ΑΝ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ, ΑΡΧΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟΣ ΔΡΟΜΟΣ.

Πέμπτη 19 Οκτωβρίου 2017

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΠΕΙΡΑΙΩΣ: ΘΡΗΣΚΕΙΟΛΟΓΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ- Η ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΤΑΥΤΟΤΗΤΟΣ ΜΑΣ!»

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 19η  Οκτωβρίου  2017

ΘΡΗΣΚΕΙΟΛΟΓΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ:
Η ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΤΑΥΤΟΤΗΤΟΣ ΜΑΣ!

Προφανώς μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις κατά της Εκκλησίας μας, του ισχύοντος Συντάγματος της χώρας μας και του Ελληνικού λαού είναι η επιχειρούμενη από την κυβέρνηση μετάλλαξη του μαθήματος των Θρησκευτικών, από μάθημα με σαφώς Ορθόδοξο χαρακτήρα και προσανατολισμό, σε μάθημα θρησκειολογικό.
Κι’ αυτό σε πείσμα της πλειοψηφίας των ελλήνων πολιτών, οι οποίοι αυτοπροσδιορίζονται ως Ορθόδοξοι χριστιανοί, πληρώνουν φόρους, προκειμένου η Πολιτεία να εκπληρώσει την εκπαιδευτική της αποστολή και ως εκ τούτου έχουν την απαίτηση να διδάσκονται τα παιδιά τους, κατά κύριο λόγο τις βασικές διδασκαλίες της Ορθοδόξου πίστεως και δευτερευόντως, να πληροφορούνται για τη διδασκαλία των άλλων θρησκειών, πάντοτε υπό το πρίσμα της αληθινής και σώζουσας Ορθοδόξου πίστεως.
 Δυστυχώς η σημερινή συγκυβέρνηση αριστεράς και δεξιάς, ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, περιφρονώντας τις θέσεις της διοικούσης Εκκλησίας και την ελληνορθόδοξη παράδοση αυτού του τόπου και καταπατώντας το Σύνταγμα, τον ισχύοντα εκπαιδευτικό νόμο, την ελληνική νομολογία και το ευρωπαϊκό δίκαιο, όπως θα δούμε παρά κάτω, εισήγαγε και επέβαλε για πρώτη φορά στην ιστορία της ελληνικής παιδείας, νέα προγράμματα σπουδών για την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, στα οποία καθιερώνεται ένα νέο θρησκειολογικό μοντέλο του μαθήματος των θρησκευτικών. Όπως πολύ εύστοχα παρατηρεί ο Καθηγητής της Χριστιανικής Παιδαγωγικής στη Θεολογική Σχολή του Α.Π.Θ. κ. Ηρακλής Ρεράκης σε πρόσφατο δημοσίευμά του (13.10.2017 ιστολόγια Ακτίνες, Θρησκευτικά κ.α.), οι υπεύθυνοι του Υπουργείου Παιδείας και του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής, προχωρούν στη μετάλλαξη του μαθήματος με βάση, όχι παιδαγωγικά κριτήρια, αλλά αναχρονιστικές ιδεοληψίες, που είναι αντίθετες με τον ελληνορθόδοξο πολιτισμό μας. Με το πρόσχημα ότι οι μαθητές δεν θα πρέπει να έχουν δήθεν μονομερείς γνώσεις, διδασκόμενοι αποκλειστικά την Ορθοδοξία, επιστρέφουν την ελληνική παιδεία 2000 χρόνια πίσω, στην εποχή του πανθεϊστικού συγκρητισμού των Ρωμαίων, επιβάλλοντας στους μαθητές από την ηλικία των 8-9 ετών να διδάσκονται παράλληλα στις πλείστες διδακτικές ενότητες, όλες μαζί τις θρησκείες. Μ’ αυτή την μεθόδευση παραμερίζουν την Ορθόδοξη παράδοση, ως κύρια και βασική διδασκαλία των Θρησκευτικών και επιβάλλουν μια ανάμεικτη διδασκαλία, που πολτοποιεί και εξισώνει την πίστη τους με την πίστη των θρησκειών του κόσμου. Διότι, είναι βέβαιο, από παιδαγωγικής πλευράς, ότι μια τέτοια μεικτή και πολυθρησκειακή διδασκαλία, αποτελούμενη από πολλές ισόκυρες και ισοδύναμες θρησκευτικές πίστεις, σηματοδοτεί στη συνείδηση των μικρών παιδιών, μια διδασκαλία, που σκοπό έχει να καλλιεργήσει στις άγουρες ψυχές τους, μιας πολλαπλή και ποικίλη θρησκευτική συνείδηση, ταυτότητα και πίστη, αντίθετη με την Ορθόδοξη πίστη στον Ένα και μοναδικό Τριαδικό Θεό.
  Δυστυχώς, αυτό, που με αγανάκτηση, αντικρίζουν οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς, διαβάζοντας τα αναχρονιστικά πολυθρησκειακά βιβλία που εφηύρε, ενέκρινε και επιβάλλει για διδασκαλία το Υπουργείο Παιδείας είναι ένας ενιαίος διδακτικός κορμός, που τον ονομάζουν «κόσμο της θρησκείας», με πολλούς κλάδους πίστεων και Θεών, (θεωρία των κλάδων), και επομένως, μια διδασκαλία πανθεϊσμού και πανθρησκείας, που περιφρονεί και μηδενίζει την Ορθόδοξη πίστη των παιδιών τους στον ένα μοναδικό Τριαδικό Θεό, γεμίζει τον πνευματικό τους κόσμο με σύγχυση και τα καθοδηγεί στον μηδενισμό και την αθεΐα.
  Η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων, με αγανάκτηση διαμαρτύρεται και απευθύνεται στον Υπουργό Παιδείας, ζητώντας του να απολογηθεί υπεύθυνα στους γονείς και σε ολόκληρο τον ελληνικό λαό, διότι εφαρμόζει και επιβάλλει ένα πρωτόγνωρο, αντιπαιδαγωγικό και μη Ορθόδοξο μάθημα Θρησκευτικών, προκαλώντας «τη συνείδηση των ορθοδόξων γονέων, οι οποίοι, ως μέλη της επικρατούσας στη χώρα μας Ορθόδοξης Εκκλησίας, γνωρίζουν καλώς ότι η Ορθόδοξη Πίστη ορίζει σαφώς το περιεχόμενό της και κάθε τι αλλότριο αυτής της πίστης, είναι αντίθετο με την πίστη των παιδιών τους, διότι, ιδιαίτερα για την ηλικία και την κρίση που διαθέτουν, εγκυμονεί τον κίνδυνο άρνησης της οικείας πίστεως και προσχώρησης σε άλλη δοξασία».
  Οι γονείς των μαθητών επίσης, διαβάζοντας αυτά τα βιβλία – φακέλους, που εξέδωσε και χορήγησε στα παιδιά τους το Υπουργείο Παιδείας, αποφάσισαν να τα επιστρέψουν στο Υπουργείο, διαμαρτυρόμενοι έντονα, με επιστολή τους προς τον Υπουργό Παιδείας, διότι θεωρούν ότι «με τα παρόντα βιβλία θρησκευτικών δεν μαθαίνουν οι μαθητές ούτε τα στοιχειώδη για την ορθόδοξη χριστιανική ζωή.Αντίθετα, μάλιστα, παρέχεται με αυτά πληθώρα υλικού, που αφορά σε άλλες θρησκείες και δόγματα και επιφέρουν γνωσιολογική σύγχυση στους μαθητές, καθώς δεν εμβαθύνουν και δεν εμπνέουν προς την Ορθόδοξη Πίστη. Κρίνονται λοιπόν ανεπαρκή και ακατάλληλα προς την επίτευξη της νόμιμης αποστολής τους».
Σημειώνουν επίσης, ότι «σε αυτά παρουσιάζονται μονόπλευρα θρησκείες ή θρησκευτικές ομάδες, αποκρύπτοντας επιμελημένα διδασκαλίες τους, που ωθούν σε φανατισμό, ρατσισμό και μίσος και έρχονται σε αντίθεση με τα χρηστά ήθη μας και τον πολιτισμό μας». Επισημαίνουν, ακόμη, «την άνιση μεταχείριση των Ορθοδόξων Χριστιανών, σε σχέση με τις άλλες θρησκευτικές κοινότητες στη Ελλάδα, όπως των μουσουλμάνων, καθολικών και ιουδαίων Ελλήνων πολιτών, που έχουν την ευχέρεια, βάσει των νόμων 4235/2014, άρθρο 68 και 4386/2016, άρθρο 55, να επιλέγουν τα θρησκευτικά τους εγχειρίδια για την ομολογιακή διδασκαλία τους στα σχολεία, τακτική που αντίκειται στην Αρχή της Ισότητας, κατά το άρθρο 4, παρ.1 του Συντάγματος».
Καταλήγοντας, επικαλούνται την «Ευρωπαϊκή Σύμβαση δικαιωμάτων του ανθρώπου, που ορίζει ρητά ότι κάθε Κράτος οφείλει να παρέχει στους μαθητές του παιδεία σύμφωνη με τις θρησκευτικές -φιλοσοφικές πεποιθήσεις των γονέων τους». Υπογραμμίζουν επίσης ότι επικροτούν και στηρίζουν «την επιστροφή των ακατάλληλων και παράνομων φακέλων μαθητών στο Υπουργείο», ζητώντας, ταυτόχρονα, «την απόσυρσή τους από το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας και την επιστροφή στην διδασκαλία των παλαιών θρησκευτικών εγχειριδίων, δοκιμασμένων και αποδεκτών από τους Ορθοδόξους Χριστιανούς».
   Άξια πολλής προσοχής είναι και τα όσα δήλωσε ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας σε πρόσφατη ραδιοφωνική εκπομπή, (Σάββατο 14 Οκτωβρίου 2017, στον Ρ/Σ Alpha 98.9 και την εκπομπή «Καλή Παρέα» τουΔημήτρη Αλφιέρη). Μεταξύ των άλλων, χαρακτήρισε το μάθημα των Θρησκευτικών ως «μια θρησκειολογική σούπα», προκειμένου «να επιτευχθεί ο συγκρητισμός και τελικά η αθεΐα των παιδιών. Αυτός είναι ο στόχος και για αυτόν ακριβώς το λόγο πολύ σωστά και πολύ ορθά η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων διαμαρτύρεται και προτρέπει τους γονείς να δηλώσουν ότι δεν επιθυμούν τα παιδιά τους να εμπλακούν σε μία τέτοια θρησκειολογική σύγχυση που τελικό στόχο έχει την απαξίωση της Θεολογίας και του Θρησκευτικού συναισθήματος. Αυτό άλλωστε γράφει ο Μακαριώτατος στην επιστολή του προς τον πρωθυπουργό κ. Τσίπρα. Δυστυχώς ο διάλογος Εκκλησίας και Πολιτείας δεν είχε ουσιαστικό περιεχόμενο, δεν ξεκίνησε από μηδενική βάση». Και κατέληξε: «Έχουμε προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας και αναμένουμε από μέρα σε μέρα την έκδοση της αποφάσεως, που θέλω να πιστεύω ότι θα δικαιώνει την Ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά και τους Ορθόδοξους γονείς στη χώρα μας, οι οποίοι υφίστανται με τον τρόπο αυτό και το μάθημα αυτό όπως διδάσκεται πλέον, δυσμενέστατη διάκριση μεταξύ των άλλων θρησκευτικών κοινοτήτων της χώρας, οι οποίες έχουν καλύτερη μεταχείριση» (Ιστολ. Ακτίνες)!
 Πιστεύουμε ότι ο Σεβασμιώτατος έχει απόλυτο δίκαιο. Ο πανθρησκειακός προσανατολισμός της κυβέρνησης, η οποία εκφράζει το «πνεύμα» της«Νέας Εποχής» και της «Νέας Τάξεως Πραγμάτων» είναι εμφανής. Τα νέα διδακτικά βιβλία έχουν ξεκάθαρο συγκρητιστικό περιεχόμενο. Τα παιδιά είναι αναγκασμένα να προσλαμβάνουν στοιχεία από διαφορετικές θρησκευτικές πίστεις, ως δήθεν ισότιμες με την χριστιανική διδασκαλία. Το αποτέλεσμα είναι να μυούνται στον θρησκευτικό συγκρητισμό και να αμβλύνεται η Ορθόδοξη πίστη τους. Θα μεγαλώσουν με αυτές τις συγκεχυμένες θρησκευτικές αρχές και όταν θα αποκτήσουν κρίση, θα τις αρνηθούν και θα καταλήξουν στην αθεΐα. Αυτό επιζητούν οι ιθύνοντας του σύγχρονου πανθρησκειακού οράματος. Να μυούνται οι μαθητές, οι αυριανοί πολίτες, σ’ αυτό το «πνεύμα», της θρησκευτικής ομοιομορφίας, η οποία θα οδηγήσει την ανθρωπότητα στην αποδοχή της εφιαλτικής πανθρησκείας, η οποία για τους Πατέρες της Εκκλησίας μας  και για σύγχρονους φωτισμένους Γέροντες, στοχαστές και μελετητές, θα είναι η θρησκεία του Αντιχρίστου, στην οποία θα αντικατασταθεί η λατρεία του αληθινού Θεού, με τη λατρεία του μεγάλου ανόμου και εν τέλει με τη λατρεία του Σατανά! Οι θρησκείες του κόσμου είναι ατελή ανθρώπινα κατασκευάσματα, μέσω των οποίων, δεν λατρεύεται ο αληθινός Θεός, αλλά ο Σατανάς, καθ’ ότι «πάντες οι θεοί των εθνών (είναι) δαιμόνια» (Ψαλμ.95,5), κατά τον θεόπνευστο Ψαλμωδό.
  Περαίνοντας εκφράζουμε την βαθειά ανησυχία μας για το μέλλον της ορθοδόξου αγωγής στα σχολεία μας και κατ’ επέκταση της πατρίδος μας. Οι σημερινή πολιτική ηγεσία της χώρας μας γνωρίζει την ακατάλυτη δύναμη της Ορθοδοξίας μας και γι’ αυτό επιχειρεί να απομακρύνει τη νεολαία από αυτή. Ζήλωσε τις αντιθρησκευτικές και απάνθρωπες μεθόδους των πάλαι ποτέ διαλαμψάντων κομμουνιστικών καθεστώτων του περασμένου αιώνα, τα οποία είχαν ποινικοποιήσει την θρησκευτική διαπαιδαγώγηση. Όμως οι καιροί άλλαξαν, δυστυχώς, για τους αμετανόητους αθέους μαρξιστές, και δεν «τους παίρνει» πια να ασκήσουν βία και ποινικές διώξεις κατά του πιστού λαού του Θεού. Αυτό που μπορούν να κάμουν είναι η μετάλλαξη του μαθήματος των Θρησκευτικών. Η αιματοβαμμένη από το αίμα χιλιάδων αγίων και ηρώων χώρα μας, οι οποίοι θυσιάστηκαν για «του Χριστού την πίστη την Αγία και της Πατρίδος την ελευθερία», αποχριστιανοποιείται με ραγδαίους ρυθμούς, ακολουθώντας κατά πόδας την αποστατημένη Ευρώπη. Χάνουμε την ταυτότητά μας. Αλλά όπως όταν κάποιο πρόσωπο χάσει το δελτίο της ταυτότητάς του, θεωρείται «άγνωστο» και «χαμένο», έτσι και η Πατρίδα μας, χάνοντας τη δική της ταυτότητα, την Ελληνοορθοδοξία, θα είναι και αυτή «άγνωστη» και «χαμένη», μέσα στον κυκεώνα της παγκοσμιοποίησης, αυτό που θέλουν και επιδιώκουν οι εχθροί της! Το πλήγμα στο μάθημα των Θρησκευτικών είναι καίριο για την απώλεια της ελληνορθόδοξης ταυτότητάς μας και το χειρότερο: για την απώλεια της σωτηρίας μας! Εκκλησιαστική και πνευματική ηγεσία, μοναχισμός, εκπαιδευτική κοινότητα, γονείς και απλός κόσμος, ας μην επιτρέψουμε να μας αφαιρέσουν την «ταυτότητά» μας! Έχουμε τη δύναμη να το κατορθώσουμε, φθάνει να το αποφασίσουμε! 

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών

Τετάρτη 18 Οκτωβρίου 2017

Π. ΑΝΑΝΙΑΣ ΚΟΥΣΤΕΝΗΣ: ΣΕ ΚΑΙΡΟΥΣ ΧΑΛΕΠΟΥΣ- Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

ΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΕΙΔΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΤΟΥ ΙΟΡΔΑΝΙΤΗ

Τρίτη 17 Οκτωβρίου 2017

ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ : ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ (ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ)

Ο ΜΠΕΝ ΣΑΠΙΡΟ ΓΙΑ ΑΛΛΑΓΗ ΦΥΛΟΥ ΚΑΙ ΕΚΤΡΩΣΕΙΣ

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΝΑΤΣΙΟΣ: ΜΕ ΑΘΕΟΥΣ, ΜΕ ΕΚΚΛΗΣΙΟΜΑΧΟΥΣ, ΜΕ ΚΑΤΑΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ «ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΔΕΝ ΣΤΕΚΗ»

Με άθεους, με εκκλησιομάχους, με καταδιεφθαρμένους πολιτικούς «το έθνος δεν στέκη»
Δημήτρης Νατσιός, δάσκαλος-Κιλκίς

Στον 2ο τόμο των «Απομνημονευμάτων του Κολοκοτρώνη» - (έκδ. Γ. Βαλέτα, σελ. 323 )-εντόπισα ένα πολύ ωραίο και διδακτικό επεισόδιο, που διαδραματίζεται κατά την Αγιασμένη Επανάσταση του ΄21. Το διηγείται ο Γεώργιος Τερτσέτης-τι σπουδαίος άνθρωπος- σε λόγο του στις 25 Μαρτίου του 1855, στην τότε Βουλή των Ελλήνων. Το μεταφέρω, ως έχει:

«Κύριοι ακροαταί, εις τα 1822 πολεμιστής, στρατιώτης περίφημος επήγε εις σεβάσμιον πνευματικόν να ξομολογηθεί, να μεταλάβει.
Εξωμολογήθη ο πνευματικός του ευχήθη, τον εχαίδευσεν, αλλά του είπε: δεν ημπορώ να σε δώσω μεταλαβιά.
-Διατί;
-Χύνεις αίμα ανθρώπινο...!
Ωργίσθη ο στρατιώτης και έτρεξε παραπονούμενος εις τον επίσκοπον Μεθώνης. Του είπε όσα λέγει ο πνευματικός , ο στρατιώτης ήτο θυμώδης. Τον ήκουσεν ο επίσκοπος. Την Κυριακή του λέγει, ήσου (=να είσαι) εις την λειτουργίαν, ήσου πλησίον μου.
Ήλθε η Κυριακή, ψάλλεται η λειτουργία. Ο Δεσπότης εις την μεσινή θύρα, εις την ώρα της μεταλαβιάς, κρατώντας το δισκοπότηρο, φωνάζει τον στρατιώτη.
Έλα, του λέγει, πάρε, κράτει το δισκοπότηρο, μετάλαβε με τα ίδια σου τα χέρια, τα χέρια σου είναι πλέον αθώα, πλέον ευεργετικά εις την πατρίδα από τα εδικά μας. Ημείς οι ιερείς δεόμεθα τον Ύψιστο με τη φωνή, εσύ, σταίνοντας τα στήθη σου, εις τα βόλια του εχθρού».

Κείμενο που μοσχοβολάει ευωδία λευτεριάς, τα άνθη τα μυρίπνοα της αρχοντικής Ορθοδοξίας μας. Λόγια όμως που διδάσκουν και σήμερα, την γενιά την δικιά μας που είναι για τα... πανηγύρια. (Στα μέρη μου, στην αλίπληκτο Πιερία, λέμε μια «νόστιμη» παροιμία: «Η ψείρα μας στον Έλυμπο και μεις στα πανηγύρια». Δηλαδή η φτώχεια και η δυστυχία μάς έχει αφανίσει και μεις ασχολούμαστε με τις προστυχιές και τις παλαβομάρες των «καντιποτένιων», όπως τους ονόμαζε τους πολιτικάντηδες, ο πατριδοφύλακας στρατηγός Μακρυγιάννης).
Στο επεισόδιο του «Ιερού Αγώνος» που μας διέσωσε ο Τερτσέτης, διαβάζουμε για το πώς σώθηκε το δούλον Γένος κατά την μακραίωνη αιχμαλωσία στους Σαρακηνούς. (Αναζητώντας κάποτε την ετυμολογία της λέξεως Σαρακηνός, βρήκα στο βιβλίο του Ν. Βασιλειάδη "Ισλάμ-Ορθοδοξία", σελ. 85 το εξής αξιοσημείωτο. Ο  Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός έγραφε ότι «Σαρακηνούς τους Ισμαηλίτας καλούσιν, ως εκ της Σάρρας κενούς διά το ειρήσθαι υπό της  Άγαρ τω αγγέλω: Σάρρα κενήν με απέλυσεν»).

Σκοτάδι ψηλαφητό έπεσε και σήμερα πάνω στην πατρίδα μας, τα εντάλματα του Ευαγγελίου ανατρέπονται και ποδοπατούνται τα παιδιά μας, μέσω της ελεεινής εκπαίδευσης, τα ξεμυρώνουν και τα ξεβαπτίζουν, μας κυβερνούν άνθρωποι χειρότεροι και από τους Τούρκους. Κι αν αυτό φαίνεται υπερβολικό διαβάζω τα λόγια του Παπουλάκου: «Είναι ντροπή μας, ένα Γένος που με το αίμα του πύργωσε τη λευτεριά του, που πορπάτησε τη δύσκολη ανηφοριά, να παραδεχτεί πως δεν μπορεί να πορπατήσει στον ίσιο δρόμο άμα ειρήνεψε κι ότι δεν ξέρουμε μεις να σιγυρίσουμε το σπίτι, που με το αίμα μας λευτερώσαμε, αλλά ξέρουν να το σιγυρίσουν εκείνοι που δεν πολέμησαν, εκείνοι που δεν πίστεψαν στον αγώνα, εκείνοι που πάνε να μας αποκόψουνε από το Χριστό και πασχίζουνε να μας ρίξουνε στη σκλαβιά άλλων αφεντάδων που΄ναι πιο διαμονισμένοι από τους Τούρκους. Γιατί και κείνα που σεβάστηκε ο Τούρκος, τ’ άθεα γράμματα τα πετάνε και πάνε να τα ξεριζώσουνε... Τ΄ άθεα γράμματα υφαίνουνε το σάβανο του Γένους. Αυτά λοιπόν τα γράμματα θα μάθουμε στα παιδιά μας;» (Κ. Μπαστιά, ο Παπουλάκος, Εκδοτική Αθηνών, 1997, σελ. 145-146).
Ήρθε η ώρα, τα άθεα γράμματα, μας έριξαν στην σκλαβιά άλλων αφεντάδων πιο δαιμονισμένων από τους Τούρκους. Ψηφίζονται νόμοι που μας αποκόπτουν από τον Χριστό, που ξερριζώνουν όσια και ιερά, που υφαίνουν- φοβεροί λόγοι - το σάβανο του πάλαι ποτέ Ορθόδοξου Γένους των Ελλήνων, που ακυρώνουν την επανάσταση του ΄21. Διακόσια χρόνια μετά βαδίζουμε ολοταχώς για ιστορική ευθανασία... εκτός αν...
Εκτός αν μιμηθούμε τους ηρωϊκούς προγόνους μας. Τι μας διδάσκει το κείμενο του  προλόγου με τον περίφημο πολεμιστή και τον άγιο Επίσκοπο Μεθώνης;

Ο αγωνιστής είχε πνευματικό και εξομολογείτο για να μεταλάβει.
Εν μέσω επανάστασης, με τους Τούρκους να θερίζουν, να τηγανίζουν το Ρωμαίικο, με σφαγές, αρπαγές και γενοκτονίες, η μετάνοια δεν έλειπε.
«Για της πατρίδος την ελευθερίαν 
για του Χριστού την πίστιν την αγίαν 
γι΄αυτά τα δύο πολεμώ...».
Πολεμούσαν και μετανοούσαν, γι’αυτό ήταν Αγιασμένη η Επανάσταση. Τι προκοπή να περιμένει κανείς σήμερα όταν άθεα απολειφάδια νομοθετούν και ψηφίζουν, με χέρια και ποδάρια, νόμους που μόνο σε πολιτείες Σοδόμων και Γομμόρων αρμόζουν;
Μετά την νίκη στο Βαλτέτσι ο μεγάλος Κολοκοτρώνης, θα πει στα παλλικάρια του: (Ήταν Παρασκευή 13 Μαΐου 1821).
«Πρέπει να νηστεύσωμεν όλοι διά δοξολογίαν εκείνης της ημέρας και να δοξάζεται αιώνας αιώνων έως ου στέκη το έθνος, διότι ήτον η ελευθερία της πατρίδος». Τέτοιοι άνθρωποι που μοσχοβολούν σαν το Τίμιο Ξύλο μας έσωσαν. Με άθεους, μασόνους, με καταδιεφθαρμένους πολιτικούς «το έθνος δεν στέκη». «Επλήσθη η γη αδικίας απ΄αυτών...». (Γεν. 6,13).

Τι σπουδαία μορφή και ο Επίσκοπος!! "Ημείς οι ιερείς δεόμεθα τον Ύψιστο με την φωνή". Και προσευχή για την σωτηρία του Γένους, αλλά και όταν ήταν ανάγκη έπιαναν τα στουρναροντούφεκα και γίνονταν καπετάνιοι. Οι ιερείς, ο κλήρος είναι η τελευταία γραμμή άμυνας του έθνους. Αν υποταχθεί στα θηρία, η Ελλάδα τέλειωσε. Το σχολείο πλέον αλώθηκε, δεν θα μείνει τίποτε όρθιο "από τα παλιά, δικά μας πλούτη". (Παλαμάς). Είμαστε σε δουλεία, σε ύπουλη σκλαβιά χειρότερη κι απ΄των Τούρκων και απ’ των Φράγκων. Το ράσο είναι η αφανής εθνική σημαία του Γένους. Να θυμηθεί η εκκλησία ότι πάντοτε είναι ελληνοσώτειρα. Ως πότε μια χούφτα αφεντάδων πιο δαιμονισμένων από τους Τούρκους θα μας καταστρέφουν;

Να κλείσω με κάτι που διάβασα στο βιβλίο "Μονοτονικό , εμπειρία 24 ετών", έκδοση της Ι.Σ. της Εκκλησίας της Ελλάδος. Διαβάζουμε για ένα γεγονός που το άκουσε και το είδε ο Κ. Βάρναλης. Μιλά για τον Ψυχάρη, που ήθελε να διαλύσει την γλώσσα μας με τις ιδεοληψίες του.
«Ο Ψυχάρης ήρθε στην Ελλάδα πολλές φορές. Στα 1925 ήρθε για τελευταία φορά. Έδωσε στο θέατρο «Απόλλων» πολλές διαλέξεις. Κανένας δεν φανταζόταν πόσος κόσμος θα γέμιζε ασφυκτικά την πλατεία και τους εξώστες. Ο Ψυχάρης βγήκε στη σκηνή με φράκο και γεμάτος παράσημα. Έρριξε μια ματιά στο ακροατήριο κι άρχισε την διάλεξή του μ’αυτήν την κουβέντα: «Βλέπω δασκάλους, βλέπω φοιτητές, βλέπω κυρίες, βλέπω αξιωματικούς, μα δεν βλέπω κανέναν παπά. Δείχτε μου ένα παπά να κατεβώ να του φιλήσω το χέρι. Αυτά τα λόγια δεν ήταν δημοκοπία. Πραγματικά ο Ψυχάρης πίστευε πως δεν θα μπορούσε να κερδίσει το έθνος, αν δεν κέρδιζε πρώτο το σχολειό και ύστερα την εκκλησία».

Το σχολείο το κέρδισαν...Για την Εκκλησία μάς κανοναρχεί ο άγιος Χρυσόστομος: "Τοιούτον έχει μέγεθος η Εκκλησία· πολεμουμένη vικά. Επιβουλευομένη περιγίνεται· υβριζομένη, λαμπροτέρα καθίσταται· δέχεται τραύματα, και ου καταπίπτει υπό των ελκών. Κλυδωνίζεται αλλ’ ου καταποντίζεται· χειμάζεται, αλλά ναυάγιον ουχ υπομένει. Παλαίει, αλλ’ ουχ ηττάται· πυκτεύει, αλλ’ ου νικάται".

http://aktines.blogspot.gr

Δευτέρα 16 Οκτωβρίου 2017

Π. ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΤΑΜΠΑΚΗΣ: ΛΙΒΑΝΙΣΤΕ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ

π. Διονύσιος Ταμπάκης

ΑΦΟΥ ΚΑΤΟΡΘΩΣΑΝ να σπάσουν τα φτερά των παιδιών μας.

Αφού βάλανε μπρος τ’αλέτρι για να αποκόψουν και ευνουχίσουν τα 15χρονα.

Τώρα μεγαλουργούν και πάλι θέλοντας διακαώς με νόμους και υπο-νόμους να μαστουριάσουν με χασίς και αποχαζέψουν το όσο μυαλό έμεινε στην νεολαία…

Στο δικό τους λοιπόν χασισολολίβανο «εις οσμήν δυσωδίαν δαιμονικής» ας τους λιβανίσουμε με το δικό μας Ορθόδοξο λιβάνι ,λιβάνι καλό κι’ αγιορείτικο…

Και να τώρα 3 ωραίες ιστορίες που έχω να σας λέω:

1η Η κυρία Γεωργία, ράφτρα γνωστή εκεί στην παλιά Κοκκινιά με την μικρασιάτικη πύρινη ευλάβεια ,καρδιά φιλόξενο αρχονταρίκη για όλη την γειτονιά.

Ή θα έραβε ή θα προσεύχονταν στις λιβανοκαπνισμένες δεκάδες εικόνες που’χε στο προσφυγικό κελάκι της.

Κάθε Πάσχα το λοιπόν τόση ήταν η χαρά της που έπαιρνε το μαγκάλι, το γέμιζε όλο κάρβουνα και ύστερον του’ριχνε από πάνω 5 κιλά λιβάνι να μοσχομυρίσει όλη η γειτονιά μα και να φύγουν οι κακούργοι οι δαιμόνοι .

2η Ευλαβής Καλόγηρος , όταν ήτανε μαθητής και περνούσε ο καρνάβαλος απ’την γειτονιά του στον Πειραιά, δεν λησμονούσε να ανάβει την ψησταριά του πατέρα του που είχε στο μπαλκόνι και να βάζει με την σακούλα αγιασμένο λιβάνι από Ασκητάδες .Έτσι κάποτε όπου περνούσε από κάτω ο καρνάβαλος πήρε μία θαυμαστή τούμπα όπου απέλιπεν «εις τα εξ ‘ων συνετέθη».

Να και άλλη μία στορία από την Κρήτη :

«-Παπαγάννη , να σου πω μια κουζουλάδα μου καλή που κάμω; Γροίκα.

-Είντα κάμεις Τον ρώτηξε ο Κρητικός Παπάς.

-Να! σίμα και απέναντι απ΄το σπιτικό μου μένει μια αντρογυναίκα Ξυριζαία , όπου αποξυρίζει και τον μύστακά της ,από αυτές τις αντίχριστες τις αναποδοκουλτουριάρες πανάθεμά τες.

-Και το λοιπόν ;

-Όταν γιαγέρνω τ’απόγευμα απ΄την δουλειά και τούτη πορίζει στο μπαλκόνι της να καπνίσει τσιγάρο μαζί με την συντρόφισσά της, εγώ παίρνω ΄ένα κεραμίδι και αφού το κάμω γεμίδι από καρβουνάκια και μοσχολίβανο μετά ανάβω τον ανεμιστήρα που κατέχω και ξαμώνω όλο τον καπνό επάνω στον οντά της. Μετά αφού με διαβολοστέλει κλείεται ντελόγο μέσα και έτσι την κάμω ζάφτι και την νηματίζω μια χαρά.

Έτσα το λοιπόν σου λέγω ετούτη μαντινάδα:

«Λιβάνι βάνω στη φωτιά που φτάνει εις τ’ αόρη.

Να γίνουν κάργα, χαλασιά, των ‘ξαποδών οι νόμοι .»

ΛΙΒΑΝΙΣΤΕ ΤΟΥΣ!

ΗΡΑΚΛΗΣ ΡΕΡΑΚΗΣ: ΟΙ ΦΑΚΕΛΟΙ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ



ΕΚΠΟΜΠΗ ΓΙΑ ΤΑ ΝΕΑ ΒΙΒΛΙΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

Τρίτη 3 Οκτωβρίου 2017,εκπομπή "ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΠΟΥΔΑΜΑΤΑ" ΤΟΥ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟΥ ΣΤΑΘΜΟΥ 4Ε, την οποία παρουσιάζει και επιμελείται ο δάσκαλος και θεολόγος Δημήτρης Νατσιός, με καλεσμένο τον καθ. Παιδαγωγικής της θεολογικής σχολής του ΑΠΘ κ. Ηρακλή Ρεράκη, με θέμα "οι φάκελοι του μαθήματος των Θρησκευτικών". Στην εκπομπή παρουσιάζονται οι επίμαχες σελίδες των βιβλίων του Δημοτικού, που προκαλούν πολλές αντιδράσεις γονέων και εκπαιδευτικών.

Κυριακή 15 Οκτωβρίου 2017

Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΣΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

Μαρτυρία Χρυσοπούλου Ιωάννου, Αρχιτέκτονος από την Αλεξανδρούπολη:

«Είμαι παντρεμένος με την Σιοντοπούλου Ευανθία και έχομε τρία παιδιά. Πριν από μερικά χρόνια όταν ο γυιός μου Χρήστος ήταν τριάμισι χρόνων, συνήθιζε βλέποντας την μητέρα του να θυμιάζη το σπίτι, να την ακόλουθή και να θυμιάζη (υποτίθεται) και ο ίδιος με την ξύλινη κουδουνίστρα του, η οποία έμοιαζε με θυμιατό, όλο το σπίτι επαναλαμβάνοντας το «Κύριε ελέησον».
Κάποια μέρα ενώ θύμιαζε κατά την συνήθεια του με το παιχνίδι του, παρέλειψε να θυμίαση την γωνιά του σαλονιού όπου βρισκόταν η τηλεόραση. Αυτό το πρόσεξε η γυναίκα μου και τον ρώτησε γιατί δεν θυμιάζει το σαλόνι. Ο Χρήστος απάντησε εντελώς φυσικά ότι αυτός ο ξένος πού κάθεται πάνω στην τηλεόραση δεν του επιτρέπει να θυμιάση εκεί. «Μα ποιος ξένος, Χρήστο», τον ξαναρωτά η γυναίκα μου. 
«Νά, αυτός καλέ μαμά, πού κάθεται πάνω στην τηλεόραση, δεν τον βλέπεις»; 

Ο Χρήστος έβλεπε με τα καθαρά μάτια της ψυχής του τον διάβολο καθήμενο πάνω στην τηλεόραση και τον οποίο μάλιστα ενωχλούσε το υποτιθέμενο θυμίαμα του Χρήστου.

Μετά από συζήτηση του παραπάνω γεγονότος με τον Πνευματικό μας πατέρα βγάλαμε την τηλεόραση από το σπίτι μας. 

Ασκητές μέσα στον κόσμο, εκδόσεως Ιερού Ησυχαστηρίου «Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος», 630 88 Μεταμόρφωσις Χαλκιδικής, σελ. 375-376