ΜΗΤΗΡ ΘΕΟΥ!!!

ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΤΑ "ΝΕΑ" ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ

ΠΑΛΛΑΪΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΣΥΝΘΗΜΑ «ΟΧΙ ΣΤΑ ΝΕΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ»

Σε Παλλαϊκό συλλαλητήριο την Κυριακή καλούν τα Χριστιανικά Σωματεία και η Ανώτατη Συνομοσπονδία Πολυτέκνων. Με κεντρικό σύνθημα «ΟΧΙ ΣΤΑ ΝΕΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ» τα χριστιανικά σωματεία Ελλάδος σε συνεργασία με την ΑΣΠΕ, καλούν τον λαό σε παλλαϊκό συλλαλητήριο την Κυριακή 4 Μαρτίου στις 13:00 στα Προπύλαια προκειμένου να αντιδράσουν στον «πολυθρησκειακό προσανατολισμό των Νέων Θρησκευτικών του υπουργείου Παιδείας».

Όπως τονίζουν στην ανακοίνωση τους, η ΑΣΠΕ και τα Χριστιανικά Σωματεία, τα Νέα Θρησκευτικά έρχονται σε αντίθεση με το Σύνταγμα και τους νόμους της Ελλάδας, υποβαθμίζουν ύπουλα το πρόσωπο του Χριστού και την αλήθεια της Ορθοδοξίας, οδηγούν στην πανθρησκεία και τον αγνωστικισμό και στηρίζουν την άνιση μεταχείριση των ορθοδόξων μαθητών σε σχέση με τις μικρές ομάδες των αλλοθρήσκων.

Το παρών στο συλλαλητήριο θα δώσει και ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης Ειρηναίος.

Η ανακοίνωση των Χριστιανικών Σωματείων και της ΑΣΠΕ:

«ΠΑΛΛΑΪΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 4 ΜΑΡΤΙΟΥ 2018 ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ

Ἡ Α.Σ.Π.Ε. καί τά Ὀρθόδοξα Χριστιανικά Σωματεῖα Ἀθηνῶν, ὀργανώνουμε παλλαϊκό συλλαλητήριο στά Προπύλαια τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν καί πορεία στη Βουλή, τήν Κυριακή 4 Μαρτίου 2018 καί ὥρα 13.00, ἀντιδρώντας στόν πολυθρησκειακό προσανατολισμό τῶν Νέων Θρησκευτικῶν.

Καλοῦμε ὅλους τούς Ἕλληνες νά δώσουν δυναμικά τό παρόν τους στή μεγάλη ἀνοικτή ἐκδήλωση μέ ὁμιλητή τόν πρόεδρο της Πανελλήνιας Ἕνωσης Θεολόγων (Π.Ε.Θ.) Καθηγητή τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ. κ. Ἡρακλῆ Ρεράκη καί θέμα: «Ἡ Χριστομαχία στά νέα Θρησκευτικά καί οἱ συνέπειές της στήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν».

Ὅλοι μαζί νά διατρανώσουμε τήν ἀντίθεσή μας στήν ἐπιβολή τῶν νέων «Φακέλων μαθήματος», ἐπειδή:

* Ἔρχονται σέ ἀντίθεση μέ τό ἰσχύον Σύνταγμα καί τούς νόμους τῆς Ἑλλάδος.

* Ὑποβαθμίζουν ὕπουλα τό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ καί τήν ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδοξίας.

* Ὁδηγοῦν στήν πανθρησκεία, τόν συγκρητισμό, τόν ἀγνωστικισμό καί τήν ἀθεΐα.

* Στηρίζουν τήν ἄνιση μεταχείριση τῆς συντριπτικῆς πλειονότητος τῶν ὀρθοδόξων μαθητῶν, σέ σχέση μέ τίς μικρές ἀριθμητικές ὁμάδες τῶν ἀλλοθρήσκων.

Ὅλοι μαζί νά αγωνιστοῦμε:

Γιά νά μήν ἐπιτρέψουμε τήν ἀλλοίωση τοῦ ὀρθοδόξου φρονήματος τῶν παιδιῶν μας.

Ἡ Ἀνωτάτη Συνομοσπονδία Πολυτέκνων Ἑλλάδος (Α.Σ.Π.Ε.) καί τά Ὀρθόδοξα Χριστιανικά Σωματεῖα Ἀθηνῶν, Ἑνωμένη Ρωμηοσύνη (Ε.ΡΩ.), Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν, Πανελλήνια Ἕνωση Θεολόγων (Π.Ε.Θ.), Πανελλήνια Ἕνωση Φίλων τῶν Πολυτέκνων (Π.Ε.ΦΙ.Π.), Πανελλήνιος Ὀρθόδοξος Ἕνωσις (Π.Ο.Ε.), Πανελλήνιος, Ἕνωσις Γονέων «Ἡ Χριστιανική Ἀγωγή» (Γ.Ε.Χ.Α.), Σύλλογος Ὀρθοδόξου Ἱεραποστολικῆς Δράσεως «Ο ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ»

Λέμε ΟΧΙ:

- στά Θρησκευτικά χωρίς Θεό!

- στά Θρησκευτικά μέ τόν Χριστό ἁπλῶς «μεγάλο δάσκαλο», στό ἴδιο ἐπίπεδο μέ τόν Μωάμεθ, τόν Βούδα, τόν Κομφούκιο.

- στά Θρησκευτικά πού αὐτοαποκαλοῦνται «ὀρθόδοξα» καί δέν διδάσκουν τό ὅτι ὁ Θεός ἔγινε ἄνθρωπος καί πώς ὁ ἄνθρωπος καλεῖται νά γίνει Θεός.

- στά Θρησκευτικά πού διδάσκουν τίς αἱρέσεις ὡς «χριστιανικές παραδόσεις».

- στά Θρησκευτικά πού σερβίρουν διαστρεβλωμένη τήν ἀλήθεια, ἀποκρύπτουν καί ἀποφεύγουν τά κύρια σημεῖα της καί προκαλοῦν ἀπόλυτη σύγχυση στό μυαλό καί τίς ψυχές τῶν παιδιῶν.

- στά Θρησκευτικά ὡς κρατικό μάθημα πού ὅμως ἀντιβαίνει στό Σύνταγμα καί τούς νόμους τοῦ κράτους (!) καί προσβάλλει τήν ἴδια τήν ὑπόσταση τῆς ἑλληνορθόδοξης παράδοσης τοῦ ἔθνους μας.

- στά Θρησκευτικά πού ἐγκλωβίζουν τά παιδιά στήν ἐγκόσμια ματαιότητα τοῦ «ἐδῶ καί τώρα» καί τά ἀποκόπτουν ἀπό τήν προοπτική τῆς αἰωνιότητας.

Ἐνάντια στήν ἔκτακτη αὐτή ἀπειλή πρός τά παιδιά μας, ἐκφράζουμε τήν ἀνησυχία μας καί ἑνώνουμε τή φωνή μας μέ ὅλους τούς Ἕλληνες στή μεγάλη ἀνοικτή ἐκδήλωση στά Προπύλαια τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν τήν Κυριακή 4 Μαρτίου 2018 στις 13.00.

Στήν ἐκδήλωση θά ὁμιλήσει ὁ Πρόεδρος τῆς Πανελλήνιας Ἕνωσης Θεολόγων (Π.Ε.Θ.) Καθηγητής τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ., κ. Ἡρακλῆς Ρεράκης μέ θέμα: «Ἡ Χριστομαχία στά νέα Θρησκευτικά καί οἱ συνέπειές της στήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν».

Ὅλοι μαζί νά διατρανώσουμε τήν ἀντίθεσή μας στήν ἐπιβολή τῶν νέων «Φακέλων μαθήματος». Δέν θά ἀφήσουμε νά μυήσουν τά παιδιά μας στήν πανθρησκεία, τον συγκρητισμό, τον αγνωστικισμό καί νά τά ὁδηγήσουν στό σκοτάδι τῆς ἄγνοιας καί τῆς πλάνης. Ἔχουμε χρέος ἱερό νά τούς παραδώσουμε ἀνόθευτο τόν θησαυρό τῆς ὀρθόδοξης πίστης καί ζωῆς».

ΚΟΡΥΦΩΝΕΤΑΙ Η ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

ΚΟΡΥΦΩΝΕΤΑΙ Η ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ

ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

ΔΥΝΑΜΙΚΕΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΣΤΟ ΑΓΡΙΝΙΟ

Την Κυριακή, 4 Μαρτίου 2018 και ώρα 1.00 μ.μ. πραγματοποιείται μεγάλο συλλαλητήριο στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου Αθηνών εναντίων των νέων βιβλίων θρησκευτικών,

που διανεμήθηκαν εφέτος στα Ελληνικά σχολεία με τη μορφή φακέλων μαθήματος και μετατρέπουν το μάθημα από ορθόδοξο χριστιανικό σε θρησκειολογικό και πολυθρησκειακό.

Το συλλαλητήριο – διαμαρτυρία διοργανώνουν η Ανωτάτη Συνομοσπονδία Πολυτέκνων Ελλάδος, η Πανελλήνια Ένωση Γονέων «Η Χριστιανική Αγωγή» (ΓΕΧΑ), η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων, η Ενωμένη Ρωμηοσύνη και άλλοι φορείς και ενώσεις. Οι διοργανωτές καλούν τον ελληνικό λαό να αντιδράσει στην επιβολή αυτού του χαρακτήρα του μαθήματος των θρησκευτικών, διότι οδηγεί τα ελληνόπουλα στη θρησκευτική σύγχυση, τον αγνωστικισμό και τον συγκρητισμό πλήττοντας καίρια την ορθόδοξη παράδοσή μας.

Κεντρικός ομιλητής στο συλλαλητήριο θα είναι ο κ. Ηρακλής Ρεράκης, Καθηγητής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, με θέμα: «Η χριστομαχία στα νέα θρησκευτικά και οι συνέπειές της στην αγωγή των νέων μας».

Αλλά και στην πόλη μας οι διαμαρτυρίες και οι δυναμικές αντιδράσεις πολλών γονέων μαθητών, ύστερα από σχετικές ενημερωτικές εκδηλώσεις που διοργάνωσαν οι σύλλογοί τους, καθημερινά αυξάνονται εξαιτίας της μεγάλης αγωνίας τους για τη θρησκευτική αγωγή των παιδιών τους.

Γονείς από πάρα πολλά σχολεία του Αγρινίου και των περιχώρων επέστρεψαν τα νέα βιβλία των θρησκευτικών ως απαράδεκτα στο Υπουργείο Παιδείας. Η επιστροφή των βιβλίων σε περισσότερα από 8 σχολεία οργανώθηκε από τους Συλλόγους Γονέων, οι οποίοι τα συγκέντρωσαν σε κούτες, όπως φαίνεται και από τις δημοσιευμένες φωτογραφίες, και τα απόστειλαν ομαδικά στο Υπουργείο Παιδείας. Επίσης αρκετοί γονείς επέστρεψαν μεμονωμένα τα βιβλία στα σχολεία των παιδιών τους ή κατευθείαν στο Υπουργείο Παιδείας.

Οι πρωτόγνωρες αυτές και δυναμικές αντιδράσεις των γονέων προκαλούν έντονο προβληματισμό στους διευθυντές των σχολείων, οι οποίοι αναμένουν άνωθεν οδηγίες για τη διαχείριση αυτής της κατάστασης.

Πάντως οι διαμαρτυρόμενοι γονείς συνοδεύουν τα επιστρεφόμενα βιβλία με δηλώσεις τους στις οποίες επικαλούνται την ελληνική και διεθνή νομοθεσία, σύμφωνα με την οποία έχουν το αναφαίρετο δικαίωμα να αξιώνουν από την Πολιτεία να μορφώνονται τα παιδιά τους σύμφωνα με τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις, δηλαδή σύμφωνα με την ορθόδοξη χριστιανική πίστη. Στις ίδιες δηλώσεις καταγγέλλουν τον αντιχριστιανικό και αντιπαιδαγωγικό χαρακτήρα των νέων βιβλίων των θρησκευτικών και απαιτούν να επανέλθει το μάθημα στον ορθόδοξο χαρακτήρα που είχε.

Στην ίδια δήλωσή τους οι Αγρινιώτες γονείς, όπως και πολλοί άλλοι ορθόδοξοι ανά την Ελλάδα, καταδικάζουν την άνιση μεταχείριση των παιδιών τους ως προς το θέμα αυτό σε σχέση με τα παιδιά των θρησκευτικών μειονοτήτων της χώρας μας (μουσουλμάνοι, εβραίοι, ρωμαιοκαθολικοί), που διδάσκονται ανόθευτο το θρησκευτικό τους δόγμα από δικούς τους δασκάλους, που διορίζει το ελληνικό κράτος.

http://aktines.blogspot.gr

ΚΑΛΟ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΜΗΝΑ!

ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ ΠΑΝΤΩΝ ΕΝΕΚΕΝ!

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν!

«Μου αναπτέρωσες πολύ το κουράγιο και μ’ έκανες να σκιρτώ από χαρά γιατί, αφού μου ανήγγειλες τα δυσάρεστα, πρόσθεσες τη φράση, που πρέπει να λέμε σε όλα όσα συμβαίνουν, λέγοντας: Δόξα λοιπόν τω Θεώ για όλα (Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν). Αυτή η φράση είναι θανατηφόρο πλήγμα για τον διάβολο! Είναι πολύ μεγάλη γι’ αυτόν που την λέει σε κάθε κίνδυνο, προϋπόθεση ασφάλειας κι ευχαρίστησης. Γιατί μόλις την απαγγείλει κανείς, αμέσως διασκορπίζεται το σύννεφο της λύπης. Μην παύσεις να την λες και να ασκείς και τους άλλους σ’ αυτό. Έτσι και η φουρτούνα που μας βρήκε, κι αν ακόμη γίνει μεγαλύτερη, θα μεταβληθεί σε γαλήνη. Έτσι κι όσοι δοκιμάζονται θα πάρουν μεγαλύτερη αμοιβή παράλληλα προς την απαλλαγή τους απ’ τα δεινά. Αυτή η φράση ανέδειξε τον Ιώβ νικητή, αυτή η φράση έτρεψε σε φυγή τον διάβολο, κι αφού τον γέμισε από ντροπή τον έκανε να αναχωρήσει, αυτή είναι εξάλειψη κάθε ταραχής…»

[Απ’ την 193 Επιστολή του]

Σημειώνεται ότι με την φράση αυτή ο Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος άφησε την τελευταία του αναπνοή!

ΟΣΙΟΣ ΔΩΡΟΘΕΟΣ: ΜΗΝ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΑΓΑΠΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΛΗΣΙΟΝ!

Αββάς Δωρόθεος: Μην απαιτήσεις αγάπη από τον πλησίον, γιατί αυτός που απαιτεί, ταράζεται αν δεν του δώσουν. Αλλά δείξε εσύ μάλλον την αγάπη σου στον πλησίον και ανάπαυσε τον και έτσι θα τον φέρεις στο σημείο να σε αγαπήσει.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΠΕΙΡΑΙΩΣ: Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 26η Φεβρουαρίου 2018

Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, δεν ήρθε στον κόσμο για να ιδρύσει κάποια θρησκεία, έστω την καλλίτερη και τελειότερη, αλλά

να ελευθερώσει τον πεσόντα άνθρωπο από τη δουλεία του διαβόλου. Όντας ο άνθρωπος μέσα στον Παράδεισο, δεν του δόθηκε από το Θεό καμιά θρησκευτική πίστη, ή συγκεκριμένη λατρεία προς Αυτόν, διότι η ίδια η ζωή του ήταν, (και θα συνέχιζε να είναι), μια διαρκής δοξολογία και λατρεία του Δημιουργού του. Δεν χρειαζόταν καμιά θρησκεία να τον ενώσει με το Θεό, διότι η κοινωνία μ’ Αυτόν ήταν μια δεδομένη πραγματικότητα.

Όμως η πτώση και η σταδιακή απομάκρυνσή του από το Θεό, έφεραν ως αναπόφευκτο επακόλουθο, τον σκοτισμό του νου του, τη φθορά και τον θάνατο, τον πνευματικό και στη συνέχεια τον βιολογικό. Έτσι δημιουργήθηκε χάσμα μέγα ανάμεσά στον Θεό και στον άνθρωπο, αγεφύρωτο για τις ανθρώπινες δυνατότητες. Ο μεταπτωτικός άνθρωπος, στην προσπάθεια του να γεφυρώσει αυτό το χάσμα και να ενωθεί ξανά με το Θεό, επινόησε, με τη σκέψη και τη φαντασία του, κτιστά υποκατάστατα του Θεού, παρμένα από τον εξωτερικό κόσμο των αισθήσεων. Έτσι δημιούργησε τις διάφορες θρησκείες με τις πεπλανημένες και χονδροειδείς περί Θεού αντιλήψεις του. Ο αείμνηστος καθηγητής της Δογματικής πρωτ. π. Ιωάννης Ρωμανίδης, πολύ ωραία επισημαίνει στη Δογματική του, ότι «με τον όρο θρησκεία εννοούμεν κάθε ‘ταύτισιν’ του ακτίστου με το κτιστό και μάλιστα κάθε ‘ταύτισιν παραστάσεων’ του ακτίστου με νοήματα και ρήματα της ανθρωπίνης σκέψεως, που είναι το θεμέλιο της λατρείας των ειδώλων».1 Και συνεχίζει: «Οι πατριάρχαι και οι προφήται της Παλαιάς Διαθήκης, οι απόστολοι και οι προφήται της Καινής Διαθήκης και οι διάδοχοί των γνωρίζουν καλώς την νόσον της θρησκείας και τον ιατρόν που θεραπεύει, δηλαδή τον Κύριον, (Γιαχβέ) της δόξης. Αυτός είναι ο ιατρός των ψυχών και των σωμάτων ημών. Εθεράπευσε την νόσον αυτήν, [της θρησκείας], στους φίλους και πιστούς του προ της ενσαρκώσεως του και συνεχίζει και ως Θεάνθρωπος να την θεραπεύει.  Η εν λόγω  νόσος συνίσταται εις το ότι υπάρχει βραχυκύκλωμα μεταξύ του πνεύματος εν τη καρδία του ανθρώπου, (δηλαδή της κατά τους πατέρας νοεράς ενεργείας), και του εγκεφάλου. Εις την φυσιολογικήν της κατάστασιν η νοερά ενέργεια κινείται κυκλικώς ωσάν στρόφαλος  προσευχομένη εντός της καρδίας. Εις την νοσούσαν κατάστασίν της η νοερά ενέργεια δεν στροφαλίζεται κυκλικώς, αλλά ξεδιπλωμένη και ριζωμένη εις την καρδίαν κολάει στον εγκέφαλον και δημιουργεί βραχυκύκλωμα μεταξύ εγκεφάλου και καρδίας. Έτσι τα νοήματα του εγκεφάλου, που είναι όλα από το περιβάλλον, γίνονται νοήματα της νοεράς ενεργείας, ριζωμένη πάντα στην καρδίαν. Έτσι ο πάσχων γίνεται δούλος του περιβάλλοντος του . Ως εκ τούτου συγχέει ορισμένα προερχόμενα εκ του περιβάλλοντος του νοήματα με τον θεόν, η τους θεούς του…Εις την θεραπευτικήν παράδοσιν της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης χρησιμοποιούνται κατάλληλα νοήματα και ρήματα ως μέσα κατά την διάρκειαν της καθάρσεως  και του φωτισμού της καρδίας και τα οποία καταργούνται κατά την διάρκειαν του δοξασμού, όταν αποκαλύπτεται εν τω  σώματι του Χριστού η πληρούσα τα κτιστά πάντα απερίγραπτος και ακατάληπτος και άκτιστος δόξα του Θεού… Από τον δοξασμόν του ο πάσχων διαπιστώνει ότι ουδεμία ομοιότης υπάρχει μεταξύ κτιστού και ακτίστου και ότι ‘Θεόν φράσαι αδύνατον και νοήσαι αδυνατότερον’».2 Ο άγιος Μάξιμος ο ομολογητής συμπληρώνει ότι ο άνθρωπος «εικότως οία του νοητού κάλους ήδη της θείας ωραιότητος διαμαρτήσας, την φαινομένην κτίσιν εις Θεόν παρεγνώρισεν δια την αυτής προς σύστασιν σώματος χρείαν θεοποιήσας. Και το σώμα το ίδιον οικείως έχον κατά φύσιν προς την νομισθείσαν είναι θεόν κτίσιν, κατά το εικός ηγάπησε, κατά πάσαν σπουδήν, δια της περί μόνον το σώμα φροντίδος και επιμελείας, λατρεύων τη κτίσει παρά τον κτίσαντα».3 Tέλος ο απόστολος Παύλος επιβεβαιώνοντας όλα τα παρά πάνω επισημαίνει ότι «γνόντες τον Θεόν ουχ ως Θεόν εδόξασαν η ευχαρίστησαν, αλλ’ ἐματαιώθησαν εν τοις διαλογισμοίς αυτών, και εσκοτίσθη η ασύνετος αυτών καρδία• φάσκοντες είναι σοφοί εμωράνθησαν, και ήλλαξαν την δόξαν του αφθάρτου Θεού εν ομοιώματι εικόνος φθαρτού ανθρώπου και πετεινών και τετραπόδων και ερπετών», (Ρωμ.1,21-23). 

Δεν είναι τυχαίο το ότι οι θρησκείες του προχριστιανικού και του εξωχριστιανικού παρελθόντος, αλλά και του παρόντος, υπήρξαν και συνεχίζουν να είναι, η αγιάτρευτη πληγή της ανθρωπότητας, η πηγή της δεισιδαιμονίας, του σκοταδισμού, της ανηθικότητας, της βίας, του πολέμου, των γενοκτονιών, της καταπίεσης, της εκμετάλλευσης και κάθε μορφής κακού. Και τούτο διότι ο αντίδικος διάβολος άρπαξε την δημιουργηθείσα ανάγκη της θρησκευτικότητας και την έθεσε στη δική του σκοπιμότητα, να λατρεύεται ως θεός μέσω των ψευδοθεών των θρησκειών του κόσμου. Στην εποχή μας, όπου κυριαρχεί οι οικουμενιστικός οίστρος, προβάλλονται δυστυχώς οι θρησκείες του κόσμου «ως αξίες» και επιχειρείται να παραβλεφθούν όλα τα αρνητικά τους στοιχεία. Και ακόμη περισσότερο: Επιδιώκεται να έρθουν οι θρησκείες «κοντά», για να υπάρξει δήθεν «ειρήνη» και «καταλλαγή» και το χειρότερο, να υπάρξει «εμπλουτισμός» των επί μέρους θρησκειών από τον «πλούτο» των άλλων θρησκειών, που σημαίνει ότι έτσι ετοιμάζεται η σχεδιαζόμενη Πανθρησκεία! Μάλιστα μεταξύ των θρησκειών ενέταξαν και την Ορθόδοξη Εκκλησία και αποφάνθηκαν, ότι και εμείς οι Ορθόδοξοι πιστεύουμε στον ίδιο Θεό, με τους Μουσουλμάνους και τους Εβραίους! Κύριο «εργαλείο» προς αυτή την κατεύθυνση είναι, οι χωρίς όρια και προϋποθέσεις, Διαθρησκειακοί Διάλογοι.

Αφορμή για την παρούσα ανακοίνωσή μας πήραμε από πρόσφατο δημοσίευμα στην εφημερίδα «Εφημερίδα των Συντακτών» (φ. 4-2-2018), του κ. Αποστόλου Λυκεσά, με τίτλο: «Στις θρησκείες της Ανατολής βρήκαν τη μέθοδο να αγαπάς τον άνθρωπο». Στο άρθρο γίνεται προβολή των προσώπων και του έργου δύο θεολόγων καθηγητών του ΑΠΘ, του κ. Γρηγόρη Ζιάκα, ομότιμου καθηγητού και της κόρης του κ. Αγγελικής Ζιάκα, αναπληρώτριας καθηγήτριας. Μελετήσαμε με προσοχή τις δηλώσεις των ειρημένων καθηγητών και μείναμε έκπληκτοι, διότι δεν περιμέναμε τέτοιου είδους δηλώσεις από ορθοδόξους καθηγητές της Θεολογίας.Παρά κάτω σχολιάζουμε μερικές εξ’ αυτών. 

Γράφει ο κ. Ζιάκας: «Εντρυφώντας στις ανατολικές θρησκείες έμαθα τον τρόπο να προσεγγίζει κάποιος αντιλήψεις και προσδοκίες άλλων λαών, κυρίως βρήκα τη μέθοδο να αγαπά κανείς τον άνθρωπο»! 

Αλλά, που αλλού μπορεί να βρει κανείς «τη μέθοδο να αγαπά τον άνθρωπο», παρά μόνον εν τω  Χριστώ, δια του Χριστού και εν τη Εκκλησία, αφού ο Χριστός είναι κατά την διδασκαλία της Εκκλησίας μας η ενυπόστατη, η σαρκωμένη αγάπη, Εκείνος ο οποίος συνόψισε όλο το περιεχόμενο της Καινής του Διαθήκης στην εντολή της αγάπης προς τον πλησίον; «Εντολήν καινήν δίδωμι υμίν ίνα αγαπάτε αλλήλους, καθώς ηγάπησα υμάς ίνα και υμείς αγαπάτε αλλήλους», (Ιω.13,34). Είναι αδύνατο λοιπόν σύμφωνα με την διδασκαλία, αλλά και την εμπειρία της Εκκλησίας μας, να βρει κανείς «τη μέθοδο να αγαπά τον άνθρωπο» πραγματικά, έξω από τον Χριστό και την Εκκλησία και μέσα στα άλλα θρησκεύματα.

Είναι φανερό ότι ο κ. καθηγητής, περιπλανώμενος μέσα στις θρησκείες του κόσμου, έψαξε να βρει την αληθινή αγάπη προς τον πλησίον εκεί που δεν υπάρχει. Και αυτό, που νόμισε ότι βρήκε, φυσικά δεν είναι η εν Χριστώ αληθινή προς τον πλησίον αγάπη. Δεν ήταν τίποτε άλλο παρά μια καρικατούρα, ένα φάσμα κίβδηλης και ψεύτικης αγάπης. Διότι, πως είναι δυνατόν να βρει κανείς αληθινή αγάπη στον απόκοσμο και ατομοκεντρικό Ινδουισμό, στον εχθρό της ζωής Βουδισμό, στους Σιχ, οι οποίοι έχουν κάνει συχνά φρικτά μαζικά εγκλήματα μέσα στους ναούς τους, στο Ισλάμ και το «ιερό» του βιβλίο, το Κοράνιο, το οποίο είναι γεμάτο από μίσος και εκδικητικότητα για τους «απίστους», και εξωθεί τους πιστούς του να έχουν διαπράξει και να διαπράττουν εκατομμύρια ειδεχθή εγκλήματα, στους 13 αιώνες της ιστορίας του; 

Παρά κάτω γράφει: «Όταν είχα ξεκινήσει να ασχολούμαι με τις ανατολικές θρησκείες σε επίπεδο μελέτης, μου λέγανε “τι τα θες κι ασχολείσαι μ’ αυτά;”, αλλά όταν τέλειωσα τη μελέτη μου για το Ισλάμ, ο επικεφαλής καθηγητής μου είπε πως “κάθε ύμνος ηττάται” μπροστά στη δουλειά που είχα κάνει. Εγώ, ερευνώντας και μαθαίνοντας, βρήκα τον έρωτα της ψυχής του ανθρώπου για το Κάτι Άλλο, το πέρα από τις πεζότητες». Είναι δυνατόν ο έρωτας της ψυχής ενός ορθόδοξου Χριστιανού και πολύ περισσότερο ενός καθηγητού, να είναι το «Κάτι Άλλο», και όχι ο Χριστός, ο επουράνιος Νυμφίος της Εκκλησίας; Με τον τρόπο που εκφράζεται δηλώνει σαφέστατα ότι   δε μπόρεσε να βρει «τον έρωτα της ψυχής του» στο Νυμφίο της Εκκλησίας, στο Χριστό, αλλά στο «Κάτι Άλλο» των ανατολικών θρησκευμάτων! Η ορθόδοξη θεολογία, την οποία σπούδασε και υπηρέτησε, μάλλον, θα είναι κατ’ αυτόν, «πεζότητα» και ελάσσονος σημασίας, μπροστά στο «Κάτι Άλλο», που υπάρχει μόνο στα ανατολικά θρησκεύματα.

Παρά κάτω γράφει: «Στα 82 χρόνια του σήμερα συμπεραίνει για την επιστήμη του πως όσο κι αν ακουστεί περίεργο, παρότι η αναζήτηση του θείου έχει μεταφυσικό χαρακτήρα, η επιστήμη μου υπηρετεί τον ορθό λόγο»! Χαρακτήρα μεταφυσικής αναζήτησης του θείου έχουν οι θρησκείες του κόσμου, που εκφράζουν την απέλπιδα και αγωνιώδη προσπάθεια του ανθρώπου, να βρει τον Θεό και να επιτύχει τη λύτρωσή του, όπως και ο αιρετικός δυτικός χριστιανισμός του σχολαστικισμού. Για μας τους ορθοδόξους δεν τίθεται θέμα αναζήτησης του Θεού, διότι ο Θεός είναι Εκείνος ο Οποίος ήλθε «ζητήσαι και σώσαι το απολωλός» (Λουκ.19,10) και είναι μαζί μας «πάσας τας ημέρας, έως της συντελείας του αιώνος» (Ματθ.28,20). Ισχυρίζεται επίσης ότι «η επιστήμη μου υπηρετεί τον ορθό λόγο». Η έρευνα των θρησκειών του κόσμου ασφαλώς και έχει επιστημονικό χαρακτήρα, διότι οι θρησκείες ως ανθρώπινα κατασκευάσματα μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο επιστημονικής έρευνας και μπορούν να προσεγγιστούν με τον ορθό λόγο. Αν λοιπόν με τη λέξη «επιστήμη» εννοεί το μάθημα της Θρησκειολογίας έχει καλώς. Αν όμως εννοεί την Ορθόδοξη Θεολογία, τότε δεν πρέπει να ξεχνά ότι η αυθεντική Ορθόδοξη Θεολογία είναι αποκάλυψη Θεού στους αξίους, στους διαβεβηκότας δια πράξεως και θεωρίας και δεν έχει καμία σχέση με την επιστημονική έρευνα και τον ορθό λόγο.

Στη συνέχεια γράφει: «Μέχρι σήμερα προσπάθησα να δω τα πνευματικά αγαθά των ανθρώπων. Ασχολήθηκα με τις διαχρονικές αξίες της ανθρωπότητας. Έτσι αγαπά κανείς»! Ανάλωσε την ζωή του ο κ. καθηγητής για να βρει «τα πνευματικά αγαθά των ανθρώπων», (προφανώς μελετώντας τις θρησκείες του κόσμου), αλλά δεν μπορεί τελικά να μας βεβαιώσει, αν τα βρήκε και ποια είναι αυτά. Δεν φαίνεται να είναι σε θέση να μας εξηγήσει από που πηγάζουν αυτά τα πνευματικά αγαθά. Αδυνατεί να μας  βεβαιώσει ότι το πρώτο πνευματικό αγαθό, η πρώτη και ανεκτίμητη πνευματική δωρεά του Θεού στην ανθρωπότητα είναι ο Χριστός και το απολυτρωτικό του έργο. Κατ’ επέκταση κάθε άλλη πνευματική δωρεά πηγάζει από τον Κύριό μας Ιησού Χριστό, αυτό δηλαδή που ομολογούμε κατά την ώρα της Θείας Λειτουργίας: «Πάσα δόσις αγαθή και παν δώρημα τέλειον άνωθεν εστι καταβαίνων εξ’ ου του Πατρός των φώτων». Δεν φαίνεται επίσης να είναι σε θέση να μας εξηγήσει, από που πηγάζουν οι «διαχρονικές αξίες της ανθρωπότητας». Από που πηγάζει δηλαδή η ελευθερία, η αγάπη, η δικαιοσύνη, η ισότης μεταξύ των ανθρώπων, ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κλπ. Αν ανοίξει κανείς το ευαγγέλιο, πολύ εύκολα θα διαπιστώσει ότι όλες οι παρά πάνω διαχρονικές αξίες ενσαρκώνονται στο πρόσωπο του Χριστού. Και μόνον μέσα στην Εκκλησία και με τη δύναμη του αναστάντος Χριστού είναι σε θέση το κάθε πιστό μέλος της να κάνει βίωμα και πράξη στη ζωή του τις παρά πάνω διαχρονικές αξίες. 

Η κόρη του, κα Αγγελική Ζιάκα, αναφέρθηκε στην «παρεξηγημένη» ισλαμική θρησκεία. Γράφει: «είναι σπουδαίο που τα ανοίγματα αυτά [προς τις άλλες θρησκείες], τα έχουν κάνει θεολογικές σχολές (άνοιγμα από το 1960) σε θρησκείες, άρα και κουλτούρες, καθώς κάθε μέρα που περνά διαπιστώνουμε ότι το πεδίο είναι τεράστιο, αφού ‘δεν υπάρχει ενιαία αντίληψη του Ισλάμ ακόμη και στον μουσουλμανικό κόσμο, όχι μόνο θρησκευτικά, αλλά και πολιτιστικά και πολιτικά’»! Θεωρεί σπουδαίο η κ. Ζιάκα και μεγάλο επίτευγμα, το γεγονός ότι στη Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ έχει εισαχθεί πρόσφατα Εισαγωγική Κατεύθυνση Μουσουλμανικών Σπουδών, στην οποία μάλιστα είναι και επιστημονικά υπεύθυνη. Καυχάται μ’ άλλα λόγια, διότι «αξιώνεται» να διδάσκει το Ισλάμ, που υβρίζει τον Χριστό ως κτίσμα και τον ορίζει ως προφήτη, κατώτερο του Μωάμεθ, και τα διδάγματα του Κορανίου, που είναι γεμάτα από ύβρεις και βλασφημίες κατά της πίστεώς μας, τα οποία οι άγιοι Πατέρες και ιδιαίτερα ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, χαρακτηρίζουν ως «γέλωτος άξια». 

Σχετικά με το θέμα αυτό πολύ σοφά παρατηρεί σύγχρονος ομολογητής κληρικός ότι: «Η επιχειρούμενη ενσωμάτωση του Τμήματος Ισλαμικών Σπουδών αποτελεί: «άμικτο μίξη», ανόσια παρεμβολή, ανίερη σύζευξη, …καταιγίδα στην ορθόδοξη θεολογία και εκκλησιαστική μας ενότητα, απαράδεκτη, διεθνώς, πανεπιστημιακή πράξη, εμπέδωση των ξενοκίνητων και επίβουλων διαθρησκειακών συναντήσεων, προοίμιο της νεοεποχίτικης πανθρησκείας. Ποιά σύνδεση μπορεί να υπάρξει μεταξύ της ακτίστου χάριτος και της ψευδοπροφητικής ιδεοληψίας του Κορανίου; της εν Αγίω Πνεύματι εμπειρικής θεολογίας των αγίων μας και των εκφυλισμένων θρησκευτικών διατάξεων της Σαρίας; Πως είναι δυνατόν να συνυπάρξουν η αλήθεια με το ψέμα, η αγάπη με το μίσος, το φως με το σκοτάδι; Με ποιά λογική μπορεί να συνδυαστούν ο ιερός πόλεμος (τζιχάντ) που κηρύσσει το Κοράνιο εναντίον κάθε αντιθέτου πίστεως προς το Ισλάμ, με την ειρήνη και την αγάπη που διδάσκει το ιερό Ευαγγέλιο του Χριστού και της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας; Με ποιά λογική μπορεί να συνδυαστούν η ορθόδοξη θεολογία της θεώσεως …με τους φανταστικούς παραδείσους και τις επαγγελίες ηδονικών απολαύσεων και γευστικών εδεσμάτων που υπόσχεται το Κοράνιο;». 

Περαίνοντας εκφράζουμε τη λύπη μας και την απογοήτευσή μας για την κατάπτωση της σύγχρονης  ακαδημαϊκής Ορθοδόξου διδασκαλίας, η οποία απομακρύνθηκε παρασάγγας από την αγιοπατερική Παράδοση. Τα λεγόμενα και πραττόμενα από τους σύγχρονους ακαδημαϊκούς (και όχι μόνο) θεολόγους είναι αρεστά από τους έχοντες κοσμικό φρόνημα και τις επιδιώξεις της παγκοσμιοποίησης, η οποία έρχεται, ως οδοστρωτήρας μεγατόνων, για να συνθλίψει την μόνη σώζουσα ορθόδοξη πίστη της Εκκλησίας μας. Ο πιστός λαός μας μπορεί να μην γνωρίζει θεολογία, έχει όμως την εμπειρική σχέση με την Εκκλησία μας, η οποία του δίνει τη δυνατότητα να ξεχωρίζει το γνήσιο από το νόθο.Είμαστε σίγουροι λοιπόν ότι οι περισσότεροι από όσους διάβασαν τις δηλώσεις τους κατάλαβαν ότι αυτές δεν εκφράζουν την ορθόδοξη αυτοσυνειδησία του πιστού λαού!   

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών

https://kaini-ktisis.blogspot.gr

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΟΝΙΤΣΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ: ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΨΕΥΤΙΚΩΝ ΘΕΩΝ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ

«Τίνα με λέγουσιν οἱ ἄνθρωποι εἶναι ;»

Κήρυγμα Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς και Κονίτσης κ. Ἀνδρέου  τὴν Κυριακὴν τῆς Ὀρθοδοξίας

(Ἱ. Ναὸς Ἁγ. Κοσμᾶ Αἰτωλοῦ Κονίτσης , 25.2.2018)

Ὅπως μᾶς ἀφηγεῖται ὁ Εὐαγγελιστὴς Ματθαῖος (Κεφ. ΙΣΤ΄, 13 καὶ ἑξῆς), ὁ Κύριος βρέθηκε στὰ μέρη Καισαρείας τῆς Φιλίππου.   Ἡ Καισάρεια ἦταν μία πόλις, τὴν ὁποία εἶχε δημιουργήσει ὁ τετράρχης Φίλιππος πρὸς τιμὴν τοῦ Τιβερίου Καίσαρος. Ἐκεῖ, λοιπόν, ποὺ ἦσαν ὁ Χριστὸς μὲ τοὺς Ἀποστόλους, γυρίζει ξαφνικά, καὶ τοὺς θέτει τὸ ἑξῆς ἐρώτημα : «Τίνα με λέγουσιν οἱ ἄνθρωποι εἶναι;»

Τί λένε γιὰ μένα οἱ ἄνθρωποι; Τί γνώμη ἔχουν; Μετὰ τὸν αἰφνιδιασμὸ ποὺ ὑπέστησαν οἱ Ἀπόστολοι, εἶπαν : - Ἄλλοι λένε ὅτι εἶσαι ὁ Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος, ἄλλοι ὅτι εἶσαι ὁ Ἠσαΐας, ὁ Ἱερεμίας καὶ ἕνας ἀπὸ τοὺς παλιοὺς προφῆτες ποὺ ἀναστήθηκαν. Δεύτερο ἐρώτημα ὑποβάλλει ὁ Κύριος : «Ὑμεῖς δὲ τίνα μὲ λέγετε εἶναι ;» Καλὰ τὶ λένε οἱ ἄλλοι. Ἐσεῖς τί λέτε γιὰ μένα. Τὶ γνώμη ἔχετε γιὰ μένα ; Δὲν ἤξεραν ν’ ἀπαντήσουν οἱ Ἀπόστολοι. Καὶ ὁ Πέτρος, ποὺ ἦταν αὐθόρμητος καὶ ὁρμητικὸς τύπος, ἀπήντησε ὅτι «Ἐσὺ εἶσαι ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, τοῦ ζῶντος», εἶσαι δηλ. ζωντανὸς καὶ ὄχι νεκρός, ὅπως τὰ εἴδωλα.

Αὐτὸ τὸ ἐρώτημα, ἀγαπητοί μου χριστιανοί, «Τίνα με λέγουσιν οἱ ἄνθρωποι εἶναι», ὁ Χριστὸς τὸ ὑποβάλλει σὲ ὅλες τὶς γενεὲς τῶν ἀνθρώπων. Καὶ ἐπειδὴ οἱ αἱρετικοὶ προσπαθοῦσαν νὰ διαστρέψουν τὴν ἀλήθεια τῶν λόγων του, γι’ αὐτὸ συνεκλήθησαν οἱ ἑπτὰ Οἰκουμενικὲς Σύνοδοι, στὶς ὁποῖες τὸ ἴδιο ἐρώτημα ἐπαναλαμβάνετο. «Τὶ γνώμη ἔχουν γιὰ μένα οἱ ἄνθρωποι». Καὶ ἀπαντοῦσαν οἱ Ἱεράρχαι ποὺ συγκροτοῦσαν τὶς Οἰκουμενικὲς Συνόδους, ὅτι Ἐσὺ εἶσαι ὁ Ἕνας καὶ Μοναδικός. Εἶσαι τὸ δεύτερο πρόσωπο τοῦ ἐν Τριάδι Θεοῦ. Εἶσαι ὁ τέλειος Θεὸς καὶ ὁ τέλειος ἄνθρωπος. Εἶσαι ὁ Σωτῆρας τοῦ κόσμου.

Ἔτσι, λοιπόν, οἱ Οἰκουμενικὲς Σύνοδοι μὲ τὸν φωτισμὸ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, πέτυχαν νὰ ὁλοκληρώσουν τὴν δογματικὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία μᾶς ἔχει παραδοθεῖ, ἀκέραια, ἀλώβητη μέχρι σήμερα. Καὶ αὐτὴ τὴν ἀλήθεια τὴν κρατάει ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.

Ἀλλὰ ὁ σατανᾶς, ὅμως, δὲν ἔχει παύσει, ἀγαπητοί μου Χριστιανοί, νὰ διαστρέφει τὰ πράγματα. Τώρα, τοὺς τελευταίους καιρούς, ἔχει βρεῖ μιὰ ἄλλη μέθοδο : «Νὰ κρατᾶτε», λέει, «αὐτὰ ποὺ πιστεύετε. Μὴν τὰ ἀλλάζετε. Ἀλλὰ νὰ δείχνετε ἀγάπη καὶ κατανόηση καὶ πρὸς τὶς ἄλλες θρησκεῖες, οἱ ὁποῖες... μᾶς ὁδηγοῦν στὸν ἴδιο Θεό». Καὶ γιὰ νὰ ὡραιοποιήσουν τὰ πράγματα παρουσιάζουν μὲν τὸν Κύριο σὰν ἕνα μεγάλο ἡγέτη, ἀλλὰ χωρὶς νὰ διαφέρει ἀπὸ τὸν Μωάμεθ, τὸν Κουμφούκιο, τὸν Κρῖσνα, καὶ ὅλους αὐτοὺς τοὺς ψεύτικους θεούς, ποὺ ἀκοῦμε συχνὰ τὰ ὀνόματά τους καὶ τῶν ὁποίων τὰ ὀνόματα, δυστυχῶς, ἔχουν ἀρχίσει νὰ μπαίνουν καὶ στὰ βιβλία τῶν Σχολείων. Καὶ ἔχουμε διαμαρτυρίες πολλῶν συλλόγων γονέων, οἱ ὁποῖοι ἐπέστρεψαν τὰ ἀπαράδεκτα αὐτὰ βιβλία πίσω στὸ Ὑπουργεῖο Παιδείας.

«Τίνα με λέγουσιν οἱ ἄνθρωποι εἶναι ;» Ἀλλὰ θὰ πεῖ κανεὶς δὲν θὰ τοὺς ἀγαπᾶμε τοὺς ἄλλους, ποὺ ἔχουν μιὰ διαφορετικὴ θρησκεία, ἕνα ἄλλο πίστευμα ; Βεβαίως θὰ τοὺς ἀγαπᾶμε. Ἀλλοίμονο. Χριστιανὸς ποὺ δὲν ἀγαπάει δὲν εἶναι ἀληθινὸς χριστιανός. Κοιτᾶξτε, ὅμως. Ἄλλο νὰ ἀγαπᾶμε τοὺς ἀνθρώπους σὰν ἄτομα, καὶ ἄλλο νὰ ἀγαπᾶμε τὴν θρησκεία τους. Διότι τὸ νὰ ἀγαπᾶμε τὶς ἄλλες θρησκεῖες βαδίζουμε ὁλοταχῶς στὴνπαγκοσμιοποίηση τῶν Θρησκειῶν. Καὶ ἐπιτρέψτε μου, μιὰ λαϊκὴ ἔκφραση, γίνεται ἕνας «ἀχταρμάς» τῶν Θρησκειῶν, ποὺ κανεὶς δὲν ξέρει τί ἀκριβῶς πιστεύει.

Γι’ αὐτὸ νὰ εὐχαριστοῦμε τὸν Ἅγιο Θεό, ὁ ὁποῖος μᾶς ἔκανε μέλη τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, καὶ μᾶς παρέδωσε τὴν ἀλήθεια, ὅπως τὴν δίδαξε ὁ Χριστός, χωρὶς νὰ προστεθεῖ οὔτε ἕνα γιῶτα, οὔτε ἕνα κόμμα. Καὶ αὐτὴν τὴν πίστη νὰ τὴν κρατᾶμε ἀλώβητη γιὰ νὰ τὴν παραδώσουμε  στὶς ἑπόμενες γενεές, ποὺ ἔρχονται καὶ θὰ συνεχίσουν νὰ ἔρχονται.       

Μόνον νὰ προσέξουμε τοῦτο, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί. Πολλὲς φορὲς ἴσως, κάποιοι, δὲν μποροῦν νὰ διακρίνουν ποιὰ εἶναι ἡ ἀλήθεια, ποιὰ εἶναι ἡ ἀληθινὴ θρησκεία. Ξέρετε γιατί ; Ὄχι ὅτι δὲν ὑπάρχουν ἐπιχειρήματα, ὑπάρχουν. Ἀλλὰ ὑπάρχει ἡ ἁμαρτία, ἡ ὁποία, βάζει ἕνα πέπλο σκοτεινὸ μπροστὰ στὰ μάτια τῆς ψυχῆς, καὶ οἱ ἄνθρωποι δὲν μποροῦν νὰ δοῦν ποιά εἶναι ἡ ἀλήθεια. Καὶ γι’ αὐτὸ ἀκριβῶς, ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία ἔχει καθιερώσει σήμερα, τὴν Α΄Κυριακὴ τῶν Νηστειῶν, νὰ τελεῖται καὶ ἡ ἀκολουθία τῆς λιτανεύσεως τῶν Ἱερῶν Εἰκόνων, ὥστε νὰ πάρουμε τὴ δύναμη καὶ τὴν χάρη τοῦ Χριστοῦ, ὁ Ὁποῖος εἶναι ὁ Ἀρχηγὸς τῆς Ἐκκλησίας. Αὐτό, λοιπόν, νὰ προσέξουμε, ἀδελφοί μου, τὴν ἁμαρτία νὰ προσέξουμε. Αὐτὴ μᾶς ὁδηγεῖ σὲ πλανεμένους δρόμους. Ἐὰν φύγει αὐτὴ ἀπὸ τὴ μέση, ὅλα εἶναι φωτεινὰ καὶ ὅλα μποροῦμε νὰ τὰ καταλαβαίνουμε.

Σήμερα, λοιπόν, στὸν θρίαμβο τῆς Ὀρθοδοξίας, ἄς εὐχαριστήσουμε, ἐπαναλαμβάνω γιὰ ἄλλη μιὰ φορά, καὶ ἄς δοξάσουμε τὸν Ἰησοῦ Χριστό, στὸν Ὁποῖο ὅλοι μας μὲ ἕνα στόμα νὰ ποῦμε :  Ἐσὺ Εἶσαι ὁ Ἦν, ὁ Ὦν καὶ ὁ Ἐρχόμενος, Εἶς Ἅγιος, Εἶς Κύριος, Ἰησοῦς Χριστός, εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός, τοῦ ὁποίου ἡ Χάρις καὶ τὸ ἔλεος, εἴθε νὰ εἶναι μὲ ὅλους μας, Ἀμήν.

http://thriskeftika.blogspot.gr

ΚΥΡΙΕ, ΩΣ ΟΙΔΑΣ ΚΑΙ ΩΣ ΘΕΛΕΙΣ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ!