτι πού ὀφείλεται σέ μιά χρήσιμη, ὅπως ἀποδείχθηκε, γνωριμία. Τό 1968 γνώρισε στό Λονδίνο τόν τότε ἐπικεφαλῆς τοῦ BBC Μάλκομ Μαγκέριτζ, ὁ ὁποῖος, ἐκτός ἀπό φανατικός πολέμιος τῶν ἐκτρώσεων, ὑποστήριζε τίς συντηρητικές ἀπόψεις τῆς διάσημης καλόγριας καί ἀποφάσισε νά προωθήσει τό ἔργο της. Τήν ἑπόμενη χρονιά γύρισε ἕνα ἀποθεωτικό ντοκιμαντέρ γιά τήν ἱεραποστολική της δράση καί κάπου ἐκεῖ ἀπογειώθηκε ἡ φήμη της, γιά νά ἐξελιχθεῖ σέ φιγούρα παγκόσμιας ἐμβέλειας. Ἀκόμη καί τό Βατικανό φαίνεται πώς βάπτισε τήν ἀμφιλεγόμενη θεραπεία μιᾶς κοπέλας ἀπό τή μητέρα Τερέζα ὡς θαῦμα, ὥστε νά ἐπιταχύνει τίς διαδικασίες ἁγιοποίησής της(7). 

Ὁ πιό σφοδρός ἐπικριτής της ἦταν ὁ δημοσιογράφος, συγγραφέας καί ἐρευνητής Κρίστοφερ Χίτσενς. Στό βιβλίο του «Μητέρα Τερέζα, Θεωρία καί Πράξη» καί στό ντοκιμαντέρ του «Οἱ Ἄγγελοι της Κολάσεως» παρουσιάζει τήν μοναχή, ὄχι ὡς τήν «Ἁγία τῆς Καλκούτας», ἀλλά ὡς διπλωμάτη τοῦ Βατικανοῦ. «Ἡ Μητέρα Τερέζα καί ἡ αἵρεσή της δέν ἐπεδίωκε τήν καταπολέμηση τῆς φτώχειας. Ἀντίθετα, παρότρυνε τους φτωχούς νά ἀποδεχτοῦν τη μοίρα, ἐνῶ παρουσίαζε τούς πλούσιους ὡς τούς εὐλογημένους τοῦ Θεοῦ», ἔγραφε. Ἡ Μητέρα Τερέζα κατηγορήθηκε ὅτι ἐκμεταλλεύτηκε τίς δωρεές, πού προορίζονταν γιά τήν ἵδρυση νοσοκομείων στίς χῶρες τοῦ Τρίτου Κόσμου, γιά νά ἱδρύσει μοναστήρια σέ 150 χῶρες. Πολλά ἀπό τά χρήματα, πού προορίζονταν γιά τούς φτωχούς, κατέληγαν σέ «μυστικούς» τραπεζικούς λογαριασμούς, τούς ὁποίους διαχειριζόταν ἡ ἴδια ἡ μοναχή. Ἐπίσης, τῆς ἔχει ἀσκηθεῖ κριτική γιά τήν ὑποστήριξη ἀκραίων ἀπόψεων κατά τῶν ἀμβλώσεων καί τῆς ἀντισύλληψης. «Ἡ μεγαλύτερη ἀπειλή γιά τήν εἰρήνη σήμερα εἶναι ὁ χαμός τοῦ ἀθώου ἀγέννητου παιδιοῦ. Ἄν μιά μητέρα μπορεῖ νά δολοφονήσει τό ἴδιο της τό παιδί, τί θά σταματήσει ἐσᾶς κι ἐμένα ἀπό το νά σκοτώσουμε ὁ ἕνας τον ἄλλον»; εἶχε ἀναφέρει. Διακήρυττε ὅτι δέν τήν ἐνδιέφερε ἡ πολιτική, ἀλλά εἶχε στενές ἐπαφές μέ τόν Ντιβαλιέ, πρώην δικτάτορα τῆς Ἀϊτῆς, πού συναναστρεφόταν μέ πόρνες, παραβατικούς καί δολοφόνους, καθώς καί τόν Χότζα, πρώην ἡγέτη τῆς κομμουνιστικῆς Ἀλβανίας. Ἐπίσης, οἱ κρατικοί ἀρχηγοί εἶχαν ὑπεξαιρέσει μεγάλα ποσά ἀπό τά ταμεῖα τῆς χώρας, τά ὁποία τέθηκαν στή διάθεσή της.  Ἀκόμα κανείς δέν μποροῦσε νά δικαιολογήσει τή στάση της ἀπέναντι στόν τραπεζίτη Τσάρλς Κίτινγκ, ὁ ὁποῖος, μεταξύ ἄλλων ξεπλυμάτων, εἶχε παραχωρήσει στή Μητέρα Τερέζα ποσό μεγαλύτερο τοῦ 1 ἐκ. δολλαρίων. Μεγάλη ἀγανάκτηση προκάλεσε ἡ στάση της στό μεγαλύτερο βιομηχανικό δυστύχημα τοῦ κόσμου, πού ἔγινε στή Μποπάλ τῆς Ἰνδίας καί κόστισε τήν ζωή χιλιάδων ἀνθρώπων. Ὅταν οἱ ἀγανακτισμένοι Ἰνδοί βγῆκαν στό δρόμο, ἀντιδρώντας στά ἐλλιπή μέτρα ἀσφαλείας τῆς πολυεθνικῆς ἑταιρείας Union Carbide, ἡ Μητέρα Τερέζα τούς ζήτησε νά συγχωρέσουν τήν πολυεθνική (8).

Ἐκτός τῶν ἀνωτέρω, εἶναι πολύ σημαντικό νά τονιστεῖ ὅτι ἡ Μητέρα Τερέζα ἐμφοροῦνταν ἀπό τό δαιμονικό πνεῦμα τοῦ διαθρησκειακοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὅπως ἀποδεικνύεται ἀπό τίς παρακάτω φωτογραφίες. Στίς 7 Ὀκτωβρίου 1975 στήν Καλκούτα ἡ Μητέρα Τερέζα συμπροσευχήθηκε μέ Βουδδιστές μέσα σέ Βουδδιστικό Ναό στό ἄγαλμα τοῦ Βούδδα. Ἄλλοτε, προσευχήθηκε μπροστά στόν τάφο καί τήν τεράστια φωτογραφία τοῦ Μαχάτμα Γκάντι. Καί ἄλλοτε δήλωσε ὅτι «ὅποια θρησκεία κι ἄν εἴμαστε, πρέπει νά προσευχόμασθε μαζί». Ἡ ἀγάπη τῆς Μητέρας Τερέζας γιά τούς ὀπαδούς τῶν ἄλλων θρησκειῶν καί ἡ ἔκφραση αὐτῆς κυρίως μέσῳ τῆς πνευματικῆς καί σωματικῆς φιλανθρωπίας συνδέθηκε μέ τήν ἀποστασία της ἀπό τόν Χριστό. Ἡ Μητέρα Τερέζα θυσίασε τήν πίστη της στόν Χριστό γιά χάρη τῆς κοσμικῆς ἀγάπης καί τῶν ἔργων φιλανθρωπίας. Ἄλλο εἶναι τό νά ἀκολουθεῖ κάποιος τό παράδειγμα τοῦ καλοῦ Σαμαρείτη καί ἄλλο τό νά γίνει ἀποστάτης τῆς πίστεως χάριν αὐτοῦ, προσευχόμενος, θυσιάζοντας στά εἴδωλα καί συμμετέχοντας σέ παγανιστικά τελετουργικά. Βεβαίως, οὔτε οἱ Ἀπόστολοι οὔτε οἱ Ἅγιοί μας ἔπραξαν ποτέ κάτι τέτοιο. Ἀντιθέτως, ἐπειδή ἀρνήθηκαν, ἐτελειώθησαν μέ μαρτυρικό τρόπο.

Τό συμπέρασμα ὅλων τῶν ἀνωτέρω εἶναι ὅτι στήν περίπτωση τῆς Μητέρας Τερέζας δέν συντρέχουν παντελῶς τά κριτήρια τῆς πατερικῆς παραδόσεως, ἐφόσον οὔτε τήν ἔξωθεν καλή μαρτυρία εἶχε, οὔτε ὀρθόδοξη ἦταν, ἀλλά αἱρετική παπική (στήν αἵρεση δέν ὑπάρχει ἁγιότητα, ἀλλά ἠθικισμός καί εὐσεβισμός), οὔτε ὀρθοπραξία εἶχε, οὔτε ἀφθαρσία τοῦ λειψάνου της καί εὐωδία ὑπῆρξε, οὔτε καί πραγματικά θαύματα ἔγιναν. Γιά τούς παραπάνω λόγους ὄχι μόνο ἁγία δεν εἶναι, ἀλλά ψευδοαγία καί ἡ ψυχή της, δυστυχῶς, ἔχει καταταχθεῖ στό ἀντίπαλο τοῦ Χριστοῦ στρατόπεδο, ὅπου προγεύεται τά τῆς κολάσεως, ἀπ’ ὅπου οὔτε ὁ ἁγιοποιήσας αὐτήν Πάπας Φραγκῖσκος, σύμφωνα μέ τήν δεινή πραγματικότητα, δέν μπορεῖ νά τήν σώσει. Εἶναι μεγάλη πλάνη ἕνας τόσο διαβεβλημένος ἄνθρωπος νά προβάλλεται ὡς «ἅγιος» ἀπό τόν Παπισμό καί νά παρασέρνει τούς «πιστούς» του νά τόν προσκυνοῦν ὡς «ἅγιο». Χρέος μας εἶναι νά προσευχόμαστε στήν ἀτομική μας προσευχή ἡ Μητέρα Τερέζα νά τύχει τῆς συγχωρήσεως καί τοῦ ἐλέους τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.     

__________________

1  ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΑΜΗΣ, Ἁγιολογία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐκδ. Π. Πουρναρᾶς, Θεσσαλονίκη 1999, σσ. 127-133.
2  ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ, Πρός Πέτρον τόν Κλαίρκιον ἐπιστολή περί τῶν μετά τό σχίσμα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί τῶν γινομένων ἐν αὐτῇ θαυμάτων, Ἀθήνα 1844, σσ. 13 ἐ., 18 ἐ.
3 ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΝΤΖΑΡΙΔΗΣ, Κοινωνιολογία τοῦ Χριστιανισμοῦ, ἐκδ. Πουρναρᾶς, Θεσσαλονίκηκη 1999, σσ. 128-132.
4  4-9-2016 Χιλιάδες πιστῶν στήν τελετή ἁγιοποίησης τῆς Μητέρας Τερέζας στή Ρώμη (VIDEO), http://www.amen.gr/article/xiliades-piston-stin-teleti-agiopoiisis-tis-miteras-terezas-sti-romi-video
5  Γιορτάζουν σέ ὅλη τήν Ἰνδία τήν ἁγιοποίηση τῆς Μητέρας Τερέζας, http://www.newsit.gr/kosmos/Giortazoyn-se-oli-tin-India-tin-agiopoiisi-tis-Miteras-Terezas/646753
6  2-9-2016 Ἀντιδράσεις μέ τήν ἁγιοποίηση τῆς Μητέρας Τερέζας στό Βατικανό, http://www.huffingtonpost.gr/2016/09/02/diethnes-mitera-tereza-vatikano_n_11834112.html
7  7-3-2013 ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗ  ΕΡΕΥΝΑ ΑΠΟΚΑΘΗΛΩΝΕΙ ΤΟΝ ΜΥΘΟ ΤΗΣ, Ἡ Μητέρα Τερέζα τῶν φτωχῶν τελικά ἦταν πλούσια, τσιγκούνα καί  ἄκαρδη, http://www.iefimerida.gr/news/93917/η-μητέρα-τερέζα-των-φτωχών-τελικά-ήταν-πλούσια-τσιγκούνα-και-άκαρδη
8  12-9-2016 Μητέρα Τερέζα, ἡ «Ἁγία τῶν Φτωχῶν». Οἱ κατηγορίες γιά σχέσεις μέ δικτάτορες, γιά κατάχρηση χρημάτων, καί ὅτι ἄφηνε τούς φτωχούς νά ὑποφέρουν. Ἡ ἁγιοποίηση μέ ἀμφισβητούμενο θαύμα καί ὁ ἀντίλογος, http://www.mixanitouxronou.gr/mitera-tereza-i-agia-ton-ftochon-i-katigories-gia-schesis-me-diktatores-gia-katachrisi-chrimaton-ke-oti-afine-tous-ftochous-na-ipoferoun-i-agiopiisi-me-amfisvitoumeno-thavma-ke-o-antilogos/ 

http://www.impantokratoros.gr