ΑΝ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ, ΑΡΧΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟΣ ΔΡΟΜΟΣ.

Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2016

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ ΤΗΣ ΑΣΕΒΕΙΑΣ

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΚΡΆΤΟΣ ΤΗΣ ΑΣΕΒΕΙΑΣ
Χαρά - Ανδριάνα Λιαναντωνάκη

ΔΕΝ ΣΕΒΟΝΤΑΙ οι κρατούντες (την εξουσία, με νύχια και με δόντια). ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΟΥΤΕ ΙΕΡΟ ΟΥΤΕ ΟΣΙΟ,  όπως έλεγαν οι παλαιοί.
Τι βαριά ασθένεια αυτή η ασέβεια και πόσο μολυσματική: σκορπά την ασυνειδησία, την ανομία, α-παιδεία, αλογία… Πόσο σκοτεινή και κατά κοινή ομολογία τυραννική αυτή η περιφερόμενη στον δημόσιο χώρο στα κανάλια, στη Βουλή, κ.ο.κ. ύβρις, των μετά μανίας και πάση θυσία, παρόλη τη κοινωνική κατακραυγή επίδοξων «εκσυγχρονιστών» της Ελλάδας …
Σε σχέση με το έγκλημα, που διαπράττεται αυτή την ώρα στην καρδιά της ελληνικής Παιδείας, είδαμε αυτή τη νέα «δημοκρατική» υπερεξουσία που ξεφύτρωσε στην Ελλάδα του μηδενισμού της Δημοκρατίας (της Γλώσσας, της Παράδοσης,  του Πολιτισμού, της Πίστης κ.ο.κ.), και η οποία ακούει (;) στο όνομα «αρμόδιες επιστημονικές επιτροπές».

Δια πάσαν νόσον…. αυτές οι επιτροπές, κυκλοφορούν και οπλοφορούν με περισσή επιστημονικοφάνεια και ασέβεια προς τα παραδεδομένα ήθη: «όλα τα σφάζουν και όλα τα μαχαιρώνουν» σαν πλανόδιοι έμποροι, αποφασισμένοι να ξεπουλήσουν τα πάντα, εργάζονται αόκνως και…. πολυπλοκάμως για τον βίαιο «εξορθολογισμό»-διαφωτισμό των πάντων στην πατρίδα μας.
Οι σκοτισμένοι θα μας δώσουν φως; Μα κι ένα παιδί του σχολείου, το βλέπει –την τύφλα τους! άκου γ’ δημοτικού να διδάσκονται τα παιδάκια θρησκειολογία. Απαράδεκτα, αδιανόητα,  ανόητα, επικίνδυνα, δηλητηριώδη και προσηλυτιστικά τα προτεινόμενα Νέα προγράμματα Σπουδών για τα Θρησκευτικά.
Οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί διαμαρτύρονται έντονα, αλλά ποιος τους ακούει; Αντιστέκονται θαρραλέα για λόγους συνειδήσεως, αλλά ο «δημοκρατικός» φρονηματισμός του Υπουργείου Παιδείας τους απειλεί εκβιαστικά με διοικητικά μέτρα και ενθαρρύνει το «συναδελφικό» κάρφωμα, για να εντοπιστούν παραβάτες, οι οποίοι – άκουσον - «παρενοχλούν τη νομιμότητα»!
Μας εμπαίζουν κανονικά αυτοί που παραβιάζουν κανονικά και συστηματικά τη νομιμότητα, την κοινωνική συνοχή και συνταγματική τάξη.  Μαίνονται: δεν έχουν ιερό και όσιο,  δεν θέλουν πιστούς, θέλουν «πολίτες» (όπως δήλωσε ο υπουργός εκ-παίδευσης και α-Παιδείας), ζητούν νέα πολιτισμική ταυτότητα,  δεν θέλουν ιστορία, δεν θέλουν τίποτε παλαιό και ιερό, δεν έχουν όραμα, θέλουν αχταρμά πολυπολιτισμικό, αυτό να διδαχθούν τα παιδιά. Όχι τον Ελληνισμό.. όχι τον οικουμενικό ελληνισμό,  αλλά τον οικουμενιστικό διεθνισμό, τον συγκρητισμό– όχι Μέγα Αλέξανδρο, όχι Μυκηναϊκό πολιτισμό!
Όπως είπε σε τηλεοπτική δήλωσή της η η αναπληρώτρια υπουργός α-παιδείας οι «αρμόδιες επιστημονικές επιτροπές» αποφασίζουν λίγο –πολύ για την αλλαγή του περιεχομένου των βιβλίων της ιστορίας και ο υπουργός συγκατατίθεται ή όχι! Με ποια αυθεντία, χωρίς σεβασμό στο παρελθόν στο συλλογικό ιστορικό βίωμα των Ελλήνων; Τι υβρις, Δεν σέβονται Χριστό! Δεν σέβονται λαό! Δεν σέβονται Παιδεία, ιστορία, δημοκρατία, Εκκλησία. Αυτή η ασέβειά τους είναι η αδυναμία τους.
Νομίζουν ότι μπορούν να εμπαίζουν τους Έλληνες και να ξηλώσουν τη διαχρονική ταυτότητα πολιτισμού, παιδείας και πίστης του λαού μας. Εργάζονται μανιωδώς γι’ αυτή την εξέλιξη. Δεν «αγκαλιάζουν του ξένους», όπως διατείνονται, τους χρησιμοποιούν, όπως και εμάς. Είναι ανήκουστη και απεχθής η ασέβειά τους. Ξένη στον λαό μας …πιο ξένη και από τους ξένους που φιλοξενούμε στην Ελλάδα. Δεν θέλουν να μας εκπαιδεύσουν να συνυπάρχουμε με τον Άλλον, όπως ισχυρίζονται. Επιθυμούν να γίνουμε εμείς άλλοι …μισ-αλλό-δοξοι, ρατσιστές, ‘ουδετερόθρησκοι’ φονταμενταλιστές…. Να γιορτάζουμε, ήθελαν κάποιοι, την απελευθέρωση της Αθήνας (12 Οκτωβρίου) με ανέγερση τεμένους. Υποκινούν τη βία, αναιρούν την ελευθερία. Μαρτύριο της συνειδήσεως, διωγμός.
Σε λίγες μέρες θα τιμήσουμε την εθνική επέτειο του ΌΧΙ, την σθεναρή αντίσταση του ελληνικού λαού στον κατακτητή, τη συστράτευση των πολιτών με της Αγίας Σκέπης την ισχύ- την θεία παρεμβολή του ουρανού που μας σκεπάζει όλους, χωρίς βία…
Αυτή μάλιστα, ΕΙΝΑΙ «υπερεξουσία», αυθεντία, η απουσία της ύβρεως, η ουσία της κοινωνίας της αγάπης, ο σεβασμός του άλλου ΚΑΙ του εαυτού – η συντριβή του φόβου!
Εδώ και τώρα, ας συντρίψουμε το κράτος του φόβου πριν αυτό σταδιακά μας συντρίψει!

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ!

-Γέροντα, όταν είμαι στενοχωρημένη, πως θα βρω παρηγοριά;
-Να καταφύγεις στην προσευχή. Και μόνον το κεφάλι σου να ακουμπήσεις σε μία εικόνα, θα βρεις παρηγοριά. Κάνε το κελλί σου σαν εκκλησάκι με εικόνες που σε αναπαύουν, και θα δης, θα βρίσκεις μέσα σε αυτό πολλή παρηγοριά.
-Μερικές φορές, Γέροντα, κατά την ώρα της προσευχής ασπάζομαι τις εικόνες. Είναι σωστό;
-Σωστό είναι. Κανονικά έτσι πρέπει να ασπαζόμαστε τις εικόνες: Να ξεχειλίζει η καρδιά μας από αγάπη προς τον Χριστό, την Παναγία και τους Αγίους, και να πέφτουμε , να προσκυνούμε τις άγιες εικόνες τους.

Μία χρονιά, στις 26 Μαρτίου, που γιορτάζουμε την Σύναξη του Αρχαγγέλου Γαβριήλ, προσευχόμουν όρθιος μπροστά στις εικόνες του Χριστού και της Παναγίας. Για μία στιγμή βλέπω τον Χριστό και την Παναγία να κινούνται σαν ζωντανοί! «Χριστέ μου, είπα, ευλόγησε με». Και, καθώς έπεφτα να προσκυνήσω, μία έντονη ευωδία γέμισε το κελλί. Με επιασε τρέλλα! Το χαλάκι που είχα στρωμένο κάτω, αν και ήταν γεμάτο χώμα, ακόμη και αυτό ευωδίαζε. Έμεινα γονατιστός και…. ασπαζόμουν αυτό το χαλάκι. Τέτοια ευωδία!

-Γέροντα, όταν προσεύχομαι, βοηθάει να φέρω στον νού μου την εικόνα του Χριστού;
-Κοίταξε, όταν προσεύχεσαι μπροστά σε μία εικόνα, η εικόνα βοηθάει, γιατί από την εικόνα περνάς στο εικονιζόμενο πρόσωπο. Όταν όμως προσεύχεσαι νοερώς και είσαι σκυμμένη με κλειστά τα μάτια, δεν πρέπει να φέρνης στην φαντασία σου εικόνες, γιατί μπορεί να το εκμεταλλευθή το ταγκαλάκι και να σού τα παρουσιάση σαν οράματα, για να σε πλανήση και να σού κάνει κακό.

Ιδίως η ευχή καλά είναι να γίνεται με καθαρό νού, χωρίς λογισμούς η παραστάσεις, έστω κι αν αυτές είναι εικόνες του Χριστού η παραστάσεις από την Αγία Γραφή, γιατί αυτό είναι επικίνδυνο, ιδιαίτερα για όσους έχουν πολλή φαντασία και υπερηφάνεια. Μόνον όταν έρχονται ρυπαροί η βλάσφημοι λογισμοί , μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε παραστάσεις από την Αγία Γραφή. Η καλύτερη όμως «παράσταση» είναι η συναίσθηση της αμαρτωλότητός μας και της αχαριστίας μας.

Ἀπὸ τὸ βιβλίο «Γέροντος Παισίου Ἁγιορείτου- Λόγοι Ζ΄Περὶ Προσευχῆς»

ΤΟ ΚΑΝΤΗΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΚΑΙ Η ΧΗΡΑ ΜΕ ΤΑ ΠΕΝΤΕ ΠΑΙΔΙΑ

Ήταν παραμονή του Ευαγγελισμού, 24 Μαρτίου του 1942, και ήμασταν στη Δράμα, στην ιδιαιτέρα μου πατρίδα. Η ξένη κατοχή ήταν βουλγάρικη. Οι στερήσεις, οι αρρώστιες και η πείνα είχαν πάρει τρομακτικές διαστάσεις και ο θάνατος θέριζε κάθε μέρα μικρούς και μεγάλους και ιδιαιτέρως τα παιδιά.
Μεταξύ των συγγενών μου είχα και μία μακρινή θεία, χήρα με πέντε παιδιά. Τον άνδρα της τον είχαν σκοτώσει οι κατακτητές πριν από έξι μήνες στις σφαγές της 29ης Σεπτεμβρίου τού1941.

Από τρόφιμα της είχαν απομείνει ένα δάκτυλο ελαιόλαδο και μία χούφτα καλαμποκάλευρο. Εκείνο, λοιπόν, το απόγευμα σκέφθηκε ότι αύριο, του Ευαγγελισμού, είχε έστω και κάτι λίγο για τροφή στα παιδιά: εκατό δράμια αλευράκι κι ένα δάκτυλο λαδάκι.

Ξαφνικά τα μάτια της έπεσαν πάνω στο σβησμένο καντήλι, που ήταν κρεμασμένο μπροστά στο εικονοστάσι. Και τότε μπήκε στο δίλημμα: Το λαδάκι στα νηστικά παιδιά της ή στο εικονοστάσι με την εικόνα του Ευαγγελισμού; Αποφασιστικά όμως έκαμε τον σταυρό της και είπε στην Παναγία: “Παναγία μου! Εγώ θα Σου ανάψω το καντήλι, γιατί η μέρα που ξημερώνει είναι πολύ μεγάλη για την πίστη μας, αλλά και Σύ όμως ανάλαβε να μου θρέψης τα παιδιά”. Πήρε το λιγοστό λαδάκι και μ’ αυτό άναψε το καντήλι της Παναγιάς. Το ιλαρό του φως φώτισε το φτωχικό σπίτι και η καρδιά της γέμισε από γαλήνη. Αυτό τους συνόδευσε στη βραδινή τους προσευχή και στον ύπνο τους όλο εκείνο το αξέχαστο βράδυ.
Την άλλη μέρα, μετά τη Θεία Λειτουργία, η θεία μου άνοιξε το ντουλάπι, για να πάρει το λιγοστό αλεύρι, και έμεινε άφωνη. Τί βλέπει; Το “λαδερό” γεμάτο λάδι μέχρι πάνω, και δύο σακούλες γεμάτες αλεύρι και μακαρόνια!…

Σταυροκοπήθηκε η γυναίκα πολλές φορές, δοξάζοντας και ευχαριστώντας τον Θεό και την Παναγία για το μεγάλο θαύμα, αλλά δεν είπε σε κανέναν τίποτα.

Για δύο χρόνια ούτε το λάδι άδειαζε από το μπουκάλι, ούτε και το αλεύρι “σώθηκε” ποτέ, παρά την καθημερινή τους χρήση για έξι στόματα, για ανταλλαγή με άλλα τρόφιμα και για κρυφή ελεημοσύνη. Αλλά και το καντήλι παρέμεινε από τότε μέρα-νύχτα αναμμένο, μαρτυρώντας με το άσβεστο φως του τη ζωντανή πίστη αυτής της ευλογημένης γυναίκας.

Πηγή: Από το βιβλίο «Εμπειρίες κατά την Θεία Λειτουργία» του Πρωτοπρεσβυτέρου Στεφάνου Αναγνωστόπουλου.

Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2016

ΑΓΙΟΣ ΣΙΛΟΥΑΝΟΣ Ο ΑΘΩΝΙΤΗΣ: ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗΣ!

Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης 

Λες: Με βρήκαν πολλές συμφορές. Εγώ, όμως, θα σου πω ή μάλλον ο Κύριος ο Ίδιος λέει: ταπεινώσου και θα δεις πώς όλες οι συμφορές σου θα μετατραπούν σε ανάπαυση, έτσι πού εσύ ο ίδιος έκπληκτος θα λες: Γιατί λοιπόν πριν βασανιζόμουν και στενοχωριόμουν τόσο;

Τώρα, όμως, χαίρεσαι, γιατί έχεις ταπεινωθεί και ήρθε η χάρη του Θεού. Τώρα, και αν ακόμη μείνεις μόνος εσύ , και φτωχότερος στον κόσμο, δεν θα σε εγκαταλείψει η χαρά γιατί δέχθηκες στην ψυχή σου τήν ειρήνη εκείνη, για τήν οποία λέει ο Κύριος: «Ειρήνην τήν Εμήν δίδωμι υμίν».
Έτσι δίνει ο Κύριος σε κάθε ταπεινή ψυχή τήν ειρήνη Του, που ξεπερνά τον ανθρώπινο νου.

ΑΡΧΑΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΗΡΘΕ ΣΤΟ ΦΩΣ ΚΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΤΤΑΛΕΙΑ

Σύμφωνα με τον Τούρκο καθηγητή, Μεχμέτ Εζανλί, η εκκλησία ήταν η τρίτη κατά σειρά μεγαλύτερη εκκλησία στην αρχαία πόλη της Πισιδίας και είχε κτισθεί πάνω από έναν ναό της εποχής της δυναστείας των ρωμαίων αυτοκρατόρων Αντωνίνων
Μία μεγάλη εκκλησία στην αρχαία πόλη της Πισιδίας, κοντά στην Αττάλεια της Τουρκίας, "βγήκε σήμερα στο φως", μετά από τρία χρόνια ανασκαφών. Η εκκλησία που χτίστηκε τον έκτο αιώνα, πιστεύεται ότι είχε καταστραφεί στη διάρκεια μίας μεγάλης πυρκαγιάς τον 11ο ή 12ο μ.Χ αιώνα. Ο επικεφαλής των ανασκαφών στην περιοχή, καθηγητής Μεχμέτ Εζανλί του Αρχαιολογικού τμήματος του Πανεπιστημίου "Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ" εξέφρασε την ελπίδα, ότι τα ευρήματα που ήλθαν στο φως θα τους βοηθήσουν να αποκτήσουν μία σαφέστερη εικόνα για την ιστορία της περιοχής.
«Πιστεύουμε ότι μια μεγάλη πυρκαγιά κατέστρεψε την εκκλησία ενώ οι εργασίες συντήρησης συνεχίζονται στους σωζόμενους τείχους της εκκλησίας», λέει ο Εζανλί.
Σύμφωνα με τον Τούρκο καθηγητή, η εκκλησία ήταν η τρίτη κατά σειρά μεγαλύτερη εκκλησία στην αρχαία πόλη της Πισιδίας και είχε κτισθεί πάνω από έναν ναό της εποχής της δυναστείας των Ρωμαίων αυτοκρατόρων Αντωνίνων. Οι τέσσερις εκκλησίες που έχουν ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα στην Πισιδία, αποδεικνύουν ότι η περιοχή αποτελούσε έναν θρησκευτικό τόπο λατρείας. Η πόλη χωριζόταν σε γειτονιές και οι τέσσερις εκκλησίες είχαν χωρητικότητα 300 ατόμων, η κάθε μία. Οι εργασίες ανασκαφής ξεκίνησαν τον Ιούλιο του 2016 και θα συνεχισθούν έως τον Δεκέμβριο, σε έναν μόνο τομέα λόγω έλλειψης κονδυλίων, λέει ο Εζανλί.
Η μεγάλη πυρκαγιά που ξέσπασε στην περιοχή πριν αιώνες, λέει ο Τούρκος αρχαιολόγος, μαινόταν τόσες μέρες ώστε οι πέτρες στο εσωτερικό της εκκλησίας "εξερράγησαν" λόγω της υπερβολικής θερμότητας.
«Ένα κέρμα της εποχής των Σελτζούκων που βρέθηκε σε ένα στρώμα της στάχτης στο βόρειο τμήμα του ναού, ενισχύει την άποψη οτι η εκκλησία κάηκε τον 11ο ή 12ο αιώνα », δήλωσε ο Εζανλί

Η αρχαία πόλη της Πισιδίας κατοικήθηκε από την Παλαιολιθική Εποχή, με τους οικισμούς να έχουν κατασκευαστεί μεταξύ της όγδοης και τρίτης χιλιετίας π.Χ.. Στην περιοχή κατοίκησαν Χετταίοι, Έλληνες και Ρωμαίοι ενώ τον 11ο αιώνα μ.Χ., καταλήφθηκε από τους Σελτζούκους Τούρκους. Η αρχαία πόλη συχνά άλλαζε χέρια από τους Βυζαντινούς στους Τούρκους, έως το 1176 όπου οι τελευταίοι παρέμειναν οριστικά.

Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2016

ΛΕΩΝ ΜΠΡΑΝΓΚ: Η ΘΡΗΣΚΕΙΟΛΟΓΙΚΗ ΣΟΥΠΑ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΑΝΑΛΥΤΙΚΩΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ

Ἡ Θρησκειολογική σούπα
τῶν νέων Ἀναλυτικῶν Προγραμμάτων
Λέων Μπράνγκ, Δρ. Θεολογίας

Κανένας δέν ἀμφισβητεῖ, ὅτι ἡ Ἑλλάδα περνάει ἀπό μία βαθύτατη ἠθική κρίση, ἡ ὁποία εἶναι καί ἡ οὐσιαστική αἰτία τῆς οἰκονομικῆς κρίσης πού κλονίζει τήν χώρα ἤδη παραπάνω ἀπό μιά 5ετία. Ἐπίσης γίνεται ἀπό ὅλους δεκτό, ὅτι βαρύτατη εὐθύνη γιά τήν κρίση αὐτή, τόσο τήν ἠθική ὅσο καί τήν οἰκονομική, φέρουν τά πολιτικά κόμματα τῆς πατρίδας μας πού ἐκπροσωποῦνται στό Ἐθνικό Κοινοβούλιο.

Καί ἐνῶ εἶναι φανερό, ὅτι σχεδόν ἀποκλειστικά αὐτά εὐθύνονται, ἔχουν τό θράσος καί ὑπόσχονται ὅτι θά βγάλουν τήν χώρα ἀπό αὐτή τήν δεινή κατάσταση. Σέ μία τέτοια κρίση τό πιό φυσικό πού ἔχει νά κάνει κανείς εἶναι ὁ τονισμός τῶν ἠθικῶν ἀξιῶν, ἡ ἐνίσχυση τῆς ὀρθόδοξης παράδοσης τῆς χώρας, ἡ παροχή κάθε βοήθειας στό ἔργο τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ἐνίσχυση τῆς παιδείας μέσῳ τῆς καλλιέργειας ἰδίως τοῦ Μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν (ΜτΘ) πού μέ μοναδικό τρόπο καλλιεργεῖ τόν ἄνθρωπο. Ὁ Ντοστογιέφσκι ἔχει ἐπισημάνει μιά μεγάλη ἀλήθεια λέγοντας: «Ὅταν δέν ὑπάρχει Θεός, ὅλα ἐπιτρέπονται». Πέφτουν ὅλοι οἱ ἠθικοί φραγμοί. Ἡ Ρωσσία πού ἐπί 70 χρόνια ἔζησε στή δύνη τῆς ἀθεΐας, σήμερα βρίσκει πάλι τό δρόμο της μέ τόν ἐπανευαγγελισμό τῆς χώρας. Στήν Ἑλλάδα ὅμως τά πράγματα μοιάζουν νά ἀκολουθοῦν ἄλλη πορεία. Δέν ἐπιχειρεῖται αὐτό τό αὐτονόητο, ἡἐπιστροφή στόν θησαυρό τῆς Ἐκκλησίας, ἀπό τόν ὁποῖο τρεφόταν ἐπί χιλιετίες ὁ λαός της. Ἀντίθετα ἡ χώρα ὠθεῖται ἀπό τίς πολιτικές ἐξουσίες ὅλων τῶν ἀποχρώσεων ὅλο καί περισσότερο στόν ἀποχριστιανισμό της, στήν ἀθεΐα. Κυριολεκτικά μέ μανία γκρεμίζεται ὅ,τι ἔχει ἀπομείνει ἀπό Χριστό στόν τόπο αὐτό.
Χαρακτηριστικό δεῖγμα αὐτῆς τῆς μανίας τῶν πολιτικῶν ἐξουσιῶν ἐναντίον τοῦ Χριστοῦ εἶναι οἱ περιπέτειες τοῦ Μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν στά τελευταῖα χρόνια. Φθάνει δέ ἡ μανία αὐτή στή κορύφωσή της μέ τή σημερινή ἡγεσία τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας. Ὁ τωρινός Ὑπουργός ἔχει συνυφάνει μέ τό πρόσωπό του σέ μοναδικό βαθμό τόν ἀμοραλισμό, τήν ἀπάτη καί τά ἀσύστολα ψεύδη, προκειμένου νά παρουσιάζει τά ἄσπρα μαῦρα καί τά μαῦρα ἄσπρα.

Μερικά μόνο δείγματα αὐτῆς τῆς «ἱκανότητας» τοῦ κ. Ὑπουργοῦ:
Διακηρύττει κάθε τόσο, ὅτι τό σχολεῖο στήν Ἑλλάδα εἶναι «κοσμικό», ἐνῶ ὁ βασικός νόμος τῆς χώρας, τό Σύνταγμα, ξεκινάει μέ τήν ἐπίκληση τῆς Ἁγίας Τριάδος. Ἐδῶ μόνο δύο δυνατότητες ἑρμηνείας ὑπάρχουν: Ἤ ὁ κ. Ὑπουργός δέν ἔχει ἀνοίξει καθόλου τό Σύνταγμα, πρᾶγμα ὅμως πού τό θεωροῦμε ἐντελῶς ἀπίθανο, ἤ τό κάνει ἀπόλυτα ἐνσυνείδητα μέ βαθύτατη περιφρόνηση πρός τόν Ἑλληνικό λαό πού ἔχει δώσει στόν ἑαυτό του αὐτόν τόν βασικό νόμο καί ἐπιθυμεῖ τήν ἐθνική του συγκρότηση καί τήν λειτουργία τῆς κοινωνίας του νά τήν ρυθμίζει σύμφωνα μέ τό πνεῦμα τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ. Ἡ περιφρόνηση πρός τόν Ἑλληνικό λαό συνδέεται, βέβαια, στήν περίπτωση αὐτή μέ ἕναν ἀσύλληπτο αὐταρχισμό καί ἀλαζονεία, ἐπειδή παρά τήν τόσο ρητή ἐπιθυμία τοῦ λαοῦ, ὁ κ. Ὑπουργός ὄχι μόνο διατυμπανίζει συνεχῶς αὐτό τόν κοσμικό χαρακτῆρα τοῦ σχολείου ἀλλά ζητεῖ καί νά τό κάνει πραγματικότητα.

Διακηρύττει καί διαφημίζει ἀπό τηλεόρασης πρός τόν Ἑλληνικό λαό, ὅτι μέ τή διατύπωση «ἀνάπτυξη τῆς θρησκευτικῆς συνείδησης» πού ἀναφέρεται στό ἄρθρο 16, παρ. 2 τοῦ Συντάγματος μεταξύ ἄλλων ὡς σκοπός τῆς παιδείας, ἐννοεῖται ἀόριστα κάποια θρησκευτική συνείδηση πού πρέπει νά καλλιεργηθεῖ στούς Ὀρθόδοξους Ἕλληνες μαθητές. Καί στό σημεῖο αὐτό σχετικά μέ τήν ἑρμηνεία πού δίνει, θά μποροῦσε πάλι νά ἐπικαλεσθεῖ κανείς τήν ἄγνοια τοῦ κ. Ὑπουργοῦ. Ἤδη ὅμως παραπάνω ἀπορρίψαμε αὐτή τήν ἐκδοχή ὡς ἰδιαίτερα ἀπίθανη. Ἔτσι μένει μόνο νά διαπιστώνουμε τό ἑξῆς: Ὁ κ. Ὑπουργός πρέπει νά γνωρίζει πολύ καλά, ὅτι ἁρμόδιο γιά τήν ἑρμηνεία τοῦ Συντάγματος εἶναι τό Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας (ΣτΕ). Καί ἡ ἑρμηνεία αὐτῆς τῆς διατύπωσης «ἀνάπτυξη τῆς θρησκευτικῆς συνείδησης» ἔχει δοθεῖ μέ ἀπόλυτη σαφήνεια στίς ἀποφάσεις τοῦ ΣτΕ 3356/1995 και 2176/1998 καί στήν τελεσίδικη ἀπόφαση τοῦ ΔιοικητικοῦἘφετείου Χανίων 115/2012. Σύμφωνα μέ τίς ἀποφάσεις αὐτές ὁ ὅρος «θρησκευτική συνείδηση» ἑρμηνεύεται λόγῳ τοῦ προοιμίου τοῦ Συντάγματος, δηλ. τῆς ἐπίκλησης τῆς Ἁγίας Τριάδος καί λόγῳ τοῦἄρθρου 3 ὅπου ὁρίζεται ἡὈρθόδοξη Ἀνατολική Ἐκκλησία ὡς ἐπικρατοῦσα θρησκεία, ὡς ἡὈρθόδοξη χριστιανική συνείδηση. Ὅμως ἀπόλυτα συνειδητά διαστρέφει τό νόημα τοῦ Συντάγματος, καί μέ περιφρόνηση πρός τήν ἴδια τήν ἔννοια τῆς δημοκρατίας, πού περικλείει τόν διαχωρισμό τῶν ἐξουσιῶν, ἀκυρώνει στήν πράξη τή δικαστική ἐξουσία ὁρίζοντας ὁἴδιος μέ ἀπολυταρχικό τρόπο, τί μέλει γενέσθαι: Γιά νά ἐκπληρωθεῖἡ συνταγματική ἀπαίτηση γιά τήν ἀνάπτυξη τῆς θρησκευτικῆς συνείδησης ὡς σκοποῦ τῆς παιδείας, ὅπως τήν ἐννοεῖὁἴδιος, πρέπει νά προσφέρεται στά Ὀρθόδοξα παιδιά ἡ θρησκειολογική σούπα τῶν νέων Ἀναλυτικῶν Προγραμμάτων Σπουδῶν (ΑΠΣ) στό ΜτΘ, δηλ. νά διδάσκονται παράλληλα μέ τήν ἀληθινή πίστη τοῦ Χριστοῦ καί ἄλλες ἕξι θρησκεῖες καί δύο χριστιανικές ὁμολογίες, ἐξισώνοντας ἔτσι τά πάντα. Μέχρι τώρα γινόταν ὄχι διδασκαλία ἀλλά ἐνημέρωση καί ἐξήγηση τῆς πίστης ὅπως καί τοῦ πολιτισμοῦ τῶν ἄλλων θρησκειῶν καί ὁμολογιῶν. Ἀπό τώρα ὅμως ὁ στόχος προφανῶς θά εἶναι, καί τονίζω πάλι γιά τά Ὀρθόδοξα παιδιά, ἡ ὤθηση τῶν παιδιῶν ἀπό τήν τρυφερή ἡλικία τῶν 8 χρονῶν στή ἀθεΐα, διότι αὐτή εἶναι ἡ συνέπεια τῆς σχετικοποίησης τῶν πάντων πού ἐπιχειρεῖται μέ τά νέα ΑΠΣ τοῦ ΜτΘ ἀπό τήν ἡγεσία τοῦὙπουργείου.

Διακηρύττει, ὅτι προηγήθηκε ἐπί μῆνες διάλογος, πρίν ληφθεῖ ἡ ἀπόφαση γιά τήν ἐφαρμογή τῶν νέων ΑΠΣ στό ΜτΘ. Ὁ διάλογος, τόν ὁποῖο διαφημίζει τόσο ὁ κ. Ὑπουργός, ἐννοεῖται ὅτι διεξήχθη στό Ἰνστιτοῦτο Ἐκπαιδευτικῆς Πολιτικῆς (ΙΕΠ) ἀπό μιά ἐπιτροπή πού εἶχε συσταθεῖ μέ ἀπόφαση τοῦ ἴδιου τοῦ Ὑπουργοῦ καί ἀποτελεῖτο ἐκτός ἀπό τόν πρόεδρο τοῦ ΙΕΠ ἀποκλειστικά ἀπό νεωτεριστές Θεολόγους τοῦ Πανελληνίου Θεολογικοῦ Συνδέσμου «Καιρός», ὁ ὁποῖος ἀποδεδειγμένα συστάθηκε γιά τήν προώθηση καί ἐφαρμογή αὐτῶν τῶν προγραμμάτων καί μέ τόν ὁποῖο παρά τήν ἰσχνή μειοψηφία τῶν μελῶν του διαλέγεται ἀποκλειστικά τό Ὑπουργεῖο καί τό ΙΕΠ. Μάλιστα τά πέντε ἀπό τά 7 μέλη τῆς ἐπιτροπῆς εἶχαν συμμετάσχει στήν ἐπιτροπή ἐμπειρογνωμόνων τῶν νέων ΑΠΣ καί ἄρα εἶχαν ἄμεσο προσωπικό συμφέρον ἀπό τήν ἔκβαση τῆς κρίσης τῆς ἐπιτροπῆς. Γι’ αὐτό καί ἡ Πανελλήνια Ἕνωση Θεολόγων (ΠΕΘ) μέ αἴτησή της στόν Ὑπουργό εἶχε ζητήσει τήν ἐξαίρεσή τους, χωρίς φυσικά νά εἰσακουστεῖ (βλ. petheol.gr)

Ποιά ὅμως μορφή ἔλαβε αὐτός ὁ τόσο διαφημισμένος διάλογος στήν ἐπιτροπή τοῦ ΙΕΠ, ὅπου κλήθηκαν τόσο ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ὅσο καί ἡ ΠΕΘ νά καταθέσουν τίς προτάσεις τους; Φυσικά τήν μορφή πού εἶχε προκαθοριστεῖἀπό τόν ἴδιο τόν Ὑπουργό μέ τήν ἐντολή του πρός τήν ἐπιτροπή, νά μή συζητήσει καμία ἄλλη πρόταση πέραν τῶν πολυθρησκειακῶν νέων ΑΠΣ. Ἡ ΠΕΘ πού ἐκπροσωπεῖ τή συντριπτική πλειοψηφία τοῦ θεολογικοῦ κόσμου στήν Ἑλλάδα κατόπιν αὐτῶν ἀρνήθηκε σέ ἐπιστολή της πρός τόν πρόεδρο τοῦ ΙΕΠ νά συμμετάσχει σ’ αὐτήν τήν παρωδία διαλόγου, ὑπογραμμίζοντας ταὐτόχρονα ὅτι τά τελευταῖα χρόνια «δέν κλήθηκε ποτέ νά συμμετάσχει, παρά τά διαρκῆ αἰτήματά της περί αὐτοῦ, σέ καμία ἐπιτροπή διαλόγου πού ἀφοροῦσε τή σύνταξη ἤ τήν ἀναμόρφωση νέων Προγραμμάτων Σπουδῶν» (βλ. petheol.gr).

Παραπάνω τονίσαμε, ὅτι τά νέα ΑΠΣ προορίζονται οὐσιαστικά μόνο γιά τούς Ὀρθόδοξους μαθητές. Πῶς καταλήγουμε σ’ αὐτό τό συμπέρασμα; Πρίν ἀποφασιστεῖὁριστικά ἡ ἐφαρμογή τῶν νέων ΑΠΣ ὁ κ. Ὑπουργός εἶχε τονίσει ἐπανειλημμένα , ὅτι ἐάν διατηρεῖτο ὁ Ὀρθόδοξος χαρακτῆρας τοῦ μαθήματος, δέν θά μποροῦσε νά διατηρηθεῖ ὁ ὑποχρεωτικός χαρακτῆρας τοῦ μαθήματος, ἐννοώντας προφανῶς μέ αὐτό ὅτι θά ἔδινε πάλι τή δυνατότητα ἀπαλλαγῆς καί στούς Ὀρθόδοξους μαθητές, δηλ. ἕνα καθεστώς παρόμοιο μέ αὐτό πού ἴσχυε ἀπό τό καλοκαίρι τοῦ 2008 μέχρι τόν Ἰανουάριο τοῦ 2015. Στόχος προφανῶς αὐτῶν τῶν δηλώσεων ἦταν νά ἐκφοβίσει τούς Θεολόγους καθηγητές, οἱὁποῖοι εἶχαν ὑποφέρει ἀπό τό καθεστώς αὐτό τῶν ἀθρόων ἀπαλλαγῶν, βλέποντας τό μάθημά τους νά ἐξευτελίζεται, νά συμφωνοῦν χωρίς καμία ἀντίσταση μέ τήν ἐφαρμογή τῶν νέων ΑΠΣ. Τό καθεστώς αὐτό τῶν ἀθρόων ἀπαλλαγῶν πού ἦταν σέ ἰσχύ μέχρι τόν Ἰανουάριο τοῦ 2015 εἶχε βέβαια καταδικαστεῖ τελεσίδικα ὡς ἀντισυνταγματικό ἀπό τό Διοικητικό Ἐφετεῖο τῶν Χανίων (ἀπόφαση 115/2012). Ἀλλά, ὅπως εἴδαμε καί παραπάνω, ὁ κ. Ὑπουργός δέν δίνει καί ἰδιαίτερη σημασία στή δικαστική ἐξουσία, ἡ ὁποία, ὅπως φαίνεται, γι’ αὐτόν εἶναι περισσότερο διακοσμητική.

Ἐπίσης στό σημεῖο αὐτό πρέπει νά ἐπαναφέρουμε στή μνήμη μας ὅτι ἀρχικά αὐτά τά προγράμματα εἶχαν προβληθεῖἀπό τούς νεωτεριστές θεολόγους πού τά συντάξανε ὡς ἡ μεγάλη εὐκαιρία γιά τήν ἀναβάθμιση τοῦ ΜτΘ. Ἰσχυρίζονταν, ὅτι μέ αὐτά θά ἀφαιροῦνταν ἀπό τούς ἀμφισβητίες τά ἐπιχειρήματα ὑπέρ τῆς ἀπαλλαγῆς ἀπό τό μάθημα, ὅτι θά ἦταν ἕνα μάθημα ὑποχρεωτικό γιά ὅλους καί δέν θά ὑπῆρχε καθόλου ἡ δυνατότητα ἀπαλλαγῆς, ἀφοῦ θά διδάσκονται οἱ βασικές θρησκεῖες μέ βαρύτητα στή θρησκεία τοῦ τόπου, πού εἶναι ἀπόλυτα λογικό καί θεμιτό. Ὅλα αὐτά βλέπουμε σήμερα ὅτι ἦταν ἁπλή διαφήμιση γιά τά νέα ΑΠΣ. Διότι παρά τήν καθιέρωση τῶν νέων ΑΠΣ στήν σχολική πράξη ἡ δυνατότητα ἀπαλλαγῆς ἀπό τό ΜτΘ συνεχίζει νά ὑπάρχει. Μέχρι σήμερα βρίσκεται σέ ἰσχύ ἡ ἐγκύκλιος τῆς 23-1-2015, ἡὁποία περιορίζει τή δυνατότητα ἀπαλλαγῆς ἀπό τό ΜτΘ αὐστηρά στούς «μή Χριστιανούς Ὀρθόδοξους μαθητές, δηλαδή ἀλλόθρησκους ἤ ἑτερόδοξους ἤ ἄθρησκους, πού ἐπικαλοῦνται λόγους θρησκευτικῆς συνείδησης».

Ἔτσι προκύπτει τό ἑξῆς ἐνδιαφέρον στοιχεῖο: Ὅσο τό ΜτΘ εἶχε τόν παραδοσιακό ὀρθόδοξο χαρακτῆρα, ἡ ἡγεσία τοῦ Ὑπουργείου ἀπό τό 2008 ἔδινε μέ ἀσαφεῖς διατυπώσεις, ἐντελῶς ἀντισυνταγματικά, σέ Ὀρθόδοξους μαθητές τήν δυνατότητα ἀπαλλαγῆς, μαθαίνοντάς τους στή ἀπάτη μέ ψευδεῖς δηλώσεις καί χρησιμοθηρία, ἀφοῦ εἶχαν ἕνα μάθημα λιγότερο νά διαβάζουν. Τώρα πού ὁ κ. Ὑπουργός καθόρισε, πάλι ἐντελῶς ἀντισυνταγματικά, μέ τά νέα ΑΠΣ τόν πολυθρησκειακό χαρακτῆρα τοῦ ΜτΘ καί μέ τόν τρόπο αὐτό καθιερώνει πλέον ἐλεύθερα τόν προσηλυτισμό καί ὠθεῖ τούς μαθητές στήν ἀθεΐα ἀποκλείει πιά μέ ἀπόλυτη σαφήνεια καί αὐστηρότητα τήν ἀπαλλαγή Ὀρθόδοξων μαθητῶν ἀπό τό ΜτΘ, ἐπιτρέποντας αὐτή τήν ἀπαλλαγή μόνο σέ ἀλλόθρησκους, ἑτερόδοξους ἤ ἄθεους μαθητές. Τώρα πού μέ βάση τούς ἐμπνευστές «θεολόγους» τῶν νέων ΑΠΣ τό μάθημα θά ἔπρεπε νά εἶναι ὑποχρεωτικό γιά ἀνεξαιρέτως ὅλους τούς μαθητές, ἐπειδή δέν ὑπάρχουν πλέον λόγοι θρησκευτικῆς συνείδησης πού θά μποροῦσαν νά ἐπικαλεστοῦν, ἡἡγεσία τοῦὙπουργείου δίνει πάλι σέ μή Ὀρθόδοξους μαθητές τή δυνατότητα ἀπαλλαγῆς, προφανῶς γιά νά μή «προσηλυτίζονται» αὐτοί κατά λάθος στήν Ὀρθοδοξία καί γιά νά εἶναι σέ πλεονεκτική θέση ἔναντι τῶν Ὀρθοδόξων συμμαθητῶν τους μέ ἕνα μάθημα λιγότερο. Στούς δέ Ὀρθόδοξους μαθητές ἐπιβάλλει τό μάθημα, γιά νά ὑποστοῦν μέ τήν θρησκειολογική σούπα πού θά διδάσκεται πλύση ἐγκεφάλου καί νά στραφοῦν ἐπί τέλους στόν νέο παράδεισο τῆς ἀθεΐας πού ἐπαγγέλλεται ἐκεῖνος καί τό κόμμα τοῦ (βλ. τίς δηλώσεις τοῦ Πρωθυπουργοῦ στίς 25/7/2016 γιά μιά «Νέα Ἑλλάδα. Τήν Ἑλλάδα τοῦ 2021», ἡ ὁποία θά προκύψει ἀπό τήν ἀναθεώρηση τοῦ Συντάγματος καί τήν μετατροπή τῆς χώρας σέ οὐδετερόθρησκο κράτος).

Σέ ὅλα τά παραπάνω προστίθεται ἕνα ἀκόμα στοιχεῖο πού ἐπιβεβαιώνει μέ ἀκλόνητο τρόπο τή θέση μας, ὅτι τά νέα ΑΠΣ στοχεύουν βασικά στούς Ὀρθόδοξους μαθητές. Τήν ἴδια ἐποχή πού προωθοῦσε ὁ κ. Ὑπουργός τήν ἐφαρμογή τῶν νέων ΑΠΣ ψηφίστηκε στό Κοινοβούλιο ὁ νόμος 4386/11-5-16 (ΦΕΚ 83/11.5.2016 τ. Α΄), ὅπου στό ἄρθρο 55 «Ρύθμιση θεμάτων τῆς Γενικῆς Γραμματείας Θρησκευμάτων τοῦὙπουργείου Παιδείας Ἔρευνας καί Θρησκευμάτων» καί στήν παρ. 5 νομοθετήθηκαν τά ἀκόλουθα: «5. Στό ἄρθρο 16 τοῦ Ν. 1771/1988 (Α΄171) προστίθεται νέα παράγραφος 4, ὡς ἀκολούθως: «4. Κατ’ ἐξαίρεση, ἐφόσον στά δημόσια δημοτικά σχολεῖα των μέ ἀριθμό 25153/26.2.1957 (Β΄86) καί 78871/22.3.1962 (Β΄125) κοινῶν ὑπουργικῶν ἀποφάσεων τῶν Ὑπουργῶν Ἐθνικῆς Παιδείας καί Θρησκευμάτων καί Οἰκονομικῶν δέν ὑπηρετεῖ δάσκαλος τοῦ Καθολικοῦ δόγματος ἤ τῆς Ἑβραϊκῆς θρησκείας καί γλώσσας γιά τήν κάλυψη τῶν ἀναγκῶν τῶν μαθητῶν τοῦ Καθολικοῦ δόγματος ἤ τῆς Ἑβραϊκῆς θρησκείας καί γλώσσας ἀντίστοιχα, μετά ἀπό σχετική εἰσήγηση τῶν ἁρμοδίων Περιφερειακῶν Διευθύνσεων Πρωτοβάθμιας καί Δευτεροβάθμιας Ἐκπαίδευσης, εἶναι δυνατή ἡ πρόσληψη, ἀνά σχολικό ἔτος, ἐκπαιδευτικοῦἐκτός τῶν οἰκείων πινάκων ἀναπληρωτῶν ἐκπαιδευτικῶν γιά τή διδασκαλία τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν τοῦ Καθολικοῦ δόγματος καί γιά τή διδασκαλία τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν καί γλώσσας τῆς Ἑβραϊκῆς θρησκείας. Ἡἐπιλογή καί πρόσληψη τοῦἐκπαιδευτικοῦ γίνεται μέ ἀπόφαση τοῦὙπουργοῦ Παιδείας, Ἔρευνας καί Θρησκευμάτων, ὕστερα ἀπό πρόταση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Καθολικῆς Ἱεραρχίας Ἑλλάδος (Ι.Σ.Κ.Ι.Ε.) καί τοῦ Κεντρικοῦ Ἰσραηλιτικοῦ Συμβουλίου (Κ.Ι.Σ) ἀντίστοιχα». Τά δικαιώματα αὐτά, τά ὁποῖα ἡ κυβέρνηση πολύ καλῶς σύμφωνα μέ τήν ἐλευθερία τῆς θρησκευτικῆς συνείδησης (ἄρθρο 13 τοῦ Συντάγματος) καθιερώνει μέ τόν παραπάνω νόμο γιά τήν Ἱερά Σύνοδο τῆς Καθολικῆς Ἱεραρχίας Ἑλλάδος καί γιά τό Κεντρικό Ἰσραηλιτικό Συμβούλιο καί πού ἤδη ἰσχύουν γιά τή μουσουλμανική κοινότητα στή Θράκη, γιατί δέν ἰσχύουν καί γιά τήν Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί τούς Ὀρθόδοξους μαθητές; Μήπως στά μάτια τῆς Κυβέρνησης ἡἐπικρατοῦσα θρησκεία στήν Ἑλλάδα καί οἱ πιστοί της εἶναι ὑποδεέστεροί τῶν παραπάνω θρησκευτικῶν μειονοτήτων; Γιατί αὐτός ὁ θρησκευτικός ρατσισμός εἰς βάρος τῆς Ὀρθοδοξίας καί τῶν πιστῶν της; Γιατί οἱ Ρωμαιοκαθολικοί, Ἑβραῖοι καί Μουσουλμάνοι Ἕλληνες μαθητές νά ἔχουν τό δικαίωμα νά διδάσκονται τή δική τους θρησκεία, καί μάλιστα μέ ἐκπαιδευτικούς τῆς ἐπιλογῆς τῶν θρησκευτικῶν τους κοινοτήτων, καί οἱ Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες μαθητές νά ταΐζονται μέ αὐτή τή θρησκειολογική σούπα τῶν νέων ΑΠΣ τοῦ ΜτΘ; Αὐτή εἶναι ἡ Νέα Ἑλλάδα πού ἐπαγγέλλεται ὁ Ὑπουργός Παιδείας Ἔρευνας καί Θρησκευμάτων καί ἡ Κυβέρνηση τοῦ ΣΥΡΙΖΑ;


«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» Ἀρ. Τεύχους 170 Ὀκτώβριος 2016 

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΙΕΡΟΘΕΟΣ: ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗ

Τά Θρησκευτικά καί ἡ παραπλάνηση

…Δέν ἰσχύουν οἱ χαρακτηρισμοί πού ἔχουν δοθῆ ὅτι τό ἰσχύον μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν εἶναι κατηχητικό-ὁμολογιακό καί ὅτι τό νέο προτεινόμενο Πρόγραμμα εἶναι θρησκειολογικό ἤ ὑπερβαίνει τόσο τόν κατηχητικό ὅσο καί τόν θρησκειολογικό χαρακτήρα. Στήν πραγματικότητα τό μάθημα, πού διδάσκεται στούς μαθητές εἶναι γνωσιολογικό, πολιτισμικό, μέ θρησκειολογική ἀναφορά, ἐνῶ τό προτεινόμενο Πρόγραμμα εἶναι περισσότερο διαθρησκειακό καί μερικοί τό χαρακτηρίζουν καί συγκρητιστικό. [...]
Διαβάζοντας, λοιπόν, καί τά δύο Προγράμματα (τό ἰσχύον καί τό νέο) αἰσθάνθηκα μερικές ἐκπλήξεις.
Ἡ πρώτη ἔκπληξη ἦταν ὅτι τό ἰσχύον Ἀναλυτικό Πρόγραμμα δέν εἶναι ὁμολογιακό-κατηχητικό, ὅπως διατείνονται μερικοί, ἀλλά εἶναι γνωσιολογικό, πολιτισμικό μέ θρησκειολογική προοπτική. Συγκεκριμένα, ἡ θεματολογία τῶν βιβλίων τῶν Θρησκευτικῶν εἶναι ἡ ἑξῆς: Α΄   Γυμνασίου «Παλαιά Διαθήκη, προϊστορία τοῦ Χριστιανισμοῦ»∙ Β΄   Γυμνασίου: «Καινή Διαθήκη, ὁ Ἰησοῦς Χριστός καί τό ἔργο του»∙ Γ΄   Γυμνασίου: «Θέματα ἀπό τήν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας»∙ Α΄  Γενικοῦ Λυκείου: «Ὀρθόδοξη πίστη καί λατρεία»∙ Β΄  Γενικοῦ Λυκείου: «Χριστιανισμός καί Θρησκεύματα»∙  Γ΄   Γενικοῦ Λυκείου: «Θέματα Χριστιανικῆς ἠθικῆς».

Διαβάζοντας κανείς τά περιεχόμενα τῶν βιβλίων αὐτῶν παρατηρεῖ ὅτι ὑπάρχει μιά ἱστορική διάρθρωση τῆς ὕλης, μιά μεθοδολογία πού ἀναπτύσσεται στήν ἱστορική ἐξέλιξή της, καθώς ἐπίσης ἀναπτύσσονται τά θέματα μέ ρεαλισμό, πλουραλισμό καί μέ ἄνοιγμα σέ ἄλλες ἀπόψεις. [...]
Ἑπομένως, κακῶς καί παραπλανητικῶς ἰσχυρίζονται μερικοί ὑπέρμαχοι τῆς ἀλλαγῆς στό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν ὅτι τό ἰσχύον Πρόγραμμα προσδιορίζεται ἀπό τό κατηχητικό καί ὁμολογιακό περιεχόμενο.
Ἡ δεύτερη ἔκπληξη ἦταν ὅτι τό νέο Πρόγραμμα Σπουδῶν δέν εἶναι θρησκειολογικό, ὅπως ὑποστηρίζουν ἄλλοι, ἀλλά διαθρησκειακό, ἐμπνεόμενο ἀπό τήν συγκριτική θρησκειολογία, ἐνῶ ἄλλοι τό χαρακτηρίζουν συγκρητιστικό καί ἀπό τούς δημιουργούς του θεωρεῖται κατ' ἐξοχήν βιωματικό. Κατά τήν γνώμη μου, αὐτοῦ τοῦ εἴδους ἡ βιωματική ἐμπέδωση, προσεγγίζει σέ πολύ μεγάλο βαθμό μεθοδολογικά αὐτό πού γίνεται στήν κατήχηση, δηλαδή τήν ἐφαρμογή θρησκευτικῶν πρακτικῶν.
(Ναυπάκτου Ἱεροθέου, Εἰσήγηση στήν Ἱεραρχία, 9-3-2016)
“Εκκλησιαστική Παρέμβαση’Τεῦχος 242 - Σεπτέμβριος 2016

© 2015 Ἱερὰ Μητρόπολις Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου. parembasis.gr

Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2016

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΙΕΡΟΘΕΟΣ: ΟΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

Οἱ ἀποφάσεις τῆς Ἐκκλησίας
γιά τό Μάθηµα τῶν Θρησκευτικῶν
Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου

Στήν πρόσφατη Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, πού συζητήσαµε τό µάθηµα τῶν Θρησκευτικῶν στά Σχολεῖα, πολλοί Ἱεράρχες ἐπέµεναν νά ἀποδεχθῶ τήν πρόταση νά συγκαταλέγοµαι στήν Ἐπιτροπή πού θά κάνη διάλογο µέ τό Ἰνστιτοῦτο Ἐκπαιδευτικῆς Πολιτικῆς γιά τό νέο Πρόγραµµα Σπουδῶν πού ἔχει εἰσαχθῆ στά Σχολεῖα τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπικράτειας καί γιά τά βιβλία τά ὁποῖα θά συγγραφοῦν.

Μέ πολλή λύπη ἀρνήθηκα νά συµµετάσχω σέ αὐτήν τήν Ἐπιτροπή, ὄχι ἀπό κάποια ἀντίδραση, ἀλλά γιατί διεπίστωσα ὅτι δέν ὑπάρχει σαφής εἰκόνα πάνω στό θέµα αὐτό, καί ἕνας διάλογος πού θά γίνη σέ ἄλλη βάση θά εἶναι ἀτελέσφορος.
Ἔχω µελετήσει ἐπισταµένως πάρα πολλά κείµενα, ἤτοι τόν ὀγκώδη φάκελλο ἀπό τίς Συνεδριάσεις τῆς ∆ιαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου τῶν τελευταίων ἐτῶν, τά ὑπάρχοντα βιβλία καί τό νέο Πρόγραµµα Σπουδῶν, ἀλλά καί κείµενα πού προῆλθαν ἀπό τό Ἰνστιτοῦτο Ἐκπαιδευτικῆς Πολιτικῆς, τούς ἐµπειρογνώµονες τοῦ Ὑπουργείου, τήν Πανελλήνια Ἕνωση Θεολόγων καί τήν Ἕνωση Θεολόγων Καιρός, διατριβές, γνωµοδοτήσεις νοµικῶν καί πανεπιστηµιακῶν, ἀποφάσεις τῶν Θεολογικῶν Σχολῶν κλπ.
Παρατήρησα ὅτι ἡ Πολιτεία εἶχε ἕνα συγκεκριµένο στόχο, τόν ὁποῖον ἐφήρµοζε, τόν ὁποῖο παρακολουθοῦσε καί τελικά τόν ὑλοποίησε ἄσχετα ἀπό τίς ἀλλαγές στά Κυβερνητικά σχήµατα καί στήν ἡγεσία τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας.
Στήν συνέχεια θά ἀναφέρω ἕνα µικρό χρονικό θέσεων γιά τό θέµα αὐτό κατά τήν διάρκεια τοῦ ἔτους πού διερχόµαστε.
1. Ἡ ∆ιαρκής Ἱερά Σύνοδος τόν Ἰανουάριο τοῦ 2016, ὕστερα ἀπό κοινή Συνεδρίαση µέ τούς Κοσµήτορας καί τούς Προέδρους τῶν δύο Θεολογικῶν Σχολῶν καί τούς ἐκπροσώπους τῶν συνδικαλιστικῶν ὀργανώσεων τῶν θεολόγων, κατέληξε στήν ἑξῆς ἀπόφαση:
«Νά ἐπικεντρωθεῖ τό ἐνδιαφέρον στό τρέχον Πρόγραµµα Σπουδῶν µέ τήν δική του θεµατική µεθοδολογία, στό ὁποῖο ὅµως νά γίνουν µερικές βελτιώσεις, ἐντάσσοντάς το στά σύγχρονα παιδευτικά δεδοµένα,  ὁπότε νά εἰσαχθοῦν σέ κάθε βιβλίο –ὄχι σέ κάθε µάθηµα– µερικά κεφάλαια θρησκειολογικά, ἀνάλογα µέ τήν θεµατολογία τοῦ βιβλίου, ἀφοῦ ὅµως δοθεῖ προτεραιότητα στήν ὀρθόδοξη παράδοση, τήν ὁποία ἀκολουθεῖ ἡ πλειοψηφία τῶν ἑλλήνων πολιτῶν, ἀλλά καί νά χρησιµοποιηθοῦν ὡς ἐφαρµογές καί τά καλά στοιχεῖα τοῦ Νέου Προγράµµατος Σπουδῶν» (∆ελτίον Τύπου Ἱερᾶς Συνόδου, 13-1-2016).

2. Ἡ ∆ιαρκής Ἱερά Σύνοδος ἀπέστειλε ἐπιστολή στόν Ὑπουργό Παιδείας (ὑπ' ἀριθ. Πρωτ. 881/391/22.02.2016), στήν ὁποία µεταξύ τῶν ἄλλων, περιλάµβανε καί τήν ἑξῆς ἀπόφασή της:
«Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος προτίθεται νά συνεργαστεῖ περαιτέρω, στή βάση τῆς ἐπιστηµονικῆς βελτίωσης τοῦ ὑπάρχοντος µαθήµατος καί τῆς στήριξης τῶν καθηγητῶν του. Ἀντιτίθεται στήν κατάργηση καί ἀντικατάστασή τουἀπό ἕνα µάθηµα «γεωγραφίας τῶν θρησκειῶν» ἤ «θρησκευτικοῦ ἐγκυκλοπαιδισµοῦ» µέ κάποια ἁπλῶς ἰδιαίτερη παρουσίαση τῆς παρουσίας τῆς Ὀρθοδοξίας στόν ἑλλαδικό χῶρο».

3. Ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, κατά τήν 8η Μαρτίου 2016 σύµφωνα µέ τό ∆ελτίο Τύπου υἱοθέτησε τήν ἀπόφαση τῆς ∆ιαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου, πού παρατέθηκε προηγουµένως.
Ἐπίσης «ἔγινε ἀποδεκτή ἡ πρόταση τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου γιά "τήν ὑποχρεωτικότητα τοῦ µαθήµατος τῶν Θρησκευτικῶν, τήν τήρηση τῶν ὡρῶν διδασκαλίας στό τρέχον πρόγραµµα καί τόν Ὀρθόδοξο χαρακτήρα του"». Ἡ πρόταση αὐτή ἐντάσσεται µέσα στήν ἀπόφαση τῆς Ἱεραρχίας.

4. Ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυµος µετά τήν συνάντησή του µέ τούς ἐκπροσώπους τῆς Πανελλήνιας Ἕνωσης Θεολόγων µεταξύ τῶν ἄλλων εἶπε:
«Βεβιασµένα τώρα ἀκοῦµε τά νέα προγράµµατα τά ὁποῖα ξέρουµε πῶςἐλήφθησαν καί πώς προωθήθηκαν καί µέ σφραγίδα ποίων ἀνθρώπων προωθήθηκαν αὐτά τά προγράµµατα", εἶπε ὁ Ἀρχιεπίσκοπος καί συµπλήρωσε: "Ἐγώ µέ µιά λέξη θά ἔλεγα σήµερα ἐπειδή διάβασα τά καινούρια προγράµµατα καί τά εἶδα: εἶναι ἀπαράδεκτα! Εἶναι ἐπικίνδυνα!Εἶναι πράγµατα πού δέν θά ἀποδώσουν καρπούς ἀλλά µεγάλη ζηµιά στήν Παιδεία γενικότερα, στήν κοινωνία καί ρήξη στίς σχέσεις Ἐκκλησίας-Πολιτείας. Γι’ αὐτό καί ἀπό αὐτή τή θέση σήµερα, θά τά πῶ καί στήν Ἱεραρχία τοῦ Ὀκτωβρίου, κάνω ἔκκληση πρός τόν πρωθυπουργό κ. Τσίπρα νά σταµατήσει αὐτήν τήν προσπάθεια, νά ἀναβάλει κάθε µιά πρωτοβουλίαἑνός ἢ µερικῶν ἀνθρώπων καί σέ µιά βάση µεγάλη Ἐκκλησίας καί Πολιτείας νά συνεργαστοῦµε σοβαρά ἐπιτέλους σέ ἕναν τόπο πού ἀκούγονται λόγια, λόγια, λόγια καί λείπει ὁ λόγος!» (skai.gr, 20-09-2016, 14:20).

5. Ὁ Μακαριώτατος κ. Ἱερώνυµος σέ ἐπιστολή του πρός τόν Πρωθυπουργό καί τούς Ἀρχηγούς τῶν Κοινοβουλευτικῶν Ὁµάδων, ἔγραψε, µεταξύ τῶν ἄλλων:
«Το αἴτηµα αὐτό δέν ἀπαντήθηκε ποτέ ἀπό τό Ι.Ε.Π., οὔτε ὑπῆρξε πρόσκληση γιά ἄλλη συνάντηση. Τό αἴτηµά µας γιά ἀνοικτό καί οὐσιαστικό διάλογο παραµένει σέ ἐκκρεµότητα, ἀλλά µέ προαπαιτούµενο τήνἔναρξή του ἀπό µηδενική βάση».

6. Ὁ Μακαριώτατος στήν εἰσήγησή του κατά τήν Ἱεραρχία τοῦ Ὀκτωβρίου 2016 εἶπε γιά τό µάθηµα τῶν Θρησκευτικῶν, µεταξύ ἄλλων:
«Ὁ τρόπος µέ τόν ὁποῖο πρωτοστάτησε ἡ Πολιτεία, τά καινούργια προγράµµατα τά ὁποῖα µελέτησα, µέ ἔπεισαν ὅτι δέν πρόκειται γιά Θρησκευτικά, ἀλλά γιά µιά ἐπιχείρηση ἀλλοιώσεως τῆς πίστεώς µας.
Γιά τό θέµα αὐτό παραπέµπω στήν πολυσέλιδη ἐπιστολή τήν ὁποία ἀπηύθυνα στόν Πρωθυπουργό καί τούς Ἀρχηγούς τῶν Κοµµάτων καί τήν ὁποία πρό ὀλίγων ἡµερῶν σας κοινοποίησα.
Πρότασίς µου: Ἐξ ἀρχῆς ἀντιµετώπιση κάθε ἀναγκαίας ἀλλαγῆς σέ συνεργασία πραγµατική Ἐκκλησίας καί Πολιτείας ὅπως προβλέπει τό Σύνταγµα καί ὁ Καταστατικός µας Χάρτης».
Καί στίς τελικές προτάσεις του συµπεριέλαβε καί τήν ἑξῆς:
«Ὑλοποίηση τῆς ληφθείσης ἀποφάσεως στή Βουλή τήν Τετάρτη 28 Σεπτεµβρίου 2016 σύµφωνα µέ τήν ὁποία θά συνεχισθῆ ἡ συνεργασία µέσα ἀπό ἀµοιβαῖο διάλογο ἀπό µηδενική βάση Ἐκκλησίας – Πολιτείας γιά τό περιεχόµενο τοῦ µαθήµατος τῶν Θρησκευτικῶν».

7. Ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος κατά τήν συνεδρίασή της τήν 5-10-2016, ἀπεφάσισε, ὅπως καταγράφηκε στό ∆ελτίον Τύπου, µεταξύ ἄλλων, «νά ζητηθεῖ συνάντηση τοῦ Μακαριωτάτου µετά τοῦ κ. Πρωθυπουργοῦ ἐντός τῆς ἡµέρας προκειµένου νά τοῦ ἐκθέσει τίς ἀπόψεις καί τήν σύµφωνη γνώµη τῆς Ἱεραρχίας σέ ὅ,τι ἀφορᾶ τό µάθηµα τῶν Θρησκευτικῶν. Ἐπίσης γιά τό ἴδιο θέµα ἔχει ζητήσει συνάντηση καί µέ τόν Πρόεδρο τῶν ΑΝ.ΕΛ. κ. Πάνο Καµµένο».
 Ὁ ἐκπρόσωπος Τύπου τῆς Ἱεραρχίας Μητροπολίτης ∆ηµητριάδος κ. Ἰγνάτιος, ἀπαντώντας σέ ἐρωτήσεις τῶν δηµοσιογράφων, προσδιόρισε τήν πρόταση τήν ὁποία θά ὑπέβαλλε  Ἐπιτροπή τῆς Ἱεραρχίας στήν συνάντησή της µέ τόν Πρωθυπουργό καί τούς Ὑπουργούς. Μεταξύ τῶν ἄλλων εἶπε: «Αὐτό πού ζητᾶµε εἶναι γιά τή χρονιά πού ἄρχισε νάἀνασταλεῖ τό Πρόγραµµα Σπουδῶν τοῦ µαθήµατος τῶν Θρησκευτικῶν»(Desk Vimaorthodoxias, 5-10-2016, 14:51).

8. Ὁ Μακαριώτατος µετά τήν συνάντηση µέ τόν Πρωθυπουργό καί τούς Ὑπουργούς εἶπε στούς δηµοσιογράφους, µεταξύ τῶν ἄλλων:
«∆ηµοσιογράφος: Μηδενική βάση, δηλαδή;
∆ηµοσιογράφος: Φέτος θά ἰσχύση τό πρόγραµµα;
Ἀρχιεπίσκοπος: Θά χρησιµοποιηθοῦν τά παλιά βιβλία καί ἡ προσπάθεια τῶν διορθώσεων θά γίνη ἀπό τώρα καί ἕως ὅτου γραφοῦν τά καινούρια βιβλία θά χρησιµοποιοῦνται τά βιβλία τά σηµερινά».

9. Ὁ Ὑπουργός Παιδείας, Ἔρευνας καί Θρησκευµάτων κ. Φίλης µετά τήν συνάντηση µέ τούς ἐκπροσώπους τῆς Ἱεραρχίας καί τόν Μακαριώτατο ἀνέφερε µεταξύ τῶν ἄλλων:
«∆ΗΜ: Συνεχίζετε µέ τά νέα προγράµµατα φέτος κανονικά;
ΝΦ : Βεβαίως συνεχίζουµε καί δέν ὑπάρχει ζήτηµα διαφωνίας αὐτή τή στιγµή γιά τό ζήτηµα αὐτό. Ἤδη ἔχουν ἐκδοθεῖ τά νέα προγράµµατα, γίνονται οἱ ἐπιµορφώσεις τῶν καθηγητῶν. Ἀλλά ἐπαναλαµβάνω: ∆έν ἔχουµε µία ἀντίληψη δογµατική. Θέλουµε τό διάλογο, θά ξανακούσουµε τίς ἀπόψεις πού θά διατυπωθοῦν ἐπί τῶν συγκεκριµένων προγραµµάτων ἀπό παράγοντες ἐκκλησιαστικούς καί θά προχωρήσουµε στήν ἀξιολόγηση τοῦ µαθήµατος στό τέλος τῆς χρονιᾶς.
∆ΗΜ: Πάγωµα τῶν προγραµµάτων σπουδῶν δέν ὑπάρχει;
ΝΦ: Σᾶς εἶπα ὅτι ἐφαρµόζονται» (ἀπό τήν ἱστοσελίδα τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας).

10. Ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, κατά τήν Συνεδρίαση τῆς 6ης Ὀκτωβρίου, ἀφοῦ ἐνηµερώθηκε ἀπό τόν Ἀρχιεπίσκοπο καί τούς Ἱεράρχες πού συναντήθηκαν µέ τόν Πρωθυπουργό καί τούς Ὑπουργούς ἀπεφάνθη, σύµφωνα µέ τό ∆ελτίον Τύπου τῆς ἡµέρας ἐκείνης:
«Γιά τήν τρέχουσα χρονιά θά ἀξιοποιηθοῦν τά ὑπάρχοντα βιβλία Θρησκευτικῶν, τά ὁποῖα ἔχουν ἤδη διανεµηθεῖ στούς µαθητές. [...].
Ἀκολούθως ὁ Μακαριώτατος ἀνέφερε ὅτι σέ τηλεφωνική ἐπικοινωνία πού εἶχε νωρίς τό πρωί τό Γραφεῖο Τύπου τῆς Ἱερᾶς Συνόδου µέ τήν Ὑφυπουργό παρά τῷ Πρωθυπουργῷ καί Κυβερνητική Ἐκπρόσωπο κ. Ὄλγα Γεροβασίλη, ἐδόθη ἡ διαβεβαίωση ὅτι γιά τό µάθηµα τῶν Θρησκευτικῶνἰσχύουν τά ὅσα εἰπώθηκαν στή χθεσινή συνάντηση µέ τόν Πρωθυπουργό καί γι’ αὐτό κάθε ἄλλη ἐνέργεια εἶναι προσωπικέςἑρµηνεῖες τοῦ καθενός».

∆ιαβάζοντας κανείς ὅλες αὐτές τίς ἀποφάσεις καί τίς δηλώσεις, διαπιστώνει µερικά χαρακτηριστικά σηµεῖα.

α) Ἡ Ἱεραρχία ἀποφάσισε νά κάνη διάλογο στό παλαιό Ἀναλυτικό Πρόγραµµα, ἐπί τῇ βάσει τοῦ ὁποίου γράφηκαν τά βιβλία. Ὅµως, ἡ Κυβέρνηση µέ ὑπουργική ἀπόφαση ἀπέστειλε σέ ὅλα τά Σχολεῖα τό νέο Πρόγραµµα Σπουδῶν γιά νά ἐφαρµοσθῆ, µέ τήν ὁδηγία νά χρησιµοποιήσουν ὑλικό ἀπό τά παλαιά βιβλία:
«Κατά τή φετινή σχολική χρονιά, ἔχουν διανεµηθεῖ στούς µαθητές τά σχολικά βιβλία τῶν παλαιῶν Προγραµµάτων Σπουδῶν. Οἱ ἐκπαιδευτικοί µποροῦν νά τά ἀξιοποιοῦν κατά τήν κρίση τους, ὡς πηγές στή διδασκαλία, µέ βάση τά νέα Προγράµµατα Σπουδῶν, ἀποκλειστικά στήν περίπτωση πού τά θέµατα τῶν νέων Προγραµµάτων Σπουδῶν σχετίζονται µέ τά περιεχόµενά τους» (Ὑπουργεῖο Παιδείας, Ἔρευνας καί Θρησκευµάτων: Οδηγίες εφαρµογής των νέων Προγραµµάτων Σπουδών του µαθήµατος των Θρησκευτικών στο ∆ηµοτικό, στο Γυµνάσιο και στο Λύκειο, 27-9-2016).

β) Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ἔµενε σταθερός στίς ἀπόψεις του καί τίς θέσεις τῆς Ἱεραρχίας, ἀφοῦ ἔκανε λόγο γιά παραµονή τῶν βιβλίων πού ἐγράφησαν µέ τό παλαιό Ἀναλυτικό Πρόγραµµα, καί ἔκανε λόγο γιά διάλογο ἀπό µηδενική βάση, ἀναφερόµενος στό νέο Πρόγραµµα Σπουδῶν. Ἐπίσης, ὁ ἐκπρόσωπος Τύπου τῆς Ἱεραρχίας, ἐνηµέρωσε τούς δηµοσιογράφους ὅτι θά προταθῆ ἡἀναστολή τοῦ νέου Προγράµµατος.

γ) Ἡ Κυβέρνηση παρέµεινε στήν ἀπόφασή της νά ἐφαρµοσθῆ τό νέο Πρόγραµµα, νά γίνουν Σεµινάρια Ἐπιµορφώσεως καί οἱ θεολόγοι καθηγητές νά χρησιµοποιήσουν τά παλαιά βιβλία, τά ὁποῖα εἶχαν ἤδη διανεµηθῆ, στήν προοπτική τοῦ νέου Προγράµµατος Σπουδῶν.

δ) Τελικά, ἀπό ὅ,τι καταλαβαίνω θά γίνη διάλογος µεταξύ ἐκπροσώπων τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ Ἰνστιτούτου Ἐκπαιδευτικῆς Πολιτικῆς ὄχι πάνω στά βιβλία τοῦ παλαιοῦ Προγράµµατος, ὅπως ἀρχικά ἀποφάσισε ἡ Ἐκκλησία, ἀλλά πάνω στό νέο Πρόγραµµα Σπουδῶν, πού ἤδη ἐφαρµόζεται, γιά νά βελτιωθοῦν, ὥστε νά καταρτισθοῦν τά νέα βιβλία.

Παρακαλουθώντας τήν ἐξέλιξη τῆς πορείας τοῦ θέµατος, διεπίστωσα ὅτι ἀποφασίσθηκε κάτι πού εἶναι ἀντικείµενο σεµιναρίου διπλωµατίας καί γι' αὐτό οἱ ἀναλυτές τοῦ γεγονότος αὐτοῦ ἔχουν συγκεχυµένες ἀπόψεις.Ἄλλοι ἀπό αὐτούς ἰσχυρίζονται ὅτι ἡ Κυβέρνηση ἐπέβαλε τίς ἀπόψεις της καί ἄλλοι ὅτι ὑποχώρησε ἡ Κυβέρνηση στίς ἀπόψεις τῆς Ἐκκλησίας.
Πάντως, κάποιος Ἀρχιερεύς πού συµµετεῖχε στήν συζήτηση πού ἔγινε στό Πρωθυπουργικό Μέγαρο εἶπε ὅτι «τό συµπέρασµα εἶναι ὅτι δέν βγάζω κανένα συµπέρασµα» (kathimerini.gr, 07-10-2016, 10:47). Νοµίζω ὑπάρχουν συµπεράσµατα, τά ὁποῖα ἐξάγονται ἄν δοῦµε τό θέµα µέσα ἀπό ἄλλη ὀπτική γωνιά.
Ἐπειδή, ὅµως, ἤµουν εἰσηγητής καί στήν ∆ιαρκῆ Ἱερά Σύνοδο καί στήν Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὅπου ἐλήφθη καθαρή ἀπόφαση, εἶχα τήν ἄποψη ὅτι δέν πρέπει νά γίνη νέος ἀτελέσφορος διάλογος καί γι' αὐτό δέν ἀποδέχθηκα νά συµµετάσχω σέ ἕναν διάλογο, ὁ ὁποῖος δέν θά εὐδοκιµήση ὅσον ἀφορᾶ τίς ἀποφάσεις τῆς Ἐκκλησίας.–
Ὀκτώβριος 2016

parembasis.gr

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ: ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΤΟΣΟ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ



Συνέντευξη του Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος "Επί του Πιεστηρίου".

- Δεν είμαι τόσο σίγουρος για τις προθέσεις της Κυβέρνησης
- Λάθος της Κυβέρνησης που δεν σεβάστηκε την Εκκλησία
- Ο Τσίπρας μας αντιμετώπισε με σεβασμό
- Ρητές οι δεσμεύσεις του Πρωθυπουργού

- Ο όρος "ουδετερόθρησκο κράτος" είναι πονηρός

ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΠΕΪΝΑΣ, ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ ΠΙΕΡΙΑΣ: ΤΑ ΝΕΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΠΟΥΔΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΑ, ΑΝΤΙΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΑ ΚΑΙ ΑΝΤΟΡΘΟΔΟΞΑ