ΑΝ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ, ΑΡΧΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟΣ ΔΡΟΜΟΣ.
Κυριακή 7 Μαΐου 2017
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ
Κυριακή του Παραλύτου
Η Κυριακή του Παραλύτου αντλεί το θέμα της από την
ευαγγελική περικοπή, που αναγινώσκεται στην θεία λειτουργία. Αυτή περιλαμβάνει
τήν διήγηση της ιάσεως του παραλυτικού στην Προβατική κολυμβήθρα, την Βηθεσδά,
στα Ιεροσόλυμα (Ιω. 5, 1-15). Το δράμα του επί 38 έτη παραλύτου συγκινεί τον
Κύριο και τον θεραπεύει. Ο Χριστός παρουσιάζεται σαν ιατρός ψυχών και σωμάτων.
Τον παράλυτο δεν τον θεραπεύει η κολυμβήθρα, αλλά ο πανσθενουργός λόγος του
Κυρίου.
ΚΥΡΙΑΚΗ, ΗΜΕΡΑ ΚΥΡΙΟΥ!
Η ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
Μία από τις δέκα
εντολές που έδωσε ο Θεός στους Εβραίους αναφέρεται στην ημέρα που είναι
αφιερωμένη στον Κύριο. Είναι η τέταρτη εντολή: Φύλαξαι την ημέραν των Σαββάτων
αγιάζειν αυτήν, ον τρόπον ενετείλατό σοι Κύριος ο Θεός σου. Εξ ημέρας εργά και
ποιήσεις πάντα τα έργα σου, τη δε ημέρα τη εβδόμη σάββατα Κυρίω τω Θεώ σου.
Δηλαδή: Πρόσεξε να αφιερώνεις στον Θεό την ημέρα του Σαββάτου, όπως σε διέταξε Κύριος ο
Θεός σου. Έξη ημέρες να εργάζεσαι και να κάνεις όλα τα έργα σου, την δε εβδόμη
ημέρα θα έχεις σάββατα, δηλαδή ανάπαυση αφιερωμένη στον Κύριο και Θεό σου.
Για τους Εβραίους ημέρα αφιερωμένη στον Θεόν ήταν το Σάββατο, δηλαδή η ημέρα της αναπαύσεως του Δημιουργού από την εξαήμερον δημιουργίαν. Για μας τους Χριστιανούς η ημέρα που είναι αφιερωμένη στον Κύριο είναι η Κυριακή, η ημέρα της λαμπροφόρου Αναστάσεως του Χριστού και της νίκης Του κατά του Διαβόλου. Είναι η ημέρα που κατεξοχήν πρέπει να ευγνωμονούμε τον Κύριο για όσα εργάσθηκε για την σωτηρία μας. Η ημέρα της δοξολογίας της αγάπης Του.
Η Κυριακή είναι η γενέθλιος ημέρα της σωτηρίας και της αναδημιουργίας του ανθρώπου. Κατά τον άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο, «όπως η πρώτη δημιουργία άρχισε την ημέρα της Κυριακής, έτσι και η δευτέρα δημιουργία άρχισε πάλι από την Κυριακή». Αυτή η καινούργια Δημιουργία του Θεού, λέει ο άγιος Γρηγόριος, είναι πιο λαμπρή και πιο θαυμαστή από την λαμπρή και θαυμαστή πρώτη Δημιουργία «διότι οδηγεί στην ουράνια κατάσταση». Οι πιστοί που δεν τιμούν την ημέρα του Κυρίου, δεν λαχταρούν ούτε την ουράνια βασιλεία Του.
Η Κυριακή ήταν πάντα για τους πιστούς ημέρα αφιερωμένη στον Κύριο και την δοξολογία Του στον Ναό. Ο ιερός Χρυσόστομος τονίζει ότι την ημέρα της Κυριακής δεχθήκαμε από τον Κύριο κάθε αγαθό. «Αυτήν την ημέρα, γράφει, αρχίσαμε να ζούμε οι πιστοί». Γι’ αυτό, λέει ο Άγιος, δεν θα ήταν λάθος να ονομάσει κανείς την Κυριακή γενέθλιο ημέρα ολόκληρης της ανθρώπινης φύσεως. «Διότι ήμασταν χαμένοι και βρεθήκαμε, νεκροί πνευματικά και αναζωογονηθήκαμε, εχθροί του Θεού και συμφιλιωθήκαμε».
Για τους Εβραίους ημέρα αφιερωμένη στον Θεόν ήταν το Σάββατο, δηλαδή η ημέρα της αναπαύσεως του Δημιουργού από την εξαήμερον δημιουργίαν. Για μας τους Χριστιανούς η ημέρα που είναι αφιερωμένη στον Κύριο είναι η Κυριακή, η ημέρα της λαμπροφόρου Αναστάσεως του Χριστού και της νίκης Του κατά του Διαβόλου. Είναι η ημέρα που κατεξοχήν πρέπει να ευγνωμονούμε τον Κύριο για όσα εργάσθηκε για την σωτηρία μας. Η ημέρα της δοξολογίας της αγάπης Του.
Η Κυριακή είναι η γενέθλιος ημέρα της σωτηρίας και της αναδημιουργίας του ανθρώπου. Κατά τον άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο, «όπως η πρώτη δημιουργία άρχισε την ημέρα της Κυριακής, έτσι και η δευτέρα δημιουργία άρχισε πάλι από την Κυριακή». Αυτή η καινούργια Δημιουργία του Θεού, λέει ο άγιος Γρηγόριος, είναι πιο λαμπρή και πιο θαυμαστή από την λαμπρή και θαυμαστή πρώτη Δημιουργία «διότι οδηγεί στην ουράνια κατάσταση». Οι πιστοί που δεν τιμούν την ημέρα του Κυρίου, δεν λαχταρούν ούτε την ουράνια βασιλεία Του.
Η Κυριακή ήταν πάντα για τους πιστούς ημέρα αφιερωμένη στον Κύριο και την δοξολογία Του στον Ναό. Ο ιερός Χρυσόστομος τονίζει ότι την ημέρα της Κυριακής δεχθήκαμε από τον Κύριο κάθε αγαθό. «Αυτήν την ημέρα, γράφει, αρχίσαμε να ζούμε οι πιστοί». Γι’ αυτό, λέει ο Άγιος, δεν θα ήταν λάθος να ονομάσει κανείς την Κυριακή γενέθλιο ημέρα ολόκληρης της ανθρώπινης φύσεως. «Διότι ήμασταν χαμένοι και βρεθήκαμε, νεκροί πνευματικά και αναζωογονηθήκαμε, εχθροί του Θεού και συμφιλιωθήκαμε».
Την ημέρα της Κυριακής, λέει ο άγιος Ιωάννης, «κατελύθη ο θάνατος, έσβησε η κατάρα, εξαφανίστηκε η αμαρτία, έσπασαν οι πύλες του Άδου, έγινε αιχμάλωτος ο Διάβολος, σταμάτησε ο διαρκής πόλεμος και έγινε η συμφιλίωση του Θεού με τους ανθρώπους». Για όλα αυτά τα μεγάλα δώρα που μας έδωσε ο Κύριος κατά την ημέρα της Κυριακής, καταλήγει ο Ιερός Χρυσόστομος, «πρέπει να αποδίδουμε στην ημέρα αυτήν την πνευματική τιμή που αρμόζει».
Ο καλύτερος τρόπος να τιμήσουμε την ημέρα του Κυρίου είναι να μεταβούμε στον άγιο Οίκο Του και να συμμετάσχουμε στην κοινή λατρεία της Εκκλησίας. Εκεί κατά την θεία Λειτουργία είναι παρών ο Χριστός, όπως ακριβώς κατά Κυριακήν επισκεπτόταν τους μαθητές Του μετά την Ανάσταση: Ούσης οψίας τη ημέρα εκείνη τη μιά των σαββάτων (δηλαδή την Κυριακή) και των θυρών κεκλεισμένων όπου ήσαν οι μαθηταί συνηγμένοι διά τον φόβον των Ιουδαίων, ήλθεν ο Ιησούς και έστη εις το μέσον και λέγει αυτοίς, Ειρήνη υμίν... Και μεθ’ ημέρας οκτώ (δηλαδή την επομένη Κυριακή) πάλιν ήσαν έσω οι μαθηταί Αυτού και Θωμάς μετ’ αυτών. Έρχεται ο Ιησούς των θυρών κεκλεισμένων και έστη εις το μέσον και είπεν Ειρήνη υμίν.
Ερμηνεύοντας την περικοπή αυτή ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς λέει: «Βλέπετε ότι Κυριακή συνέβησαν η συνάθροιση των Μαθητών και ο ερχομός του Κυρίου προς αυτούς; Διότι Κυριακή ήταν, όταν για πρώτη φορά ήλθε στην συνάθροιση τους και ύστερα από οκτώ ημέρες, πάλι Κυριακή, έρχεται σε σύναξη τους. Εκείνες τις συνάξεις των μαθητών εικονίζει διαρκώς η Εκκλησία του Χριστού με το να επιτελεί κυρίως κατά την Κυριακή τις συνάξεις, όπου και εμείς οι επίσκοποι είμαστε ανάμεσα σας και κηρύττουμε δημοσίως τα χρήσιμα για την σωτηρία και οδηγούμε προς την ευσέβεια και τον ευσεβή βίο». Και ο άγιος Γρηγόριος συνεχίζει : «Κανένας λοιπόν να μην απουσιάζει από αυτές τις ιερές και θεοπαράδοτες συνάξεις, είτε από ραθυμία, είτε από την συνεχή ασχολία με τα γήινα, ώστε να μην εγκαταλειφθεί δικαίως από τον Θεό και έτσι πάθει κάτι παρόμοιο με τον Απόστολο Θωμά που δεν ήλθε στην ώρα του. Και αν ακόμη πνιγμένος από τις φροντίδες απουσιάσει μία φορά, να ανταποδώσει την επομένη, φέρνοντας τον εαυτό του στην εκκλησία του Χριστού... Ας συναθροιζόμαστε στην Εκκλησία του Θεού και ας την επισκεπτόμαστε συχνά. Διότι κάθε αληθινά ευλαβής χριστιανός παρευρίσκεται στον Ναό. Και όταν ο καθένας έρχεται στον Ναό ας παρατηρεί τους ευλαβέστερους και σεβόμενους τον Κύριο (εκείνους που στέκονται με σιωπή και προσοχή) και πλησιάζοντας ας προσκολλάται σ’ αυτούς και ας συμπαραστέκεται στον Θεό μαζί με αυτούς».
Η Κυριακή είναι η ημέρα την οποία ευλόγησε και αγίασε η αγάπη του Κυρίου. Είναι η ημέρα η οποία, κατά τον Μέγα Βασίλειο, φανερώνει «την ημέρα που δεν τελειώνει, που δεν βασιλεύει ο ήλιος, την ημέρα που δεν διαδέχεται νύχτα, τον αιώνα που δεν τελειώνει και δεν γηράσκει. Αναγκαστικά, λοιπόν, η Εκκλησία διδάσκει τα παιδιά της να προσεύχονται όρθια την ημέρα της Κυριακής, ώστε με την διαρκή υπόμνηση της αιωνίου ζωής, να μην αμελούμε τα εφόδια για την εκεί μετάβαση μας». Με την όρθια στάση του σώματος κατά την θεία Λειτουργία της Κυριακής υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας την Ανάσταση του Κυρίου, «ότι δηλαδή αναστηθήκαμε και εμείς μαζί με τον Χριστό και ότι οφείλουμε να επιζητούμε τα ουράνια». Και ταυτόχρονα διδασκόμαστε ότι η ημέρα της Κυριακής είναι εικόνα της μελλούσης ζωής.
Κατά τον Μέγα Βασίλειο η ημέρα της Κυριακής τώρα μεν είναι εικών του μέλλοντος αιώνος, μετά δε θα είναι ο ίδιος ο μέλλων αιών. Συμμετέχοντες στην θεία Λειτουργία, ιδιαίτερα κατά την ημέρα της Κυριακής, ο νους μας μεταφέρεται από τα γήινα στα ουράνια, στην ανέσπερο ημέρα της Βασιλείας του Κυρίου. Εορτάζοντες σε κάθε θεία Λειτουργία το Πάσχα του Κυρίου υμνούμε τον Χριστό: «Ω πάσχα το μέγα και ιερώτατον, Χριστέ, ω σοφία και Λόγε του Θεού και δύναμις, δίδου ημίν εκτυπώτερον (δηλαδή τελειότερον και καθαρότερον) Σου μετασχείν εν τη ανεσπέρω ημέρα της Βασιλείας Σου.
«Ο ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜΟΣ»
Ιερομ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ
Σάββατο 6 Μαΐου 2017
ΠΕΘ: ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ Ο ΠΡΟΣΗΛΥΤΙΣΜΟΣ
Αθήνα, 5 Μαΐου 2017
Αριθμ. Πρωτ. 55
Δελτίο τύπου της
Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων (ΠΕΘ)
Το μάθημα των
Θρησκευτικών και ο Προσηλυτισμός:
Σύντομη
απάντηση σε αβάσιμα επιχειρήματα του κ. Πάνου Νικολόπουλου (που έχουν
αναρτηθεί στο διαδίκτυο) για το αδίκημα του προσηλυτισμού
Η
Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων (ΠΕΘ) θεωρεί ότι τα όσα ανέφερε
για το μάθημα των Θρησκευτικών, ο κ. Πάνος Νικολόπουλος σε ομιλία του στις 3
Απριλίου 2017 στην αίθουσα της «Στοάς του Βιβλίου» στην Αθήνα, χρήζουν μιας
σύντομης απάντησης η οποία θα ξεκαθαρίζει το τοπίο σχετικά με το θέμα του
προσηλυτισμού και συγκεκριμένα:
1.- Το Συμβούλιο
Επικρατείας δεν είναι ποινικό δικαστήριο, αλλά μόνον διοικητικό δικαστήριο,
επομένως, δεν έχει αρμοδιότητα να αποφαίνεται, εάν κάποια πράξη συνιστά ή όχι
αξιόποινο προσηλυτισμό. Στην προκειμένη περίπτωση ο κ. Νικολόπουλος ομολογεί ρητά, ότι διεξάγεται προσηλυτισμός
στα σχολεία με το νέο Πρόγραμμα και τη νέα ύλη του μαθήματος των
Θρησκευτικών, απλώς ισχυρίζεται ότι ο προσηλυτισμός αυτός δεν είναι αξιόποινος. Αυτός
δεν είναι λόγος, να δεχθούμε Πρόγραμμα και ύλη μαθήματος των Θρησκευτικών, μέσω
των οποίων διεξάγεται προσηλυτισμός και, μάλιστα, όπως ανερυθρίαστα, ρητά
και απερίφραστα ομολογείται, ασχέτως εάν είναι αξιόποινος ή όχι.
2.- Ο επίμαχος
προσηλυτισμός (διεξαγόμενος μέσα στα σχολεία) για να θεωρηθεί μη αξιόποινος,
πρέπει, να συντρέχει κάποιος εκ των λόγων άρσεως του αδίκου (Ποινικός Κώδιξ
άρθρα 20 επ.) ή κάποιος εκ των λόγων άρσεως του καταλογισμού (Ποινικός
Κώδιξ άρθρα 26 επ.). Και δεν
γίνεται καμία επίκληση τέτοιου λόγου.
3.- Είναι σαφές, ότι ο
νόμος περί προσηλυτισμού, αναφέροντας την έννοια «ετερόδοξος» εννοεί ετερόδοξος
ως προς τη θρησκεία στην οποίαν αποπειράται κάποιος να τον προσηλυτίσει και δεν
είναι δυνατόν, ο νόμος αυτός να τιμωρεί τον προσηλυτισμό εν μέρει και να
επιτρέπει την διάπραξή του υπό άλλην μορφή. Να αφήνει δηλαδή ατιμώρητη
ορισμένη μορφή προσηλυτισμού. Αν θέσπιζε τέτοια ευχέρεια, η διάταξη αυτή θα
ήταν αντισυνταγματική, καθ’ όσον το άρθρον 13 παρ. 2 του Συντάγματοςαπαγορεύει οποιαδήποτε μορφή προσηλυτισμού
και πουθενά δεν δέχεται ότι ορισμένη μορφή προσηλυτισμού μένει ατιμώρητη, εάν
διεξάγεται από ομόδοξο προς ομόδοξο, τον οποίον όμως επιδιώκει, να προσηλυτίσει
σε άλλη θρησκεία.
4.- Ο κ.
Νικολόπουλος προσπαθεί εδώ, να χρησιμοποιήσει πρωτίστως τη
γραμματική ερμηνεία του νόμου, όπως γνωρίζει, όμως και όπως διδάσκεται σε όλες
τις νομικές σχολές του κόσμου, όταν ερμηνεύουμε έναν νόμο χρησιμοποιούμε πρωτίστως τη
λογική και την τελεολογική ερμηνεία του νόμου και τελευταία τη γραμματική και μόνον εφ’ όσον η λογική και η τελεολογική
ερμηνεία του νόμου δεν μας εξυπηρετεί.
ΤΗΝ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΖΗΤΑΕΙ Η ΠΕΘ, ΓΙΑ ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΕΥΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ
Αθήνα, 5 Μαΐου 2017
Αριθμ. Πρωτ. 53
Δελτίο τύπου της
Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων (ΠΕΘ)
Την παραίτηση του Υπουργού Παιδείας ζητάει η
ΠΕΘ, για αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις που αφορούν στο μάθημα των
Θρησκευτικών
Ο Υπουργός Παιδείας κ.
Κώστας Γαβρόγλου, με προκλητικό τρόπο, συνεχίζοντας την
τακτική του προηγούμενου Υπουργού Παιδείας κ. Νίκου Φίλη, επιμένει στην επιβολή
των νέων Προγραμμάτων για το μάθημα των Θρησκευτικών, τα οποία αλλοιώνουν την
ορθόδοξη πίστη, όπως αυτή εκφράζεται μέσα από την παράδοση του τόπου μας και γι
αυτό, όπως τα χαρακτήρισε και ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος, είναι
απαράδεκτα και ακατάλληλα για το ελληνικό σχολείο. Το Υπουργείο Παιδείας και το
Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ) δρομολόγησαν και ήδη πραγματοποιούν
επιμόρφωση των Θεολόγων καθηγητών στα νέα Προγράμματα, κατά παράβαση των
δημόσιων συμφωνιών του Αρχιεπισκόπου με τον Πρωθυπουργό και ενώ ακόμη
εξελίσσεται ο διάλογος μεταξύ του Υπουργείου και της Εκκλησίας. Η ενέργεια
αυτή, εκτός από τον αντιδημοκρατικό της χαρακτήρα, αποτελεί και μια έμπρακτη
ασέβεια στην αναμενόμενη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Η εσπευσμένη
ανακοίνωση και διενέργεια των επιμορφωτικών σεμιναρίων λειτουργεί εκβιαστικά
προς την Εκκλησία της Ελλάδος, ώστε να αποδεχθεί ως τετελεσμένο γεγονός τα νέα
πολυθρησκειακά Προγράμματα, τα οποία η πλευρά του Υπουργείου και του
Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής επιχειρεί να τα περάσει ως «ορθόδοξα», παρά
τις εκπεφρασμένες αρνητικές θέσεις της Συνόδου της Ιεραρχίας και του
Αρχιεπισκόπου. Μέσα από τα νέα Προγράμματα επιδιώκεται ο θρησκευτικός
συγκρητισμός και η διάδοση της ατομικής θρησκείας, που σθεναρά αγωνίζονται να
επιβάλουν στην ελληνική κοινωνία και παιδεία οι παράγοντες του Υπουργείου
Παιδείας και του ΙΕΠ. Άλλωστε, η εμμονή τους να αλλάξουν μέσω των Θρησκευτικών
την πίστη και τον πολιτισμό της χώρας είναι εμφανής, όπως εμφανής είναι και το
βάρος που δίνουν στο σχέδιο «θρησκευτικής αλλαγής» της ελληνικής κοινωνίας,
μέσα από την παιδεία, με την πρωτοφανή επίσκεψη και την παρουσία δύο
Υπουργών στον χώρο της επιμόρφωσης των επιμορφωτών των Θεολόγων, του πρ.
Υπουργού Παιδείας κ. Ν. Φίλη στην έναρξη του σεμιναρίου και του νυν Υπουργού
Παιδείας κ. Γαβρόγλου στο τέλος του σεμιναρίου.
Η ΠΕΘ, κατόπιν αυτών
των εξελίξεων, είναι υποχρεωμένη να ζητήσει την άμεση παραίτηση του Υπουργού
Παιδείας για όλες αυτές τις μεθοδεύσεις, που τις θεωρούμε ως ασέβεια προς τις
δημοκρατικές διαδικασίες και τους δημοκρατικούς θεσμούς της ελληνικής
πολιτείας. Η ΠΕΘ επίσης, αναγκάζεται πλέον να δρομολογήσει νέες μορφές νόμιμης
πάλης για να επιτύχει τη δικαίωση των αγώνων της, πέρα από την προσφυγή της στο
Συμβούλιο της Επικρατείας, η απόφαση του οποίου αναμένεται.
Η ΠΕΘ, ακόμη, θεωρεί
ότι είναι επιβεβλημένη η παρέμβαση του Αρχιεπισκόπου και του συνόλου των μελών
της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, εφόσον οι επιμορφώσεις ξεκίνησαν πριν
τη λήξη του διαλόγου, διότι αυτό μπορεί να σημαίνει πως ο διάλογος είναι
προσχηματικός και χρησιμοποιείται προς εξυπηρέτηση άλλων σκοπιμοτήτων ή μεθοδεύσεων.
Τέλος η ΠΕΘ, για το
θέμα των επιμορφώσεων, προστατεύοντας τα μέλη της, καλεί τους Θεολόγους να
δηλώσουν:
α) ότι η εξαναγκαστική
συμμετοχή τους στα εν λόγω επίμαχα επιμορφωτικά σεμινάρια του Υπουργείου
Παιδείας δεν συνεπάγεται και τη συμφωνία τους στα νέα Προγράμματα και
β) ότι δεν πρόκειται
οι Θεολόγοι, να υλοποιήσουν προδήλως αντισυνταγματικές εντολές, όπως επιβάλλουν
οι σχετικές διατάξεις του δημοσιοϋπαλληλικού κώδικα συντρεχούσης άμα και της
αντίστοιχης πειθαρχικής ευθύνης μη αποκλειομένης και της ποινικής τοιαύτης
σύμφωνα, με τα άρθρα 95 & 5 του Συντάγματος, 50 & 4 του ΠΔ 18/1989, 1,
2, 3 και 5 του Νόμου 3008/2002, 23, 24, 25 & 1, 2 και 3 εδάφιον 1,
106, 107 και 110 & 1 του υπαλληλικού κώδικα (Νόμος 3528/2007), όσων θα
επιχειρήσουν να τους εξαναγκάσουν, με οποιονδήποτε τρόπο, σε ενέργειες προδήλως
αντισυνταγματικές και παράνομες. Στην περίπτωση αυτή εννοούνται
συγκεκριμένες ενέργειες, που τυχόν θα πιεστούν υπηρεσιακά να διαπράξουν οι
θεολόγοι, αντίθετες τόσο στις διατάξεις των άρθρων 16 & 2, 3 & 1 και 2
και 13 & 2 εδάφιο γ, του Συντάγματος και σ΄ εκείνες των άρθρων 1 & 1α
και 6 & 2 εδάφιο β, του Νόμου 1566/1985 και του άρθρου 4 του Α.Ν.
1363/1938, όσο και στη σύμφωνη με τις διατάξεις αυτές σταθερή Νομολογία του
Συμβουλίου της Επικρατείας και στην σχετικώς πρόσφατη 115/2012 Ακυρωτική
απόφαση του Τριμελούς Διοικητικού Εφετείου Χανίων.
Το ΔΣ της ΠΕΘ
ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ: ΟΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΣΕ ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΑΔΕΡΦΟ ΣΟΥ ΣΕ ΜΕΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ!
Τότε θα στραφεί σ’ εκείνους που θα βρίσκονται στα
δεξιά του και θα πει· “ελάτε σεις οι ευλογημένοι του Πατρός μου και
κληρονομήσατε την βασιλεία των ουρανών, η οποία έχει ετοιμασθεί για σας από
τότε που έγινε ο κόσμος. Διότι πείνασα και μου δώσατε να φάω, δίψασα και με ποτίσατε,
ήμουν ξένος που δεν είχα τόπο να μείνω, και με πήρατε στο σπίτι σας. Ήμουν
γυμνός και με ντύσατε, αρρώστησα και με επισκεφθήκατε, στη φυλακή ήμουν και ήρθατε
να με δείτε”.
“Αληθινά σας λέω, κάθε τι που κάματε σ’ ένα από τους αδελφούς μου, το κάματε σ’ εμένα”.
Ματθαίος 25,34-36. 25,40
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)