ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΝΕΟΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΚΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΝΩΣΗ" ΤΡΙΚΑΛΑ, ΓΡΕΒΕΝΑ ΚΑΙ ΛΑΡΙΣΑ

Καλοσχεδιασμένη προσηλυτιστική προσπάθεια της νεο-προτεσταντικής οργανώσεως «Ελληνική Ιεραποστολική Ένωση» σε Τρίκαλα, Γρεβενά και Λάρισα (5-13 Ιουλίου 2017) με διανομή έντυπου υλικού στις πόρτες των σπιτιών και με «δόλωμα» την Καινή Διαθήκη.

Μοίρασαν αντίτυπα της Καινής Διαθήκης!

Γέμισαν διαμερίσματα και γραφεία σε όλη τη Λάρισα

Μπροστά σε ένα πρωτόγνωρο φαινόμενο βρέθηκαν από το απόγευμα του Σαββάτου οι Λαρισαίοι.

Άγνωστοι, μοίρασαν σε παρά πολλές πολυκατοικίες αλλά και οικοδομές με γραφεία, σακούλες που περιείχαν από ένα αντίτυπο της Καινής Διαθήκης!

Στη σακούλα αναγράφεται το σύνθημα «Η Αγία Γραφή για κάθε σπίτι», υπάρχει μια ελληνική σημαία και η επισήμανση ότι «αυτό το πακέτο δεν έχει καμία σχέση με αιρέσεις, μάρτυρες του Ιεχωβά, Μορμόνους, κτλ»…

Στην άλλη όψη της σακούλας υπάρχει το «Χριστός Ανέστη» και η ρήση του Αγίου Ιωάννη του Χρυσόστομου «Αιτία όλων των κακών του κόσμου είναι η άγνοια των Γραφών».

Ξεφυλλίζοντας το αντίτυπο της Καινής Διαθήκης, διαβάζει κανείς κείμενο του προέδρου του σωματείου Ελληνική Ιεραποστολική Ενωση, Ιωνάθαν Μακρή.

Πηγή: http://www.onlarissa.gr/2017/07/09/mirasan-antitypa-tis-kenis-diathikis-gemisan-diamerismata-ke-grafia-se-oli-ti-larisa/

Μοίρασαν την Καινή Διαθήκη σε εκατοντάδες σπίτια στη Λάρισα-Προβληματισμός από τους κατοίκους

Απορία και προβληματισμό προκάλεσε σε πολλούς Λαρισαίους  ένα «δώρο» που βρήκαν χθες στην πόρτα τους, μία σακούλα που περιείχε ένα αντίτυπο της Καινής Διαθήκης, μεταφρασμένη στη Δημοτική γλώσσα και δύο φυλλάδια.

Σύμφωνα με αναγνώστες του «Τι Νέα Λάρισα;» χθες το μεσημέρι ένα φορτηγάκι πέρασε από εκατοντάδες σπίτια στις συνοικίες της Λάρισας με τους επιβαίνοντες να αφήνουν σε κάθε πόρτα και ένα αντίτυπο της Καινής Διαθήκης, σε μια σακουλίτσα!

Μαζί με το αντίτυπο της Καινής Διαθήκης, διακινούνται και φυλλάδια, ένα που περιγράφει την ιστορία ενός ανθρώπου που παραστράτησε στα νιάτα του και στη συνέχεια «βρήκε το δρόμο του θεού» και ένα που περιέχει φόρμα για συνδρομή σε εκδόσεις της «Ελληνικής Ιεραποστολικής Ένωσης», διαφημίζει κάποια άλλα site και γράφει πάνω το σύμβολο της Πίστης (Το «Πιστεύω»). Σε αυτά τα φυλλάδια, υπάρχει σαφής αναφορά ότι «το πακέτο που προσφέρεται δεν έχει καμία σχέση με Μάρτυρες του Ιεχωβά, Μορμόνους κλπ».

http://tinealarissa.gr/index.php/2017/07/09/mirasan-tin-keni-diathiki-se-ekatontades-spitia-sti-larisa-provlimatismos-apo-tous-lariseous/

ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΕΣ «ΠΛΗΜΜΥΡΙΣΑΝ» ΜΕ ΚΑΙΝΕΣ ΔΙΑΘΗΚΕΣ

ΤΗ ΝΕΡΑΪΔΑ ΣΤΗ ΛΑΡΙΣΑ!!!

Μπροστά σε ένα ανέλπιστο πνευματικό δώρο βρέθηκαν το βράδυ του Σαββάτου δεκάδες κάτοικοι συνοικίας της Λάρισας, που εντόπισαν στις εισόδους των σπιτιών τους κρεμασμένες σακούλες με το περιεχόμενό τους να είναι ένα βιβλίο της Καινής Διαθήκης!

Η… επιχείρηση ξεκίνησε και ολοκληρώθηκε οργανωμένα κατά τις θερμές ώρες της ημέρας στη συνοικία Νεράιδα της Λάρισας και δεν έγινε αντιληπτή από τη γειτονιά, ενώ με το που έπεσε ο ήλιος και άρχισε η κίνηση σε σπίτια και δρόμους έκπληκτοι οι περίοικοι ανακάλυψαν τις κρεμασμένες σακούλες στις εισόδους των σπιτιών τους.

Σύμφωνα μάλιστα με ενημέρωση που υπάρχει στη σακούλα η συγκεκριμένη κίνηση δεν εντάσσεται σε πρωτοβουλία μαρτύρων του Ιεχωβά κλπ., ενώ το δώρο είναι μια καλαίσθητη και μάλλον ακριβή σκληρόδετη έκδοση της Καινής Διαθήκης.

Σύμφωνα με όσα αναφέρονται σε ιστοσελίδα, η διεύθυνση της οποίας ήταν γραμμένη στις σακούλες τη δράση έκαναν εκπρόσωποι της ευαγγελικής εκκλησίας οι οποίοι στη σελίδα συστήνονται ως εξής:

“Είμαστε Έλληνες συμπολίτες, αδέλφια με βαθιά πίστη στον Θεό κι εκτίμηση του Λόγου Του. Η ομάδα μας αποτελείται κυρίως από Έλληνες εθελοντές των Ευαγγελικών Εκκλησιών της Ελλάδας, ενώ παράλληλα καλωσορίζουμε κάθε Ορθόδοξο Χριστιανό και Ιερέα που δηλώνει πίστη στον Τριαδικό Θεό, αναγνωρίζει την αξία της σωτηρίας του Ιησού Χριστού, και δέχεται την Αγία Γραφή ως τον θεόπνευστο Λόγο του Θεού, να συμμετέχει στην προσπάθειά μας.

Έτσι, το πρόγραμμα «η Αγία Γραφή σε Κάθε Σπίτι» επιθυμεί να έχει διαδογματικό χαρακτήρα, αφού βασίζεται στην κοινή αποδοχή της Αγίας Γραφής από κάθε χριστιανική απόχρωση. Γι’ αυτό το λόγο επιλέξαμε να δωρίσουμε την συγκεκριμένη μετάφραση της Καινής Διαθήκης στη δημοτική, μια μετάφραση που έχει εγκριθεί από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδας, και χρησιμοποιείται ευρέως από τις Ευαγγελικές Εκκλησίες της Ελλάδας.

Χαιρόμαστε επίσης, επειδή πέρα από την καθαρά Ελληνική συμμετοχή, η ομάδα μας ενισχύεται από χριστιανούς εθελοντές του εξωτερικού, Έλληνες και μη. Έτσι, έχουμε την ευκαιρία να συνεργαστούμε με άτομα από διάφορα μέρη του κόσμου, από τη μακρινή Αυστραλία και Νότια Αφρική, μέχρι την κοντινή Ευρώπη και την Αμερική. Αυτό προσθέτει μια διεθνής πινελιά στην ομάδα μας”.

https://paidis.com/2017/07/09/%CE%B5%CF%85%CE%B1%CE%B3%CE%B3%CE%B5%CE%BB%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%83-%CF%80%CE%BB%CE%B7%CE%BC%CE%BC%CF%85%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%B1%CE%BD-%CE%BC%CE%B5-%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CE%BD%CE%B5/

Ποιοι μοίρασαν την Καινή Διαθήκη σε σπίτια της Λάρισας

ΛΑΡΙΣΑ  |  09 ΙΟΥΛ 2017

http://www.kosmoslarissa.gr/blog/larisa/poioi-moirasan-tin-kaini-diathiki-se-spitia-tis-larisas

Εντύπωση προκάλεσε στους Λαρισαίους το Σάββατο η κίνηση κάποιων να μοιράσουν οργανωμένα σακούλες με την Καινή Διαθήκη σε πολλά σπίτια της πόλης.

Συγκεκριμένα, μοιράστηκε μία σακούλα που περιέχει ένα αντίτυπο της Καινής Διαθήκης στη Δημοτική γλώσσα και δύο ενημερωτικά φυλλάδια, ενώ η σακούλα γράφει «το πακέτο που προσφέρεται δεν έχει καμία σχέση με Μάρτυρες του Ιεχωβά, Μορμόνους κλπ».

Πρόκειται για την πρωτοβουλία «Κάθε Σπίτι» που μοιράζει τέτοιες σακούλες σε πόλεις όλης της Ελλάδας. Στην ιστοσελίδα τους αναφέρεται ότι:

«Το πρόγραμμα «η Αγία Γραφή για Κάθε Σπίτι» ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2004 με τον εξής βασικό στόχο: κάθε Ελληνική οικογένεια να αποκτήσει μια Καινή Διαθήκη στο σπίτι της. Με αυτό τον τρόπο, ο κάθε Έλληνας και η κάθε Ελληνίδα αποκτούν άμεση πρόσβαση στον Λόγο του Θεού, κι έχουν τη δυνατότητα να γνωρίσουν την αλήθεια του ευαγγελίου μέσα από την προσωπική ανάγνωση».

Όσο για το ερώτημα ποιοι βρίσκονται πίσω από την κίνηση αυτή, η ιστοσελίδα αναφέρει:

«Είμαστε Έλληνες συμπολίτες, αδέλφια με βαθιά πίστη στον Θεό κι εκτίμηση του Λόγου Του. Η ομάδα μας αποτελείται κυρίως από Έλληνες εθελοντές των Ευαγγελικών Εκκλησιών της Ελλάδας, ενώ παράλληλα καλωσορίζουμε κάθε Ορθόδοξο Χριστιανό και Ιερέα που δηλώνει πίστη στον Τριαδικό Θεό, αναγνωρίζει την αξία της σωτηρίας του Ιησού Χριστού, και δέχεται την Αγία Γραφή ως τον θεόπνευστο Λόγο του Θεού, να συμμετέχει στην προσπάθειά μας».

Πολλοί Λαρισαίοι αναστατώθηκαν με αυτά τα φυλλάδια

που βρήκαν σήμερα στην πόρτα τους!

http://postlarissa.gr/larisa/polloi-larisaioi-anastatothikan-me-ayta-ta-fylladia-poy-vrikan-simera-stin-porta-toys-foto

Βιβλία και φυλλάδια θρησκευτικού περιεχομένου βρήκαν σήμερα το πρωί πολλοί Λαρισαίοι στην πόρτα του σπιτιού τους ή στην είσοδο της πολυκατοικίας τους και θορυβήθηκαν ψάχνοντας να δουν τι συμβαίνει.

Όπως μπορείτε να δείτε και από τις φωτογραφίες του postlarissa.gr, φαίνεται ότι είναι από κάποια θρησκευτική οργάνωση και σε αρκετούς Λαρισαίους όπως έφτασε στα γραφεία μας, δεν άρεσε καθόλου αυτή η κίνηση…

http://aktines.blogspot.gr, http://aktines.blogspot.gr

"Η ΑΘΗΝΑ ΑΠΟ ΚΑΤΩ" ΤΟ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΤΩΝ ΝΕΟΠΤΩΧΩΝ

Το φιλμ του Τάκη Μπαρδάκου που καταγράφει την Ελλάδα των νεόπτωχων και των ανέργων, παρουσιάστηκε στο 18ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Η Ελλάδα των νεόπτωχων, των ανέργων που ανεβαίνουν τον δικό τους Γολγοθά, κατά τη διάρκεια της άνευ προηγουμένου οικονομικής κρίσης. Ιστορίες πολιτών που βιώνουν την κοινωνική ανισότητα και την αδικία, το φαινόμενο των αστέγων, τα συσσίτια, τα συγκλονιστικά ποσοστά ανεργίας και η κατάπτωση μεγάλων κοινωνικών στρωμάτων στην κατηγορία των νεόπτωχων, έχουν μετατρέψει το όνειρο της ευημερίας σε έναν κοινωνικό-οικονομικό εφιάλτη. Το ντοκιμαντέρ αυτό ως καλλιτεχνικό έργο, δεν ακολουθεί τους κανόνες της διαφημιστικής αισθητικής και της τουριστικής απεικόνισης, αλλά είναι σκληρό και αποδομημένο - όσο σκληρή και αδιέξοδη είναι πολλές φορές η ίδια η ζωή - επίκαιρο όμως και αναγκαίο για την κοινωνική αλληλεγγύη, την πολιτισμική συνείδηση ​​και την ανάγκη για διάλογο. 

Μια ταινία από τους κάτω για τους κάτω

Η ταινία χρηματοδοτήθηκε εξ ολοκλήρου από τους πολίτες και δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, αφού η ομάδα των βασικών συντελεστών είναι άνεργοι, όπως και το μεγαλύτερο ποσοστό των εργαζομένων στον οπτικοακουστικό χώρο, που βιώνουν μια μακροχρόνια ανεργία, σε εξωπραγματικά ποσοστά. 

"Ξεκινήσαμε την καμπάνια οικονομικής εξόρμησης για να γυρίσουμε αυτό το ντοκιμαντέρ, μέσω των κοινωνικών δικτύων με την δημιουργία Crowd funding - έρανο όπως  λέγαμε παλιά -μέσω της ιστοσελίδας της ταινίας. Η καμπάνια μας για  οικονομική στήριξη εστιάστηκε τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό κι αμέσως   είδαμε αρκετό κόσμο να ευαισθητοποιείται, με  δωρεές που ξεκινούσαν από τα 2 ευρώ. Η μ.κ.ο ΠΡΑΚΣΙΣ  μας βοήθησε εντάσσοντας την ταινία στην νεοσύστατη πλατφόρμα Crowd funding One Up, μέσα από ένα πρόγραμμα στήριξης  ανέργων που  δημιουργούν μέσα στην κρίση".

https://ellasnafs.blogspot.gr

ΙΝΔΙΑ: ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Η ΣΦΑΓΗ ΑΓΕΛΑΔΩΝ, ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Ο ΒΙΑΣΜΟΣ

Μια σειρά με φωτογραφίες που δείχνουν γυναίκες να φορούν μάσκες αγελάδων θέτουν ένα πολιτικά εκρηκτικό ερώτημα: «είναι οι γυναίκες στην Ινδία λιγότερο σημαντικές από τις αγελάδες;».

Το πρότζεκτ έχει γίνει viral, ωστόσο, ο 23χρονος δημιουργός του έχει προκαλέσει την οργή των εθνικιστών ινδουιστών. 

«Με ταράζει το γεγονός ότι στη χώρα μου οι αγελάδες θεωρούνται πιο σημαντικές από μια γυναίκα. Κι ότι χρειάζεται πολύ περισσότερο για μια γυναίκα που βιάζεται ή δέχεται επίθεση να δικαιωθεί απ’ ότι χρειάζεται μια αγελάδα που από τους περισσότερους Ινδουιστές θεωρείται ιερό ζώο», λέει ο φωτογράφος Σουγιάτρο Γκος στο BBC. 

Στην Ινδία η βία εναντίον των γυναικών είναι καθημερινό φαινόμενο. Ένας βιασμός αναφέρεται κάθε 15 λεπτά. «Αυτές οι υποθέσεις διαρκούν για χρόνια στα δικαστήρια μέχρι οι ένοχοι να τιμωρηθούν, ενώ όταν σφαγιάζεται μια αγελάδα, οι εξτρεμιστικές ομάδες των ινδουιστών κατευθείαν σκοτώνουν ή χτυπούν όποιον υποψιάζονται για σφαγή». 

Το πρότζεκτ του είναι, όπως λέει, ο δικός του τρόπος διαμαρτυρίας, εναντίον της αυξανόμενης επιρροής που έχουν αποκτήσει οι ομάδες «εκδικητών των αγελάδων» μετά την εκλογή, το 2014, του ινδουιστικού εθνικιστικού κόμματος (BJP), του οποίου ηγείται ο πρωθυπουργός Ναρέντρα Μόντι. 

«Ανησύχησα για την υπόθεση του λιντσαρίσματος - ένας όχλος σκότωσε έναν μουσουλμάνο μετά από φήμες ότι εκείνος κατανάλωσε και αποθήκευσε βοδινό κρέας - κι άλλες παρόμοιες επιθέσεις εναντίον μουσουλμάνων από εκδικητές των αγελάδων», λέει ο Γκος. 

Τους τελευταίες μήνες, η ταπεινή αγελάδα έχει μετατραπεί σε ένα ζώο που έχει δημιουργήσει πόλωση στην Ινδία. Το κυβερνών κόμμα επιμένει ότι το ζώο είναι ιερό και πρέπει να προστατεύεται. Η σφαγή των αγελάδων απαγορεύεται σε πολλές πολιτείες κι έχει θεσπιστεί αυστηρή ποινή για τους παραβάτες. Παράλληλα το κοινοβούλιο εξετάζει νομοσχέδιο για την επιβολή της θανατικής ποινής για το έγκλημα αυτό. 

Όμως το βοδινό κρέας είναι βασικό στοιχείο διατροφής για τους μουσουλμάνους, τους χριστιανούς και τα εκατομμύρια των Ντάλιτ που ανήκουν στις λεγόμενες χαμηλές κάστες και οι οποίοι βρίσκονται στο στόχαστρο της βίας που διαπράττουν εναντίον τους οι ομάδες των «εκδικητών αγελάδων». (Ντάλιτ σημαίνει «καταπιεσμένος» και έτσι αυτοαποκαλούνται όσοι έχουν γεννηθεί εκτός κάστας στην Ινδία. Τους αποκαλούσαν «ανέγγιχτους» γιατί υποτίθεται ότι όποιος τους άγγιζε θα μολυνόταν). 

Σχεδόν δώδεκα άνθρωποι σκοτώθηκαν τα τελευταία δύο χρόνια στο όνομα της αγελάδας. Οι στόχοι πολλές φορές έχασαν τη ζωή τους για αβάσιμες φήμες ενώ πολλοί μουσουλμάνοι έχουν δεχτεί επίθεση ακόμη και για το άρμεγμα αγελάδας. 

Ο Γκος, ο οποίος προέρχεται από την ανατολική πόλη της Καλκούτας, λέει ότι γνώρισε αυτό το «επικίνδυνο μείγμα θρησκείας και πολιτικής» μόνο αφού μετακόμισε στο Δελχί πριν από λίγα χρόνια και επισημαίνει ότι το έργο του «είναι μια σιωπηρή μορφή διαμαρτυρίας» που πιστεύει ότι μπορεί να έχει αντίκτυπο. 

Έτσι κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στη Νέα Υόρκη, αγόρασε τις μάσκες αγελάδων από ένα μαγαζί με είδη πάρτι κι όταν επέστρεψε άρχισε το πρότζεκτ του, φωτογραφίζοντας γυναίκες που φορούν τις μάσκες σε τουριστικά σημεία, μπροστά σε κυβερνητικά κτίρια αλλά και στους δρόμους, στα σπίτια τους, σε σκάφη και σε τρένα, επειδή «οι γυναίκες είναι ευάλωτες παντού». 

«Φωτογράφισα γυναίκες από όλο το κοινωνικό φάσμα. Ξεκίνησα από το Δελχί, αφού η πρωτεύουσα είναι ο κόμβος όλων των πραγμάτων - της πολιτικής, της θρησκείας, ακόμη και οι περισσότερες συζητήσεις ξεκινούν από δω. 

«Τράβηξα την πρώτη φωτογραφία μπροστά από την Πύλη της Ινδίας, έναν από τους πιο δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς της χώρας. Στη συνέχεια φωτογράφησα ένα μοντέλο μπροστά από το προεδρικό μέγαρο, ένα άλλο σε μια βάρκα στον ποταμό Χούγκλι στην Καλκούτα με φόντο τη γέφυρα». 

Τα μοντέλα του μέχρι στιγμής ήταν φίλες και γνωστές, διότι, όπως λέει, «είναι τόσο λεπτό το θέμα, που θα ήταν δύσκολο να προσεγγίσουμε ξένες. Πριν δυο εβδομάδες, όταν ξεκίνησε να προβάλει το πρότζεκτ του στο Instagram, η ανταπόκριση ήταν «θετική». «Έγινε viral μέσα σε μια εβδομάδα. Οι καλοί μου φίλοι αλλά ακόμη και άνθρωποι που δεν ήξερα το εκτίμησαν». 

Ωστόσο, μετά την κάλυψη του πρότζεκτ από τον Τύπο της χώρας και την κυκλοφορία του στο Facebook και το Twitter, ξεκίνησαν οι αντιδράσεις. «Κάποιοι έγραψαν απειλητικά σχόλια. Στο twitter, οι άνθρωποι άρχισαν να με τρολάρουν, ενώ μερικοί έλεγαν ότι εγώ και τα μοντέλα θα έπρεπε να μεταφερθούμε στο τζαμί του Δελχί, να θανατωθούμε και μετά να μας ταΐσουν σε μια δημοσιογράφο και μια συγγραφέα που οι εθνικιστές μισούν. Έλεγαν ότι ήθελαν να δουν τη μητέρα μου να κλαίει πάνω από το πτώμα μου». 

Μερικοί επικοινώνησαν μάλιστα με την αστυνομία του Δελχί, «κατηγορώντας με ότι προσπαθώ να υποκινήσω ταραχές. Ζήτησαν τη σύλληψή μου». Ο Γκος δεν εκπλήσσεται από το αυτό το «βιτριολικό μίσος» και παραδέχεται ότι το έργο του είναι ένα «έμμεσο σχόλιο» για το κυβερνών κόμμα. 

«Κάνω μια πολιτική δήλωση επειδή πρόκειται για ένα πολιτικό θέμα, αν αλλά αν κοιτάξουμε τα πράγματα βαθύτερα, θα δούμε ότι η ινδουιστική υπεροχή ήταν πάντα εκεί, απλώς αναδύθηκε με αυτή την κυβέρνηση τα δυο τελευταία χρόνια», λέει ο Γκος. 

Υποστηρίζει πάντως ότι οι απειλές δεν κατάφεραν να τον τρομάξουν. «Δεν φοβάμαι γιατί δουλεύω για το ευρύτερο καλό», λέει. Ένα θετικό αποτέλεσμα του έργου του, σύμφωνα με τον ίδιο, είναι ότι έχει λάβει πολλά μηνύματα από γυναίκες από όλο τον κόσμο που θέλουν να πάρουν μέρος στην εκστρατεία του. «Έτσι, η αγελάδα θα συνεχίσει να ταξιδεύει», καταλήγει ο Γκος. 

Πηγή: alfavita.gr, http://aktines.blogspot.gr

ΔΑΚΡΥΖΕΙ Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΤΗΣ ΕΠΙΒΑΤΗΝΗΣ

Εικόνα της Αγίας Παρασκευής της Επιβατινής άρχισε να κλαίει στην Εκκλησία Fair, που βρίσκεται στο ιστορικό κέντρο του Ταργκοβίστε. 

Η εικόνα της Αγίας Παρασκευής άρχισε να κλαίει από τη Δευτέρα το μεσημέρι της 19ης Ιουνίου 2017. Πιστοί προσευχόντουσαν όταν ξαφνικά, παρατήρησαν δάκρυα στο πρόσωπο της Αγίας. 

Η είδηση εξαπλώθηκε γρήγορα και εκατοντάδες έσπευσαν να προσκυνήσουν την θαυματουργή εικόνα. Πολλοί πιστεύουν ότι αυτό είναι ένα θεικό σημάδι, πριν από μια δύσκολη κατάσταση.

Σύμφωνα με τον ιερέα της ενορίας το λείψανο της Αγίας Παρασκευής της Επιβατινής  είχαν φιλοξενηθεί σε αυτόν τον ναό παλαιότερα ενώ η εικόνα δεν είναι η πρώτη φορά που δακρύζει(είναι η τρίτη φορά).

Το Τιργκόβιστε είναι πόλη της Ρουμανίας, πρωτεύουσα της επαρχίας Ντιμπόβιτσα, 80 χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Βουκουρεστίου.

Περισσότερα για την μεγάλη αυτή Αγία, το άφθαρτο λείψανο της οποίας βρίσκεται στο Ιάσιο της Ρουμανίας στο παρακάτω λινκ

https://proskynitis.blogspot.gr/

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΘΑΥΜΑ ΣΕ ΒΑΠΤΙΣΗ ΠΡΩΗΝ ΠΑΠΙΚΗΣ

Υπάρχει μια συγκλονιστική μαρτυρία από έναν Αγιορείτη, τον πατέρα Συμεών, πού κατάγεται από το Περού.

Όταν ήταν μικρός, ή μητέρα του στο Περού του έλεγε:

-Εσύ, όταν θα μεγαλώσεις, θα φορέσεις μαύρα. Δεν ξέρω τι θα είναι αυτά τα μαύρα. Θα ζήσης σ' ένα μέρος, πού δεν θα είναι νησί, και μόνο με βάρκα θα πηγαίνεις εκεί.

Μεγάλωσε, σπούδασε και γύρισε όλον τον κόσμο. Πήγε και στο Παρίσι, εκεί γνώρισε έναν' Ορθόδοξο μοναχό, και ελκύστηκε στην Ορθοδοξία, γιατί ήταν παπικός.

Ταξίδεψε στο Άγιον Όρος κι εκεί ο Θεός έκαμε το θαύμα του! Βαπτίσθηκε, έγινε μοναχός με το όνομα Συμεών και αργότερα ιερεύς.

Ύστερα από αρκετά χρόνια, πήγε στην πατρίδα του, στο Πε­ρού, όπου κατήχησε και βάπτισε την μητέρα του σε μια λίμνη. Τρεις φορές την έπιασε, την βούτηξε μέσα στο νερό και την σή­κωσε. Μετά την τρίτη ανάδυση, σηκώθηκε ή μητέρα του ψηλά και φορούσε έναν ωραιότατο λευκό χιτώνα, έμεινε για μια στιγμή ακί­νητη... κι ύστερα έπεσε κάτω και λιποθύμησε.

Τα αδέλφια του, όρμισαν να τον λυντσάρουν γιατί νόμισαν ότι τη μάνα τους την έπνιξε ο αδελφός τους, ο καλόγερος. Μόλις όμως πλησίασαν κοντά, άρχισε να σηκώνεται ή γυναίκα και είπε τα εξής:

-Μετά την τρίτη κατάδυση και ανάδυση, όταν σηκώθηκα, άστρα­ψε όλος ο τόπος και γέμισε όλος από φως, μια υπέρλαμπρη φωτο­χυσία. Αυτό το φως με έντυσε με ενδύματα ολόχαρα, ολοφώτεινα, ολόλαμπρα. Αυτό το φως μπήκε και μέσα μου, με πλημμύρισε ολό­κληρη, με έπνιξε, με κατέφαγε, με εξαΰλωσε, μέσα και έξω και με έκανε κυριολεκτικά φωτοφόρα.

Ήταν δε τόσο δυνατό το φως και τόσο δυνατή ή συγκίνησης πού την κυρίευσε από αυτήν την πλημμύρα της φωτοχυσίας, πού δεν άντεξε και λιποθύμησε. Αυτά τα διηγείτο ο ίδιος ο πατήρ Συ­μεών, σε ευλαβείς προσκυνητές.

Να τα θαύματα, πού γίνονται στο Μυστήριο του αγίου Βαπτί­σματος.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΓΝΩΣΙΣ ΚΑΙ ΒΙΩΜΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ. ΠΡ. ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ

http://apantaortodoxias.blogspot.gr, https://ellasnafs.blogspot.gr

ΙΡΛΑΝΔΟΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΣ ΕΓΙΝΕ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΙΕΡΕΑΣ

Πολλοί είναι οι δρόμοι που μπορεί να ακολουθήσει ένας άνθρωπος, για να συναντήσει τον Θεό.
Κάποιες φορές μοιάζουν να βρίσκονται μακριά από την Εκκλησία, όμως αυτό δεν εμποδίζει το Θεία χάρη να ενεργήσει μέσα στην ελευθερία του ανθρώπου και να τον οδηγήσει πιο κοντά στον αληθινό Θεό.
Στο παρελθόν έχουν καταγραφεί πολλές περιπτώσεις ανθρώπων οι οποίοι μεγάλωσαν σε διαφορετικό χριστιανικό περιβάλλον, όμως με έναν θαυμαστό τρόπο τα βήματά τους οδηγήθηκαν στην ορθόδοξη πίστη.
Μια τέτοια, ιδιαίτερη περίπτωση είναι και εκείνη του π. Τόμας Κάρολ από το Δουβλίνο.
Τίποτα στα νεανικά χρόνια του δεν προμήνυε την εξέλιξη της ζωής του εντός της Ορθόδοξης Εκκλησίας, και μάλιστα ως ιερέας της. 

ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ

Ο π. Τόμας μεγάλωσε σε μια αγροτική περιοχή του Τιπερέρι, σε μια οικογένεια με δυνατούς με τον στρατό δεσμούς Ο πατέρας του πολέμησε στην Καλλίπολη, ενώ ο θείος τον στη μάχη της Θεσσαλονίκης κατά τον Β ' Παγκόσμιο Πόλεμο. Μεγαλώνοντας, σε ένα καθολικό γυμνάσιο ένιωσε το κάλεσμα για να γίνει ιερέας. Του είπαν όμως πως δεν ήταν έτοιμος και, έτσι, ακολούθησε τα βήματα του πατέρα του και κατατάχθηκε στον ιρλανδικό στρατό.

Κάποια στιγμή στα νεανικά χρόνια του παρατήρησε στο Δουβλίνο μια εκκλησία διαφορετική από τις άλλες. Ήταν μια εκκλησία που ξεχώριζε από τις άλλες στην πόλη λόγω του διακοσμημένου τέμπλου της, που χώριζε την Αγία Τράπεζα από τον κυρίως ναό, και επειδή ήταν ορθόδοξη.
Αυτή ήταν και η πρώτη, ελάχιστη επαφή τον με την Ορθοδοξία, χωρίς όμως τότε να δοθεί συνέχεια.

Η δεύτερη και καθοριστική επαφή του με την Ορθοδοξία θα πραγματοποιούνταν τη δεκαετία του ‘60, όταν κατά τη διάρκεια της θητείας του στην Κύπρο με τα Ηνωμένα Έθνη, ο π. Τόμας άκουσε για πρώτη φορά να γίνεται λόγος για την Ορθόδοξη Εκκλησία. Για να προστατέψουν τούς στρατιώτες τους, ώστε να μην επηρεαστούν με οποιονδήποτε τρόπο, τα Ηνωμένα Έθνη δεν επέτρεπαν καμία κοινωνική επαφή μεταξύ αυτών και των δύο κοινοτήτων της Κύπρου.
Παρ' όλα αυτά, ο π. Τόμας δεν μπόρεσε να ακολουθήσει τη συγκεκριμένη εντολή.

«Είχα γνωριμίες με Κυπρίους, αλλά το μοναδικό άτομο με το οποίο είχα τακτική επικοινωνία ήταν ένας Ελληνορθόδοξος ιερέας σε κάποιο χωριό» θυμάται. Ο π. Τόμας τον συναντούσε συχνά για να συζητήσει μαζί τον περί Θεολογίας, αλλά και για να διαφωνήσει με τον ιερέα σε κάποιες περιπτώσεις.
Ακόμα και αυτή η διαφωνία όμως υπήρξε γόνιμη για τον μετέπειτα ορθόδοξο κληρικό.
«Πολλές φορές δεν μπορούσαμε να συμφωνήσουμε σε κάτι, αλλά μού άφησε μια θετική εντύπωση» τονίζει ο π. Τόμας.
Η εμπειρία τον αυτή τον ώθησε να ερευνήσει την ορθόδοξη πίστη περισσότερο. Όταν όμως επέστρεψε στην Ιρλανδία, υπήρχαν μόνο λίγοι Έλληνες και Κύπριοι που ζούσαν εκεί.

Η ΕΝΟΡΙΑ

Δεν είχαν δημιουργήσει ακόμα κάποια κοινότητα, οπότε κανείς δεν μπορούσε να τον βοηθήσει στην αναζήτησή του. Μόνο όταν ο Αρχιεπίσκοπος Θυάτειρων και Μεγάλης Βρετανίας Μεθόδιοςίδρυσε την πρώτη ορθόδοξη ενορία στην Ιρλανδία το 1981 κατέστη για τον π. Τόμας δυνατό να συναντήσει και να μιλήσει με ανθρώπους που μοιραζόνταν το ίδιο ενδιαφέρον.
Νωρίτερα είχε επικοινωνήσει με της Ελληνορθόδοξες ενοριες του Λονδίνου, αλλά κανείς δεν απάντησε στις επιστολές του. «Προφανώς νόμισαν πως ήμουν απλώς κάποιος που ζητούσε πληροφορίες» εξηγεί ο π. Τόμας.
Η πορεία του όμως προς την Ορθοδοξία δεν σταμάτησε εκεί. Όταν η ενορία ιδρύθηκε από τον μητροπολιτη Μεθόδιο, ένας φίλος έτυχε να του το αναφέρει κατά τύχη.

Τότε επισκέφθηκε αμέσως την εκκλησία, ωστόσο χρειάστηκαν άλλα πέντε χρόνια ώσπου να αποφασίσει να κάνει το μεγάλο βήμα και να κατηχηθεί.
Για τον π. Τόμας η Εκκλησία είναι ένας ζωντανός οργανισμός και πρέπει να προσαρμόζεται στην κοινωνία - όχι η κοινωνία σε αυτήν.
Άλλος ένας λόγος για τον οποίο θαυμάζει Την Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία είναι το γεγονός ότι αυτή απευθύνεται σε όλες τις εθνικότητες.
Όπως ο ίδιος αναφέρει, «όλες οι ελληνορθόδοξες ενοριες στη Βρετανία έχουν γύρω στο 30% μη Έλληνες κληρικούς, οπότε οι λειτουργίες τους εκτελούνται συχνότατα στα αγγλικά. Άλλες Θρησκευτικές δικαιοδοσίες, όπως η ρουμανική και η ρωσική, τελούν τα μυστήρια αποκλειστικά στη γλώσσα τούς, μόνο για τους υπηκόους τους».

Ο π. Τόμας Κάρολ είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ανθρώπου που δεν ακολούθησε την πεπατημένη, δεν ασπάστηκε μια θρησκεία λόγω της οικογενειακής ή της εθνικής παράδοσης.
Ερεύνησε για πολλά χρόνια και τελικά έδωσε μια ορθόδοξη απάντηση στο κενό της πνευματικής ζωής του, κάτι για το οποίο δεν έχει μετανιώσει.

«ΟΣΟ ΗΜΟΥΝ ΚΑΘΟΛΙΚΟΣ, ΕΝΙΩΘΑ ΕΝΑ ΚΕΝΟ»

«Τελικά, έγινα ορθόδοξος το 1986, οπότε δεν κάνω τίποτα βιαστικά» αστειεύεται ο π. Τόμας και προσθέτει: «Μετά όμως αφοσιώθηκα. Συνταξιοδοτήθηκα νωρίς από το επάγγελμά μου, το 1996, και άρχισα σπουδές στη Θεολογία».
Έπειτα από το πέρας των σπουδών του αρχικά διετέλεσε διάκονος επί τέσσερα χρόνια στην καινούργια ενορία, προτού τελικά χειροτονηθεί ιερέας.
Για τον ίδιο ο ρόλος του υπήρξε πάντα λειτούργημα και ποτέ επάγγελμα. Όπως αναφέρει, αισθανόταν ένα μεγάλο κενό στην πνευματική ζωή του τον καιρό που ήταν καθολικός.
Μάλιστα, ο ιερέας τονίζει: «Εδώ ήταν που η Ορθοδοξία μπήκε στη ζωή μου και μου έδωσε κάτι απτά να ασπαστώ. Ή εκκλησία η ίδια, η διάταξή της, τα μυστήρια, ακόμα και η μυρωδιά του λιβανιού, σε ελκύουν αμέσως».

Από τον Κώστα Παππά στην ''Ορθόδοξη Αλήθεια'' που κυκλοφορεί στα περίπτερα.

https://proskynitis.blogspot.gr

ΚΗΔΕΙΑ Η ΑΠΟΚΑΪΔΙΑ; ΠΕΡΙΦΡΟΝΤΙΣ ΤΑΧΤΟΠΟΙΗΣΗ Ή ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΤΙΚΗ «ΣΤΑΧΤΟΠΟΙΗΣΗ»;

Κηδεία ή αποκαΐδια;

Περίφροντις ταχτοποίηση ή περιφρονητική «σταχτοποίηση»;

Σάββας Ηλιάδης, δάσκαλος

Η ελληνική λέξη «κηδεία» ερμηνεύεται στα έγκυρα λεξικά ως «εκφορά νεκρού, ταφή, ξόδι», όπου «ξόδι» σημαίνει έξοδος, (εξ – οδεύω) δηλαδή, αναχώρηση από αυτήν τη ζωή για την άλλη. Λέξη του γλωσσοπλάστη λαού, η οποία ταυτίζεται νοηματικά με την ονομασία:«Εξόδιος Ακολουθία», όπως την ονομάζει η Εκκλησία. Το δε ρήμα «κηδεύω» σημαίνει στην πρώτη του έννοια φροντίζω, κατόπινενταφιάζω και επίσης δίνω σε γάμο. Ακόμη και το ρήμα «κήδω, κήδομαι» έχει την έννοια τουφροντίζω. Ούτως ή άλλως όμως και τα δυο ρήματα ετυμολογικά παράγονται από τη λέξη«κήδος», που σημαίνει «φροντίδα».

Από τις λίγες αυτές λεξιλογικές αναλύσεις φαίνεται ξεκάθαρα πως η λέξη κηδεία δεν είναι και δεν σημαίνει απλώς μια τυπική θρησκευτική τελετουργία, αλλά έχει βαθύτερη φιλάνθρωπη πνευματική διάσταση, που απορρέει από τη φυσική κλήση του ανθρώπου αλλά θεμελιώνεται και από τη διδασκαλία της Αγίας μας Εκκλησίας.  

Η φροντίδα και η ταφή των νεκρών είναι πανάρχαιο έθιμο των πολιτισμένων λαών. Στηρίζεται στην Αγία Γραφή και απορρέει από την πίστη ότι ο άνθρωπος είναι πλασμένος από γη «και εις γην απελεύσεται». Η Ορθόδοξη Εκκλησία, φροντίζει με ακρίβεια τα της ταφής, δίνοντας βαρύτητα στην ιερότητα της ψυχής και του σώματος, κατά την χριστιανική δογματική διδασκαλία. Η ταφή αποτελεί «μακροχρόνιον ιερόν έθος», το οποίο ο ίδιος ο Κύριος τήρησε.

Η Εκκλησία έχει την δική της Παράδοση. Είναι γνωστή η ιδιαίτερη φροντίδα για την τακτοποίηση του νεκρού. Με σεβασμό στο νεκρό σώμα αποδίδονται όλες οι τιμές, μέχρι να γίνει η ταφή και να κλειστεί ο τάφος. Φροντίδα με απόλυτη σχολαστικότητα πολλές φορές, με όλες τις προπεμπτήριες υποχρεώσεις για το τελευταίο ταξίδι.

Αλλά και πάλι ο τάφος συνεχίζει να είναι για πολύν καιρό το κέντρο του ενδιαφέροντος των αγαπητών προσώπων του νεκρού. Είναι τόπος προσκυνήματος και επικοινωνίας με αυτόν. Προσφέρει  παρηγοριά, ανάπαυση και ελπίδα στις ψυχές των συγγενών και φίλων. Όλα αυτά γίνονταν και συνεχίζουν να γίνονται κατά τη φυσική κλίση και επιθυμία της ψυχής του ανθρώπου. Δεν είναι τύπος. Είναι βαθιά ανθρώπινη ανάγκη, καθιερωμένη από αιώνων.

Εκτός αυτού οι επισκέψεις στους τάφους και τα κοιμητήρια γενικά δε μένουν στο επίπεδο  ενός απλού περιπάτου για ψυχική ανακούφιση. Η παρουσία του Ορθοδόξου Χριστιανού στον τάφο και στο κοιμητήριο είναι προσευχητική. Συνηθίζουμε στον τάφο να κάνουμε προσευχή για την ανάπαυση των κεκοιμημένων μας. Μάλιστα όχι μόνο των δικών μας αλλά και όλων όσοι είναι ενταφιασμένοι εκεί και «πάντων των απ` αιώνων τω Θεώ ευαρεστησάντων».

Όταν η επίσκεψη στα κοιμητήρια συνοδεύεται από τη μνήμη της τελευταίας εικόνας, εκείνης που ο νεκρός τοποθετούνταν στον τάφο, γεννιέται μέσα στην ψυχή η αίσθηση της παρουσίας του και η παρηγοριά είναι μεγάλη. Γι` αυτό βλέπουμε πολλές φορές, κυρίως γυναίκες, λόγω του ευαίσθητου συμπαθητικού, να κλαίνε αλλά και να  «συνομιλούν» πάνω από τον τάφο. Ναι, γι` αυτές η «συνομιλία» είναι πραγματική. Αυτό το φαινόμενο είναι μια ζώσα κατάσταση, που καταπραΰνει  τις πληγές, δίνει ανακούφιση στον πόνο και στέλνει αχτίδες παρηγοριάς στην καρδιά. Δεν είναι λοιπόν τυχαία όλα αυτά ούτε κατάλοιπα καθυστερημένων μυαλών άλλων εποχών. Είναι πολύ ανθρώπινα και διαχρονικά.

Πάντως ο ελληνικός λαός περιποιείται τους τάφους των κεκοιμημένων του και προσπαθεί τακτικά να τους επισκέπτεται. Αυτή η εξοικείωση με τους τάφους και τα κοιμητήρια δείχνει την αγάπη των Ορθοδόξων προς τους κεκοιμημένους τους κι ακόμη την ελπίδα για την μέλλουσα ζωή και τη συνάντηση με αυτούς. Ακούμε πολλές φορές στις κηδείες από στόματα απλών ανθρώπων  αυθόρμητους θρηνητικούς «διαλόγους» με  επικλήσεις, παρακλήσεις για συγχώρεση, για συγγνώμη, για παραλήψεις και αθετήσεις στη σχέση τους με τον νεκρό, υπενθυμίσεις περιστατικών που βίωσαν αντάμα στην εδώ ζωή, που επιβεβαιώνουν την πίστη στην αθανασία και στην αιώνια ζωή, αλλά πως συνεχίζεται και πέρα από τον τάφο η ζωντανή σχέση και επικοινωνία.

Πολύ όμορφα μας θυμίζει ο Γεώργιος Δροσίνης το κομμάτι αυτό της πίστης μας και με ένα πραγματικό καλλιτέχνημα εκφράζει την αλήθεια της Εκκλησίας μας, δίνοντας κουράγιο και ελπίδα σ` αυτούς που στερούνται αγαπημένα πρόσωπα:

               Τι λοιπόν;

Τι λοιπόν; Της ζωής μας το σύνορο
θα το δείχνει ένα ορθό κυπαρίσσι;
 Κι απ' ό,τι είδαμε, ακούσαμε, αγγίξαμε

τάφου γη θα μας έχει χωρίσει;

Ό,τι αγγίζουμε, ακούμε και βλέπουμε,
τούτο μόνο Ζωή μας το λέμε;
Κι αυτό τρέμουμε μήπως το χάσουμε
και χαμένο στους τάφους το κλαίμε;

Σ' ό,τι αγγίζουμε, ακούμε και βλέπουμε
της ζωής μας ο κόσμος τελειώνει;
Τίποτε άλλο; Στερνό μας απόρριμμα
το κορμί που σκορπιέται και λιώνει;

Κάτι ανέγγιχτο, ανάκουστο, αθώρητο
μήπως κάτω απ' τους τάφους ανθίζει
κι ό,τι μέσα μας κρύβεται αγνώριστο
μήπως πέρ' απ' το θάνατο αρχίζει;

Μήπως ό,τι θαρρούμε βασίλεμα
γλυκοχάραμα αυγής είναι πέρα
κι αντί να 'ρθει μια νύχτα αξημέρωτη
ξημερώνει μια αβράδιαστη μέρα;

Μήπως είν' η αλήθεια στο θάνατο
κι η ζωή μήπως κρύβει την πλάνη;
¨Ο,τι λέμε πως ζει μήπως πέθανε
κι είν' αθάνατο ό,τι έχει πεθάνει;

Κηδεία λοιπόν ή αποκαΐδια; Φροντίδα ή περιφρόνηση στο δημιούργημα του Θεού;Σήμερα, η αποστασία του ανθρώπου από τον ευαγγελικό νόμο, ανάμεσα στα τόσα αναφυόμενα «μοδάτα» τραγικά και αφύσικα και παρά φύση φαινόμενα,  τείνει να καταστήσει ως μόδα και το κάψιμο του νεκρού. Να γίνει ανίερη παράδοση η καύση στο υλικό μεν, αλλά ένα από τα υποστατικά μέρη του όντος που λέγεται άνθρωπος, στο σώμα. Στο ιερό αυτό μέρος «της αρμονικής συμφυίας με την ψυχή», που τον υπηρέτησε στο διάβα της ζωής με απόλυτη υπακοή. Του έδωσε όλες τις δυνάμεις του, για να ικανοποιήσει τα θελήματά του. Ή τον διακόνησε, για να προκόψει στη ζωή, να πετύχει στα όνειρά του. Να υπηρετήσει τον συνάνθρωπο και  το Θεό του. Του προσφέρθηκε, τέλος πάντων, για να ζήσει όπως εκείνος θέλει. Και που υπέστη εντέλει το αποτέλεσμα της φθαρτότητας και ακολούθησε τη φυσική του κατάληξη, το θάνατο. Αξίζει πραγματικά τέτοια μεταχείριση στο «δοχείο» της υπάρξεώς μας;

Αν πιστεύουμε πως τα λείψανα των αγίων είναι αγιασμένα και προσφέρουν τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, σ` όσους προσέρχονται με πίστη για προσκύνηση, αν το πιστεύουμε, τότε αποκλείεται παντελώς το δικαίωμα της καύσης, διότι θα στερηθούμε από μόνοι μας αυτό το δώρο του Θεού. Παράλληλα θα αμφισβητήσουμε τη δυνατότητα του αγιασμού διά της «καθόλου» μεθέξεως στη χάρη του Αγίου Πνεύματος. Αυτό θα είναι ύβρις και αυτοπροαίρετος αποκλεισμός από τη σωτηρία.

  Όχι. Όχι με τον κόσμο και την απιστία. Όχι με το δαιμονικό και αλυσιδωτό γκρέμισμα των παραδόσεων, οι οποίες στηρίζουν το Γένος μας αιώνες τώρα και του δίνουν αυτήν την ιδιαίτερη δυναμική της ύπαρξής  του και τη λεβέντική και αξιοπρεπή στάση του απέναντι στα θεμελιώδη γεγονότα της ζωής. Όχι με την άρνηση και την απαξίωση του αγαπημένου πλάσματος του Θεού. Όχι στην ανυπακοή του θελήματος του Θεού, αλλά σεβασμός στην ευλογημένη  κληροδοσιά των Πατέρων μας.

Σάββας Ηλιάδης

Δάσκαλος
Κιλκίς, 5-7-2017

http://aktines.blogspot.gr

ΠΡΩΗΝ ΔΙΕΜΦΥΛΙΚΟΣ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΣΤΟ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ ΤΟΥ ΦΥΛΟ ΚΑΙ ΔΗΛΩΝΕΙ ΟΤΙ Η ΔΙΕΜΦΥΛΙΚΟΤΗΤΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ

Ο Walt Heyer είχε υποστεί κακοποίηση στην παιδική του ηλικία και βιασμό της βιολογικής του ταυτότητας (τον έντυναν με γυναικεία ρούχα κλπ.), με αποτέλεσμα να εκδηλώνει τάσεις γυναικείας συμπεριφοράς.

Παντρεύτηκε, το 1962, πιστεύοντας ότι μια υγιής σχέση θα καταπολεμούσε την τάση του αυτή. Όμως δεν μπόρεσε να την πολεμήσει, με αποτέλεσμα η γυναίκα του να τον χωρίσει, αφότου της ανακοίνωσε την πρόθεσή του να κάνε εγχείριση αλλαγής φύλου, η οποία εν τέλει έγινε, αλλάζοντας το φύλο και το όνομά του στην ταυτότητα, από Walt Heyer σε Laura Jenson. Παρόλ' αυτά, γρήγορα συνειδητοποίησε ότι, παρά την αλλαγή φύλου, δεν μπορούσε να ξεχάσει τις βιολογικές του καταβολές.

Στα μέσα της δεκαετίας του 1980 ο Heyer άρχισε να παρακολουθείται από χριστιανό ψυχοθεραπευτή και μέσω της πίστης ξεπέρασε τη σύγχυση φύλου, με αποτέλεσμα να ξαναγυρίσει στο βιολογικό του φύλο. Το 1989 έκανε αίτηση στην πολιτεία της Καλιφόρνιας να του αλλάξουν ξανά την ταυτότητα, αλλά αυτή απορρίφθηκε. Τελικά, μετά από 28 χρόνια, με τη βοήθεια δικηγόρων κατάφερε να πάρει πίσω το βιολογικό του φύλο και να ξαναδηλωθεί ως άντρας.

Τώρα δηλώνει ότι "καμία αντικειμενική εξέταση δεν μπορεί να αποδείξει ότι υπάρχει διεμφυλική κατάσταση. Καμία εξέταση, φυσική, αιματολογική, μυελού των οστών, χρωμοσωματική, εγκεφάλου δεν θα δείξει ότι ένα άτομο έχει σύγχυση γένους. Πρόκειται για μια κατάσταση που αποκαλύπτεται μόνο από τα αισθήματα του ασθενούς. Και τα αισθήματα μπορούν ν' αλλάξουν. Η προτεινόμενη θεραπεία είναι σήμερα ακραία -ορμόνες  και εγχείριση επανακαθορισμού του φύλου-. Τα παιδιά πρέπει να βεβαιωθούν ποιοί πραγματικά είναι, όχι ποιοί τους υποχρεώνουν να είναι οι ΛΟΑΤ ακτιβιστές".

https://ellasnafs.blogspot.gr

ΜΑΛΤΑ: ΚΑΤΑΡΓΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΟΡΟΙ "ΜΗΤΕΡΑ" ΚΑΙ "ΠΑΤΕΡΑΣ"

Μάλτα: Καταργούνται οι όροι "μητέρα" και "πατέρας"

Τον γάμο ομοφυλοφίλων νομιμοποιεί η Μάλτα και στο πλαίσιο αυτό καταργεί όρους που υποδηλώνουν φύλο, αντικαθιστώντας τους με ουδέτερους

Ανθή Κουτσουμπού

Έτοιμη να νομιμοποιήσει τους γάμους ομοφυλοφίλων και να τους επιτρέψει να υιοθετούν παιδιά είναι η Μάλτα, μετά την κατάθεση νομοσχεδίου με το οποίο καταργούνται όροι που παραπέμπουν στα δύο φύλα, όπως είναι "μητέρα", "πατέρας", "husband" (ο σύζυγος) και "wife" (η σύζυγος) και θα αντικατασταθούν από άλλους, ουδέτερους..

Πρόκειται για την τελευταία μιας σειράς μεταρρυθμίσεων, που αποσκοπεί στην ισότητα. "Η Μάλτα θα συνεχίσει να ασχολείται με θέματα της LGBT κοινότητας και τις πολιτικές ελευθερίες, ώστε να γίνει πρότυπο για τον υπόλοιπο κόσμο", δήλωσε στο BBC ο πρωθυπουργός της χώρας Γιόζεφ Μούσκατ.

Το εν λόγω νομοσχέδιο πάντως έχει προκαλέσει αντιδράσεις, με βουλευτές να προτείνουν να διατηρηθούν οι παραδοσιακές αναφορές που αφορούν το φύλο και να προστεθούν νέες ορολογίες. Κάτι που απορρίφθηκε από την κυβέρνηση, με την υπουργό Ισότητας να υποστηρίζει ότι "η εισαγωγή νέας ορολογίας δεν αποτελεί ισότητα".

Να σημειωθεί ότι η μικρή αυτή καθολική χώρα νομιμοποίησε το διαζύγιο μόλις το 2011 μετά από δημοψήφισμα, ωστόσο μια σειρά μεταρρυθμίσεων την έχουν φέρει στην κορυφή της λίστας με τις φιλικές προς την LGBT κοινότητας, χώρες παγκοσμίως.

Πηγή: Independent & news247

TO ΠΡΩΤΟ ΜΩΡΟ ΠΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΩΣ «ΑΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΤΟΥ ΦΥΛΟΥ», ΒΑΣΕΙ ΑΠΑΙΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΓΟΝΙΟΥ, ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΣΤΟΝ ΚΑΝΑΔΑ

Το πρώτο παιδί που αν και μετρά πλέον οκτώ μήνες ζωής δεν έχει φύλο, γεννήθηκε στον Καναδά. Το μωρό φυσικά έχει γεννητικά όργανα αλλά πιθανότατα για πρώτη φορά, παγκοσμίως στην κάρτα υγείας του - το μοναδικό μέχρι στιγμής επίσημο έγγραφο που πιστοποιεί την ύπαρξή του- δε υπάρχει αναφορά στο φύλο. Συγκεκριμένα στην κάρτα υγείας του βρέφους υπάρχει μόνο το γράμμα «U», το αρχικό γράμμα για τις λέξεις λέξεις «undetermined» ή «unassigned» δηλαδή «απροσδιόριστο» ή «μη καθορισμένο».
Αιτία η άρνηση του γονιού, Kori Doty, ο οποίος είναι trangender αλλά παράλληλα αρνείται να χαρακτηριστεί ως άνδρας ή γυναίκα (χρησιμοποιείται για τον ίδιο και το παιδί η αντωνυμία «they» που στα ελληνικά μεταφράζεται ως «εμείς») και θέλει το παιδί του να ανακαλύψει μόνο του το φύλο του καθώς θα μεγαλώνει αντί να φορτωθεί μια «ταμπέλα» από τη γέννησή του.

Ο γονιός γέννησε το μωρό που φέρει το όνομα Searyl Atli τον περασμένο Νοέμβριο στο σπίτι ενός φίλου στη Βρετανική Κολούμπια και μέχρι σήμερα υποστηρίζει σθεναρά πως η οπτική παρατήρηση των γεννητικών οργάνων του βρέφους δεν επαρκεί για τον προσδιορισμό του φύλου και πολύ περισσότερο για να προσδιοριστεί το φύλο με το οποίο θα ταυτιστεί στην μετέπειτα ζωή του.

Γι αυτό και δεν επιθυμεί να υπάρχει καμία αναφορά στο φύλο του παιδιού σε κανένα αρχείο και επίσημο έγγραφο. Όπως εξηγεί, μεγαλώνει το παιδί «αναγνωρίζοντάς» το ως μωρό μέχρι να φτάσει σε μια ηλικία που θα έχει καλύτερη αίσθηση του εαυτού του και έλεγχο του λεξιλογίου. «Προσπαθώ να του δίνω όλη μου την αγάπη και την υποστήριξη για να γίνει ένα ολοκληρωμένο άτομο, πέρα από τους περιορισμούς που φέρνουν τα “κουτάκια” αγόρι-κορίτσι» είπε, στο CBC.

Ο γονιός είναι μέλος του Gender-Free ID Coalition, υποστηρίζει πως πολλά άτομα που δεν αισθάνονται διαφορετικά απ' τον χαρακτηρισμό που τους έχει αποδοθεί κατά τη γέννησή τους αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα όταν μεγαλώνοντας θα προσπαθήσουν να αλλάξουν τα επίσημα έγγραφα που έχουν εκδοθεί.

«Όταν γεννήθηκα οι γιατροί είδαν τα γεννητικά μου όργανα και υπέθεσαν ποιος θα είμαι στο μέλλον και αυτές τους οι υποθέσεις τους με ακολούθησαν την ταυτότητα καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής μου...Αυτές οι υποθέσεις ήταν λανθασμένες και αναγκάστικα να κάνω πάρα πολλές αλλαγές από τότε».

Στην περίπτωση του παιδιού, Searyl Atli, ο γονιός ανέφερε πως οι αρχές αρνήθηκαν να εκδώσουν πιστοποιητικό γέννησης χωρίς να υπάρχει αναφορά στο φύλο και τώρα ο γονιός αποφάσισε να ακολουθήσει τη δικαστική οδό.

Η δικηγόρος της οικογένειας, barbara findlay (η οποία δεν θέλει τα πρώτα γράμματα του ονόματος και του επωνυμου της να γράφονται με κεφαλαίο) είπε στο Global News: «Ο προσδιορισμός του φύλου στον πολιτισμό μας, γίνεται όταν κάποιο μέλος του ιατρικού προσωπικού σηκώνει τα πόδια (σ.σ. του μωρού) και κοιτά τα γεννητικά του όργανα. Αλλά γνωρίζουμε ότι το φύλο του μωρού δεν αναπτύσσεται παρά αρκετά χρόνια μετά τη γέννησή του».

Τα καναδικά ΜΜΕ αναφέρουν πως κάρτα υγείας του συγκεκριμένου μωρού είναι πιθανότητα η πρώτη που εκδίδεται σε παγκόσμιο επίπεδο χωρίς να υπάρχει αναφορά στο φύλο.

Πηγή: ΒΒC &huffingtonpost, http://aktines.blogspot.gr