Η ελπίδα μας στο Θεό δεν
είναι μια προσδοκία για το τι θα γίνει, αλλά βεβαιότητα ότι θα γίνει.
Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2017
Η ΕΛΠΙΔΑ ΣΤΟ ΘΕΟ!
ΠΡΙΝ ΣΟΥ ΣΤΕΙΛΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΠΟΥ ΣΗΚΩΝΕΙΣ
Πριν σου στείλει ο Θεός το Σταυρό που σηκώνεις…
1. Τον κοίταξε με τα πάνσοφα μάτια Του,
2. Τον κοίταξε με τη θεία λογική Του,
3. Τον έλεγξε με την ατέλειωτη δικαιοσύνη Του,
4. Τον θέρμανε στην γεμάτη αγάπη καρδιά Του,
5. Τον ζύγισε καλά με τα στοργικά Του χέρια,
μην τυχόν και πέσει βαρύτερος απ’ όσο μπορείς να σηκώσεις
και αφού υπολόγισε το θάρρος σου, τον ευλόγησε
και τον απίθωσε στους ώμους σου και είπε:
Μπορείς να Τον σηκώσεις!
Κράτησε Τον κι ανέβαινε από Τον Γολγοθά προς Την Ανάσταση!
Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΑΣ ΑΓΑΠΗΣΕ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ, ΠΟΥ ΠΗΡΕ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΘΕΣΗ ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΣΚΛΗΡΟ ΣΤΑΥΡΟ!
Ο Κύριος ημών Ιησούς
Χριστός, μας αγάπησε τόσο πολύ, που πήρε την δική μας θέση πάνω στον σκληρό
σταυρό.
Ο πιστεύων εις Αυτόν, και αν πεθάνει θέλει ζήσει δια Αυτού!
Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ, ΑΛΛΑ Η ΠΙΣΤΗ ΞΕΚΛΕΙΔΩΝΕΙ ΤΙΣ ΠΟΡΤΕΣ!
Η προσευχή είναι το
κλειδί του ουρανού, αλλά η πίστη ξεκλειδώνει τις πόρτες.
Και η προσευχή με πίστη
θα σώσει αυτόν που πάσχει, και ο Κύριος θα τον εγείρει. Και αμαρτίες αν έπραξε,
θα του συγχωρηθούν. (Επιστολή Ιακώβου 5,15).
Η ΠΙΣΤΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΑΝΟΙΓΕΤΑΙ Ο ΘΕΙΟΣ ΘΗΣΑΥΡΟΣ!
Η πίστη είναι το κλειδί
με το οποίο ανοίγεται ο Θείος θησαυρός. Το κατέχουν οι απλές, αγαθές, όλο αγάπη
καρδιές.
ΓΡΑΜΜΑΤΑΚΙ ΣΤΟ ΘΕΟ!
Όταν θέλεις κάτι πολύ, να το γράφεις
σ' ένα γραμματάκι και να το στέλνεις στο Θεό. Όμως έξω από το φάκελλο, να γράφεις
"γενηθήτω το θέλημά Σου, Κύριε"!
ΟΣΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΣΛΙΔΗΣ: ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΣΩΖΟΥΝ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ!
Όσιος Γεώργιος
Καρσλίδης: Αυτά που σώζουν τον άνθρωπο είναι τα έργα τα καλά του Θεού, η
ταπείνωση, η υπακοή, η αγάπη, η ελεημοσύνη.
Εάν κάνετε καλά έργα, θα έχετε μεγάλο μισθό από τον Θεό. Θ' αξιωθείτε να δείτε
θαύματα, και στην άλλη ζωή θα έχετε απέραντη αγαλλίαση.
Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2017
ΠΑΠΙΚΗ ΜΟΝΑΧΗ, ΒΡΑΒΕΥΜΕΝΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ, ΔΙΑΚΗΡΥΣΣΕΙ ΟΤΙ Η ΘΕΟΤΟΚΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΘΕΝΟΣ
ΠΑΠΙΚΗ
ΜΟΝΑΧΗ,
ΒΡΑΒΕΥΜΕΝΗ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ,
ΔΙΑΚΗΡΥΣΣΕΙ
ΟΤΙ Η ΘΕΟΤΟΚΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΘΕΝΟΣ
Του
Β. Χαραλάμπους, θεολόγου
Μία πρύτανις του διαχριστιανικού συγκρητιστικού
οικουμενισμού, η διάσημη παπική μοναχή Lucía Caram, η οποία είχε τιμηθεί το
έτος 2006 με το βραβείο Memorial Alex Seglers, για τη δραστηριότητα της υπέρ
του Οικουμενισμού, δημοσίως διακήρυξε βλάσφημα, κατά του αειπάρθενου της
Υπεραγίας Θεοτόκου.
Η παπική μοναχή Lucía Caram, γεννήθηκε στην Αργεντινή
και ζεί στην Ισπανία. Δημιούργησε ομάδα διαθρησκειακού διαλόγου στην πόλη
Manresa και ανέλαβε την εθύνη για την οργάνωση του καταλανικού κοινοβουλίου των
θρησκείων το έτος 2006. Ζει σε ένα μοναστήρι Δομηνικανών μοναχών στη Βαρκελώνη
και έχει έντονη οικουμενιστική δράση.
Είναι διάσημη, αν είναι δυνατό, και για τη
δραστηριότητά της στη μαγειρική. Το πρόγραμμα της με μαγειρικές συνταγές
που παρουσιάζει το κανάλι Gourment’s, ονομάζεται ‘’αδελφή Lucy’’. Αντί
άλλου σχολιασμού θα προσθέσω αυτό που είπε κάποτε σε ομιλία του ο Αρχιμανδρίτης
Βασίλειος Γοντικάκης, για τη ζωή σε ένα Ορθόδοξο Μοναστήρι, ότι δηλαδή ‘’τα
πάντα στο Μοναστήρι κινούνται γύρω από το εν ούτινος έστι χρεία’’.
Δυστυχώς η εκκοσμίκευση μαστίζει τον Παπισμό μετά το σχίσμα και την
αποκοπή των από την Εκκλησία.
Η παπική αυτή μοναχή Lucía Caram, βλασφήμησε σε
εκπομπή το περασμένο Σαββατοκυρίακο στην Ισπανία, κατά του
αειπάρθενου της Υπεραγίας Θεοτόκου, λέγοντας ότι η Παναγία δεν είναι
Παρθένος, προσθέτοντας και άλλη βλασφημία για τη Παναγία μας που δεν θεωρώ
σωστό να αναφέρω (The Guardian, Newser, RT). Ο Άγιος
Γρηγόριος Νύσσης λέγει ότι «ούτω, τον μη δι’ όλου του μυστηρίου την αληθή
μόρφωσιν της ευσεβείας δεξάμενον, χριστιανόν ουκ είδεν ο λόγος». Και
φυσικά δεν θα μπορούσε να παραλήψει παπική μοναχή Lucía Caram, τον γνωστό
οικουμενιστικό καημό, ότι δήθεν ‘’έχουμε χάσει το αληθινό μήνυμα και έχουμε
κολλήσει με τους κανόνες που έχουμε εφεύρει’’.
Η λύπη μας είναι τόσο μεγάλη που πιστεύω εις απάντηση
αρκεί να παραθέσομε αυτό που ψάλλομε στην Ακολουθία της Εορτής της
Συνάξεως της Θεοτόκου : «Τον αγεώργητον βότρυν βλαστήσασα, η μυστική άμπελος ως
επί κλάδων, αγκάλαις εβάσταζε, και έλεγε. Συ ει καρπός μου, συ ει η ζωή
μου αφ’ ου έγνων, ότι και ό ήμην ειμί, συ μου Θεός. Συ ει καρπός μου, συ
ει η ζωή μου. Αφ’ ου έγνων, ότι και ό ήμην ειμί, συ μου Θεός∙ την γαρ
σφραγίδα της Παρθενίας μου ορώσα ακατάλυτον, κηρύττω σε τον άτρεπτον Λόγον,
σάρκα γενόμενον. Ουκ οίδα σποράν, οίδα σε λύτην της φθοράς∙ Αγνή
γαρ ειμί, σου προελθόντος εξ εμού∙ ως γαρ εύρες, έλιπες μήτραν
εμήν. Διατούτο συχορεύει πάσα η κτίσις βοώσα μοι∙ Χαίρε η
Κεχαριτωμένη».
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)