Αν ο κόσμος
σάς μισεί, ας γνωρίζετε ότι εμένα πρώτα από εσάς έχει μισήσει. (Ιωάννης 15,18).
Παρασκευή 14 Απριλίου 2017
ΣΗΜΕΡΑ ΜΑΥΡΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ, ΣΗΜΕΡΑ ΜΑΥΡΗ ΜΕΡΑ!
ΤΟ ΜΟΙΡΟΛΟΪ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ
Σήμερα μαύρος ουρανός, σήμερα μαύρη μέρα σήμερα όλοι θλίβονται και τα βουνά λυπούνται σήμερα βάλανε βουλή οι άνομοι Εβραίοι
βάλανε βουλή και τα σκυλιά οι τρισκαταραμένοι. για να σταυρώσουν το Χριστό, των πάντων βασιλέα. Κι ο Κύριος ηθέλησε να μπει σε περιβόλι να λάβει δείπνο μυστικό, για να τον λάβουν όλοι. Η Παναγιά η Δέσποινα καθόταν μοναχή της τις προσευχές της έκανε για τον μονογενή της.
ΣΗΜΕΡΑ ΜΑΥΡΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ, ΣΗΜΕΡΑ ΜΑΥΡΗ ΜΕΡΑ!
ΤΟ ΜΟΙΡΟΛΟΪ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ
Σήμερα μαύρος ουρανός,
σήμερα μαύρη μέρα σήμερα όλοι θλίβονται και τα βουνά λυπούνται σήμερα βάλανε
βουλή οι άνομοι Εβραίοι
βάλανε βουλή και τα
σκυλιά οι τρισκαταραμένοι. για να σταυρώσουν το Χριστό, των πάντων βασιλέα. Κι ο Κύριος
ηθέλησε να μπει σε περιβόλι να λάβει δείπνο μυστικό, για να τον λάβουν όλοι. Η
Παναγιά η Δέσποινα καθόταν μοναχή της τις προσευχές της έκανε για τον μονογενή
της.
ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΜΕΝ ΣΟΥ ΤΑ ΠΑΘΗ ΧΡΙΣΤΕ!
Προσκυνούμέν
Σου τα Πάθη Χριστέ!
Δείξον
ημών, και την ένδοξόν Σου Ανάστασιν!
ΣΗΜΕΡΟΝ ΚΡΕΜΑΤΑΙ ΕΠΙ ΞΥΛΟΥ Ο ΥΙΟΣ ΤΗΣ ΠΑΡΘΕΝΟΥ!
«Σήμερον κρεμάται επί ξύλου, ο εν ύδασι την γην κρεμάσας. Στέφανον εξ ακανθών περιτίθεται, ο των αγγέλων βασιλεύς. Ψευδή πορφύραν περιβάλλεται, ο περιβάλλων τον ουρανόν εν νεφέλαις.
Ράπισμα κατεδέξατο, ο εν Ιορδάνη ελευθερώσας τον Αδάμ. Ήλοις προσηλώθη, ο νυμφίος της Εκκλησίας. Λόγχη εκεντήθη, ο υιός της Παρθένου. Προσκυνούμεν σου τα Πάθη, Χριστέ. Δείξον ημίν και την ένδοξόν σου Ανάστασιν».
ΣΗΜΕΡΟΝ ΚΡΕΜΑΤΑΙ ΕΠΙ ΞΥΛΟΥ!
«Σήμερον
κρεμάται επί ξύλου, ο εν ύδασι την γην κρεμάσας. Στέφανον εξ ακανθών
περιτίθεται, ο των αγγέλων βασιλεύς. Ψευδή πορφύραν περιβάλλεται, ο περιβάλλων
τον ουρανόν εν νεφέλαις.
Ράπισμα κατεδέξατο, ο εν
Ιορδάνη ελευθερώσας τον Αδάμ. Ήλοις προσηλώθη, ο νυμφίος της Εκκλησίας. Λόγχη
εκεντήθη, ο υιός της Παρθένου. Προσκυνούμεν σου τα Πάθη, Χριστέ. Δείξον ημίν
και την ένδοξόν σου Ανάστασιν».
Ο ΑΓΙΟΣ ΛΗΣΤΗΣ- Ο ΠΡΩΤΟΣ ΝΑΟΣ ΕΙΣ ΤΙΜΗΝ ΤΟΥ
Είναι
ο πρώτος άγιος που πέρασε στον Παράδεισο. Ο ληστής κρεμόταν πάνω
στον σταυρό, μόλις λίγα μέτρα μακριά από το Σταυρό του Χριστού, πάνω στον
Γολγοθά. Βαθιά μετανιωμένος είπε προς τον Θεάνθρωπο: "Κύριε, μνήσθητί μου,
όταν έλθεις εν τη Βασιλεία σου". Ο Χριστός ανταποκρίθηκε στην ειλικρινή
μεταμέλειά του και του είπε: "Αμήν λέγω σοι, σήμερον μετ' εμού έση εν τω
παραδείσω".
Ο
Άγιος Ληστής του Γολγοθά τιμάται από την ορθόδοξη εκκλησία αλλά ουδέποτε Ιερός
Ναός είχε αφιερωθεί σε αυτόν! Πρόσφατα ο Άγιος Ληστής του Γολγοθά απέκτησε το πρώτο του ναΰδριο (εκκλησάκι) σε όλο τον κόσμο! Βρίσκεται
στην "αγκαλιά" της Ορθοδόξου Ιεραποστολικής Φιλοπτώχου Αδελφότητας
"Η Οσία Ξένη", στη Θεσσαλονίκη και πλέον αποτελεί τον προστάτη άγιο
της Διακονίας Αποφυλάκισης Απόρων Κρατουμένων. "Ψυχή" τόσο της
Αδελφότητας όσο και της Διακονίας είναι ο αρχιμανδρίτης πατέρας Γερβάσιος Ραπτόπουλος.
Τι εντυπωσίασε το ληστή;
Τούτες
τις μέρες της Μεγάλης βδομάδας ο νους μου επίμονα σκάλωσε στην περίπτωση του
ληστή, πάνω στο σταυρό. Οι Ευαγγελιστές δεν μας έχουν διασώσει το όνομά ή την
καταγωγή του. Αγνοούμε τα πάντα γι’ αυτόν! Οι Πατέρες και οι υμνογράφοι της
Εκκλησίας μας τον εγκωμιάζουν ανώνυμα και τον προβάλλουν ως παράδειγμα! Οι
αγιογράφοι τον παριστάνουν εντός του Παραδείσου κουβαλώντας στην πλάτη το
σταυρό του και γύρω από το φωτοστέφανο σημειώνουν: «Ο Άγιος Ληστής»! Ήταν
«κακούργος» (Λουκ. 23, 39) κι έγινε Άγιος, πρώτος πολίτης του Παραδείσου!
Ο
ληστής ήταν μέλος συμμορίας που δρούσε στην ύπαιθρο. Λήστευε τους περαστικούς.
Δεν ήταν ένας επαναστάτης που αγωνιζόταν ενάντια στη ρωμαϊκή κυριαρχία -
τέτοιος ήταν ο Βαραββάς. Ήταν κακοποιός! Στο ενεργητικό του είχε φόνους και ληστείες.
Ο ίδιος ομολόγησε πως είχε διαπράξει σωρό άτοπα και απρεπή. Την ύστατη στιγμή
ξεφύτρωσε μέσα του ο φόβος του Θεού. Πίστεψε στη μέλλουσα ζωή! Πιθανότατα να
είχε ιουδαϊκή καταγωγή, γιατί αναγνώρισε τη μεσσιανική ιδιότητα του Ιησού και
γνώριζε την προφητεία του Ησαΐα, πως ο Μεσσίας θα ανάσταινε τους άξιους
Ισραηλίτες, για να λάβουν μέρος μαζί με τους Πατριάρχες στη μεσσιανική πανήγυρη
(Ησ. 26, 19 και Δαν. 12, 2), γι’ αυτό ζήτησε από τον εσταυρωμένο Χριστό να τον
συγχωρήσει. Κι Εκείνος απλόχερα χάρισε στον αφυδατωμένο από την αιμορραγία και
πνιγμένο στην αμαρτία ληστή τη συμπάθεια και την αιωνιότητα!
Τι
στάθηκε, αλήθεια, ικανό να μεταστρέψει την πονηρή διάθεση του ληστή, αφού δεν
ήταν παρών σε νεκραναστάσεις και σε θαύματα του Ιησού; Αυτή την ώρα εμπρός του
είχε έναν Ιησού εγκαταλελειμμένο, εξευτελισμένο, σταυρωμένο, πικραμένο. Έναν
Ιησού φαινομενικά αδύναμο. Τι τον εντυπωσίασε;
Κάτω
από τους τρεις σταυρούς έβλεπε ένα πλήθος να βρίζει και να περιγελά το
σταυρωμένο Δάσκαλο της Γαλιλαίας κι ενώ περίμενε να δει σ’ Αυτόν έστω έναν
ελάχιστο θυμό, Τον άκουσε να λέει: «Πατέρα, συγχώρησέ τους, διότι δεν ξέρουν τι
κάνουν» (Λουκ. 23, 34)! Στο άκουσμα αυτό, ο ληστής αναλογίστηκε: Ο Ιησούς έχει
αγάπη, συγχωρεί και τους σταυρωτές Του, άρα θα συγχωρήσει και θ’ αποδεχθεί κι
εμένα, όποιος κι αν είμαι, ό,τι κι αν έχω διαπράξει. Και δε διαψεύστηκε.
Ο
ληστής εξομολογήθηκε σωστά πάνω στο σταυρό. Μετάνιωσε. Κατηγόρησε τον εαυτό
του. Ομολόγησε τις αμαρτίες του. Δεν προέβαλε δικαιολογίες. Πεθύμησε την
αιωνιότητα. Κι ο Θεός της αγάπης και της συγγνώμης, ο Ιησούς, ξεψυχώντας ως
άνθρωπος, ως Θεός πήρε για συνοδό Του στη Βασιλεία Του ένα διάσημο κακούργο! Ο
ληστής «αυθημερόν» στον Παράδεισο!
Η
αθωότητα και η ανεξικακία του Θεού μας, συγκλόνισε και ράγισε την πέτρινη
καρδιά του ληστή! Εμείς, αλήθεια, ως πότε θα παραμένουμε ασυγκίνητοι κι
αμετανόητοι μπροστά στο πέλαγος της αγάπης Του;
Του
π. Αθανασίου Γιουσμά
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)