ΑΝ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ, ΑΡΧΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟΣ ΔΡΟΜΟΣ.

Δευτέρα 17 Ιουλίου 2017

ΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΜΑΞΙΜΟΒΙΤΣ ΣΤΗ ΜΑΡΙΑ ΤΣΑΛΛΑ ΤΩΝ POLLUX BAND

Ένα προσωπικό θαύμα του Αγίου Ιωάννη Μαξίμοβιτς (+1966)
στη Μαρία Τσάλλα των Pollux Band

Το 2007, όταν ήμουν 15 χρονών και όντας ορφανή από πατέρα, οι προσευχές μου κάθε βράδυ έκρυβαν παράπονο γιατί ο θεός μου πήρε πολύ νωρίς τον πατέρα μου και παρότι τον παρακάλαγα να τον δω έστω και στα όνειρα μου, οι επιθυμία αυτή δεν εκπληρωνόταν.
H απάντηση του Θεού στα παράπονα μου δεν άργησε να έρθει. Η απάντηση ήρθε μέσα από ένα όνειρο. Είδα στον ύπνο μου ότι βρισκόμουν σε μία παράξενη εκκλησία και περίμενα σε μία προσκυνηματική ουρά.
Μπροστά μου υπήρχαν παιδιά διάφορων εθνικοτήτων. Καθώς περίμενα στο τέλος αυτής της προσκυνηματικής ουράς κάποιοι άνθρωποι από τον γυναικωνίτη υπέδειξαν να πάω μπροστά και στην εντολή αυτών των ανθρώπων τα παιδιά υπάκουσαν και έκαναν στην άκρη για να περάσω εγώ. Βρέθηκα μπροστά από την εικόνα που απεικόνιζε έναν Άγιο που δεν τον είχα ξαναδεί. Ήταν παππούλης και είχε γκρίζα γένια. Καθώς την κοίταζα, ο παππούλης αυτός σαν φάσμα βγήκε από την εικόνα και μου είπε να πάω δεξιά.
Όταν γύρισα προς την μεριά που μου υπέδειξε υπήρχε μία λάρνακα από την οποία βγήκε ο ίδιος παππούλης που είχα δει πριν στην εικόνα. Όχι όμως σαν το φάσμα της εικόνας με χρώματα που χρησιμοποιεί ο αγιογράφος αλλά με σάρκα και οστά. Τον πλησίασα και καθίσαμε και οι δύο πάνω στην λάρνακα. Δεν με φόβιζε, είχα την αίσθηση ότι καθόμουν με κάποιον δικό μου σε ένα παγκάκι και όχι με έναν άγιο πάνω σε μία λάρνακα. Με κοίταζε στα μάτια με αγάπη και τρυφερότητα. Τα μάτια του εξέπεμπαν αγάπη και και στοργικότητα και ομόρφυναν το γερασμένο και σκυθρωπό σώμα του. Με αγκάλιασε πατρικά και μου μίλησε σε μια άλλη γλώσσα , όχι στα ελληνικά οι στις άλλες γλώσσες που μιλούν οι άνθρωποι. Ήταν σαν να επικοινωνούσαν οι ψυχές μας. Μου είπε πως από εδώ και πέρα αυτός θα είναι πατέρας για εμένα. Η αγκαλιά του γέμισε την ψύχη μου γαλήνη και η μυρωδιά του έκανε το όνειρο πραγματικό.
Ξύπνησα με την σκέψη του και με πολλά ερωτήματα για το ποιος είναι αυτός ο παππούλης. Όμως μαζί με τα πολλά ερωτήματα είχα και μία απάντηση στην ερώτηση ‘έχω εγώ πατέρα;’. Φυσικά και είχα απλά δεν ήξερα πως τον λένε. Ζήτησα βοήθεια από την μητέρα μου η οποία είναι κατηχήτρια και γνωρίζει πολλά σχετικά με τους αγίους και τους βίους τους. Όμως κανένας από όσους μου είπε δεν ανταποκρίνονταν στην περιγραφή που της έδινα. Ήξερα μόνο ότι είχε γκρίζα γένια, ήταν παππούλης, κοντός και σκυθρωπός και κατά πάσα περίπτωση ξένος μιας και η εκκλησία δεν έμοιαζε ελληνορθόδοξη, ούτε οι οι υπόλοιποι προσκυνητές ήταν Έλληνες, ούτε ο παππούλης μου μίλησε στα ελληνικά. Η μητέρα μου με συμβούλευσε να προσευχηθώ σε εκείνον για να μου αποκαλύψει ποιος είναι. Η απάντηση στην προσευχή μου δεν ήρθε μέσα από όνειρο αυτήν την φορά αλλά από ένα δώρο γενεθλίων που μου έκανε ο πνευματικός μου πατέρας ( στον οποίο δεν είχα πει καν το όνειρο). Άνοιξα το δώρο και διαπίστωσα πως ήταν ένα βιβλίο. Όταν το άνοιξα είδα τον την ΄παράξενη εκκλησία’ (παράξενη για εμένα γιατί ήταν ρωσική) την οποία είχα δει στον ύπνο μου, την εικόνα του αγίου, την λάρνακα του, καθώς και τον παππούλη! Έτσι έμαθα το όνομα του …. Άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς, προστάτης των ορφανών. Έτσι έμαθα το όνομα του πατέρα μου, τον πατέρα όλων των ορφανών, των θλιμμένων, των αδυνάτων, των φτωχών των αδικημένων. Ο άγιος δεν με αφήνει ποτέ μόνη αλλά είναι πάντα κοντά μου και παρουσιάζεται πολλές φορές στα όνειρα μου για να με στηρίξει, να με παρηγορήσει και να με συμβουλεύσει στις δύσκολες στιγμές.
Ο Θεός μου πήρε τον πατέρα μου αλλά φρόντισε να μου στείλει έναν άφθαρτο ( το άφθαρτο σκήνωμα του αγίου βρίσκεται στον Σαν Φρανσίσκο) ο οποίος βρίσκεται και στην γη και μας θυμίζει ότι όποιος ακολουθεί τον Χριστό δεν έχει λόγο να φοβάται τον θάνατο … εκείνος δεν τον έφθειρε. Πως είναι δυνατόν ο ναός μιας άγιας ψυχής να γίνει πάλι χώμα;
Αισθάνομαι τυχερή αλλά ταυτόχρονα , έχω την ευθύνη, από την στιγμή που ο θεός επέτρεψε σε εμένα την πιο αμαρτωλή να συμβεί αυτό, να μάθουν τον Άγιο Ιωάννη Μαξίμοβιτς όσο το δυνατόν περισσότεροι άνθρωποι και μαζί με την δική μου αλλαγή, να φέρει αλλαγή και σε πολλούς άλλους ανθρώπους που αυτήν την στιγμή που διαβάζουν τα λόγια αυτά αναζητούν ένα καταφύγιο και μια πατρική αγκαλιά. Το μόνο που μπορούσα να κάνω ως δεκαπεντάχρονη ήταν να φτιάξω μία σελίδα στο facebook με όνομα SAINT JOHN MAXIMOVITCH( ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΞΙΜΟΒΙΤΣ) που σήμερα αριθμεί πάνω από 3000 μέλη. Στην αγκαλιά που μου χάρισε εκείνος, χωράμε πολλοί!

Μαρία Τσάλλα

Πηγή:
https://www.facebook.com/groups/211026374035/permalink/10151823170044036/

ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΥΡΑ ΤΗΣ ΑΛΕΠΟΥΣ

Ἂν ζοῦσε ὁ γερo-Αἴσωπος, θὰ κωμωδοῦσε πάλι. Τὰ τραγωδίας ἄ­ξια. Τὰ θρήνων. Γιὰ γέλια καὶ γιὰ κλάματα.
Ἦταν, θὰ ἔλεγε, «ἀλώπηξ κόλουρος»· μιὰ κολοβὴ ἀλεπού. Κι αὐτὴ «παγίδι ληφθεῖσα καὶ ἀποκοπείσης τῆς οὐρᾶς», σὰν πιάστηκε στὸ δόκανο καὶ κόπηκε ἡ οὐρά της, κατάφερε καὶ ξέφυγε. Ὅμως «διαδρᾶσα, ἀβίωτον ὑπ᾿ αἰσχύνης ἡγεῖ­το τὸν βίον»· ἀπὸ τὴν ντροπή της δὲν ἤθελε νὰ ζήσει. Καὶ τί σκαρφίστηκε ἡ παμπόνηρη; «Ἔγνω οὖν τὰς ἄλλας ἀ­λώπεκας τοῦτ᾿ αὐτὸ νουθετῆσαι», σκέφτηκε νὰ συμβουλέψει τὶς ἄλλες ἀλεποῦδες νὰ κάνουν καὶ αὐτὲς τὸ ἴδιο, «ὡς ἂν τῷ κοινῷ πάθει τὸ ἴδιον συγκαλύψειεν αἶσχος», ἔτσι ὥστε τὴ δική της ἀσχήμια νὰ τὴν κρύψει μὲ τὸ γενικὸ πάθημα ποὺ θὰ τὶς ἔχει ἐξομοιώσει. Καὶ λοιπόν, «πάσας συναθροίσασα παρῄνει τὰς οὐρὰς ἀποκόπτειν», τὶς μάζεψε ὅ­λες καὶ τὶς προέτρεπε νὰ κόψουν κι αὐ­τὲς τὶς οὐρές τους. Ἄσχημες εἴμαστε ἔτσι μὲ τόσο μακριὲς οὐρές, τοὺς ἔλεγε. Καὶ βάρος περιττὸ αὐτὲς μᾶς προσθέτουν: «ἀπρεπὲς τοῦτο τὸ μέλος… καὶ περιττὸν βάρος προσηρτημένον».

Ὅμως, κυρία μου, «ὦ αὕτη», τῆς εἶπε μία ἀπὸ τὶς ἄλλες. Ἂν αὐτὸ δὲν σὲ συν­έφερε ἐσένα, «οὐκ ἂν ἡμῖν αὐτὸ συνεβούλευες», δὲν θὰ συμβούλευες τὸ ἴδιο σὲ μᾶς.
Ἕνα μονάχα ὁ Αἴσωπος δὲν πρόβλεψε σωστό: ὅτι θά ᾿ρχόταν ἐποχὴ ποὺ ἡ «κόλουρος ἀλώπηξ» ὄχι μονάχα θὰ ἔβρισκε τόσο πολλὰ πρόθυμα αὐτιὰ νὰ τὴν ἀκούσουν, μὰ καὶ συμμάχους ποὺ μὲ πάθος θὰ τὴν ὑποστήριζαν. Καὶ κάτι τραγικότερο ἀκόμα: ὅτι σ᾿ αὐτὴ τὴν ἄθλια ἐποχή, ὅποια ἀλεποὺ θὰ τολμοῦ­σε νὰ ἔχει ἄλλη γνώμη, καὶ πρόστιμο θὰ πλήρωνε καὶ φυλακὴ θὰ πήγαινε.
Ποιὸς ἀπορεῖ; Τί ἄλλο γίνεται ἀπὸ τὸ νὰ ὠθεῖται βίαια ἡ κοινωνία μας ἀπὸ τὰ μαῦρα κέντρα τοῦ κακοῦ νὰ δέχεται ὡς φυσιολογικὴ τὴ διαστροφὴ ποὺ πονηρὰ τὴν ὀνομάζουν διαφορετικὸ σεξουαλικὸ προσανατολισμό; Ἢ τί ἄλλο γίνεται μὲ τὸ νὰ καθιερώνεται στανικῶς νέα ἀντίληψη γιὰ τὸ φύλο, τὸ λεγόμενο κοινωνικό (gender) μὲ τὰ πλῆθος διαφορετικὰ ψευδοφύλα, ἀντὶ τοῦ βιολογικοῦ, ποὺ γνωρίζει μόνο τὴ διάκριση ἄνδρας - γυναίκα;
Καὶ ὄντως ὠθεῖται βίαια ἡ κοινωνία μας σ᾿ αὐτὲς τὶς τάχα μοντέρνες καὶ δῆθεν προοδευτικὲς ἀντιλήψεις. Ὠθεῖται ἀπὸ κέντρα τοῦ ἐξωτερικοῦ, ποὺ χρηματοδοτοῦν ἀφειδῶς πλῆθος ἐθνικῶν καὶ ὑπερεθνικῶν ὀργανώσεων μὲ σκοπὸ νὰ προβάλλουν μὲ κάθε τρόπο αὐτὲς τὶς ἰδέες, ποὺ εὐτελίζουν τὸν ἄνθρωπο καὶ δημιουργοῦν ἕναν κόσμο «κολοβῶν ἀλεπούδων». Οἱ ὀργανώσεις αὐτὲς ἐπιβάλλουν δικτατορικὴ λογοκρισία στὴν κοινωνικὴ ζωή, ἀπειλοῦν μὲ φυλακίσεις, διαπομπεύουν, ἀσκοῦν ἀπίστευτης βιαιότητας ἐκφοβισμό (bullying) στοὺς δια­­­τυπώνοντες διαφορετικὴ γνώμη.
Μὲ συνεχὴ πλύση ἐγκεφάλου ἀπὸ τὰ μέσα ἐνημερώσεως ὑβρίζουν, συκο­φαν­τοῦν, διασύρουν καὶ χλευάζουν καθέναν ὁ ὁποῖος θὰ διανοηθεῖ ἁπλῶς νὰ πεῖ «τὰ σύκα σύκα καὶ τὴ σκάφη σκάφη», ὅτι δηλαδὴ ἡ ὁμόφυλη σχέση εἶναι διαστροφή, καὶ ὅτι δὲν ὑπάρχει παρὰ μόνο αὐτὴ ἡ ἐξαρχῆς δημιουργημένη διάκριση μεταξὺ ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν.
Τὸ σχέδιο διαφθορᾶς τῆς κοινωνίας ὀργανώθηκε ὕπουλα καὶ συστηματικά. Μὲ σειρὰ νόμων (ἀντιρατσιστικῶν καὶ ἄλλων), δῆθεν γιὰ προστασία κάποιων ἀδικημένων. Νόμων οἱ ὁποῖοι ἀφανίζουν τὴν οἰκογένεια, ἀλλάζουν τὸν χαρακτήρα της, τὴν διαλύουν μὲ τὰ «σύμφωνα συμβίωσης τῶν ὁμόφυλων ζευγαριῶν». Σύμφωνα ποὺ αὔριο θὰ γίνουν πολιτικὸς γάμος καὶ μεθαύριο…
Μεθαύριο ἴσως θὰ ἀπειλοῦνται ὄχι μόνο μὲ διαπόμπευση, ἀλλὰ καὶ μὲ πρόστιμο καὶ φυλάκιση οἱ ἱερεῖς ποὺ θὰ ἀρνοῦνται νὰ ἱερουργήσουν τέτοιο ἀνόσιο γάμο.
Τὴν ἴδια ὥρα, οἱ ἴδιες σκοτεινὲς δυνάμεις, τὰ ἀόρατα κέντρα ἀποφάσεων τοῦ ἐξωτερικοῦ, προβάλλουν αὐτὸ ποὺ συν­ιστᾶ ἀπίστευτη πρόκληση: τὴ διοργάνωση τῶν χυδαίων ἐκδηλώσεων pride – φεστιβὰλ ὑπερηφάνειας! Τὰ προβάλλουν, τὰ στηρίζουν, τὰ χρηματοδοτοῦν. Μὲ πρώτη πάντα τὴ σκοτεινὴ Πρεσβεία τῆς πλανηταρχίας. Καὶ εἶναι τραγικὸ τὸ ὅτι σ᾿ αὐτὸ τὸ παίγνιο συμπλέουν ἁρμονικὰ ὁ ἀριστερὸς ψευδοπροοδευτισμὸς μὲ τὴν πιὸ ὠμὴ καπιταλιστικὴ βαναυσότητα.
Μὰ ἂν ἔχουν μείνει κάποιοι ἀκόμη ὄρθιοι, ἀσυμβίβαστοι στὴ γενικὴ ὑποδούλωση, ἂς μὴ δειλιάζουν.
Ἂς ὑποστοῦν καὶ διωγμούς. Γιὰ τὴν οὐρὰ τῆς ἀλεποῦς.
Γιὰ ποιὰ οὐρά; ποιᾶς ἀλεποῦς;
Γιὰ τὴν ἐλπίδα ὅλης τῆς γῆς.
Γιὰ τὴν τιμὴ τοῦ ἀνθρώπου!

Ορθόδοξο Περιοδικό “Ο ΣΩΤΗΡ”

ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΝΑ Η ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ

Αγία Μαρίνα η Μεγαλομάρτυς

Η Αγία Μαρίνα γεννήθηκε στην Αντιόχεια της Πισιδίας, στα χρόνια του αυτοκράτορα Κλαυδίου του Β', το 270 μ.Χ. Λίγες μέρες μετά τη γέννησή της, η μητέρα της πέθανε, και ο πατέρας της Αιδέσιος, που ήταν Ιερέας των ειδώλων, την ανέθεσε σε μια χριστιανή γυναίκα, από την οποία η Μαρίνα διδάχθηκε το Χριστό. Όταν έγινε 15 χρονών, αποκαλύπτει στον πατέρα της ότι είναι χριστιανή. Έκπληκτος αυτός απ' αυτό που άκουσε, με μίσος τη διέγραψε από παιδί του.

Μετά από καιρό, έμαθε για τη Μαρίνα και ο έπαρχος Ολύμβριος, που διέταξε να τη συλλάβουν για ανάκριση. Όταν την είδε μπροστά του, θαύμασε την ομορφιά της και προσπάθησε να την πείσει με κάθε τρόπο να αρνηθεί το Χριστό και να γίνει σύζυγος του. Μάταια, όμως. Η Αγία Μαρίνα σε κάθε προσπάθεια του Ολυμβρίου αντέτασσε τη φράση: «Είμαι χριστιανή». Τότε ο σκληρός έπαρχος διέταξε να την ξαπλώσουν στη γη, και την καταξέσχισε άσπλαχνα με ραβδιά τόσο, ώστε η γη έγινε κόκκινη από το αίμα που έτρεξε. Έπειτα, ενώ αιμορραγούσε, την κρέμασε για πολλή ώρα και μετά τη φυλάκισε.

Μέσα στην φυλακή μάλιστα συνέβη το εξής: ο διάβολος μεταμορφωμένος σε άγριο δράκοντα, προσπάθησε να κάνει την αγία να φοβηθεί. Αυτή όμως προσευχήθηκε στον Θεό και αμέσως ο δράκοντας άλλαξε μορφή και έγινε ένας μαύρος σκύλος και τότε η αγία άρπαξε ένα σφυρί και χτυπώντας τον στο κεφάλι και την ράχη τον ταπείνωσε.

Όταν για δεύτερη φορά την εξέτασε και διαπίστωσε ότι η πίστη της Αγίας Μαρίνας ήταν αμετακίνητη στο Χριστό, την έκαψε με αναμμένες λαμπάδες. Αλλά οι πληγές της με θαύμα έκλεισαν, και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα πολλοί παρευρισκόμενοι να γίνουν χριστιανοί. Μπροστά σ' αύτόν τον κίνδυνο ο έπαρχος τελικά αποκεφάλισε τη Μαρίνα, που έτσι πήρε το άφθαρτο στεφάνι της αιώνιας δόξας.

Tα άγια λείψανα της φυλάγονταν στην Κωνσταντινούπολη μέχρι την πρώτη άλωση της από τους Λατίνους, το 1204 μ.Χ., ενώ σύμφωνα με άλλες πηγές βρίσκονταν μέχρι το 908 μ.Χ. στην Αντιόχεια και στην συνέχεια μεταφέρθηκαν στην Ιταλία. Σήμερα, τα άγια λείψανα της Αγίας Μαρίνας, φυλάγονται στην Αθήνα, σε ναό που φέρει το όνομα της ενώ η χείρα της έχει μεταφερθεί στη Μονή Βατοπεδίου στο Άγιο Όρος. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη της Αγίας Μαρίνας στις 17 Ιουλίου.

ΑΓΙΑ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ ΜΑΡΙΝΑ


ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΝΑ


ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΝΑ


ΕΜΦΥΤΕΥΣΗ ΤΣΙΠ: ΜΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ 12 ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΘΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΝΑ ΤΟ ΔΕΧΤΟΥΝ

Είμαστε η τελευταία γενιά που έχουμε φωνή και ελεύθερη βούληση και που μπορούμε να αλλάξουμε την πορεία της ιστορίας. Σήμερα όλοι συνδέονται παντού – τα ‘έξυπνα τηλέφωνα’ (smart phones) θα γίνουν τα εργαλεία της Έξυπνης Παγκόσμιας Τάξης, θέτοντας τέρμα στα μετρητά, στα κλειδιά, στις άδειες οδήγησης, κλπ. Ο σκοπός τους είναι επίσης να χρησιμοποιούνται καθημερινά ως ταυτότητα στη νέα «αξιόπιστη» διαδικτυακή κοινότητα.
Τότε το τηλέφωνο ή το chip που συνδέεται με την ID του χρήστη του τηλεφώνου, γίνεται ένα αντικείμενο πολύ πολύτιμο για να χαθεί και το μόνο ασφαλές μέρος πλέον, είναι κάτω από το δέρμα…

Το πράγμα πάει κάπως έτσι :
1. Δημιουργήστε ένα κλίμα φόβου.
2. Κάντε τους όλους να είναι online.
3. Κάντε ώστε και ο κάθε φτωχός να έχει πάνω του ένα κινητό τηλέφωνο.4. Κάντε όλοι να μιλούν για RFID και βιομετρικά στοιχεία: το πρώτο στάδιο για την αποδοχή κάποιου πράγματος είναι η προσδοκία του.
5. Βάλτε chip σε τόσα περισσότερα πράγματα και ανθρώπους μπορείτε (τηλέφωνα, κατοικίδια ζώα, ρούχα, κλπ.) ώστε να φαίνεται ότι είναι κάτι «φυσιολογικό».
6. Προωθείστε ένα σύστημα παγκόσμιας ταυτότητας, αλλά κάντε το σιγά σιγά.
7. Προωθήστε εμφυτεύματα για την υγεία και την ασφάλεια, ώστε να πιστεύουν όλοι ότι είναι κάτι καλό.
8. Κάντε έτσι ώστε να μπορούν να χρησιμοποιούν το τηλέφωνό τους για τα πάντα, ειδικά ως μέσο πληρωμής και ως απόδειξη ταυτότητας.
9. Πώς ξέρουμε ότι είσαι εσύ στα αλήθεια; Τα βιομετρικά σας στοιχεία παρακαλώ!
10. Κυβερνο-επίθεση! Επανάσταση! Σας παρακαλούμε, προστατεύστε μας!
11. Η οικονομία καταρρέει… το μετρητό χρήμα έχει φύγει και όλες οι πληρωμές γίνονται πλέον ψηφιακά.
12. Τα τηλέφωνα χάνονται και κλέβονται. Τα βιομετρικά στοιχεία πλαστογραφούνται. Το να κουβαλάς ένα κινητό τηλέφωνο είναι μεγάλος μπελάς – και τα Verichips είναι απλά η πιο εύκολη λύση…

Δείτε το βίντεο της Master Card για την «επανάσταση» της πληρωμής μέσω κινητών τηλεφώνων σε ολόκληρο τον κόσμο! Όπως δείχνει το βίντεο, σε όλο τον κόσμο το χρήμα έχει καταργηθεί και οι άνθρωποι «χαρούμενοι και απελευθερωμένοι» πληρώνουν πλέον, με τα κινητά τους, ακόμα και στη λαϊκή. «Ποιο είναι το επόμενο βήμα;», ρωτάει στο τέλος, ο αφηγητής του βίντεο. «Μείνετε συνδεδεμένοι γιατί μόλις τώρα αρχίσαμε…».


Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΑΠΟΣΤΡΕΦΟΤΑΝ ΤΟΝ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ, ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΒΑΛΑΜΕ ΣΤΑ ΝΕΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ!

Πολλά μαργαριταρια καὶ πρωτόγνωρα κείμενα γιὰ ἕνα μάθημα Θρησκευτικῶνἀνακαλύπτει ὅποιος μελετᾶ τοὺς Φακέλους Μαθήματος γιὰ τὰ Θρησκευτικὰποὺ ἔρχονται νὰ ἀντικαταστήσουν τὰ μέχρι σήμερα διδασκόμενα βιβλία. ὉΝίκος Καζαντζάκης κατέχει κεντρικη θέση στους Φακέλους αὐτούς. Πολλὰκείμενά του παρατίθενται γιὰ χρήση κατὰ τὴ διδασκαλία τοῦ θρησκευτικοῦμαθήματος. Ἀνάμεσά σε αὐτὰ καὶ ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸν Πρόλογο τοῦ βιβλίου τοῦ«Ὁ Τελευταῖος Πειρασμὸς» ποὺ ὑπάρχει στὸν Φάκελο Μαθήματος γιὰ τὰΘρησκευτικά της Β΄ Γυμνασίου.

Ὁ βιογράφος τοῦ Ἁγίου Παϊσίου ἱερομόναχος Ἰσαὰκ γράφει «ὁ π. Παΐσιος ἀποστρεφόταν τόν Καζαντζάκη, λόγῳ τῆς ἀθεΐας καὶ τῶν βλασφημιῶν του καὶ δὲν ἤθελε οὔτε νὰ βλέπῃ οὔτε νὰ ἀκούει τὸ ὄνομά του». Εἶναι παραδειγματικὴ καὶ διδακτικὴ ἡ συμπεριφορὰ τοῦ Ὁσίου Παϊσίου, ἀλλὰ καὶ ἡ φωτισμένη ἐπιχειρηματολογία του, στὴν περίπτωση ποὺ κατέβηκε ὁ ἴδιος στὴ Θεσσαλονίκη (1988) καὶ πρωτοστάτησε σὲ διαδήλωση μπροστὰ σὲ αἴθουσα κινηματογράφου γιὰ νὰ ματαιωθεῖ, ὅπως καὶ ἔγινε, ἡ προβολὴ τῆς βλάσφημης ταινίας τοῦ Σκορτσέζε «Ὁ τελευταῖος πειρασμός», ποὺ βασιζόταν στὸ ὁμώνυμο ἔργο τοῦ Καζαντζάκη. Διηγεῖται σχετικὰ ὁ βιογράφος του: «Πέρα ἀπὸ τὶς μεμονωμένες ἀντιδράσεις τοῦ εὐσεβοῦς ἑλληνικοῦ λαοῦ, ἀποφασίσθηκε ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία συντονισμένη διαμαρτυρία, στὶς 6-7 Νοεμβρίου (ν.ἡ.) τοῦ ἰδίου ἔτους (1988). Ζητήθηκε και ἡσυμμετοχὴ τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Ὅμως ἀρκετοὶ ἀντέδρασαν ἀρνητικά. Δὲν θεωροῦσαν καὶ τόσο πνευματικὸ νὰ ἀσχολοῦνται μὲ τέτοια θέματα λέγοντας ὅτι ἡ περιφρόνησή τους πρὸς τὸ ἔργο γίνεται αἰτία νὰ προβληθῇ λιγώτερο.
Ὁ Γέροντας εἶχε τελείως ἀντίθετη ἄποψη: “Στὴν περίοδο τῆς εἰκονομαχίας”, ἔλεγε “δέκα Χριστιανοὶ ὑπερασπίστηκαν δυναμικὰ τὴν εἰκόνα τοῦ....

Χριστοῦ στὴν Χρυσῆ Πύλη καὶ μαρτύρησαν γι᾽ αὐτήν. Τώρα ποὺ βλασφημεῖται τὸ πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ δὲν πρέπει νὰ ἀδιαφοροῦμε. Ἂν ζούσαμε τότεἐμεῖς οἱ “διακριτικοί” καὶ “γνωστικοί” θὰ λέγαμε στοὺς δέκα μάρτυρες: “Ἔτσι δὲν ἐνεργεῖτε πνευματικά· περιφρονεῖστε τὸν Σπαθάριο ποὺ ἀνεβαίνει νὰ γκρεμίσει τὴν εἰκόνα, καὶ ὅταν ἀλλάξη ἡ κατάσταση, θὰ βάλουμε στὴ θέση της ἄλλη εἰκόνα, καὶ μάλιστα πιὸ βυζαντινή. Αὐτὸ εἶναι τὸ φοβερό! Τὴν πτώση μας, τὴν δειλία, τὸ βόλεμά μας τὸ παρουσιάζομε σὰν κάτι ἀνώτερο!”.

Τὴν διαμαρτυρία γιὰ τὴν βλάσφημη ταινία τὴν θεωροῦσε ὁμολογία πίστεως, γι᾽ αὐτὸ ἔσπευσε νὰ συμπαρασταθῆ στὴν ἀγωνιζομένη Ἐκκλησία. Ἐκτὸςἀπὸ τὶς ἰδιαίτερες προτροπές του, ὑπέγραψε μαζὺ μὲ ἄλλους πατέρες δήλωση πρὸς τὴν Ἱ. Μ. Κουτλουμουσίου, ἐκφράζοντας τὴν ἐπιθυμία του νὰσυμμετάσχη στὴν ἔξοδο τῶν Ἁγιορειτῶν στὴν Θεσσαλονίκη γιὰ τὴν σχετικὴ ἐκδήλωση διαμαρτυρίας. Μὲ τὴν στάση του βοήθησε, ὥστε ἡ ἹερὰΚοινότης νὰ ἀποφασίση τὴν ἐπίσημη καὶ πολυάριθμη συμμετοχὴ τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Ἡ παρουσία τοῦ Πρωτεπιστάτου, τῶν περισσοτέρωνἀντιπροσώπων ἡγουμένων καὶ ἑκατὸ Ἁγιορειτῶν ἔφεραν ἐνθουσιασμό καὶ συγκίνηση στὸ συγκεντρωμένο πλῆθος. Ἰδιαίτερη αἴσθηση προκάλεσε ἡπαρουσία τοῦ Γέροντα. Καθ᾽ ὅλην τὴν διάρκεια τῆς ἐκδηλώσεως στεκόταν ὄρθιος παρὰ τὰ σοβαρὰ προβλήματα τῆς ὑγείας του. Στὸ τέλος κινδύνευσε νὰ συνθλιβῆ ἀπὸ τὶς ἐκδηλώσεις εὐλαβείας τοῦ πλήθους.
Ἀκόμη ἔλαβαν μέρος μοναχοὶ καὶ μοναχὲς ἀπὸ μοναστήρια τοῦ κόσμου καὶ πλῆθος λαοῦ. Ἡ συντονισμένη ἐνέργεια καὶ οἱ προσευχὲς ὅλων καὶ τοῦΓέροντα ἔφεραν ἀγαθὰ ἀποτελέσματα. Ἡ Πολιτεία ἀπαγόρευσε τὴν προβολὴ τοῦ βλάσφημου ἔργου. Ἔτσι ἀποσοβήθηκε ὁ “τελευταῖος πειρασμός”. Εἴθε νὰ ἦταν ὁ τελευταῖος».

ΠΟΙΟΙ ΜΟΙΡΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΣΤΟΝ ΝΟΜΟ ΤΡΙΚΑΛΩΝ

Ποιοι μοιράζουν την Καινή Διαθήκη στον Νομό Τρικάλων
Κωνσταντίνος Ι. Αντωνόπουλος, θεολόγος

Για μία ακόμη φορά η νεοφανής στην Ελλάδα νεοπροτεσταντική οργάνωση «Ελληνική Ιεραποστολική Ένωση (ΕΙΕ)» έχει προγραμματίσει ευρείας κλίμακας προσηλυτιστική δραστηριότητα με την επωνυμία «Επιχείρηση Ιησούς του Ναυή 10» κατά το χρονικό διάστημα 5-13 Ιουλίου 2017 στους νομούς Λαρίσης, Τρικάλων και Γρεβενών.

ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ: Η οργάνωση ιδρύθηκε το 1981 από τον Κώστα Μακρή, ο οποίος το 1954 σε ιεραποστολικό σχολείο στον Καναδά εντάχθηκε στην προτεσταντική κίνηση του Σπύρου Ζωδιάτη. Το 1963 πήγε στη Δυτική Νέα Γουϊνέα σαν ιεραπόστολος και το 1981 επέστρεψε στην Ελλάδα, όπου ίδρυσε την ΕΙΕ. Σήμερα υπεύθυνος της οργάνωσης είναι ο γιος του Ιωνάθαν Μακρής.
Η οργάνωση είναι προτεσταντικός ιεραποστολικός σύλλογος.  Έργο του θεωρεί να διανέμει την Καινή Διαθήκη. Ακολουθούν την κοινή προτεσταντική αντίληψη, πως η αλήθεια βρίσκεται μόνο στην Αγία Γραφή και δεν τιμούν την Παναγία, τους Αγίους, τις εικόνες, αρνούνται τα Ιερά Μυστήρια και απορρίπτουν την Ιερά Παράδοση.
Η οργάνωση ισχυρίζεται ότι είναι «διαδογματική» και «υπερδογματική» και ανοικτή προς όλες τις προτεσταντικές παραφυάδες, στις οποίες δεν ασκεί προσηλυτισμό. Αντιθέτως θεωρεί ότι οι Ορθόδοξοι χρήζουν άμεσης «βοήθειας» γι΄αυτό και γράφουν στα έντυπά τους ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα, όπου επικρατεί «πνευματικό σκοτάδι και  απιστία» .
ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ:  Τα  ερωτήματα που προκύπτουν είναι τι κρύβεται πίσω από αυτή την κίνηση και ποιος ο λόγος αυτής της εξόρμησης. Οι ίδιοι ισχυρίζονται ότι θέλουν απλώς να μοιράσουν την Καινή Διαθήκη.Χρησιμοποιούν όμως με δολιότητα την Καινή Διαθήκη για  προσηλυτιστικούς σκοπούς.
Οι μισιονάριοι νεοπροτεστάντες της Ε.Ι.Ε βλέπουν τον Ορθόδοξο Έλληνα ως ειδωλολάτρη.  Γράφουν «...βασικός μας στόχος είναι να διαδώσουμε τον λόγο του Θεού» …. «Επισκεπτόμαστε κάθε σπίτι ξεχωριστά και αφήνουμε μια Καινή Διαθήκη καθώς και ενημερωτικά φυλλάδια» … Μάλιστα για να παραπλανήσουν, δηλώνουν «δεν είμαστε ούτε απατεώνες, ούτε αιρετικοί και δεν έχουμε καμία σχέση με τους μάρτυρες του Ιεχωβά».
Η Αγία Γραφή όμως (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) δεν είναι αυθύπαρκτο βιβλίο, είναι λόγος περί του Λόγου του Θεού. Η Καινή Διαθήκη έχει 27 βιβλία και αποφασίστηκε  από την Εκκλησία (τους Αγίους Πατέρες της Εκκλησίας δηλαδή που η οργάνωση δεν δέχεται) με Οικουμενικές Συνόδους, ποια  βιβλία θα αποτελούσαν τον Κανόνα. Η Αγία Γραφή είναι περιουσία της Εκκλησίας. Χωρίς την Εκκλησία δεν στέκεται η Αγία Γραφή.  Οι προτεστάντες όμως αρνούνται  την Ορθόδοξη Εκκλησία του Χριστού, που διαφύλαξε το κείμενο. Διαχειρίζονται και μοιράζουν μια ξένη περιουσία. Η Αγία Γραφή χρειάζεται ορθή ερμηνεία και χωρίς αυτή παύει να είναι Αγία Γραφή. Η Αγία Γραφή είναι χάρτης. Αν τον έχει κανείς στο χέρι και δεν ξέρει να τον διαβάσει είναι άχρηστος. Είναι πολύ σημαντική η ορθή ερμηνεία και γνώση, για να την αξιοποιήσει κάποιος.
Η Καινή Διαθήκη, την οποία μοιράζουν, περιλαμβάνει το κείμενο μόνο σε μετάφραση στη Δημοτική και αποτελεί έκδοση της «Ελληνικής Βιβλικής Εταιρίας». Περιλαμβάνει συγχαρητήριες επιστολές προς τους μεταφραστές κ. κ. Γεώργιο Γαλίτη, Ιωάννη Καραβιδόπουλο, Ιωάννη Γαλάνη και Πέτρο Βασιλειάδη, Καθηγη­τές της Βιβλικής Θεολογίας των Πανεπιστημίων Αθηνών και Θεσσαλονίκης, από τον Οικουμενικό Πατριάρχη και τους Πα­τριάρχες Αλεξανδρείας και Ιεροσολύμων, καθώς και την εγκριτική επιστολή για την καταλληλότητα της μετάφρασης της Ι. Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, 2/6/1988.
Στο πρόσθετο δικό τους εξώφυλλο γράφουν «ΕΓΚΕΚΡΙ­ΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ­ΠΟΛΕΩΣ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΙΕΡΟΣΟ­ΛΥΜΩΝ».
Οι τσάντες που μοιράζουν περιέχουν και ειδικό ένθετο διαφη­μιστικό με το μήνυμα: «Αν θέλεις, πάρε το χρόνο να εξετάσεις τα περιεχόμενα του πακέτου. Αν αυτά που δεις σου κινήσουν το ενδιαφέρον και θα ήθελες να μάθεις περισσότερα για την αγάπη τον Θεού για σένα, συμπλήρωσε το παρακάτω δελτίο και ταχυδρόμησέ το στη διεύθυνση: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΝΩΣΗ, Λυδίας ..., 115 27 Αθήνα, Τηλ. 210…».
Και το κείμενο συνεχίζει: «Η Καινή Δι­αθήκη που βρίσκεται στο πακέτο αυτό, διαλέχτηκε ως δώρο έχοντας την έγκριση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, καθώς και του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, Αλεξάνδρειας και Ιεροσολύμων». Και το έντυπο κλείνει με τη δήλωση ότι «η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΝΩΣΗ δεν έχει καμία σχέση με αιρέσεις, Μάρτυ­ρες του Ιεχωβά, Μορμόνους κ.τ.λ.».
Στη μια όψη της σακούλας που μοιράζουν, γράφουν «Χριστός Ανέστη» και Άγιος  Ιωάννης ο Χρυσόστομος «Αιτία όλων των κακών του κόσμου είναι η άγνοια των Γραφών» και αυτό ενώ η οργάνωση δεν τιμά αγίους.
Αυτό όμως αποτελεί μια παραπλα­νητική δήλωση που γίνεται, για να ασκεί η οργάνωση ευκολότερα το προσηλυτιστικό της έργο. Το προσωπείο, δεν δηλώνει ειλικρίνεια αλλά δόλο και μεθόδευση.  Ο Άγιος Ι. Χρυσόστομος αναφερόμενος στα διάφορα προσωπεία, τα οποία χρησιμοποιούν οι αιρετικοί γράφει: «Παρά μεν την αρχήν συσκιάζουσιν εαυτούς, επειδάν δε πολλήν λάβωσι την παρρησίαν και λόγου τις αυτοίς μεταδώ τότε τον ιόν εκχέουσιν» (PG 58, 477). Και αλλού: «Εργάζονται μεν γαρ, αλλ’ ανασπώσι τα πεφυτευμένα. Επειδή γαρ ίσασιν, ότι ετέρως ουκ αν γένοιντο ευπαράδεκτοι, το προσωπείον λαβόντες της αληθείας, ούτω το δράμα της πλάνης υποκρίνονται... Σχήμα μόνον αυτοίς, η δορά του προβάτου επίκειται». (PG 61, 563)..

Όπως τονίζει σε σχετική ανακοίνωσή της το 2015 η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος "η  Ορθόδοξη Πίστη δεν είναι χθεσινό κατασκεύασμα, δεν αποτελεί ιδεολόγημα μιας κινήσεως, αλλά είναι η ίδια η Αποστολική παρακαταθήκη (Γαλ. α΄ 11-12. Α΄ Κορ. ιε΄1-3). Γι' αυτή την πίστη ο απόστολος Παύλος τονίζει με έμφαση στους Γαλάτες: «Εάν ακόμα και ο άγγελος από τον ουρανό κηρύξει σε σας άλλο ευαγγέλιο διαφορετικό από εκείνο που σας κηρύξαμε, ας είναι ανάθεμα» (Γαλ. α΄ 8-9)”. Δηλαδή ο απόστολος Παύλος, μας προτρέπει να μην ακούμε κανέναν που δεν έχει σχέση με την Ορθόδοξη Πίστη.

ΟΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΕΣ ΕΠΕΔΕΙΞΑΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ

ΟΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΑΙ ΕΠΕΔΕΙΞΑΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗΝ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑΝ
Η διαπολιτισμικότης -πολτοποίησις των πολιτισμών- είναι πλέον άξων 
όχι μόνον του μαθήματος των Θρησκευτικών, αλλά και όλων των μαθημάτων.
Γεώργιος Τραμπούλης, θεολόγος

Την 27 Ιουνίου 2017, Τρίτη, όπως είναι γνωστό, συγκλήθηκε εκτάκτως η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος, για να συζητήση σχετικά με το μάθημα των Θρησκευτικών. Η Ιεραρχία τελικά επικύρωσε την κατάργηση του ορθοδόξου χαρακτήρα του μαθήματος, την οποία της επέβαλε η Κυβέρνηση. 

Δυσ­τυχώς κανείς Μητροπολίτης δεν στάθηκε στο ύψος του, την στιγμή που η Κυβέρνηση σταδιακά μεθοδεύει την αλλοίωση του ορθόδοξου χριστιανικού χαρακτήρα της Χώρας σε ουδετερόθρησκο λαϊκό κράτος, καταργώντας θεσμούς ιερούς και αιώνιους, οι οποίοι γαλούχησαν το Γένος και τον λαό αυτού του τόπου. Η Διοικούσα Εκκλησία δυσ­τυχώς δεν τολμά να αντιδράση, για να μη προκαλέση και να μη εξοργίση, ώστε να παραμείνουν οι Μητροπολίτες στους θρόνους τους. Είναι πραγματικά κρίμα ότι σε περιστάσεις τόσο κρίσιμες, όπως είναι αυτές που ζούμε στις ημέρες μας, οι Μητροπολίτες κωφεύουν και μεταβάλλονται σε πειθήνια όργανα των κρατούντων αντί να γίνουν τηρητές των όρκων τους και των υποχρεώσεών τους απέναντι στον λαό του Θεού. Διότι εάν υπήρχαν οι φωνές εκείνες που θα αντιδρού­σαν σε όσα κατεργάζονται κατά της Εκκλησίας και της Πατρίδας η κατάσταση θα ήταν διαφορετική. Δυστυχώς παρατηρούμε ότι οι Ιεράρχες αντιπαρέρχονται συγκλονιστικά γεγονότα επιδεικνύοντας ασυγχώρητη αδιαφορία, για να μη στερηθούν την ησυχία τους. Ταπεινά πιστεύουμε ότι ο Θεός και η ιστορία της Εκκλησίας δεν θα τους συγχωρέση για αυτήν τους την αδιαφορία.
Στα δύο χρόνια που έχουν μεσολαβήσει από την εκλογή του κ. Τσίπρα η κυβέρνηση έχει περάσει μία σειρά αποφάσεων, οι οποίες έχουν αλλοιώσει καίρια τον ορθόδοξο χριστιανικό χαρακτήρα της Ελλάδος, όπως είναι η πολιτική ορκωμοσία, το σύμφωνο συμβίωσης των ομοφυλοφίλων, η καύση των νεκρών και τώρα το μάθημα των Θρησκευτικών. Το πως αντιλαμβάνεται ο Αρχιεπίσκοπος την σχέση του με την Κυβέρνηση γίνεται ξεκάθαρο από την δήλωσή του τον Οκτώβριο του 2016, όπου απευθυνόμενος προς τα μέλη της Ιεραρχίας, που διαφωνούσαν τότε με την συμφωνία του με τον πρωθυπουργό, είχε δηλώσει «Τι θέλετε; Πόλεμο και αίμα;». Επίσης οι τρεις Ιεράρχες που ανέλαβαν τότε να διεξαγάγουν τον διάλογο με την Πολιτεία, για το μάθημα των Θρησκευτικών, οι οποίοι μάλιστα είχαν και την πλήρη εμπιστοσύνη του Μακαριωτάτου καταδεικνύουν ότι η απόφαση ήταν προδιαγεγραμμένη. Αφού, όπως έχει γραφή και στον Τύπο σχετικά με τον Μητροπολίτη Ύδρας, ο οποίος έπαιξε καθοριστικό ρόλο «είναι ίσως ο μοναδικός από τα 83 μέλη της Ιεραρχίας που μπορεί να δηλώσει ότι στα νεανικά του χρόνια υπήρξε αριστερός και ως φοιτητής της Θεολογικής Σχολής ήταν στα γεγονότα της Νομικής κατά την διάρκεια της δικτατορίας». Και βέβαια να μη μας διαφεύγει, σχετικά με το προδιαγεγραμμένο της αποφάσεως του μαθήματος των Θρησκευτικών, η παρουσία του κ. Σταύρου Γιαγκάζογλου, ως συμβούλου του υπουργείου Παιδείας όχι μόνον στην παρούσα Κυβέρνηση αλλά και σε προηγούμενες, ο οποίος είναι και μέλος της επιτροπής του ΙΕΠ. Επίσης ο κ. Γιαγκάζογλου τυγχάνει φίλος επί δεκαετίες του Αρχιεπισκόπου αλλά και σύμβουλος του πρώην υπουργού κ. Φίλη. Ο κ. Γιαγκάζογλου πριν ένα χρόνο, σχετικά με τις αλλαγές στα Θρησκευτικά, είχε τονίσει μεταξύ των άλλων «Η  διαπολιτισμικότητα είναι πια άξονας όχι μόνο στο ΜτΘ, αλλά σε όλα τα μαθήματα. Είναι δυνατόν το ΜτΘ να απεμπολεί αυτή του την λειτουργία; Είναι υποχρέωσή του. Αργήσαμε να το κάνουμε. Ποιός μπορούσε να προβλέψει την προσφυγική κρίση και ότι η Χώρα μας θα μπορούσε να υποδεχθεί τόσους πρόσφυγες. Πως θα διαχειριστούμε την συμβίωση με θρησκευτικά και πολιτισμικά άλλους… Όταν δεν γνωρίζεις, εύκολα φουντώνει ο φανατισμός, η μισαλλοδοξία, και η επιθετικότητα».
Βέβαια από όλους γίνεται αντιληπτό ότι η αλλοίωση του χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών επιβλήθηκε από την Πολιτεία, η οποία εδώ και πολλές δεκαετίες έχει υποταχθή πλήρως στην Παγκοσμιοποίηση και σταδιακά έχει μετατραπή φορέας της, όχι μόνο στην Πατρίδα μας, αλλά σε όλο τον κόσμο. Παγκοσμιοποίηση η οποία έχει ως χαρακτηριστικό την αποθέωση των οικουμενικών και ανθρωπιστικών αξιών είτε αυτοί είναι θρησκευτικοί είτε πολιτιστικοί είτε τρόπος ζωής του ανθρώπου, ώστε να διαμορφωθή μία παγκόσμια κουλτούρα, η οποία θα υπερβαίνη τον πολιτισμό οποιασδήποτε συγκεκριμένης περιοχής η έθνους. Αυτά τα συμφέροντα διακονούν και οι πολιτικοί μας και οι διάφοροι εγκάθετοι στα υπουργεία, οι οποίοι δήθεν κόπτονται για την ειρηνική συνύπαρξη των ανθρώπων, όμως στην πραγματικότητα στοχεύουν στην κατάλυση όλων εκείνων των στοιχείων, τα οποία αποτελούν τροχοπέδη στην ολοκλήρωση της Παγκοσμιοποίησης, όπως είναι το μάθημα των Θρησκευτικών, της Ιστορίας, των αρχαίων Ελληνικών. Στην πραγματικότητα το καινούργιο μάθημα των Θρησκευτικών έχει σκοπό την χειραγώγηση των συνειδήσεων των μελλοντικών πολιτών της παγκόσμιας κοινωνίας, η οποία θα είναι ξένη από το ήθος του Χριστού.
Πολλοί βέβαια εκτιμούν ότι μετά το μάθημα των Θρηκευτικών έπεται το πρόβλημα της Αναθεώρησης του Συντάγματος και των άρθρων εκείνων που θα επιτρέψουν τον χωρισμό της Εκκλησίας από την Πολιτεία, αλλά και ο περιορισμός η η κατάργηση της μισθοδοσίας του κλήρου και των υπαλλήλων της Εκκλησίας από το Ελληνικό Δημόσιο. Οι διάλογοι σχετικά με τον όρο επικρατούσα θρησκεία, εάν δηλαδή ο όρος έχει διαπιστωτικό η ρυθμιστικό χαρακτήρα και το εάν θα παραμείνουν κάποια άρθρα του Συντάγματος πρόκειται για ψευδή διλήμματα και όχι για την ουσία του προβλήματος των σχέσεων. Η σχέση μεταξύ των δύο θεσμών είναι καθορισμένες, πρόκειται δηλαδή για σχέση συναλληλίας και ισότητας, μία σχέση αλληλοελέγχου των δύο εξουσιών. Σκοπός της Πολιτείας είναι η πλήρης περιθωριοποίηση της Εκκλησίας από την καθημερινότητα του Έλληνα πολίτη αλλά και ο έλεγχος και η χειραγώγησή της, κάτι το οποίο επιτυγχάνεται με την σημερινή μορφή των σχέσεων.  Γι’ αυτό, κατά την ταπεινή μας γνώμη, ποτέ η Πολιτεία δεν θα προβή στον πλήρη χωρισμό των δύο θεσμών, αφού με την επικρατούσα σχέση δίνεται στην Πολιτεία η δυνατότητα να χειραγωγή την Εκκλησία μέσω μηχανισμών ελέγχου. Διότι εάν η Εκκλησία γίνη νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου λόγω του μεγέθους της, επικαλούμενη την θρησκευτική ελευθερία θα παρεμβαίνη πολιτικά, κοινωνικά, θα διεκδική, θα έχη άποψη για όλα, θα οργανώνη εκδηλώσεις, θα εκδίδη εφημερίδα, θα έχη τηλεοπτικό σταθμό, τηλεόραση, θα έχη πρoτιμήσεις πολιτικές και αυτό η Πολιτεία ποτέ δεν θα το ήθελε.
Το ζήτημα είναι ότι στόχος της Πολιτείας από την ίδρυση του Νεοελληνικού Κράτους ήταν η υπαγωγή της Εκκλησίας στην άμεση εποπτεία και τον πλήρη έλεγχό της από την Ελληνική Πολιτεία και για να αποφευχθή αυτό πρέπει οι μεν Μητροπολίτες να αποβάλουν την ασυγχώρητη αδιαφορία τους, οι δε πιστοί να αντιληφθούν τις υποχρεώσεις που έχουν μέσα στο εκκλησιαστικό σώμα.