ΑΝ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ, ΑΡΧΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟΣ ΔΡΟΜΟΣ.

Παρασκευή 29 Σεπτεμβρίου 2017

ΕΠΕΙΔΗ ΕΝΑΣ ΘΕΟΣ ΥΠΑΡΧΕΙ, ΕΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Ο ΜΕΣΙΤΗΣ!

Διότι ένας είναι ο Θεός, ένας είναι και ο μεσίτης μεταξύ του Θεού και των ανθρώπων, ο Ιησούς Χριστός. 

(Επιστολή Α’ προς Τιμόθεον 2,5)    

Ο ΘΕΟΣ, ΑΓΑΠΗ ΕΣΤΙ!


Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΑΓΑΠΗ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΕΙ, ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ!


ΟΤΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!


Είπε γέρων της ερήμου: Όταν υπάρχει Χάρη του Θεού σε αυτό που κάνεις, να περιμένεις πόλεμο από τον πειρασμό που εξαγριώθηκε! 

ΑΓΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ Ο ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ: Ο ΤΑΠΕΙΝΟΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΦΤΕΙ!


ΣΤΑΡΕΤΣ ΒΑΡΣΑΝΟΥΦΙΟΣ: ΟΤΑΝ ΣΑΣ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ!


ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΑΦΗΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!


Πέμπτη 28 Σεπτεμβρίου 2017

ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΣΤΑ ΦΙΤΖΙ

Στο δεύτερο µεγαλύτερο νησί των Φίτζι, το Βανούα Λέβου, ο ιεραποστολικώς υπεύθυνος του νησιού πατήρ Βαρνάβας µαζί µε τον ιεροµόναχο Σάββα, επισκέφθηκαν το νοσοκοµείο της πόλης Labasa, για να παρηγορήσουν έναν άρρωστο.

Καθώς συζητούσαν µε τον άρρωστο, στην άλλη άκρη του διαδρόµου άκουσαν δυνατές αφύσικες κραυγές, και παραξενεµένοι από το αποτρόπαιο του ακούσµατος, κινήθηκαν για να βοηθήσουν.

Σε παρακείµενο δωµάτιο, βρισκόταν µία κοπέλα ξαπλωµένη στο κρεβάτι, η οποία έκλεινε τα αφτιά της µε τα χέρια της, κουνούσε το κεφάλι αριστερά-δεξιά και κραύγαζε µε τρόπο ανατριχιαστικό. Οι νοσοκόµες, φοβισµένες, στέκονταν χωρίς να µπορούν να καταλάβουν τι συνέβη.

Ο πατήρ Σάββας πλησίασε µια νοσοκόµα και της λέει: «Είµαστε από την ελληνική ορθόδοξη Εκκλησία. Μπορούµε µόνο να τη σταυρώσουµε;». Τότε βγάζει το σταυρό, ο οποίος είχε µέσα Τίµιο Ξύλο και άρχισε να τη σταυρώνει στο πρόσωπο. Όσο τη σταύρωνε, τόσο πιο πολύ αυτή ούρλιαζε. Στο τέλος, ο ιερέας έβαλε το σταυρό στο στόµα της κοπέλας και αµέσως αυτή ηρέµησε. Ήταν καθαρά δαιµονισµένη και µε τη δύναµη του Τιµίου Ξύλου το δαιµόνιο έφυγε.

Το περιστατικό αυτό µάς θυµίζει τα λόγια του τροπαρίου της Παρακλητικής, «Μεγάλη τοῦ Σταυροῦ σου, Κύριε, ἡ δύναµις· ἐπάγη γάρ ἐν τόπῳ καί ἐνεργεῖ ἐν κόσµῳ» (ήχος Γ’, Πέµπτη εσπέρας, απόστιχα – µαρτυρικό).

Ο Χριστός ήρθε στη γη και σταυρώθηκε για τη σωτηρία όλου του κόσµου. Γι” αυτό και η δύναµη του Τιµίου Ξύλου του Σταυρού δεν περιορίζεται µόνο στους Χριστιανούς, αλλά και σε κάθε άνθρωπο, που είναι κάτω από την εξουσία του Σατανά. 

Η θεραπεία της Φιτζιανής αυτής κόρης µε την επαφή του Τιµίου Ξύλου, αλλά και την πίστη των πατέρων που σκέφτηκαν να τη σταυρώσουν µε αυτό ήταν το καλύτερο κήρυγµα για την ίδια, τους δικούς της και όλους, όσοι υπήρξαν µάρτυρες αυτού του θαύµατος.

Οταν ο Χριστός έλεγε στους Μαθητές του ότι θα είναι µαζί τους, καθώς θα κηρύττουν το Ευαγγέλιό Του, αυτό ακριβώς εννοούσε: τη ζωντανή παρουσία Του µαρτυρούµενη µε τα επακολουθούντα σηµεία και τέρατα.

Εποµένως την Ιεραποστολή την κάνει ο ίδιος ο Χριστός χρησιµοποιώντας ως όργανά Του απλούς ανθρώπους σαν τον Φιτζιανό πατέρα Βαρνάβα και τον απλοϊκό µοναχό Σάββα.

Ιεραποστολή δεν είναι υπόθεση κοσµικής σοφίας, αλλά πίστεως «δι” αγάπης ενεργουµένης».

† Ο Νέας Ζηλανδίας Αµφιλόχιος

ΘΕΟΛΟΓΟΙ ΗΜΑΘΙΑΣ, ΜΕ ΤΑ ΝΕΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙΤΑΙ ΜΕΤΑΒΟΛΗ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ

Ανακοίνωση της  Ένωσης Θεολόγων Νομού Ημαθίας σχετικά με το νέο Πρόγραμμα Σπουδών για το μάθημα των Θρησκευτικών στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση 

Στο υπ’ αρ. φ. Β 2920/13-9-2016 ΦΕΚ, δημοσιεύθηκε η υπ’ αρ. πρωτ. 143575/Δ2/7-9-2016 απόφαση του Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων με θέμα «Πρόγραμμα Σπουδών του μαθήματος των Θρησκευτικών στο Δημοτικό και στο Γυμνάσιο».

Όπως προκύπτει από το ίδιο το κείμενο του μόνου άρθρου της προσβαλλομένης, με την ανωτέρω απόφαση πραγματοποιείται μία ριζική αλλαγή στο χαρακτήρα του μαθήματος των θρησκευτικών στο Δημοτικό και στο Γυμνάσιο, αλλοιώνοντας τον από ιδρύσεως του Ελληνικού Κράτους μέχρι σήμερα χαρακτήρα του. Συγκεκριμένα, το μέχρι πρότινος διδασκόμενο μάθημα των θρησκευτικών,  όπως αυτό ορίστηκε από τη Διεθνή Σύμβαση της Ρώμης της 4ης Νοεμβρίου 1950, το Σύνταγμα, το Νόμο και τις Δικαστικές Αποφάσεις, είχε χαρακτήρα διδακτικό της θρησκείας των μαθητών, οι οποίοι είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία στην Ελλάδα, βαπτισμένοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, ενώ παράλληλα, υπήρχαν και στοιχεία θρησκειολογίας διδασκόμενα από την Στ’ Δημοτικού και μέχρι την Γ’ Λυκείου, και πάντως σε χωριστά κεφάλαια και όχι αναμεμιγμένα με τη διδασκαλία της Ορθόδοξης Πίστης, την οποία δικαιωματικά διδάσκονταν οι Ορθόδοξοι μαθητές.
Παράλληλα, παρεχόταν η δυνατότητα απαλλαγής από το μάθημα για τους μη Ορθοδόξους μαθητές, ενώ υπάρχει και διδάσκεται εναλλακτικά, ομολογιακού περιεχομένου μάθημα των θρησκευτικών για τους Έλληνες Μουσουλμάνους, Εβραίους και Ρωμαιοκαθολικούς, με το οποίο οι ετερόθρησκοι και ετερόδοξοι αυτοί μαθητές, διδάσκονται, ως δικαιούνται, την πίστη των γονέων τους σύμφωνα με το ανωτέρω νομοθετικό πλαίσιο και το άρθρο 55 § 5 του ν. 4386/2016.
Με το νέο πρόγραμμα σπουδών που εισάγει το Νέο Πρόγραμμα Θρησκευτικών, το μέχρι πρότινος Χριστιανικό Ορθόδοξο μάθημα, μετατρέπεται σε ιδιότυπη θρησκειολογία, στην οποία  αναμειγνύονται η Ορθόδοξη Πίστη με τα υπόλοιπα Δόγματα και Θρησκεύματα, δημιουργώντας σύγχυση στους μαθητές, ιδιαίτερα σε εκείνους των τάξεων του Δημοτικού και του Γυμνασίου, οι οποίοι κατά κανόνα λόγω του νεαρού της ηλικίας τους αγνοούν και τα βασικότερα σημεία της πίστης στην οποία ανήκουν, ως βαπτισμένοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί.
 Στη διάταξη του άρθρου 3 του ισχύοντος Συντάγματος, στην κεφαλίδα του οποίου γίνεται ρητή επίκληση της "Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος", ορίζεται ότι : "1. Επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα είναι η θρησκεία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού. Ταυτόχρονα, στη διάταξη του άρθρου 16 [παρ. 2] του Συντάγματος ορίζεται ότι: "Η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του κράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες".
     Η επιχειρούμενη με την προσβαλλόμενη υπουργική απόφαση μετατροπή του χαρακτήρα του μαθήματος, από ορθόδοξο μάθημα, σε μάθημα γνώσεων των θρησκειών, ουσιαστικά ακυρώνει το αναμφισβήτητο δικαίωμα των γονέων και των μαθητών για παροχή θρησκευτικής εκπαίδευσης, σύμφωνα με τις δικές τους θρησκευτικές πεποιθήσεις. Ο δε χώρος που δίνεται στη διδασκαλία της Ορθόδοξης Πίστης ανάμεσα στα άλλα θρησκεύματα, δεν είναι επαρκής – ούτε καν πρωτεύων - και δεν καλύπτει το δικαίωμα θρησκευτικής εκπαίδευσης κατά τα δεδομένα της κοινής πείρας και εν όψει του ειδικού σκοπού στον οποίον αποβλέπει το Σύνταγμα, οι Διεθνείς Συνθήκες και η κείμενη νομοθεσία.
Επιπλέον, η συνύπαρξη στα διδασκόμενα κεφάλαια στοιχείων από διαφορετικές θρησκείες, δημιουργεί σύγχυση στους μαθητές και όχι μόνο δεν καλύπτει το δικαίωμα στη θρησκευτική τους εκπαίδευση, αλλά αναμφισβήτητα καλλιεργούνται αμφιβολίες στους άπειρους και χωρίς επαρκή βαθμό για κρίση νεαρούς μαθητές, σχετικά με τη θρησκεία στην οποία ανήκουν.
Επιπρόσθετα, λόγω του ότι με την προσβαλλομένη εισάγεται η ταυτόχρονη διδασκαλία διαφορετικών προσεγγίσεων των επί μέρους θρησκειών σε διάφορα κοινωνικά θέματα που αφορούν τους μαθητές δημιουργείται ο άμεσος κίνδυνος οι μαθητές με τα νέα προγράμματα σπουδών να υιοθετούν άκριτα, πεποιθήσεις και παραδοχές, ξένες προς τη δική τους πίστη. Επιχειρείται, δηλαδή, με τα νέα προγράμματα σπουδών μία διείσδυση στη θρησκευτική τους συνείδηση, με σκοπό τη μεταβολή της, καθώς ακόμη και στην ίδια την εισηγητική έκθεση που περιέχεται στην προσβαλλόμενη απόφαση, γίνεται λόγος για «αναστοχασμό» των μαθητών πάνω στα θέματα της θρησκείας.

Στο δε οδηγό εκπαιδευτικού του «Προγράμματος σπουδών» σχετικά με τη νέα ύλη του μαθήματος των θρησκευτικών αναφέρεται επί λέξει ότι αυτό αποσκοπεί εις το:
«Να αφυπνίσει την αντίληψη του μαθητή, ώστε να συνειδητοποιήσει τις θρησκευτικές «προκατανοήσεις του, δηλαδή την λανθάνουσα μερικώς αρθρωμένη θρησκευτική του «παράδοση. Να τον βοηθήσει να μετακινηθεί από τις προκατανοήσεις του και να «διαλεχθεί με τις αφηγήσεις και τον λόγο βασικών θρησκευτικών αλλά και κοσμικών «παραδόσεων, που αρνούνται την θρησκευτική αλήθεια.
Άλλο απόσπασμα επεξηγεί, ότι:  «Οι μαθητές είναι ανάγκη, να μην διαποτίζονται σε μία θρησκευτική άποψη, οπότε το «προτεινόμενο πρόγραμμα σπουδών τους προσφέρει ευκαιρίες να μελετήσουν και να «στοχαστούν πάνω σε διαφορετικές θρησκευτικές και φιλοσοφικές θεωρήσεις».

Κατ' απόλυτη αντιστοιχία η διδασκαλία του μαθήματος όπως επιβάλλεται δια της προσβαλλομένης καθίσταται μη λειτουργική και αναποτελεσματική για τους μαθητές, καθώς αυταπόδεικτα δεν παρέχονται οι απαιτούμενες γνώσεις πάνω στην πίστη τους, εν προκειμένω πάνω στην Ορθόδοξη Χριστιανική πίστη, στην οποία κατά τεκμήριο ανήκουν οι περισσότεροι Έλληνες.
Η πολυθρησκειακή προσέγγιση των νέων Προγραμμάτων Σπουδών στα Θρησκευτικά, όχι μόνο δεν λύνει τις απορίες τους, αλλά αντιθέτως τις αυξάνει, οδηγώντας τους σε σύγχυση και πιθανόν σε απόρριψη οποιασδήποτε θρησκευτικής παραδοχής, με το πρόσχημα της δήθεν απόλυτης ταύτισής τους.

Συμπερασματικά:
 1. Το νέο Πρόγραμμα Σπουδών για το μάθημα των Θρησκευτικών αλλοιώνει τον μέχρι σήμερα Ορθόδοξο κατά βάση χαρακτήρα του μαθήματος, εντάσσοντας στην πράξη ένα μοντέλο διδασκαλίας που έχει όχι απλώς ουδετερόθρησκο, παρά κυρίως πανθρησκειακό χαρακτήρα.
2. Με τον τρόπο που επιβάλλεται να γίνει η διδασκαλία δημιουργείται ιδεολογική και πνευματική σύγχυση στους μαθητές, οι οποίοι λόγω ηλικίας δεν είναι δυνατόν να κατανοήσουν και να αντιληφθούν νοήματα, εξαιτίας κυρίως της ταυτόχρονης σύγκρισης ιδεολογιών, ομολογιών και θρησκειών.
3.  Η δομή του νέου Προγράμματος Σπουδών είναι άκρως προβληματική και αντιπαιδαγωγική, γιατί συσσωρεύει ανοργάνωτα και άτακτα γνώσεις από διάφορους θρησκευτικούς χώρους, χωρίς να υπάρχει από πριν η στοιχειώδης ιστορική και βάσει μιας λογικής σειράς εξέταση των θεμάτων με τα οποία ασχολείται.
4. Το νέο Πρόγραμμα Σπουδών μετατρέπει τον θεολόγο καθηγητή σε φορέα πανθρησκειακής προπαγάνδας και ενδεχόμενο ασκητή προσηλυτισμού εις βάρος των μαθητών σε θρησκεύματα και πνευματικούς χώρους επικίνδυνους και πνευματοκτόνους.
5. Το νέο Πρόγραμμα Σπουδών δημιουργήθηκε από μια ισχνή μειοψηφία ανθρώπων του εκπαιδευτικού χώρου, οι οποίοι δεν έλαβαν υπόψη τους ούτε τις θέσεις της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων, ούτε της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, αλλά ούτε κυρίως τα πορίσματα της δοκιμής του Νέου προγράμματος σε πιλοτικά σχολεία.
6. Το νέο Πρόγραμμα Σπουδών δημιουργεί αδικία και ανισονομία σε βάρος των Ορθοδόξων μαθητών, οι οποίοι, ενώ συνταγματικά έχουν κατοχυρωμένο δικαίωμα να διδάσκονται τα της θρησκείας τους, μπαίνουν σε διαδικασία ενασχόλησης με άλλες θρησκείες και μάλιστα υπό μορφή θρησκευτικού συγκρητισμού.

Και το σοβαρότερο:
7.  Το νέο Πρόγραμμα σπουδών απευθύνεται μόνο σε Ορθοδόξους μαθητές στοχεύοντας στην αποδόμηση της πίστης τους, ενώ οι Ρωμαιοκαθολικοί, Μουσουλμάνοι και Εβραίοι Έλληνες μαθητές έχουν το προνόμιο να διδάσκονται ακραιφνώς μόνο τα της πίστης τους, δημιουργώντας με αυτό τον τρόπο ξεκάθαρα θέμα ανισότητας και αδικίας στην αντιμετώπιση της πίστης των Ορθοδόξων μαθητών.

Κλείνουμε την ανακοίνωσή μας με τα εμπνευσμένα και επίκαιρα λόγια του Αγίου Παϊσίου: «Ἄν οἱ Χριστιανοί δέν ὁμολογήσουν, δέν ἀντιδράσουν, αὐτοί θά κάνουν χειρότερα. Ἐνῶ ἄν ἀντιδράσουν, θά τό σκεφθοῦν. Ἀλλά καί οἱσημερινοί Χριστιανοί δέν εἶναι γιά μάχες. Οἱ πρῶτοι Χριστιανοί ἦταν γερά καρύδια· ἄλλαξαν ὅλο τόν κόσμο. Καί στην βυζαντινή ἐποχή μιά εἰκόναἔβγαζαν ἀπό τήν Ἐκκλησία καί ἀντιδροῦσε ὁ κόσμος. Ἐδῶ ὁ Χριστός σταυρώθηκε, γιά νά ἀναστηθοῦμε ἐμεῖς, καί ἐμεῖς νά ἀδιαφοροῦμε! Ἄν ἡἘκκλησία δέν μιλάη, γιά νά μήν ἔρθη σέ ρήξη μέ τό κράτος, ἄν οἱ μητροπολίτες δέν μιλοῦν, γιά νά τά ἔχουν καλά μέ ὅλους, γιατί τούς βοηθᾶνε στα  Ἱδρύματα κ.λπ., οἱ Ἁγιορεῖτες πάλι ἄν δέν μιλοῦν, γιά νά μήν τούς κόψουν τά ἐπιδόματα, τότε ποιός θά μιλήση;»
Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου, Λόγοι Β´, Πνευματική Ἀφύπνιση, σ. 37.

Το Δ. Σ. της Ένωσης Θεολόγων Νομού Ημαθίας

ΚΡΗΤΗ: ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ - ΓΟΝΕΙΣ ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΝ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ- ΕΞΩΔΙΚΟ ΣΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

Κρήτη: Αντιδράσεις για τα Θρησκευτικά
- Γονείς επιστρέφουν τα βιβλία στα σχολεία

Στα σχολεία επιστρέφουν γονείς μαθητών τα βιβλία των Θρησκευτικών, αρνούμενοι τα παιδιά τους να διδαχθούν το περιεχόμενο τους. Πρόκειται για μία πανελλαδική πρωτοβουλία η οποία στην Κρήτη έχει ήδη πάρει σάρκα και οστά, όπως είπε σήμερα στο Ράδιο Κρήτη και στην εκπομπή του Μανώλη Αργυράκη ο πρόεδρος του Παγκρήτιου Συλλόγου Υποστηρικτών των Ελληνικών και Χριστιανικών Ιδεών, Αντώνης Ιερωνυμάκης.

Η πρωτοβουλία έχει ξεκινήσει και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας όπως τη Θεσσαλονίκη και σιγά σιγά φαίνεται να εξαπλώνεται. Τα βιβλία χαρακτηρίζονται "ακατάλληλα", "παρουσιάζοντας μονόπλευρα θρησκείες ή θρησκευτικές ομάδες αποκρύπτοντας επιμελημένα διδασκαλίες τους που ωθούν σε φανατισμό, ρατσισμό και μίσος".
Ο Σύλλογος έστειλε εξώδικο στον υπουργό Παιδείας το οποίο κοινοποιείται στον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Ιερώνυμο.

Αναλυτικά στο εξώδικό του συλλόγου αναφέρονται τα παρακάτω:

ΕΞΩΔΙΚΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ  ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

Του Παγκρήτιου Συλλόγου Υποστηρικτών των Ελληνικών και Χριστιανικών Ιδεών, με έδρα το Ηράκλειο Κρήτης, οδός Ταϋγέτου 1, Τ.Κ. 71 303, Τηλ. 2810 253294
ΚΑΤΑ
Του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, Γενική Διεύθυνση Σπουδών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, οδός Ανδρέα Παπανδρέου 37, Μαρούσι, Τ.Κ. 151 80 για οποιαδήποτε τακτική ή ενέργεια του που αφορά στην εμμονή του στην χρήση και διδασκαλία ακατάλληλων και απαράδεκτων βιβλίων θρησκευτικών στα σχολεία.

Kοινοποίηση: Μακαριότατο Αρχιεπίσκοπο Κ. Ιερώνυμο

Σύμφωνα με το ισχύον Σύνταγμα  άρθρο 16 παρ. 2 η παιδεία έχει ως σκοπό μεταξύ άλλων την «ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης». Ως τέτοια εννοείται ενόψει  του άρθρου 3 παρ. 1  Συντάγματος για την Επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα, η συνείδηση που διαμορφώνεται σύμφωνα με το Ορθόδοξο Χριστιανικό δόγμα το οποίο πρεσβεύει η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων. Επομένως από τον συνδυασμό των άρθρων 13 παρ. 1  για το απαραβίαστο της ελευθερίας της θρησκευτικής συνείδησης και από το οποίο απορρέει και η υποχρέωση των γονέων να μεταδώσουν στα ανήλικα τέκνα τους τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις, τον νόμο 1566/1985 (άρθρο 1 παρ. 1) που η Ελληνική Πολιτεία οφείλει να παρέχει παιδεία σύμφωνη με τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των μαθητών, το παραπάνω άρθρο 16  παρ. 2 του Συντάγματος και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση δικαιωμάτων του ανθρώπου ( άρθρο 9 παρ. 1) δεν επιβάλλεται η απλή θρησκειολογική ενημέρωση ώστε ο μαθητής να γίνεται κοινωνός όλων ή των κυριότερων θρησκειών ή δογμάτων, για να επιλέξει, όταν ωριμάσει πνευματικά την θρησκεία ή το δόγμα της αρεσκείας του. Αντίθετα μάλιστα όπως ορίζεται, η Ελληνική Πολιτεία φροντίζει ιδιαίτερα και ειδικά για τους Ορθόδοξους Χριστιανούς μαθητές  «να διακατέχονται από πίστη προς την πατρίδα και τα γνήσια στοιχεία της Ορθόδοξης Χριστιανικής Παράδοσης».
Επειδή ο «φάκελος μαθητή» του μαθήματος θρησκευτικών που φέρει την μορφή βιβλίου και γενικά τα σχολικά εγχειρίδια θρησκευτικών που διδάσκονται στα σχολεία δεν πληρούν τις παραπάνω προϋποθέσεις του νόμου. Είναι λοιπόν παράνομα και ως τέτοια πρέπει να αποβληθούν από το εκπαιδευτικό πρόγραμμα.
Επειδή, συγκεκριμένα με τα παρόντα βιβλία θρησκευτικών δεν μαθαίνουν οι μαθητές ούτε τα στοιχειώδη για την Ορθόδοξη Χριστιανική ζωή. Αντίθετα μάλιστα παρέχεται με αυτά πληθώρα υλικού που αφορά σε άλλες θρησκείες και δόγματα και επιφέρουν γνωσιολογική σύγχυση στους μαθητές, δεν εμβαθύνουν και δεν εμπνέουν προς την Ορθόδοξη Πίστη. Κρίνονται λοιπόν ανεπαρκή και ακατάλληλα προς την επίτευξη των νόμιμης αποστολής τους.
Επειδή σε αυτά παρουσιάζονται μονόπλευρα θρησκείες ή θρησκευτικές ομάδες αποκρύπτοντας επιμελημένα διδασκαλίες τους που ωθούν σε φανατισμό, ρατσισμό και μίσος και έρχονται σε αντίθεση με τα χρηστά ήθη μας και τον πολιτισμό μας.
Επειδή δεν ανεχόμαστε ως Σύλλογος την άνιση μεταχείριση των Ορθοδόξων Χριστιανών σε σχέση με τις άλλες θρησκευτικές κοινότητες στη Ελλάδα όπως των μουσουλμάνων, καθολικών και Ιουδαίων Ελλήνων πολιτών που έχουν την ευχέρεια βάσει των νόμων 4235/2014 άρθρο 68 και 4386/2016 άρθρο 55 να επιλέγουν τα θρησκευτικά τους εγχειρίδια για την ομολογιακή διδασκαλία τους στα σχολεία, τακτική που αντίκειται στην Αρχή της Ισότητας κατ’ άρθρο 4 παρ.1  Συντάγματος.
Επειδή η Ευρωπαϊκή Σύμβαση δικαιωμάτων του ανθρώπου ρητά ορίζει ότι κάθε Κράτος οφείλει να παρέχει στους μαθητές του παιδεία σύμφωνη με τις θρησκευτικές-φιλοσοφικές πεποιθήσεις των γονέων τους.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Επικροτούμε και στηρίζουμε την επιστροφή των ακατάλληλων φακέλων μαθητών και θρησκευτικών εγχειριδίων στο Υπουργείο.
ΚΑΙ ΖΗΤΟΥΜΕ
1. Την απόσυρση των παράνομων και ακατάλληλων θρησκευτικών εγχειριδίων από το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας.
2. Την επιστροφή στην διδασκαλία των παλαιών θρησκευτικών εγχειριδίων(αυτών και όσων δεν επέφεραν αρνητικές αντιδράσεις), δοκιμασμένων και αποδεκτών από τους Ορθοδόξους Χριστιανούς.
3. Όσοι φάκελοι μαθητών-εγχειρίδια θρησκευτικών επιστράφηκαν ή θα επιστραφούν στο Υπουργείο να μην αποτελέσουν μέσο αξιολόγησης των μαθητών αυτών.