ΑΓΙΟΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ, Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΩΝ ΝΗΠΙΩΝ

Ο Άγιος Στυλιανός, προστάτης των νηπίων

Ο Όσιος Στυλιανός ήταν γιος πλουσίων γονέων (που μάλλον γεννήθηκε στην Παφλαγονία, χωρίς αυτό να είναι σίγουρο, διότι εκεί φυλασσόταν και ιερό λείψανο του), διδάχτηκε νωρίς απ' αυτούς να είναι εγκρατής και να θεωρεί το χρήμα μέσο για την ανακούφιση και περίθαλψη των φτωχών και των αρρώστων. 

Αφού έτσι ανατράφηκε, και οι γονείς του πέθαναν, διαμοίρασε όλη την κληρονομιά του και πήγε σαν ασκητής στην έρημο. Εκεί γνωρίστηκε με άλλους ασκητές, που ζούσε μαζί τους με αδελφική αγάπη, χριστιανική συγκατάβαση και επιείκεια. Δεν λύπησε ποτέ κανένα, μεγάλη του χαρά μάλιστα, ήταν να επαναφέρει τη γαλήνη στις ταραγμένες ψυχές. Η φήμη της θαυμαστής ασκητικής του ζωής έφθασε μέχρι τις πόλεις, και πολλοί έτρεχαν να τον βρουν για να ζητήσουν απ' αυτόν τις πνευματικές του οδηγίες. 

Ο όσιος Στυλιανός, παρά την ερημική ζωή του, έτρεφε στοργή και συμπάθεια προς τα παιδιά, που τόσο αγαπούσε και ο Κύριος. Αν, έλεγε, η ταπεινοφροσύνη αποτελεί θεμέλιο των αρετών, η παιδική ηλικία από τη φύση της είναι περισσότερο ενάρετη, απ' ότι οι μεγαλύτεροι των φιλοσόφων. Πολλές φορές οι γονείς έφεραν προς αυτόν τα παιδιά τους, και τότε η αγαλλίαση του οσίου ήταν πολύ μεγάλη. Ο Θεός βραβεύοντας το Ιερό αυτό αίσθημα του, προίκισε τον όσιο με το χάρισμα να θεραπεύει τα άρρωστα παιδιά και να καθίστα εύτεκνους άτεκνες γυναίκες. 

Η φήμη του Αγίου Στυλιανού είχε εξαπλωθεί και πολλοί πιστοί έρχονταν στο σπήλαιο της ερήμου να τον βρουν και να αποκομίσουν ψυχικά και σωματικά οφέλη. Εκείνη την εποχή υπήρχε μια θανατηφόρος ασθένεια που έφερνε τον θάνατο σε όλα τα νήπια. Οι πιστοί γονείς επικαλούνταν με πίστη το όνομα του Αγίου Στυλιανού, ζωγράφιζαν την εικόνα του, και κατάφερναν να γεννούν υγιή παιδιά ή να θεραπεύονται, με τη Χάρη του Θεού, τα παιδιά που είχαν ήδη αρρωστήσει. 

Ακόμη και στις μέρες μας ο Άγιος Στυλιανός θεωρείται προστάτης των παιδιών και μεσιτεύει στο Θεό ώστε να θεραπευτούν παιδιά από ασθένειες καθώς και η στειρότητα των γυναικών. Ο Όσιος Στυλιανός κοιμήθηκε πλήρης ήμερων αλλά και αρετών. Η μνήμη του εορτάζεται στις 26 Νοεμβρίου. 

https://www.saint.gr

ΑΓΙΕ ΣΤΥΛΙΑΝΕ ΦΥΛΑΓΕ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕ ΟΛΑ ΤΑ ΒΡΕΦΗ ΚΑΙ ΤΑ ΝΗΠΙΑ!

Ο Άγιος Στυλιανός, προστάτης των νηπίων 

Ο Όσιος Στυλιανός ήταν γιος πλουσίων γονέων (που μάλλον γεννήθηκε στην Παφλαγονία, χωρίς αυτό να είναι σίγουρο, διότι εκεί φυλασσόταν και ιερό λείψανο του), διδάχτηκε νωρίς απ' αυτούς να είναι εγκρατής και να θεωρεί το χρήμα μέσο για την ανακούφιση και περίθαλψη των φτωχών και των αρρώστων. 

Αφού έτσι ανατράφηκε, και οι γονείς του πέθαναν, διαμοίρασε όλη την κληρονομιά του και πήγε σαν ασκητής στην έρημο. Εκεί γνωρίστηκε με άλλους ασκητές, που ζούσε μαζί τους με αδελφική αγάπη, χριστιανική συγκατάβαση και επιείκεια. Δεν λύπησε ποτέ κανένα, μεγάλη του χαρά μάλιστα, ήταν να επαναφέρει τη γαλήνη στις ταραγμένες ψυχές. Η φήμη της θαυμαστής ασκητικής του ζωής έφθασε μέχρι τις πόλεις, και πολλοί έτρεχαν να τον βρουν για να ζητήσουν απ' αυτόν τις πνευματικές του οδηγίες. 

Ο όσιος Στυλιανός, παρά την ερημική ζωή του, έτρεφε στοργή και συμπάθεια προς τα παιδιά, που τόσο αγαπούσε και ο Κύριος. Αν, έλεγε, η ταπεινοφροσύνη αποτελεί θεμέλιο των αρετών, η παιδική ηλικία από τη φύση της είναι περισσότερο ενάρετη, απ' ότι οι μεγαλύτεροι των φιλοσόφων. Πολλές φορές οι γονείς έφεραν προς αυτόν τα παιδιά τους, και τότε η αγαλλίαση του οσίου ήταν πολύ μεγάλη. Ο Θεός βραβεύοντας το Ιερό αυτό αίσθημα του, προίκισε τον όσιο με το χάρισμα να θεραπεύει τα άρρωστα παιδιά και να καθιστά εύτεκνους άτεκνες γυναίκες. 

Η φήμη του Αγίου Στυλιανού είχε εξαπλωθεί και πολλοί πιστοί έρχονταν στο σπήλαιο της ερήμου να τον βρουν και να αποκομίσουν ψυχικά και σωματικά οφέλη. Εκείνη την εποχή υπήρχε μια θανατηφόρος ασθένεια που έφερνε τον θάνατο σε όλα τα νήπια. Οι πιστοί γονείς επικαλούνταν με πίστη το όνομα του Αγίου Στυλιανού, ζωγράφιζαν την εικόνα του, και κατάφερναν να γεννούν υγιή παιδιά ή να θεραπεύονται, με τη Χάρη του Θεού, τα παιδιά που είχαν ήδη αρρωστήσει. 

Ακόμη και στις μέρες μας ο Άγιος Στυλιανός θεωρείται προστάτης των παιδιών και μεσιτεύει στο Θεό ώστε να θεραπευτούν παιδιά από ασθένειες καθώς και η στειρότητα των γυναικών. Ο Όσιος Στυλιανός κοιμήθηκε πλήρης ήμερων αλλά και αρετών. Η μνήμη του εορτάζεται στις 26 Νοεμβρίου.

https://www.saint.gr

ΤΟ ΑΦΘΑΡΤΟ ΧΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ

Λειψανοθήκη της Ιεράς Μονής Θεοβαδίστου Όρους Σινά,

Αγίας Αικατερίνης,

με το άφθαρτο χέρι της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Αικατερίνης.

ΑΓΙΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΤΟΥ ΣΙΝΑ

ΑΓΙΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ Η ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ

Αγία Αικατερίνη η Μεγαλομάρτυς 

Η Αγία Αικατερίνη καταγόταν από οικογένεια ευγενών της Αλεξάνδρειας, «θυγάτηρ βασιλίσκου τινός ονομαζομένου Kώνστου», και μαρτύρησε στις αρχές του 4ου αιώνα μ.Χ. (304 μ.Χ.) Ήταν ευφυέστατη και φιλομαθής. Ήδη σε ηλικία δέκα οκτώ χρονών κατείχε τις γνώσεις της ελληνικής, ρωμαικής και λατινικής φιλολογίας και φιλοσοφίας, δηλαδή γνώριζε τα έργα του Oμήρου, του λατίνου ποιητή Bιργίλιου, του Aσκληπιού, του Iπποκράτη και Γαληνού των ιατρών, του Aριστοτέλη και του Πλάτωνα, του Φιλιστίωνα και του Eυσέβιου των φιλοσόφων, του Iαννή και Iαμβρή των μεγάλων μάγων, του Διονυσίου και της Σιβύλλης και άλλων. Ήταν όμως και άρτια καταρτισμένη στα δόγματα της χριστιανικής πίστης.

Όταν επί Μαξεντίου (υιός του Mαξιμιανού) διεξαγόταν διωγμός εναντίον των χριστιανών, η Αικατερίνη δε φοβήθηκε, αλλά με παρρησία διέδιδε πώς ο Ιησούς Χριστός είναι ο μόνος Αληθινός Θεός. Για το λόγο αυτό συνελήφθη από τον έπαρχο της περιοχής, ο οποίος προσπάθησε με συζητήσεις να την πείσει να αρνηθεί την πίστη της. Όταν ο έπαρχος διαπίστωσε την ανωτερότητά των λόγων της Αικατερίνης, συγκάλεσε δημόσια συζήτηση με τους πιο άξιους ρήτορες της Αλεξάνδρειας, τους οποίους όμως η Αικατερίνη αποστόμωσε. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά κάποιοι από τους συνομιλητές της Αικατερίνης πείσθηκαν για τους λόγους της και ασπάστηκαν την Χριστιανική Πίστη.

Μπροστά σε αυτή την κατάληξη, ο έπαρχος διέταξε να τη βασανίσουν σκληρά με την ελπίδα πώς η αγία θα λύγιζε και θα αρνιόταν τον Χριστό. Όμως η Αικατερίνη έμεινε ακλόνητη στην πίστη της. Τελικά αποκεφαλίσθηκε, ύστερα από διαταγή του έπαρχου. 

Τα Ιερά Λείψανα της Αγίας βρίσκονται αδιάφθορα στην Ιερά Μονή Σινά. Δάκτυλος της Αγίας βρίσκεται στη Συλλογή των Ανακτόρων του Μπάκινγχαμ Λονδίνου. Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου της Αγίας βρίσκονται στη Μονή Χιλανδαρίου Αγίου Όρους, στον ομώνυμο Ναό Ν. Λιοσίων Αττικής, στη Μονή Κύκκου Κύπρου και στη Λαύρα Αγίου Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη της Αγίας στις 25 Νοεμβρίου. 

https://www.saint.gr

ΠΟΛΛΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΑΝ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΝ ΤΑ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΑΝ ΚΑΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΗΤΑΝ ΑΝΑΦΑΙΡΕΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥΣ.

ΟΙ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΕΣ, ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ

Πρωτοπρ. Αθανασίου Π. Τύμπα, θεολόγου-μουσικού

Όταν οι εποχές είναι δύσκολες είναι και παραγωγικές πνευματικά. Αυτό αποδεικνύει η περίοδος της Τουρκοκρατίας, η οποία έχει να υπερηφανεύεται για τους νεομάρτυρες. Άνθρωποι μέσα στην καταπίεση των Τούρκων, ενώ ήξεραν ότι θα αποκεφαλιστούν, δεν δίσταζαν να υπερασπίζονται την τιμή τους και την πίστη τους.

Τέτοιος ήταν  και ο Άγιος Αναστάσιος από την Ήπειρο που μια μέρα θέριζε μαζί με την αδελφή του και συγχωριανούς του όταν παρουσιάστηκε μια ομάδα Τούρκων καβαλάρηδων με επικεφαλής τον Μουσά, γιό του Οθωμανού διοικητή της περιοχής. Γοητευμένος από την ομορφιά της αδελφής του, θέλησε να την κάμει αντικείμενο των χυδαίων απολαύσεών του. Ο Αναστάσιος όρμησε με τόλμη κατά των Τούρκων και  έδωσε χρόνο στην αδελφή του να διαφύγει. Έτσι ο Αναστάσιος μετά λίγες ημέρες βρέθηκε στην φυλακή. Ο Τούρκος διοικητής βλέποντας το θάρρος του προσπάθησε με υποσχέσεις για δόξα και κοσμικές τιμές να τον πείσει να αλλάξει την πίστη του και να γίνει Μωαμεθανός. Όμως ούτε τα άγρια χτυπήματα ούτε οι απειλές μπόρεσαν να κάμψουν τον νέο.

Ο  Μουσά βλέποντας τη στάση του Αναστασίου θέλησε να μάθει για τούτη την πίστη που καθιστά τους χριστιανούς ισχυρότερους από όλες τις κοσμικές δυνάμεις και πήγε κρυφά στο κελλί του. Μόλις άνοιξε η πόρτα αντίκρισε δύο νέους με όψη λαμπρή να περιβάλλουν τον φυλακισμένο οι οποίοι έγιναν ξαφνικά άφαντοι. Ο Αναστάσιος του εξήγησε ότι επρόκειτο για τους φύλακες αγγέλους των χριστιανών που τους βοηθούν ιδιαιτέρως στα δεινά για την αγάπη του Χριστού.

Την ψυχή του νεαρού μουσουλμάνου φώτισε το Άγιο Πνεύμα, έπεσε στα πόδια του μάρτυρα και τον παρακάλεσε να γίνει χριστιανός. Τελικά για να μην γίνουν διωγμοί στην περιοχή οδηγήθηκε από έναν άγγελο στην Πελοπόννησο όπου τέθηκε στην καθοδήγηση ενός γέροντα ασκητή. Από την Πάτρα πέρασε στην Βενετία για να βαπτιστεί εκεί δίχως τον φόβο των Τούρκων. Στην συνέχεια έγινε στην Κέρκυρα μοναχός και έλαβε το όνομα Δανιήλ. Οι ασκητικοί του αγώνες δεν στάθηκαν ικανοί να σβήσουν την φλόγα του για το μαρτύριο γι’ αυτό μετέβη στην Κωνσταντινούπολη. Οι εκεί χριστιανοί τον απέτρεψαν να παραδοθεί στον θάνατο από τον φόβο των διώξεων κατά των υπολοίπων εκεί πιστών. Έτσι επέστρεψε στην Κέρκυρα όπου έκτισε μια εκκλησία προς τιμήν του φίλου του Νεομάρτυρα Αναστασίου ο οποίος είχε αποκεφαλιστεί από τους Τούρκους.

Αυτά γινόταν επί Τουρκοκρατίας καθημερινά. Σήμερα ακόμη οι χριστιανοί στην πατρίδα μας έχουν κάποια δικαιώματα. Μόλις όμως αλλάξει το σύνταγμα και επικρατούσα θρησκεία σταματήσει να είναι η Ορθοδοξία τότε για πολλά πράγματα οι χριστιανοί, δεν θα μαρτυρούν βέβαια, αλλά θα οδηγούνται στον εισαγγελέα. Αυτό  έγινε με έναν σύγχρονο επίσκοπο που είπε την γνώμη του Ευαγγελίου για την ομοφυλοφιλία. Πολλοί γονείς επίσης χρειάστηκαν την βοήθεια δικηγόρου για να επιστρέψουν τα απαράδεκτα βιβλία των θρησκευτικών αν και σύμφωνα με το Σύνταγμα ήταν αναφαίρετο δικαίωμά τους.

Αυτό που μπορούμε όλοι εμείς σήμερα είναι, να μη φοβόμαστε να κάνουμε το Σταυρό μας με θάρρος σε δημοσίους χώρους. Ας μην σπαταλάμε τον χρόνο μας εκεί που πίνουμε έναν καφέ με τους φίλους μας με ανούσιες συζητήσεις αλλά ας μιλούμε για θέματα της πίστεώς μας που θα μας βοηθήσουν στον δρόμο μας προς την αγιότητα.

http://aktines.blogspot.gr 

ΚΑΙ Η ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΠΑΤΡΩΝ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ ΤΩΝ ΦΑΚΕΛΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ

Ἀπό τήν Ἱερατική Σύναξη τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν ἐξεδόθη τό ἀκόλουθο ψήφισμα:

Ἡ Γενική Ἱερατική Σύναξη τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν, ἡ ὁποία πραγματοποιήθηκε στόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου στίς 14 Νοεμβρίου 2017 ὑπό τήν προεδρία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου καί στήν ὁποία ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ὀρεστιάδος καί Σουφλίου κ. Δαμασκηνός, ἀνέπτυξε τό θέμα «Μῦθοι καί πραγματικότητες ἐπί τοῦ θέματος τῆς σχέσεως Ἐκκλησίας καί Πολιτείας ἐν ὄψει τῆς Συνταγματικῆς ἀναθεωρήσεως», ἐξέδωκε τό παρακάτω ψήφισμα.

● Τό θέμα τῶν σχέσεων Ἐκκλησίας καί Πολιτείας εἶναι πολυσήμαντο μέ βαθειές ρίζες στό παρελθόν καί ποικίλες συνέπειες γιά τό παρόν καί τό μέλλον τῆς Πατρίδος μας. Δέν νοεῖται στήν Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα «χωρισμός» Ἐκκλησίας καί Πολιτείας, μέ τήν ἔννοια καί μορφή, τῆς ἀποκοπῆς τοῦ Λαοῦ ἀπό τήν ἑλληνορθόδοξη παράδοσή του, ἀπό τήν Ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου καί τήν εὐεργετική παρουσία του στήν σύγχρονη κοινωνία. Γνωρίζομε ὃτι ὑπάρχουν δυνάμεις, οἱ ὁποῖες ἐπιδιώκουν τόν «χωρισμό» τοῦ Λαοῦ ἀπό τήν Ἐκκλησία καί μανιωδῶς ἀγωνίζωνται νά ἀποκόψουν μέ ποικίλα τεχνουργήματα τόν Λαό, ἀπό τίς πνευματικές καί σωτήριες ρίζες του. Ἡ Ἐκκλησία οὐδέποτε, ἐζήτησε ἢ θά ζητήσῃ τέτοιο «χωρισμό», τόν ὁποῖον οἱ ὑπηρετοῦντες τό πνεῦμα τῆς «νέας ἐποχῆς» καί τῆς παγκοσμιοποιήσεως ἐπιθυμοῦν νά ἐπιβάλλουν, γιατί ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἱστορικά καί οὐσιαστικά, ἡ μάνα αὐτοῦ τοῦ Λαοῦ, μέ ὃ,τι αὐτό συνεπάγεται γιά τό παρόν καί τό μέλλον. Οὐδεμία ἀπαίτηση ἢ ὁδηγία ἀπό τήν Εὐρωπαϊκή Ἓνωση ἢ τό Συμβούλιο τῆς Εὐρώπης ὑφίσταται γιά τό καθορισμό τῶν σχέσεων Ἐκκλησίας–Πολιτείας στήν Πατρίδα μας. Αὐτό τό «ἐπιχείρημα» εἶναι ἐφεύρημα προκειμένου νά πλανᾶται ὁ Ἑλληνικός Λαός, ὣστε νά υἱοθετοῦνται πρακτικές, οἱ ὁποῖες ἀντίκεινται στήν ὃλη ἱστορική καί πολιτιστική πορεία τῆς χώρας μας.

● Δέν δυνάμεθα ἐπ’ οὐδενί λόγῳ νά δεχθοῦμε ὁποιαδήποττε ὑποβάθμιση ἢ θεσμική ὑποτίμηση τῆς Ἐκκλησίας, στό πλαίσιο εἲτε τῆς ἀναθεωρήσεως τοῦ Συντάγματος, εἲτε τῆς τροποποιήσεως τῆς κοινῆς νομοθεσίας.

●Ἐπειδή πολλά ἀκούονται περί τῆς μισθοδοσίας τοῦ Κλήρου μέ ἀποτέλεσμα νά παραπλανᾶται ὁ Λαός σημειώνομε τά ἐξῆς: Ἡ μισθοδοσία τοῦ Κλήρου δέν εἶναι ζήτημα θεσμικῆς σχέσεως μεταξύ Ἐκκλησίας καί Πολιτείας ὡς θέλουν τινές νά πείσουν τόν Λαό μας καί βεβαίως δέν δίδει στήν Πολιτεία τό δικαίωμα νά ἐπεμβαίνῃ ἂκριτα, σέ ἐκκλησιαστικά θέματα, ἀφοῦ ἡ μισθοδοσία συνιστᾶ ἐκπλήρωση ἀποζημιωτικῆς ὑποχρέωσης ἒναντι τῆς ὁλοκληρωτικῆς σχεδόν ἀφαίρεσης τῆς Ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας, χωρίς ποτέ νά καταβληθῇ οἱαδήποτε ἀποζημίωση ἀπό τό Κράτος, τό ὁποῖο κατέχει αὐτή τήν περιουσία καί τήν ἐκμεταλλεύεται μέχρι σήμερα. Ἐξ’ ἂλλου ἡ μισθοδοσία τοῦ Κλήρου δέν ἀποτελεῖ νομικό προνόμιο εἰδικά τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. (Τό ἲδιο συμβαίνει μέ τούς Μουφτῆδες καί ἱεροδιδασκάλους τῆς Θράκης). Ἀπό τό Ἑλληνικό Δημόσιο, δηλ, δέν μισθοδοτοῦνται μόνο οἱ Λειτουργοί τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
Τά ἄρθρα 3 καί 13 τοῦ Συντάγματος εἶναι βασικά ὡς πρός τίς σχέσεις Ἐκκλησίας καί Πολιτείας καί ὂχι μόνο. Τό θέμα αὐτό πρέπει νά τύχῃ ἰδιαιτέρας προσοχῆς ἀπό τήν Πολιτεία γιά ἱστορικούς, ἐθνικούς καί κοινωνικούς λόγους. Ἡ νομοθετοῦσα Πολιτεία σέ καλόπιστο διάλογο μέ τήν Ἐκκλησία καί σέ συμφωνία μέ τό θρησκευτικό αἴσθημα τῆς συντριπτικῆς πλειονοψηφίας τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ, μπορεῖ νά προβαίνῃ σέ νομοθετικές ρυθμίσεις, οἱ ὁποῖες θά ἐπικαιροποιοῦν καί θά ἐπιλύουν τά ἀναφυόμενα θέματα στίς σχέσεις Ἐκκλησίας καί Πολιτείας, ἀλλά πάντοτε στό πλαίσιο τοῦ ἀλληλοσεβασμοῦ καί τῆς κοινῆς ὡφέλειας τοῦ Λαοῦ μας.

●Οἱ ἀλλαγές στά προγράμματα σπουδῶν τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, τόσο σέ ἐπίπεδο ὕλης, ὅσο καί διδασκαλίας, ἔχουν δημιουργήσει εὔλογες καί πολλές ἀνησυχίες στόν Κλῆρο καί στόν Λαό καί ἰδιαίτερα στούς γονεῖς καί στούς δασκάλους. Τό περιεχόμενο τῶν λεγομένων «φακέλων σπουδῶν», πού διενεμήθησαν στούς μαθητές δημιουργεῖ σύγχυση μεταξύ ἀλήθειας καί ψεύδους, μέ τόν τρόπο πού παρουσιάζονται οἱ ἀλλόδοξες καί ἑτερόδοξες διδασκαλίες, ἰδιαιτέρως στούς μικρούς ἡλικιακά μαθητές.
Τά νέα προγράμματα καί οἱ λεγόμενοι «φάκελοι» τοῦ μαθήματος δέν ἀνταποκρίνονται στά βασικά χαρακτηριστικά τῆς πίστεως καί τῆς ἱστορικῆς πορείας τῆς Πατρίδος μας. Τό Ἱερατικό Σῶμα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν, συγχαίρει τούς γονεῖς καί ὃποιους ἐξέφρασαν καί ἐκφράζουν τήν ἀντίθεσή τους μέ τά προγράμματα τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, ὃπως ἒχουν διαμορφωθεῖ καί τούς ἐπαινεῖ γιά τήν ἐπιστροφή τῶν φακέλων, ὡς ἀπαραδέκτων.
Ἡ ἀντίδραση αὐτή δέν ὀφείλεται σέ ἰδεολογικούς λόγους, ἀλλά εἶναι στάση ζωῆς ἀπέναντι στήν πίστη μας καί στήν ἰδιοπροσωπία μας. Εἶναι δικαίωμα ἀπέναντι, σέ μιά ἀντισυνταγματική καί ἀντιπαιδαγωγική, συγχρόνως δέ καί ἀντορθόδοξη φιλοσοφία, πού ἐτσιθελικά προσπαθεῖ, νά ἐπιβάλῃ ἡ Πολιτεία στήν Ἐλληνική κοινωνία.
Γιά τοῦτο καί ἐπαινοῦμε τίς κινήσεις αὐτές τίς πολιτισμένες μέν, δυναμικές δέ καί τίς δίκαιες ἀντιδράσεις τῶν γονέων καί ἂλλων συλλόγων, οἱ ὁποῖοι ἒχουν συνειδητοποιήσει πλήρως τόν κίνδυνο μπροστά στόν ὁποῖο εὑρίσκεται πλέον ἡ Ἑλληνική κοινωνία, μέ τήν υἱοθέτηση ξένων «μοντέλων» ζωῆς καί ἐκπαίδευσης, τά ὁποῖα οὐδεμία σχέση ἒχουν μέ τήν διαχρονική πορεία τῆς Πατρίδος μας.

● Ἐκφράζομε τήν ἀντίθεσή μας, τήν διαμαρτυρία μας καί τήν βαθειά μας λύπη σχετικά μέ τό ψηφισθέν Νομοσχέδιο γιά τήν ἐπιλογή φύλου καί τίς λεγόμενες ἔμφυλες ταυτότητες. Τό ἐν λόγῳ νομοσχέδιο στρέφεται ἐναντίον ὄχι μόνο τῆς χριστιανικῆς Πίστεως, ἀλλά ἀντιτίθεται στήν διαμορφωθεῖσα ἀνά τούς αἰῶνες πανανθρώπινη ἠθική καί ἀντιστρατεύεται αὐτήν ταύτην τήν ἀνθρώπινη ὀντότητα καί ἀξία, «προκαλεῖ τό αἲσθημα τῆς κοινωνίας, τορπιλίζει τόν ἱερό θεσμό τῆς οἰκογενείας, ἒρχεται σέ ἀντίθεση μέ τά χρηστά ἢθη καί τήν κοινή λογική καί κυρίως καταστρέφει τόν ἂνθρωπο» (Δελτίο Τύπου τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, 5.10.2017). Ὡς Ἐκκλησία θεωροῦμε χρέος μας νά ἀγωνιζώμεθα γιά τήν ἱερότητα, τήν ἀξιοπρέπεια καί τήν ἠθική ὀντότητα τοῦ ἀνθρώπου, ὡς δημιουργήματος τοῦ Θεοῦ κατ’ εἰκόνα καί καθ’ ὁμοίωσιν Αὐτοῦ. Ζητοῦμε ἐπίσης ἀπό τό Ὑπουργεῖο νά μή συνεχίσῃ τήν ἐφαρμογή στά Σχολεῖα στό πλαίσιο τῆς λεγομένης θεματικῆς ἑβδομάδος, τῶν θεματικῶν ἑνοτήτων, «βιολογικό καί κοινωνικό φύλο» καί «ἀποδομώντας τά ἒμφυλα στερεότυπα». Ἡ διδασκαλία τῶν θεματικῶν αὐτῶν ἑνοτήτων κλονίζει τόν ἐσωτερικό κόσμο τῶν παιδιῶν, σέ μιά κρίσιμη ἡλικία καί ὁδηγεῖ σέ ψυχολογικά ἀδιέξοδα. Τά προβλήματα τά ὁποῖα θά ἀνακύψουν θά εἶναι τεράστια καί πρωτόγνωρα σέ κάθε ἐπίπεδο τῆς προσωπικῆς, οἰκογενειακῆς, κοινωνικῆς, ἐθνικῆς καί πνευματικῆς ζωῆς τοῦ Λαοῦ μας. Στηρίζομε ὡς ἐκ τούτου τούς γονεῖς καί τούς ἐκπαιδευτικούς, οἱ ὁποῖοι διαμαρτύρονται σχετικά μέ τό ἐν λόγῳ θέμα καί τούς παρακαλοῦμε νά συνεχίσουν τόν ἀγῶνα τους, ὣστε νά ματαιωθοῦν ὃλες αὐτές οἱ πρωτόγνωρες μέθοδοι πού ἐφαρμόζονται ἐσχάτως στήν Πατρίδα μας.

● Μέ ἀφορμή τήν παρουσία ἀνάμεσά μας τοῦ ἀκρίτα Ἀρχιερέως, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Διδυμοτείχου, Ὀρεστιάδος καί Σουφλίου κ. Δαμασκηνοῦ καί ἐξ ἀφορμῆς τῶν ὅσων ἐνημερωτικῶς μᾶς εἶπε σχετικῶς μέ ὃσα ἀφοροῦν στήν εὐαίσθητη περιοχή τῆς Θράκης, δηλώνομε τήν συμπαράσταση τοῦ σώματος τῶν Κληρικῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν, στούς ἀγῶνες καί τίς ἀγωνίες τῶν Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν τῆς Θράκης, ὅπως αὐτές διετυπώθησαν σέ σχετική πρόσφατη δήλωσή τους.

● Τό ἱερατικό Σῶμα τῆς Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας τῶν Πατρῶν ἐκφράζει τήν εὐαρέσκειά του καί τήν ὁλόθυμη συμπαράστασή του γιά τίς τοποθετήσεις τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου σχετικά πρός τά κοινωνικά καί λοιπά ζητήματα πού κατά καιρούς ἀναφύονται, ὡς καί τήν σύμφωνη γνώμη του γιά τίς δηλώσεις τοῦ Σεβασμιωτάτου, τίς προφορικές καί γραπτές, γιά ζητήματα τά ὁποῖα ἀπασχολοῦν τήν Ἑλληνική κοινωνία, ὡς λ.χ. τό περί τῆς ἐπιλογῆς φύλου- ἒμφυλες ταυτότητες, τό περί τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν, περί τῶν δηλώσεων Βούτση καί ἂλλα θέματα.

●Τέλος, ὁ Ἱερός Κλῆρος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν ἐκφράζει γιά μιά ἀκόμη φορά τήν πνευματική καί τήν καθ’ οἰονδήποτε ἂλλο τρόπο συμπαράστασή καί ἐπιστήριξή του στον δοκιμαζόμενο ἀπό τήν πολυεπίπεδη κρίση Λαό, ὂχι μόνο τῆς Μητροπολιτικῆς μας περιφερείας, ἀλλά καί τῆς Ἑλλάδος γενικώτερα.

http://thriskeftika.blogspot.gr

ΛΑΜΠΡΟΣ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΣ: ΑΓΙΟΣ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ ΙΚΟΝΙΟΥ: Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΗΣ ΠΑΤΕΡΑΣ

ΑΓΙΟΣ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ ΙΚΟΝΙΟΥ:

Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΗΣ ΠΑΤΕΡΑΣ

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού    

    

Ο  4ος μ. Χ. αιώνας θεωρείται ως  ο χρυσός αιώνας της Θεολογίας της Εκκλησίας μας. Πρωταγωνιστές οι Καππαδόκες Πατέρες, οι οποίοι όχι μόνο σφράγισαν με τις προσωπικότητές του και το έργο τους την ταραγμένη εποχή τους, αλλά σημάδεψαν με το έργο τους την κατοπινή πορεία της ανθρωπότητας. Σε μια εποχή έντονων θεολογικών ζυμώσεων, απέτρεψαν τη νόθευση της γνήσιας εκκλησιαστικής παράδοσης και αποκρυστάλλωσαν τη σώζουσα αλήθεια της Εκκλησίας μας.

      Ένας από αυτούς υπήρξε και ο άγιος Αμφιλόχιος επίσκοπος Ικονίου, εφάμιλλος του Μ. Βασιλείου, του αγίου Γρηγορίου Νύσσης και του αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου. Γεννήθηκε στην Καισάρεια το 344. Οι γονείς του ονομαζόταν Αμφιλόχιος και Λιβύη. Ήταν επίσης αδελφός της Θεοδοσίας, μητέρας της περίφημης διακόνισσας αγίας Ολυμπιάδας και εξάδελφος του αγίου Γρηγορίου του Ναζιανζηνού. Σπούδασε στις ονομαστές σχολές της Καισάρειας και άσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου στην Κωνσταντινούπολη από το 364 έως το 370.

     Αλλά η βαθιά πίστη του στο Χριστό τον οδήγησε νωρίς στην απόφαση να αφιερωθεί στην υπηρεσία της Εκκλησίας. Άφησε το επικερδές του επάγγελμα, ντύθηκε το μοναχικό ένδυμα και αποσύρθηκε στην έρημο Οζίζαλα της Καππαδοκίας για να ασκηθεί και να καθαρθεί με νηστεία, προσευχή αγρυπνία και δάκρυα. Εκεί έζησε τρία χρόνια, από το 370 έως το 373. 

      Το 373 κοιμήθηκε ο επίσκοπος Ικονίου Ιωάννης. Ο Αμφιλόχιος είδε ένα όραμα, με το οποίο καλούνταν από το Θεό να ποιμάνει την χηρεύουσα επισκοπή. Ο ταπεινός ασκητής όμως δεν αποδέχτηκε αρχικά την θεϊκή πρόσκληση, φοβούμενος ότι ήταν δαιμονική παγίδα. Ακολούθησε και δεύτερη οπτασία, όπου ένας άγγελος του διαμήνυσε τη θεία βουλή και για να τον πείσει, τον οδήγησε στο ναό να συμπροσευχηθούν. Εκεί συνάντησε επτά επισκόπους, των γύρω επισκοπών, οι οποίοι είχαν δει και αυτοί το ίδιο όραμα. Με την ψήφο όλων εκλέχτηκε και χειροτονήθηκε επίσκοπος Ικονίου το 373.

      Η επισκοπική του διακονία υπήρξε θαυμαστή. Ποίμανε την τοπική Εκκλησία θεάρεστα. Με την ρητορική του δεινότητα κήρυττε συνεχώς και έτρεφε πνευματικά τα λογικά του πρόβατα που του εμπιστεύτηκε ο Θεός. Απέκτησε κύρος και φήμη ώστε του επέτρεπε να διευθετεί προβλήματα που ανέκυπταν και σε όμορες επισκοπές. Παρενέβαινε με πνεύμα διάκρισης και σοφίας διασφαλίζοντας την ειρήνη και ορθοτομώντας το λόγο της αληθείας. Ο φίλος του Μ. Βασίλειος σε επιστολή του φανερώνει τη λαμπρή ηθική και πνευματική φυσιογνωμία του Αμφιλοχίου. Τον παρακαλεί να παραστεί στην τιμητική γιορτή υπέρ των μαρτύρων της Καισαρείας, για να αποβεί αυτή σεμνότερη, διότι ο λαός της Καισαρείας τον αγαπά, όσο κανένα άλλο επίσκοπο.

      Συντάσσει σπουδαία θεολογικά έργα, μέσω των οποίων εκφράζει την πίστη της Εκκλησίας και στηλιτεύει τις κακόδοξες διδασκαλίες, οι οποίες ήταν σε φοβερή έξαρση την εποχή εκείνη και ταλάνιζαν την Εκκλησία. Ιδιαιτέρως σε έξαρση ήταν η αίρεση του Αρείου, της οποία οι ψευδεπίσκοποι είχαν καταλάβει τις περισσότερες επισκοπές της Ανατολής, με την ανοχή και τη βοήθεια των αρειανόφρονων αυτοκρατόρων. Ο ίδιος ο Αμφιλόχιος υπέφερε τα πάνδεινα από τους διωγμούς των αρειανών της περιοχής του.

        Την ίδια εποχή δύο εξίσου επικίνδυνοι αιρεσιάρχες ο Μακεδόνιος και ο Ευνόμιος έκαναν την εμφάνισή τους και απειλούσαν την αλήθεια της Εκκλησίας, με τις κατά του Αγίου Πνεύματος κακοδοξίες τους. Μετέβη ο Αμφιλόχιος στην Κωνσταντινούπολη, όπου έπεισε τον Μ. Θεοδόσιο να στηρίξει την Εκκλησία. Για το

λόγο αυτό συγκλήθηκε από τον αυτοκράτορα η Β΄ Οικουμενική Σύνοδος στην Κωνσταντινούπολη το 381, στην οποία έλαβε μέρος και ο άγιος Αμφιλόχιος, μαζί με άλλους 149 θεοφόρους Πατέρες, στην οποία αποκρυσταλλώθηκε το ορθόδοξο δόγμα και συμπληρώθηκε το Σύμβολο της Πίστεως. Η συμβολή του αγίου Αμφιλοχίου υπήρξε καθοριστική στις εργασίες της Συνόδου, όπου ο θεοφόρος και μορφωμένος επίσκοπος κατόρθωσε να αποδείξει τις πλάνες των αιρεσιαρχών. Ως ευγνωμοσύνη προς αυτόν ο Θεοδόσιος αποφάσισε να κτίσει δύο περίλαμπρους ναούς στο Ικόνιο, το ναό της Αγίας Σοφίας και του Βαπτιστού Ιωάννου.

       Ο Αμφιλόχιος επέστρεψε στην επισκοπή του όπου εργάστηκε δραστήρια, ξεριζώνοντας τις κακοδοξίες. Έζησε μια αγία ζωή και κοιμήθηκε ειρηνικά το 394. Η κηδεία του υπήρξε πάνδημη και η αγιότητά του δεν άργησε να φανεί με θαύματα που γινόταν στον χαριτόβρυτο τάφο του. Η μνήμη του εορτάζεται στις 23 Νοεμβρίου.

       Ο άγιος Αμφιλόχιος έχει τη δική του συμβολή στην ανάπτυξη της Θεολογίας της Εκκλησίας μας, σε μια εποχή που ενδογενείς και εξωγενείς παράγοντες πάσχιζαν να  νοθεύσουν τη γνήσια εκκλησιαστική παράδοση. Μαζί με τους φίλους του Μ. Βασίλειο και Γρηγόριο Νύσσης, καθώς και τον εξάδελφό του άγιο Γρηγόριο Θεολόγο, αποτελούν τις τέσσερις μεγάλες και μοναδικές χαρισματικές προσωπικότητες, οι οποίοι κλήθηκαν από το Θεό να θεμελιώσουν το ορθόδοξο δόγμα σε μια δύσκολη ιστορική περίοδο, διότι η αλήθεια της Εκκλησίας μας είναι συνώνυμη με τη σωτηρία. Εξέφρασαν με ακρίβεια  την αυτοσυνειδησία της Εκκλησίας, γι’ αυτό χαρακτηρίζονται ως θεοφόροι και χαρακτηρίζονται ως οι αυθεντίες της Θεολογίας μας.

       Εκτός αυτού η συμβολή, τόσο του αγίου Αμφιλοχίου, όσο και των άλλων τριών Καππαδοκών Πατέρων, υπήρξε καθοριστική για την ομαλή μετάβαση της ανθρωπότητας από τον καταρρέοντα και ημιθανή αρχαίο κόσμο στη νέα εύρωστη χριστιανική εποχή. Μόνο αυτοί μπόρεσαν να διακρίνουν τις όποιες αξίες του παρελθόντος, τις εναρμόνισαν, τις ενέταξαν και τις διέσωσαν στο νέο πνευματικό μέγεθος, τον Χριστιανισμό και θεμελίωσαν έτσι τον απαράμιλλο ελληνοχριστιανικό πολιτισμό, τη βάση του συγχρόνου παγκόσμιου πολιτισμού. Αντίθετα μ’ αυτούς, άλλοι σύγχρονοί τους, όπως ο ανεδαφικός παγανιστής Ιουλιανός, προσκολλημένοι δουλικά στο νεκρό προχριστιανικό παρελθόν, δε μπόρεσαν να δουν τη ροή της ιστορίας,  προβάλλοντας στείρα αντίσταση, με αποτέλεσμα την οικτρή αποτυχία τους και τον διαχρονικό στιγματισμό της ουτοπικής τους προσπάθειας!

http://aktines.blogspot.gr 

ΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ

Όψεις του αποκρυφισμού της νέας εποχής που κινούνται στο αντίθετο άκρο της Ορθόδοξης πνευματικότητας και ζωής.

Νέα Εποχή του αποκρυφισμού (*), που ονομάζεται και εποχή του Υδροχόου (από το αγαπημένο τους ζώδιο του Υδροχόου), εμφανίστηκε στις αρχές του 20ου αιώνα και έχει συγκεκριμένη ιδεολογία, λατρεία και ηθική, που κινούνται στο αντίθετο άκρο της Ορθόδοξης πνευματικότητας και ζωής. Η σε παγκόσμια έκταση κινούμενη στην εποχή μας ‘Νέα Αποκρυφιστική Εποχή’ καταστρέφει σαν ασθένεια τα υγιή κύτταρα λαών και πολιτισμών, ενώ μεθοδεύεται έντεχνα και ύπουλα για να μην ξεσηκώσει άμεσες αντιδράσεις. ‘Νέα Εποχή’ σημαίνει τα εξής: (α) περιλαμβάνει την συνεχόμενη δημιουργία φιλοσοφικών γνωστικών συστημάτων και θρησκευτικών κινημάτων, που προέρχονται από συνθέσεις παλαιότερων κυρίως αρχαιοελληνικών, ασιατικών και μεσαιωνικών μεταφυσικών αντιλήψεων και θρησκειών, (β) εστιάζει στην ατομική θρησκευτικότητα και αυτοσωτηρία, και (γ) αναπτύσσει τεχνικές «βελτίωσης του εαυτού» και «εναλλακτικών θεραπειών», που δύσκολα γίνονται δεκτά από την επίσημη και συμβατική ιατρική ή κατακρίνονται εξ’ ολοκλήρου.

Τα σημαντικότερα στοιχεία και η ταυτότητα της Νέας Εποχής περιλαμβάνουν τα κάτωθι ‘σημεία’:

1. Με έντονους ρυθμούς προωθείται ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΣΑΤΑΝΟΛΑΤΡΕΙΑ, σαν ενασχόληση με τις μεταφυσικές υποτίθεται δυνάμεις μέσα μας, ή ως δήθεν επιστημονικές μέθοδοι επικοινωνίας με οντότητες των άστρων, οι οποίες πιστεύουν ότι μεταδίδουν σε εμάς πολύ σπουδαίες πολιτισμικές και τεχνικές γνώσεις και μαθαίνουν τον κόσμο να ενώνεται με τα θεία όντα (Θεοσοφία). Στο ίδιο πλαίσιο, αλλά σε διαφορετικό φυσικά περιβάλλον, αυξάνεται η προπαγάνδα των νέων χαρισματικών κινήσεων ανά τον κόσμο. Μιλούν για μια παγκόσμια έκχυση του «αγίου πνεύματος», που ενεργείται ήδη και που σαφώς υποδεικνύει πνευματιστικές επιδράσεις. Σε πανεπιστήμια, σχολικές μονάδες παγκοσμίως, οργανώσεις, αθλητικές σχολές, επιχειρήσεις (σε στυλ σεμιναρίων) διδάσκεται η εξωτερίκευση και χρήση τών, όπως λέγουν, σε ύπνωση ευρισκόμενων βιολογικών εσωτερικών δυνάμεων του ανθρώπου. Λόγου χάρη: Τηλεπάθεια (ψυχική επικοινωνία εξ αποστάσεως), τηλεκίνηση (ανύψωση ή μεταφορά αντικειμένων υποτίθεται με το νου), μαντεία (εύρεση χαμένων υλικών ή πληροφοριών παρελθόντος και μέλλοντος), υλοποίηση αντικειμένων κ.α. Ένας μεγάλος αριθμός από συναφείς Σχολές και Σωματεία ανάλογης θεωρίας και πρακτικής φιλοσοφίας της Άπω Ανατολής έχουν γεμίσει και την Ελλάδα.

2. Ο ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ διδάσκεται ως επιστημονική μέθοδος χαλάρωσης, ηρεμίας και ανασύνταξης δυνάμεων, ενώ δεν μιλάει κανείς για την χριστιανική προσευχή που είναι υγιής τρόπος πίστης και ζωής. Τα σήριαλ μαγείας και αποκρυφισμού έχουν απλωθεί στην μικρή και τη μεγάλη οθόνη. Παρακολουθούσα π.χ. ένα πρωί κινούμενα σχέδια στην τηλεόραση μαζί με τα παιδιά μου, όταν το καρτούν άρχισε να διδάσκει ότι διαθέτουμε όλοι δεύτερο σώμα εκτός του φυσικού, το φάντασμά μας ή αιθερικό δίδυμο, το οποίο βγαίνοντας με ειδικό τρόπο από το σώμα μας ταξιδεύει και ενημερώνεται για τις παγκόσμιες εξελίξεις. Σαφώς κερδίζει έδαφος η μαγική δογματική περί ‘τρίτου ματιού’ στους ανύποπτους και από τη φύση τους περίεργους νέους μας. Άλλωστε τηλεοπτικά κανάλια έχουν φιλοξενήσει επανειλημμένα Ινδούς μοναχούς, φακίρηδες, γιόγκι, υπνωτιστές και μέντιουμ.

3. Σκέλος της παγκοσμιοποίησης είναι και η συγκρητιστική ένωση των θρησκειών (κοινώς μια ιδεολογική και μεταφυσική σούπα) για τη ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΜΙΑΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΓΕΝΙΚΑ ΑΠΟΔΕΚΤΗΣ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ, στο πλαίσιο της νέας Εποχής του Υδροχόου, όπου: Ο Χριστός θεωρείται ένας ακόμη «αβατάρα» (ενσάρκωση διαφόρων θεοτήτων και όχι ως μονογενής Υιός του Θεού), ο καθένας είναι από τη φύση του θεός επί της γης, και ευδοκιμούν οι διδασκαλίες της μετενσάρκωσης, γιόγκα, αστρολογίας, κ.λπ. Η πληθώρα των ανάλογων κινηματογραφικών και τηλεοπτικών έργων που προβάλλονται, ο υπερβολικός αριθμός βιβλίων που εκδίδονται με τέτοιο περιεχόμενο και τα πάσης φύσεως αντιχριστιανικά σωματεία νεοεποχικής φιλοσοφίας που δρουν στην Ελλάδα αποδεικνύουν την αλήθεια των λεγομένων, σε συνδυασμό με την αμέτρητη παρουσίαση αστρολογικών μηνυμάτων και μεντιουμικών διαφημίσεων από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.

4. Η παλιά θρησκεία ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΟΥ ΠΑΝΘΕΟΥ προσπαθεί να ανασυντάξει δυνάμεις και συγκρούεται με το Χριστιανισμό μέσα από πλήθος βιβλίων, διαλέξεων, περιοδικών και άρθρων και δια του διαδικτύου. Σύγχρονοι μάλιστα Ιουλιανοί αναμένουν την παγκόσμια πτώση του Χριστιανισμού. Στο πλαίσιο αυτό απαγγέλλονται ύμνοι στον Δία και τον Ερμή σαν να είναι υπαρκτοί θεοί, τελούνται ειδωλολατρικά μυστήρια (γάμοι, βαπτίσεις και άλλα), ενώ προτρέπονται μέσω Ραδιοσταθμών οι Έλληνες να γιορτάσουν το θερινό ηλιοστάσιο. Διαδίδονται μάλιστα οι φιλοσοφίες των Πυθαγορείων, των Ορφικών, των Ελευσινίων μυστηρίων, τα Καβείρια μυστήρια κ.α., ενώ η εκδοχή των θεών του Ολύμπου ως υλικοψυχικών οντοτήτων ή ως του κάτω κόσμου θεοτήτων (χθονίων) ταυτίζεται με τη διδασκαλία της Θεοσοφίας και του Εσωτερισμού, όπου θείες οντότητες άλλων πεδίων και υπερφυσικά όντα ανατολικών θρησκευτικών αντιλήψεων βρίσκονται στο κέντρο της γης ή σε απόκρυφες περιοχές, απ’ όπου μεταδίδουν παραφυσικά και τηλεπαθητικά πληροφορίες σε φιλοσόφους, συγγραφείς και ιδρυτές θρησκειών για το καλό της ανθρωπότητας. Δεν είναι τυχαίο ακόμη που γνωστά περιοδικά των ελληνολατρών επαινούν την ιδρύτρια της θεοσοφικής κίνησης Έλενα Πέτροβνα Μπλαβάτσκυ (Helena Petrovna Blavatsky), που επανέφερε στην επιφάνεια τις αρχαίες θρησκείες σε βάρος της μονοθεΐας, ενώ άλλοι από τον κύκλο τους θεωρούν τους θεούς απρόσωπες φυσικές – κοσμολογικές δυνάμεις, αφού συνδέονται ιδεολογικά με το νεοεποχικό συγγραφέα Φρίτγιορ Κάπρα και τις μεταμοντέρνες φυσικές θεωρίες του παγκόσμιου νέου παγανισμού.

5. ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ -δηλαδή ισοπέδωση προς διάλυση πολιτισμών, γλωσσών, παραδόσεων, ιδιοπροσωπίας λαών, εθνών και φυλών- μέσα από την ψευδώς αναγκαία απαίτηση για ομοιομορφία και αρμονία μεταξύ των ανθρώπων και με τη δικαιολογία της αδελφοσύνης και συμφιλίωσης των πάντων. Στο πλαίσιο αυτό η Ορθοδοξία θεωρείται εμπόδιο στα σχέδια του πολιτικού και θρησκευτικού αποχρωματισμού. Εκατοντάδες μάλιστα καταστροφικές ομάδες, σέκτες(**), αιρέσεις και φιλοσοφίες αντιχριστιανικού περιεχομένου εργάζονται άοκνα στην χώρα μας. Συμβάλλει προς την κατεύθυνση αυτή και η προσπάθεια διάσπασης της ενότητας μεταξύ της Ιεραρχίας και του πιστού λαού, η θρησκευτική χαλάρωση του λαού και η κρίση αξιών που παρατηρείται διεθνώς.

6. ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ σημαίνει επίσης λατρεία του χρήματος και του σώματος και προσανατολισμό στην υλιστική νοοτροπία, όχι απλώς στη χρήση των αγαθών για το καλό όλων. Άλλωστε ‘όπου είναι ο θησαυρός σου εκεί θα είναι και η καρδιά σου’, επισημαίνει ο ίδιος ο Κύριος. Δεν είναι τυχαίο που ενσωματώθηκαν και έντονα διαφημίζονται στην «υγιή» λειτουργία της κοινωνίας τα τυχερά παιχνίδια, τα καζίνο, το χρηματιστήριο και κάθε είδος καταναλωτικής αντιπνευματικής μανίας, που οδηγεί σε υποτέλεια. Η άκρατη σεξουαλικότητα θεωρείται απελευθέρωση και η χριστιανική ηθική απορρίπτεται από πολλούς ακόλουθους της Νέας Εποχής.

7. Νέα Εποχή σημαίνει ακόμα ΜΙΑ ΜΑΖΙΚΗ ΚΑΙ ΜΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ (δεν εννοούμε απαραιτήτως κομματική) σκέψη και συμπεριφορά, όπου οι λαοί γίνονται αποδέκτες ανέντιμων συμβιβασμών μεταξύ μεγάλων αιρετικών και «φωτισμένων» ηγετών. Άλλοι αποφασίζουν πριν από εμάς, για εμάς και χωρίς εμάς. Είναι η «Δημοκρατία του θεατή», μια προσπάθεια να μεταμορφωθούν οι άνθρωποι σε μονάδες απάθειας, που οδηγούν σε έλλειψη εγρήγορσης και κριτικής σκέψης, καθώς προωθείται η καταστροφή και η αναισθησία σε υπεύθυνα και ζωτικά θέματα, κοινωνικά, ψυχολογικά, οικονομικά. Ο «άνθρωπος της μάζας» είναι ο στόχος εκείνων που καταστρέφουν το πνεύμα. Και ο «άνθρωπος της μάζας» φτάνει στη δουλεία όταν ακολουθεί την αποτυχημένη τετραπλή συνταγή: Έλλειψη εκπαίδευσης, ναρκωτικά, χωρίς συναισθήματα ερωτική ζωή, βία.

8. Εκεί που οι άνθρωποι σαν ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΑ και σαν αριθμοί καθοδηγούνται από τον άνεμο παγκοσμίων οικονομικών συμφερόντων, χωρίς ελευθερία και προσωπική χαρισματική ζωή, εκεί ο στόχος της Νέας Εποχής επιτυγχάνεται. Εδώ εντάσσονται και η άθεη χρήση της γενετικής και γενικά της βιολογίας, καθώς και η ανθρώπινη κλωνοποίηση και κάθε είδους στο μέλλον γονιμοποίηση χωρίς χριστιανικό περιεχόμενο και χωρίς αγάπη.

9. Ο αποκρυφισμός διαδίδεται έξυπνα και με επιστημονικοφανές προσωπείο μέσω των νέων εναλλακτικών θεραπειών, που έχουν διαδοθεί σε όλο τον κόσμο. Περιλαμβάνεται εδώ η αγιουρβέδα, ο διαλογισμός, ο βελονισμός, η ρεφλεξολογία, το ρέικι, η ομοιοπαθητική και πολλά άλλα. Όλα αυτά, καθώς και τα παρακλάδια τους, ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΑΡΧΗ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗΣ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ, απλά εναλλάσσονται οι λέξεις, ενώ το αποκρυφιστικό περιεχόμενο παραμένει ίδιο. Πιστεύουν στην ολιστική απωανατολική φιλοσοφία, δηλαδή ότι ο άνθρωπος διαπνέεται από ενέργεια που ρέει παντού μέσα στον οργανισμό και αυτό σημαίνει υγεία. Κάθε διακοπή της ενέργειας, που δεν περνά από τα σωστά κέντρα και σημεία του σώματος, σημαίνει για τους οπαδούς τους την έννοια της αρρώστιας. Η ενέργεια όμως αυτή δεν είναι φυσική αλλά μεταφυσική. Πρόκειται για το ινδιάνικο ‘μάνα’, το κινέζικο ‘τσι’, το ιαπωνέζικο ‘κι’, τον αποκρυφιστικό ‘αιθέρα’, ή με όποιον άλλο τρόπο ονομάζεται, που δήθεν είναι ενέργειες, κοσμικό ρευστό και αόρατες συμπαντικές ουσίες, που μπαίνουν ή βρίσκονται μέσα στο σώμα και θεραπεύουν με τη σωστή ροή της ενέργειας όλα τα όργανα. Κάθε διαταραχή πρέπει να διορθωθεί και ο ‘ειδικός’ κάθε τέτοιας τέχνης αναλαμβάνει είτε να δώσει φάρμακα που να μεταδίδουν τέτοιες ενέργειες στον οργανισμό (ομοιοπαθητική), είτε να τρυπήσουν το σώμα με χιλιάδες βελονάκια για να ξεμπλοκάρουν τα κατάλληλα σημεία (βελονισμός), είτε να μαζέψουν την ενέργεια στα φαγητά και στα ρούχα τους (ρέικι), είτε να ανοίξουν τα υποτιθέμενα κέντρα υποδοχής των ενεργειών που ονομάζονται τσάκρας στον διαλογισμό, και άλλα πολλά. Περιττό –ίσως και καθόλου περιττό πια στις μέρες μας- είναι να πούμε πως οι γιατροί όλου του κόσμου, που σέβονται τον εαυτό τους και το πτυχίο τους, αποποιούνται τέτοιου είδους θεραπείες που ενέχουν κινδύνους ψυχοσωματικούς και σε αρκετές περιπτώσεις έχουν καταστήσει ανθρώπους υπηρέτες σκοτεινών πνευμάτων και δούλους στον μαγικό και αποκρυφιστικό χώρο, με έλλειψη ελευθερίας, ζωντάνιας και χαράς.

***

Οφείλουμε, τέλος, ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ στο νέο αυτό ρεύμα του παγανισμού και του αποκρυφισμού, να ενεργοποιήσουμε την υγιή μας Πατερική παράδοση – που εξαιρετικά μεγαλούργησε με το συνδυασμό Ελληνισμού και Χριστιανισμού- και να φροντίσουμε με τη μαρτυρία και το μαρτύριο της χριστιανικής μας πίστεως να αποτρέψουμε τη δημιουργία ρομποτικών και μηχανιστικών συνειδήσεων, οι οποίες θα εργάζονται για την κατάλυση του ανθρωπίνου γένους και το μετασχηματισμό των ανθρώπων από πρόσωπα και εικόνες του Θεού σε ομοίωση φυτών (ούτε καν ζώων, διότι και τα ζώα, έστω και από ένστικτο, αντιστέκονται), που θα καλλιεργούνται από ανεγκέφαλους δικτάτορες λαών, πολιτισμών και θρησκειών.

[(*)«Αποκρυφισμός»: περιλαμβάνει αντι-χριστιανική μεταφυσική, Θεοσοφία, εσωτερισμό, αλχημεία, πνευματισμό, μυστικισμό, γνωστική φιλοσοφία, απόκρυφες παραδόσεις διαφόρων θρησκειών, μαγικές ερμηνείες της Αγίας Γραφής κ.α.].

[(**)Σέκτες-καταστροφικές αντιχριστιανικές ομάδες: πρόκειται για οργανώσεις, οι οποίες διαθέτουν στις περισσότερες περιπτώσεις θρησκευτικό μανδύα για κάλυψη, των οποίων οι οπαδοί (α) έχουν στρατολογηθεί με παράνομα και παραπλανητικά μέσα, (β) αναμειγνύουν ξεχωριστά θρησκευτικά και φιλοσοφικά στοιχεία στην αποκρυφιστική διδασκαλία τους, (γ) οι σκοποί τους δεν είναι φανεροί, αλλά κινούνται ύπουλα και μεθοδευμένα προς αναζήτηση οπαδών].

Μιχαήλ Χούλης, Θεολόγος

https://kaini-ktisis.blogspot.gr 

ΤΙ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΗΜΑ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ;

Όλοι μας ξέρουμε πως είναι ο σύμβολο της ειρήνης, αυτό που δεν ξέρουν οι περισσότεροι είναι τι κρύβει από πίσω…  

Το σήμα «πράγματι ξεκίνησε ως ένα σύμβολο της σατανικής ευλογίας κατά τη διάρκεια τελετουργιών.»Το σήμα αυτό έχει χρησιμοποιηθεί από τον Γιάσερ Αραφάτ, Ρίτσαρντ Νίξον, ο Ουίνστον Τσώρτσιλ, «Ο Τσόρτσιλ είπε ότι το σημείο που αντιπροσωπεύει τη νίκη, αλλά να θυμάστε ότι Churchill άνηκε στην «ελίτ» και ήταν μασώνος. Αυτός πιθανότατα γνώριζε την κακή σημασία αυτού του συμβόλου, αλλά προσπάθησε να του αλλάξει το νόημα».

Το «σημάδι v» έχει μια συναρπαστική ιστορία. «V» είναι το σημάδι για τον ρωμαϊκό αριθμό πέντε και ο Adam Weishaupt (ιδρυτής των Ιλλουμινατι) που χρησιμοποιούνται για την Illuminati για να συμβολίσει την «πέντε νόμους».

Στην Kabala:

«Το νόημα για το Εβραϊκό γράμμα V (Van) είναι« καρφί ». Τώρα, «Το Καρφί» είναι ένα από τα κρυφούς τίτλους του Σατανά στην Αδελφότητα του Σατανισμού. Άλλωστε χαρακτηριστικό σήμα του είναι το πεντάκτινο αστέρι.

«Η προέλευση του συμβόλου στην ιστορία αποδεικνύει τον μυστικιστικό χαρακτήρα για το « Aum ». Αυτό είναι η ιερή λέξη με τους Ινδουιστές που παρέχει την ειρήνη στους πιστούς. Ο αποκρυφιστής Albert Pike επισημαίνει, επίσης, αυτό το σύμβολο ως μυστικιστικό στο βιβλίο του Μοral και Dogma.

Το σύμβολο της ειρήνης (που ονομάζεται επίσης «σπασμένο σταυρό», «πόδι της χήνας», «πόδι της μάγισσας», « Σταυρός του Νέρωνα », «και » σύμβολο της «αντι-Χριστού»’) είναι στην πραγματικότητα ένα σταυρός με σπασμένα τα χέρια. Δηλώνει, επίσης, την «χειρονομία απελπισίας,» και το «θάνατο του ανθρώπου.»

Με τα χέρια του σταυρού σε στάση προς τα πάνω , που είναι το Πυθαγόρεια έμβλημα της πορείας της ζωής, με τη μορφή ενός ανοδικού δρόμου με δυο κατευθύνσεις για να δηλώσει το Καλό και το Κακό. Αλλά με τα χέρια προς τα κάτω, προσδιορίζει το κακό και το θάνατο. Και τοποθετημένο μέσα σε έναν κύκλο συμβολίζει τον θάνατο όλων των ανθρώπων.

Αξιοσημείωτη είναι επίσης η ομοιότητά του με τον τευτονικό ρούνο για το R, ένας ρούνος με παράξενες και μυστηριώδεις ιδιότητες. Μέχρι και σήμερα είναι γνωστό στην Γερμανία ως “todersrune” ή «ρούνος του Θανάτου» και χρησιμοποιήθηκε από τα SS στις ανακοινώσεις που αφορούσαν τις εκτελέσεις κατά διαταγή του ίδιου του Χίτλερ, επισημαίνοντας και δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στον ειδωλολατρικό ναζιστικό μυστικισμό.

Ο Anton LaVey, ο ιδρυτής της Εκκλησίας του Σατανά, χρησιμοποιεί το σύμβολο της ειρήνης, ως σκηνικό για βωμό του.

Ένας πρώην μάγος κάνει την εξής παρατήρηση για το σύμβολο της ειρήνης.

«Είναι ένα αρχαίο και ισχυρό σύμβολο του Αντιχρίστου. Χρησιμοποιείται κατά κόρον από τους σατανιστές κατά την είσοδο ενός νέου μέλους στις τάξεις τους. Το μέλος οφείλει αφού σχεδιάσει τον μαγικό κύκλο να σηκώσει τον σταυρό, να τον αναποδογυρίσει, και να αποκυρήξει τον Χριστό, και στις τρείς διαστάσεις του χρόνου (παρελθόν, παρόν και μέλλον) και να σπάσει τα οριζόντια μέρη του. Αυτό είναι ένας σύντομος συμβολισμός της βλασφημίας κατά του αγίου Πνεύματος. Οι συμβολισμοί μην ξεχνάτε, είναι μια γλώσσα με εικόνες, και μία εικόνα είναι χίλιες λέξεις.»

Ένα άλλο σήμα της ειρήνης που γίνεται με το χέρι είναι το Vulcan. Υποτίθεται ότι σημαίνει «Live Long and Prosper » και το έχουμε δει στο Star Trek.

Ο Vulcan από όπου πήρε το όνομα ο πλανήτης στην σειρά Star Trek ,ήταν μια θεότητα που συνδέθηκε με τη φωτιά, τους κεραυνούς, και το φως. Το φεστιβάλ προς τιμήν του ονομάστηκε η Vulcanalia στο οποίο προσφέρονταν ανθρώπινες θυσίες.

Αυτό που είναι ακόμη πιο ενδιαφέρον είναι ότι o Vulcan λατρεύτηκε απο τη Μασονία με το όνομα Tubal Cain. Σε βιβλίο με Τεκτονικα Quiz τίθεται το ερώτημα:.. «Ποιος ήταν ο Tubal Cain ;»Η απάντηση είναι:» Αυτός είναι ο Vulcan.

Eπίσης ο Tubal Cain είναι το όνομα του κωδικού πρόσβασης για το Master Mason (ή τρίτου) βαθμού.

πηγη: http://www.orthodoxia.online

https://ellasnafs.blogspot.gr