ΣΤΩΜΕΝ ΚΑΛΩΣ, ΣΤΩΜΕΝ ΜΕΤΑ ΦΟΒΟΥ!

«Στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου Θεού»

Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ! Ο πιο γλυκός άγγελος του ουρανού! Το γλυκύτερο ουράνιο πλάσμα! Είναι εκείνος που στάθηκε με πολλή δύναμη και παρρησία, όταν ο Εωσφόρος αποφάσισε να διεκδικήσει τον θρόνο του Υιού του Θεού και με την εγωιστική του αυτή πράξη εξέπεσε από τον ουρανό συμπαρασύροντας πλήθος αγγελικών δυνάμεων.

Ήταν ο μόνος που στάθηκε ενώπιον των αγγέλων και είπε: «Στώμεν καλώς! Στώμεν μετά φόβου!» Ξέρετε τι σημαίνουν αυτά τα λόγια; Είπε σε όλους τους αγγέλους: «Στώμεν καλώς!», ας σταματήσουμε μέσα στην απόλυτη εμπιστοσύνη του Θεού Πατέρα μας. «Στώμεν μετά φόβου!», κανείς μας ας μην φύγει από τον θεϊκό έρωτα του ουράνιου μας Πατέρα. Ας φοβηθούμε αυτήν την στιγμή μην παρασυρθούμε από τον Εωσφόρο. 

Είναι εκείνος που δίδαξε, που πρωτομίλησε, που βοήθησε, που ενίσχυσε όλες εκείνες τις αγγελικές δυνάμεις, που διεκδικούσε ο Εωσφόρος για να τις συμπαρασύρει στον Άδη, με αυτές τις δύο προτάσεις: «Στώμεν καλώς! Στώμεν μετά φόβου»! Και τότε ένα μεγάλο πλήθος αγγέλων απέρριψε την πρόταση του Εωσφόρου, που ήθελε να τους συμπαρασύρει.

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΓΑΠΙΟΥΝΤΑΙ

Αυτοί που πραγματικά αγαπιούνται, δεν φοβούνται να δεσμευτούν ενώπιον Θεού και ανθρώπων! Πιστεύουν στο μυστήριο του γάμου. Δεν αρκούνται στην συγκατοίκηση...
Πάνε σε μια Ορθόδοξη Εκκλησία και στο όνομα του Τριαδικού Θεού της Αγάπης υπόσχονται αιώνια αγάπη, υπομονή, συμπόρευση στον αγώνα της ζωής τους για την σωτηρία της ψυχής τους!

Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΣΕΛΗΝΙΑΖΟΜΕΝΟΥ ΝΕΟΥ

Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΣΕΛΗΝΙΑΖΟΜΕΝΟΥ ΝΕΟΥ
(Ματθαίος 17,14-21) 

Και όταν ήλθαν εις το πλήθος του λαού, τον επλησίασε κάποιος άνθρωπος, που εγονάτισεν εμπρός του, και έλεγε∙
Κύριε, δείξε έλεος και ευσπλαχνίαν εις το παιδί μου, διότι σεληνιάζεται και υποφέρει άσχημα, αλλά και κινδυνεύει τον έσχατον κίνδυνον∙ διότι πολλές φορές και εις την φωτιά πίπτει και πολλές φορές εις το νερό και κινδυνεύει έτσι να καή ή να πνιγή.

Και τον έφερα εις τους μαθητάς σου και δεν ημπόρεσαν να τον θεραπεύσουν. Απεκρίθη δε ο Ιησούς και είπεν∙ Ω γενεά, που τόσα θαύματα είδες και είσαι ακόμη άπιστος, και από την κακίαν σου είσαι διεστραμμένη, έως πότε θα είμαι μαζί σας; Έως πότε θα σας ανέχωμαι; Φέρτε τον μου εδώ.

Και επέπληξεν αυτόν ο Ιησούς και εβγήκεν απ’ αυτόν το δαιμόνιον και εθεραπεύθη το παιδίον από την ώραν εκείνην. Τότε αφού οι μαθηταί επλησίασαν ιδιαιτέρως τον Ιησούν, είπον∙ Διατί δεν ημπορέσαμεν να βγάλωμεν το δαιμόνιον αυτό;
Ο δε Κύριος τους είπε∙ Επειδή σας λείπει η πίστις. Διότι αληθώς σας λέγω, εάν έχετε πίστιν θερμήν και σφοδράν σαν τον μκρόν σπόρον του σιναπιού, θα είπητε εις το βουνόν αυτό πήγαινε απ’ εδώ εκεί, και θα μετακινηθή. Και τίποτε δεν θα είναι αδύνατον εις σας. Αυτό το είδος των δαιμονίων δεν βγαίνει από τον άνθρωπον, που έχει καταληφθή από αυτό, παρά με προσευχήν συνοδευομένην και με νηστείαν, ώστε η προσευχή να γίνεται με διάνοιαν, όσον το δυνατόν ελαφροτέραν και περισσότερον προσηλωμένην εις τον Θεόν. 

ΜΕΤΑ ΣΥΝΤΟΜΟΥ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ
ΥΠΟ ΠΑΝ. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΟΡΦΑΝΟΥ ΣΥΜΕΩΝ

Η ιστορία του ορφανού Συμεών 

Το 1922 ήρθε από την Μικρασία με τους πρόσφυγες ένα ορφανό Ελληνόπουλο, ονόματι Συμεών. Εγκαταστάθηκε στο Πειραιά σε μια  παραγκούλα και εκεί  μόνο του. Είχε ένα καροτσάκι και έκανε τον αχθοφόρο, μεταφέροντας πράγματα στο λιμάνι. Γράμματα δεν ήξερε ούτε πολλά πράγματα από την πίστη μας. Είχε την μακάρια απλότητα και πίστη απλή και απερίεργη. Όταν ήλθε σε ηλικία γάμου νυμφεύθηκε, έκανε δυό παιδιά και μετακόμισε με την οικογένειά του στη Νίκαια.

Κάθε πρωί πήγαινε στο λιμάνι του Πειραιά για να βγάλει το ψωμάκι του. Περνούσε όμως κάθε μέρα, το πρωί, από το ναό του αγίου Σπυρίδωνος, έμπαινε μέσα, στεκόταν μπροστά στο τέμπλο, έβγαζε το καπελάκι του και έλεγε: «Καλημέρα Χριστέ μου, ο Συμεών είμαι. Βοήθησέ με να βγάλω το ψωμάκι μου». 

Το βράδυ που τελείωνε τη δουλειά του ξαναπερνούσε από την Εκκλησία, πήγαινε πάλι μπροστά στο τέμπλο και έλεγε:

«Καλησπέρα Χριστέ μου, ο Συμεών είμαι. Σ’ ευχαριστώ που με βοήθησες και σήμερα». Και έτσι περνούσαν τα χρόνια του ευλογημένου Συμεών. Περίπου το έτος 1950 όλα τα μέλη της οικογενείας του αρρώστησαν από φυματίωση και κοιμήθηκαν εν Κυρίω. Έμεινε ολομόναχος ο Συμεών και συνέχισε αγόγγυστα τη δουλειά του αλλά και δεν παρέλειπε να περνά από τον άγιο Σπυρίδωνα να  καλημερίζει και να καλησπερίζει τον Χριστό, ζητώντας τη βοήθεια Του και ευχαριστώντας Τον. 

Όταν γέρασε ο Συμεών, αρρώστησε. Μπήκε στο Νοσοκομείο και νοσηλεύτηκε περίπου για ένα μήνα. Μια προϊσταμένη από την Πάτρα τον ρώτησε κάποτε:

-Παππού, τόσες μέρες εδώ μέσα δεν ήρθε κανείς να σε δει.  Δεν έχεις κανένα δικό σου στον κόσμο; -Έρχεται, παιδί μου, κάθε πρωί και απόγευμα ο Χριστός και με παρηγορεί. –Και τί σου λέει, παππού; «Καλησπέρα Συμεών, ο Χριστός είμαι, κάνε υπομονή». Η Προϊσταμένη παραξενεύτηκε και κάλεσε τον Πνευματικό της, π. Χριστόδουλο Φάσο, να έρθει να δει τον Συμεών μήπως πλανήθηκε. Ο π. Χριστόδουλος τον επισκέφθηκε, του έπιασε κουβέντα, του έκανε την ερώτηση της Προϊσταμένης και ο Συμεών του έδωσε την ίδια απάντηση. Τις ίδιες ώρες πρωί και βράδυ, που ο Συμεών πήγαινε στο ναό και χαιρετούσε τον Χριστό, τώρα και ο Χριστός χαιρετούσε τον Συμεών. 

Τον ρώτησε ο Πνευματικός:

-Μήπως είναι φαντασία σου; – Όχι, πάτερ, δεν είμαι φαντασμένος, ο Χριστός είναι.

-Ήρθε και σήμερα; – Ήρθε. –Και τί σου είπε; -Καλημέρα Συμεών, ο Χριστός είμαι. Κάνε υπομονή, σε τρείς ημέρες θα σε πάρω κοντά μου πρωί-πρωί. 

Ο Πνευματικός κάθε μέρα πήγαινε στο Νοσοκομείο, μιλούσε μαζί του και έμαθε για τη ζωή του. Κατάλαβε ότι πρόκειται περί ευλογημένου ανθρώπου. Την τρίτη ημέρα πρωί-πρωί πάλι πήγε να δει τον Συμεών και να διαπιστώσει αν θα πραγματοποιηθεί η πρόρρηση ότι θα πεθάνει. Πράγματι εκεί που κουβέντιαζαν, ο Συμεών φώναξε ξαφνικά: «Ήρθε ο Χριστός», και εκοιμήθη τον ύπνο του δικαίου… 

(Από το βιβλίο «Ασκητές μέσα στον κόσμο», εκδ. Ιερόν Ησυχαστήριον Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος, Μεταμόρφωσις Χαλκιδικής 2008).

Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΛΕΝΤΙΝΟΣ ΚΑΙ Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

Ο Άγιος Βαλεντίνος δεν μνημονεύεται πουθενά στο ορθόδοξο εορτολόγιο και, όπως ήταν φυσικό, η ορθόδοξη Εκκλησία ποτέ δεν τον παραδέχτηκε.

«Ο άγιος αυτός είναι για μας ανύπαρκτος. Είναι μια μυθοπλασία δυτικής προέλευσης», δηλώνουν άνθρωποι της Εκκλησίας. Με τη σειρά της και η Καθολική Εκκλησία στην αναθεώρηση του γενικού εορτολογίου της το 1969 υποβίβασε την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου σε τοπική εορτή, επειδή δεν γνώριζε σχεδόν τίποτα για τον βίο του, παρά μόνο ότι ετάφη στη Βία Φλαμίνια της Ρώμης στις 14 Φεβρουαρίου.

Όταν, όμως, ο ξενόφερτος άγιος άρχισε να μπαίνει για τα καλά και στη ζωή των Ελλήνων και η ημέρα αυτή να καθιερώνεται και στη χώρα μας ως η ημέρα των ερωτευμένων στα τέλη της δεκαετίας του ‘70 με πρωτοβουλία των ανθοπωλών, εκπρόσωποι της Εκκλησίας πρότειναν οι Έλληνες ερωτευμένοι να τιμούν και να γιορτάζουν αγίους που υπάρχουν στο ορθόδοξο εορτολόγιο.

Η Ορθόδοξη Εκκλησία έχει τους δικούς της Αγίους του έρωτα. Μπορεί η Καθολική Εκκλησία και επιχειρηματικά συμφέροντα να επέβαλαν τον Άγιο Βαλεντίνο, αλλά στις 13 Φεβρουαρίου τιμάται η μνήμη των Αγίων Αποστόλων Ακύλα και Πρισκίλλης, που θεωρούνται προστάτες των ερωτευμένων, ενώ υπάρχει και ο Άγιος Υάκινθος για τους ερωτευμένους του καλοκαιριού.

Τόσα χρόνια κανένας κληρικός δεν είχε ασχοληθεί με τον άγιο του έρωτα. Ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, σε μια προσπάθεια να τραβήξει την προσοχή των νέων προς την ορθόδοξη πίστη, πρότεινε στους ερωτευμένους να γιορτάζουν την αγάπη τους την προηγουμένη του Αγίου Βαλεντίνου, δηλαδή στις 13 Φεβρουαρίου, που η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη των Αγίων Ακύλα και Πρισκίλλης.

Ο Ακύλας και η αγαπημένη του Πρίσκιλλα ήταν σκηνοποιοί και ασπάστηκαν το χριστιανισμό κατά πάσα πιθανότατα όταν κατέφυγαν από τη Ρώμη στην Κόρινθο τον 1ο αιώνα μ.Χ. για ν’ αποφύγουν τους διωγμούς του αυτοκράτορα Κλαύδιου. Εκεί γνώρισαν τον Απόστολο Παύλο, ο οποίος μάλιστα τους μνημονεύει σε τρεις επιστολές του, και τον ακολούθησαν στην Εφεσο ως συνοδοί.

Η παράδοση αναφέρει ότι ο Ακύλας έγινε επίσκοπος Ηρακλείας και μαρτύρησε για την πίστη του μαζί με τη σύζυγό του, ενώ κατ’ άλλους ερευνητές κοιμήθηκαν ειρηνικά. Στη μνήμη αυτού του αγαπημένου μέχρι το θάνατο ζευγαριού πρότεινε ο μακαριστός Χριστόδουλος να γιορτάζουν την αγάπη τους οι ερωτευμένοι.

Ο άλλος ορθόδοξος «Βαλεντίνος» είναι ο Άγιος Υάκινθος και γιορτάζει στις 3 Ιουλίου, την ημερομηνία δηλαδή που μαρτύρησε για την αγάπη του Χριστού επί αυτοκράτορα Τραϊανού (το 98 μ.Χ.) σε ηλικία 20 χρόνων. Όπως αναφέρεται σχετικά, ήταν θαλαμηπόλος στην αυλή του αυτοκράτορα Τραϊανού και ο πρώτος ναός που χτίστηκε αφιερωμένος αποκλειστικά σ’ εκείνον βρίσκεται στα Ανώγεια της Κρήτης, σε κάποια από τις πλαγιές του Ψηλορείτη, φτιαγμένος από πέτρα, κρυφός, γιατί κρυφά είναι και τα αισθήματα.

Ο Λουδοβίκος των Ανωγείων, με υποστηρικτές του ανθρώπους πνευματικούς, καθιέρωσε τη γιορτή τα τελευταία χρόνια και ταυτόχρονα μια σειρά πολιτιστικών εκδηλώσεων, τα Υακίνθεια, που διαρκούν τρεις μέρες.

Έτσι, ο Άγιος Υάκινθος, «άγιος της αγάπης, του έρωτα, προστάτης των ζευγαριών, της σχέσης άνδρα και γυναίκα», γιορτάζεται κάθε χρόνο 12 χιλιόμετρα νότια των Ανωγείων στους ορεινούς Φούρνους, στο ομώνυμο πέτρινο εκκλησάκι που χτίστηκε στη χάρη του σε υψόμετρο 1.200 μέτρων (στον Ψηλορείτη).

Το ξεκίνημα γι’ αυτό τον εορτασμό το χρωστάμε στον Μητροπολίτη Ρεθύμνου Άνθιμο, ο οποίος όταν του προτάθηκε η ανέγερση και η λογική του εορτασμού και των εκδηλώσεων αποδέχτηκε με χαρά.

ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

ΑΓΙΕ ΣΤΥΛΙΑΝΕ ΒΟΗΘΗΣΕ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΡΩΣΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ!

Ο ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΗΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΜΕΘΟΔΙΟΣ ΠΡΟΣΒΑΛΛΕΙ ΤΟΥΣ ΟΣΙΟΥΣ ΠΑΪΣΙΟ ΚΑΙ ΠΟΡΦΥΡΙΟ

Επειδή λόγω της πρόσφατης δίωξης του ηγουμένου της παλαιοημερολογίτικης μονής Εσφιγμένου Μεθοδίου εμφανίστηκαν πολλοί άμεσοι και έμμεσοι υπερασπιστές του, ας θυμηθούμε τις απόψεις του για τους Οσίους Γέροντες Παΐσιο και Πορφύριο. Το βίντεο είναι αποκαλυπτικό. Ο αντιοικουμενιστικός αγώνας δεν έχει ανάγκη φιλοπαλαιοημερολογιτισμού.

Θα πρέπει να σας επισημάνω ότι η αγιότητα είναι χάρισμα από το Θεό. Πρώτα ο Θεός αναδεικνύει κάποιον άγιο, μετά αναγνωρίζεται και γίνεται αποδεκτός από τον κόσμο και τέλος η Εκκλησία επισημοποιεί την αγιότητά του.

Έτσι ο ηγούμενος της μονής Εσφιγμένου πρώτα προσβάλλει τη θέληση του Θεού, μετά τη μνήμη των δύο Οσίων Παΐσιου και Πορφύριου και τέλος τους χιλιάδες συμπατριώτες μας που ευλαβούνται τους δύο Οσίους.

Άλλωστε η σύγκριση των δύο Οσίων με τον ηγούμενο Μεθόδιο πείθει για την τεράστια διαφορά που υπάρχει μεταξύ τους. Είναι σαν να συγκρίνουμε δύο πλάκες χρυσού μ’ ένα κομμάτι άνθρακα.

ΡΩΣΙΚΗ ΣΕΙΡΑ ΚΙΝΟΥΜΕΝΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ

Να γιατί υπάρχει συμπάθεια στην Ρωσία! Σε όλους τους τομείς οι Ρώσοι αποτελούν το αντίβαρο

στην προπαγάνδα και τις υποχθόνιες μεθόδους της Νέας Τάξης.

Ρωσική σειρά κινουμένων σχεδίων απευθύνεται στην ορθόδοξη νεολαία και την συμβουλεύει να αντιταχθεί στην νέα εποχή που πλασάρει η Δύση μέσω συγκεκριμένων βιβλίων και ταινιών.

Το σενάριο της ταινίας σχετίζεται με μία ομάδα νεαρών Ρώσων, η οποία αποστέλλεται στον Βορρά, προκειμένου να βοηθήσει τους νέους εκεί, οι οποίοι έχουν υποστεί πλύση εγκεφάλου, με τις ταινίες και τα βιβλία γνωστού «ήρωα»-μάγου της δυτικής λογοτεχνίας.

Σκοπός των προπαγανδιστών εκεί είναι να δημιουργήσουν εντός της Ρωσίας εστίες διάδοσης των «ιδεών» της Νέας Τάξης.

Η εν λόγω σειρά τονίζει τον αντιχριστιανικό ρόλο του ΝΑΤΟ. Οι ήρωες πηγαίνουν και στα Βαλκάνια και συγκεκριμένα στο Κόσοβο, όπου νατοϊκοί στρατιώτες ποδοπατούν ορθόδοξους μοναχούς!

http://www.pronews.gr

ΣΑΛΟΣ ΑΠΟ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΤΟ ΒΕΛΓΙΟ ΠΟΥ ΕΜΦΥΤΕΥΣΕ ΜΙΚΡΟΤΣΙΠ ΣΕ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ

Αντιδράσεις που κάνουν λόγο για μαρκάρισμα των εργαζομένων σαν να είναι ζώα έχει εγείρει η είδηση ότι εταιρία στο Βέλγιο εμφύτευσε σε οκτώ υπαλλήλους της μικροτσίπ!

Ο λόγος για την εταιρία ψηφιακού marketing Newfusion, η οποία αποφάσισε να μετατρέψει το σώμα των υπαλλήλων της σε κλειδιά-πασπαρτού τόσο για τις πόρτες όσο και για τους υπολογιστές.

Τα μικροτσίπ αυτά, τα οποία, σύμφωνα με το σχετικό δημοσίευμα της βελγικής εφημερίδας «Le Soir», έχουν το μέγεθος κόκκου ρυζιού, κοστίζουν 100 ευρώ το ένα και εμφυτεύονται ανάμεσα στον δείκτη και τον αντίχειρα.

Αν και διευκρινίζεται ότι η εμφύτευσή του έγινε μόνο σε εργαζομένους που έδωσαν τη συγκατάθεσή τους, δεν ήταν λίγοι αυτοί που είπαν ότι αυτή η διαδικασία εξομοιώνει τους ανθρώπους με ζώα ή ακόμα χειρότερα με αντικείμενα που έχουν barcode.

«Είναι ένας πραγματικός κίνδυνος. Αστυνομεύονται πια οι εργαζόμενοι από τα βάθη της σάρκας τους. Είναι ένα εργαλείο απόλυτου ελέγχου. Μπορεί κανείς να ξέρει τι ώρα αρχίζει τη δουλειά ο υπάλληλος και τι ώρα κάνει διάλειμμα για τσιγάρο» σχολιάζει ο Alexis Deswaef, πρόεδρος οργάνωσης προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

από την εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ (4/2/2017) & σε βελγικό site

redskywarning.blogspot.gr

ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ: ΚΑΤΑΚΕΡΑΥΝΩΝΕΙ ΤΟΝ ΓΑΒΡΟΓΛΟΥ Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ Ν. ΑΛΙΜΠΡΑΝΤΗΣ

Μία πολύ αυστηρή επιστολή προς τον υπουργό Παιδείας Κώστα Γαβρόγλου απέστειλε ο Νικήτας Αλιμπράντης, με θέμα την λεγόμενη θεματική εβδομάδα.

Ο καθηγητής Κοινωνιολογίας στο ΔΠΘ ζητά από τον υπουργό να αποσύρει την σχετική διάταξη παραθέτοντας τους λόγους για τους οποίους αυτό είναι αναγκαίο.

Αναλυτικά η επιστολή:

Αίτηση ανάκλησης της υπουργικής εγκυκλίου (αρ. πρωτ. Φ20.1/220482/Δ2, 23-12-2016) με θέμα Υλοποίηση στα γυμνάσια Θεματικής Εβδομάδας με τίτλο ‘Σώμα και ταυτότητα’ ως προς τον άξονα ‘Έμφυλες ταυτότητες’.

Oι υπογράφοντες καθηγητές Πανεπιστημίων, άνθρωποι των γραμμάτων και γονείς λάβαμε γνώση της εγκυκλίου του Υπουργού Παιδείας που περιλαμβάνει και ‘διαφωτιστικά’ μαθήματα για την σεξουαλικότητα. Έχοντας γνωρίσει τον «Διαφωτισμό» της Δύσης και το σημερινό υπαρξιακό κενό της που παίρνει οποιεσδήποτε κατευθύνσεις γιατί δεν έχει πυξίδα, διαμαρτυρόμαστε για το δήθεν προοδευτικό κείμενο που ουδετεροποιεί την διάκριση των φύλων, με γνωστά αλλ’ εκπληκτικά αίολα ‘συνθήματα’, όπως «βιολογικό και κοινωνικό φύλο» [βλ. της Simone de Beauvoir «η γυναίκα δεν γεννιέται, γίνεται» (κοινωνικά)], «αποδομώντας τα έμφυλα στερεότυπα» (!), «Φύλο, σεξουαλικός προσανατολισμός και ανθρώπινα δικαιώματα», «Ομοφοβία και τρανσφοβία στην κοινωνία και το σχολείο»! Επειδή υπάρχει κίνδυνος να προωθηθούν διαστροφικές τάσεις στα νεαρά άτομα, ζητούμε επειγόντως να ανακληθεί η εγκύκλιος και επομένως να αποσυρθεί από την διακίνησή της στα σχολεία.

Επίσης θεωρούμε πώς ο διαχρονικός συνολικός ελληνικός πολιτισμός αναδεικνύει το απερίγραπτο κάλλος και την μοναδικής σημασίας σχέση ανδρός και γυναικός ως έρως προσώπων και όχι ως βιολογικών σεξιστικών αντικειμένων. Ο άνδρας και η γυναίκα αποτελούν τα δύο ήμισυ της καθόλου ανθρωπίνης φύσεως και μόνον η καθολική, σωματική, ψυχική, πνευματική, ένωση τού ανδρός και της γυναικός καθιστά ολόκληρο τον άνθρωπο και δημιουργεί κοινωνία προσώπων και πολιτών ελευθέρων. Οι ομοφυλικές σχέσεις όσο και αν υποχρεούμεθα να τις σεβαστούμε ως ελεύθερη επιλογή συμπολιτών μας, όμως ως επιστήμονες γνωρίζουμε πώς αδυνατούν να πραγματοποιήσουν την ανθρώπινη φύση στην πληρότητα τής προσωπικής ετερότητας και εγκλωβίζουν κυριολεκτικώς την ανθρώπινη ψυχή στήν πραγματική «ομοφοβία», «ρατσισμό», ανδρών η γυναικών πού επιλέγουν νά περιοριστούν στην μισή ανθρώπινη φύση. Γι’ αυτό αρνούμεθα τα παιδιά μας νά γίνονται αντικείμενο ομοφυλοφιλικής προπαγάνδας από την νεαρή τους ηλικία αντίθετα με την φυσιολογική τους πνευματική και ψυχοσωματική ανάπτυξη. Κανείς δεν δικαιούται να επεμβαίνει με πρόσφατα ιδεολογήματα στον χώρο της παιδικής ψυχής και ψυχολογίας ερήμην μάλιστα των γονέων.

Συμπερασματικά, ως γονείς, δεν δεχόμαστε την ισοπέδωση των σεξουαλικών επιλογών και επικαλούμεθα την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) που, αναγνωρίζοντας την ελευθερία της εκπαίδευσης, δίνει το δικαίωμα στους γονείς να εξασφαλίζουν την εκπαίδευση και την διδασκαλία των παιδιών τους σύμφωνα με τις πεποιθήσεις τους, δηλαδή με τις βιοθεωρητικές αντιλήψεις τους, που ανήκουν στο πεδίο των φιλοσοφικών πεποιθήσεων (άρθρο 2 του Πρώτου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ). Κατά συνέπεια, δηλώνουμε ότι, αν δεν ανακληθεί άμεσα το αναφερθέν τρίτο τμήμα της εγκυκλίου, θα απαιτήσουμε, σύμφωνα με την νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου δικαιωμάτων του ανθρώπου (ΕΔΔΑ) (π.χ. υπόθεση Folgero), έγκαιρη απαλλαγή των παιδιών μας από την σχετική διδασκαλία της θεματικής εβδομάδας και ελπίζουμε να μην υπάρξει από τους εκπαιδευτικούς αντίρρηση στο αίτημα απαλλαγής• σε αντίθετη περίπτωση, θα αναγκασθούμε να καταφύγουμε στην δικαιοσύνη, ζητώντας την άμεση αναστολή εφαρμογής του κειμένου, επικαλούμενοι την άμεση εφαρμοστικότητα (self executing) των αποφάσεων του ΕΔΔΑ.

ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ