ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΓΚΑΡΗΣ: «ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΤΑ ΝΕΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ»

Ο γ.γ. της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων Παναγιώτης Τσαγκάρης 

μιλά στον «ΕΚ»:«Λέμε όχι στα νέα θρησκευτικά».

συνέντευξη στον Γιάννη Δράκο

  

Ένα από τα πολλά δεινά τα οποία έχει φέρει ο ΣΥΡΙΖΑ στην χώρα μας, πέραν του οικονομικού, είναι και οι αλλαγές στα βιβλία της διδακτέας ύλης των μαθητών. Οι στόχοι αυτής του της επίθεσης είναι τα βιβλία των θρησκευτικών και της Ιστορίας. Σε αυτό το φύλλο της εφημερίδας μας φιλοξενούμε τον Γ. Γ. της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων κύριο Παναγιώτη Τσαγκάρη ο οποίος μας εξηγεί για την πρωτοβουλία που πήραν για την απόσυρση των νέων βιβλίων, αλλά και για τους λόγους για τους οποίους αυτή κρίνεται αναγκαία.

Κύριε Τσαγκάρη αφού σας ευχαριστήσω για αυτήν μας την συνομιλία θα ήθελα να σας ρωτήσω, για να πληροφορηθούν και οι αναγνώστες μας, που έγκειται η διαφωνία σας και αιτείστε να αποσυρθούν τα νέα βιβλία των θρησκευτικών;

Σας ευχαριστώ διότι μου δίνετε την ευκαιρία μέσω αυτής εδώ της συνέντευξης στην έγκριτη εφημερίδα σας «Ελεύθερος κόσμος», να απευθυνθώ στους εκλεκτούς αναγνώστες σας, πληροφορώντας τους για το μεγάλο θέμα που προέκυψε με την βεβιασμένη εισαγωγή από το Υπουργείο Παιδείας στα σχολεία, νέων βιβλίων για το μάθημα των Θρησκευτικών, τα οποία μάλιστα, παραπλανητικά αποκαλούνται «Φάκελοι του μαθητή». Διαφωνούμε «οριζοντίως και καθέτως», με αυτά τα νέα βιβλία αλλά και τα νέα πολυθρησκειακά και συγκρητιστικά Προγράμματα Σπουδών, από τα οποία προέκυψαν αυτά τα βιβλία, για τρεις πολύ συγκεκριμένους και σπουδαίους λόγους. Διότι όλα αυτά ως προς τη φιλοσοφία, τη δομή, το σκοπό και το περιεχόμενό τους είναι αντισυνταγματικά, αντιπαιδαγωγικά και αντορθόδοξα:

1. Είναι αντισυνταγματικά τα νέα Προγράμματα Σπουδών και τα νέα βιβλία-Φάκελοι των μαθητών, διότι ενώ οι μαθητές των άλλων θρησκευτικών κοινοτήτων στην Ελλάδα (Μουσουλμάνοι, Ρωμαιοκαθολικοί, Εβραίοι, κ.λ.π.), απολαμβάνουν το δικαίωμα να διδάσκονται διδακτικά βιβλία, τα οποία επιλέγονται από τις θρησκευτικές τους κοινότητες και στα οποία περιέχεται ακέραιη και ανόθευτη η δική τους πίστη, οι ορθόδοξοι μαθητές αντίθετα είναι υποχρεωμένοι, πλέον, να διδάσκονται ένα συνονθύλευμα θρησκειών και μάλιστα, ταυτόχρονα, στην ίδια δηλαδή διδακτική ενότητα, να συνεξετάζουν το Χριστιανισμό με τις θρησκείες (Ισλάμ, Ιουδαϊσμό, Βουδισμό, κ.λ.π.).

Αυτό που δικαιούται και το απολαμβάνει ο Εβραίος, ο Μουσουλμάνος και ο Ρωμαιοκαθολικός μαθητής, δηλαδή τη διδασκαλία της δικής του πίστεως, για ποιον λόγο η πολιτεία να το στερεί στον ελληνορθόδοξο μαθητή και να του επιβάλλει να διδαχθεί την πολυθρησκεία; Εδώ λοιπόν εφαρμόζεται ένας απαράδεκτος, ιδιότυπος ρατσισμός σε βάρος των Ελλήνων μαθητών. Κατά συνέπεια, παραβιάζεται καταφανώς η Συνταγματική Αρχή της Ισότητας και της θρησκευτικής ελευθερίας των ορθοδόξων μαθητών, που αποτελούν τη συντριπτική πλειονότητα του μαθητικού πληθυσμού. Από την άλλη πλευρά οι ορθόδοξοι μαθητές δικαιούνται και αυτοί εκ του ελληνικού Συντάγματος, του εκπαιδευτικού νόμου και της Διεθνούς Συμβάσεως της Ρώμης για την Προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου, να διδάσκονται τη δική τους πίστη, δηλαδή το ορθόδοξο μάθημα των θρησκευτικών, επειδή οι γονείς έχουν αυτό το δημοκρατικό δικαίωμα να μορφώνουν τα παιδιά τους σύμφωνα με τις θρησκευτικές και φιλοσοφικές πεποιθήσεις τους, κάτι που δεν μπορεί να ανατρέψει ή να καταργήσει το σχολείο.... 

2. Είναι αντιπαιδαγωγικά τα νέα Προγράμματα Σπουδών και τα νέα βιβλία-Φάκελοι των μαθητών, διότι: Η διδακτέα ύλη προσφέρεται πλέον, χωρίς λογική δομή και συνέχεια, δηλαδή αποσπασματικά με βάση κάποια εννοιολογικά θέματα (π.χ λατρεία, προσευχή, ιερά βιβλία, ιερές πορείες, γιορτές κ.λ.π.). και όχι με βάση την ιστορική σειρά των γεγονότων. Έτσι, τα παιδιά δεν θα διδάσκονται πλέον, στην Α’ Γυμνασίου την Παλαιά Διαθήκη, στη Β’ Γυμνασίου την Καινή Διαθήκη, στη Γ’ Γυμνασίου την Εκκλησιαστική Ιστορία κ.λ.π.. Καταργείται έτσι, η ιστορικότητα στην παρουσίαση των θεμάτων, με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένα παιδαγωγικό, θεολογικό και γνωσιακό κομφούζιο στο μυαλό των μαθητών.

3. Είναι αντορθόδοξα τα νέα Προγράμματα Σπουδών και τα νέα βιβλία-Φάκελοι των μαθητών, διότι:

α) Περιέχουν υλικό από διδασκαλίες πολλών θρησκειών, οι οποίες συνεξετάζονται εξισωτικά και ισόκυρα στην ίδια διδακτική ενότητα, ταυτόχρονα με την Ορθοδοξία. Το ως άνω υλικό με την πολυθεϊστική του δομή και τις προτεινόμενες ομαδικές εργασίες του, σπείρει στη θρησκευτική συνείδηση των παιδιών σύγχυση και αμφιβολίες για την Αλήθεια της Ορθόδοξης Πίστης και τα βιώματά τους, με τα οποία έχουν γαλουχηθεί από την οικογένειά τους, με αποτέλεσμα να ενεργεί καταφανώς προσηλυτιστικά, διδάσκοντας στα παιδιά μας αλλότριους και ποικίλους πνευματικούς δρόμους, με αποτέλεσμα να μην ξέρουν τελικά αυτά, σε τι να πιστεύσουν.

β) Τα Προγράμματα και οι φάκελοι δεν παρουσιάζουν με πληρότητα, συστηματικότητα και επιστημονικότητα τα βασικά χαρακτηριστικά της πίστεως, της ιστορίας, της ζωής και της λατρείας της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Για παράδειγμα ο Χριστός στα νέα βιβλία του Δημοτικού παρουσιάζεται ως ένας απλός «δάσκαλος που όλοι θαύμαζαν» και όχι ως ο μοναδικός Θεός και Σωτήρας του κόσμου και του ανθρώπου, ενώ σε καμία τάξη του Δημοτικού δεν αναφέρονται τα θαύματά Του! Επίσης, οι αναφορές στα νέα βιβλία των Θρησκευτικών, στην Γέννηση στην Βάπτιση, στην Ανάληψη του Χριστού, αλλά και στην Παναγία Μητέρα Του, την Υπεραγία Θεοτόκο, είναι ελάχιστες έως μηδαμινές. Θέλουν να παρουσιάσουν αριστερό προσωπείο.

 Πιστεύετε ότι πίσω από αυτήν την κίνηση του υπουργείου Παιδείας υποβόσκουν κάποιες σκοπιμότητες και αν ναι γνωρίζεται ποιες είναι αυτές και ποιοι τις υποκινούν;

Το μάθημα των Θρησκευτικών, το οποίο βασανίζεται, επί χρόνια πολλά, από τους αυτόκλητους σωτήρες του, πολεμιέται ανελέητα και από τους σημερινούς κυβερνώντες, οι οποίοι, καθώς δεν μπορούν να τιθασεύσουν την καθοδική πορεία της οικονομίας της χώρας, και να κάνουν πράξη όσα επαγγέλονταν, προσπαθούν να εξαντλήσουν την επίδειξη της αριστερής τους ιδεολογίας, επιτιθέμενοι και διώκοντας μανιωδώς την «πίστη των Ελλήνων» μέσα από τις αλλαγές που επιχειρούν στο μάθημα των Θρησκευτικών, αλλά και με άλλα θέματα, που ως γνωστό ανατρέπουν τις ηθικοθρησκευτικές παραδόσεις, τις κοινωνικές αξίες και τα πολιτισμικά πρότυπα του Ορθόδοξου Ελληνισμού.

Με τον τρόπο αυτόν θεωρούν ότι προσφέρουν ένα ευκολοχώνευτο πολιτικό καταπραϋντικό στον πυρήνα της αριστερόστροφης εκλογικής τους πελατείας, ως αντάλλαγμα για να λάβουν τα διαπιστευτήρια της δήθεν αριστερής τους κατεύθυνσης και για να εξιλεωθούν για όλες τις άλλες ανεκπλήρωτες υποσχέσεις τους και για όλα τα έργα και τις ημέρες της υποτιθέμενης «αριστερής» τους κυβέρνησης.

Στην ουσία όμως, σε όλους, πλέον, είναι γνωστό, ότι υπηρετούν τα συμφέροντα και τους σκοπούς της καπιταλιστικής και αντιδημοκρατικής Νέας Τάξης Πραγμάτων, της δομούμενης παγκόσμιας διακυβέρνησης και τους έσωθεν και έξωθεν εκφραστές και υποστηρικτές των νεοεποχίτικων αυτών κατασκευασμάτων.... 

Στόχος τους ο αφελληνισμός και η αποχριστιανοποίησή μας. Σήμερα η κυβέρνηση προσπαθεί να εντάξει στην ελληνική κοινωνία και φυσικά στην εκπαίδευση αρκετά παιδιά με μουσουλμανικό θρήσκευμα, θεωρείτε ότι αυτό έπαιξε κάποιο ρόλο στην απόφαση του υπουργείου Παιδείας για αλλαγή των βιβλίων του μαθήματος των θρησκευτικών;

Δεν γνωρίζω αν η κυβέρνηση πραγματικά πιστεύει ότι μπορεί να εντάξει στην ελληνική κοινωνία και φυσικά στην εκπαίδευση αρκετά παιδιά με μουσουλμανικό θρήσκευμα ή αν προσπαθεί πραγματικά να το κάνει αυτό ή ακόμη, αν προσπαθεί να κάνει το αντίθετο, όπως πολλοί διατείνονται, δηλαδή να μεταβάλει βίαια, την ελληνική κοινωνία σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία μη ελληνική, αλλοτριωμένη από άλλους πληθυσμούς διαφορετικού πολιτισμού και θρησκεύματος. Η αλλαγή των βιβλίων του μαθήματος των θρησκευτικών, όμως, σηματοδοτεί μια προσπάθεια συνειδητής αποχριστιανοποίησης των παιδιών των Ελλήνων και αυτό δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό.

Από την στιγμή που η κατάσταση στην Παιδεία μας είναι επιεικώς τραγική και συνεχώς αφελληνίζεται πώς οι γονείς μπορούν να προστατεύσουν τα παιδιά τους και τι έχετε να τους συμβουλέψετε;

Ήδη παρατηρούμε να γιγαντώνεται μέρα με τη μέρα, ένα κίνημα μαζικής διαμαρτυρίας των γονέων με επιστροφή των αντορθόδοξων βιβλίων των Θρησκευτικών στο υπουργείο Παιδείας. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στις δίκαιες διαμαρτυρίες και τα αιτήματα των γονέων, οι οποίοι, επιθυμώντας να διατηρήσουν αλώβητη την ελληνορθόδοξη ταυτότητα και ιδιοπροσωπία που οι ίδιοι έδωσαν και θέλουν να διατηρήσουν τα παιδιά τους, προχωρούν, μαζικά, σε αυτή την επαναστατική και πρωτοφανή στα παγκόσμια εκπαιδευτικά χρονικά κίνηση, στην επιστροφή στα σχολεία των βιβλίων-Φακέλων που μοιράστηκαν τον Σεπτέμβριο του 2017, για τη διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών και καλούμε όλους τους γονείς να μιμηθούν το παράδειγμά τους.  

Επιστρέφουμε τα νέα βιβλία των Θρησκευτικών στο Υπουργείο Παιδείας (Μια επαναστατική και πρωτοφανή στα παγκόσμια εκπαιδευτικά χρονικά κίνηση).

Πείτε μας τι ενέργειες έχετε κάνει για να υποστηρίξετε αυτό σας το αίτημα;... 

Α) Εδώ και μια εξαετία έχουν διοργανωθεί πλήθος επιστημονικών συνεδρίων και ενημερωτικών Ημερίδων για το εν λόγω θέμα, έχουν εκδοθεί πολλοί τόμοι για το επίμαχο ζήτημα αλλά και αμέτρητα άρθρα έχουν γραφεί, όπου με επιστημονικά επιχειρήματα αποδομούνται τα νέα Προγράμματα και τα νέα βιβλία του μαθήματος των Θρησκευτικών, από εκατοντάδες Θεολόγους, πανεπιστημιακούς, κληρικούς, λαϊκούς και επιστήμονες διαφόρων ειδικοτήτων.

Β) Έχουν αποσταλεί πολλές επιστολές της ΠΕΘ προς την εκκλησιαστική και πολιτική ηγεσία και έχουν γίνει πολλές συναντήσεις με όλους τους σχετικούς με το θέμα φορείς, έχουν γίνει δεκάδες παρεμβάσεις στην επικαιρότητα μέσω Δελτίων Τύπου της ΠΕΘ αλλά και μέσω συνεντεύξεων στα ΜΜΕ στελεχών της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων.

 Γ) Έγινε μια μεγαλειώδης διαδήλωση χιλιάδων ανθρώπων στο Δημαρχείο Αμαρουσίου, στις 23 Οκτωβρίου 2017, ενάντια στα νέα Θρησκευτικά που εισήγαγε η Κυβέρνηση στα σχολεία, την οποίαν συνδιοργάνωσαν με επιτυχία η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων, η Εστία Πατερικών Μελετών, η Ενωμένη Ρωμηοσύνη, και η Πανελλήνια Ένωση Φίλων των Πολυτέκνων. Πάνω από 5.000 άτομα, συμμετείχαν ειρηνικά, αλλά με αγωνιστικό φρόνημα, στη μεγαλύτερη διαδήλωση που έχει διεξαχθεί μέχρι σήμερα στο Μαρούσι, σύμφωνα με αστυνομικές πηγές. Βασικό αίτημα αυτής της παλλαϊκής – ειρηνικής συγκέντρωσης – πορείας ήταν η απόσυρση των νέων πανθρησκειακών Προγραμμάτων Σπουδών και των νέων βιβλίων – Φακέλων του μαθήματος των Θρησκευτικών. Δυστυχώς αυτή η συγκέντρωση δεν ήταν του Ρουβίκωνα για να προβληθεί από τα μεγάλα ΜΜΕ.

Δ) Έχουν κατατεθεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας, από το επιτελείο των νομικών Συμβούλων της Πανελλήνιας Ενώσεως Θεολόγων και σε συνεργασία με γονείς μαθητών, δύο αιτήσεις ακυρώσεως κατά των αποφάσεων του πρώην Υπουργού Παιδείας, κ. Ν. Φίλη και κατά του νυν Υπουργού Παιδείας, κ. Κ. Γαβρόγλου για την εισαγωγή των νέων Προγραμμάτων Σπουδών και των νέων βιβλίων-Φακέλων του μαθήματος των Θρησκευτικών στα Σχολεία.

Και κάτι τελευταίο, αν δεν γίνει τελικά δεκτό το αίτημά σας τι έχετε κατά νου να πράξετε, πως θα αντιδράσετε στην συνέχεια;

Θα εξαντλήσουμε κάθε προσφερόμενο νόμιμο μέσο, για να ακυρώσουμε τα σχέδια της Κυβέρνησης για αποχριστιανοποίηση των παιδιών μας μέσω των νέων βιβλίων των Θρησκευτικών και αν δεν υπάρξει τελικά ικανοποίηση των αιτημάτων μας, θα προσφύγουμε μαζί με τους γονείς και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

«ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΤΑ ΝΕΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ» για να διασώσουμε την Πίστη μας, τις οικογένειές μας, την Πατρίδα μας. Οι Έλληνες καλούμαστε, πλέον, σε συνεχή και κλιμακούμενη Αντίσταση, Εγρήγορση, Ομολογία και Μαρτυρία. Για μας και για τα παιδιά μας.

Κύριε Τσαγκάρη θέλω να σας ευχαριστήσω για τα όσα σημαντικά μας είπατε και να σας ευχηθώ για το καλό όλων των Ελλήνων κάθε επιτυχία στο δύσκολο έργο σας.

elkosmos16/12/2017

http://aktines.blogspot.gr

ΜΟΝΑΧΟΣ ΑΡΣΕΝΙΟΣ: ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ ΤΗΣ ΑΡΙΖΟΝΑΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ

ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ ΤΗΣ ΑΡΙΖΟΝΑΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ

Ἀρσένιος μοναχὸς Σκήτη Κουτλουμουσίου ἍγιονὌρος

Επιτέλους λοιπόν, έδωσε ο Θεός μας, έναν μπροστάρη, έναν κατά Θεόν καθοδηγητή, στον αναμενόμενο αγώνα εναντίον της παναιρέσως του Οικουμενισμού. Ένας καθοδηγητής ηγέτης, με πλούσια την δύναμη του Αγίου Πνεύματος. Είναι ο σεβάσμιος γέρων της Αριζόνας στην Αμερική, Εφραίμ ο Φιλοθεΐτης. Ένας σεβάσμιος γέρων που δεν έμαθε ποτέ να κλίνει, μήτε δεξιά μήτε αριστερά, αλλά πάντα την μεσαία και βασιλική οδό, που μόνον σε αυτήν περπάτησαν και αγωνίστηκαν όλοι οι Άγιοί μας. Είναι ένας πολυσέβαστος γέρων, που βγήκε από τα σπλάγχνα του μεγάλου ησυχαστού, Αγίου Ιωσήφ του σπηλαιώτου. Εκεί σε αυτόν τον μεγάλο Άγιο ησυχαστή, γαλουχήθηκε ο γέρων Εφραίμ της Αριζόνας, που μετέπειτα, με αριστοτεχνικό τρόπο, συνεργεία του Αγίου Πνεύματος, μετέτρεψε την έρημο της Αριζόνας σε επίγειο Παράδεισο. Αφού, περισσότερα από είκοσι Μοναστήρια, με δική του έμπνευση και πρωτοβουλία, κτισθήκανε. Έπρεπε να πραγματοποιηθεί και για την πλεονάζουσα σε αμαρτία Αμερική, το περίσσευμα της χάριτος Χριστού, κατά τους λόγους του Αποστόλου. Αφού πέρασε ως ηγούμενος, από το μοναστήρι του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού στο Άγιον Όρος, πήρε αμέσως την σκυτάλη, από τον άγιο της ιεραποστολής και πήγε στην Βόρειο Αμερική να στηρίξει τους ομογενείς, και όχι μόνον, που ήτανε πρόβατα μη έχοντα ποιμένα. Καθ’υπερβολήν ευλόγησε ο Χριστός μας, την ιερά αποστολή του σεβαστού γέροντος. Δεν θα παρουσιάσω αυτά τα μεγάλα που επετέλεσε, διότι είναι όλα και σε όλους μας γνωστά. Ένα όμως, που δεν σκέφθηκε ποτέ κανείς πως θα συμβεί, τον φθόνο και τον κίνδυνο από τους ψευδαδέλφους του σεβασμίου γέροντος.

Πρόσφατα διάβασα πρωτοσέλιδο άρθρο του κυρίου Χρήστου Λιβανού, δημοσιευμένο στην έγκριτη εφημερίδα Ορθόδοξος Τύπος, με ημερομηνία 22/12/17. Ο τίτλος του άρθρου λέγει: «ΕΙΣ ΧΕΙΡΑΣ ΤΟΥ «ΗΡΩΔΟΥ» Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ ΤΗΣ ΑΡΙΖΟΝΑΣ!». Μέσα σε αυτό το κείμενο αντικρύζουμε έναν λυσσαλέο πόλεμο από Ορθοδόξους της Αρχιεπισκοπής Αμερικής, εναντίον του σεβαστού γέροντος. Αδυνατούμε να το πιστέψουμε και όμως είναι αληθινό. Βλέπουμε δηλαδή εδώ, έναν πόλεμο, παρόμοιο με αυτόν που διεξήγαγε ο αιρετικός Βαρλαάμ προς τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά. Το κείμενο είναι θαυμάσιο και μπορεί όποιος θέλει να το αναζητήσει στην εφημερίδα του Ορθοδόξου Τύπου. Εγώ, θα επαναλάβω πάλι και θα πω, πως εξαιτίας της λαίλαπας του Οικουμενισμού, που «τα σκιάζει η φοβέρα και τα πλακώνει η σκλαβιά», βγήκε ένα πνευματικό ανάστημα και ύψωσε τα Ορθόδοξα λάβαρα, ο σεβαστός γέρων Εφραίμ της Αριζόνας. Χαιρόμαστε όλοι μας πάρα πολύ για αυτό. Διότι έχουμε έναν πνευματικό πατέρα, που μας λέει ξεκάθαρα την αλήθεια του Χριστού μας.

Δεν έχει ανακατέψει την φιλαλήθεια του Χριστού, με τις πλάνες και τις αιρέσεις, όπως κάνουν οι ασυνείδητοι Οικουμενιστές. Ίσως, να είναι από τους πολύ λίγους, που κράτησαν την παρακαταθήκη από τους Αγίους Γέροντες. Μετά λύπης το λέμε, πως το ορθόδοξο Πνεύμα του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς, δεν βλέπουμε αν υπάρχει, έστω και ένας από τους μαθητές του που να το κρατάει. Ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς, είναι από τους μεγάλους πολέμιους του Παπισμού και του Οικουμενισμού. Έτσι λοιπόν, ενώ διάβαζα το κείμενο για τον γέροντα Εφραίμ της Αριζόνας και τον φοβερό πόλεμο από τους ψευδαδέλφους του, πρώτον, λυπήθηκα πολύ που υπάρχουν τέτοιου είδους Ορθόδοξοι άνθρωποι, ώστε να μην θέλουν να βλέπουν την πρόοδο του ομοδόξου πλησίον τους και δεύτερον χάρηκα πολύ διότι επιτέλους φάνηκε ένας ποιμένας που τολμά να λέει ξεκάθαρα την αλήθεια του Χριστού. Έτσι λοιπόν, όλοι εμείς, που αγαπάμε να είμαστε στην ανόθευτη πίστη, συμφωνούμε και θα στηρίξουμε την προσπάθεια και τον αγώνα που κάνει ο σεβάσμιος γέρων προς δόξαν του Αρχηγού και Κεφαλής της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, Ιησού Χριστού, στον οποίο ανήκει πάσα δόξα τιμή και προσκύνησις εις τους αιώνας. Αμήν.

Ἀρσένιος μοναχὸς

Σκήτη Κουτλουμουσίου

ἍγιονὌρος

http://aktines.blogspot.gr

ΠΡΩΤΟΠΡ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΖΗΣΗΣ: Ο ΘΑΥΜΑΣΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Ο θαυμάσιος λόγος του Αγίου Γρηγορίου Θεολόγου για τα Χριστούγεννα.

Ομιλεί ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης.

Σεβαστοί πατέρες, αγαπητοί αδελφοί,

είναι τα πρώτα Χριστούγεννα που γιορτάζουμε διωγμένοι από τους ναούς μας. Και το γεγονός αυτό ίσως δημιουργεί σε ορισμένους από εμάς θλιβερά συναισθήματα και λύπη και στενοχωρία. 

Δεν είναι όμως η πρώτη φορά στην ζωή της Εκκλησίας κατά την οποίαν ζουν οι Ορθόδοξοι, οι του ορθού Ορθοδόξου φρονήματος, παρόμοιες καταστάσεις. Ας μεταφερθούμε νοερώς στην Κωνσταντινούπολη το έτος 379. Τον Ιανουάριο του 371 είχε αποθάνει ο Μέγας Βασίλειος, λίγο πριν γίνει η Β’ Οικουμενική Σύνοδος, και είχαν απομείνει ως διάδοχοί του στην θεολογία και στην Ορθοδοξία αρκετοί επίσκοποι και ανάμεσα σ’ αυτούς ο φίλος του ο Άγιος Γρηγόριος Θεολόγος και ο αδελφός του Άγιος Γρηγόριος Νύσσης.

Η κατάσταση στην Κωνσταντινούπολη ήταν παρόμοια προς την σημερινή κατάσταση. Οι Ορθόδοξοι είχαν εκδιωχθεί από τους ναούς τους, απ’ όλους τους ναούς, και είχαν κυριαρχήσει οι αιρετικοί, οι Αρειανοί, και ο Πατριάρχης ο Δημόφιλος ήταν αιρετικός, ήταν Αρειανός. Ας κάνουμε τον παραλληλισμό. Όπως τώρα οι Πατριάρχες είναι οικουμενιστές, και οι περισσότεροι από τους επισκόπους είναι οικουμενισταί, και οι ναοί οι περισσότεροι έχουν καταληφθεί από οικουμενιστάς.

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος εστάλη από μία σύνοδο Ορθοδόξων επισκόπων στην Κωνσταντινούπολη για να ενθαρρύνει και να διδάξει τους Ορθοδόξους. Να μην παρασυρθούν από την αίρεση του Αρείου και να συντελέσει ώστε να επιστρέψουν και οι παρασυρθέντες στην Ορθοδοξία. Και ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, υπακούοντας αυτήν την σύνοδο Ορθοδόξων επισκόπων, πηγαίνει στην Κωνσταντινούπολη, θα λέγαμε σήμερα, παρ’ ενορίαν -ενώ υπάρχει Πατριάρχης Αρειανός της επισήμου Εκκλησίας δεν πηγαίνει με την ευλογία του Πατριάρχου του επισήμου, του οικουμενιστού θα λέγαμε σήμερα, του αιρετικού Πατριάρχου, αλλά πηγαίνει στην Κωνσταντινούπολη παρακινούμενος από τους Ορθοδόξους. Και εγκαθίσταται σε έναν μικρό ναΐσκο, τον ναό της Αναστάσεως ή της Αναστασίας. Ορισμένοι θεωρούν πως είναι της Αγίας Αναστασίας, άλλοι λένε πως ήταν ο ναός της Αναστάσεως.

Αν συνέβαινε σήμερα αυτό και πήγαινε κάποιος από εμάς επισήμως σε έναν ναό να λειτουργήσει θα λέγανε ότι αυτός λειτουργεί παρ’ ενορίαν, υπόκειται στους Κανόνας της Εκκλησίας. Όταν υπάρχει αίρεσις, δεν υπολογίζει κανείς τους Κανόνες της Εκκλησίας.

Πήγε λοιπόν στην επισήμως αρειανική Κωνσταντινούπολη ο Άγιος Γρηγόριος Θεολόγος, κι εκεί στον μικρό ναό της Αγίας Αναστασίας άρχισε να κηρύττει εναντίον της αιρέσεως του Αρείου και να προβάλλει την Ορθόδοξη Πίστη. Εκεί εξεφώνησε τους πέντε περιφήμους θεολογικούς λόγους του, οι οποίοι παρέμειναν μέχρι σήμερα υπόδειγμα θεολογικών λόγων και στους οποίους στηρίζεται εν πολλοίς η Ορθόδοξος δογματική. Εκεί μάλιστα είχε πει ο Άγιος Γρηγόριος Θεολόγος «Ἔχουσιν οὗτοι τοὺς οἴκους, ἡμεῖς τὸν ἔνοικον·». Αυτοί έχουν τους ναούς, εμείς έχουμε το Άγιο Πνεύμα που είναι Αυτός ο οποίος κατοικεί μέσα στους ναούς.

Εκεί λοιπόν στον μικρό ναό της Αγίας Αναστασίας ο Άγιος Γρηγόριος Θεολόγος, τα Χριστούγεννα του 379 με όλες τις άλλες Εκκλησίες της επισήμου της διοικούσης Εκκλησίας κατειλημμένες από τους αιρετικούς, εξεφώνησε έναν υποδειγματικό, έναν καταπληκτικό λόγο: «Εις τα Θεοφάνεια είτουν Γενέθλια του Σωτήρος».

Δεν υπάρχει καλύτερος λόγος, καλύτερη ομιλία που εξεφωνήθη για τα Χριστούγεννα. Και ότι αυτός είναι ο καλύτερος λόγος που έχει εκφωνηθεί για τα Χριστούγεννα, αποδεικνύεται εκ του ότι αιώνες αργότερα όταν ο Άγιος Κοσμάς ο Μαϊουμά από την Μονή του Αγίου Σάββα θέλησε να κάνει τον Κανόνα των Χριστουγέννων, πήρε την αρχή του λόγου αυτού και έκανε την γνωστή καταβασία την οποίαν ακούμε όλες αυτές τις ημέρες: «Χριστός γεννάται δοξάσατε• Χριστός εξ ουρανών απαντήσατε• Χριστός επί γης υψώθητε.». Είναι παρμένος επί λέξει από τον λόγο αυτόν του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου. Από τον λόγο αυτόν επίσης ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός στο έργο του «Έκδοσις Ακριβής της Ορθοδόξου Πίστεως» παίρνει επί λέξει όσα αφορούν στην ενσάρκωση, στην ενανθρώπιση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Στο δόγμα της Θείας Οικονομίας, όπως λέμε στη γλώσσα της θεολογίας.

Δεν απογοητεύθηκε ο Άγιος Γρηγόριος Θεολόγος που βρισκότανε εκτός της αιρετικής επισήμου Εκκλησίας, αλλά εξεφώνησε τους θαυμάσιους θεολογικούς λόγους, καλή ώρα σαν κι εμάς που βρισκόμαστε σήμερα εδώ. Και εξεφώνησε επίσης έναν θαυμάσιο λόγο, αυτόν τον οποίον να έχετε λίγη υπομονή να με ακούσετε για να σας τον παρουσιάσω ενδεικτικά. Δεν θα μπορούσε κανένας άλλος ρήτωρ, κανένας άλλος θεολόγος να μας παρουσιάσει το νόημα των Χριστουγέννων καλύτερα από αυτόν τον μεγάλο Πατέρα και Άγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας, ο οποίος στη συνέχεια από την Β’ Οικουμενική Σύνοδο και νωρίτερα έγινε και Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως. Έδιωξε ο Αυτοκράτωρ Θεοδόσιος ο Α’ τον αιρετικό, τον οικουμενιστή θα λέγαμε σήμερα, Πατριάρχη τον Δημόφιλο, και ενθρόνισε στην Κωνσταντινούπολη τον Άγιο Γρηγόριο Θεολόγο ως Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλως, και την εκλογή αυτήν την επεκύρωσε στην συνέχεια και η Β’ Οικουμενική Σύνοδος. Πού να βρούμε σήμερα Ορθοδόξους Αυτοκράτορας, Ορθοδόξους Βασιλείς; Πάει και η Βασιλεία, πάνε και όλοι οι θεσμοί καταστράφηκαν. Και ποιός θα επέμβει άραγε στην δύστηνη Εκκλησία μας σήμερα η Οποία κατατρύχεται από την αίρεση του οικουμενισμού; Ποιός θα βρεθεί να διώξει όλους αυτούς τους οικουμενιστάς, τους Πατριάρχες και τους άλλους, και να αποκαταστήσει εις τους θρόνους Ορθοδόξους Πατριάρχες όπως έγινε με τον Άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο;

Πριν γίνει Πατριάρχης όμως, έχοντας συναίσθηση ότι εκφράζει την Ορθόδοξη θεολογία ο Άγιος Γρηγόριος Θεολόγος είπε στον περίφημο αυτόν λόγο του τα εξής εν συνόψει. Μετά λοιπόν από το προοίμιο αυτό το οποίο σας μνημόνευσα προηγουμένως, «Χριστός γεννάται δοξάσατε• Χριστός εξ ουρανών απαντήσατε• Χριστός επί γης υψώθητε.», ο Άγιος Γρηγόριος Θεολόγος μας λέει απευθείας ποιός ήταν ο σκοπός της Γεννήσεως του Χριστού. Γιατί γεννήθηκε ο Χριστός; Να δείτε τι υψηλά θεολογικά νοήματα μας δίνει σε αυτόν τον υπέροχο λόγο του.

Μας λέει λοιπόν εισαγωγικά εδώ στο προοίμιο ότι ο Λόγος έγινεν άνθρωπος, για ποιόν λόγο;

ἵν’ ὁ τὸ εἶναι δοὺς, καὶ τὸ εὖ εἶναι χαρίσηται·

Εις τρόπον ώστε Αυτός ο Θεός ο Οποίος μας έδωσε το είναι, μας έδωσε την ζωή, μας έδωσε την ύπαρξη, να μας δώσει και το ευ είναι. Να μας δώσει και την καλή ζωή, την σωτηριώδη, την πνευματική ζωή.

Και διορθώνοντας λίγο αυτήν την σκέψη του είπε:

μᾶλλον δὲ, ῥεύσαντας ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ εὖ εἶναι διὰ κακίαν, πρὸς αὐτὸ πάλιν ἐπαναγάγῃ διὰ σαρκώσεως.

Ή καλύτερα, λέει, για να είμαι ακριβέστερος, επειδή εμείς φύγαμε από το ευ είναι. Ήμασταν στον Παράδεισο στο ευ είναι, ήμασταν σε σωστό δρόμο. Ρεύσαντας δια κακίας, επειδή εξ αιτίας της αμαρτίας χάσαμε το ευ είναι, χάσαμε την καλή ύπαρξη, να μας επαναφέρει πίσω στο ευ είναι δια της σαρκώσεώς Του.

Αυτό είναι το νόημα της πανηγύρεως, λέει, των Χριστουγέννων.

Τοῦτό ἐστιν ἡμῖν ἡ πανήγυρις,
τοῦτο ἑορτάζομεν σήμερον,

Τί γιορτάζουμε σήμερα;

ἐπιδημίαν Θεοῦ πρὸς ἀνθρώπους,
ἵνα πρὸς Θεὸν ἐνδημήσωμεν,

Ήρθε ο Θεός, επιδημεί ο Θεός ανάμεσα στους ανθρώπους εις τρόπον ώστε εμείς να επανέλθουμε, ίνα ημείς ἐπανέλθωμεν προς Θεόν ενδημήσωμεν,

ἵνα τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον ἀποθέμενοι,
τὸν νέον ἐνδυσώμεθα·

Εις τρόπον ώστε να αφήσομε τον παλαιό άνθρωπο και να ενδυθούμε τον νέον, τον δια Χριστόν κτισθέντα.

Και εδώ ο Άγιος Γρηγόριος Θεολόγος, παλαιότερα στο Αρχονταρίκι του Αγίου Αντωνίου τα παρουσίασα αυτά με άνεση χρόνου .. μας λέει, πως πρέπει να γιορτάζουμε επομένως τα Χριστούγεννα; Αφού λοιπόν σκοπός είναι να επανέλθουμε προς τον Θεό, στην παλιά μας κατάσταση την καλήν, στο ευ είναι όπως στον Παράδεισο.

Τοιγαροῦν ἑορτάζωμεν, μὴ πανηγυρικῶς, ἀλλὰ θεϊκῶς·
μὴ κοσμικῶς, ἀλλ’ ὑπερκοσμίως·
μὴ τὰ ἡμέτερα, ἀλλὰ τὰ τοῦ ἡμετέρου,

Θα πρέπει λοιπόν τώρα τα Χριστούγεννα να τα γιορτάζουμε όχι κοσμικά. Κι ας το πούμε αυτό αγαπητοί μου, δυστυχώς παρασυρόμαστε κι εμείς οι Χριστιανοί μη γνωρίζοντας το νόημα των Χριστουγέννων, παρασυρόμαστε από την κοσμική ατμόσφαιρα των Χριστουγέννων και γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα όχι θεϊκώς, όχι υπερκοσμίως, αλλά τα γιορτάζουμε κοσμικώς. Και μας δίνει παραδείγματα ο Άγιος Γρηγόριος Θεολόγος τί σημαίνει, και ακριβώς είναι σαν να περιγράφει την σημερινή κατάσταση, με τον στολισμό των δρόμων, με τα πλούσια τραπέζια. Πώς θα γιορτάσουμε, λέει, θεϊκώς και όχι κοσμικώς;

Ἔσται δὲ τοῦτο πῶς;
Μὴ πρόθυρα στεφανώσωμεν, μὴ χοροὺς συστησώμεθα,
μὴ κοσμήσωμεν ἀγυιὰς, μὴ ὀφθαλμὸν ἑστιάσωμεν,
μὴ ἀκοὴν καταυλήσωμεν, μὴ ὄσφρησιν ἐκθηλύνωμεν,
μὴ γεῦσιν καταπορνεύσωμεν, μὴ ἁφῇ χαρισώμεθα,
ταῖς προχείροις εἰς κακίαν ὁδοῖς, καὶ εἰσόδοις τῆς ἁμαρτίας,
μὴ ἐσθῆτι μαλακισθῶμεν, ἁπαλῇ τε καὶ περιῤῥεούσῃ,
καὶ ἧς τὸ κάλλιστον ἀχρηστία, μὴ λίθων διαυγείαις,
μὴ χρυσοῦ περιλάμψεσι, μὴ χρωμάτων σοφίσμασι ψευδομένων τὸ φυσικὸν κάλλος,

Για τις γυναίκες, για τον καλλωπισμό να μην καλλωπίζονται.

καὶ κατὰ τῆς εἰκόνος ἐξευρημένων·
μὴ κώμοις καὶ μέθαις,
οἷς κοίτας καὶ ἀσελγείας οἶδα συνεζευγμένας·
ἐπειδὴ κακῶν διδασκάλων κακὰ τὰ μαθήματα,
μᾶλλον δὲ πονηρῶν σπερμάτων πονηρὰ τὰ γεώργια.
Μὴ στιβάδας ὑψηλὰς πηξώμεθα σκηνοποιοῦντες τῇ γαστρὶ τὰ τῆς θρύψεως.

Να μην συγκεντρώσουμε σωρούς τροφίμων για να υπηρετήσουμε την κοιλιά μας.

Μὴ τιμήσωμεν οἴνων τοὺς ἀνθοσμίας,

Τα κρασιά τα ευωδιαστά.

ὀψοποιῶν μαγγανείας, μύρων πολυτελείας.

Με τις συνταγές τις ωραίες των μαγείρων κτλ..

Και λέει εδώ κάτι το οποίο όντως είναι πολύ βαρύ αλλά είναι αληθινό,

Μὴ γῆ καὶ θάλασσα τὴν τιμίαν ἡμῖν κόπρον δωροφορείτωσαν·

Όλα αυτά τα οποία θα φάμε αυτές τις ημέρες, όλα αυτά θα γίνουν κοπριά, υλικά, και θα πάνε στη θάλασσα. Δεν κάνουμε τίποτε άλλο λοιπόν με αυτήν την τρυφήν, με αυτήν την πολυτέλεια, με αυτά τα καλά τραπέζια εις τρόπον ώστε να δίνουμε κοπριά για την γη και την θάλασσα.

Αυτά σας τα αφήσουμε, λέει, για τους ειδωλολάτρας.

Ἀλλὰ ταῦτα μὲν Ἕλλησι παρῶμεν,
καὶ Ἑλληνικοῖς κόμποις, καὶ πανηγύρεσιν·

Αυτά τα έκαναν οι ειδωλολάτρες, τα πανηγύρια και τις γιορτές για τους θεούς τους.

Αλλά εμείς οι Χριστιανοί πως θα γιορτάσουμε;

Ἡμεῖς … ἐν λόγῳ τρυφήσωμεν.

Εμείς ας τρυφήσουμε, ας γλεντήσουμε, ας διασκεδάσουμε με τον λόγο, ας διασκεδάσουμε με το κήρυγμα.

Και αναφερόμενος εδώ ο Καππαδόκης Άγιος Γρηγόριος Θεολόγος, ο επαρχιώτης, ο χωριάτης Άγιος Γρηγόριος Θεολόγος, αναφερόμενος στους αστούς της Κωνσταντινουπόλεως, λέει, αφήστε με λοιπόν εσείς οι αστοί εδώ στην Κωνσταντινούπολη, αφήστε εμένα τον ξένο, τον επαρχιώτη, τον αγροίκο να σας κάνω εγώ το τραπέζι σήμερα. Το πνευματικό τραπέζι του λόγου θα σας το κάνω εγώ σήμερα. Και λέει εδώ,

Ἢ βούλεσθε (καὶ γὰρ ἐγὼ σήμερον ἑστιάτωρ ὑμῖν) ἐγὼ τὸν περὶ τούτων παραθῶ λόγον τοῖς καλοῖς ὑμῖν δαιτυμόσιν,
ὡς οἷόν τε δαψιλῶς τε καὶ φιλοτίμως, ἵν’ εἰδῆτε,
πῶς δύναται τρέφειν ὁ ξένος τοὺς ἐγχωρίους,

Για να δείτε πως μπορεί να θρέψει ο ξένος. Είχε έρθει στην Κωνσταντινούπολη από την πατρίδα του την Νανζιαζό από την Καππαδοκία. Μόλις είχε πάει, δεν είχε πάει ούτε καν χρόνο στην Κωνσταντινούπολη. Πως μπορώ εγώ ο ξένος να θρέψω εσάς τους εγχωρίους,

καὶ τοὺς ἀστικοὺς ὁ ἄγροικος,

και εσάς τους κατοίκους της πόλεως, τους αστούς, εγώ ο ο αγροίκος, ο χωριάτης,

καὶ τοὺς τρυφῶντας ὁ μὴ τρυφῶν,
καὶ τοὺς περιουσίᾳ λαμπροὺς, ὁ πένης τε καὶ ἀνέστιος;
Ἄρξομαι δὲ ἐντεῦθεν·
καί μοι καθήρασθε, καὶ νοῦν, καὶ ἀκοὴν, καὶ διάνοιαν,
ὅσοι τρυφᾶτε τὰ τοιαῦτα·
ἐπειδὴ περὶ Θεοῦ, καὶ θεῖος ὁ λόγος·
ἵν’ ἀπέλθητε τρυφήσαντες ὄντως τὰ μὴ κενούμενα.

Και κάνοντας παραλληλισμό με εκείνο που είπε ότι τα υλικά όλα, τα φαγητά πηγαίνουν στην κοπριά, εγώ λέει θα σας θρέψω με αυτά τα οποία δεν κενούνται.

τρυφήσαντες ὄντως τὰ μὴ κενούμενα.

Ο λόγος του Θεού μένει μέσα στις ψυχές μας και δεν χάνεται μετά, δεν γίνεται κοπριά.

Και αρχίζει ο Άγιος Γρηγόριος Θεολόγος εδώ, που να είχα χρόνο σήμερα εδώ πολύ να σας παρουσιάσω αυτόν τον υπέροχο λόγο, αρχίζει στη συνέχεια εδώ και τους κάνει μία αναφορά στην θεολογία, στην τριαδολογία και λέει εξαιρετικά πράγματα για τον Θεό, για την Αγία Τριάδα. Στην συνέχεια τους πηγαίνει στην κοσμολογία και τους παρουσιάζει πως ο Θεός έκανε τον νοερό κόσμο, τους Αγγέλους. Πως μετά από τους Αγγέλους έκανε τα αισθητά κτίσματα, τον υλικό κόσμο και πως μετά από αυτήν την δημιουργία έφτασε και στον άνθρωπο. Αυτό αξίζει όμως να σας το πω, τί λέει ο Άγιος Γρηγόριος Θεολόγος .. πως λέει ότι έκανε ο Θεός τον άνθρωπο διότι από εκεί θα αρχίσει να συνδέσει και το νόημα των Χριστουγέννων.

Αφού λέει λοιπόν ο Θεός έκανε τους Αγγέλους, τον νοητό κόσμο, κι έκανε και τον υλικό κόσμο, τα αισθητά αντικείμενα,

Οὕτω μὲν οὖν ὁ νοητὸς αὐτῷ,
καὶ διὰ ταῦτα ὑπέστη κόσμος,

…..

Ἐπεὶ δὲ τὰ πρῶτα καλῶς εἶχεν…

έκανε τα δεύτερα, τον αισθητό κόσμο.

Και πηγαίνει και στην ανθρωπολογία και λέει.

Νοῦς μὲν οὖν ἤδη καὶ αἴσθησις,
οὕτως ἀπ’ ἀλλήλων διακριθέντα,
τῶν ἰδίων ὅρων ἐντὸς εἱστήκεισαν,
καὶ τὸ τοῦ δημιουργοῦ Λόγου μεγαλεῖον ἐν ἑαυτοῖς ἔφερον,

Φέρτε το νου σας πριν από την δημιουργία του ανθρώπου. Πριν από την δημιουργία του ανθρώπου τί υπήρχε στον κόσμο, στο σύμπαν; Υπήρχε νους και αίσθησις. Υπήρχαν οι νόες, υπήρχαν οι Άγγελοι και υπήρχε και ο αισθητός κόσμος.

σιγῶντες ἐπαινέται τῆς μεγαλουργίας,
καὶ διαπρύσιοι κήρυκες.

Και οι Άγγελοι και ο κόσμος ήταν επαινέται της δημιουργίας του Θεού.

Οὔπω δὲ ἦν κρᾶμα ἐξ ἀμφοτέρων,

Δεν υπήρχε όμως μέχρι τότε ένα ον το οποίο να είναι κράμα, να είναι μείγμα και από τους Αγγέλους, και από τις νοερές φύσεις, και από τον αισθητό κόσμο.

Οὔπω δὲ ἦν κρᾶμα ἐξ ἀμφοτέρων,
οὐδέ τις μίξις τῶν ἐναντίων, σοφίας μείζονος γνώρισμα,
καὶ τῆς περὶ τὰς φύσεις πολυτελείας·

Αφού λοιπόν ο Θεός έκανε πρώτα τους Αγγέλους, τις νοερές φύσεις, έκανε και τον αισθητό κόσμο, έπρεπε να κάνει και ένα μεικτό ον. Τί είναι ο άνθρωπος; Ο άνθρωπος λοιπόν είναι ένα μείγμα

…παρὰ μὲν τῆς ὕλης λαβὼν τὸ σῶμα…

λαβών το σώμα από την ύλη και

παρ’ ἑαυτοῦ δὲ πνοὴν ἐνθεὶς

πήρε από την ύλη το σώμα και έβαλε από την δική Του πνοή. Και τί έκανε; Τοποθέτησε τον άνθρωπο.

…κόσμον δεύτερον, ἐν μικρῷ μέγαν, … ἄγγελον ἄλλον

Άγγελος είναι ο άνθρωπος.

…προσκυνητὴν μικτὸν, ἐπόπτην τῆς ὁρατῆς κτίσεως,
μύστην τῆς νοουμένης,

Δεν υπάρχει αγαπητοί μου πιο μεγαλειώδης ανθρωπολογία, το έχουμε γράψει πολλές φορές αυτό, από αυτήν που παρουσιάζει εδώ και με τον τρόπο που την παρουσιάζει ο Άγιος Γρηγόριος Θεολόγος. Ότι ο άνθρωπος είναι αυτό το μείγμα του πνεύματος και της ύλης. Ένα μεικτό ον που αποτελεί την σύνοψη του σύμπαντος. Καμμία άλλη ανθρωπολογία, φιλοσοφική και άλλη, δεν έχει αυτήν την μεγαλειώδη εικόνα περί του ανθρώπου.

Σ’ αυτόν λοιπόν τον άνθρωπο, λέει, το μεικτό ον, τον Άγγελο και την ύλη, έδωσε .. στον Παράδεισο εντολή την οποίαν όμως δεν εφύλαξε λόγω του αυτεξουσίου του κι έτσι ο άνθρωπος έπεσε εις την αμαρτίαν. Και εξορίστηκε από τον Παράδεισο. Και τί έκανε ο Θεός για να επαναφέρει τον άνθρωπο στον Παράδεισο; Στην Παλαιά Διαθήκη λέει έκανε πολλές παιδαγωγίες.

Πολλοῖς δὲ παιδευθεὶς πρότερον,
ἀντὶ πολλῶν τῶν ἁμαρτημάτων,

Προ Χριστού ο Θεός στην Παλαιά Διαθήκη έκανε πολλά παιδαγωγικά μέτρα. Έστειλε τον Νόμο, τους Προφήτας, τις ευεγερσίες, τις απειλές, τις πληγές, τους κατακλυσμούς κτλ. αλλά παρά ταύτα με αυτές τις παιδαγωγίες ο άνθρωπος δεν επανερχόταν στον Παράδεισο, δεν μπορούσε να βρει τον εαυτόν του. Είχε αιχμαλωτιστεί από το κακό.

Τέλος ἰσχυροτέρου δεῖται φαρμάκου…

Είχε ανάγκη ο άνθρωπος από ισχυρότερο φάρμακο. Αυτές οι παιδαγωγίες που έκανε ο Θεός δεν του έφταναν. Και για τον λόγο αυτόν

… μείζονος ἐδεῖτο τοῦ βοηθήματος,
μείζονος καὶ τυγχάνει.

Και επειδή ήθελε μεγαλύτερη βοήθεια ο άνθρωπος, γι’ αυτό και ο Θεός του έδωσε μεγαλύτερη βοήθεια. Και ποια είναι αυτή η μεγαλύτερη βοήθεια που του έδωσε ο Θεός; Είναι ο Χριστός που Γεννιέται σήμερον. Και λέει εδώ με θαυμασμό, πως έγινε και ενώθηκε ο Θεός με τον άνθρωπο; Πως κατέβηκε ο ίδιος ο Θεός για να βοηθήσει τον άνθρωπο;

Ὢ τῆς καινῆς μίξεως! ὢ τῆς παραδόξου κράσεως!
ὁ ὢν γίνεται,
καὶ ὁ ἄκτιστος κτίζεται,
καὶ ὁ ἀχώρητος χωρεῖται,
διὰ μέσης ψυχῆς νοερᾶς μεσιτευούσης θεότητι,
καὶ σαρκὸς παχύτητι.
Καὶ ὁ πλουτίζων, πτωχεύει·
πτωχεύει γὰρ τὴν ἐμὴν σάρκα,
ἵν’ ἐγὼ πλουτήσω τὴν αὐτοῦ θεότητα.
Καὶ ὁ πλήρης, κενοῦται·
κενοῦται γὰρ τῆς ἑαυτοῦ δόξης ἐπὶ μικρὸν,
ἵν’ ἐγὼ τῆς ἐκείνου μεταλάβω πληρώσεως.

Είχα σημειώσει εδώ για να σας παρουσιάσω δύο εξαιρετικά κείμενα δύο άλλων Αγίων Πατέρων, για να καταλάβουμε σήμερα τα Χριστούγεννα. Ένα κείμενο του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου που έλεγε [ότι] για να καταλάβουμε πόση σημασία έχουν τα Χριστούγεννα, πόση έκπληξη πρέπει να μας προκαλεί αυτό, να φανταστούμε σαν να κατεβαίνει ο ήλιος στη γη και να περπατάει ανάμεσα στους ανθρώπους. Είναι δυνατόν ποτέ να φανταστούμε ότι θα κατεβεί ο ήλιος που είναι πολύ μεγαλύτερος, αχώρητος από τη γη, να κατεβεί στη γη και να περπατάει ανάμεσά μας; Έτσι, λέει, κατέβηκε και ο Ήλιος της Δικαιοσύνης, ο Χριστός, ο Οποίος είναι πολύ μεγαλύτερος και από το αστέρι τον ήλιο, και κατέβηκε ανάμεσά μας. Και ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός λέει επίσης ότι το μόνον καινόν υπό τον ήλιον είναι αυτή η ενανθρώπησις του Θεού. Αν πάρει κανένας όλη την ιστορία και ψάξει όλα τα γεγονότα, δεν μπορεί να βρει τίποτε πιο καινούριο, τίποτε πιο μεγαλειώδες από το ότι ο Θεός κατέβηκε κάτω στη γη και έγινε άνθρωπος.

Στη συνέχεια ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος μας παρουσιάζει εδώ την ζωή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, μετά από την Γέννησή Του. στον Ιορδάνη, το κήρυγμά Του, τη βάπτισή Του και καταλήγει με τα εξής, με τα οποία κι εγώ θα καταλήξω και θα επιμείνω λίγο σ’ αυτά γιατί έχουν σχέση και με την δική μας εδώ την κατάσταση την οποία ζούμε. Τον διωγμόν.

Πόσαι μοι πανηγύρεις καθ’ ἕκαστον τῶν τοῦ Χριστοῦ μυστηρίων!

Πόσες πανηγύρεις δεν έχουμε για όλες τις γιορτές του Χριστού;

Ὧν ἁπάντων κεφάλαιον ἓν,
ἡ ἐμὴ τελείωσις καὶ ἀνάπλασις,
καὶ πρὸς τὸν πρῶτον Ἀδὰμ ἐπάνοδος.

Η περίληψη όλων των εορτών, όλου του έργου του Χριστού επάνω στη γη ποιά είναι; Η ανάπλασις και η τελείωσις του ανθρώπου και η επάνοδός μας επάνω στον Παράδεισο.

Και αναφερόμενος στα γεγονότα της Γεννήσεως λέει, εσείς λοιπόν χριστιανοί, εσύ λοιπόν χριστιανέ,

Καὶ τὴν ἀπογραφὴν αἰδέσθητι,

Και να σεβαστείς την απογραφή που έκανε ο βασιλιάς ο Αύγουστος, για να πάει να απογραφεί η Παναγίας μας με τον Ιωσήφ,

…καὶ τὴν γέννησιν σεβάσθητι,
…καὶ τὴν Βηθλεὲμ τίμησον τὴν μικρὰν,
ἥ σε πρὸς τὸν παράδεισον ἐπανήγαγε·

η οποία σε επανήγαγε στον Παράδεισο.

…Μετὰ τοῦ ἀστέρος δράμε,

Μαζί με το αστέρι τρέξε κι εσύ

καὶ μετὰ Μάγων δωροφόρησον, χρυσὸν, καὶ λίβανον, καὶ σμύρναν,…

και μαζί με τους Μάγους φέρε δώρα στον Χριστό, χρυσό και λίβανον…

Μετὰ ποιμένων δόξα σον, μετὰ ἀγγέλων ὕμνησον,
μετὰ ἀρχαγγέλων χόρευσον.
Ἔστω κοινὴ πανήγυρις οὐρανίων καὶ ἐπιγείων δυνάμεων.

Αυτά λοιπόν να τα κάνουμε όλα. Αλλά τί πρέπει να μισήσουμε;

Ἓν μίσησον τῶν περὶ τὴν Χριστοῦ γένναν,

Ένα πράγμα να μισήσεις απ’ όλα τα γεγονότα που έχουν σχέση με την Γέννηση του Χριστού.

τὴν Ἡρώδου παιδοκτονίαν·

… Παρακάτω λέει,

Ἂν εἰς Αἴγυπτον φεύγῃ, προθύμως συμφυγαδεύθητι.
Καλὸν τῷ Χριστῷ συμφεύγειν διωκομένῳ.

Αν ο Χριστός φεύγει στην Αίγυπτο, αν διώχνουν τον Χριστό φύγε κι εσύ μαζί Του. Είναι καλό να φεύγεις μαζί με τον Χριστό όταν διώκεται ο Χριστός.

Καλὸν τῷ Χριστῷ συμφεύγειν διωκομένῳ.

Η Ορθοδοξία μας διώκεται μαζί με τον Χριστό. Διώκεται ο Χριστός από τον Ηρώδη, διώκουν οι οικουμενιστές σήμερα την Ορθοδοξία.

Καλὸν τῷ Χριστῷ συμφεύγειν διωκομένῳ.

Μαζί με την Ορθοδοξία λοιπόν που διώκεται, καλά κάνουμε κι εμείς που φύγαμε από τους ναούς και φεύγουμε μαζί με την Ορθοδοξία μας η οποία διώκεται.

Καλὸν τῷ Χριστῷ συμφεύγειν διωκομένῳ.

…Ἁγνίσθητι, περιτμήθητι,
περιελοῦ τὸ ἀπὸ γενέσεως κάλυμμα.
Μετὰ τοῦτο δίδαξον ἐν τῷ ἱερῷ,

Να διδάξεις και στο ιερό όπως έκανε ο Χριστός.

τοὺς θεοκαπήλους ἀπέλασον·

Αυτούς οι οποίοι εμπορεύονται τον Χριστό, τους θεοκαπήλους, διώξε τους. Αυτούς οι οποίοι προδίδουν την Ορθοδοξία διώξε τους όπως έδιωξε ο Χριστός τους εμπόρους μέσα από τον ναό.

τοὺς θεοκαπήλους ἀπέλασον·

λιθάσθητι, ἂν τοῦτο δέῃ παθεῖν·

Ακόμη και να χρειαστεί να σε λιθοβολήσουν. Δόξα τω Θεώ εμείς ακόμη δεν φτάσαμε στο σημείο του διωγμού αυτού. Αλλά αν χρειαστεί ακόμη και να μας λιθοβολήσουν,

λιθάσθητι, ἂν τοῦτο δέῃ παθεῖν·

Λέει,

λήσῃ τοὺς βάλλοντας, εὖ οἶδα,

θα ξεφύγεις (από το λανθάνω).

φεύξῃ καὶ διὰ μέσου αὐτῶν, ὡς Θεός.
…Ἂν Ἡρώδῃ προσαχθῇς, μηδὲ ἀποκριθῇς τὰ πλείω.

Και αν σε καλέσει ο Ηρώδης να σε δικάσει μην του λες πολλά πράγματα.

Αἰδεσθήσεταί σου καὶ τὴν σιωπὴν πλέον ἢ ἄλλων τοὺς μακροὺς λόγους.

Και τελειώνει ο Άγιος Γρηγόριος Θεολόγος, και τελειώνω κι εγώ αφού έχω την αίσθηση εδώ ότι μόνον μικρή γεύση σας έδωσα από αυτά που είπε αυτός ο μεγάλος Θεολόγος της Εκκλησίας μας τα Χριστούγεννα του 379 σε μια κατάσταση [παρόμοια] με την δική μας.

ἀκάνθαις στεφανώθητι,

Ακόμη και να στεφανωθείς με το ακάνθινο στεφάνι.

Τί περνούμε εμείς τώρα; ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΤΑ ΛΕΕΙ ΑΥΤΑ, και τελειώνει έτσι.

ἀκάνθαις στεφανώθητι,
τῷ τραχεῖ τοῦ κατὰ Θεὸν βίου·

Ο κατά Θεόν βίος είναι τραχύς, είναι σταυρωμένος βίος. Μην φοβηθείς ακόμη και να σου φορέσουν ακάνθι επάνω στο κεφάλι.

ἀκάνθαις στεφανώθητι,
τῷ τραχεῖ τοῦ κατὰ Θεὸν βίου·
περιβαλοῦ τὸ κόκκινον, δέξαι κάλαμον,
προσκυνήθητι παρὰ τῶν παιζόντων τὴν ἀλήθειαν·
τέλος συσταυρώθητι, συννεκρώθητι,
συντάφηθι προθύμως, ἵνα καὶ συναναστῇς,

Αγαπητοί μου αδελφοί έκανα αυτήν την αναφορά σήμερα και σας πήγα στην Κωνσταντινούπολη του 379, διότι δυστυχώς η ιστορία επαναλαμβάνεται. Η Εκκλησία μας έχει καταληφθεί από την αίρεση του Οικουμενισμού, όπως είχε καταλάβει ο Αρειανισμός την Εκκλησία. Ο Άγιος Γρηγόριος σε έναν μικρό ναό. Αλλά η Γέννησις του Χριστού δίνει σε όλους μας την ελπίδα ότι ο Χριστός τελικώς θα είναι ο νικητής κι εμείς ακολουθούμε τον Χριστό. Φεύγουμε μαζί Του, συσταυρωνόμαστε και περιμένουμε την Ανάσταση και την ανάσταση της Ορθοδοξίας μας. Αμήν.

Απομαγνητοφώνηση Φαίη για το ιστολόγιο ΑΒΕΡΩΦ.

Πηγή βίντεο Κατήχησις

http://aktines.blogspot.gr