ΟΣΙΟΣ ΗΣΥΧΙΟΣ: ΑΦΗΣΕ ΜΕ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ!

Όσιος Ησύχιος: Άφησε με εμπιστοσύνη το παρελθόν στο έλεος του Θεού, το παρόν στην αγάπη του και το μέλλον στην Πρόνοιά του!

ΟΣΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: ΔΙΑΡΚΩΣ ΝΑ ΑΤΕΝΙΖΕΤΕ ΠΡΟΣ ΤΑ ΑΝΩ, ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ!

Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης: Διαρκώς ν' ατενίζετε προς τα άνω, προς τον Χριστό, να εξοικειώνεστε με τον Χριστό, να εργάζεστε με τον Χριστό, να ζείτε με τον Χριστό, ν' αναπνέετε με τον Χριστό, να πονάτε με τον Χριστό, να χαίρεστε με τον Χριστό. Να είναι το πάν για σας ο Χριστός. Η ψυχή σας να ζητάει, να φωνάζει τον Νυμφίο της: “Σε, Νυμφίε μου, ποθώ…”. Ο Χριστός είναι ο Νυμφίος. Είναι ο Πατέρας, είναι το πάν.

ΟΣΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: ΜΑΘΕΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΑΓΑΠΟΥΝ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ!

Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης: Σ’ όλα τα θέματα να μάθουν τα παιδιά να ζητάνε τη βοήθεια του Θεού.

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΠΑΙΔΕΥΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΦΤΑΙΝΕ ΑΠΟΤΑΜΙΕΥΟΥΝ, ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΦΤΑΙΝΕ ΕΞΟΦΛΟΥΝ!

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Αυτοί που παιδεύονται και δεν φταίνε, αποταμιεύουν. Αυτοί που φταίνε, εξοφλούν.

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: "ΜΑΚΑΡΙΟΙ ΟΙ ΚΑΘΑΡΟΙ ΤΗ ΚΑΡΔΙΑ ΟΤΙ ΑΥΤΟΙ ΤΟΝ ΘΕΟ ΟΨΟΝΤΑΙ"

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Θα εύχομαι και εγώ για σας, όπως και εσείς για μένα, να βοηθήσουν ο Χριστός και η Παναγία, να καθαριστούν οι καρδιές μας για να δουν τον Θεό. "Μακάριοι οι καθαροί τη καρδία ότι αυτοί τον Θεό όψονται". Αμήν!

Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΟΣΤΑΤΕΣ, ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΗΝ ΝΟΘΕΥΣΟΥΝ

Άρθρο του δασκάλου Σάββα Ηλιάδη

(Φώτης Κόντογλου, «Μυστικά Άνθη»)

Έχω τη γνώμη πως όποιος παίρνει το Χριστιανισμό σαν ένα ηθικό σύστημα, τον κατεβάζει στις ανθρώπινες και κοσμικές σκοπιμότητες, για να τον κάνει πιο βολικόν, επειδή δεν έχει μέσα του τη φωτιά, που τον κάνει να πετά στον υπερφυσικό κόσμο, που μας αποκάλυψε ο Κύριος κι οι άγιοί του. 

Και γι` αυτό ο τέτοιος άνθρωπος  είναι ψυχρός, ακατάνυκτος και άπιστος στα μεγαλεία του Θεού και ξεπέφτει σε  άδειες γενικότητες και ηθικολογίες. Εμάς, οι τέτοιοι «φιλελεύθεροι» χριστιανοί, μας λένε μισαλλόδοξους, φανατικούς, παλιοημερολογίτες.

Εκείνοι είναι όλο αγάπη και γι` αυτό ζητάνε, τάχα το αδέλφωμά μας με τους αιρετικούς, ενώ η αλήθεια είναι πως το θέλουνε για να γίνουμε ευρωπαϊκοί, μοντέρνοι χριστιανοί.

Γι` αυτό ποτέ δε μιλάνε για την ένωσή μας με τους ετεροδόξους της Ανατολής, που τους περιφρονούμε. Λοιπόν, αυτοί δεν είναι μισαλλόδοξοι σαν τον άγιο Βασίλειο, σαν τον Αθανάσιο, σαν τον Φώτιο, σαν τον Συμεών τον νέον Θεολόγο, σαν τον Μάρκο τον Ευγενικό. Μάλιστα, τούτοι οι νέοι κήρυκες, νοιώθουνε μέσα τους περισσότερη αγάπη κι από το Θεό, που καταδίκασε τον Εωσφόρο και τον Ιούδα και γι` αυτό μιλάνε με συμπάθεια γι` αυτούς και για κείνους που παραμορφώσανε τη χριστιανική θρησκεία και την κάνανε ένα κοσμικό σύστημα. Αυτοί μυρίζουνε από μακριά τη μούχλα, που μυρίζουνε τα ορθολογιστικά εκτρώματα της χριστιανικής θρησκείας, που φωλιάζουνε στις παγωμένες και σκοτεινές σπηλιές της Δύσης.

Επήρα δυο γράμματα από κάποιους τέτοιους, που υποπτεύουμαι πως είναι ξενοφώτιστοι χριστιανοί Έλληνες. Κατά τα συνηθισμένα τους μιλούνε με γλυκό ύφος. Ο ένας επιστολογράφος βάζει, αντί για υπογραφή τις λέξεις: «ένας χριστιανός». Φαίνεται πως θα `ναι από κείνους τους Έλληνες, που δεν τους ικανοποιεί μήτε ο Χρυσόστομος μήτε ο Βασίλειος μήτε ο Αθανάσιος μήτε ο Δαμασκηνός μήτε όλοι οι Πατέρες, που στερεώσανε την Εκκλησία με τη διδαχή τους και με την αγιασμένη ζωή τους και γι` αυτό γίνουνται οπαδοί σε μια από τις ασήμαντες αιρέσεις που ήρθανε απ` έξω, μαζί με τ` άλλα  καλά του μοντέρνου πολιτισμού. Κι όπως όλα αυτά τα αγαθά είναι βολικά και ευκολύνουνε τη ζωή, έτσι κι αυτές οι καινούριες ερμηνείες της χριστιανικής θρησκείας είναι πολύ βολικές, κι επειδή είναι βολικές, τραβάνε στα δίχτυα τους όσους μπορούνε να ξεγελάσουνε.

«Τι τα θέλετε όλα αυτά τα περιττά πράγματα, λένε αυτοί οι καινούριοι απόστολοι, λειτουργίες, μυστήρια, νηστείες, προσευχές, αγρυπνίες, παπάδες, μνημόσυνα, Παναγίες, αγίους, θαύματα και τ` άλλα; Αυτά τα κάνανε οι άνθρωποι και νοθέψανε τη διδασκαλία του Χριστού. Πάρε το Ευαγγέλιο, διάβασέ το και νοιώσε το κατά το κέφι σου, βαλ` το πάλι στην τσέπη σου ή στο ράφι, όπως βάζεις το ρομάντζο που διαβάζεις, πες κι ένα τραγουδάκι και τελείωσε. Ο Θεός όλους θα τους συγχωρέσει. Έτσι κι εσύ, δεν είναι ανάγκη μήτε να τον παρακαλέσεις με δάκρυα μήτε να νηστεύσεις μήτε να` χεις τον φόβο του, νοιώθοντας πως είσαι αμαρτωλός. Μη σε νοιάζει! Ό,τι και να κάνεις απ` αυτά που τα λένε αμαρτίες οι φανατικοί ορθόδοξοι, όλα είναι συγχωρεμένα. Κανένας δεν θα κολαστεί, γιατί ο Θεός είναι φιλάνθρωπος».

Βλέπεις πόσο εύκολη, πόσο βολικιά, πόσο αστενοχώρητη είναι η θρησκεία του Χριστού και δεν το ξέραμε;

«Μα, μας έχουνε τρομοκρατήσει, βρε αδερφέ, αυτοί οι παπάδες κι οι θεοφοβούμενοι! Ορίστε, πάλι η Ευρώπη τα `βαλε τα πράγματα στη σωστή θέση τους! Γλέντησε τη ζωή σου, κάνε και τις παρατιμονιές σου σαν άνθρωπος κι ο Θεός θα σε συγχωρέσει, δεν είναι Αρβανίτης. Ακούς εκεί πως πρέπει να κλαις και να θλίβεσαι, για να σε λυπηθεί ο Θεός! Τι χρειάζουνται οι εκκλησιές, οι παπάδες, τα εικονίσματα, οι ψαλτάδες, όλα αυτά τα αδιαφόρετα πράγματα; Ο Χριστός είπε να μην πειράξεις κανέναν, τίποτ` άλλο! Αλλά, για να τομοκρατήσουνε τον κόσμο, βάλανε στο στόμα του Χριστού ένα σωρό φοβέρες, όπως τούτες εδώ: «Μακάριοι οι πενθούντες, μακάριοι οι δεδιωγμέμοι. Στενή και τεθλιμμένη η οδός. Εισέλθετε διά της στενής πύλης, ότι πλατεία η πύλη και ευρύχωρος η οδός η απάγουσα εις την απώλειαν. Έσεσθε μισούμενοι υπό πάντων διά το όνομά μου. Ει τις έρχεται προς με και ου μισεί τον πατέρα αυτού και την μητέρα και τη γυναίκα και τα τέκνα και τους αδελφούς και τας αδελφάς, έτι δε και την εαυτού ψυχήν, ου δύναταί μου μαθητής είναι». Είναι δυνατόν να είπε τέτοια πράγματα ο Χριστός; Κι ακόμα, τι δεν βάλανε στο στόμα του, σαν και τα παρακάτω: «Πας ο ποιών την αμαρτίαν δούλος εστι της αμαρτίας. Όσοι ήλθον προ εμού, κλέπται εισί και λησταί. Ει ο κόσμος υμάς μισεί, γινώσκετε ότι εμέ πρώτον υμών μεμίσηκεν. Εν τω κόσμω θλίψιν έξετε». Κι ένα σωρό άλλα τέτοια φοβερά κι απάνθρωπα, που μας τρομοκρατούνε».

Τέτοιος «χριστιανός» είναι κι αυτός  που βάζει για υπογραφή στο γράμμα του: «ένας χριστιανός». Μου γράφει, λοιπόν: «Επιθυμώ να πιστεύσητε ενσυνειδήτως ότι τα όσα γράφω δεν προέρχονται από θρησκευτικήν μισαλλοδοξίαν, αλλά αποβλέπουν εις το να σας κατατοπίσουν ότι, όταν κανείς δεν ακολουθεί την γραφικήν και υγιαίνουσαν διδασκαλίαν, αλλ` ακολουθεί τας παραδόσεις (όχι τας αποστολικάς τοιαύτας) και τας διδασκαλίας και τα εντάλματα των ατελών ανθρώπων, καταλήγει σε παραμύθια».

Παραμύθια λέγει ο επιστολογράφος τα θαύματα και τα φανερώματα των αγίων, όπως φανερωθήκανε ολοζώντανα οι δύο άγιοι στη Μυτιλήνη, που έγραψα με συντομία την ιστορία τους και που τους είδανε και τους βλέπουνε, στον ύπνο ή στον ξύπνο τους, παραπάνω κι από εκατό άνθρωποι.

Γι` αυτό γράφει και παρακάτω: «Πάσα προσπάθεια τείνουσα να ανυψώσει ή να αποδώσει τιμήν εις πλάσμα, δέον να απορρίπτεται, ως αντιτιθεμένη εις την Α΄ και Β΄ εντολήν». Μ` αυτά θέλει να πει πως δεν πρέπει να τιμούμε τους αγίους, όπως αυτούς που ανέφερα, που σφαχτήκανε για τα` όνομα του Χριστού. Κι από όσα γράφει παρακάτω, φανερώνει πως, κατά βάθος, δεν πιστεύει στην αιώνια ζωή. Και μ` όλα ταύτα, γράφει πως είναι «ένας χριστιανός». Τέτοιοι ξενοφώτιστοι «χριστιανοί» Έλληνες υπάρχουνε, αλλοίμονο! Χριστιανοί, χωρίς μυστήρια, χωρίς αγίους, χωρίς μέλλουσα ζωή, χωρίς πίστη και χωρίς Χριστό, γιατί μήτε και στο Χριστό μπορεί να πιστεύει ένας τέτοιος άνθρωπος, αλλά φοβάται να το πει. Η απιστία του στα άλλα, φανερώνει τι είδους πίστη μπορεί να έχει και στον Χριστό. Και όμως, όπως είδες, γράφει πως «ακολουθεί την υγιαίνουσαν γραφικήν διδασκαλίαν, και όχι τα εντάλματα ατελών ανθρώπων», δηλαδή: των αγίων.

Αυτοί λοιπόν είναι οι Έλληνες που αρνηθήκανε την Ορθόδοξη Εκκλησία μας, που είναι η Μία, Αγία και Αποστολική Εκκλησία, που τη θεμελίωσε ο ίδιος ο Χριστός, όπου ευδόκησε να κηρυχθεί στον κόσμο η διδασκαλία του με την ελληνική γλώσσα, αυτοί λοιπόν οι Έλληνες δεν την βρήκανε σωστή τούτη τη διδασκαλία που κηρύχτηκε από τους μεγάλους στύλους της Εκκλησίας και πήγανε κι ανακαλύψανε πως οι αληθινοί διδάσκαλοι του Ευαγγελίου είναι κάποιος αλλόγλωσσος ιεροκήρυκας ή καμιά υστερική γυναίκα, που διαβάσανε το Ευαγγέλιο από τρίτη μετάφραση και κατασκευάσανε ένα καινούριο σύστημα με τα` όνομα: «Ευαγγελική Εκκλησία» και μ` ένα πλήθος άλλα ονόματα.

Τούτοι οι νεοφώτιστοι ήρθανε στην Ελλάδα, που στάθηκε το προζύμι της Χριστιανικής Εκκλησίας, για να διδάξουνε στους Έλληνες τον «σωστό» Χριστιανισμό, τον μοντέρνο, έναν Χριστιανισμό παγωμένον από την απιστία, από τον ορθολογισμό κι από το πρακτικό πνεύμα.

Αλλά η θρησκεία του Χριστού είναι φωτιά, όπως είπε ο ίδιος κι όσοι τη διδάσκουνε κι όσοι τη δέχουνται στις ζεστές καρδιές τους, είναι «τω πνεύματι ζέοντες», όπως γράφει ο ευαγγελιστής Λουκάς στις Πράξεις των Αποστόλων, δηλαδή βράζουν οι ψυχές τους από τη φλόγα της πίστης κι από τον αγιασμένον ενθουσιασμό και την αγαλλίαση που χαρίζει στον άνθρωπο η πίστη.

Ηλιάδης Σάββας

Δάσκαλος

Κιλκίς, 17-10-2016

http://ellasnafs.blogspot.gr

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΡΑΚΟΒΑΛΗΣ: ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΟΣ;

ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ

Γράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας.

Η Εκκλησία της Ελλάδος όρισε ήδη τριμελή Επιτροπή Μητροπολιτών, η οποία θα εξηγήσει στο Υπουργείο Παιδείας  τα προβλήματα που θα προκαλέσει το Νέο Πρόγραμμα Σπουδών για τα Θρησκευτικά. Η Ιερά Σύνοδος δικαιούται να έχει λόγο επί της ύλης του μαθήματος. Δεν έχει δίκαιο ο Υπουργός Παιδείας ο οποίος θεωρεί αποκλειστικά αρμόδιο το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής. Ο Καταστατικός Χάρτης της Εκκλησίας της Ελλάδος, που είναι και νόμος του Ελληνικού Κράτους (Ν. 590/1977), προβλέπει ότι η Διαρκής Ιερά Σύνοδος: «Παρακολουθεί το δογματικόν περιεχόμενον τών δια τα Σχολεία της Στοιχειώδους και Μέσης Εκπαιδεύσεως προοριζομένων διδακτικών βιβλίων του μαθήματος των Θρησκευτικών».

Δεν διαφωνώ να δίδεται στους μαθητές κάποια ενημέρωση για  άλλα δόγματα και άλλες θρησκείες που έχουν μεγάλο αριθμό πιστών, αλλά αυτό δεν πρέπει να γίνεται εις βάρος της Ορθόδοξης Χριστιανικής διδασκαλίας. Ήδη στα υπάρχοντα σχολικά εγχειρίδια υπάρχουν κεφάλαια γνωριμίας με τα άλλα θρησκεύματα, η δε ύλη της Β΄ Λυκείου αναφέρεται κυρίως στις άλλες θρησκείες. Η Εκκλησία της Ελλάδος με ομόφωνη απόφαση της Ιεράς Συνόδου της  Ιεραρχίας τον Μάρτιο του 2016 πρότεινε σε όλες τις τάξεις του Γυμνασίου και του Λυκείου να αφιερώνεται το 80% της ύλης στην Ορθόδοξη Χριστιανική αγωγή και το 20% στα άλλα δόγματα και θρησκεύματα, με ποσότητα ύλης και μεθοδολογία, που θα αντιστοιχεί στο πνευματικό τους επίπεδο και δεν θα τους προξενεί σύγχυση. Τα κεφάλαια για τα θρησκεύματα να τίθενται, σε ξεχωριστές ενότητες, στο τέλος του βιβλίου και να μην κατατάσσεται ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός σαν  ένας διδάσκαλος ισότιμος με μία δεκάδα άλλων σοφών, διδασκάλων ή ιδρυτών θρησκειών.

Η  θεμελιώδης διαφωνία μας ως Ορθοδόξων Χριστιανών έναντι του νέου Προγράμματος Σπουδών είναι ότι υποβαθμίζεται, συρρικνώνεται και διαστρεβλώνεται η Ορθόδοξη Χριστιανική διδασκαλία. Επίσης αντί να γίνεται σαφής διάκριση μεταξύ της Ορθοδόξου διδασκαλίας και των άλλων θρησκειών, το νέο Πρόγραμμα τα παρουσιάζει όλα μαζί συγκεχυμένα και ισοπεδωμένα στις ίδιες ενότητες. Αυτό στην επιστημονική ορολογία λέγεται θρησκευτικός συγκρητισμός. Οι σχεδιαστές του Προγράμματος δίνουν την εντύπωση ότι έβαλαν σε ένα μίξερ την Ορθοδοξία, τις άλλες Χριστιανικές Ομολογίες και τα γνωστά θρησκεύματα και κατασκεύασαν ένα πολυθρησκειακό συνονθύλευμα, καλλιεργώντας τον σχετικισμό και υπονομεύοντας την Ορθόδοξη Χριστιανική ταυτότητα του λαού μας. Ουσιαστικά οι μαθητές δεν βοηθούνται να αποκτήσουν έναν αξιακό κώδικα, αλλά καλούνται να διαμορφώσουν την «ατομική τους θρησκεία» από πολύ μικρή ηλικία.

Στο Πρόγραμμα Σπουδών συνεξετάζεται η Αγία Γραφή μαζί με τα ιερά βιβλία των θρησκειών, δηλ. η αλήθεια του Θεού μαζί με τις μαγείες, τους μύθους και τις δεισιδαιμονίες γεγονός που προσβάλει κάθε Ορθόδοξο Χριστιανό. Οι Άγιοι αναφέρονται στην ίδια κατηγορία με τους ασκούμενους στη γιόγκα και το διαλογισμό, ενώ η μετάνοια, η νηστεία, η άσκηση της Σαρακοστής θεωρούνται κοινοί τόποι με τη νηστεία, το διαλογισμό και τη γιόγκα του Ινδουισμού και του Βουδισμού.

Παραθέτω ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα:

Στη Γ΄ Δημοτικού, πριν καν το μικρό παιδί διδαχθεί τα βασικά περί Θεανθρώπου Ιησού Χριστού και Ορθοδοξίας, καλείται να ζωγραφίσει τα Μάνταλα (σύμβολο του Ινδουισμού) ακούγοντας την αντίστοιχη (ινδουιστική) μουσική!

Στη Δ΄ Δημοτικού υπό τον τίτλο «Χριστιανοί Άγιοι και ιερά πρόσωπα άλλων θρησκειών»  δίδεται μία εσφαλμένη ερμηνεία της αγιότητος, ενώ η Αγία Λυδία η Φιλιππησία παρουσιάζεται ως πρόσωπο αντίστοιχο και ισότιμο με τον Βούδα, τον Κομφούκιο και τον Λάο Τσε!

Στην ΣT΄ Δημοτικού, στη γνωριμία με τις «Ισλαμικές κοινότητες της Ελλάδας» τα Ελληνόπουλα καλούνται να αναγνωρίσουν «Μνημεία, δρόμους και περιοχές» με Ισλαμική σφραγίδα στην πατρίδα μας, αποσιωπώντας το γεγονός ότι τα τζαμιά είναι κατάλοιπα της Οθωμανικής τυραννίας στην πατρίδα μας.

Στη Θεματική Ενότητα  της Α΄ Γυμνασίου: «Μονοθεϊστικές θρησκείες Ιουδαϊσμός και Ισλάμ»  οι μαθητές διδάσκονται ότι η Σαρία είναι «Νόμος του Θεού στην ανθρωπότητα»!

Στην Γ΄ Γυμνασίου υπό τον τίτλο «Σύγχρονες θρησκευτικές μορφές στην Ορθοδοξία και στον κόσμο»  αναμειγνύεται ο Άγιος Πορφύριος με πολιτικούς  όπως ο Μαχάτμα Γκάντι.

Σε καμμία τάξη του Δημοτικού, του Γυμνασίου και του Λυκείου δεν διδάσκονται τα βασικά κεφάλαια της Παλαιάς Διαθήκης. Η Καινή Διαθήκη, δηλαδή η ζωή και η διδασκαλία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ενώ καλυπτε μέχρι σήμερα ολόκληρη την ύλη της Β΄ Γυμνασίου, συρρικνώνεται σε λίγες ενότητες.

Υπενθυμίζω τέλος ότι μάθημα Θρησκευτικών διδάσκεται στα δημόσια σχολεία όλων των χωρών μελών της Ευρ. Ενώσεως – πλην της Γαλλίας. Προτείνω, λοιπόν, να ακολουθήσουμε το πρότυπο της Γερμανίας, της Ιταλίας, της Ισπανίας και άλλων χωρών, όπου δίδεται στους γονείς η επιλογή: Ή να παρακολουθούν τα παιδιά τους ένα μάθημα ομολογιακό βασισμένο στην επικρατούσα Χριστιανική Ομολογία ή να παρακολουθούν ένα εναλλακτικό μάθημα Ηθικής. Η λύση για την Ελλάδα θα είναι η υποχρεωτική διδασκαλία  ενός μαθήματος Ορθοδόξου Χριστιανικής αγωγής για την πλειοψηφία των μαθητών, και η παρακολούθηση  ενός μαθήματος Ηθικής ή Θρησκειολογίας από όσους απαλλάσσονται (αλλόθρησκοι, ετερόδοξοι, άθεοι κ.λπ.).

Οι αγωνιστές του 1821, οι οποίοι ελευθέρωσαν την πατρίδα μας, δεν έχυσαν το αίμα τους για μία ουδετερόθρησκη Ελλάδα, αλλά για μία Ελλάδα  με Ελληνορθόδοξη Παιδεία. Η  διδασκαλία του Ευγγελίου και των Πατέρων στα σχολεία καλλιεργεί στους νέους μας την αληθινή σχέση με τον Θεό καθώς και την αγάπη, την αλληλεγγύη, την ειρήνη, και τον σεβασμό προς κάθε συνάνθρωπο.

Άρθρο στην εφημερίδα ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΛΗΘΕΙΑ, Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2016

Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ ΑΠΑΝΤΩΝΤΑΣ Σ' ΕΝΑΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ!

Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

«Ἐὰν ἡ διαπαιδαγώγηση χωριστεῖ ἀπὸ τὴν ἐπιστήμη τοῦ Χριστοῦ, δὲν χάνεται ἡ ἐπιστήμη τοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ ἡ διαπαιδαγώγηση, καὶ οἱ πραγματικοὶ ἄνθρωποι»

 Σ΄ ἕναν καθηγητὴ γιὰ τὸ μάθημα τῶν θρησκευτικῶν 

Θυμώνετε μὲ κάποιους φίλους σας, οἱ ὁποῖοι δυσαρεστοῦνται μὲ τὸ μάθημα τῶν θρησκευτικῶν στὰ σχολεῖα. Ἔχετε δίκαιο. Ὁ θυμὸς σας εἶναι δίκαιος θυμός. Τέτοιος θυμὸς ἔχει ἀξία μπροστὰ στὸν Θεό. Ὅμως δὲν ὠφελεῖ μόνο ὁ θυμός, οὔτε μόνον ἡ πειθώ. Πρέπει καὶ νὰ προσεύχεστε γιὰ ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι κατὰ τὴν ἀφροσύνη τους ξεσηκώνονται ἐναντίον τοῦ νόμου τοῦ Θεοῦ στὰ σχολεῖα. Νὰ τοὺς ἀνοίξει ὁ Θεὸς τὰ μάτια, ὥστε νὰ δοῦν ὅτι κόβουν τὸ κλαδὶ πάνω στὸ ὁποῖο κάθονται. Διότι ὅλη ἡ διαπαιδαγώγηση τῆς χριστιανικῆς νεολαίας βασίζεται πάνω στὸν ἀταλάντευτο βράχο τῆς ἐπιστήμης τοῦ Χριστοῦ. Σ΄ ἐκεῖνον βασιστήκαμε καθ΄ ὅλη τὴ χιλιετία τῆς βαπτισμένης ἱστορίας μας, σ΄ ἐκεῖνον πρέπει νὰ βασιστοῦμε καὶ σήμερα καὶ αὔριο καὶ... εἰς τοὺς αἰῶνες. Τέτοια διαπαιδαγώγηση δὲν μᾶς ντρόπιασε στὸ παρελθόν, δὲν θὰ τὸ κάνει οὔτε στὸ μέλλον. Μᾶς ἔδωσε ἀνθρώπους πρώτης τάξεως, οἱ ὁποῖοι εἶναι τὸ κόσμημα τῆς ἱστορίας μας, ὅπως εἶναι τὰ ἀστέρια κόσμημα τοῦ οὐράνιου θόλου. Καὶ μᾶς ἔδωσε πελώριο ἀριθμὸ τέτοιων ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν, ἀστεριῶν στὸν θόλο τῆς λαϊκῆς ἱστορίας μας.

Καὶ τί ἄλλο μπορεῖ νὰ εἶναι στόχος στὴ διαπαιδαγώγηση παρὰ νὰ δώσει ἀνθρώπους πραγματικούς; Ἡ ἐπιστήμη τῆς παιδαγωγίας καὶ σέ μᾶς καὶ σ΄ ὅλους τούς βαπτισμένους λαοὺς ἀπαραίτητα πρέπει νὰ συμβαδίζει μὲ τὴν ἐπιστήμη τοῦ Χριστοῦ. Ἐὰν ἡ διαπαιδαγώγηση χωριστεῖ ἀπὸ τὴν ἐπιστήμη τοῦ Χριστοῦ, δὲν χάνεται ἡ ἐπιστήμη τοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ χάνεται ἡ διαπαιδαγώγηση, καὶ χάνονται οἱ πραγματικοὶ ἄνθρωποι. Ἐὰν ὅμως χαθεῖ ἡ διαπαιδαγώγηση στὸ σχολεῖο, τὸ σχολεῖο γίνεται ἐπικίνδυνο γιὰ τοὺς ἀνθρώπους καὶ γιὰ τοὺς λαούς. Διότι ὁ ἄνθρωπος ἐκπαιδευμένος μέν, ἀλλὰ χωρὶς χαρακτήρα, εἶναι πολὺ πιὸ ἐπικίνδυνος γιὰ τὸν ἑαυτό του καὶ γιὰ τοὺς ἄλλους, ἀπ΄ ὅτι ὁ ἄνθρωπος ἀπαίδευτος καὶ χωρὶς χαρακτήρα.

Ὁ δεύτερος εἶναι χωρὶς χαρακτήρα κατ΄ ἀδυναμία, ἐνῶ ὁ πρῶτος κατὰ τὴν πίστη. Ἡ σχισμὴ στὴν πίστη ἑνὸς ἀνθρώπου προκαλεῖ ἀναπόφευκτα καὶ τὴ σχισμὴ στὸν χαρακτήρα. Τοῦτο τὸ μαρτυρεῖ τόσο ἡ βιβλικὴ ἱστορία ὅσο καὶ ἡ γενικὴ ἱστορία, τῶν βαπτισμένων λαῶν. Ὅποιος βασιλιὰς τοῦ Ἰσραὴλ ἀπομακρυνόταν ἀπὸ τὸν Θεό, ἀπομακρυνόταν καὶ ἀπὸ τὸ ἦθος. Διότι, ἡ πίστη εἶναι δεμένη μὲ τὴν ἠθική, ὅπως ἕνα ποτάμι εἶναι δεμένο μὲ τὴν πηγή του, καὶ τὸ φῶς μὲ ἥλιο. «Ἐγὼ εἰμὶ ἡ ὁδὸς» (Ἰωάν. 14,6), εἶπε ὁ Χριστός, καί: «Σὺ ἂν ἤτησας αὐτόν, καὶ ἔδωκεν ἂν σοι ὕδωρ ζῶν» (Ἰωάν. 4,10), καί: «Ἐγὼ εἰμὶ τὸ φῶς τοῦ κόσμου» (Ἰωάν. 8, 12). Ποῦ θὰ πᾶμε τὰ παιδιὰ ἔξω ἀπὸ αὐτὴν τὴν Ὁδό, παρὰ μόνο στὴν κατάρρευση; Μὲ τί θὰ ποτίσουμε τὶς διψασμένες τους ψυχές; Μὲ τὴ γήινη λάσπη, ποὺ πίνουν καὶ τὰ βόδια, ἢ μὲ τὸ ζωοφόρο ὕδωρ; Μὲ τί θὰ τὰ φωτίσουμε; Μόνο μὲ τὶς ἀπατηλὲς ἀκτίνες ἢ μὲ τὸ Φῶς Του;

Ἀλλά, λένε, τὰ θρησκευτικὰ δὲν εἶναι γιὰ τὴ δική μας μοντέρνα ἐποχή. Δὲν ξέρω· τὸ μόνο ποὺ βλέπω, εἶναι ὅτι καὶ στὴ δική μας μοντέρνα ἐποχὴ κάλλιστοι ἄνθρωποι εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ κρατιοῦνται ἀπὸ τὴν πίστη τοῦ Θεοῦ καὶ τὸν νόμο Του. Οὔτε ξέρω ποιὰ ἄλλη ἐπιστήμη θὰ μποροῦσε νὰ ἀντικαταστήσει τὴν ἐπιστήμη τοῦ Χριστοῦ στὴ διαπαιδαγώγηση τῆς νεολαίας. Ἰδού, δὲν ὑπάρχει καμία ἄλλη ἐπιστήμη γιὰ τὸν ἄνθρωπο, γιὰ τὸ νόημα τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς καὶ γιὰ τὸ πῶς πρέπει νὰ εἶναι ὁ πραγματικὸς ἄνθρωπος, ἐκτὸς ἀπὸ τὴ θρησκευτικὴ ἐπιστήμη.

Κι ἔτσι, κανένας δὲν μπορεῖ νὰ τοποθετήσει ἄλλο θεμέλιο διαπαιδαγώγησης, οὔτε στὴν ἐποχή μας οὔτε χιλιάδες χρόνια ὕστερα ἀπό μᾶς, πέρα ἀπὸ Ἐκεῖνον, ποὺ εἶναι τὸ ζωντανὸ θεμέλιο, τὸ ὁποῖο τοποθέτησε ὁ Ἴδιος, λέγοντας: «ὅτι χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδὲν» (Ἰωάν. 15,5).

Εἰρήνη σὲ σᾶς καὶ εὐλογία ἀπὸ τὸν Θεὸ

 Ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Δὲν φτάνει μόνο ἡ πίστη…» 

Ἱεραποστολικὲς Ἐπιστολὲς Β΄, Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ: ΟΤΑΝ ΕΧΕΤΕ ΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ!

Έχετε ένα πρόβλημα; 

«Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με».

Έχετε έναν πειρασμό με τον άλλον, με τον γείτονα σας, με τους φίλους σας...;

«Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με».

Η ευχή θα σας δώσει τη λύση του προβλήματος και θα σας βγάλει από το αδιέξοδο που βρίσκεστε...

Το κομποσκοινάκι λοιπόν, «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με»...

Όλοι οι Άγιοι Πατέρες φωνάζουν ότι την πρώτη θέση στη ζωή του κάθε χριστιανού την κατέχει η προσευχή. Θέλεις να κάνεις κατάσταση; Προσευχήσου. Θέλεις να σωθείς; Προσευχήσου.

«Όλες οι προσευχές καλές και άγιες είναι, αλλά η νοερά προσευχή, είναι η βασίλισσα αυτών». 

«Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με».

Απ’ αυτήν τη μικρούλα αλλά παντοδύναμη προσευχή, ξεκίνησαν οι Άγιοι Πατέρες και έγιναν φωστήρες της εκκλησίας. 

Λέγε συνεχώς όσο μπορείς περισσότερες φορές την ημέρα και τη νύχτα αυτή την ευχούλα και αυτή θα σε διδάξει αυτά που θέλεις, αυτά που δεν γνωρίζεις...