ΤΟ ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛ.ΑΣ. ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ ΤΟΥ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ ΣΤΟΥΣ ΕΦΗΒΟΥΣ

Ένα πραγματικά σοκαριστικό βίντεο που δείχνει σε όσους δεν μπορούν να το υποψιαστούν ποιοι κίνδυνοι μπορεί να κρύβονται πίσω από τον οποιοδήποτε στο Διαδίκτυο, ανέβασε η Ελληνική Αστυνομία στους λογαριασμούς της στα social media.

Το βίντεο έχει διάρκεια 10 λεπτών και 35 δευτερολέπτων και είναι εξαιρετικά καλογυρισμένο και προσεγμένο στο μοντάζ. Δείχνει εφήβους που συνομιλούν με κάποιους υποτίθεται συνομηλίκους τους στο Διαδίκτυο και βήμα-βήμα οδηγεί στην σοκαριστική αποκάλυψη: Ποτέ δεν ξέρεις ποιος κρύβεται πίσω από το προφίλ του οποιοδήποτε σου πιάνει την συζήτηση. Στο βίντεο εξετάζονται κατά κύριο λόγο δύο περιπτώσεις. Στην πρώτη είναι θύμα ένα αγόρι, που παρασύρεται από μια υποτιθέμενη κοπέλα στην οποία αρέσει και η οποία του ζητά να βγάλει πρώτος τα ρούχα του στην κάμερα του υπολογιστή του. Στο επόμενο μήνυμα, του λέει πως τον έχει καταγράψει σε βίντεο και πως αν δεν στείλει 100 ευρώ θα το στείλει στους φίλους του. Στην άλλη περίπτωση, μια κοπέλα πιεσμένη και στενοχωρημένη, παρασύρεται από έναν υποτίθεται νεαρό που της ζητά φωτογραφίες για να της κάνει επαγγελματική φωτογράφιση. Της λέει πόσο όμορφη είναι και της ζητά όλο και περισσότερα. Η κοπέλα στέλνει μια φωτογραφία της που είναι μόνο με το σουτιέν και τότε αρχίζει ο εκβιασμός: Αν δεν στείλει και γυμνές της φωτογραφίες, εκείνη με το εσώρουχο θα κυκλοφορήσει σε όλο το σχολείο… Η αποκάλυψη έρχεται όταν το βίντεο δείχνει ποιος είναι πίσω από όλα αυτά τα μηνύματα: Ένα καλοστημένο δίκτυο, μια σειρά ανθρώπων που εργάζονται στην απάτη και ένας «εγκέφαλος» που μαζεύει τα κέρδη. 

http://titogian54.blogspot.gr

ΣΥΝΑΞΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΔΩΔΕΚΑ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

Σύναξη των Αγίων Δώδεκα Αποστόλων

Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμάει τη μνήμη τους στις 30 Ιουνίου

Οι Απόστολοι του Χρίστου θα ξεχωρίζουν μέσα στην Ιστορία της Εκκλησίας, σαν οι υπέρλαμπροι αστέρες πρώτου μεγέθους της πνευματικής ζωής. Την 30η Ιουνίου, η Εκκλησία γιορτάζει τους δώδεκα Αποστόλους που αρχικά εξέλεξε ο Κύριος, πλην του Ιούδα Ισκαριώτη. Αυτοί είναι: Σίμωνας (Πέτρος), Ανδρέας, Ιάκωβος, Ιωάννης, Φίλιππος, Θωμάς, Βαρθολομαίος (Ναθαναήλ), Ματθαίος, Ιάκωβος του Αλφαίου, Σίμωνας ο Ζηλωτής, Ιούδας ο αδελφός του Ιακώβου του μικρού και ο Ματθίας, που εξελέγη μέσα στο υπερώο τις παραμονές της Πεντηκοστής, σε αντικατάσταση του Ιούδα του Ισκαριώτη. Τη ζωή του καθενός των Αποστόλων αυτών, σκιαγραφούμε στις ιδιαίτερες γιορτές τους. Εδώ γίνεται υπενθύμιση της ενότητας που είχαν μεταξύ τους, αλλά και της ηθικής τους, που τόσο συνέβαλε στην πνευματική εν Χριστώ αναγέννηση του κόσμου. Έχουμε, λοιπόν, χρέος και εμείς οι αγωνιζόμενοι χριστιανοί, να κινούμαστε στα ίχνη τους και με θερμό ζήλο για τη διάδοση του σωτηριώδους μηνύματος του Ευαγγελίου, που διέπνεε κι αυτούς, να γίνουμε μιμητές του έργου τους.

https://www.saint.gr

ΣΥΝΑΞΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΔΩΔΕΚΑ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ ΜΕ Ή ΧΩΡΙΣ ΟΡΙΑ

Ο Αντώνης είναι κάτι παραπάνω από συνηθισμένος έφηβος. Μοναχογιός και μεγαλωμένος με όλες τις ανέσεις, έμαθε να ζει με διαρκείς απαιτήσεις και διεκδικήσεις. Ο εκρηκτικός χαρακτήρας του

συχνὰ γίνεται ἀ­φορμὴ γιὰ συγκρούσεις μὲ τὸν περίγυρό του, ἰδιαίτερα στὸ Γυμνάσιο, τόσο μὲ τοὺς συμμαθητὲς ὅσο καὶ μὲ τοὺς καθηγητές του. Ὡστόσο εἶναι ἀφοπλιστικὰ εἰ­λικρινὴς καὶ χαίρεσαι νὰ συζητᾶς μαζί του.

Μιὰ μέρα πλησίασε τὸν θεολόγο τῆς τάξης του:

–Κύριε, θέλω νὰ συζητήσουμε. Ὄχι γιὰ τὸ μάθημα. Νὰ κουβεντιάσουμε προ­σωπικά. Ἔχω ἀνάγκη τὴ συμβουλή σας.

Ξαφνιάστηκε ὁ καθηγητής, ἀλλὰ δὲν τὸ ἔδειξε. Συνήθως ἀπὸ τὸν Ἀντώνη δεχόταν εἴτε ἀντιρρήσεις εἴτε παράπονα γιὰ ἄλλα παιδιά. Ἆραγε τώρα τί ἤθελε νὰ τοῦ πεῖ;…

–Δὲν πάει ἄλλο, κύριε. Θέλω νὰ μὲ βοηθήσετε νὰ βάλω ὅρια στὸν ἑαυτό μου.

–Γιατί τὸ λὲς αὐτό, Ἀντώνη; Ὅλοι κινούμαστε μέσα σὲ κάποια ὅρια. Γιὰ πα­­ράδειγμα, τὸ σχολεῖο ἔχει κανόνες. Ἀλ­λὰ καὶ ἡ οἰκογένεια ἐπίσης. Ἂν θέλεις ὅ­ρια, τὸ καλύτερο εἶναι νὰ συζητήσεις μὲ τοὺς γονεῖς σου καὶ νὰ καθορίσετε μαζὶ τὰ ὅρια στὰ ὁποῖα θὰ κινεῖσαι.

Ὁ Ἀντώνης πετάχτηκε σὰν νὰ τὸν κτύπησε ἠλεκτρικὸ ρεῦμα.

–Αὐτὸ δὲν γίνεται! φώναξε κι ἀμέσως ἐξήγησε: Οἱ γονεῖς μου ποτὲ δὲν πρόκειται νὰ μοῦ βάλουν ὅρια. Αὐτὸ εἶναι τὸ πρόβλημα. Κάνουν τὰ πάντα γιὰ νὰ μὴ μοῦ χαλάσουν χατίρι. Ἂν θελήσω κάτι νὰ ἀγοράσω, ἀμέσως θὰ τὸ ἔχω. Ἂν τοὺς ζητήσω νὰ πάω αὔριο στὸ Ντουμ­πάι, θὰ πάω. Ἀκόμη κι ἂν τοὺς ζητήσω νὰ ἀνεβῶ σ’ ἕναν οὐρανοξύστη καὶ νὰ πέσω, θὰ μοῦ ποῦν: «Αὐτὸ ποὺ ζητᾶς δὲν εἶναι πολὺ εὔκολο. Εἶναι καὶ ἐπικίνδυνο ἴσως, ἀλλὰ ἀφοῦ θέλεις, μποροῦμε νὰ τὸ κάνουμε προετοιμάζοντας τὸν χῶρο ὅπου θὰ πέσεις γιὰ νὰ μὴν κτυπήσεις». Δὲν εἶναι παράλογο;… Δὲν μπορῶ νὰ ζήσω ἔτσι! Αἰσθάνομαι ἀνασφαλής. Εἶμαι μόλις 15 χρονῶν. Ἐγὼ μπορεῖ νὰ θέλω ὁτιδήποτε. Κάποιος δὲν πρέπει νὰ μὲ σταματήσει;… Μήπως μπορεῖτε ἐσεῖς νὰ μὲ βοηθήσετε;… Θέλω ὅρια!

Ὁ θεολόγος ἔμεινε ἄφωνος. Ποτὲ δὲν περίμενε ἀπὸ ἕναν ἐπαναστάτη ἔφηβο νὰ ἀκούσει μία τόσο ὥριμη κριτικὴ ἐπισήμανση γιὰ τὴν ἀγωγὴ τῶν νέων.

***

Εἶναι ἀλήθεια ὅτι σὲ παλαιότερες ἐπο­χὲς τὸ πρόβλημα ἐντοπιζόταν ἀκριβῶς στὴν ἀντίθετη κατεύθυνση. Ἡ ὑπερβολικὴ αὐστηρότητα καὶ ἡ ἄκαμπτη ἐπιβολὴ πειθαρχίας στοὺς νέους προκαλοῦσε δικαιολογημένα τὴν ἀντίδρασή τους. Τώρα ὅμως, μὲ τὴ φιλοσοφία «ἀ­φῆστε τὰ παιδιὰ νὰ ἐκφραστοῦν ἐλεύθε­ρα – δῶστε τους ὅ,τι ἐπιθυμοῦν», φτά­σαμε στὸ ἄλλο ἄκρο. Καὶ ἤδη τὰ ἴδια τὰ παιδιὰ μᾶς ἀνακαλοῦν στὴν τάξη καὶ μᾶς ζητοῦν νὰ τοὺς θέσουμε ὅρια!

Ἡ ψυχολογία διδάσκει ὅτι οἱ ἔφηβοι, ἂν καὶ ἀναπτύσσουν κριτικὴ σκέψη καὶ διεκδικοῦν τὴν ἀνεξαρτησία τους, στὴν πραγματικότητα δὲν διαθέτουν τὴν ὡριμότητα οὔτε τὴν πείρα γιὰ νὰ ζήσουν αὐτόνομα. Χρειάζονται καθοδήγηση κι ἕνα πλαίσιο καλὰ κατανοητοῦ νόμου καὶ πειθαρχίας. Χωρὶς αὐτὸ νιώθουν ἀνασφάλεια καὶ δὲν μποροῦν νὰ ἀπολαύσουν τὴν ἄνεση καὶ τὴν ἐλευθερία ποὺ τοὺς προσφέρεται. Ἡ ψυχή τους ἀγωνιᾶ καὶ προχωροῦν σὰν νὰ ἔχουν χάσει τὸν δρόμο.

Ἡ ψυχὴ τοῦ παιδιοῦ, λέει ὁ ἔμπειρος παιδαγωγὸς καὶ καταξιωμένος διδάσκαλος ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, μοιάζει μὲ πόλη ἡ ὁποία ἔχει μάλιστα ξένους καὶ ἄπειρους πολίτες ποὺ εὔκολα θὰ δεχθοῦν τοὺς νόμους ποὺ θὰ θεσπίσεις. «Τίθει τοίνυν νόμους καὶ πρόσεχε ἀκριβῶς· ὑπὲρ γὰρ τῆς οἰκουμένης ἡμῖν ἡ νομοθεσία καὶ πόλιν κτίζομεν σήμερον»· ὅρισε λοιπὸν νόμους στὴν πόλη αὐτὴ καὶ πρόσεχε νὰ τηροῦνται μὲ ἀκρίβεια, διότι ἡ νομοθεσία μας εἶναι γιὰ τὴν οἰκουμένη· γιὰ τὸ μέλλον τοῦ κόσμου (ΕΠΕ 30, 646).

Εἶναι σημαντικὸ νὰ μάθουμε στὰ παιδιὰ ὅτι ἡ ἐλευθερία ποὺ ὁδηγεῖ σὲ εὐτυχισμένη ζωὴ εἶναι δυνατὴ μόνο ὅταν ἔχουμε ὅρια καὶ γιὰ τὸν ἑαυτό μας καὶ γιὰ τοὺς ἄλλους. Ὅπως γιὰ νὰ κυκλοφορήσουν τὰ αὐτοκίνητα στοὺς δρόμους μὲ ἀσφάλεια εἶναι ἀπαραίτητο οἱ ὁδηγοὶ νὰ συμμορφώνονται μὲ τὸν Κώδικα Ὁδικῆς Κυκλοφορίας, ἔτσι καὶ οἱ ἄνθρωποι, γιὰ νὰ ζοῦν ἁρμονικά, ἔχουν ἀνάγκη ἀπὸ νόμους. Γιὰ παράδειγμα, ὁ νέος χρειάζεται ὅρια στὴ διασκέδασή του· ἂν ξενυχτᾶ μέχρι τὶς πρωινὲς ὧρες, ἀντὶ νὰ ξεκουράζεται, θὰ ἐξαντλεῖται.

Καὶ φυσικὰ ἡ πιὸ κατάλληλη ἡλικία γιὰ νὰ τεθοῦν οἱ κανόνες αὐτοὶ εἶναι ἡ παιδικὴ ἡλικία. Λέει πάλι ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος: «Ἄγριον ἡ νεότης», δύσκολη ἡλικία ἡ νεότητα· ἄν, λοιπόν, ἀπὸ νωρὶς καὶ ἀπὸ τὴ μικρὴ ἡλικία «ὅρους αὐτῇ πήξωμεν καλούς, οὐ δεησόμεθα πολλῶν μετὰ ταῦτα πόνων». Ἂν δηλαδὴ θέσουμε σωστὰ ὅρια, δὲν θὰ κοπιάσουμε πολὺ μετὰ ἀπὸ αὐτά, διότι θὰ ἔχουν συνηθίσει οἱ νέοι στὴν πειθαρχία (ΕΠΕ 23, 266).

Ποιὸς ὅμως μπορεῖ νὰ ρυθμίσει τὰ ὅρια αὐτὰ ὥστε νὰ εἶναι κατάλληλα γιὰ τὴ σωστὴ ἀνατροφὴ τῶν παιδιῶν;… Δὲν ὑπάρχει καλύτερος ὁδηγὸς ἀπὸ τὴν ἀλάνθαστη πυξίδα, τὸ Νόμο τοῦ Θεοῦ. Μόνο ὁ πάνσοφος καὶ φιλάνθρωπος Θεὸς μπορεῖ νὰ φωτίσει τὴν καρδιά μας καὶ νὰ μᾶς κατευθύνει σωστὰ στὴν πορεία τῆς ζωῆς μας. Αὐτὸ καλούμαστε νὰ ἐμπνεύσουμε καὶ στὰ παιδιά μας.

Ἂς μὴ διστάζουμε λοιπὸν νὰ θέτουμε σωστὰ καὶ κατανοητὰ ὅρια γιὰ τὰ παιδιά. Αὐτὸ θὰ τὰ βοηθήσει νὰ γίνουν ὑπεύθυνα καὶ θὰ τοὺς ἀνοίξει τὸν δρόμο γιὰ τὴν ἀληθινὴ ἐλευθερία καὶ χαρά.

Περιοδικό «Ὁ Σωτήρ», τ. 2157 (15 Ἰουνίου 2017)

http://kaini-ktisis.blogspot.gr

ΚΡΙΣΙΜΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗΣ ΑΣΧΕΤΟΣΥΝΗΣ ΓΙΑ ΚΟΡΥΦΑΙΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ!

Ένα επικίνδυνο επίσημο έκτρωμα κυκλοφόρησε χτες από την κυβέρνηση που αφορά στο Πολίτευμα της χώρας, τις αρμοδιότητες του Προέδρου, τις βασικές Αρχές της Οικονομίας, τον Όρκο και την Εκκλησία. Πρόκειται για το ερωτηματολόγιο Διαβούλευσης (με ποιους;) της κατ ευφημισμόν Επιτροπής Διαλόγου για την αναθεώρηση του Συντάγματος με ερωτήματα προς τους πολίτες, που τους κρύβουν τις πολιτικές και ατομικές επιπτώσεις που έχει κάθε απάντηση που καλούνται να δώσουν! Εξαπάτηση ή βλακεία;

Η κυβέρνηση, στην προσπάθειά της να ξεφύγει από τη μέγγενη της Οικονομίας που βουλιάζει αποφάσισε να πετάξει τη μπάλα στην εξέδρα της Αναθεώρησης του Συντάγματος. Χωρίς να έχει συναίσθηση ότι το Σύνταγμα δεν είναι παιχνίδι, αλλά είναι σημαντικότερο από την οικονομία. Γιατί ΑΥΤΟ βάζει τους κανόνες του παιχνιδιού.

Σ αυτό το πλαίσιο η λεγόμενη Επιτροπή Διαλόγου, που έχει για δουλειά της να βάλει συνταγματικά θέματα για συζήτηση στο λαό και απ αυτή τη συζήτηση να φέρει προτάσεις αλλαγής κρίσιμων άρθρων του Συντάγματος, εκπόνησε ένα ερωτηματολόγιο προς όποιον θέλει να απαντήσει από το λαό.

Αφού κάνει μια θεωρητικούρα δήθεν δημοκρατικότητας η Επιτροπή βάζει σε δημόσια διαβούλευση(!) μια σειρά από ερωτήματα, που συμπέρανε ότι είναι άξια λόγου από «αναρτήσεις στο διαδίκτυο για την αναθεώρηση και από κοινωνικούς και επιστημονικούς φορείς».

Από την καταγραφή των ερωτημάτων και τη σοβαρότητά τους συμπεραίνει κανείς αβίαστα ότι αυτοί οι φορείς και οι …διαδικτυακοί πολίτες είναι συγγενείς, φίλοι, συνοδοιπόροι και άλλες δημοκρατικές δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ!

Πριν ξεσκεπάσουμε την επικίνδυνη αντιδημοκρατική αρπακόλα των ερωτημάτων να πούμε ότι όταν μιλάμε για το Σύνταγμα μιλάμε για τον νόμο που καθορίζει τις ζωές μας. Τη σχέση μας με την εξουσία, με τους άλλους πολίτες, με τους νόμους.

Η εκπόνηση Συντάγματος απαιτεί βαθειά γνώση κάθε επίπτωσης που έχει κάθε λέξη που το απαρτίζει. Επειδή μια λέξη μπορεί να μετατρέπει τη Δημοκρατία σε δικτατορία και το δικαίωμα σε υποχρέωση. Το Σύνταγμα δεν είναι καταστατικός χάρτης καφενείου και συζήτησης μεταξύ τυρού και αχλαδιού. Θέλει γνώση.

Για να έχει γνώμη ο πολίτης για κάθε άρθρο του Συντάγματος απαιτείται προηγουμένως να ξέρει τι λέει, τι σημαίνει και τι εξυπηρετεί το κάθε άρθρο. Η κάθε λέξη. Το Σύνταγμα έπρεπε να διδάσκεται πριν από ο,τιδήποτε στα σχολεία. Δε συμφέρει, όμως, τις εξουσίες που δήθεν το υπηρετούν παραβιάζοντάς το.

Η κυβέρνηση με την ίδια επιπολαιότητα που ήρθε στην εξουσία, που εκπόνησε τα προγράμματα Θεσσαλονίκης, που έκανε δημοψήφισμα, που έφτιαξε το παράλληλο πρόγραμμα, που δεν ήξερε ποια ήταν η δύναμη των δανειστών και που διαπραγματεύεται και κυβερνά, με την ίδια φέρνει σε διαβούλευση (με ποιους;) κορυφαία άρθρα του Συντάγματος, χωρίς να έχει επίγνωση της ασόβαρης σχέσης μεταξύ της σημασίας των άρθρων και της ασχετοσύνης των ερωτώμενων!

Μα, δεν έχει ο λαός λόγο για το Σύνταγμα που τον αφορά; Φυσικά. Πρώτιστο. Αφού πρώτα του μάθεις ότι όταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκλέγεται από τη Βουλή έχει προεδρευόμενη Δημοκρατία και όταν εκλέγεται από το λαό έχει προεδρική. Κάνει διαφορά; Τεράστια! Στην πρώτη περίπτωση ο Πρόεδρος είναι σχεδόν διακοσμητικός και ισχυρός είναι ο πρωθυπουργός. Στη δεύτερη, ο Πρόεδρος είναι ο ισχυρός και διορίζει και παύει τον πρωθυπουργό!

Πόσοι πολίτες ξέρουν αυτή τη θεμελιώδη διαφορά; Ελάχιστοι. Στο ερωτηματολόγιο της Επιτροπής Διαλόγου, λοιπόν, χωρίς να εξηγείται στους πολίτες αυτό το απλό και σημαντικό, τους ζητιέται να απαντήσουν πώς θέλουν να εκλέγεται ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας!!! Ποιος αφελής και άμαθος πολίτης δεν θα απαντήσει «από το λαό»; Κανείς !! Πόσοι θα θέλουν «από το λαό» άμα τους εξηγήσεις ότι η Βουλή (οι εκπρόσωποι του λαού) είναι πιο αδύναμη όταν ο πρόεδρος είναι πιο ισχυρός; Έλα ντε!!!

Το ερωτηματολόγιο, λοιπόν, της Επιτροπής Διαλόγου της κυβέρνησης για το Σύνταγμα καλεί το λαό να απαντήσει σε μια σειρά από κρίσιμα τέτοια ερωτήματα χωρίς να εξηγεί στους ερωτώμενους τι σημαίνει κάθε απάντησή τους! Κι αυτό δεν θα ήταν σημαντικό αν οι απαντήσεις όλων των αφελών και πρόθυμων πολιτών δεν καταχωρούνταν για να κατατεθούν με βαρύνουσα σημασία στη συζήτηση για την αναθεώρηση!

Μ αυτή την προοπτική, της βαρύνουσας σημασίας των απαντήσεων των απληροφόρητων και χωρίς γνώση πολιτών, η συζήτηση για την αναθεώρηση του Συντάγματος ωθείται με μαθηματική ακρίβεια σε συζήτησεις επιπέδου καφενείου. Κι αυτό δεν είναι το επικίνδυνο. Το επικίνδυνο είναι που η κυβέρνηση με υποκριτικές ιαχές για «το δικαίωμα του λαού να έχει λόγο για το Σύνταγμά του» θα περάσει ο,τιδήποτε τη συμφέρει κομματικά και ιδεοληπτικά!

Παραθέτω δειγματοληπτικά μερικά από τα ερωτήματα της Επιτροπής και ο αναγνώστης μπορεί να βγάλει αβίαστα τα συμπεράσματά του. Όταν ρωτάς κάποιον υπεύθυνα για τον θεμελιώδη νόμο της χώρας πρέπει να του πεις και ποιες είναι οι επιπτώσεις από κάθε απάντηση. Τι αλλαγές επιφέρει και τι σημαίνει στην πράξη. Αλλιώς τον παγιδεύεις για να περάσεις τις θέσεις σου. Λίγο δικτατορία ακούγεται. Και μάλιστα δειλή. Καλυμμένη. Πάμε:

Η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας θα πρέπει να γίνεται: άρθρο 32

Με αυξημένη πλειοψηφία από τη Βουλή (όπως προβλέπει το Σύνταγμα)

-Απευθείας από το λαό

-Από το λαό, αν δεν επιτευχθεί η αυξημένη πλειοψηφία στη Βουλή, χωρίς τη διάλυσή της

-Από ειδικό σώμα εκλεκτόρων που θα απαρτίζεται από βουλευτές, περιφερειάρχες και δημάρχους.

-Από την Βουλή με αυξημένη πλειοψηφία 2/3 στις δύο πρώτες ψηφοφορίες και εφόσον δεν επιτευχθεί η εκλογή με απλή πλειοψηφία στην τρίτη ψηφοφορία για να αποφευχθεί η διάλυση της Βουλής.

-Δεν γνωρίζω/Δεν απαντώ

Ποιες από τις παρακάτω αρμοδιότητες θα πρέπει να διαθέτει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας; άρθρο 35

-Να συγκαλεί το Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών

-Να προκηρύσσει δημοψήφισμα για κρίσιμα εθνικά θέματα κατά την κρίση του

-Να απευθύνει διαγγέλματα προς το λαό

-Να αναπέμπει στη Βουλή ψηφισμένο νομοσχέδιο.

-Να παραπέμπει ψηφισμένο νομοσχέδιο για έλεγχο συνταγματικότητας σε Ανώτατο Δικαστήριο.

Στην περίπτωση που θεωρείτε ότι το Σύνταγμα θα πρέπει να επεκτείνει τα ασυμβίβαστα με τη βουλευτική ιδιότητα, ποια από τα παρακάτω, κατά τη γνώμη σας, θα πρέπει να συμπεριλάβει: άρθρο 57

-Το ασυμβίβαστο βουλευτικής και υπουργικής ιδιότητας

-Το ασυμβίβαστο βουλευτικής και οποιασδήποτε επαγγελματικής -δραστηριότητας

-Τα δύο παραπάνω

- Δεν γνωρίζω/Δεν απαντώ

«Οικονομικό Σύνταγμα»

Ποια από τις παρακάτω αρχές θεωρείτε ότι θα πρέπει να κατοχυρωθούν συνταγματικά; άρθρο 106

-η αρχή της ανταγωνιστικότητας

-η αρχή της επιχειρηματικότητας

-η αρχή του ελεύθερου ανταγωνισμού

-η αρχή της ιδιωτικής οικονομικής πρωτοβουλίας

-η προστασία των επενδύσεων

-όλες οι παραπάνω

-καμία από τις παραπάνω

-Δεν γνωρίζω/Δεν απαντώ

Ποιοι από του παρακάτω δημοσιονομικούς κανόνες θεωρείτε ότι πρέπει να κατοχυρωθούν συνταγματικά;

-ο ισοσκελισμένος προϋπολογισμός (χρυσός κανόνας)

-η θέσπιση ανώτατου ορίου ως προς τα ελλείμματα

-ο καθορισμός ανώτατου ορίου δανεισμού σε καθορισμένο ποσοστό του ΑΕΠ

-όλοι οι παραπάνω

-κανένας από τους παραπάνω

-Δεν γνωρίζω/Δεν απαντώ

Θεωρείτε ότι η διάταξη του Συντάγματος που προβλέπει αποκλειστικά θρησκευτικό όρκο για τον εκλεγέντα ΠτΔ πρέπει να: άρθρο 33

-Καταργηθεί

Διατηρηθεί

-Δεν γνωρίζω/Δεν απαντώ     

Το Σύνταγμά μας προβλέπει ότι μεταξύ άλλων βασικός σκοπός της παιδείας είναι και η ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης. Θεωρείτε ότι η διάταξη αυτή θα πρέπει: άρθρο 16

-Καταργηθεί

-Να παραμείνει ως έχει

-Δεν γνωρίζω/Δεν απαντώ 

                

Θεωρείτε ότι το Σύνταγμα πρέπει να εξακολουθεί να ρυθμίζει το καταρχήν καθεστώς διοίκησης της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Ιησού: άρθρο 3

-Ναι

-Όχι

-Δεν γνωρίζω/Δεν απαντώ

Και το ερώτημα που βγαίνει αβίαστα από το ερωτηματολόγιο της Επιτροπής Διαλόγου είναι «βαλτοί ή βλάκες;»

Δεν γνωρίζω/ δεν απαντώ.

Γ. Παπαδόπουλός - Τετράδης

Πηγή Liberal & kostasxan

http://aktines.blogspot.gr

ΤΑ ΤΡΙΑ ΜΕΓΑΛΑ ΛΑΘΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ

Οι εισηγήσεις του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου και του Μητροπολίτου Ύδρας Εφραίμ στην συνεδρίαση της Ιεραρχίας για τα Θρησκευτικά αλλά και το Δελτίο Τύπου που εκδόθηκε μετά το πέρας των εργασιών της Συνόδου αποκαλύπτουν ότι η Ιεραρχία κατέθεσε τα όπλα στο ζήτημα του μαθήματος των Θρησκευτικών, σύρθηκε πίσω από τους σχεδιασμούς του Υπουργείου Παιδείας και φάνηκε αδύναμη να υπερασπιστεί τον θεολογικό χαρακτήρα του μαθήματος.

Το αρχιεπισκοπικό «πρωτείο» που επί ημερών Ιερωνύμου λειτουργεί πλήρως επικράτησε για μια ακόμη φορά αφού το συνοδικό σύστημα στην Εκκλησία της Ελλάδος δεν λειτουργεί ουσιαστικά και αποφασιστικά εδώ και πολλά χρόνια. Οι ιεράρχες, θεατές των αρχιεπισκοπικών σχεδιασμών υποτάχτηκαν πλήρως και ανέθεσαν οποιαδήποτε ενέργεια σχετική με τα Θρησκευτικά στην ίδια Τριμελή Επιτροπή αρχιερέων υπό τον Μητροπολίτη Ύδρας!

Πολλά σημεία της εισήγησης του Μητροπολίτου Ύδρας επιδέχονται ανάλυσης και σχολιασμού καθότι φαίνεται πως παρά την υποχρέωση που ανέλαβε να μελετήσει τα σχετικά με το μάθημα των Θρησκευτικών, ή πολλές παραμέτρους αγνοεί ή απλώς υπηρετεί το αρχιεπισκοπικό σχέδιο συνδιαλλαγής με την κυβέρνηση με οποιοδήποτε κόστος.

Σημειώνουμε όμως τα τρία κύρια λάθη που αποδέχτηκε η Διοικούσα Εκκλησία για το μάθημα των Θρησκευτικών:

1. Η Διοικούσα Εκκλησία αποδέχτηκε τον κοσμικό χαρακτήρα του μαθήματος, την μετατροπή του σε ένα μάθημα κοινωνιολογικό και πολιτισμικό και την πλήρη αποκοπή του από την ορθόδοξη θεολογία. Όμως εάν το μάθημα των Θρησκευτικών χάσει τον θεολογικό του χαρακτήρα τότε ουσιαστικά οδηγείται αργά ή γρήγορα σε πλήρη κατάργηση. Η περιγραφή των θρησκευτικών εθίμων ή των πολιτισμικών παραδόσεων του τόπου μας (και των άλλων θρησκευτικών παραδόσεων) είναι σημαντική, μπορεί όμως να γίνει εύκολα στο μάθημα της Λογοτεχνίας. Κάλαντα, παραδόσεις, ήθη και έθιμα, κείμενα του Παπαδιαμάντη, ποιήματα με θρησκευτικές αναφορές αποτελούν αντικείμενο μελέτης των φιλολογικών μαθημάτων. Η αρχιτεκτονική των ναών π.χ. της Αγιάς Σοφιάς μπορεί να μελετηθεί και στη Γεωμετρία ενώ κοινωνιολογικές μετρήσεις της θρησκευτικότητας των κατοίκων της υφηλίου περιέχονται ήδη στο μάθημα της Κοινωνικής και Πολιτικής Αγωγής.

Αυτό που δεν μπορεί κανένα άλλο μάθημα πλην των Θρησκευτικών να προσφέρει είναι η ορθόδοξη θεολογία. Αυτός ο λόγος που γεννάται από τους Αγίους, ανθρώπους πλήρεις Πνεύματος Αγίου που καμία σχέση δεν έχουν με θρησκευτικές προσωπικότητες αιρετικών ομολογιών ή ξένων θρησκευμάτων. Δυστυχώς οι συντάκτες των νέων Θρησκευτικών και μαζί τους η Ιεραρχία φαίνεται πως δεν μπορούν πλέον να διακρίνουν τη διαφορά της ορθόδοξης θεολογίας ως ζωής, λόγου και εμπειρίας αγιοπνευματικής από τον στείρο ή και πλανεμένο θρησκευτικό λόγο, κενό ουσιαστικού σωτηριώδους περιεχομένου. Προσεγγίζουν ακόμη και την ορθόδοξη θεολογία με κριτήρια εκκοσμικευμένα και καταβιβάζουν στο επίπεδο της κοσμικής σοφίας και διανόησης την πνευματοφόρο διδασκαλία της Αγίας Γραφής και της Πατερικής Παράδοσης.

2. Επιπλέον λόγω της εξάπλωσης του οικουμενιστικού ιού που μολύνει πλείστα όσα μέλη της Εκκλησίας μας σε όλα τα επίπεδα η πανθρησκεία, η εξίσωση των θρησκειών, η ισοπέδωσή τους και η ψευδεπίγραφη «καταλλαγή» μεταξύ τους γίνεται θεμέλιος λίθος των νέων Θρησκευτικών. Άλλοθι για την παρεκκλίνουσα προς την αίρεση ουσιαστική αυτή μετάλλαξη του μαθήματος η συμμετοχή σε οικουμενιστικές δράσεις και πρωτοβουλίες υψηλόβαθμων προσώπων της εκκλησιαστικής διοίκησης. Όταν η αντίδραση των Ιεραρχών στον καθημερινά επιταχυνόμενο οικουμενιστικό βηματισμό Πατριαρχών, Αρχιεπισκόπων, επισκόπων, κληρικών, μοναχών, θεολόγων είναι δραματικά περιορισμένη πώς να αναμείνει κανείς σχετική παρέμβαση της Ιεραρχίας για την μετάλλαξη του ορθόδοξου θεολογικού μαθήματος των Θρησκευτικών σε ένα πανθρησκειακό μείγμα που οδηγεί στη σύγχυση και εν τέλει την πλήρη κατεδάφιση της ορθόδοξης θεολογίας; Πώς να χωρέσουν τότε στα νέα Θρησκευτικά οι κατά των αιρέσεων αγώνες των Αγίων για τη διαφύλαξη της ορθόδοξης πίστης; Πώς να κατανοήσουν οι μαθητές ότι η αίρεση οδηγεί στην απώλεια και η πλάνη κλείνει την οδό της ζωής όταν οι ίδιοι οι Ιεράρχες μας άλλως αποφασίζουν σε επίπεδο Συνόδων όπως σε εκείνη της Κρήτης; Αντιθέτως η «Μεγάλη Σύνοδος» αποτελεί πλέον αντικείμενο διδασκαλίας των μαθητών!

3. Το σημαντικότερο τέλος λάθος της Ιεραρχίας ήταν ότι αποδέχτηκε την δομική αλλαγή του θρησκευτικού μαθήματος δηλ. την εγκατάλειψη της ιστορικής δομής της διδασκόμενης ύλης και την αντικατάστασή της από τη διδασκαλία Θεματικών Ενοτήτων. Μεθοδική διδασκαλία της Παλαιάς Διαθήκης, της Καινής Διαθήκης, της εκκλησιαστικής ιστορίας και της Ορθόδοξης Λατρείας και Ηθικής δεν υπάρχει πλέον. Τον κίνδυνο να διολισθήσει η Ιεραρχία στην αποδοχή αυτής της σημαντικής αλλαγής είχε επισημάνει ήδη από καιρό ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου. Δεν εισακούστηκε. Αντιθέτως τέθηκε στο περιθώριο παρά την πολύμοχθη εργασία του επί του θρησκευτικού μαθήματος και τις πολύωρες μελέτες πλήθους σχετικών κειμένων από όλες τις πλευρές. Η Ιεραρχία μοιάζει πλέον να μην θυμάται καν τις σημαντικότατες επισημάνσεις του. Το αρχιεπισκοπικό «πρωτείο» θριάμβευσε και πάλι.

Δυστυχώς η Ιεραρχία αποδείχτηκε πολύ κατώτερη των περιστάσεων. Όσοι θεολόγοι και δημοσιογράφοι κάνουν λόγο για απόφαση των Ιεραρχών να μην συνταχθούν στο πλευρό «ακραίων» κύκλων θα πρέπει να αναλογιστούν με ποιους κύκλους τελικά συντάχθηκε η Διοικούσα Εκκλησία και που μπορεί να οδηγηθούν τα πράγματα με τέτοιες επιλογές όχι μόνο για το μάθημα των Θρησκευτικών αλλά γενικότερα.

Μόνη ελπίδα για τη διάσωση του θρησκευτικού μαθήματος αποτελεί η έμπρακτη στάση των διδασκόντων το μάθημα στα ελληνικά σχολεία. Όταν η πόρτα της τάξης κλείνει ο θεολόγος ή ο δάσκαλος είναι «βασιλιάς». Τότε κάθε συμφωνία ή διαφωνία Εκκλησίας - Κράτους, κάθε διαμάχη θεολόγων ή πολιτικών, κάθε αθεολόγητος «Φάκελος Μαθήματος» ή κάθε κακογραμμένο σχολικό βιβλίο λαμβάνουν τη θέση που τους αρμόζει.

Αποφύγαμε τον διαρκή σχολιασμό όσων συμβαίνουν παρά τις καταιγιστικές εξελίξεις γύρω από το μάθημα. Κάθε μέρα που περνάει αποκαλύπτει πλέον τις θέσεις καθενός και την ευθύνη του απέναντι στο μάθημα των Θρησκευτικών αλλά και στη γενικότερη πορεία της εκπαίδευσης και της Εκκλησίας. Τα σχόλια περιττεύουν όταν οι ίδιες οι ειδήσεις μας ξεπερνούν…

http://thriskeftika.blogspot.gr

Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΙΕΡΟΘΕΟΥ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑΡΧΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ (27.06.2017)

Τά νέα προγράμματα τῶν Θρησκευτικῶν

Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου

Παρέμβαση στήν Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος,

τήν 27-6-2017

Ἔχω γράψει πάρα πολλά γύρω ἀπό τό θέμα τῶν Θρησκευτικῶν καί δέν θά ἤθελα νάἐπαναλάβω τά ἴδια. Ἐπίσης, θά μποροῦσα νά ἀναφέρω πολλά γύρω ἀπό τό Πρόγραμμα Σπουδῶν, σύμφωνα μέ τήν Ὑπουργική Ἀπόφαση πού δημοσιεύθηκε στήν Ἐφημερίδα τῆς Κυβερνήσεως καί ὅπως ἀναρτήθηκαν οἱ φάκελλοι τῶν μαθητῶν στό διαδίκτυο, διότι τά μελέτησα διεξοδικά.

Ὅμως θά ἀρκεσθῶ στήν διατύπωση μερικῶν συντόμων βασικῶν ἀπόψεών μου καί ἄν ἐρωτηθῶ, τότε θά κάνω εὐρύτερες ἀναλύσεις καί ἐπιχειρήματα.

1. Τό Πρόγραμμα Σπουδῶν δέν εἶναι οὔτε τοῦ Ὑπουργοῦ Φίλη οὔτε τοῦ Ὑπουργοῦ Γαβρόγλου, ἀλλά οὔτε καί τῆς Ὑπουργοῦ Ἄννας Διαμαντοπούλου τοῦ ἔτους 2010. Εἶναι ἕνα πρόγραμμα τό ὁποῖο ἑτοιμάσθηκε ἀπό μιά ὁμάδα θεολόγων, πού εἶναι γνωστοί στούς ἐκκλησιαστικούς κύκλους καί δέν χρειάζεται νά ἀναφερθοῦν ὀνόματα, ἡ ὁποία ἔχει μιά μεταπατερική κατεύθυνση.

Ὅταν διαβάση κανείς ἔστω καί πρόχειρα τούς φακέλλους τοῦ μαθητῆ καί ὅταν δῆ ἀπό ποῦ ἐπιλέγεται τό ὑλικό, θά τό διαπιστώση εὐχερῶς. Μνημονεύονται χωρία ἀπό κείμενα συγκεκριμένων ἀνθρώπων πού ἔχουν συγκεκριμένη θεολογική σκέψη. Αὐτό γιά μένα εἶναι πάρα πολύ ἐπικίνδυνο.

Πρέπει νά σταθοῦμε μέ μεγάλη εὐθύνη ἀπέναντι στήν Παράδοση αὐτοῦ τοῦ τόπου καί ἀπέναντι στά 1.200.000 παιδιά, πού θά διδαχθοῦν αὐτό τό ἐπικίνδυνο μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν.

2. Τό πρόγραμμα αὐτό ἀπό τήν βάση του εἶναι προβληματικό, θά μποροῦσα δέ νά πῶ ἐκθεμελιωτικό, διότι ἀποδομεῖ τά πάντα. Παρουσιάζει τίς θρησκεῖες μέσα ἀπό τήν κοινωνιολογική τους προοπτική καί μέ τόν τρόπο αὐτόν ἀποδομεῖ ὄχι μόνον τήν Ὀρθόδοξη θεολογία, ἀλλά καί τήν διδασκαλία καί τῶν ἄλλων θρησκειῶν.

Αὐτή ἡ ἀποδόμηση δέν γίνεται μόνον στά θρησκευτικά, ἀλλά καί στήν ἱστορία. Διότι καί γιά τό μάθημα τῆς ἱστορίας εἰσάγεται ἡ θεματική μέθοδος Σπουδῶν. Ἔχουν δημοσιευθῆ στόν τύπο ἀπόψεις τῶν ὑπευθύνων γιά τήν ἀναμόρφωση τοῦ μαθήματος τῆς ἱστορίας, ὅπου ὑποστηρίζονται τά Δεκεμβριανά, πού θεωροῦνται ὅτι εἶναι «ἐπανάσταση πού χάσαμε», τά Σκόπια νά μετονομασθοῦν σέ Μακεδονία, γίνεται λόγος γιά τούς μύθους τοῦ 1821, γιά τήν Πηνελόπη Δέλτα ὡς ἐθνικίστριας κ.ἄ., καθώς ἐπίσης ἔχουν δημοσιευθῆ ἄλλες ἀπόψεις ἱστορικῶν πού ἀντιδροῦν σέ αὐτόν τόν τρόπο καταγραφῆς τῆς ἱστορίας.

Ἐπίσης, εἶναι πολύ σημαντικές οἱ παρατηρήσεις καί τά συμπεράσματα τῆς Πανελλήνιας Ἕνωσης Φιλολόγων γιά τό προτεινόμενο πρόγραμμα σπουδῶν στήν ἱστορία.

Ὅταν, λοιπόν, θά γίνη ἐντονώτερη ἡ συζήτηση γιά τήν θεματική συγγραφή τῆς ἱστορίας, μέ ὅλα αὐτά πού ἀνέφερα, τότε τί θά κάναμε ἐμεῖς ὡς Ἐκκλησία,ὅταν ἔχουμε ἀποδεχθῆ τό πρόγραμμα Σπουδῶν στά Θρησκευτικά, ὅπου ἐπιχειρεῖται ἡ ἴδια ἀποδόμηση; Θά μιλήσουμε γιά τήν ἀποδόμηση τῆς ἱστορίας, ὅταν συμφωνήσαμε στήν ἀποδόμηση τῶν Θρησκευτικῶν;

3. Θεωρῶ ἀνεπίτρεπτο, ὅπως τό ἔχω γράψει καί σέ κείμενό μου, τό ὅτι ὁ διάλογος ἔγινε μεταξύ τοῦ Ἰνστιτούτου Ἐκπαιδευτικῆς Πολιτικῆς καί τῶν ἐκπροσώπων τῆς Ἐκκλησίας καί ὄχι καί μέ τήν Πανελλήνια Ἕνωση τῶν Θεολόγων. Παραγνωρίσθηκαν τελείως οἱ θεολόγοι πού ἐργάζονται τό μάθημα στήν τάξη καί δέν τούς δόθηκε ἡ δυνατότητα νά ἐκφράσουν τίς ἀπόψεις τους, ὅπως δόθηκε ἡ δυνατότητα νά ἐκφράσουν τίς ἀπόψεις τους ὁ Θεολογικός Σύνδεσμος ΚΑΙΡΟΣ.

4. Θεωρῶ ὅτι ἡ ἀπόφαση τῆς Ἱεραρχίας τῆς 9ης Μαρτίου 2017, στήν ὁποία καταλήξαμε κατόπιν ψηφοφορίας, πού ἦταν σαφέστατη πρόταση τοῦ Ἀρχιεπισκόπου, δέν ἐφαρμόσθηκε καί στά τρία σκέλη της, ἤτοι νά συνεχισθῆ ὁ διάλογος μέ νομικό παραστάτη, νά γίνη προσπάθεια ἀποδόμησης τοῦ νέου προγράμματος καί νά ἔλθη ἡ συμφωνία στήν Ἱεραρχία γιά ἀποδοχή τῆς ἀποφάσεως τῶν δύο Ἐπιτροπῶν, προφανῶς πρίν δημοσιευθοῦν στήν Ἐφημερίδα τῆς Κυβερνήσεως καί πρίν οἱ φάκελλοι τῶν μαθημάτων ἀναρτηθοῦν στό διαδίκτυο. Αὐτό εἶναι σοβαρή ἔλλειψη.

Θεωρῶ ὅτι δέν ἄλλαξε τίποτε ὡς πρός τήν θεματολογία, ἐκτός ἀπό τήν Γ΄καί Δ΄Τάξη τοῦ Δημοτικοῦ Σχολείου πού βγῆκαν τά σχετικά μέ τίς Ἀνατολικές Θρησκεῖες καί παρέμειναν οἱ λεγόμενες «Ἀβρααμικές Θρησκεῖες», ἔγιναν μερικές ἀλλαγές στό ὑλικό καί στόν φάκελλο τοῦ μαθητῆ, ἀλλά τό πρόβλημα τό οὐσιαστικό παραμένει, ὅτι πρόκειται γιά ἕνα διαθρησκειακό ὑλικό.

Μέ τήν εὐκαιρία αὐτή θέλω νά τονίσω γιατί γίνεται λόγος καί πῶς νοεῖται ὁ ὅρος «Ἀβρααμικές θρησκεῖες»; Γνωρίζω ὅτι ἀποτελεῖ κεντρικό πρόσωπο ὁ Ἀβραάμ. Ὅμως, οἱ συντάξαντες τά προγράμματα γνωρίζουν πολύ καλά ὅτι ὁ Χριστιανισμός εἶναι Ἐκκλησία καί ὄχι θρησκεία καί ἐπίσης στήν Παλαιά Διαθήκη ἐμφανίζεται ὁ Ἄσαρκος Λόγος καί στήν Καινή Διαθήκη ὁΣεσαρκωμένος Λόγος. Ἔτσι, οἱ Χριστιανοί πιστεύουμε στόν ἐνανθρωπήσαντα Υἱό καί Λόγο τοῦ Θεοῦ καί τήν Ἐκκλησία Του, πού εἶναι τό Σῶμα Του. Ἄλλωστε, κατά τόν Εὐαγγελιστή Ἰωάννη: «εἶπον οὖν οἱ Ἰουδαῖοι πρός αὐτόν (τόν Χριστό)· πεντήκοντα ἔτη οὔπω ἔχεις καὶ Ἀβραὰμ ἑώρακας; εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, πρὶν Ἀβραὰμ γενέσθαι ἐγώ εἰμι» (Ἰω. η΄, 57-58).

Ἕνα παράδειγμα εἶναι ἐκφραστικό. Στήν Β΄ Γυμνασίου καί τήν ἑνότητα «Ποιός εἶναι ὁ Θεός τῶν χριστιανῶν;», ὕστερα ἀπό τά βιβλικά κείμενα πού ἀναφέρουν τί εἶπε ὁ Χριστός στόν Πιλάτο, παρατίθενται μαρτυρίες ἀπό τόν Ἰώσηπο, τόν Τάκιτο, τόν Κέλσο, τόν Πασκάλ Μπρυκνέρ, Μάρτιν Μπούμπερ, τόν Γκάντι, τόν Καζαντζάκη καί τόν Λειβαδίτη, ἀπό τό Κοράνιο. Ὑπάρχουν περικοπές τῆς Καινῆς Διαθήκης καί ἑρμηνεία τῶν περικοπῶν ἀπ' ὅλους αὐτούς πού ἀναφέρθησαν, χωρίς νά ὑπάρχουν ἑρμηνεῖες τῶν Ἁγίων γιά τόν Χριστό (Φάκελλος Β΄ Γυμνασίου, σελ. 32-38).

Ἐπίσης νά ἀναφέρω ἕνα προσωπικό παράδειγμα. Πῆγα στό Ἡράκλειο τῆς Κρήτης καί ὁμίλησα γιά τόν Ντοστογιέφσκι. Μετά ἀπό τήν ὁμιλία κάποιος ἀκροατής μοῦ εἶπε νά πῶ ποιά εἶναι ἡ ἄποψή μου καί γιά τόν Καζαντζάκη. Ὁ διευθύνων τήν συζήτηση μέ προέτρεψε νά μήν ἀπαντήσω. Ὅμως ἐγώ ἀπάντησα, ἀναφέροντας τήν ἄποψή μου γιά τόν Καζαντζάκη διότι ἔχω διαβάσει ὅλα τά κείμενά του ἐκτός ἀπό τόν «Τελευταῖο πειρασμό», τοῦ ὁποίου τήν ἀνάγνωση ἀπό τίς πρῶτες σελίδες δέν ἄντεξα νά συνεχίσω. Ἐπί  τρία τέταρτα τῆς ὥρας ὁμιλοῦσα γιά τόν Καζαντζάκη, λέγοντας τά θετικά καί τά ἀρνητικά του καί στό τέλος μέ χειροκρότησαν.  Καί ὅμως στόν φάκελλο τῶν μαθητῶν ὑπάρχει ἀπόσπασμα ἀπό τό χειρότερο ἔργο τοῦ Καζαντζάκη «Ὁ τελευταῖος πειρασμός» (Φάκελλος Β΄Γυμνασίου, σελ. 37-38).  

5. Γιά ὅλους αὐτούς τούς λόγους πού ἀνέφερα προηγουμένως μέ συντομία νομίζω ὅτι ἡ Ἱεραρχία δέν πρέπει νά ἀναλάβη τήν εὐθύνη ἀποδοχῆς αὐτοῦ τοῦ προγράμματος, διότι πέρα ἀπό τήν μεθοδολογία ὑπάρχουν καί προβλήματα πού σχετίζονται μέ τό ὑλικό πού χρησιμοποιεῖται. Γενικά, τό πρόγραμμα αὐτό παραπέμπει στήν ἀρχή τῶν «πολλαπλῶν ταυτοτήτων».

Ἡ πρότασή μου εἶναι: Ἐπειδή ἡ ὅλη δομή καί ἡ διάρθρωση τοῦ προγράμματος αὐτοῦ δέν θεραπεύεται, γι' αὐτό ἡ Ἱεραρχία, ἄν δέν μπορῆ, γιά διαφόρους λόγους, νά τό ἀπορρίψη ὁλοσχερῶς, τοὐλάχιστον θά πρέπει νά ἐπιφυλαχθῆ, γιά νά μήν ἀναλάβη τίς εὐθύνες ἑνός τέτοιου προγράμματος, τό ὁποῖο θά διδαχθοῦν περίπου 1.200.000 μαθητές στά σχολεῖα μας.

Παρέμβασις

http://thriskeftika.blogspot.gr

Η ΠΕΘ ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΕΙ ΤΟ ΙΕΠ ΓΙΑ ΔΙΑΣΠΟΡΑ ΨΕΥΔΩΝ ΕΙΔΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΜΑΥΡΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ

Αιδώς κύριοι του ΙΕΠ

«Πονηροὶ δὲ ἄνθρωποι καὶ γόητες προκόψουσιν ἐπὶ τὸ χεῖρον,

πλανῶντες καὶ πλανώμενοι» (Β΄ Τιμ. 3, 13)

Καταγγέλλουμε την ηγεσία του ΙΕΠ, η οποία συνεπικουρούμενη από τους Θεολόγους συμβούλους της (;;), εξέδωσε Δελτίο Τύπου (28/06/2017), στο οποίο με περίσσιο θράσος ψεύδεται ασύστολα και ολοφάνερα καιπροσπαθεί να εξαπατήσει την κοινή γνώμη και τον εκπαιδευτικό και θεολογικό κόσμο, διαδίδοντας την ψευδέστατη είδηση ότι η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος στη συνεδρίαση της (27/06/2017), δήθεν «αποδέχθηκε ομόφωνα τα νέα προγράμματα σπουδών για το μάθημα των Θρησκευτικών στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση».

Μια απλή ανάγνωση του Δελτίου Τύπου (27/06/2017), της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, αποδεικνύει την αγωνία και τον προβληματισμό της, καθώς και την απαίτησή της για περαιτέρω διάλογο σχετικά με τη διαμόρφωση της ύλης του μαθήματος των Θρησκευτικών. Πώς θα μπορούσε, άλλωστε, να είναι και διαφορετικό, όταν ο πρώην Υπουργός Παιδείας κ. Φίλης, με ανακοίνωσή του, πανηγυρίζει για την επικράτηση των απόψεών του, σχετικά με το μάθημα των Θρησκευτικών, απόψεις που γνωρίζουμε πολύ καλά πως έχουν καταδικαστεί από την Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδας με προηγούμενη απόφασή της;

Η αλήθεια είναι ότι η Εκκλησία «την ανάγκη φιλοτιμία ποιούμενη», συγκατένευσε σε συνέχιση του διαλόγου με το Υπουργείο μέχρι την έκδοση των νέων βιβλίων, χωρίς ουδέποτε να λάβει καμία απόφαση επί των νέων Προγραμμάτων, των νέων ΦΕΚ και των «Φακέλων μαθητή». Το θέμα δεν ετέθη καν σε ψηφοφορία στην προειρημένη συνεδρίαση της Ιεραρχίας, παρά μόνο έγινε ενημέρωση και συζήτηση, μεταξύ των Ιεραρχών.Στο Δελτίο Τύπου, που εκδόθηκε στο τέλος της συνεδριάσεως, δεν υπάρχεικαμιά νύξη περί έγκρισης των νέων Προγραμμάτων, τα οποία ήδη από τον Σεπτέμβριο του 2016, ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος έχει χαρακτηρίσει «απαράδεκτα και επικίνδυνα». Κατόπιν τούτων αιτούμαστε την άμεση παραίτηση της ηγεσίας του ΙΕΠ, γιατί ψεύδεται και εξαπατά τον λαό! Ο Υπουργός Παιδείας οφείλει να αποπέμψει άμεσα τους εμπλεκόμενους συνεργάτες του, διότι προσπαθούν να χειραγωγήσουν την κοινή γνώμη με ψευδείς ειδήσεις, μια μορφή, δηλαδή, μαύρης προπαγάνδας, που θα ζήλευε και ο ίδιος ο Γκαίμπελς.

Καλούμε το ΥΠΠΕΘ και το ΙΕΠ αφού δεν σέβονται Χριστό, δεν σέβονται θεσμούς, όπως την Εκκλησία της Ελλάδος, ας σεβαστούν τουλάχιστον, στοιχειωδώς την αλήθεια.

Το ΔΣ της ΠΕΘ

ΔΟΞΑ ΣΟΙ ΚΥΡΙΕ, ΔΟΞΑ ΣΟΙ!

ΑΓΙΟΙ ΠΕΤΡΟΣ ΚΑΙ ΠΑΥΛΟΣ