ΑΡΧΙΜ. ΠΑΪΣΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: ΜΕΡΙΚΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΟΥΝ ΟΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΕΡΙ ΑΥΤΩΝ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΑ

ΜΕΡΙΚΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΟΥΝ ΟΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΕΡΙ ΑΥΤΩΝ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΑ

Γράφει: Ο Αρχιμ. Παΐσιος Παπαδόπουλος Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά Φιλώτα

Πολλοί άνθρωποι που βλέπουν τον σάλο που  ξέσπασε στην τοπική Εκκλησία και μας ακούν να ομιλούμε ή να γράφουμε για  την αίρεση του Οικουμενισμού ενώ ψιλιάστηκαν ότι κάτι τρέχει δεν μπορούν να μάθουν τί ακριβώς συμβαίνει, διότι  ο επίσκοπος Φλωρίνης, όπως και οι άλλοι κατά κανόνα επίσκοποι των ιερών Μητροπόλεων, ως εκ τούτου και οι παπάδες καθώς και οι ιεροκήρυκες, εκ προθέσεως, δεν ενημερώνουν το χριστεπώνυμο πλήρωμα για εκείνα που συνέβησαν στην «Αγία -τάχα- και Μεγάλη Σύνοδο». Οι περισσότεροι στον κλήρο αλλά και οι θεολόγοι πήραν γραμμή δια των μητροπολιτών τους από το Πατριαρχείο να σιωπούν ή και να μην ομιλούν με ευκρίνεια για την Σύνοδο αυτή που έγινε στο Κολυμβάρι. Γι’ αυτό και όταν χρειάζεται να δώσουν εξηγήσεις αποκρύπτουν αρκετά από τα γεγονότα και δεν παρουσιάζουν συνολικά σφαιρική την εικόνα της κατάστασης σχετικά με τα κάτωθι:

·        Γιατί στην Σύνοδο στο κολυμβάρι δεν προσήλθαν τα τέσσερα πατριαρχεία Ρωσίας, Γεωργίας, Βουλγαρίας και Αντιόχειας που εκπροσωπουν τουλάχιστον τα 2/3 του χριστιανικού πληθυσμού στον κόσμο;

·        Γιατί δεν συμμετείχαν σ’ αυτή την Σύνοδο όλοι οι επίσκοποι ως η ιεραρχία εκάστης Εκκλησίας αλλά μόνο 24 από καθέ Εκκλησία, το επιτρέπουν αυτό οι ιεροί κανόνες;

·        Γιατί δεν είχαν δικαίωμα ψήφου τελικά ούτε και αυτοί οι επίσκοποι που συμμετείχαν αλλά μόνο οι προκαθήμενοι;

·        Γνωρίζεται ότι οι ψήφοι ήταν λιγότροι (10) από ένα δεκαπενταμελές ενός σχολείου;

·        Γιατί η Σύνοδος χρηματοδοτήθηκε από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, τί πόσο χορηγήθηκε;

·        Γιατί πρόσωπο της CIA συνεργαζόταν μάλιστα κατά τις συνεδρίες με την  πατριαρχική επιτροπή στην εν λόγω Σύνοδο;

·        Γιατί ενώ αποφασίσθηκε συνοδικά από την Ιεραρχία της Εκκλησία της Ελλάδος να μην χαρακτηρισθούν ως Εκκλησίες οι άλλες ομολογίες δεν τηρήθηκε τελικά η συγκεκριμένη απόφαση της Συνόδου, έγινε αυτοαναίρεση;

·        Γιατί εξοβελίσθηκε από την ατζέντα της θεματολογίας το ζήτημα του παλαιού ημερολογίου στην οποία χρόνια συμπεριλαμβανόταν;

·        Αφού λοιπούν εσείς, όπως ισχυρίζεσθε, δεν θέλετε τα σχίσματα γιατί τα διατηρείτε; Δεν ήταν θέμα άξιο λόγου για να ενδιαφερθεί η Σύνοδος γι’ αυτό που σχίζει την ορθόδοξη Εκκλησία περισσότερο από έναν αιώνα;

·         Αν από αγάπη θέλετε να ενωθούμε με τους αιρετικούς γιατί δεν θέλετε να ενωθούμε και με τους παλαιοημερολογήτας που είναι ορθόδοξοι;

·        Μήπως τελικά το παλαιό ημερολόγιο είναι ένα εμπόδιο να μας ενώσετε με τους παπικούς και τις όποιες άλλες αιρέσεις γι’ αυτό και δεν το λύνετε;

·        Γιατί τόση σπουδή να ενωθούμε με τους παπικούς και τις άλλες αιρέσεις αφού δεν διόρθωσαν τις δογματικές τους κακοδοξίες σε θέματα πίστεως;  

·        Σας έχει εξηγήσει ποτέ κανείς ότι αιρετικός δεν καθίσταται μόνο όποιος κηρύττει κακοδοξία αλλά και ο ποιμένας εκείνος που δεν αντιδρά την ώρα που φανερά προωθείται η αίρεση αλλ’ απεναντίας στηρίζει τον αιρετικό στις ενέργειές του;

·        Γιατί ο επίσκοπός μας ενώ λέει ότι είναι ορθόδοξος δεν αντέδρασε στην Σύνοδο της Ιεραρχίας όταν εγκρίθηκαν οι αποφάσεις της Κολυμβάριας Ψευτοσυνόδου;

·        Γιατί δεν παίρνει τουλάχιστον τώρα σαφή θέση ως προς τις αποφάσεις της Κολυμβάριας ψευτοσυνόδου;

·        Γιατί διώκει τους ορθόδοξους πατέρες δύο ιερών μονών;

·        Σας έχει εξηγήσει κανείς τί σημαίνει η διατύπωσις του κανανικού δικαίου ότι «ὁ κοινωνῶν ἀκοινωνήτω ἀκοινώνητος ἔσται»,  αφορά την μόλυνση της πίστεώς σας ως προς το δόγμα, όταν ο επίσκοπος μνημονεύει τον οικουμενικό Πατριάρχη που εξόκειλε στην αίρεση του Οικουμενισμού και είναι πλέον ο μεγαλύτερος αιρεσιάρχης και όταν εσείς πηγαίνετε στις λειτουργίες τους συνευδοκείτε στην αίρεση;

·        Σας εξήγησε κανείς ότι η Εκκλησία προέβλεψε και την περίπτωση να μπορεί να αντιδράσει ένας ιερέας ή και ένας απλός πιστός με την διακοπή κοινωνίας όταν εισάγεται αίρεση;

·        Υπήρχε περίπτωση να μην προέβλεπε η Εκκλησία τρόπο να αντιδράσει και ένας απλός πιστός πολύ περισσότερο ένας ιερέας ή επίσκοπος στη περίπτωση που κηρύσστεται αίρεση;

·        Γιατί δεν ομιλούν γι’ αυτά τα ζητήματα καθόλου στις ενορίες; Αν αυτά δεν είναι ζητήματα  που αφορούν την κατήχηση γιατί γίνατε ιερείς και επίσκοποι;

·        Γιατί σε τοπικό εκκλησιαστικό επίπεδο δεν έχουμε το δικαίωμα να μπούμε στις ενορίες ως ιεροκήρυκες και εμείς να εξηγήσουμε στον κόσμο αυτά τα θέματα αφού εσείς δεν το κάνετε;

·        Γιατί δεν βγαίνουν ο επίσκοπος ή εκπρόσωποί του τουλάχιστον στα τηλεοπτικά κανάλια να κάνουμε δημόσιο διάλογο για να καταλάβει ο κόσμος τί τέλος πάντων συμβαίνει;

·        Γιατί τόσο δραστικά μέτρα να μας ξυλώσουν γρήγορα γρήγορα από τα μοναστήρια μας;

·        Γιατί προβαίνουν στη διακοπή και της μισθοδοσίας μας ενώ συνεχίζουμε να ασκούμε τα καθήκοντά μας χωρίς κάποια αλλαγή;

·         Θα είναι άδικο αν προσφύγουμε στο Συμβούλιο της Επικρατείας για την παράνομη διακοπή μισθοδοσίας;

·        Δεν λειτουργούσαμε στα μοναστήρια μας με την εντολή της ίδιας της Μητροπόλεως;

·        Αυτοβούλως βρεθήκαμε σ’ αυτά και μάλιστα παίρνοντας καταναλωτικά δάνεια στο όνομά μας;

·        Μήπως τελικά στηρίζετε την αίρεση γι΄ αυτό τα κάνετε αυτά και δεν θέλετε να ενημερωθεί ο λαός και δεν αφήνεται ούτε εμάς να μιλήσουμε αφού δεν μας δίνετε πρόσβαση;

Αίρεση δεν είναι μόνο να κηρύττεις ο ίδιος κακοδοξίες, αν και αυτό τελικά δεν μπορώ να πώ ότι συμβαίνει, διότι υπάρχουν ιερείς και αρχιμανδρίτες και στην Πτολεμαΐδα που κηρύττουν ότι ο παπισμός είναι Εκκλησία και ότι έχει έγκυρα μυστήρια. Αίρεση είναι και το να συνευδοκείς με την στάση σου και να καλύπτεις την δράση των αιρετικών, να μην ενημερώνεις με ακρίβεια το ποίμνιο τι συμβαίνει σχετικά και να λέγεις στους πιστούς μισά πράγματα. Η μισή παρουσίαση των πραγμάτων και η απόκριψη ορισμένων πλευρών ή η παραποίηση της αλήθειας την ώρα μάλιστα που προωθείται η εδραίωση της αιρέσεως είναι χειρότερη. Είναι σαν την ημιμάθεια που είναι πιο επικίνδυνη της αμάθειας. Τί λέγει ο Κύριος: «ὁ μισθωτὸς δὲ καὶ οὐκ ὢν ποιμήν, οὗ οὐκ εἰσὶ τὰ πρόβατα ἴδια, θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίησι τὰ πρόβατα καὶ φεύγει· καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορπίζει τὰ πρόβατα. ὁ δἑ μισθωτὸς φεύγει, ὅτι μισθωτός ἐστι καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων»(Ιω.10,12-13).

 Σαφώς διαπιστώνεται απ’ όσα επισημάναμε ό,τι δεν ενημερώνουν οι μητροπολίτες το ποίμνιο τι επακριβώς συμβαίνει ενώ συνάμα πολεμούν τους ελάχιστους πατέρες, όχι απλώς με απομώνωση από το ποίμνιο, το οποίο το κατηχούν αποκλειστικά και το απαγορεύουν να έρχεται κοντά μας, αλλά και με το να μας παίρνουν την διοίκηση των μοναστηριών που εμείς οι ίδιοι χτίσαμε, και τώρα, επιπλέον, να παύουν το όποιο εισόδημά μας,  επειδή δεν συντασσόμαστε με την αίρεση αλλά αποκαλύπτουμε την σκοπιμότητα και την πονηρία τους,αυτό ακριβώς, δείχνει ό,τι έχουν συνταχθεί με τον Οικουμενισμό. Ας παριστάνουν τους Ορθοδόξους καθήν στιγμή δεν μας αφήνουν να μπούμε στι Εκκλησίες να ενημερώσουμε τους πιστούς και δεν βγαίνουν στα κανάλια για διάλογο να μας ακούσει ο κόσμος υπάρχει σκοπιμότητα! Το άσχημο είναι ότι εσείς οι πιστοί τους ακολουθείτε και δεν απαιτείτε τον δημόσιο διάλογο!

 Έτσι οι μισθωτοί ποιμένες αποδεικνύουν με τον πιο περίτρανο τρόπο ότι είναι και αυτοί μέρος του συστήματος της παγκοσμιοποίησης -που έχει άλλο «ευαγγέλιο»- ενός κατεστημένου σαθρού, βρωμερού, πονηρού και αλλοπρόσαλλου που άλλα λέει στον λαό, άλλα εννοεί και άλλα κάνει. Έτσι για παράδειγμα μπορεί να μιλά κανείς για τις αιρέσεις, μία εκ των οποίων είναι και ο παπισμός  που συμπεριλαμβάνεται στο συνοθύλευμα του Οικουμενισμού, και ενώ κάνει λόγο για την Λατινική αίρεση τον βλέπουμε παραδόξως να επικοινωνεί μυστηριάκα -αυτό είναι η διακοινωνία- με τον πατριάρχη που αναγνωρίζει την συγκεκριμμένη αίρεση ως Εκκλησία. Και έπειτα έχουμε λένε ευθύνη εμείς διότι διακόπτοντας την μνημόνευση κάνουμε σχίσμα! Συγνώμη ξέρετε τί λέτε ή μήπως κάτι δεν πάει καλά; Και όχι απλώς αυτό αλλά μνημονεύετε τον πατριάρχη ενώ γνωρίζετε ότι μνημονεύεται ο πάπας ως επίσκοπος την ώρα της Θείας Λειτουργίας και υπάρχουν ντουκουμέντα γι αυτά. Και αναρωτιέται κανείς που έχει ιδέα από το ιερό Πηδάλιο τί καραγκιοζλίκια είναι αυτά! Όντως είστε επικίνδυνοι για τους πιστούς διότι ακριβώς υποκρίνεσθε ευσέβεια! Θα ήσασταν πιο ειλικρινείς αν δεν μιλούσατε καθόλου για τον παπισμό. Τώρα τί κανετε ορισμένοι λέτε ότι ο παπισμός είναι αίρεση αλλά κοινωνείτε με τον πατριάρχη που δεν λέει το ίδιο και μνημονεύει τον πάπα! Λοιπόν υποκρίνεσθε ή όχι; Δεν συγχέετε έτσι τον πιστό λαό; Την εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού πού ήταν ο Πατριάρχης; Τί έχουν να απαντήσουν σ’ αυτά οι «ορθόδοξοι» μέχρι τώρα επίσκοποί μας; Είναι και αυτό από τα τραγελαφικά της εποχής μας! Μήπως λοιπόν πρέπει τώρα να μας δικαιώσετε διακόπτοντας και εσείς το μνημόσυνο του Αιρεσιάρχη Πατριάρχη για να αρχίσουμε να σας μνημονεύουμε; Διαφορετικά «τοιοῦδε μόχθου τέρμα μή τι προσδόκα, πρὶν ἂν..... » έστω και αν μας κόψετε πενήντα μισθούς! Αν νομίζετε ότι θα φοβηθούμε με διακοπή μισθοδοδοσίας και καθαίρεση να ομιλούμε και να κρατήσουμε την πίστιν μας είστε βαθιά νυχτωμένοι ο αγώνας δεν τελείωσε τώρα αρχίζει!

http://aktines.blogspot.gr 

ΑΓΙΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ Ο ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΑΣ

ΑΓΙΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ Ο ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ

Άγιος Ευστάθιος και οι συν αυτώ,
Θεοπίστη η σύζυγος του, Αγάπιος και Θεόπιστος τα παιδιά του 

Ο Ευστάθιος ήταν αξιωματικός περίβλεπτος στη Ρώμη και στη χριστιανική πίστη προσήλθε με θαυμαστό τρόπο. Όταν κάποτε κυνηγούσε ένα ελάφι, είδε στα κερατά του να φέρει σταυρό και άκουσε μία φωνή που τον καλούσε στην ορθή πίστη. Έτσι πίστεψε και βαπτίστηκε με το όνομα Ευστάθιος από Πλακίδας που ονομαζόταν πριν, καθώς επίσης και η γυναίκα του Τατιανή σε Θεοπίστη, αλλά και τα δυο τους παιδιά Αγάπιος και Θεόπιστος.

Όταν ο αυτοκράτωρ Τραϊανός έμαθε ότι ασπάσθηκε το χριστιανισμό, του αφαίρεσε τον ανώτερο στρατιωτικό βαθμό που είχε και τον εξόρισε με όλη του την οικογένεια. Κατά την πορεία όμως, τον χώρισαν από τη σύζυγο του Θεοπίστη και τα δύο του παιδιά, το Θεόπιστο και τον Αγάπιο. Το γεγονός αυτό, πίκρανε πολύ τον Ευστάθιο.
Μετά από χρόνια, όταν ο Τραϊανός περιήλθε σε μεγάλη πολεμική δυσχέρεια, θυμήθηκε τον ικανότατο αξιωματικό του Ευστάθιο. Τον επανέφερε λοιπόν στην υπηρεσία, και ο Ευστάθιος με τη γενναιότητα αλλά και τη στρατηγική που τον διέκρινε συνετέλεσε κατά πολύ στην νίκη. Στο δρόμο μάλιστα, βρήκε την οικογένεια του και ένοιωσε μεγάλη χαρά.

Ο διάδοχος, όμως, του Τραϊανού, Αδριανός, απαίτησε από τον Ευστάθιο να παραστεί στις θυσίες των ειδωλολατρικών θεών. Ο Ευστάθιος, βέβαια, αρνήθηκε, με αποτέλεσμα να βασανιστεί αυτός και η οικογένεια του. Αλλά η αγάπη τους στο Χριστό ενδυνάμωνε την ψυχή τους στα βασανιστήρια, ενθυμούμενοι μάλιστα τους θείους λόγους, που λένε: «Μακάριος ἀνὴρ ὃς ὑπομένει πειρασμὸν ὅτι δόκιμος γενόμενος λήψεται τὸν στέφανον τῆς ζωῆς, ὃν ἐπηγγείλατο ὁ Κύριος τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν» (Επιστολή Ιακώβου, α' 12). Πανευτυχής, δηλαδή, είναι ο άνθρωπος που βαστάει με υπομονή τη δοκιμασία των θλίψεων. Διότι έτσι γίνεται σταθερός και δοκιμασμένος, για να πάρει το λαμπρό και ένδοξο στεφάνι της αιώνιας ζωής, που υποσχέθηκε ο Κύριος σ' αυτούς που Τον αγαπούν.

Τελικά, ο Ευστάθιος με την οικογένεια του πέθαναν μέσα σε χάλκινο πυρακτωμένο βόδι (117 μ.Χ.). Μέρος των Ιερών Λειψάνων του Αγίου Αγαπίου βρίσκονται στον ομώνυμο ρωμαιοκαθολικό Ναό της Βενετίας. Μέρος των Ιερών Λειψάνων της Αγίας Θεοπίστης βρίσκονται στον ομώνυμο ρωμαιοκαθολικό Ναό της Βενετίας. Μέρος των Ιερών Λειψάνων του Αγίου Θεόπιστου βρίσκονται στον ομώνυμο ρωμαιοκαθολικό Ναό της Βενετίας. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Αγίου Ευσταθίου και της οικογένειάς του στις 20 Σεπτεμβρίου.

https://www.saint.gr

ΓΕΩΡΓΙΑ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ: ΕΔΙΝΕ ΜΑΧΗ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ - ΚΟΙΝΩΝΗΣΕ ΚΑΙ ΑΦΗΣΕ ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΗΔΕΙΑ ΤΗΣ

Η Γεωργία Αποστόλου «έφυγε» από τη ζωή στα 43 της χρόνια νικημένη από τον καρκίνο.

Νικημένη από τον καρκίνο φαίνεται πως έφυγε από τη ζωή η Γεωργία Αποστόλου. Σύμφωνα με τα δημοσίευμα καθημερινής εφημερίδας, ο πατέρας Σιλουανός, ο οποίος λειτουργεί στον Άγιο Ανδρέα Πετραλώνων αποκάλυψε ότι πριν από δύο εβδομάδες έφτασε υποβασταζόμενη στον ιερό ναό για να κοινωνήσει για τελευταία φορά.

«Ήταν πολύ αδυνατισμένη και με δυσκολία μπορούσε να περπατήσει αλλά και να μιλήσει. Η Γεωργία ερχόταν κάθε Κυριακή στην εκκλησία και ανελλιπώς μία φορά την εβδομάδα παρακολουθούσε τις λειτουργίες του πατέρα Ανανία Κουστένη στην ενορία του. Ένα υπέροχο, γλυκό παιδί, που έφυγε χτυπημένο από τον καρκίνο. Σε κανέναν δεν το είχε πει. Κι εγώ το έμαθα λίγα 24ωρα μετά την κηδεία της από συγγενικό πρόσωπο. Πάλευε μόνη της και φρόντιζε μέχρι τελευταία στιγμή να μην το αποκαλύψει. Δεν ήθελε να στενοχωρήσει κανέναν», αναφέρει ο ιερέας ο οποίος μόνο με λόγια αγάπης και συμπόνιας περιγράφει την Γεωργία, που βοηθούσε κόσμο χωρίς ποτέ να αναφέρει το παραμικρό.

Ο πατέρας Σιλουανός ήταν εκείνος που τέλεσε και την εξόδιο ακολουθία το απόγευμα της περασμένης Τρίτης στο νεκροταφείο του Σχιστού, ύστερα από επιθυμία της οικογένειας. «Η Γεωργία πριν κλείσει τα μάτια της είχε ζητήσει η ταφή της να γίνει σε στενό οικογενειακό κύκλο παρουσία του πατέρα Ανανία. Ωστόσο λόγω προβλημάτων υγείας του ήταν αδύνατον κι έτσι η οικογένεια επικοινώνησε μαζί μου», περιγράφει.

Πηγή: http://www.gossip-tv.gr/showbiz/story/437104/georgia-apostoloy-edine-maxi-me-ton-karkino-koinonise-kai-afise-odigies-gia-tin-kideia-tis#ixzz4t9r84kNx

Ο ΜΠΑΣΚΕΤΜΠΟΛΙΣΤΑΣ ΠΟΥ ΝΙΚΗΣΕ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΚΑΙ ΑΦΙΕΡΩΘΗΚΕ ΣΤΟΝ ΘΕΟ

Ο π. Κωνσταντίνος Λυμπέρης περιγράφει πως βρήκε δύναμη στο Χριστό

Στη Σοφία Χριστίνα Χρήστου

Η μεγάλη του αγάπη, το μπάσκετ. Yπήρξε αθλητής σε ερασιτεχνικό επίπεδο στην ομάδα Πήγασος Μάνης, όμως ένα σοβαρό πρόβλημα με την υγεία του τον συγκλόνισε, ενδυνάμωσε την πίστη του και τον οδήγησε ακόμα πιο κοντά στην Εκκλησία και στη χειροτονία του ως ιερέα. Ο λόγος για τον π. Κωνσταντίνο Λυμπέρη, ο οποίος πλέον κηρύττει τον λόγο του Θεού στον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδας στη Στούπα Δυτικής Μάνης. Σε συνέντευξη που παραχωρεί στην «Κιβωτό της Ορθοδοξίας» μιλά για τη δοκιμασία που πέρασε με τον καρκίνο, τις ευεργεσίες του Θεού στη ζωή του και το πώς επέλεξε να ακολουθήσει τον δρόμο του Θεού.

Πότε και με ποια αφορμή αποφασίσατε να γίνετε ιερέας; 

Χειροτονήθηκα διάκονος 23/10/10 και ιερέας 24/10/10 στην Ιερά Μητρόπολη Μάνης.

Η αφορμή ήταν ένας αιματολογικός καρκίνος, σταδίου 4, στους λεμφαδένες. Η αιτία ήταν και είναι η πίστη μου και η αγάπη μου στον Χριστό!!! Πριν από την παιδαγωγία μου με την ασθένεια του καρκίνου, είχα νιώσει το χάδι Του Κυρίου, ουκ ολίγες φορές. Πάντα ήταν δίπλα μου και με σκέπαζε η αγάπη Του. H oικογένειά μου με έμαθε να αγαπώ τον Χριστό. Ήμουν μαθητής του Κατηχητικού Σχολείου στα χρόνια του Δημοτικού και του Γυμνασίου.

Όλη αυτήν τη δοκιμασία με τον καρκίνο πώς τη βιώσατε;

Όταν μαθαίνεις, μετά από αγωνιώδεις εξετάσεις, ότι πάσχεις από καρκίνο, χάνεις τη Γη κάτω από τα πόδια σου και ένα γκρίζο τοπίο σκεπάζει τα βλέφαρά σου, ζεις μέσα στον εφιάλτη... Αμέσως η πίστη μου στον Χριστό με οδήγησε στο Λαύριο, στον Ιερό Ναό Αγίου Νεκταρίου, όπου προσκύνησα την αγία εικόνα του. Εκεί πήρα τεράστια δύναμη και από τις ευχές του Γέροντος Νεκταρίου Βιτάλη, κατά τη διάρκεια της εξομολογήσεώς μου! Ο καρκίνος είναι ένα οδυνηρό βίωμα, καταλαβαίνεις την αδυναμία σου και γονυπετής παρακαλάς τον Χριστό να σου δώσει δύναμη να αντέξεις!

Έχετε αγωνία πλέον για την υγεία σας;

Πάντα υπάρχει ο φόβος της υποτροπής σε κάποιο βαθμό, όχι όμως όπως το πρώτο χρονικό διάστημα που δεν ήξερα αν θα αντεπεξέλθει ο οργανισμός μου στη θεραπεία. Την αγωνία ο Κύριος τη μετατρέπει σε ευλογία.

Καμιά φορά, όμως, το τέλος της ιστορίας δεν είναι πάντα χαρούμενο. Tι έχετε να πείτε σε όσους παλεύουν με τον καρκίνο;

Το πρώτο μέλημα του ανθρώπου θα έπρεπε να είναι το μέλλον της αθάνατης ψυχής του. Όμως εμείς, αγωνιώντας για την επιβίωση στην καθημερινότητά μας (πολύ λογικό, όπως έχουν εξελιχθεί οικονομικά τα πράγματα), αμελούμε να πράξουμε την απαραίτητη προετοιμασία (προσευχή, νηστεία, εξομολόγηση, θεία κοινωνία) για την αναχώρησή μας από την πρόσκαιρη τούτη ζωή. Έτσι, τις περισσότερες φορές δεν μπορούμε να κατανοήσουμε το θέλημα του Κυρίου, που πάντα φροντίζει για τη σωτηρία της ψυχής μας. Το θέλημά Του είναι κάποιες φορές και οδυνηρό και ακατανόητο για την ανθρώπινη λογική, διότι φεύγουν δικοί μας άνθρωποι κι αυτό μας θλίβει, αλλά είναι πάντοτε επωφελές για την ψυχή μας. Πρέπει να κάνουμε υπακοή στο θέλημά Του! Είναι παντογνώστης. Εκείνος γνωρίζει καλύτερα το συμφέρον μας. Εύχομαι σε όλους τους ασθενείς υπομονή και πίστη στον Χριστό! Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ!

Ο Θεός είναι η διέξοδος στα προβλήματά μας;

Ο Χριστός, ο αληθινός Θεός ημών, είναι Αυτός που δίνει την πραγματική ειρήνη στην ψυχή μας, την αληθινή χαρά, τη δύναμη να αντέχουμε τις δοκιμασίες! Και όπως λέει και ο Γέροντας Παΐσιος, το κομποσκοίνι είναι η άμεση επικοινωνία μας με τον Κύριο, ας το χρησιμοποιούμε και λίγο, δεν είναι μόνο ένα διακοσμητικό βραχιολάκι στον καρπό μας.

Κεφάλαιο μπάσκετ - παίζατε επαγγελματικά σε ομάδα;

Ήταν, είναι και θα είναι η μεγάλη μου αγάπη! Δεν έχω παίξει επαγγελματικά, μόνο ερασιτεχνικά στην τοπική ομάδα Πήγασος Μάνης (η οποία ομάδα έχει πολλά νέα ταλέντα στο δυναμικό της, αλλά δεν έχει ένα κλειστό γήπεδο μπάσκετ για τις προπονήσεις της...).

Τώρα πλέον αθλήστε; 

Λόγω ενός τραυματισμού δεν ασχολήθηκα με το μπάσκετ για περίπου 1,5 χρόνο. Τώρα επανήλθα σιγά-σιγά στις προπονήσεις και ελπίζω αυτή την αγωνιστική χρονιά να συμμετέχω στην ομάδα. Δεν με ενδιαφέρει να προπονήσω τα παιδιά του Κατηχητικού στο μπάσκετ ως προπονητής, με ενδιαφέρει να κατηχήσω τα παιδιά ώστε να προπονούνται στην αγάπη.

Το περιβάλλον σας πώς αντέδρασε στο άκουσμα ότι θα χειροτονηθείτε ιερέας;

Οι γονείς μου, από τους οποίους έλαβα ορθόδοξες βάσεις, δέχθηκαν με συγκίνηση την απόφασή μου. Επίσης, και η σύζυγός μου, η οποία συνυπέγραψε αμέσως, νιώθοντας ιδιαίτερη τιμή και ευλογία την ιεροσύνη για την οικογένειά μας. Οι συμπαίκτες μου, όταν έρχομαι για προπόνηση στο γήπεδο με το ράσο μου και μετά αλλάζω ενδυμασία, φορώντας την αθλητική μου εμφάνιση, έχουν πολύ θετικές αντιδράσεις.

Τελευταία κάποιοι κάνουν λόγο ακόμη και αθεΐα, τι λέτε γι’ αυτούς;

Οι άνθρωποι που έχουν μεγαλώσει σε ένα ορθόδοξο περιβάλλον, και ειδικά εμείς οι Έλληνες, είμαστε πολύ ευλογημένοι από τον Θεό. Έχουμε μάθει να αγαπάμε, να προσφέρουμε, να συγχωρούμε! Είμαστε μέλη της Εκκλησίας Του Χριστού, βαπτισμένοι εις το όνομα Του Πατρός και Του Υιού και Του Αγίου Πνεύματος. Βέβαια, χωρίς μετοχή στα μυστήρια της Εκκλησίας, δεν ενεργοποιούνται τα χαρίσματα που έχουμε λάβει από το Άγιο Πνεύμα στη βάπτισή μας. Οι άνθρωποι που λένε ότι είναι άθεοι ή απέχουν από την Εκκλησία, μάλλον λένε ψέματα στον εαυτό τους. Μάλλον είναι απογοητευμένοι από τις ανθρώπινες συμπεριφορές που έχουν δει από ανθρώπους της Εκκλησίας, κάποια λάθος παραδείγματα. Έτσι αντιδρούν, λέγοντας ότι είναι άθεοι ή ότι εγώ δεν ξαναπατάω το πόδι μου στην Εκκλησία. Όταν όμως τύχει σε κάποια στροφή του δρόμου να γλιστρήσουν οι ρόδες του αυτοκινήτου τους, τότε το πρώτο όνομα που φωνάζουν είναι το όνομα της Παναγίας!  Απ’ ό,τι γνωρίζω, το βασικότερο κριτήριο θα είναι η αγάπη που δώσαμε ή που δεν δώσαμε, οπότε ας προσπαθήσουμε να πορευθούμε στην οδό της αγάπης. Εκεί μπορεί να συναντήσουμε και άθεους ...

Γράφετε και ποιήματα, εκτός των άλλων...

Οι στίχοι που γράφω είναι τελικά το οξυγόνο μου. Πρέπει να εκφράσω αυτό που νιώθω, ένας ευχάριστος τρόπος για μένα είναι κάποια στιχάκια με ομοιοκαταληξία. Παραθέτω ένα ευχαριστήριο ποίημα για τη θεραπεία μου αλλά και για όλες τις ευεργεσίες Του Κυρίου στη ζωή μου:

Βαθιά ανάσα

Βαθιά ανάσα

κοιτάζω το χρονόμετρο,

αυξάνονται οι παλμοί

μετρώ το δευτερόλεπτο.

Βαθιά ανάσα

πριν την αξονική

ογκολογίας διάγνωση,

ήσουν κι Εσύ εκεί...

Βαθιά ανάσα

πριν την παρακέντηση

θυμάμαι αμαρτήματα,

κάνω μια καταμέτρηση.

Βαθιά ανάσα

πριν τη δοκιμασία,

μέσα στο χειρουργείο

σ’ αντίκρισα Μεσσία.

Bαθιά ανάσα

πριν την επέμβαση,

το μόσχευμα να ’ναι δεκτό

να πάρω μια παράταση.

Βαθιά ανάσα

πριν έρθει η ταπείνωση,

το άγιο εισιτήριο,

φωτός Σου η φανέρωση.

Βαθιά ανάσα

μέσα στη ματαιότητα,

ένα ταξίδι της ψυχής

προς την αιωνιότητα.

Βαθιά ανάσα

πριν τη Θεία Μετάληψη,

Σταύρωση, Ανάσταση

ακολουθεί η Ανάληψη.

Βαθιά ανάσα

πριν σου φωνάξω έλεος,

η μόνη ελπίδα είσαι Εσύ,

Χριστέ, ο Πολυέλεος!

7/6/2015

http://ikivotos.gr/post/5725/o-mpasketmpolistas-poy-nikhse-ton-karkino-kai-afierwthhke-ston-theo  

ΔΕΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΓΑ ΘΑΥΜΑ ΠΟΥ ΣΥΓΚΛΟΝΙΖΕΙ ΤΗ ΛΕΡΟ. ΝΙΚΗΣΕ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΜΕ ΤΗ ΧΑΡΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

Η αποκάλυψη του μητροπολίτη κ. Παϊσίου για αγοράκι που είχε όγκο στον εγκέφαλο

Από την Εύα Παπαδάτου

Νίκησε τον καρκίνο με τη βοήθεια της Μεγαλόχαρης! Ρίγη συγκίνησης στη Λέρο για το θαύμα της Παναγιάς του Κάστρου, που έσωσε ένα αγοράκι με όγκο στον εγκέφαλο.
Ο μητροπολίτης Λέρου, Καλύμνου και Αστυπάλαιας κ. Παΐσιος, στον λόγο που εκφώνησε μετά τη λειτουργία για τον εορτασμό της Κοίμησης της Θεοτόκου, μίλησε για θαύμα που έχει αναστατώσει όλο το νησί, ενώ συγκλονισμένος μίλησε στην «Espresso» ο δήμαρχος του νησιού.

Πέρυσι, ο τετράχρονος Ιγκόρ είχε διαγνωστεί με κακοήθη όγκο στον εγκέφαλο και οι γονείς του, συντετριμμένοι και αναζητώντας ένα θαύμα για τον γιο τους, επισκέφτηκαν τον Ιερό Ναό στο Κάστρο της Λέρου. Η μητέρα και ο πατέρας του αγοριού ταξίδεψαν από την Ουκρανία, όπου ζουν μόνιμα, για να προσκυνήσουν στη χάρη της Μεγαλόχαρης και παρακαλώντας τη να γιατρέψει το αγγελούδι τους.

Μιλώντας στην «Espresso» ο δήμαρχος Λέρου Μιχάλης Κόλιας, είπε πως η φετινή λειτουργία που έγινε παραμονή του Δεκαπενταύγουστου, χοροστατούντος του μητροπολίτη, ήταν συγκινητική: «Όταν οι γονείς και το άρρωστο παιδί τους επέστρεψαν στην πατρίδα τους, έκαναν επαναληπτικές εξετάσεις για να δουν σε τι στάδιο  ΠΙΣΤΟΙ • Στιγμιότυπο από τη λιτανεία  της εικόνας της Παναγίας είχε φτάσει ο καρκίνος. Έκπληκτοι έμαθαν ότι η υγεία του μικρού είχε βελτιωθεί σε σημαντικό βαθμό. Φέτος, η μητέρα πήρε το αγοράκι της και επισκέφτηκαν ξανά την Παναγιά του Κάστρου για να ευχαριστήσουν τη Θεοτόκο για το θαύμα που έκανε και έσωσε το παιδάκι της. Ο μικρός με τα ξανθά μαλλιά είχε πράγματι πολύ βελτιωμένη εικόνα και καθ' όλη τη διάρκεια της λειτουργίας ήταν κουλουριασμένος στην αγκαλιά της μητέρας του».

Μάλιστα, ο σεβασμιότατος μητροπολίτης Λέρου, Καλύμνου και Αστυπάλαιας κ. Παΐσιος στον λόγο του μίλησε για σύγχρονο θαύμα της Παναγίας του Κάστρου και στο τέλος χάιδεψε το αγόρι και του χάρισε μία εικόνα της Θεοτόκου.

Κατανυκτικό κλίμα

Ο κ. Κόλιας είπε πως φέτος το κλίμα ήταν περισσότερο κατανυκτικό από τις άλλες χρονιές και υπήρχε συγκίνηση: «Επειδή εμείς πιστεύουμε πως η εικόνα της Παναγιάς είναι όντως θαυματουργή, θεωρώ ότι βοήθησε να γίνει καλά το αγοράκι. Νομίζω πως είναι ένα ακόμα δείγμα του ότι δεν πρέπει να χάνουμε την πίστη μας, να προσευχόμαστε και όλοι μαζί να είμαστε ενωμένοι για να προχωρήσουμε μπροστά».

ΟΤΑΝ Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΟΧΑΡΗΣ ΔΑΚΡΥΣΕ

Δεν είναι η πρώτη φορά, όμως, που στη Λέρο γίνεται λόγος για θαύμα της Παναγίας. Πριν από τέσσερα χρόνια, πάλι παραμονή Δεκαπενταύγουστου, η εικόνα της Μεγαλόχαρης στο Παλιόκαστρο είχε δακρύσει, με αποτέλεσμα εκατοντάδες χριστιανοί να κατακλύσουν το νησί για να προσευχηθούν και να δουν με τα μάτια τους το θαυμαστό φαινόμενο.  Ολα είχαν αρχίσει το απόγευμα της 14ης Αυγούστου, όταν πιστοί είχαν πάει στον Ιερό Ναό του Αγίου Φανουρίου, όπου βρισκόταν από την 1η Αυγούστου η εικόνα, για να τη συνοδεύσουν πίσω στο Παλιόκαστρο για τον εορτασμό της Παναγίας. Όταν οι πιστοί άρχισαν να προσκυνούν, μια γυναίκα παρατήρησε ότι από τα μάτια της Παναγίας έτρεχαν δάκρυα.

www.espressonews.gr/cover-story/2017/08/164517/nikise-ton-karkino-me-ti-hari-tis-panagias

με πληροφορίες από την

www.rodiaki.gr/article/372259/mhtropolh-leroy-to-thayma-ths-panagias-toy-kastroy-se-agoraki-me-sobaro-problhma-ygeias 

ΤΗΝ ΕΓΧΕΙΡΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΚΑΝΕ ΤΑ ΞΗΜΕΡΩΜΑΤΑ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ!

Την εγχείρηση στην έκανε τα ξημερώματα ο γέροντας Παΐσιος!

30 Αυγούστου 2017

Διήγηση Νικολάου Κουλούρη, Καθηγητού στο Τμήμα Νομικής στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου:

«Το έτος 2012, ο φοιτητής μου στο Τμήμα Νομικής του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου Στέλιος Κρεούζος, ο οποίος είναι δημοσιογράφος του ΡΙΚ, διαγνώσθηκε με υγρό στους πνεύμονες και στην καρδιά. Ταλαιπωρήθηκε επί ένάμισυ έτος νοσηλευόμενος για μεγάλα χρονικά διαστήματα σε Νοσοκομείο. Τελικά, ο θεράπων ιατρός του συνέστησε να υποβληθή σε χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση του υγρού, ώστε να σταματήση η ταλαιπωρία του. Η επέμβαση αυτή διακρίνεται από μη αμελητέο βαθμό επικινδυνότητας, όπως ανέφερε στον φοιτητή μου ο χειρουργός. Την παραμονή της προγραμματισμένης ημέρας για την επέμβαση, ο φοιτητής μου έκανε εισαγωγή στο Νοσοκομείο. Τον είχε καταλάβει εύλογη άγωνία για την έκβαση της επέμβασης. Το απόγευμα τον επισκέφθηκε μιά ξαδέλφη του και του έφερε ένα βιβλίο για τον Γέροντα και ήδη όσιο Παΐσιο τον Αγιορείτη, λέγοντάς του ότι η ανάγνωσή του θα τον βοηθήση να ηρεμήση. Υπ’ όψη ότι ο φοιτητής μου μέχρι τότε είχε μόνο επιδερμική, τυπική σχέση μέ τον θεό και την Ορθόδοξη πίστη, όπως δυστυχώς οι περισσότεροι Έλληνες. Ο φοιτητής μου άρχισε να διαβάζη το βιβλίο του Οσίου. Κάποια στιγμή, φθάνει στο σημείο, όπου σύμφωνα με τον βιογράφο του, ο Όσιος ζήτησε από τον Θεό «να του στείλη έναν καρκίνο για να τον δοκιμάση», γεγονός το οποίο εντυπώσιασε ιδιαιτέρως τον φοιτητή μου. Η επόμενη όμως ρήση του Οσίου ήταν αυτή πού τον συγκλόνισε: «Θεέ μου, η κάθε ημέρα της ζωής μου είναι στά χέρια Σου!». Ο φοιτητής μου τότε άρχισε να επαναλαμβάνη αδιαλείπτως τη ρήση αυτή του Οσίου, ενώ δάκρυα άρχισαν να του κατακλύζουν τα μάτια. Ο φοιτητής μου κλαίγοντας συνεχώς και ιδιαιτέρως συγκινημένος εξακολουθούσε να αναφωνή: «Θεέ μου, η κάθε ημέρα της ζωής μου είναι στα χέρια Σου!». Ήταν μια μορφή έμμεσης, αλλά ουσιαστικότατης προσευχής προς τον Θεό για την επιτυχία της επέμβασης.

Η σύζυγός του ακούγοντάς τον, μπήκε στο θάλαμο και θορυβημένη τον ρώτησε γιατί κλαίει, προσπαθώντας να τον καθησυχάση ότι όλα θα πάνε καλά με την επέμβαση. Αυτός της ζήτησε να τον αφήση μόνο του στον θάλαμο, να πάη σπίτι τους για να φροντίση τα δύο ανήλικα παιδιά τους και να κοιμηθή και της υποσχέθηκε ότι θα ηρεμήση. Έτσι, ο φοιτητής μου παρέμεινε μόνος του στον θάλαμο, εξακολουθώντας να αναφωνή τη ρήση του Οσίου και να κλαίη. Κάποια στιγμή, σε προχωρημένη ώρα της νύχτας, ο φοιτητής μου αντιλήφθηκε σαν σε οπτασία την παρουσία στο πλάϊ του ενός ρασοφόρου άνδρα. Ενστικτωδώς και δίχως να συναισθάνεται πλήρως την ουσία των λόγων του, απευθύνθηκε στον ρασοφόρο αυτόν λέγοντάς του: «Γέροντα Παΐσιε, εάν έχης έλθει για εμένα, σε παρακαλώ βοήθησέ με να έχη επιτυχή έκβαση η επέμβαση». Και εξακολούθησε κλαίγοντας να επαναλαμβάνη την ανωτέρω ρήση του Οσίου: «Θεέ μου, η κάθε ημέρα της ζωής μου είναι στα χέρια Σου!». Αυτό διήρκησε μέχρι τις 5.45΄ τα ξημερώματα της ημέρας της προγραμματισμένης επέμβασης, οπότε και τον φοιτητή μου τον πήρε ο ύπνος, θυμάται την ώρα αυτή, γιατί λίγο πριν τον πάρει ο ύπνος είχε κοιτάξει το ρολόι του. Στις 7.00΄ το πρωί ήλθε ο νοσοκόμος και τον ξύπνησε, ώστε να τον προετοιμάση για την επέμβαση. Έκπληκτος ο νοσοκόμος διαπίστωσε ότι τα ρούχα και τα σεντόνια του κρεββατιού του φοιτητή μου ήταν μούσκεμα. Τον ρώτησε εάν χύθηκε νερό επάνω του, πράγμα το οποίο αρνήθηκε ο φοιτητής μου. Ο νοσοκόμος, άφου τον βοήθησε να βάλη στεγνά ρούχα, τον μετέφερε σε διπλανό θάλαμο, ώστε να κάνη μιά τελική μέτρηση για να διαπιστωθή η ακριβής θέση και ποσότητα του ύγρου στους πνεύμονες και στην καρδιά, ώστε να καθοδηγηθή ο χειρουργός για την επέμβαση. Ο χειριστής του μηχανήματος, αφού έκανε την μέτρηση, είπε στον νοσοκόμο να μεταφέρη τον φοιτητή μου σε ένα άλλο μηχάνημα μέτρησης, δεδομένου ότι το συγκεκριμένο μηχάνημα, το οποίο πάθαινε συχνά βλάβες, δέν έδειξε κάτι. Πράγματι, τον μετέφερε στο άλλο μηχάνημα μέτρησης, το οποίο δεν είχε εμφανίσει ποτέ βλάβη και ήταν ιδιαίτερης αξιοπιστίας. Έκπληκτος ο χειριστής του διαπίστωσε από την μέτρηση ότι δεν υπήρχε υγρό σε κανένα σημείο του σώματος του φοιτητή μου. Αμέσως επικοινώνησε με τον χειρουργό, αναφέροντάς του το γεγονός. Υπ’ όψη ότι ο συγκεκριμένος χειρουργός είναι κοντά στον Θεό και είχε υπ΄ όψη του από μεσολαβήσασα διήγηση του φοιτητή μου τα διαδραματισθέντα κατά τη διάρκεια της νύχτας στον θάλαμό του. Ο χειρουργός είπε στον χειριστή του μηχανήματος: «Πάει το μυαλό μου στο τί έχει συμβή, αλλά για να βεβαιωθούμε πλήρως, να μεταφέρης τον ασθενή στον αξονικό τομογράφο με παραπεμπτικό σημείωμα περί διάγνωσης της θέσης και της ποσότητας του υγρού στο σώμα του». Όπερ και εγένετο. Μετά την ολοκλήρωση της εξέτασης, ο ιατρός πού μελέτησε τα ευρήματά της, επικοινώνησε με τον χειρουργό του φοιτητή μου, λέγοντάς του ότι κάποιο λάθος έχει γίνει στο παραπεμπτικό σημείωμα και ότι για άλλο λόγο πρέπει να του έχη στείλει τον ασθενή για εξέταση. Και αυτό, γιατί από την εξέταση προέκυψε ότι «δεν υπάρχει ίχνος υγρού στο σώμα του ασθενούς!». Ο χειρουργός τότε έδωσε εντολή στον νοσοκόμο να επαναφέρη τον ασθενή στο θάλαμό του. Εκεί τον επισκέφθηκε αμέσως και του ζήτησε να βγάλη τη νοσοκομειακή φόρμα εγχείρησης, να φορέση τα ρούχα του και να φύγη για το σπίτι του. Στην εύλογη απορία του φοιτητή μου: «Μα, γιατρέ, τί θα γίνη με την εγχείρηση;», ο χειρουργός του απάντησε: «Την εγχείρηση στην έκανε τα ξημερώματα ο γέροντας Παΐσιος!».

«Τα ανωτέρω, μου τα διηγήθηκε ενώπιος ενωπίω ο ίδιος ο φοιτητής μου, ο οποίος έκτοτε δοξάζει καθημερινά τον θεό και μνημονεύει με ευγνωμοσύνη τον ήδη όσιο Παΐσιο».

Πηγή: Όσιος Παΐσιος, (Μαρτύριες – Περιστατικά – Διδαχές), § Έκανε την εγχείρηση, σελ. 270-274, Έκδοσις «Ενωμένη Ρωμιοσύνη, Σειρά «Ορθόδοξο Βίωμα», Τόμος 3, Θεσσαλονίκη 2015. 

Π. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΤΣΙΟΥ: ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ, ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ, ΤΗΝ ΜΑΣΩΝΙΑ, ΤΑ ΕΘΝΗ

Αποσπάσματα μίας συνέντευξης και μίας ομιλίας του π. Γεωργίου Κάλτσιου για επίκαιρα θέματα που μας αφορούν.

Ερώτηση: Πάτερ, κατά τη γνώμη σας, μπορεί ένας Χριστιανός, ένας Μουσουλμάνος και ένας Εβραίος να ζήσουν μαζί ειρηνικά και αρμονικά, και αν ναι, τότε ποιο θα είναι το μυστικό;

π. Γεώργιος Κάλτσιου: Ο αμοιβαίος σεβασμός. Είναι η μόνη ένδειξη καλής αρμονίας. Σε καμμία περίπτωση δεν είναι η συμμετοχή στην κοινή προσευχή ή σε κοινές λειτουργίες. Αυτό θα έρθει σε αντίφαση με τα διαφορετικά δόγματα ή θρησκείες.

Ερ.: Λατρεύουν όλοι τον ίδιο Θεό;

π. Κάλτσιου: Όχι πάντα (γελάει).. Εμείς γνωρίζουμε μόνο τον Ένα (Τριαδικό) Θεό που μας αποκαλύφθηκε και λατρεύουμε μόνο Αυτόν. Άλλες μορφές (θεών) είναι στρεβλωμένες ή ψεύτικες.

Ερ.: Βοηθήστε μας παρακαλώ να καταλάβουμε σωστά τον ακόλουθο στίχο: «ότι πάντες οι θεοί των εθνών δαιμόνια» (Ψαλμ. 95, 5).

π. Κάλτσιου: Ναι. Διότι όλοι εκείνοι που λατρεύονταν ήτανε είδωλα… Είχαν οφθαλμούς αλλά δεν είδαν, είχαν στόμα αλλά δεν μίλησαν και αυτιά αλλά δεν άκουσαν, όπως είπε ο ψαλμωδός. Ήταν λοιπόν όλα είδωλα, και είδωλα είναι αυτά που είναι κατ’ εικόνα του διαβόλου. Δεν είναι δύσκολο να το καταλάβει κανείς αυτό.

Ερ.: Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο μεγαλύτερος πειρασμός που αντιμετωπίζει σήμερα ένας πιστός Ορθόδοξος;

π. Κάλτσιου: Ο οικουμενισμός.

Ερ.: Η επόμενη ερώτησή μου ήταν αν συμφωνείτε με τον οικουμενικό διάλογο αλλά…

π. Κάλτσιου: Όχι. Απολύτως όχι. Διότι ο οικουμενισμός είναι μία πιο απαλή μορφή της μασωνίας. Η μασωνία προσπαθεί να καταργήσει την Ορθόδοξη πίστη και τον Χριστιανισμό γενικά. Ο οικουμενισμός προσπαθεί να κυριαρχήσει μέσα από κάποια ιδανικά τα οποία μπορεί να φαίνονται πολύ γενναιόδωρα: ‘Γιατί να έχουμε διαφωνίες αναμεταξύ μας;’ ‘Ας ζήσουμε σαν αδέλφια’, ‘Ας αγαπάμε ο ένας τον άλλον’, ‘Μπορούμε να λατρεύουμε μαζί και να προσευχόμαστε μαζί’. Πράγματα τα οποία δεν επιτρέπονται στην Ορθοδοξία. Όλες οι 7 Οικουμενικές Σύνοδοι απαγορεύουν την συμπροσευχή με εκείνους που βρίσκονται έξω από την Ορθόδοξη πίστη. Εάν δεν υπακούσουμε σε αυτούς τους Κανόνες, εάν υποταχθούμε στον οικουμενισμό, στις πιέσεις και στις υποσχέσεις της Δύσης -που είναι όλα μάταια ψέματα- σημαίνει ότι παραβαίνουμε όλους τους Κανόνες της Ορθόδοξης Εκκλησίας, της πραγματικής Οικουμενικής Εκκλησίας.

Ερ.: Πάτερ, είπατε ότι η μασωνία δεν έπαιξε ρόλο. Σημαντικό να πω;

π. Κάλτσιου: Όχι. Διότι πάντοτε διαστρέβλωνε την αλήθεια…

Ερ.: …έπαιξε όμως κάποιο ρόλο στην ιστορία…

π. Κάλτσιου: Δηλαδή;

Ερ.: Στην ανεξαρτησία των εθνών!

π. Κάλτσιου: Τα κράτη δημιουργήθηκαν, καθορίστηκαν, βάσει των δικών τους αρχών / αξιών. Η μασωνία δημιούργησε την Γαλλική επανάσταση όπως και την Ρωσσική επανάσταση αλλά κατά τη διάρκεια όλης αυτής της ιστορικής περιόδου όταν η μασωνία χρειαζόταν να εκλέξει κάποιον στην εξουσία. Στην αρχή υποστήριζε τους βασιλιάδες αλλά αργότερα τους εκθρόνισε με σκοπό να δημιουργήσει τα κράτη για να συντελέσει αργότερα στην πτώση τους. Και τώρα προσπαθεί να δημιουργήσει μία ενιαία Αυτοκρατορία όπου λίγοι ‘χρισμένοι’, από ποιόν δεν ξέρω, θα πρέπει να είναι οι ηγέτες του κόσμου.

Ερ.: Και αναφέρατε ότι η μασωνία έχει σχέδιο.

π. Κάλτσιου: Οπωσδήποτε έχει, και το σχέδιό τους είναι να υποδουλώσουνε όλον τον κόσμο.

Ερ.: Λέγεται ότι οι ΗΠΑ είναι δημιουργία της μασωνίας.

π. Κάλτσιου: Πολύ πιθανό να είναι αλήθεια.

Ερ.: Πως νοιώθετε για την ανάμειξη των ΗΠΑ σε αυτό;

π. Κάλτσιου: Η Αμερική είναι πολύ αναμεμειγμένη διότι οι περισσότεροι πρόεδροι των Ηνωμένων Πολιτειών ήταν μασώνοι. Ο Μπους ανήκει στο αποακαλούμενο ‘Κρανίο και Οστά’ και μπορείς να καταλάβεις τι σημαίνει αυτό.

Ερ.: Αλλά και ο πατέρας του ήταν αναμεμειγμένος…

π. Κάλτσιου: Ναι ήταν.

Ερ.: Και ποια ήταν η εμπειρία σας όταν τον συναντήσατε; [τον Μπους τον πρεσβύτερο]

π. Κάλτσιου: Ήταν στην πτώση του κομμουνισμού, στην ‘επανάσταση’ (απ’ τον Δεκ. του ’89) όταν με κάλεσαν στον Λευκό Οίκο. Με είχε καλέσει και ο Ρέιγκαν παρεμπιπτόντως. Ο Μπους δεν είχε τίποτε το ιδιαίτερο. Για τον Ρέιγκαν ένοιωσα ότι δεν ήταν μασώνος. Είχε ένα χάρισμα το οποίο μπορεί να ήταν αποτέλεσμα των ρόλων που έπαιζε (ηθοποιός) αλλά αναλύοντας τα πράγματα εκ των υστέρων πιστεύω ότι ο Θεός είχε επενδύσει κάτι στον Ρέιγκαν. Ο Μπους (ο πρεσβύτερος) δεν είχε τίποτα το ιδιαίτερο. Ο γιός του όμως έχει αλλά από την κακή πλευρά. Οι Αμερικανοί έχουν μεγάλο ζήλο για την χώρα τους, υπερβολικό ορισμένες φορές.

Ερ.: Έχει γίνει δηλαδή αντικείμενο εκμετάλλευσης;

π. Κάλτσιου: Σίγουρα, αυτή η αρετή έχει γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης. Ο Μπους ταΐζει την Αμερική με το γνωστό σλόγκαν ότι η Αμερική είναι η καλύτερη χώρα, η πιο δυνατή, η πιο σωστή, η πιο δημοκρατική και ότι η αποστολή είναι να διαδώσει την δημοκρατία σε όλον τον κόσμο. Η ψυχή έχει σημασία, όχι η δημοκρατία.

***

ομιλεί ο π. Γεώργιος Κάλτσιου

Ένα πνεύμα προβάλλει στην Ευρώπη και γενικά στον κόσμο. Ένα νεοεποχίτικο πνεύμα το οποίο αλλάζει συχνά την μορφή του και την ρητορεία του, χτυπώντας τον Χριστιανικό κόσμο απ’ όλες τις πλευρές. Έχει ευγενή εικόνα και λόγο ελκυστικό αλλά ύπουλο σκοπό.

Αυτό το πνεύμα μπορεί να μιλήσει με όμορφα λόγια για την οικογένεια αλλά ο σκοπός του είναι να την εξοντώσει. Μπορεί επίσης να μιλήσει για την Εκκλησία με ‘αγάπη’ για όλους, ένα είδος θρησκευτικού συγκρητισμού, αλλά το βασικό κίνητρο είναι να διασπάσει την Ορθοδοξία. Μπορεί να μιλήσει για τα έθνη και τις πατρίδες τους, σα να είναι κάτι που θέλει να στηρίξει, αλλά σκοπός του είναι να καταστρέψει και την Εκκλησία και τα έθνη.

Αυτό το πνεύμα ονομάζεται οικουμενισμός.

Και όλο αυτό το ‘όμορφο’ κήρυγμα, το οποίο παίρνει πολλές μορφές, έχει έναν μοναδικό σκοπό: την καταστροφή όλων των εθνών, την διάλυση κυρίως της Ορθόδοξης Εκκλησίας και την εγκαθίδρυση μίας ομάδας ηγετών, χρισμένοι από δεν ξέρω ποιον, για να υποτάξουν όλα τα έθνη στο πνεύμα τους, να τα μυήσουν σε καθορισμένα κοινωνικά, πολιτικά και θρησκευτικά συστήματα έτσι ώστε να μπορούν να κατευθύνουν τις παγκόσμιες εξελίξεις.

Αδελφοί. Ας μην απατώμεθα. Ζω ανάμεσα σε αυτούς που διαδίδουν αυτές τις νεοεποχίτικες ιδέες που έχουν σκεπάσει τον κόσμο και αισθάνομαι την καρδιά τους. Δεν έχουν καλό σκοπό για την Εκκλησία μας. Κάτω από το πρόσχημα της Χριστιανικής αγάπης, της Χριστιανικής ειρήνης, κρύβουν τις ύπουλες προθέσεις τους.

Ήρθα εδώ να σας πω να μην παρασυρθείτε. Παρατηρώ μία έντονη οικουμενική τάση εντός της Ορθοδόξου Εκκλησίας, τόσο δυνατή που επηρεάζει κληρικούς και πιστούς.

Έχετε ακούσει για το Ταϊζέ; Το Ταϊζέ ήταν το κέντρο αυτής της καταστροφικής οικουμενικής κίνησης. Ήταν το κέντρο της νέας εποχής όπου σε ένα μυστικιστικό περιβάλλον ο αδελφός Roger εμφανίστηκε ντυμένος στα λευκά όπως ο πάπας ή ο Χριστός και παιδιά έκατσαν κάτω με σταυρωμένα πόδια ενώ λικνίζονταν στον ρυθμό μιας απόκρυφης τελετουργίας. Δεν υπήρχε καμμία ιερότητα σ’ εκείνο το μέρος. Ήταν μία ιεροσυλία.

Σε αυτό το νεοεποχίτικο πνεύμα που αναφέρομαι δεν υπάρχει τίποτα ως απόλυτη αξία. Διότι σκοπός τους είναι να καταστρέψουν όλα τα στοιχεία της Πίστεως, τα ευγενή κοινά στοιχεία πάνω στα οποία βασιζόμαστε. [Αυτό γίνεται] από τη στιγμή που δεν υπάρχει απόλυτη αξία. Η αλήθεια κατά την άποψή τους είναι αυτό που εγώ κατέχω [υποκειμενική αλήθεια]. Συνεπώς, όταν ο γείτονάς μου είναι λάθος εγώ δεν μπορώ να του πω ότι πλανάται ούτε κι εκείνος μπορεί να μου πει ότι λανθάνω, διότι είμαστε αυθύπαρκτες οντότητες. Έχουμε τις απόψεις μας οι οποίες είναι μεν [για εμάς] αδιαμφισβήτητες αλλά μπροστά στους άλλους δεν έχουν καμμία αξία.

Αυτό το παιχνίδι με το κρυφτούλι της αλήθειας είναι πονηρή επινόηση του Σατανά. Στους καιρούς μας οι δόλιες σκοπιμότητες αποκρύπτονται.

Τονίζουν την ιδέα της ‘παγκόσμιας αγάπης’.

Προσφέρουν υποτροφίες στη θεολογία. Σπουδάζεις στη Δύση και επιστρέφεις με οικουμενι(στι)κές αρχές.

Χρηματοδοτούν Εκκλησίες.

Και είσαι έτοιμος για οποιονδήποτε συμβιβασμό διότι σε εκπαιδεύουν σε αυτό το πνεύμα του συμβιβασμού που έχει πολλά πρόσωπα, σαν έναν δράκο που αλλάζει συνέχεια μορφές για να αποπλανήσει.

Γι’ αυτό λέω, να λυπάστε εκείνους που θα παρασυρθούν από τον οικουμενισμό και να τιμάτε εκείνους που θα κρατηθούν (στην ορθή πίστη) ως το τέλος.

***

Μετάφραση Φαίη για το ιστολόγιο ΑΒΕΡΩΦ.

Η ομιλία του π. Γεωργίου έγινε το 2005, ένα έτος πριν την κοίμησή του.

http://aktines.blogspot.gr