Ένας
άγριος πολεμιστής πήγε στον αββά Μακάριο και τον ρώτησε : '' Υπάρχει στ`αλήθεια
παράδεισος και κόλαση ; ''
'' Ποιος
ρωτάει ; '' είπε ο αββάς Μακάριος.
'' Ένας
γενναίος πολεμιστής ! '' απάντησε με τόνο περήφανο αυτός .
''
Γενναίος πολεμιστής , εσύ ; '' είπε ο αββάς κοιτώντας τον περιφρονητικά . ''
Ποιος άρχοντας θα σε δεχόταν στο στρατό του ; Η φάτσα σου σε δείχνει για
ζητιάνο ! '' Ο άγριος πολεμιστής θυμωμένος έκανε να σύρει το ξίφος του.
'' Α!
Έχεις και σπαθί ! '' συνέχισε ο αββάς . '' Φαίνεται τόσο σκουριασμένο , θα με
γρατσουνίσει άραγε ; Ο άγριος πολεμιστής έβγαλε το ξίφος από τη θήκη.
'' Εδώ
ανοίγουν οι πύλες της κολάσεως'' , είπε ο αββάς Μακάριος ατάραχος.
Ακούγοντας αυτά τα λόγια και βλέποντας την ηρεμία του αββά , ο άγριος
πολεμιστής ξανάβαλε το ξίφος στη θήκη του και γονάτισε συντετριμμένος και μετανοημένος.
'' Εδώ
ανοίγουν οι πύλες του Παραδείσου ! '' , είπε ο αββάς Μακάριος.
