ΑΝ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ, ΑΡΧΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟΣ ΔΡΟΜΟΣ.

Σάββατο 10 Φεβρουαρίου 2018

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ ΑΓΙΟΠΑΥΛΙΤΗ

ΠΕΡΙΕΡΓΟ ΓΙΑ ΟΛΑ ΕΧΟΥΜΕ ΧΡΟΝΟ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΟ

ΓΕΡΩΝ ΝΙΚΩΝ: ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΝΑ ΝΟΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΜΑΣ

ΨΥΧΟΣΑΒΒΑΤΟ- ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΜΕ!


Ψυχοσάββατο

Το Σάββατο πριν από την Κυριακή της Απόκρεω, λέγεται - «Σάββατο των Ψυχών» ή Ψυχοσάββατο. Είναι το πρώτο από τα δύο Ψυχοσάββατα του έτους (το δεύτερο επιτελείται το Σάββατο πριν από την Κυριακή της Πεντηκοστής).

Ο λόγος που το καθιέρωσε η Εκκλησία μας, παρ' ότι κάθε Σάββατο είναι αφιερωμένο στους κεκοιμημένους, είναι ο εξής: Επειδή πολλοί κατά καιρούς απέθαναν μικροί ή στην ξενιτιά ή στη θάλασσα ή στα όρη και τους κρημνούς ή και μερικοί, λόγω πτώχειας, δεν αξιώθηκαν των διατεταγμένων μνημοσυνών, «οι θείοι Πατέρες φιλανθρώπως κινούμενοι θέσπισαν το μνημόσυνο αυτό υπέρ πάντων των άπ' αιώνος εύσεβώς τελευτησάντων Χριστιανών».

Επειδή την Κυριακή της Απόκρεω ποιούμε ανάμνηση της Δευτέρας Παρουσίας του Χριστού και οι κεκοιμημένοι μας ακόμη δεν κρίθηκαν, τους μνημονεύουμε σήμερα και, επικαλούμενοι το άπειρο έλεος Του, παρακαλούμε τον Θεό με το μνημόσυνο πού κάνουμε, να τους αναπαύσει. Συγχρόνως δε, ενθυμούμενοι και εμείς το θάνατο και «διεγειρόμεθα προς μετάνοιαν...».

Παρασκευή 9 Φεβρουαρίου 2018

ΓΕΡΩΝ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΒΙΤΑΛΗΣ: ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΙΑΣΕΩΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΒΙΤΑΛΗΣ: ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΤΟ ΚΕΛΙ ΤΟΥ

ΜΗΝΥΜΑ ΠΡΟΣ ΚΛΗΡΟ ΚΑΙ ΛΑΟ ΤΟΥ ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΒΙΤΑΛΗ

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΒΙΤΑΛΗΣ, Ο ΕΚΛΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Πέμπτη 8 Φεβρουαρίου 2018

HAPPY SCHOOL FRIDAY...

Έναν νέο θεσμό εισήγαγε η Πολιτεία στα Δημοτικά Σχολεία. Τον ονόμασε ουσιαστικά «Ευτυχισμένη Παρασκευή». Οι μαθητές θα αφήνουν «υποχρεωτικά» την σχολική τους τσάντα με το περιεχόμενό της ένα Σαββατοκύριακο στο σχολείο, ώστε να αισθάνονται ελεύθεροι από το βάρος της, από τα μαθήματα, για να μπορούν να χαρούν μέχρι την Δευτέρα χωρίς υποχρεώσεις. Ο θεσμός θα είχε πιθανόν κάποιο ενδιαφέρον αν είχε κάτι αυθεντικά εναλλακτικό, για το οποίο και προφανώς δεν θα χρειαζόταν να μείνει η τσάντα στο σχολείο. Αν οι μαθητές διάβαζαν ένα βιβλίο, αν το σχολείο πρότεινε μία καλή θεατρική παράσταση, μία επίσκεψη σε έναν χώρο πολιτισμού, σε μία κοινότητα όπως είναι η ενορία, ένα ίδρυμα, οργάνωνε μία σύναξη των οικογενειών και κατέγραφε τις εντυπώσεις, τα συμπεράσματα, την δημιουργικότητα, αφήνοντας τους μαθητές χωρίς άλλες υποχρεώσεις το Σαββατοκύριακο. 

 Με υπερηφάνεια η πολιτεία υποχρέωσε τα παιδιά να αφήσουν τις τσάντες στο σχολείο και μάλιστα πολλοί δάσκαλοι, από υπερβάλλοντα ζήλο, από φόβο για συνέπειες, από μία νοοτροπία που κάποτε γίνεται ανεπίγνωστα ολοκληρωτική, απαγόρευσαν στους γονείς να πάρουν την τσάντα του παιδιού τους στο σπίτι. Σαν να είναι η τσάντα κτήμα του σχολείου ή του δασκάλου ή της πολιτείας και όχι του παιδιού ή των γονέων που την αγόρασαν. Μάλιστα, σε αρκετά σχολεία έγιναν φιλονικίες, δείχνοντας για μία ακόμη φορά την απώλεια του μέτρου στην οποία όσοι υπερασπίζονται «προοδευτικούς» θεσμούς εύκολα οδηγούνται. Διότι είναι άλλο το να μην βάλει ο δάσκαλος κάποια εργασία στα παιδιά για το Σαββατοκύριακο (λες και η γνώση είναι κακό) και άλλο να γίνεται υποχρεωτική «κατάσχεση» από το σχολείο, τους διευθυντές, τους δασκάλους, την πολιτεία αντικειμένων που δεν τους ανήκουν.

  Την ίδια στιγμή τα Σαββατοκύριακα χωρίς τσάντα αποτυπώνουν την απίστευτη αντίληψη, που δυστυχώς είναι νοοτροπία, ότι η μάθηση, επειδή είναι κουραστική, οδηγεί σε καταπίεση τα παιδιά, σε άγχος, από το οποίο συμβολικά πρέπει να απαλλαγούν. Δεν είναι αρκετές οι αργίες, οι διακοπές, το ίδιο το Σαββατοκύριακο ως θεσμός για να ξεκουραστούν τα παιδιά. Το βάρος είναι η τσάντα, είναι τα βιβλία, είναι η μόρφωση. Αναλογικά, η ίδια νοοτροπία οδηγεί τους εφήβους στην καταστροφή των βιβλίων τους στο τέλος του σχολικού έτους, παρέχοντάς τους πλέον και άλλοθι. 

Κανείς όμως από τους εισηγητές του προγράμματος αυτού δεν σκέφτηκε να απαιτήσει από τους γονείς να σταματήσουν τα παιδιά τα εξωσχολικά μαθήματα το Σαββατοκύριακο. Μόνο το σχολείο είναι καταπίεση. 
 Και η αφέλεια της «Ευτυχισμένης Παρασκευής» γίνεται ένα ακόμη σύμβολο της άρνησης της κοινωνίας μας να δει μερικές μεγάλες αλήθειες και με ευφυΐα να δώσει άλλο προσανατολισμό στην παιδεία. Τα γράμματα θέλουν κόπο και χρόνο. Ο δάσκαλος καθιστά την μόρφωση ελκυστική, αλλά ο κόπος δεν παύει να είναι προϋπόθεσή της. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο τα βιβλία, τα προγράμματα, οι τσάντες, αλλά ότι μία ολόκληρη κοινωνία θεωρεί το σχολείο ανεπαρκές να προσφέρει τις απαραίτητες συμπληρωματικές γνώσεις και δεξιότητες στα παιδιά της, σε τομείς όπως οι ξένες γλώσσες, ο αθλητισμός, η μουσική, ο χορός, και πληρώνει σε χρήμα, χρόνο και κόπο για τα παιδιά της.
Η «Ευτυχισμένη Παρασκευή» είναι μία αφελής και κάπου αντιδημοκρατική και προβληματική έμπνευση, η οποία ακυρώνει τις προθέσεις όσων την σκέφτηκαν και την επέβαλαν.

π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός
Δημοσιεύθηκε στην «Ορθόδοξη Αλήθεια»
Στο φύλλο της Τετάρτης 7 Φεβρουαρίου 2018

ΕΚΟΙΜΗΘΗ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΒΙΤΑΛΗΣ

Εκοιμήθη σήμερα, Πέμπτη 8, Φεβρουαρίου ο γέροντας Νεκτάριος Βιτάλης.
Να αναφερθεί ότι ο μακαριστός γέροντας Νεκτάριος τον τελευταίο καιρό αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υγείας, παρόλο αυτα νυχθημερόν έδινε την ευχή του και τις συμβουλές του σε εκατοντάδες πιστούς.
Όταν το 1965 υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο, η κατάστασή του ήταν κρίσιμη, μα ο ‘ΑγιοςΝεκτάριος, ο θαυματουργός, του χάρισε την ίαση.
Μόλις ανάρρωσε, διορίστηκε στο Λαύριο. Λίγο μετά είδε και πάλι τον Άγιο Νεκτάριο στον ύπνο του, ο οποίος του ζητά να του κτίσει στην Καμάριζα Λαυρίου το σπίτι του και του υποσχέθηκε να τον βοηθήσει.
Το 1980 ο σεπτός γέρων είχε μια συγκλονιστική συνομιλία με τον Άγιο Νεκτάριο, κατά την διάρκεια της οποίας θεραπεύθηκε από ανίατη ασθένεια.
Μαστιζόταν από μια πολύ επικίνδυνη μορφή καρκίνου. Οι πόνοι ήταν αφόρητοι. Ο θάνατος ήταν πολύ κοντά.
Την 26η Μαρτίου 1980 βρισκόταν στο ναό, μαζί με μία αγιογράφο και τη νεωκόρο του προσκυνήματος. Τότε μπήκε στο ναό ένας γέροντας μετρίου αναστήματος, με αραιά μαλλιά και κάτασπρα γένεια.
Τούς συστήθηκε με το όνομα Αναστάσιος! Αυτό δεν ήταν άλλο, από το κοσμικό όνομα του Αγίου Νεκταρίου.
Ξεκίνησε ν’ασπάζεται με πολύ δέος τα λείψανα των Αγίων,προσπερνώντας αδιάφορος όσα ήταν του Αγίου Νεκταρίου.
Ο π. Νεκτάριος του μίλησε για τον καρκίνο και ο Άγιος τον διαβεβαίωσε για την ίασή του. Έμεινε εμβρόντητος, όταν συνειδητοποίησε την παρουσία του Αγίου.
Λίγους μήνες αργότερα, ο γενικός Διευθυντής του Αγίου Σάββα έκπληκτος γνωμάτευσε την απουσία του καρκίνου.
Στην Καμάριζα οι καμπάνες διατυμπανούσαν περίτρανα το χαρμόσυνο μήνυμα του θαύματος.

Η εξόδιος Ακολουθία του θα τελεσθεί αύριο Παρασκευή 9 Φεβρουαρίου, στις 12 το μεσημέρι στο ιερό Προσκύνημα του Αγίου Νεκταρίου στην Καμάριζα Λαυρίου- Αττικής, όπου και θα ταφεί.

http://www.romfea.gr