«ΞΥΠΝΑ ΡΑΓΙΑ ΣΟΥ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ»!

Η οργή του λαού

Βασίλειος  Χ. Στεργιούλης, Θεολόγος

Φαίνεται πως το ποτήρι ξεχείλισε. Έχει και η υπομονή τα όριά της. Και η άμετρη ανοχή στην παρανομία καταντά συνενοχή, που εξεγείρει και επαναστατεί την συνείδηση. Iδίως όταν πρόκειται για μεγάλα θέματα ηθικής τάξης και θρησκευτικής πίστης. Όταν η πίστη είναι «το κινδυνευόμενον».

Η άκαμπτη και προκλητική επιμονή του Υπουργείου Παιδείας να αλλοιώσει τον ορθόδοξο χαρακτήρα και το ορθόδοξο περιεχόμενο του μαθήματος των θρησκευτικών, εξεγείρει πλέον τους γονείς και κηδεμόνες των μαθητών.

Αγανακτισμένοι για τον προκλητικό εμπαιγμό του Υπουργείου οι γονείς, προβαίνουν σε οργάνωση διαλέξεων και συγκεντρώσεων, σε έκδοση ψηφισμάτων, σε διαδηλώσεις και πορείες διαμαρτυρίας, όπως εκείνη της 23/10/2017 στο Μαρούσι Αττικής προς το Υπουργείο Παιδείας, η οποία  εντυπωσίασε για τη λαϊκή συμμετοχή, το πλήθος δηλαδή του κόσμου και τον παλμό. Επισημάνθηκε ιδιαιτέρως η παρουσία στην αρχή της πορείας του ανταποκριτή του μεγάλου αμερικάνικου καναλιού C.N.N. και τα συνθήματα: «Ξύπνα ραγιά σου παίρνουν τα παιδιά»! «Θέλουμε θρησκεία και όχι Πανθρησκεία»!

Δεν σταματούν ως εδώ οι αγανακτισμένοι γονείς, αλλά προχωρούν ακόμη περισσότερο. Εκφράζουν την οργή τους ακόμη πιο δυναμικά. Επιστρέφουν με σχετική δήλωση στο Υπουργείο τα απαράδεκτα βιβλία θρησκευτικών (“φάκελοι μαθητών”), τα οποία βασιζόμενα στο απαράδεκτο καταστροφικό νέο πολυθρησκειακό πρόγραμμα θρησκευτικών, αποδομούν την ορθόδοξη πίστη.

Διαμαρτύρεται πλέον δυναμικά ο λαός. Καταγγέλλει την αυθαιρεσία και κραυγαλέα παρανομία του Υπουργείου Παιδείας και την καταπάτηση της επιταγής του Συντάγματος περί παροχής ορθοδόξου αγωγής στους μαθητές μας και την παράβαση της αρχής της ισονομίας και ισοπολιτείας.

Είναι φανερό πλέον ότι οι κυβερνήτες μας, υλιστές και άθεοι, στοχεύουν να αλλάξουν τον πνευματικό και ιδεολογικό μας προσανατολισμό. Και αρχίζουν από την εκπαίδευση της νέας γενιάς, που είναι άπλαστη και αδιαμόρφωτη. Θέλουν να μας αποκόψουν από τις πνευματικές και ιδεολογικές μας ρίζες. Από αυτές, που τροφοδότησαν πνευματικά επί αιώνες το έθνος μας, το ανέδειξαν μεταξύ των εθνών και το έκαναν να μεγαλουργήσει.

Επεμβαίνουν δραστικά. Κτυπούν αποφασιστικά την κυριότερη πνευματική μας ρίζα, τη Θρησκεία. Την ορθόδοξη χριστιανική πίστη. Θέλουν να μας αποκόψουν από την Ορθοδοξία. Να μας απογαλακτίσουν πνευματικά. Να μας απομακρύνουν από τη διδασκαλία και την πίστη του Χριστού. Από το περίλαμπρο φως του Ευαγγελίου. Έτσι θα οδηγηθούμε στην πνευματική σύγχυση και αφασία. Και τελικά στην αθεΐα.

Το νέο πρόγραμμα θρησκευτικών είναι επικίνδυνο και καταστροφικό, όπως αποφαίνονται ειδικοί παιδαγωγοί. Και όπως δήλωσε ο Μακαριότατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος δεν προσφέρει ορθόδοξη αγωγή, αλλά πολυθρησκειακή. Δεν προσφέρει τη διδασκαλία του Εσταυρωμένου, μπροστά στην οποία αποκαλύπτονται με θαυμασμό τα μεγαλύτερα πνευματικά αναστήματα. Οι πιο μεγάλοι διανοητές και φιλόσοφοι την παιδευτική της αξία αναγνώρισαν και αυτοί οι “πατριάρχες” της απιστίας.

Μπροστά στη διδασκαλία του Χριστού υποχωρούν, σβήνουν και χάνονται ως πυγολαμπίδες σε μεσουρανούντα ήλιο τα κείμενα των διαφόρων φιλοσόφων και των ιδρυτών θρησκειών. Θα μάκραινε πολύ ο λόγος, αν έπρεπε να παραθέσουμε και αντιπαραβάλλουμε σχετικά κείμενα. Ορθολογιστής των νεώτερων χρόνων εκφράστηκε πως “και αν εις τους άλλους πλανήτας κατοικούν λογικά όντα, δεν είναι δυνατόν να έχουν θρησκείαν ανωτέραν της θρησκείας την οποία εδίδαξεν ο Ιησούς παρά το φρέαρ της Συράχ”.

Και όμως αυτή τη θρησκεία και την αγωγή της υποτιμούν και περιορίζουν οι σύγχρονοι Προκρούστες της Παιδείας, προκειμένου να διδαχθούν οι μαθητές μας οι ορθόδοξοι τα διδάγματα και πιστεύματα των Μωάμεθ, Βούδα, Κομφούκιου κ.α. Περιορίζουν το σταρένιο ψωμί, για να τους προσφέρουν σκύβαλα. Το χρυσό, για να τους δώσουν τσίγκο.

Οι σύγχρονοι απορρυθμιστές της παιδείας εγκληματούν πνευματικά στα άπλαστα νιάτα μας. Εισβάλλουν βάναυσα στις ευαίσθητες ψυχές τους. Και ενεργούν εναντίον τους παρανόμως και ρατσιστικώς, αφού εφαρμόζουν το καταστροφικό πολυθρησκειακό τους πρόγραμμα μόνον για τους ορθοδόξους μαθητές. Για τους Μουσουλμάνους τους Ρωμαιοκαθολικούς, τους Εβραίους καθόρισαν με νόμο να διδάσκονται αμιγώς την πίστη τους. Έτσι, φαίνεται, εννοούν τη δημοκρατία!

Δικαίως λοιπόν εξοργίζονται και αντιδρούν οι γονείς με τους παραπάνω τρόπους και ιδίως με την επιστροφή των απαράδεκτων και παράνομων νέων βιβλίων θρησκευτικών. Ασκούν συνταγματικό και νόμιμο δικαίωμά τους έναντι του Υπουργείου Παιδείας, που αυθαιρετεί και παρανομεί ευθέως, προκλητικώς και ρατσιστικώς. Απορρίπτουν το πνευματικό δηλητήριο που προσφέρεται από το Υπουργείο στα παιδιά τους, όπως θα απέρριπταν οποιαδήποτε δηλητηριώδη υλική τροφή. Και ζητούν ευσεβάστως από τον Μακαριότατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο και την Ιεραρχία της Εκκλησίας να εμμείνουν στην αρχική τους θέση περί ριζικής αλλαγής του προγράμματος Θρησκευτικών.

Είναι ιδιαιτέρως σημαντικό το θέμα του χαρακτήρος και του περιεχομένου του μαθήματος των θρησκευτικών. Σχετίζεται με τη διάπλαση του χαρακτήρα των παιδιών μας και την πνευματική θωράκιση και το στήριγμα τους. Για να μην διαβρωθούν από τις διάφορες θρησκευτικές πλάνες, αιρέσεις και την αθεΐα και γίνουν υλιστές, άθεοι και αμοραλιστές, εύκολη λεία στη νεοεποχίτικη παγκοσμιοποίηση και στην Πανθρησκεία αλλά να παραμείνουν Έλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί.

http://aktines.blogspot.gr 

ΜΙΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ

Με την πρώτη ματιά έβλεπε κανείς απλώς μια γριούλα. Έσερνε τα βήματά της στο χιόνι, μόνη, παρατημένη, με σκυμμένο κεφάλι.

Όσοι περνούσαν από το πεζοδρόμιο της πόλης αποτραβούσαν το βλέμμα τους, για να μη θυμηθούν ότι τα βάσανα και οι πόνοι δεν σταματούν όταν γιορτάζουμε Χριστούγεννα. Ένα νέο ζευγάρι μιλούσε και γελούσε με τα χέρια γεμάτα από ψώνια και δώρα και δεν πρόσεξαν τη γριούλα. Μια μητέρα με δυο παιδιά βιάζονταν να πάνε στο σπίτι της γιαγιάς. Δεν έδωσαν προσοχή. Ένας παπάς είχε το νου του σε "ουράνια θέματα" και δεν την πρόσεξε.

Αν πρόσεχαν όλοι αυτοί, θα έβλεπαν ότι η γριά δεν φορούσε παπούτσια. Περπατούσε ξυπόλητη στον πάγο και το χιόνι. Με τα δυο της χέρια η γριούλα μάζεψε το χωρίς κουμπιά παλτό της στο λαιμό. Φορούσε ένα χρωματιστό φουλάρι στο κεφάλι· σταμάτησε στη στάση σκυφτή και περίμενε το λεωφορείο. Ένας κύριος που κρατούσε μια σοβαρή τσάντα περίμενε κι αυτός στη στάση, αλλά κρατούσε μια απόσταση. Μια κοπέλα περίμενε κι αυτή, κοίταξε πολλές φορές τα πόδια τής γριούλας, δεν μίλησε.

Ήρθε το λεωφορείο και η γριούλα ανέβηκε αργά και με δυσκολία. Κάθισε στο πλαϊνό κάθισμα, αμέσως πίσω από τον οδηγό. Ο κύριος και η κοπέλα πήγαν βιαστικά προς τα πίσω καθίσματα. Ο άντρας που καθόταν δίπλα στη γριούλα στριφογύριζε στο κάθισμα κι έπαιζε με τα δάχτυλά του. «Γεροντική άνοια», σκέφτηκε. Ο οδηγός είδε τα γυμνά πόδια και σκέφτηκε: «Αυτή η γειτονιά βυθίζεται όλο και πιο πολύ στη φτώχεια. Καλύτερα να με βάλουν στην άλλη γραμμή, της λεωφόρου». Ένα αγοράκι έδειξε τη γριά. «Κοίταξε, μαμά, αυτή η γριούλα είναι ξυπόλυτη». Η μαμά ταράχτηκε και του χτύπησε το χέρι. «Μη δείχνεις τους ανθρώπους, Αντρέα! Δεν είναι ευγενικό να δείχνεις». «Αυτή θα έχει μεγάλα παιδιά», είπε μια κυρία που φορούσε γούνα. «Τα παιδιά της πρέπει να ντρέπονται». Αισθάνθηκε ανώτερη, αφού αυτή φρόντισε τη μητέρα της.

Μια δασκάλα στη μέση του λεωφορείου στερέωσε τα δώρα που είχε στα πόδια της. «Δεν πληρώνουμε αρκετούς φόρους, για να αντιμετωπίζονται καταστάσεις σαν αυτές;» είπε σε μια φίλη της που ήταν δίπλα της. «Φταίνε οι δεξιοί», απάντησε η φίλη της. «Παίρνουν από τους φτωχούς και δίνουν στους πλούσιους». «Όχι, φταίνε οι άλλοι», μπήκε στη συζήτηση ένας ασπρομάλλης. Με τα προγράμματα πρόνοιας κάνουν τους πολίτες τεμπέληδες και φτωχούς». «Οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν ν’ αποταμιεύουν», είπε ένας άλλος που έμοιαζε μορφωμένος. «Αν αυτή η γριά αποταμίευε όταν ήταν νέα, δεν θα υπέφερε σήμερα». Και όλοι αυτοί ήταν ικανοποιημένοι για την οξύνοιά τους που έβγαλε τέτοια βαθιά ανάλυση.

Αλλ’ ένας έμπορος αισθάνθηκε προσβολή από τις εξ αποστάσεως μουρμούρες των συμπολιτών του. Έβγαλε το πορτοφόλι του και τράβηξε ένα εικοσάρι. Περπάτησε στο διάδρομο και το έβαλε στο τρεμάμενο χέρι της γριούλας. «Πάρε, κυρία, ν’ αγοράσεις παπούτσια». Η γριούλα τον ευχαρίστησε κι εκείνος γύρισε στη θέση του ευχαριστημένος, που ήταν άνθρωπος της δράσης.

Μια καλοντυμένη κυρία τα πρόσεξε όλα αυτά και άρχισε να προσεύχεται από μέσα της. «Κύριε, δεν έχω χρήματα. Αλλά μπορώ ν’ απευθυνθώ σε σένα. Εσύ έχεις μια λύση για όλα.

Όπως κάποτε έριξες το μάννα εξ ουρανού, και τώρα μπορείς να δώσεις ό,τι χρειάζεται η κυρούλα αυτή για τα Χριστούγεννα».

Στην επόμενη στάση ένα παλικάρι μπήκε στο λεωφορείο. Φορούσε ένα χοντρό μπουφάν, είχε ένα καφέ φουλάρι και ένα μάλλινο καπέλο που κάλυπτε και τα αυτιά του. Ένα καλώδιο συνέδεε το αυτί του με μια συσκευή μουσική. Ο νέος κουνούσε το σώμα του με τη μουσική που άκουε. Πήγε και κάθισε απέναντι στη γριούλα. Όταν είδε τα ξυπόλυτα πόδια της, το κούνημα σταμάτησε. Πάγωσε. Τα μάτια του πήγαν από τα πόδια της γιαγιάς στα δικά του. Φορούσε ακριβά ολοκαίνουργια παπούτσια. Μάζευε λεφτά αρκετό καιρό για να τα αγοράσει και να κάνει εντύπωση στην παρέα.

Το παλικάρι έσκυψε και άρχισε να λύνει τα παπούτσια του. Έβγαλε τα εντυπωσιακά παπούτσια και τις κάλτσες. Γονάτισε μπροστά στη γριούλα. «Γιαγιά, είπε, βλέπω ότι δεν έχεις παπούτσια. Εγώ έχω κι άλλα». Προσεκτικά κι απαλά σήκωσε τα παγωμένα πόδια και της φόρεσε πρώτα τις κάλτσες κι ύστερα τα παπούτσια του. Η γριούλα τον ευχαρίστησε συγκινημένη.

Τότε το λεωφορείο έκανε πάλι στάση. Ο νέος κατέβηκε και προχώρησε ξυπόλυτος στο χιόνι. Οι επιβάτες μαζεύτηκαν στα παράθυρα και τον έβλεπαν καθώς βάδιζε προς το σπίτι του. «Ποιος είναι;», ρώτησε ένας. «Πρέπει να είναι άγιος», είπε κάποιος. «Πρέπει να είναι άγγελος», είπε ένας άλλος. «Κοίτα! Έχει φωτοστέφανο στο κεφάλι!» φώναξε κάποιος. «Είναι ο Χριστός!» είπε η ευσεβής κυρία. Αλλά το αγοράκι, που είχε δείξει με το δάχτυλο τη γιαγιά, είπε: Όχι, μαμά τον είδα πολύ καλά. Ήταν ΑΝΘΡΩΠΟΣ».

http://agiostherapon.blogspot.gr

ΟΛΟΙ ΠΕΦΤΟΥΜΕ ΣΤΗ ΠΑΓΙΔΑ ΚΑΙ ΚΡΙΝΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ

Όλοι πέφτουμε στη παγίδα και κρίνουμε τους άλλους με βάση τον εαυτό μας. Πιστεύουμε για εμάς κάτι και απαιτούμε οι άλλοι να ακολουθούν τυφλά σε σχέση με το πως εμείς βλέπουμε τα πράγματα. 

Ο καθένας μας είναι ένα σύνολο εμπειριών. Ο καθένας μας έχει ζήσει χαρούμενα ή ευτυχισμένα. 

Άλλος είχε καλά παιδικά χρόνια και ο δρόμος του προς την ωριμότητα δεν είχε τα αγκάθια όπως είχε ο δρόμος κάποιου άλλου που όταν ήτανε μικρός μπορεί να παιδεύτηκε περισσότερο απ' τον πρώτο. 

Αλλουνού ο γάμος πάει καλά, αλλουνού όχι. Άλλος παντρεύτηκε, άλλος δεν παντρεύτηκε. 

Άλλος θέλει τα πολλά, άλλος τα λίγα. Ο καθένας μας είναι ένα ξεχωριστό Πρόσωπο μέσα σε άπειρα Πρόσωπα.

 Για την Ευτυχία συνταγή δεν υπάρχει. Ο κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός, ο κάθε άνθρωπος είναι μια “σύνοψη της Οικουμένης”. 

Ας μη ψάχνουμε έτοιμες συνταγές. Ο καθένας έχει τη συνταγή του. Κι η κάθε συνταγή περνά απ' την απλότητα. Αν τα πράγματα τα βλέπουμε πάντα σύνθετα, τότε χανόμαστε στο χάος του βλέμματός μας. Να 'χουμε μάτια φωτεινά και λύνονται πάντα όλα.

-Είπε σήμερα ο Χριστός στο Ευαγγέλιο της Ημέρας (Λουκ. ια', 34-41) ότι άμα τα μάτια κάποιου είναι απλά, τότε όλο του το σώμα είναι καθαρό. Αν τα μάτια βλέπουνε πονηρά, τότε μες τη σκοτεινιά και το σώμα βρίσκεται-

Ιάσονας ιερομόναχος

https://proskynitis.blogspot.gr

ΔΕΝ ΧΩΡΑ ΣΕ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΤΥΠΟΥ ΟΡΓΟΥΕΛΙΑΝΟΥ «1984»

Διώξεις απόψεων, κοινωνία φόβου

Ρατσισμός υπάρχει, και είναι σφοδρός, απροκάλυπτος, απεχθής: ο ρατσισμός εναντίον των Ελλήνων. Οι Ελληνες χρεοκοπούν, πληρώνοντας τα σπασμένα μιας σάπιας ελίτ, η οποία ξέρει μόνο να νουθετεί, να κλέβει και να μιλά για τα δικαιώματα όλων των άλλων, πλην των πολιτών αυτής της χώρας.

Ο ανθελληνισμός και ο αντιχριστιανισμός είναι δύο μορφές αντικοινωνικής στάσης ζωής αλλά και δράσης, που είναι ανεκτές -και συχνά ενθαρρύνονται- από την πλειονότητα όσων ηγούνται του πολιτικού κόσμου, του οικονομικού βίου και της «διανόησης». Τίποτα παραδοσιακό δεν θεωρείται απαραίτητο. Δεν υπάρχει κάτι που να έχει προκύψει από τη φυσική συνέχεια και εξέλιξη του πολιτισμού μας, το οποίο να χαρακτηρίζεται θετικό για τους ανθρώπους, ενδεικνυόμενο, ωφέλιμο. Μόνο την παρακμή και το μίσος προς την πατρίδα, τη θρησκεία και την οικογένεια έχουν να προτείνουν οι νεωτερικοί της συμφοράς.

Ο διαβόητος «αντιρατσιστικός» νόμος νομοθετήθηκε για να διασφαλιστούν η βουβαμάρα και ο φόβος των υπό αφανισμό Ελλήνων, για να τελείται απρόσκοπτα η εθνοκτονία σε βάρος μας. Αυτό είναι ένα από τα εργαλεία του κράτους, το οποίο ως τώρα έχει χρησιμοποιηθεί για να μην τολμούν να εκφράζουν τη γνώμη τους οι Ελληνες για το μεταναστευτικό ζήτημα, την εγκληματικότητα και την εκστρατεία του εθνικού και του θρησκευτικού αποχρωματισμού που πραγματοποιείται από τους γνωστούς κύκλους ήδη από τη δεκαετία του ’80.

Τώρα, η ειρωνεία της τύχης. Οι φανατικοί υποστηρικτές του «αντιρατσιστικού» νόμου αρχίζουν και «λούζονται» τις συνέπειές του. Η Εισαγγελία Πρωτοδικών της Αθήνας προχώρησε στην άσκηση ποινικής δίωξης σε βάρος της Ελένης Γιαννακοπούλου, διευθύνουσας συμβούλου του Εθνικού Οργανισμού Πιστοποίησης Προσόντων και Επαγγελματικού Προσανατολισμού (ΕΟΠΠΕΠ) για προσβολή θρησκεύματος και παραβίαση του αντιρατσιστικού νόμου! Η κυρία Γιαννακοπούλου καταγγέλθηκε από υφισταμένους της ότι είχε πετάξει την εικόνα της Παναγίας στα σκουπίδια!

Είναι δίκαιη και ορθή η ενέργεια της Δικαιοσύνης, αλλά είναι επίσης προφανές ότι ο «αντιρατσιστικός» νόμος πρέπει να καταργηθεί. Δεν χωρά σε ελεύθερες κοινωνίες νομοθεσία τύπου οργουελιανού «1984». Η προσβολή θρησκεύματος, άλλωστε, διωκόταν ποινικά και πριν από τον «αντιρατσιστικό»...

dimokratianews.gr, 02.11.2017

http://aktines.blogspot.gr

Ο ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΗ ΕΞΟΥΣΙΑ

ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΩΞΗ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΠΟΥ ΠΕΤΑΞΕ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ

Η υπόθεση έφτασε στα χέρια του εισαγγελέα μετά την αποκάλυψη του «Πρώτου Θέματος» που είχε φέρει στο φως τις καταγγελίες υπαλλήλων του οργανισμού που υποστήριζαν ότι η κυρία Γιαννακοπούλου είχε πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων μια εικόνα της Παναγίας

Λίγους μήνες μετά την αποκάλυψη του «Πρώτου Θέματος» για τη διευθύνουσα σύμβουλο του Εθνικού Οργανισμού Πιστοποίησης Προσόντων και Επαγγελματικού Προσανατολισμού (ΕΟΠΠΕΠ), 'Ελενα Γιαννακοπούλου, που είχε πετάξει την εικόνα της Παναγίας στα σκουπίδια η εισαγγελία Πρωτοδικών της Αθήνας προχώρησε στην άσκηση ποινικής δίωξης σε βάρος της.

Πλέον, με βάση τη δίωξη που ασκήθηκε από την εισαγγελία, η κ. Γιαννακοπούλου αντιμετωπίζει κατηγορίες για προσβολή θρησκεύματος και παραβίαση του αντιρατσιστικού νόμου. Μάλιστα, αξίζει να σημειωθεί πως ο αντιρατσιστικός νόμος εφαρμόζεται πρώτη φορά για υπόθεση η οποία σχετίζεται με θρησκευτικές διακρίσεις!
Η συγκεκριμένη υπόθεση μπήκε στο «μικροσκόπιο» της εισαγγελίας Πρωτοδικών έπειτα από έγγραφη καταγγελία προς το υπουργείο Παιδείας, στην οποία εργαζόμενοι στον ΕΟΠΠΕΠ (υπάγεται στο υπουργείο Παιδείας) ανέφεραν ότι η κ. Γιαννακοπούλου, είχε ξεκινήσει διωγμούς εναντίον όσων φορούν ή έχουν στους χώρους της εργασίας τους χριστιανικά σύμβολα απαιτώντας την απομάκρυνσή τους.

Ακόμη, οι εργαζόμενοι ανέφεραν - όπως είχε αποκαλύψει το Πρώτο Θέμα τον περασμένο Αύγουστο - ότι η διευθύνουσα σύμβουλος παραμονές Δεκαπενταύγουστου πέταξε εικόνες της Παναγίας στο καλάθι των αχρήστων και προσπάθησε μάλιστα να αφαιρέσει σταυρό από τον λαιμό υπαλλήλου της.

Τα όσα αναφέρονταν στην καταγγελία ακούγονται απίστευτα, αλλά διατυπώθηκαν επωνύμως και ενυπογράφως από δύο υπαλλήλους, οι οποίοι ανέφεραν για την κ. Γιαννακοπούλου: «Την στιγμή που διαπίστωσε την ύπαρξη της ιερής εικόνας της Παναγίας Θεοτόκου πάνω στο γραφείο της, την άρπαξε και την πέταξε σε καλάθι σκουπιδιών, λέγοντας ότι εδώ είναι υπηρεσία και δεν επιτρέπονται εικόνες στα γραφεία. Στη συνέχεια κατευθύνθηκε προς το μέρος μου και μόλις διαπίστωσε ότι φέρω σταυρό στο λαιμό μου φώναξε “τι είναι αυτά που φοράς”, άρπαξε τον σταυρό που φορούσα, ρωτώντας με aν νομίζω ότι θα με σώσει αυτό που φορώ. Συνεχίζοντας προχώρησε στο γραφείο εργασίας μου, λέγοντας να μαζέψω τις εικόνες από δω μέσα (τις οποίες αποκάλεσε “παπαριές”) αναφερόμενη στις μικρές εικόνες που έχω πάνω στο γραφείο εργασίας μου, ότι εδώ είναι υπηρεσία και δεν επιτρέπονται».

Χαρακτηριστικά, στην καταγγελία της προϊσταμένης της Διεύθυνσης Διοικητικών και Οικονομικών Υπηρεσιών, αναφέρονταν ότι η  διευθύνουσα σύμβουλος την απείλησε ότι θα την οδηγήσει στο Διοικητικό Συμβούλιο με το ερώτημα της απόλυσης χωρίς να εξηγήσει τον λόγο. Η προϊσταμένη στην καταγγελία της ανέφερε ακόμη για την κ. Γιαννακοπούλου:

«Αυτό που με συγκλόνισε βαθύτατα ήταν η στάση και η εντολή σχετικά με τις ιερές εικόνες και τα θρησκευτικά σύμβολα της ορθόδοξης χριστιανικής πίστης, καθόσον έπληξε το θρησκευτικό μου συναίσθημα. Από καμία διάταξη νόμου ή κανονισμού δεν υποχρεούμαι να αποκρύπτω στον χώρο της εργασίας μου ότι είμαι μέλος της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού, ούτε υποχρεούμαι να ανέχομαι μέσα στον χώρο της εργασίας μου την προσβολή ιερών αντικειμένων της Εκκλησίας όπου ανήκω. Έχω το δικαίωμα, όπως κάθε κάτοικος αυτής της χώρας ασχέτως θρησκεύματος, να φέρω πάνω μου θρησκευτικά σύμβολα της πίστης μου και να τα ’χω στη θέση εργασίας μου εφόσον δεν κωλύουν την εκτέλεση των υπηρεσιών μου (τέτοιο ζήτημα άλλωστε ουδείς προϊστάμενος μου έθεσε μέχρι σήμερα). Καμία επίσης ιεραρχική εξουσία δεν χορηγεί σε κανέναν προϊστάμενο το δικαίωμα να καταφέρεται με έργα ή λόγια εναντίον της θρησκευτικής πίστης, να προσβάλει ή να απαγορεύει θρησκευτικά σύμβολα- αντικείμενα που ανήκουν σε οποιονδήποτε εργαζόμενο του Οργανισμού».

http://www.protothema.gr

ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΚΑΛΥΒΑΣ: ΑΠΟ ΜΑΘΗΜΑ ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΜΑΘΗΜΑ ΘΡΗΣΚΕΙΟΛΟΓΙΑΣ. ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΟ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ

Πολίτες του κόσμου και όχι Έλληνες

Του Γρηγόρη Γ. Καλύβα

Από μάθημα ομολογίας μάθημα θρησκειολογίας. Γιατί δεν είναι τυχαίο 

και γιατί είναι αντισυνταγματικό.

Δια της παιδείας οι νέοι βλαστοί παραλαμβάνουν όλα εκείνα τα στοιχεία που αφορούν την πορεία του μέσα στον ιστορικό χρόνο ούτως ώστε να τα μεταφέρουν στο επέκεινα για να συνεχίσει να πορεύεται στο μέλλον χωρίς να απολέσει την ιδιοσυστασία και εθνική υπόστασή του.

Στην Ελλάδα εν ονόματι της δήθεν προόδου και του εκσυγχρονισμού κατεδαφίζουμε όλο το οικοδόμημα των θεσμών και αξιών που παραδοσιακά αποτελούν το υπόβαθρο του οικοδομήματος που λέγεται έθνος τα οποία βέβαια όχι τυχαία βαπτίζονται μαύρος συντηρητισμός . ‘Έτσι αποδεχόμαστε και μιμούμεθα όλα τα στραβά και ανήθικα των ξένων οικοδομώντας μια κοινωνία άλλη παρασάγγας μακράν των χαρακτηριστικών που μας αυτοπροσδιορίζουν ως Έλληνες . Δηλαδή την πίστη μας , την παράδοσή μας , την ιστορία μας , τις αξίες , διολισθαίνοντας ταχύτατα στην κυρίαρχη άποψη που θέλει την μετατροπή του κόσμου σε μια ομοιόμορφη ατομική και συλλογική μάζα χωρίς εθνικούς ή θρησκευτικούς προσδιορισμούς .

Αυτό το δημιούργημα που ετοιμάζουν ονομάζεται παγκόσμιος πολίτης .

Και αυτή η διαδικασία έχει κέντρο και εργαλεία . Η παγκοσμιοποίηση , η νέα τάξη πραγμάτων , η παγκόσμια διακυβέρνηση , η πανθρησκεία δεν είναι αφηρημένες έννοιες ιδεοληψίες που δεν έχουν περιεχόμενος . Απεναντίας , είναι άνθρωποι , έννοιες , μηχανισμοί και μέσα που αποσκοπούν να καταστρέψουν ότι αντιστέκεται στα σχέδια και στις επιδιώξεις τους όσον αφορά τον κόσμο του αύριο που οικοδομούν .

Η συνταγή είναι , άλλωστε δοκιμασμένη και επιτυχημένη και συνοψίζεται στο τρίπτυχο «δημιουργώ το πρόβλημα , προκαλώ αντίδραση και επεμβαίνω επιβάλλοντας την λύση που εγώ θέλω» .

Για την Ελλάδα συγκεκριμένα γνωρίζοντας ότι το βασικό στοιχείο που συγκροτεί την εθνική ταυτότητα είναι η πίστη , η Ορθοδοξία ,η Εκκλησία , η παράδοση, βάλλουν κατά αυτών των θέσμιων και αξιών προκειμένου να τα αποδομήσουν και στη θέση τους να τοποθετήσουν άλλα , σύγχρονα και προοδευτικά , υποτίθεται , που εξυπηρετούν την νέα πραγματικότητα ζωής , κοινωνικής οργάνωσης και αναγκών του ανθρώπου.

Σ΄ αυτήν ακριβώς την στρατηγική εντάσσεται η πολιτική του Υπουργείου Παιδείας όσον αφορά την μετατροπή του μαθήματος των θρησκευτικών από μάθημα ομολογίας σε μάθημα θρησκειολογίας . Στόχος ; Να μην έχει ομολογιακό χαρακτήρα αλλά θρησκειολογικό , προκειμένου οι μαθητές του δημοτικού σχολείου να έρθουν σε επαφή με άλλες θρησκείες. Ναι , το ελληνόπουλο - μαθητής , πριν διδαχθεί την Θρησκεία του πρέπει να μάθει για τις άλλες Θρησκείες .

Το ζήτημα ούτε τυχαία προέκυψε , ούτε απλό είναι . Έχει την πολιτική , την νομική και την ουσιαστική του διάσταση .

Η πολιτική διάσταση σχετίζεται με το γεγονός ότι το εγχώριο πολιτικό σύστημα αγόμενο και φερόμενο από τις εξωχώριες δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης , εκτελεί τις εντολές που έχουν να κάνουν με τον μετασχηματισμό του έλληνα πολίτη σε πολίτη του κόσμου αποχρωματισμένο από κάθε εθνικό , θρησκευτικό , πολιτιστικό και αξιακό προσδιορισμό .

Το νομικό συνδέεται με το σύνταγμά μας που ξεκινά ως εξής : «Eις τo όνoμα της Aγίας και Oμooυσίoυ και Aδιαιρέτoυ Tριάδoς» ενώ στο άρθρo 3 υπογραμμίζει ότι επικρατούσα θρησκεία στην Eλλάδα είναι η θρησκεία της Aνατoλικής Oρθόδoξης Eκκλησίας τoυ Xριστoύ. H Oρθόδoξη Eκκλησία της Eλλάδας, πoυ γνωρίζει κεφαλή της τoν Kύριo ημών Iησoύ Xριστό, υπάρχει αναπόσπαστα ενωμένη δoγματικά με τη Mεγάλη Eκκλησία της Kωνσταντινoύπoλης και με κάθε άλλη oμόδoξη Eκκλησία τoυ Xριστoύ· τηρεί απαρασάλευτα, όπως εκείνες, τoυς ιερoύς απoστoλικoύς και συνoδικoύς κανόνες και τις ιερές παραδόσεις....».

Και αυτό συνδέεται με το τρίτο επίπεδο, το ουσιαστικό ,που έχει να κάνει με την παράδοσή μας όπου η πίστη , η Ορθοδοξία , η εκκλησία , καθορίζουν την εθνική μας συνείδηση και ταυτότητα . Κατά πλήρη αναντιστοιχία Συντάγματος και νόμου οι ορθόδοξοι μαθητές με τους φακέλους μαθήματος που τους διανεμήθηκαν θα διδάσκονται ένα πανθρησκειακό μάθημα το οποίο εντέχνως ενσταλάζει στις ψυχές των την ιδέα ότι «όλες οι θρησκείες είναι λίγο πολύ το ίδιο» κάτι που οδηγεί στον αγνωστικισμό ,στην αθεΐα και φυσικά στον αποχρωματισμό των ελληνόπαιδων .

Μάλιστα η παραπάνω υποχρέωση ισχύει μόνο για τους πλειοψηφούντες ορθοδόξους μαθητές, ενώ οι μειοψηφούντες ετερόδοξοι και ετερόθρησκοι θα έχουν το δικαίωμα να διδάσκονται ομολογιακό μάθημα, σύμφωνα με την πίστη τους.

Δηλαδή τι κάνουμε στην ουσία ; Είτε εσκεμμένα , είτε απερίσκεπτα παραγνωρίζουμε ότι απευθυνόμαστε σε ένα αμιγώς Χριστιανικό σύνολο που αποτελεί σύμφυτο της ταυτότητας του Έλληνος και καλούμε το νέο άνθρωπο να μάθει όχι ότι σχετίζεται με την πίστη του αλλά ότι σχετίζεται με άλλες θρησκείες , δόγματα , θρησκευτικές , σέκτες κ.λ.π. .

Η δικαιολογία ; Ότι αυτό εμπλουτίζει το γνωστικό υπόβαθρο στο πλαίσιο του πολυπολιτισμικού σχολείου το οποίο πλέον έχουμε στην Ελλάδα και ότι εξευρωπαΐζει την χώρα . Τίποτε ψευδέστερον αυτού . Η Ελλάδα δεν εξευρωπαΐζεται . Η Ελλάδα μετασχηματίζεται χάνοντας τον εαυτό της και την ψυχή της . Η Ελλάδα χάνεται ως έθνος.

Και δεν σταματούν εδώ . Δεν είναι διόλου τυχαία και όλες οι άλλες , έτσι ονομαζόμενες δήθεν μεταρρυθμίσεις , που αναφέρονται σε βασικές δομές και αξίες του γνήσιου Ελληνικού σχολείου όπως ο εκκλησιασμός , η πρωινή προσευχή , η αποστολή του εθνικού μας συμβόλου , η αποκαθήλωση των ιερών εικόνων , η κατάργηση των παρελάσεων , η αλλοίωση της ιστορίας και μια σειρά άλλα , που λοιδορούνται , απαξιώνονται , ταυτιζόμενα με συντήρηση .

Δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής επίσης ότι παράλληλα με την διάλυση του παραδοσιακού ελληνικού σχολείου εξυφαίνεται και ο αξιακός και ηθικός εκφυλισμός που αφορά την παραδοσιακή κοινωνική οργάνωση η οπαία δημιούργησε υγιή κοινωνία και έθνος που έγραψε λαμπρές σελίδες στην παγκόσμια ιστορία υπερασπιζόμενη πανανθρώπινες αξίες και φυσικά τα ιερά και τα όσια της φυλής μας .

Για να γυρίσουμε στο μάθημα των Θρησκευτικών όσοι υποστηρίζουν την κατάργησή του ή την μετατροπή του από μάθημα ομολογίας σε μάθημα θρησκειολογίας θα πρέπει να απαντήσουν γιατί για τον έλληνα Χριστιανό μαθητή δεν θεωρείται προσβολή η διδασκαλία άλλων Θρησκειών και δογμάτων και θεωρείται προσβολή για τους μαθητές άλλων θρησκειών και δογμάτων το δικαίωμά του να διδάσκεται την θρησκεία των προγόνων του;

Έχοντας ως δεδομένο ότι επικρατούσα Θρησκεία στη χώρα μας είναι η Ορθόδοξη Ανατολική Εκκλησία φρονούμε πως σκοπός του μαθήματος είναι να καταστήσει τους μαθητές «κοινωνούς των αληθειών της Ορθόδοξης Χριστιανικής πίστης». Οι αρχές αυτές αποτυπώνονται στον τρόπο με τον οποίο είναι διαμορφωμένο το μάθημα των θρησκευτικών στα διδακτικά βιβλία, όπου ως βασικό προαπαιτούμενο τίθεται ότι ο Έλληνας πολίτης είναι παραδοσιακά χριστιανός-ορθόδοξος Έλλην .

Με βάση την συγκεκριμένη επιχειρηματολογία κρίθηκε από το ανώτατο διοικητικό δικαστήριο (ΣτΕ) ότι είναι υποχρεωτική η διδασκαλία και η παρακολούθηση του μαθήματος των θρησκευτικών, ενώ η απαλλαγή από αυτό προϋποθέτει αξιόπιστη δήλωση των γονέων των μαθητών ότι οι τελευταίοι είναι άθεοι, ετερόδοξοι ή αλλόθρησκοί.

Στην ίδια λογική, το ΣτΕ έκρινε ότι το εκπαιδευτικό σύστημα οφείλει να εξασφαλίζει την διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών για ικανό αριθμό ωρών εβδομαδιαίως . Επιπλέον η επίσημη εκκλησία θεωρεί πως οτιδήποτε βγαίνει έξω από την γραμμή του ομολογιακού-κατηχητικού μαθήματος συνιστά εχθρική πράξη για αυτό και ζητά να έχει λόγο για το περιεχόμενο όλων των βιβλίων των θρησκευτικών σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες .

Από την άλλη, η δημόσια εκπαίδευση υπηρετεί τις θεμελιώδεις αξίες του πολιτεύματος που ως προς τις θρησκευτικές προτιμήσεις δεν μπορεί να διαμορφώνεται με βάση τις ιδιαιτερότητες των μαθητών και τις επιθυμίες των γονέων, οι οποίες άλλωστε στις σύγχρονες πολυπολιτισμικές κοινωνίες είναι εξαιρετικά σύνθετες και διαφοροποιημένες και μπορούν να ικανοποιηθούν και εκτός επίσημου εκπαιδευτικού συστήματος. Δηλαδή δεν γίνεται οι Έλληνες μαθητές να μην γαλουχούνται στα νάματα της πίστης τους γιατί υπάρχουν ετερόδοξοι μαθητές !!

Άλλωστε, όποιος θεωρεί ότι η δημόσια εκπαίδευση δεν παρέχει την κατάλληλη θρησκευτική αγωγή, μπορεί να την αναζητήσει εκτός εκπαιδευτικού συστήματος, ανεξαρτήτως θρησκεύματος. Το κράτος οφείλει να ενδιαφέρεται για τη θρησκευτική εκπαίδευση θεωρώντας το παράγοντα πολιτικής στήριξης και κοινωνικής συνοχής όσο και μέσο καλλιέργειας της συνείδηση των πολιτών. (παράδειγμα το αρ. 16,2 του ελληνικού συντάγματος το οποίο τονίζει τη ανάγκη καλλιέργειας της θρησκευτικής συνείδησης των πολιτών).

Από τα παραπάνω προκύπτει ότι είτε ως πολίτες , είτε ως συλλογικότητα , οφείλουμε να αντιδράσουμε αξιώνοντας την απόσυρση των «Φακέλων Μαθήματος» που στάλθηκαν φέτος στα σχολεία για να αντικαταστήσουν τα παλιά βιβλία των Θρησκευτικών , προσφεύγοντας στο Σ.τ.Ε κατά του νόμου , ζητώντας από την εκκλησία να δημιουργήσει σχολεία επιμόρφωσης και διδασκαλίας των Θρησκευτικών , καλώντας τους γονείς να μαθαίνουν στα παιδιά τους Χριστιανική αγωγή .

Μόνο έτσι θα κρατήσουμε ζωντανή την Ελληνική συνείδηση και ταυτότητα .

kalabakacity.gr, http://thriskeftika.blogspot.gr 

ΨΗΦΙΣΜΑ ΘΕΟΛΟΓΩΝ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ Κ. ΔΗΜΗΤΡΗ ΝΑΤΣΙΟΥ ΣΤΗΝ ΦΛΩΡΙΝΑ ΓΙΑ ΤΑ ΝΕΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

ΨΗΦΙΣΜΑ

Οι θεολόγοι του Ν. Φλώρινας κρίνουν απαράδεκτο το περιεχόμενο των βιβλίων των θρησκευτικών. Τα προτεινόμενα στα βιβλία κείμενα , «ως κέραμοι» ατάκτως ερριμμένα, επιχειρούν μια δόλια , μια ανίερη προς τα κάτω εξίσωση της ορθόδοξης Πίστης με τα άλλα θρησκεύματα. Με άλλοθι την πολυπολιτισμικότητα εξομοιώνουν το ιερό με το βλάσφημο και πετυχαίνουν σύγχυση, σκανδαλισμό και αγανάκτηση.

Βροντοφωνάζουμε ΟΧΙ στο ξεπούλημα της πίστης, ΟΧΙ στον αφελληνισμό της παιδείας, ΟΧΙ στο νεοεποχίτικο μοντέλο της χρεοκοπημένης  Εσπερίας.

Ποτέ ριψάσπιδες.

Ποτέ νεκροθάφτες των οσίων και ιερών του γένους μας.    

      

ο Πρόεδρος

Χατζηαθανασίου Στέργιος

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΝΑΤΣΙΟΣ: Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΚΑΙ Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Εκδήλωση για τα νέα Θρησκευτικά από τη Μητρόπολη Φλώρινας 

(01.11.2017)

http://thriskeftika.blogspot.gr

ΛΑΜΠΡΟΣ ΣΚΟΝΤΖΟΣ: ΑΓΙΟΣ ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΙΑΚΩΒΟΣ Ο ΕΝ ΑΙΤΩΛΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝ ΑΥΤΩ

ΑΓΙΟΣ ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΣ ΙΑΚΩΒΟΣ Ο ΕΝ ΑΙΤΩΛΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝ ΑΥΤΩ

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγος – Καθηγητής

        

Η Αιτωλία χώρα αγιοτόκος, ανέδειξε μεγάλους αγίους, οι οποίοι λαμπρύνουν το αγιολογικό στερέωμα της Εκκλησίας μας. Στη χορεία των Αιτωλοακαρνάνων αγίων ανήκουν και ο Οσιομάρτυρας Ιάκωβος με τους μαθητές του Ιάκωβο το διάκονο και Διονύσιο το μοναχό, οι οποίοι ασκήθηκαν στην ιστορική Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Δερβέκιστας Αιτωλίας. 

      Ο Όσιος Ιάκωβος καταγόταν από τα μέρη τηςΚαστοριάς. Γεννήθηκε στα τέλη του 15^ου αιώνα το χωριόΒοενβονδάδες και καταγόταν από πλούσια οικογένεια. Από μικρός διακρίνονταν για την ευσέβειά του και τις αρετές του. Αφού μοιράστηκε με τον αδελφό του την μεγάλη περιουσία, που τους άφησαν οι γονείς του, παντρεύτηκε μια σεμνή κόρη από τη Θεσσαλία. Όμως ένας μεγάλος πειρασμός μπήκε στη ζωή του. Ο αδελφός του, λόγω απληστίας, τον φθονούσε και τον κακολογούσε. Έτσι μη μπορώντας να υποφέρει αυτή την κατάσταση, έφυγε από τον τόπο του και πήγε στην Κωνσταντινούπολη, για να ασχοληθεί με το εμπόριο προβάτων και κρέατος.

      Εκεί τον σημάδεψε η γνωριμία του με τον άγιο Πατριάρχη Νήφωνα (+1508). Η αγιότητα του Ιεράρχη τον αιχμαλώτισε και αποφάσισε να αφιερωθεί στην υπηρεσία της Εκκλησίας. Δεν αναφέρεται στο συναξάρι του, αλλά πιθανότατα έφυγε από τη ζωή η σύζυγός του, με την οποία προφανώς δεν είχαν παιδιά. Το γεγονός αυτό το εξέλαβε ως κλήση από το Θεό. Ελεύθερος από τις οικογενειακές υποχρεώσεις και φυσικά λυμένο το γάμο του, αποφάσισε να ακολουθήσει το μοναχικό βίο. Με την ευλογία του Πατριάρχη Νήφωνα, μοίρασε την μεγάλη περιουσία του στους φτωχούς και έφυγε για το Άγιο Όρος.

        Έφτασε στο αγιασμένο «Περιβόλι της Παναγίας» και εγκαταστάθηκε στη Μονή Δοχειαρίου, όπου εκάρη μοναχός και έμεινε τρία χρόνια. Μετά αποσύρθηκε στη σκήτη του Τιμίου Προδρόμου, της Μονής Ιβήρων, της οποίας ανακαίνισε το «Κυριακό». Εκεί, στην ησυχία και την ηρεμία της σκήτης, αρχίζει έναν σκληρό αγώνα για την αποκοπή των παθών του και τον αγιασμό του. Με αδιάλειπτη προσευχή, νηστείες, αγρυπνίες και μελέτη των Ιερών Γραφών και των συγγραμμάτων των Πατέρων, καθαρίζεται και αγιάζεται. Μάλιστα δεν άργησαν να  φανούν τα σημάδια αγιότητά του. Αξιώθηκε να έχει θείες οράσεις, ουράνιες αποκαλύψεις, προφητικό χάρισμα και να κάνει πολλά θαύματα, με τη θερμή προσευχή του.

      Η φήμη της αγιότητάς του διαδόθηκε μακριά. Έτσι έτρεχαν κοντά του πλήθος μοναχών και λαϊκών για να πάρουν την ευχή του και να ακούσουν τις πνευματικές νουθεσίες και συμβουλές του. Κοντά του έμειναν έξι μαθητές, ένας από αυτούς ο Θεωνάς, ο μετέπειτα αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης και άγιος.   

        Στα 1518 έλαβε την πληροφορία από το Θεό, να αφήσει την ησυχία και την ηρεμία της αγιορείτικης ζωής και να εξέλθει στον κόσμο να βοηθήσει και να στηρίξει τους υπόδουλους και κατατρεγμένους χριστιανούς, οι οποίοι είχαν εξαχρειωθεί και ήταν βυθισμένοι στο σκοτάδι της αμάθειας και της δεισιδαιμονίας. ο Γέροντας Ιάκωβος κάλεσε τους μαθητές του και τους αποκάλυψε όραμά του, σύμφωνα με το οποίο τον καλούσε ο Θεός να πάει στηνΑιτωλοακαρνανία, στην Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Δερβέκιστας, κοντά στο Θέρμο της Αιτωλίας, διότι η περιοχή είχε ανάγκη πνευματικής αφυπνίσεως.  Ας μη λησμονούμε πως ο 16^ος αιώνας ήταν η χειρότερη περίοδος της τουρκικής δουλείας. Πήρε μαζί του έναν από τους πλέον αφοσιωμένους μαθητές του, τον Θεωνά και άρχισε να κηρύττει μετάνοια και πίστη στο Χριστό και προσήλωση στην Ορθοδοξία, τη μόνη αληθινή και σώζουσα πίστη.

       Έφτασε στα μέρη της Θεσσαλονίκης όπου άρχισε το κήρυγμά του. Κατόπιν πήγε στο κάστρο της Πέτρας Ολύμπου. Από εκεί κατέβηκε στη Θεσσαλία, στη μοναστική πολιτεία των Μετεώρων, όπου έμειναν για λίγο καιρό, για να διορθώσει τους εκεί μοναχούς. Μετά έφυγε για την Αττική, όπου κήρυξε και περιόδευσαν σε διάφορες Μονές.     

      Αργότερα αποφάσισαν να κατευθυνθούν στη Δυτική Ελλάδα, να βρει τη Μονή που είχε δει στο όραμά του. Έφτασαν στη Ναύπακτο και έψαχναν για το Μοναστήρι. Κάθε βράδυ έβλεπαν ένα ουράνιο διάχυτο φως σε μια περιοχή. Αυτό το φως έβλεπαν και οι λίγοι μοναχοί της Μονής, καθώς και κάτοικοι των γύρω περιοχών. Μάλιστα προέβλεπαν πως κάτι καλό θα συμβεί. Μετά από τρεις ημέρες οδοιπορία και με οδηγό το φώς, οι δύο αγιορείτες μοναχοί έφτασαν στη Μονή, όπου έγιναν ενθουσιωδώς δεκτοί από την αδελφότητα. Θεωρούσαν μεγάλη ευλογία να έχουν μαζί τους πνευματικούς ανθρώπους από το Αγιώνυμο Όρος, σταλμένους από το Θεό! Ο Ιάκωβος αποσύρθηκε σε κοντινή σπηλιά, για να ζήσει ως ασκητής. Κατέβαινε κάθε Κυριακή στη Μονή για να κοινωνήσει και να διδάξει τους μοναχούς. Πολλοί Χριστιανοί συνέρρεαν στη Μονή να πάρουν την ευλογία του Γέροντα και να εξομολογηθούν.

       Ο Γέροντας Ιάκωβος απέστειλε το μαθητή του Θεωνά στον Μητροπολίτη Άρτας Ακάκιο, για να πάρει την άδεια του εξομολόγου και να ζητήσει αρωγή για τη Μονή. Πήρε την άδεια του εξομολόγου και σημαντική οικονομική βοήθεια και η Μονή του Τιμίου Προδρόμου μεταβλήθηκε έτσι σε πνευματικό φάρο της ευρύτερης περιοχής. Πλήθος ανθρώπων έτρεχαν στον Γέροντα Ιάκωβο και στον Θεωνά να εξομολογηθούν και πάρουν τη συμβουλή και την ευλογία τους.

      Όμως, ο διάβολος φθόνησε το μεγάλο πνευματικό έργο της Μονής και θέλησε να το καταστρέψει. Κάποιοι άθλιοι συκοφάντες έφτασαν στην Άρτα και έπεισαν τον Επίσκοπο να αναφέρει στις τουρκικές αρχές ότι η Μονή ήταν εκκολαπτήριο επαναστατών!  Ο Γέροντας Ιάκωβος συνελήφθη και μαζί του δύο μαθητές του, ο ιεροδιάκονος Ιάκωβος και ο μοναχός Διονύσιος  και οδηγήθηκαν στα Τρίκαλα της Θεσσαλίας, για απολογία στον εκεί Μπέη. Τους ακολούθησε πιστά και ο Θεωνάς. Αν και ο Μπέης πείστηκε για την άδικη συκοφαντία εναντίον τους, τους έκλεισε στη φυλακή.

      Κατόπιν διαταγής του Σουλτάνου, τους έστειλε να δικαστούν στην Αδριανούπολη. Μπροστά στο δικαστή ο Γέροντας Ιάκωβος απολογήθηκε με θάρρος και παρρησία, αποκρούοντας τις συκοφαντίες: «Διδάσκω το νόμο του Θεού στους ομοπίστους μου Χριστιανούς, για να κάμουν τις εντολές του και να μην εργάζονται κανένα κακόν». Αλλά εκείνος δεν τον πίστεψε. Άλλωστε σπάνια γινόταν πιστευτή η απολογία χριστιανών. Γι’ αυτό παρέδωσε τον ίδιο και τους μαθητές του να βασανιστούν άγρια και απάνθρωπα. Στόχος του ήταν να λυγήσουν και να εξισλαμισθούν, ώστε να τους χαριστεί η ζωή. Όταν όμως είδε ότι ήταν αμετάπειστοι, έβγαλε την καταδικαστική απόφαση: θάνατος δια απαγχονισμού!  Εκτελέστηκαντην 1^η Νοεμβρίου του 1519, κατ’ άλλους το 1520.

       Μετά την το μαρτυρικό τέλος των τριών Οσιομαρτύρων, οι υπόλοιποι μαθητές του οσίου Ιακώβου, με πρώτο τον άγιο Θεωνά, αποσύρθηκαν στη μονή Σίμωνος Πέτρας. Από εκεί πήγαν και παρέλαβαν τα θαυματόβρυτα λείψανα τους, τα οποία μετά μία τριετία τα μετέφεραν στη Μονή της Αγίας Αναστασίας, έξω από τη Θεσσαλονίκη, όπου φυλάγονται μέχρι σήμερα. Ο βίος των οσιομαρτύρων γράφηκε από ανώνυμο, λίγους χρόνους μετά το μαρτύριο. Ο μοναχός Θεοφάνης Αναστασιώτης έγραψε λόγο εγκωμιαστικό και ακολουθία στον όσιο Ιάκωβο. Νεώτερη ακολουθία συνέθεσε ο γνωστός υμνογράφος μοναχός Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης. Η μνήμη των τριών Οσιομαρτύρων τιμάται την 1η Νοεμβρίου, ημέρα του ενδόξου μαρτυρίου τους.

http://aktines.blogspot.gr