ΤΟ ΓΕΝΕΣΙΟΝ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

ΠΟΙΟΣ ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΡΑΤΣΙΣΤΗΣ;

Ποιὸς τελικὰ εἶναι ὁ ρατσιστής;

Χωρὶς τὴν παραμικρὴ ἔνδειξη ἐμπάθειας, ἀλλὰ συγχρόνως ξεκάθαρη καὶ ἀπερίφραστη στὴν ἔκφραση λύπης καὶ διαμαρτυρίας ὑπῆρξε ἡ ἐπιστολὴ ποὺ ἐκ μέρους τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου ἀπέστειλε ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμος πρὸς τὸν Ὑπουργὸ Παιδείας κ. Γαβρόγλου. 

Ἡ ἐπιστολὴ ἐστάλη τὴν 1-9-2017 μὲ ἀφορμὴ τὴν προσπάθεια ἐπιβολῆς ἀπαγορεύσεως τῶν θρησκευτικῶν συμβόλων καὶ ἱερῶν εἰκόνων στοὺς χώρους ἐργασίας ἀπὸ Διευθύνουσα Σύμβουλο τοῦ ΕΟΠΠΕΠ πρὸς δύο ὑφιστάμενές της. Οἱ δύο ὑφιστάμενες ὑπάλληλοι ζήτησαν ὕστερα ἀπὸ αὐτὸ μὲ ἀναφορά τους πρὸς τὸ Διοικητικὸ Συμβούλιο τοῦ Ὀργανισμοῦ καὶ τὸ ἐποπτεῦον Ὑπουργεῖο Παιδείας νὰ τοὺς ἀπαντήσει ἐὰν ἀπαγορεύεται νὰ φέρουν τὰ θρησκευτικὰ σύμβολα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, καὶ ἐὰν ὄχι, νὰ ἀναγνωρισθεῖ ρητὰ ἀπὸ τὸν ἐργοδότη τους ἡ ἐλευθερία ἐκδηλώσεως τῆς θρησκευτικῆς πίστεώς τους στὸ χῶρο ἐργασίας τους. Σημειωτέον ὅτι οἱ δύο ὑπάλληλοι, παρὰ τὴν ψυχολογικὴ βία ποὺ ὑπέστησαν, δὲν ζήτησαν τὴν ἄσκηση διώξεως κατὰ τῆς προϊσταμένης τους.

Ὁ Μακαριώτατος προβαίνει μὲ τὴν ἐπιστολή του στὴν ἔκφραση εὐλόγων ἀποριῶν: «Ἀπὸ τὴν ἀπαγόρευση νὰ ὑποχρεωθεῖ κανεὶς νὰ ἀποκαλύψει, παρὰ τὴ θέλησή του, τὰ θρησκευτικά του φρονήματα, θὰ φθάσουμε στὴν ἀντίστροφη ἀπαγόρευση τοῦ δικαιώματος νὰ καθιστᾶ ὁ καθένας ἐμφανὲς τὸ θρησκευτικό του συναίσθημα στὸ δημόσιο χῶρο; (...) Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, ὡς κοινότητα κλήρου καὶ λαοῦ, συμπαρίσταται στὸ δίκαιο καὶ δημοκρατικὸ αἴτημα τῶν ἐργαζομένων καὶ ἀναμένει τὴν ἀπάντηση τῆς ἐργοδοτικῆς πλευρᾶς καὶ τοῦ ὑμετέρου Ὑπουργείου». Ἀκολούθως καθιστᾶ τὸ ἐν λόγῳ Ὑ­πουργεῖο ὑπεύθυνο γιὰ τὴν προστασία τῆς θρησκευτικῆς ἐλευθερίας γιὰ ὅλους: τόσο γιὰ τὴν πλειοψηφία τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, ὅσο καὶ γιὰ τὶς μειοψηφίες τῶν ἑτεροδόξων, ἑτεροθρήσκων ἢ τῶν μὴ θρησκευόντων.

Ἄξιες ἰδιαιτέρας ὑπογραμμίσεως εἶναι κάποιες παρατηρήσεις τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου γιὰ τὸν φανατισμὸ καὶ ἀπὸ ποιοὺς αὐτὸς πηγάζει καὶ πῶς κατευθύνεται. Τονίζει σχετικὰ στὴν ἐπιστολή του: «Στὴν Ἑλλάδα οἱ ἀπόπειρες (...) γιὰ τὴν προβολὴ καὶ ἀναγνωρισιμότητα τῆς ἀθεΐας συνήθως ἐξαντλοῦνται σὲ μονοσήμαντη ἀντιπαράθεση μὲ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. (...) Προκαλεῖ βεβαίως ἔκπληξη πῶς εἶναι δυνατὸν τόση ἐμμονὴ γιὰ τὴν ἐξαφάνιση εἰδικὰ τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας ἀπὸ τὴ δημόσια ζωὴ νὰ προέρχεται ἀπὸ ἀνθρώπους ποὺ ὑποτίθεται ὅτι ἐμφοροῦνται ἀπὸ θρησκευτικὴ ἀδιαφορία. (...) Τὸ φαινόμενο τοῦ ἐπιθετικοῦ ἀντιχριστιανισμοῦ, ποὺ διεκδικεῖ καὶ ἐπαίνους προοδευτικότητας, ἀξίζει προσοχῆς ἀπὸ τὸ Ὑπουργεῖο σας, ἐπειδὴ ἀμφισβητεῖ τὸν ἴσο σεβασμὸ τῶν δικαιωμάτων, μὲ τὸ διχαστικὸ ἐπιχείρημα ὅτι ἡ πλειοψηφία εἶναι ἀπειλὴ γιὰ τὶς μειοψηφίες καὶ ἑπομένως δὲν ἀξίζει προστασίας».

Εἶναι φανερὸ ὅτι ἡ ἐπιστολὴ αὐτὴ ξεσκεπάζει τὶς πραγματικὲς προθέσεις, μεθοδεύ­σεις καὶ στοχοποιήσεις τῶν ἀνθρώπων αὐτῶν ποὺ κατεξοχὴν οἰκειοποιοῦνται τὶς ἔν­νοιες τῆς δημοκρατίας, ἰσονομίας, ἐλεύθερης ἐκφράσεως τῶν δικαιωμάτων κ.ο.κ. καὶ ψηφίζουν ἀντιρατσιστικοὺς νόμους – τώρα φαίνεται μὲ ποιὸ σκοπό: προκειμένου νὰ φραγεῖ κάθε στόμα σώφρονος ἀντιρρήσεως, κάθε ἔκφραση δικαιώματος τῆς συντριπτικῆς πλειοψηφίας ἔναντι τῶν ἰσχνῶν μειοψηφιῶν σ᾿ αὐτὸν τὸν τόπο.

Ποῦ εἶναι λοιπὸν ὁ ἀντιρατσιστικὸς νόμος νὰ ἰσχύσει στὴν περίπτωση τῆς διευθύνουσας συμβούλου τοῦ ΕΟΠΠΕΠ; Ποιὸς τελικὰ εἶναι ὁ φανατικός; Ποιὸς ὁ ρατσιστής; Ποιὸς ὁ φασιστικῆς νοοτροπίας; Καὶ ἐπιτέλους, μέσα σ᾿ αὐτὴ τὴ χώρα τὴν Ὀρθόδοξη, τὸ 97% τῶν πολιτῶν της θὰ ἀντιμετωπισθοῦν ὡς ἀπερριμμένη μειοψηφία, προκειμένου δῆθεν νὰ μὴ θιγοῦν τὰ δικαιώματα τῶν διαφόρων μειοψηφιῶν τῆς τάξεως κάτω τοῦ 3%;

Κύριοι ποὺ εἶστε στὰ δημόσια πράγματα, μὴν παίζετε μὲ τὴν ἀνοχὴ τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ. Δὲν σᾶς συμφέρει.

Ορθόδοξο Περιοδικό “Ο ΣΩΤΗΡ”

http://aktines.blogspot.gr 

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΤΗΣ ΠΕΘ: «ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΣΥΝΑΠΟΦΑΣΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ»

Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων (ΠΕΘ)

Επιτροπή Παιδείας

ΚΕΙΜΕΝΟ 2^ο

ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΠΙΣΗΜΕΣ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΜΕ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΕΚΠΡΟΣΩΠΩΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

«Το ζήτημα της συναπόφασης Εκκλησίας και Υπουργείου

για το μάθημα των Θρησκευτικών»

Το φλέγον ζήτημα της δομής και του προσανατολισμού του μαθήματος των Θρησκευτικών οδήγησε σε συναντήσεις διαλόγου εκπροσώπων της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, με εκπροσώπους του Υπουργείου Παιδείας Έρευνας και Θρησκευμάτων. Από τη συζήτηση αυτή προέκυψαν ουσιαστικά τρία επίσημα κείμενα:

1) Το κείμενο τοποθέτησης του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, ως εναρκτήρια εισήγηση στη Σύνοδο της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος την 27η Ιουνίου 2017.

2) Η Έκθεση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ύδρας, Αιγίνης και Σπετσών κ. Εφραίμ, ως Προεδρεύοντος της σχετικής Επιτροπής, η οποία παρουσιάστηκε εκτενώς στη Σύνοδο της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος την 27η Ιουνίου 2017.

3) Το κείμενο παρέμβασης του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικολάου, ως μέλους της εξ Αρχιερέων Επιτροπής, στην προαναφερθείσα Σύνοδο, με το οποίο ο Σεβασμιώτατος αποτίμησε το έργο της Επιτροπής.

Από τη συστηματική επιστημονική διερεύνηση των τριών προαναφερθέντων κειμένων, με την εφαρμογή της επιστημονικής μεθόδου της «Ανάλυσης Περιεχομένου», η οποία εντάσσεται στις ερμηνευτικού χαρακτήρα ποιοτικές μεθόδους έρευνας των κοινωνικών επιστημών και αποτελεί μία εκ των ασφαλέστερων επιστημονικών ερευνητικών μεθόδων προσέγγισης και ανάλυσης γραπτών κειμένων, ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΕΤΑΙ ότι μεταξύ των τριών κειμένων υπάρχουν ΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ, οι οποίες δημιουργούν σοβαρά ερωτήματα και προβληματισμό και, οπωσδήποτε, χρήζουν περαιτέρω μελέτης, όσον αφορά τόσο την αιτιολογία τους όσο και τη στοχοθετική τους κατεύθυνση και προοπτική.

Ειδικότερα και συνοπτικώς από τα ερευνητικώς εξαγόμενα διαπιστώνεται ότι:

-          Δεν επιβεβαιώνεται ότι ο διάλογος της Εκκλησίας με το Υπουργείο Παιδείας Έρευνας και Θρησκευμάτων πραγματοποιήθηκε από «μηδενική βάση», αλλά ότι τα δεδομένα ήταν «τετελεσμένα».

-          Δεν τεκμαίρεται η συναπόφαση Εκκλησίας και Υπουργείου για θέματα που αφορούν  το ζήτημα του μαθήματος των Θρησκευτικών ως δεδομένο, αλλά ουσιαστικά μόνο κατά παραχώρηση.

-          Οι «Φάκελοι Μαθητή» τυπώθηκαν και θα διανεμηθούν στους μαθητές για το μάθημα των Θρησκευτικών, χωρίς να ληφθεί υπόψη από το Υπουργείο το αίτημα της Εκκλησίας της Ελλάδος να συζητηθούν σε διάλογο, παρά τις περί αντιθέτου αναφορές των επίσημων κειμένων.

-           Υπάρχει γενικευμένη αντίφαση ως προς τον προσανατολισμό του μαθήματος. Συγκεκριμένα στα κείμενα, σε άλλα σημεία γίνεται λόγος ότι το Πρόγραμμα του μαθήματος των Θρησκευτικών έχει «Ορθόδοξο χαρακτήρα» και αλλού ότι «κατήντησε νὰ εἶναι οὐδετερόθρησκο, δηλαδὴ μὲ σαθρὴ ταυτότητα».

Αναλυτικότερα:

Στο κείμενο του Μακαριωτάτου αναφέρεται ότι: «Το Σύνταγμα της χώρας στην παράγραφο 2 του άρθρου 16 προβλέπει τα εξής: «Η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Κράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και την διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες».  Ομοίως ο Καταστατικός Χάρτης της Εκκλησίας ορίζει στο άρθρο 9, παρ. Ε΄ τα εξής: «παρακολουθεί (η Δ.Ι.Σ.) το δογματικόν περιεχόμενον των διά τα σχολεία της Στοιχειώδους και Μέσης Εκπαιδεύσεως προοριζομένων διδακτικών βιβλίων του μαθήματος των Θρησκευτικών» (www.romfea.gr, προσπελάστηκε και ανακτήθηκε 28-6-2017).

Αντιστοίχως, στο κείμενο Εισήγησής του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ύδρας αφήνει να υπονοηθεί ότι στον διάλογο με την αρμόδια Επιτροπή του Υπουργείου: «…ἐτονίσθη ὅτι ἡ Ἐκκλησία συναποφασίζει με τήν Πολιτεία διά θέματα ἀφορῶντα εἰς αὐτήν, ὡς τοῦτο ἀπορρέει ἐκ τοῦ Συντάγματος και τοῦ Καταστατικοῦ αὐτῆς Χάρτου (Ν. 590/1977). Τοῦτο πλέον ἀποτελεῖ ἕνα κεκτημένο για την Ἐκκλησία μας» (www.romfea.gr, προσπελάστηκε και ανακτήθηκε 28-6-2017).

Και σε αυτήν την περίπτωση προκύπτει ένα σοβαρό ερώτημα αντιφατικότητας, με την έννοια ότι η τοποθέτηση του Μακαριωτάτου είναι περιγραφικού χαρακτήρα και γενικευτικής προσέγγισης. Δηλαδή, από το κείμενο του Μακαριωτάτου δεν διαφαίνονται ούτε και προκρίνονται τα περί συναποφάσεως Εκκλησίας και Πολιτείας, όπως επιχειρεί  να τονισθεί στο κείμενο του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ύδρας. Για το θέμα δεν παίρνει ανοικτή θέση στο κείμενό του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής, αναφέροντας ότι  η Επιτροπή επέτυχε: «Νὰ γίνει ἕνα βῆμα, ὥστε νὰ κατανοήσει ἡ πολιτεία, σὲ κάποιο βαθμό, ὅτι ἡ Ἐκκλησία ἔχει φωνὴ καὶ μερίδιο στὴ διαδικασία ἀποφάσεων γιὰ τὰ θέματα τῆς παιδείας ποὺ τὴν ἀφοροῦν, ὅπως τοῦ Μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν.. Δυστυχῶς, αὐτὸ ἔγινε ἀργά καὶ γι’ αὐτὸ εἶναι ἄνευ ἐντυπωσιακοῦ ἀποτελέσματος…», παρά το ότι τα μέλη της Επιτροπής της Εκκλησίας ζήτησαν από το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής: «Νὰ ἀναγνωρισθεῖ στὴν Ἐκκλησία τὸ δικαίωμα νὰ ἔχει μερίδιο στὴν τελικὴ ἀπόφαση, δεδομένου ὅτι τὸ θέμα τὴν ἀφορᾶ ἀπόλυτα καὶ νὰ ἰσχύσει γιὰ τὴν Ἐκκλησία ὅ,τι καὶ γιὰ τὰ ἄλλα θρησκεύματα στὴν Ἑλλάδα». (http://thriskeftika.blogspot.gr/2017/07/blog-post_65.html#more1/7/17 προσπελάστηκε και ανακτήθηκε 3-7-2017).

Ερμηνευτικά εξάγεται ότι δεν ζητήθηκε «συναπόφαση» ως δεδομένο, αλλά ουσιαστικά κατά παραχώρηση.

Μάλιστα και σε άλλο σημείο του κειμένου του ο Μακαριώτατος, μιλώντας για τον προηγούμενο Υπουργό Παιδείας κ. Φίλη, αναφέρει ότι: «…στις 13 Σεπτεμβρίου 2016, το Υπουργείο Παιδείας εδημοσίευσε, τα κατά την άποψή του, Φ.Ε.Κ. (Β΄, 2920, 2906) με τα αναλυτικά προγράμματα χωρίς πληροφόρηση της Εκκλησίας, διότι πίστευε και ίσως πιστεύει ότι η Εκκλησία δεν πρέπει να έχει άποψη στο δογματικό κυρίως περιεχόμενον των διδασκομένων βιβλίων των Θρησκευτικών» (www.romfea.gr, προσπελάστηκε και ανακτήθηκε 28-6-2017).

Και εξ αυτής της αναφοράς δεν προκύπτει θέση του Μακαριωτάτου περί «συναποφάσεως» Εκκλησίας και Πολιτείας για τα ζητήματα του Μαθήματος των Θρησκευτικών.

Το προκύπτον ερώτημα είναι τι ισχύει τελικά και ποια είναι η επίσημη και σαφής θέση της Εκκλησίας της Ελλάδος που προκρίνεται επί αυτού του θέματος; 

Τα μέλη της Επιτροπής Παιδείας της Παιδείας της ΠΕΘ που διεξήγαγαν την έρευνα

Ηρακλής Ρεράκης, Καθηγητής Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ

Ιωάννης Κουρεμπελές, Καθηγητής Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ

Σταύρος Καλαντζάκης, Ομ. Καθηγητής Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ

Μαρία Ράντζου, Επίκουρη Καθηγήτρια Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ

Ιωάννης Φύκαρης, Επίκουρος Καθηγητής Σχολής Επιστημών Αγωγής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

Ευάγγελος Πονηρός, Διδάκτωρ Θεολογίας ΕΚΠΑ, Μ.Φ., Σχολικός σύμβουλος Θεολόγων Πειραιώς, Δ΄ Αθηνών, Κυκλάδων

Ιωάννης Αγγελόπουλος, Διδάκτωρ Θεολογίας ΕΚΠΑ, Δντής Γεν. Λυκείου

Δημήτριος Βογιατζής, Διδάκτωρ Θεολογίας ΕΚΠΑ, καθηγητής Θεολόγος

Γιολάντα Σίσκου, Διδάκτωρ Θεολογίας ΑΠΘ, καθηγήτρια Θεολόγος

Βασιλική Ματιάκη, Υποψήφια Διδάκτωρ Θεολογίας ΑΠΘ

Π.Ε.Θ

http://aktines.blogspot.gr 

ΟΤΑΝ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΣΤΕ Ο ΘΕΟΣ ΑΚΟΥΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΟΣΑ ΛΕΜΕ!

Όταν προσευχόμαστε, ο Θεός ακούει περισσότερα από όσα λέμε, απαντά σε περισσότερα από όσα Τον ρωτάμε, δίνει πολύ περισσότερα απ' όσα μπορούμε να φανταστούμε, αλλά... στο δικό του χρόνο, με το δικό του τρόπο. Γι' αυτό πίστευε και κάνε υπομονή!

ΑΓΙΟΣ ΣΙΛΟΥΑΝΟΣ Ο ΑΘΩΝΙΤΗΣ: ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ, ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΣΤΟ ΘΕΟ!

Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης: Αδελφοί μου, πέφτω στα γόνατα και σας παρακαλώ. Πιστεύετε στο Θεό, πιστεύετε ότι υπάρχει το Άγιο Πνεύμα, που μαρτυρεί για τον Θεό σε όλους τους ναούς μας και στην ψυχή μου.

ΕΥΧΗ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ!

Ευχή Αγίου Εφραίμ του Σύρου

Κύριε καὶ Δέσποτα τῆς ζωῆς μου,

πνεῦμα ἀργίας, περιεργείας, φιλαρχίας

καὶ ἀργολογίας μή μοι δῷς.
Πνεῦμα δὲ σωφροσύνης,

ταπεινοφροσύνης, ὑπομονῆς καὶ ἀγάπης,

χάρισαί μοι τῷ σῷ δούλῳ.
Ναί, Κύριε Βασιλεῦ,

δώρησαί μοι τοῦ ὁρᾶν τὰ ἐμὰ πταίσματα,

καὶ μὴ κατακρίνειν τὸν ἀδελφόν μου,

ὅτι εὐλογητὸς εἶ,

εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

ΠΑΤΕΡΑ ΜΑΣ, ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΣΤΟΥΣ ΟΥΡΑΝΟΥΣ!

ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: Η ΑΝΔΡΕΙΑ ΚΑΙ ΕΝΑΡΕΤΗ ΨΥΧΗ!

ΛΕΓΕ ΤΗΝ ΕΥΧΗ- Η ΚΑΡΔΙΑΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΜΑΣ

ΜΙΑ ΠΑΝΙΣΧΥΡΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ