ΑΝ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ, ΑΡΧΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟΣ ΔΡΟΜΟΣ.

Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2018

ΒΙΝΤΕΟΠΑΙΧΝΙΔΙ – ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ


Οι ανησυχίες προέρχονται, σύμφωνα με τους ειδικούς, από τρεις «παγίδες» του παιχνιδιού: συγκεκαλυμμένη βία, κίνδυνος εθισμού και online επικοινωνία με αγνώστους.

«Μαμά, ο Άγγελος σκότωσε για πρώτη φορά χωρίς εμένα». «Δεν θα πεθάνω στ’ αλήθεια, ε;». «Πάω για μερικά kills με το σκοπευτικό και μετά θα φάω». «Το πολυβόλο τα σπάει». Κουβέντες σαν αυτές ακούν οι γονείς από τα ανήλικα παιδιά τους (ακόμα και οκτάχρονους), που δεν βλέπουν την ώρα να προσγειωθούν στο ψηφιακό νησί και να «σκοτώσουν» όποιον βρουν μπροστά τους για να επιβιώσουν.
Ο περιπετειώδης κόσμος του «Fortnite Battle Royale», του αμερικανικού παιχνιδιού – φαινόμενο της Epic Games (σε λίγους μήνες απέκτησε 125 εκατ. παίκτες) κατακτά και τα Ελληνόπουλα, αναστατώνοντας ωστόσο μερίδα των γονέων. Οι ανησυχίες προέρχονται, σύμφωνα με τους ειδικούς, από τρεις «παγίδες» του παιχνιδιού: συγκεκαλυμμένη βία, κίνδυνος εθισμού και online επικοινωνία με αγνώστους.

ΣΥΛΛΗΨΕΙΣ

Μάλιστα προ ημερών οι αρχές του Νιου Τζέρσεϊ των ΗΠΑ ανακοίνωσαν τη σύλληψη 24 ατόμων με την κατηγορία της παιδοφιλίας, οι οποίοι επικοινωνούσαν διαδικτυακά με ανηλίκους, μεταξύ άλλων και μέσω «Fortnite», ενώ το Ελληνικό Κέντρο Ασφαλούς Διαδικτύου προειδοποίησε για πέντε πιθανούς κινδύνους από το δωρεάν video game (διαθέσιμο και σε κινητά και σε ταμπλέτες): εθισμός, βία, ζωντανή συνομιλία, cyberbullying και αγορές εντός της εφαρμογής.
Μιλώντας στα «ΝΕΑ» η ψυχολόγος Αφροδίτη Ραλλάτου (MSc Δυνητικές Κοινότητες, Ψυχολογία Κυβερνοχώρου) απαντά στις ανησυχίες των γονιών, ενώ για το αν και κατά πόσο επηρεάζεται η σκέψη του ανηλίκου από παιχνίδια επιβίωσης – βίας αποκαλύπτει ότι η επιστημονική κοινότητα είναι διχασμένη: «Το θέμα συνεχίζει να ερευνάται. Κάποια δεδομένα δείχνουν ότι σε παίκτες βίαιων παιχνιδιών έχει παρατηρηθεί μειωμένη ενεργοποίηση περιοχών του εγκεφάλου που ελέγχουν τις αναστολές και τον αυτοέλεγχο, αλλά και σε περιοχές με έντονη συναισθηματική διέγερση. Δεν είναι τυχαίο το ηλικιακό όριο χρήσης ενός παιχνιδιού. Ένα παιδί μικρής ηλικίας μπορεί πιο εύκολα να αναπαράγει μιμητικά ό,τι βλέπει, σε αντίθεση με το μεγαλύτερο παιδί».

ΘΥΜΙΖΕΙ ΚΑΡΤΟΥΝ

Αναφερόμενη στο «Fortnite» περιγράφει ένα ηλεκτρονικό περιβάλλον υπόγειας βίας, αφού θυμίζει καρτούν, χωρίς αιματοχυσίες και με χαρακτήρες που χορεύουν ακόμη και όταν σκοτώνουν. «Έτσι γίνεται αγαπητό σε πολύ μικρά παιδιά. Προσοχή στη συμβουλή να παίζεται από ηλικίες άνω των 12 ετών» λέει και τονίζει: «Πάντα η μεγαλύτερη αγωνία είναι αν το περιεχόμενο είναι κατάλληλο για το παιδί. Σε αυτήν την ανησυχία όμως αρχίζει να αποτυπώνεται στην καλύτερη περίπτωση η έλλειψη ενημέρωσης του γονιού για την ακριβή δραστηριότητα του παιδιού και το πώς μπορεί να το προφυλάξει στην εποχή των νέων τεχνολογιών. Όσον αφορά την αγωνία για τις ώρες που μπορεί να χάνει το παιδί, ο τυχόν «εθισμός» ή «η προβληματική χρήση», είναι σημαντική η παρουσία του γονιού θέτοντας χρονικό όριο». Η ίδια τονίζει ότι στα online παιχνίδια κανείς δεν είναι αυτό που φαίνεται, «γι’ αυτό το παιδί πρέπει να ξέρει πως μπορεί να αποκλείει αγνώστους». Όσο για τις περιπτώσεις που παραμελούνται βασικές ανάγκες, παρατηρείται απομόνωση ή πέφτει η σχολική επίδοση «δεν μιλάμε πια για πρόληψη, ο γονιός πρέπει να απευθυνθεί σε ειδικό».

ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ

Οι ανήλικοι πάντως λένε ότι χάρη στο «Fortnite» συνεργάζονται με φίλους τους, κάτι που πράγματι συμβαίνει σε αντίθεση με όλα τα παλιά (μοναχικά) ηλεκτρονικά παιχνίδια. «Σαφώς η δαιμονοποίηση δεν είναι λύση. Η βία στο παιχνίδι υπήρχε πάντα και θα υπάρχει offline ή online. Απαντά σε βασικό ένστικτο επιβίωσης» σημειώνει η ψυχολόγος, συμβουλεύοντας όλους τους γονείς να παίξουν το «Fortnite» έστω μια φορά: «Σε μια ζωή γεμάτη ενδιαφέρον, συγκινήσεις και πραγματική «παρουσία» σχέσεων θα είχε το παιδί την ίδια ανάγκη να περνάει τόσο χρόνο στον ηλεκτρονικό; Ή γίνεται διέξοδος και πηγή ανακούφισης; Νομίζω ότι αυτά είναι ουσιαστικά ερωτήματα που έχει να θέσει στη συνέχεια ο κάθε γονιός».

ΕΝΑΛΛΑΓΗ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ

«Απελευθερώνεται ένα κοκτέιλ ορμονών»
Τον τρόπο λειτουργίας του εγκεφάλου όταν ο ανήλικος ασχολείται με παιχνίδι βίας – επιβίωσης αναλύει η ψυχολόγος Αφροδίτη Ραλλάτου. «Τα αισθήματα απειλής που δέχεται ο εγκέφαλος και συγκεκριμένα ένα τμήμα του «πρωτόγονου» εγκεφάλου, η αμυγδαλή, που ελέγχει τις ενστικτώδεις λειτουργίες, τα συναισθήματα και ειδικότερα τον φόβο και την αντίδραση σε αυτόν, ενεργοποιούν τον μηχανισμό «φυγής» ή «πάλης». Απελευθερώνεται τότε ένα κοκτέιλ ορμονών που μας προετοιμάζουν να είμαστε σε εγρήγορση με στόχο να προστατευτούμε, όπως αδρεναλίνη, ντοπαμίνη, σεροτονίνη». Αυτά προκαλούν εναλλαγή συναισθημάτων, φόβο, αλλά και ανακούφιση και ευφορία, όπως εξηγεί. «Σε δεύτερο χρόνο ο μετωπιαίος λοβός, ένα μέρος του «ανώτερου» εγκεφάλου, υπεύθυνος για τη ρύθμιση ανώτερων γνωστικών και συναισθηματικών λειτουργιών, καθώς και τη λογική επεξεργασία, αξιολογεί την απειλή ως φανταστική «απλά παίζω ένα παιχνίδι»». Ο μετωπιαίος λοβός ωστόσο αναπτύσσεται όσο το παιδί μεγαλώνει: «Ο επτάχρονος δεν έχει ίδια σκέψη με έναν 13χρονο. Πάντως ένα παιδί που αναπτύσσει φοβίες θα μπορούσε να τις αναπτύξει ενδεχομένως και με άλλη αφορμή και αντίστροφα, όσα παιδιά παίζουν Fortnite δεν θα μπορούσαμε να πούμε πως έχουν φοβίες. Σίγουρα όμως η φοβία θα μπορούσε να λειτουργήσει ως προειδοποιητικό καμπανάκι».

Ελένη Ευαγγελοδήμου

Πηγή: in.gr

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ


Ευχή Αγίου Εφραίμ του Σύρου

Κύριε καὶ Δέσποτα τῆς ζωῆς μου, πνεῦμα ἀργίας, περιεργείας, φιλαρχίας καὶ ἀργολογίας μή μοι δῷς.
Πνεῦμα δὲ σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, ὑπομονῆς καὶ ἀγάπης, χάρισαί μοι τῷ σῷ δούλῳ.
Ναί, Κύριε Βασιλεῦ, δώρησαί μοι τοῦ ὁρᾶν τὰ ἐμὰ πταίσματα, καὶ μὴ κατακρίνειν τὸν ἀδελφόν μου, ὅτι εὐλογητὸς εἶ, εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΑΣ ΕΔΩΣΕ ΠΟΛΥΤΙΜΟΥΣ ΒΟΗΘΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΓΓΕΛΟΥΣ ΤΟΥ!


Ο Κύριος μας έδωσε πολύτιμους βοηθούς για τη σωτηρία της ψυχής μας, τους Αγίους και τους Αγγέλους Του.

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΝΑΡΓΥΡΟΙ ΚΟΣΜΑΣ ΚΑΙ ΔΑΜΙΑΝΟΣ ΝΑ ΧΑΡΙΖΟΥΝ ΥΓΕΙΑ!

Άγιοι Ανάργυροι Κοσμάς και Δαμιανός 

Οι Άγιοι Κοσμάς και Δαμιανός κατάγονταν από την Ασία. Οι γονείς τους ήταν άριστο πρότυπο χριστιανών συζύγων.

Όταν η μητέρα τους Θεοδότη έμεινε χήρα, αφιέρωσε κάθε προσπάθεια της στη χριστιανική ανατροφή των δυο παιδιών της, Κοσμά και Δαμιανού. Τους δύο αδελφούς διέκρινε μεγάλη ευφυΐα και επιμέλεια, γι' αυτό και σπούδασαν πολλές επιστήμες. Ιδιαίτερα όμως, επιδόθηκαν στην ιατρική επιστήμη, την οποία εξασκούσαν σαν διακονία φιλανθρωπίας προς τον πλησίον. Θεράπευαν τις ασθένειες των ανθρώπων, και ιδιαίτερα των φτωχών, χωρίς να παίρνουν χρήματα, γι' αυτό και ονομάστηκαν Ανάργυροι. Πολλοί ασθενείς που θεραπεύθηκαν ήθελαν να τους ευχαριστήσουν. Αλλά αυτοί, δε δέχονταν τις ευχαριστίες και απαντούσαν με τον ορθό λόγο της Αγίας Γραφής: «Ἡ εὐλογία καὶ ἡ δόξα καὶ ἡ σοφία καὶ ἡ εὐχαριστία καὶ ἡ τιμὴ καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ ἰσχὺς τῷ Θεῷ ἡμῶν εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων» (Αποκάλυψη Ιωάννου, ζ' 12). Δηλαδή, όλος ο ύμνος και η δόξα και η σοφία και η ευχαριστία και η τιμή και η δύναμη και η ισχύς, ανήκει στο Θεό μας, στους αιώνες των αιώνων.

Έτσι ταπεινά αφού διακόνησαν σε όλη τους τη ζωή τον πλησίον, πέθαναν ειρηνικά και ετάφησαν στην τοποθεσία Φερεμά.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη των Αγίων την 1 Νοεμβρίου.
 

https://www.saint.gr

Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2018

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ


Ἡ προσευχὴ τῆς ἀγάπης

Κύριε,
Κάνε με ὄργανο τῆς εἰρήνης.
Κάνε στὴ θέση τοῦ μίσους, νὰ βάζω τὴν ἀγάπη.
Στὴ θέση τῆς ὕβρης, νὰ βάζω τὴν συγγνώμη.
Στὴ θέση τῆς πλάνης, νὰ βάζω τὴν πίστη.
Στὴ θέση τῆς διχόνοιας, νὰ βάζω τὴν ἕνωση.
Στὴ θέση τῆς ἀπελπισίας, νὰ βάζω τὴν ἐλπίδα.
Στὴ θέση τῆς λύπης, νὰ δίνω τὴ χαρά.
Κύριε,
Κάνε νὰ μὴ ζητῶ τόσο νὰ παρηγορηθῶ, ὅσο νὰ παρηγορῶ.
Νὰ μὴ ζητῶ τόσο νὰ ἀγαποῦμαι, ὅσο νὰ ἀγαπῶ.
Γιατὶ ὅταν δίνουμε λαβαίνουμε.
Ὅταν λησμονοῦμε τὸν ἑαυτό μας, τὸν ξαναβρίσκουμε.
Ὅταν συγχωροῦμε λαβαίνουμε τὴν ἄφεση.
Ὅταν ἀποθνῄσκουμε, βρίσκουμε τὴν αἰώνια ζωή.

ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Η ΑΜΠΕΛΟΣ!


ἐγώ εἰμι ἡ ἄμπελος, ὑμεῖς τὰ κλήματα. ὁ μένων ἐν ἐμοὶ κἀγὼ ἐν αὐτῷ, οὗτος φέρει καρπὸν πολύν, ὅτι χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν. (Ιωάννης 15,5)

Μετάφραση: Εγώ είμαι η άμπελος, εσείς τα κλήματα. Όποιος μένει ενωμένος μ’ εμένα κι εγώ με αυτόν, αυτός φέρει καρπό πολύ, γιατί χωρίς εμένα δε δύναστε να κάνετε τίποτα. 

Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2018

ΑΓΙΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ: ΟΤΑΝ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟ ΖΗΤΗΜΑ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ... ΤΟΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΟΙΧΤΕΙΣ ΣΤΗ ΘΕΙΑ ΠΡΟΝΟΙΑ!


Άγιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν Σαλός: Όταν για κάποιο ζήτημα δεν ξέρεις τι να κάνεις, τι να αποφασίσεις, τότε πρέπει να ανοιχτείς στη θεία πρόνοια και να πάψει αυτό να σε απασχολεί, «Ας γίνει το θέλημά σου, Κύριε!»

ΓΕΡΩΝ ΙΩΣΗΦ Ο ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΣ: ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΞΟΥΣΙΑ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΑΠ' ΕΥΘΕΙΑΣ Ή ΑΙΣΘΗΤΑ ΝΑ ΠΕΙΡΑΞΕΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ


Γέρων Ιωσήφ Βατοπεδινός: Δεν έχει εξουσία ο διάβολος απ’ ευθείας ή αισθητά να πειράξει τον άνθρωπο. Μόνο με τη φαντασία, με εικόνες, που προβάλλει στην οθόνη της διάνοιας, και με έννοιες μέσω του νου, προκαλεί. Τότε ο άνθρωπος μόνος του αποφασίζει να αποδεχτεί την πρόκληση (προσβολή) ή να την απορρίψει. Αυτός είναι ο κύριος τρόπος επαφής του πονηρού με τον άνθρωπο. Η συνέχεια πλέον εξαρτάται από τη θέληση του ανθρώπου. Ή να υποκύψει ή να αντισταθεί.

ΟΣΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: Η ΨΥΧΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΒΑΘΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ Ο ΘΕΟΣ ΤΗ ΓΝΩΡΙΖΕΙ!


Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης: Η ψυχή είναι πολύ βαθιά και μόνο ο Θεός τη γνωρίζει!

Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2018

ΟΤΑΝ Η "ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ" ΠΑΡΑΜΕΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 29η Οκτωβρίου 2018

ΟΤΑΝ Η «Η ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ»
ΠΑΡΑΜΕΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ

Όπως είναι γνωστό η «Νέα Υδροχοϊκή Εποχή», στην οποία ζούμε, διαρκώς εξαπλώνεται. Έχει κατορθώσει να διαποτίσει με την αντίχριστη ιδεολογία της μέγα μέρος της ανθρωπότητος και έχει διαμορφώσει νέα δεδομένα, καταστροφικά και ολέθρια, για την πνευματική της πορεία.

Εδώ και αιώνες φρόντισαν τα σκοτεινά κέντρα της, που ρυθμίζουν τις τύχες της ανθρωπότητος, να εισαγάγουν σ’ αυτήν μια νέα πρωτόγνωρη«πνευματικότητα», η οποία δεν είναι τίποτε άλλο παρά ο αντίποδας της γνήσιας πνευματικότητος, που είναι καρπός της Χάριτος του παναγίου Πνεύματος. Η νέα αυτή «πνευματικότητα» πηγάζει από τον σκοτεινό και ερεβώδη κόσμο του αποκρυφισμού, της μαγείας και του δαιμονισμού.



Ο όρος «Νέα Εποχή» (New Age), είναι παρμένος από την αστρολογία, σύμφωνα με την οποία, κατά την αντίληψη των αποκρυφιστών και θεοσοφιστών, ο ήλιος γυρίζει γύρω από ένα κεντρικό άξονα και η περιστροφή του διαρκεί χιλιάδες χρόνια. Η τροχιά του διαιρείται σε 12 μέρη και αποτελεί τον ζωδιακό κύκλο. Για να περάσει από το ένα ζώδιο στο άλλο, χρειάζεται γύρω στα δύο χιλιάδες χρόνια. Αυτές είναι οι εποχές. Σε κάθε εποχή κυριαρχεί ένας νέος διδάσκαλος, ένας «αβατάρ»-Μεσσίας, που φέρνει νέες αλήθειες στη γη. Σύμφωνα με τη θεωρία αυτή, η εποχή του Χριστιανισμού, η εποχή των Ιχθύων, πέρασε και μπήκαμε σε μια νέα εποχή, την εποχή του Υδροχόου. Ο Χριστιανισμός ο οποίος κυριάρχησε στην εποχή των ιχθύων έχει πλέον χρεοκόπησει διότι κράτησε την ανθρωπότητα στο πνευματικό «σκοτάδι» και την οπισθοδρόμιση. Τώρα με την έλευση του «φωτός», της «Νέας Εποχής», η ανθρωπότητα θα οδηγηθεί στην «πραγματική αλήθεια», το «φωτισμό» και την «ευημερία»! Σύμφωνα με την ιδεολογία των οπαδών της «Νέας Εποχής», περιμένουμε ένα νέο Μεσσία, τον Μεσσία της «Νέας Εποχής», ο οποίος θα είναι συγχρόνως, ένας παγκόσμιος πολιτικός ηγέτης, που θα κυβερνήσει την ανθρωπότητα, αλλά και θρησκευτικός, που θα ενώσει όλες τις θρησκείες. Θα εγκαταστήσει μια νέα τάξη πραγμάτων, τόσο σε πολιτικοοικονομικό επίπεδο όσο και σε θρησκευτικό. Αυτοί είναι οι δύο κεντρικοί στόχοι της «Νέας Εποχής». Στο κίνημα αυτό συστεγάζονται και αλληλοπεριχωρούνται η θεοσοφία ο αποκρυφισμός, και ο νεογνωστικισμός, ενώ η μασονία και ο διεθνής σιωνισμός βρίσκονται σε παράλληλη πορεία. Οι ίδιοι οι εκφραστές της αυτοπροσδιορίζονται, ως «ένα δυναμικό ρεύμα πνευματικής αναζήτησης, που αναπροσανατολίζει την ανθρώπινη συνείδηση σε νέες πηγές αληθείας», και που ως γνώρισμα έχει την «πύρινη αγάπη», την «πνευματικότητα» και «την καθολική ελευθερία μέσα στην αναδυόμενη παγκόσμια κοινότητα πέρα από διακρίσεις φυλετικές, θρησκευτικές, πολιτικές, ή ιδεολογικές». Οι παρά πάνω θέσεις και απόψεις, φαίνονται βέβαια πολύ ελκυστικές, εντυπωσιάζουν, και γίνονται εύκολα αποδεκτές. Κατά βάθος όμως δεν αποτελούν τίποτε άλλο, παρά το προσωπείο της «Νέας Εποχής», στην προσπάθειά της να παραπλανήσει και να διαβρώσει τις συνειδήσεις των ανθρώπων. Πίσω από το προσωπείο κρύβεται μια άλλη, σκοτεινή και εφιαλτική πραγματικότητα. Διότι τίποτε από όσα επαγγέλλεται και διακηρύσσει η Νέα Εποχή, δεν είναι νέο. Απολύτως τίποτα. Αντιθέτως η Ορθόδοξη Εκκλησία, το μόνο αληθινά νέο και καινό το οποίο βιώνει και ομολογεί εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια είναι η ενσάρκωση του Θεού Λόγου, όπως παρατηρεί ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός: Με την ενσάρκωση του Υιού και Λόγου του Θεού, «επιτελείται το πάντων καινών καινότατον, το μόνον καινόν υπό τον ήλιον».    
Βασικό «δόγμα» της «Νέας Εποχής» είναι ότι δεν υπάρχει προσωπικός Θεός, αλλά μια απροσδιόριστη «Συμπαντική Δύναμη ή Ενέργεια», η οποία διαχέεται στο σύμπαν και «ενεργοποιεί» τα πάντα. Πραγματικός «θεός» είναι ο άνθρωπος, ο οποίος κρύβει μέσα του τη «θεότητα», σε λανθάνουσα μορφή και ο οποίος καλείται να συνειδητοποιήσει τη «θεότητά» του και να την ενεργοποιήσει, μέσω συγκεκριμένων πρακτικών (γιόγκα, διαλογισμός, μαγεία, κ.α.) για να γίνει, με τις δικές του δυνάμεις «αληθινός θεός». Είναι η πραγμάτωση του ολέθριου «ευαγγελίου του όφεως», προς τους Πρωτοπλάστους «έσεσθε ως θεοί» (Γεν.3,5). Κατόπιν αυτού ο άνθρωπος δεν έχει ανάγκη σωτηρίας και σωτήρος, αλλά καλείται ο ίδιος να «σώσει» τον εαυτό του από την «άγνοια της θεϊκής του φύσεως» και να αυτοπραγματωθεί. Με αυτή την τερατώδη και σατανική δοξασία όμως ακυρώνεται το μυστήριο της Θείας Ενανθρωπήσεως και παραμερίζεται το θεανδρικό Πρόσωπο του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, το οποίο υποβιβάζεται σε έναν σημαντικό άνθρωπο, σε έναν «αβατάρ» του Ινδουισμού και τοποθετείται στο ίδιο επίπεδο με τον Βούδα, τον Κρίσνα, τον Μωυσή, τον Πυθαγόρα, τον Ιησού, το Μωάμεθ, τον Κρισναμούρτι, κ. α.   
Και ενώ για τη «Νέα Εποχή» δεν υπάρχει προσωπικός και ενσυνείδητος Θεός, υπάρχουν προσωπικές και ενσυνείδητες δυνάμεις – οντότητες, οι οποίες παίζουν καθοριστικό ρόλο στη ζωή των ανθρώπων. Γι’ αυτό καλείται ο κάθε άνθρωπος να τις προσεγγίσει, μέσω συγκεκριμένων αποκρυφιστικών τεχνικών (μαγεία, μαντική, αστρολογία, γιόγκα, διαλογισμός, εναλλακτικές θεραπευτικές μέθοδοι, πολεμικές τέχνες, κ.α.) και να τις χρησιμοποιήσει για την αυτοπραγμάτωσή του. Η ενασχόληση με τις δυνάμεις – οντότητες αυτές συνιστά και την «πνευματικότητά» της. Φυσικά μόλις είναι ανάγκη να τονιστεί ότι  οι δυνάμεις αυτές δεν είναι τίποτε άλλο παρά δαιμονικά πνεύματα, τα οποία, όχι μόνον δεν βοηθούν την ανθρωπότητα, αλλά την καταστρέφουν. 
Αφορμή για την παρούσα ανακοίνωσή μας πήραμε από σχετικό άρθρο στο γνωστό περιοδικό «Σύναξη» (τ.147, Ιούλιος – Σεπτέμβριος 2018), του κ. Δημήτρη Ουλή, θεολόγου – κοινωνιολόγου, με τίτλο«Τo New Age συναντά την Πολιτική, αντιμετωπίζοντας «πνευματικά» την οικονομική κρίση».Μελετώντας το άρθρο αυτό διαπιστώσαμε πως ο συντάκτης θέλησε να δώσει μια άλλη διάσταση στην οικονομική κρίση, η οποία μαστίζει τη χώρα μας, αλλά και γενικότερα την ανθρωπότητα. Να παρουσιάσει την οικονομική κρίση από τη σκοπιά των δοξασιών της «Νέας Εποχής», η οποία, όπως προαναφέραμε, «έχει λόγο» για όλες τις πτυχές της σύγχρονης ζωής, άρα και της οικονομικής.
Ο συντάκτης δηλώνει εντυπωσιασμένος «από την ποικιλία λόγου και θεωρητικών πεδίων, τα οποία επιστρατεύονται, προκειμένου να διαπιστωθούν τα ‘βαθύτερα’ αίτια και να προστεθούν τρόποι αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης». Μέσα σ’ αυτή την ποικιλία εντάσσει και την «άρθρωση μιας εναλλακτικής ‘φιλοσοφίας ζωής’ κι ενός διαφορετικού ‘πνευματικού προσανατολισμού’ - για τα μεμονωμένα υποκείμενα, αλλά και για τον δυτικό πολιτισμό στο σύνολό του». Οδηγός του κάποιο σύγγραμμα του γνωστού στη χώρα μας, από τις τηλεοπτικές του εμφανίσεις, γκουρού κ. Robert  Najemy και κυριοτέρου προωθητή των δοξασιών της «Νέας Εποχής» στη χώρα μας, με τίτλο:«Εγχειρίδιο επιβίωσης και ευτυχίας στη σημερινή κρίση» (Μια Συνεργασία μεταξύ πνευματικών ομάδων, Ολιστική Αρμονία, Μαρκόπουλο 2010). Ο κ. Najemy ειρήσθω ότι είναι ο εκπρόσωπος στη χώρα μας του άρτι αποθανόντος διαβόητου Ινδουιστή γκουρού Σάι Μπάμπα και υπεύθυνος της οργάνωσης «Αρμονική Ζωή», η οποία έχει ως στόχο την διάδοση του ινδουιστικού τρόπου ζωής στην πατρίδα μας. Ο συντάκτης του άρθρου θεωρεί ότι το νεοεποχίτικο αυτό σύγγραμμα «αξίζει να μελετηθεί», διότι «είναι ένα δοκίμιο το οποίο σπονδυλώνεται εξολοκλήρου γύρω από τις πνευματικές (σ.σ. χωρίς εισαγωγικά η λέξη) αιτίες και τους πνευματικούς τρόπους αντιμετώπισης της κρίσης», και ότι «μπορεί να μας εφοδιάσει με κριτήρια τα οποία θα μας επιτρέψουν να ανιχνεύσουμε τον βαθμό διάχυσης της ρητορικής της Νέας Εποχής ακόμα και σε χώρους που τυπικά δεν σχετίζονται μαζί της».

Στη συνέχεια ο συντάκτης παραθέτει αποσπάσματα από το βιβλίο του  ως άνω γκουρού, στα οποία παρουσιάζει ορισμένες κλασικές δοξασίες της Νέας Εποχής, όπως για παράδειγμα, ότι «είμαστε μόνο πνευματικές υπάρξεις» (σ.σ. απαξίωση του σώματος), ή ότι «βρισκόμαστε σε αέναη διαδικασία εξέλιξης» (σ.σ. μετενσάρκωση). Παρά κάτω παραθέτει και λύσεις που προτείνει ο εν λόγω Γκουρού για «μια πνευματική αντιμετώπιση της κρίσης», όπως βέβαια αυτός τις αντιλαμβάνεται. Γράφει: «Έχουμε τη δύναμη να υπερβούμε (σ.σ. μόνοι μας) οποιαδήποτε δυσκολία παρουσιαστεί στη ζωή μας», (σ.σ. άρα και τα οικονομικά προβλήματα και την όλη οικονομική κρίση), ότι «μπορούμε να προσβλέπουμε σε μια θετική έκβαση των προβλημάτων μας, εφόσον εναρμονίσουμε τη σκέψη και τη συμπεριφορά μας με τους Συμπαντικούς Νόμους» (σ.σ. προβολή Θετικής Σκέψης, άντληση «συμπαντικής ενέργειας» για την αντιμετώπιση και επίλυση των οικονομικών προβλημάτων), ότι «το Σύμπαν εργάζεται, ούτως ή άλλως, προς όφελος της εξέλιξής μας» (σ.σ. το απρόσωπο σύμπαν και όχι ο άγιος Τριαδικός Θεός προνοεί για τη λύση των προβλημάτων μας).

Ο κ. Δ. Ουλής δεν φαίνεται από το κείμενο να ασπάζεται τις ιδέες του γκουρού, τις οποίες σε ορισμένες περιπτώσεις κριτικάρει. Ωστόσο θα περιμέναμε να αναζητήσει και να παρουσιάσει τη βιβλική και πατερική διδασκαλία της Εκκλησίας μας, σχετικά με την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, συγκρίνοντας αυτήν με την αντίστοιχη διδασκαλία του ινδουϊστή Γκουρού και αναδεικνύοντας την οξεία αντίθεση, αλλά και την ασύγκριτη υπεροχή της πρώτης σε σχέση με την δεύτερη. Τα διδάγματα του ινδουιστή και νεοεποχίτη γκουρού έχουν δοκιμαστεί επί αιώνες στην κοιτίδα των δοξασιών της «Νέας Εποχής», στην ινδική χερσόνησο και στην Άπω Ανατολή και ο κάθε ένας γνωρίζει, πόσο «ωφέλημα» και λυσιτελή υπήρξαν για την αντιμετώπιση των οικονομικών προβλημάτων των εξαθλιωμένων εκείνων λαών, οι οποίοι βιώνουν την «πνευματικότητά» της, πεθαίνοντας από την πείνα!
Η δημοσίευση ενός άρθρου σε ένα Ορθόδοξο περιοδικό το οποίο ισχυρίζεται ότι προσανατολίζει την θεματολογία του στην «σπουδή στην Ορθοδοξία», πιστεύουμε ότι θα πρέπει να έχει ως κύριο στόχο να οικοδομήσει και να ωφελήσει τον αναγνώστη, προβάλλοντας την Ορθόδοξη διδασκαλία και αντιδιαστέλλοντας αυτήν από τα διδάγματα των άλλων θρησκειών. Να του δώσει πνευματικά εφόδια και να τον διαφωτίσει στην αντιμετώπιση των ποικίλων προβλημάτων του και όχι να τον φορτώσει με ανούσιες και εν πολλοίς επιζήμιες πληροφορίες. Δεν θα πρέπει επίσης να αγνοεί ο αρχισυντάκτης και υπεύθυνος της ύλης του περιοδικού την περιρρέουσα θεολογική ατμόσφαιρα της εποχής μας. Τις θεολογικές τάσεις και τα θεολογικά ρεύματα που κυριαρχούν στην κοινωνία μας, ώστε να επιλέγει την δημοσίευση των άρθρων εκείνων, που δίνουν απάντηση σε κάθε περεκτροπή και διαστρέβλωση της Ορθοδόξου θεολογικής Παραδόσεώς μας, ώστε τα άρθρα αυτά να αποτελούν τρόπον τινά ένα αντίβαρο μέσα στο κυκεώνα της πλάνης και της αιρέσεως. Όλοι μας γνωρίζουμε τη σύγχρονη φρενίτιδα διάδοσης και επικράτησης των δοξασιών της «Νέας Εποχής», η οποία είναι κάτι το ασύλληπτο. Η ιδεολογία της διαδίδεται με κάθε τρόπο στο χώρο της παιδείας και της Θεολογίας, ως θρησκευτικός συγκρητισμός, από κληρικούς και λαϊκούς, οι οποίοι έχουν ξεθωριασμένο το Ορθόδοξο αισθητήριο και προσβλέπουν μεν προς μια «οικουμενική» διάσταση της Εκκλησίας, ωστόσο όμως επηρεασμένη από την νεοεποχίτικη «οικουμενικότητα». Επίσης δεν θα πρέπει να αγνοεί το γεγονός, ότι το περιοδικό δεν διαβάζεται μόνο από ειδήμονες, οι οποίοι μπορούν να διακρίνουν μεταξύ των χριστιανικών και αντιχριστιανικών δοξασιών, αλλά και από μη ειδικούς, από απλούς ανθρώπους, οι οποίοι αδυνατούν να κάμουν αυτή τη διάκριση.
Περαίνοντας εκφράζουμε την ταπεινή γνώμη ότι το άρθρο του κ. Ουλή  δεν πέτυχε τον στόχο του, τουλάχιστον επαρκώς. Είμαστε βέβαιοι, επειδή γνωρίζουμε καλά την ιστορική πορεία του περιοδικού, ότι ο αείμνηστος ιδρυτής του κ. Παναγιώτης Νέλλας (1936-1986), ουδέποτε θα δεχόταν να συμπεριλάβει στο περιοδικό του, άρθρο, το οποίο θα είχε την υποψία ότι θα μπορούσε να προκαλέσει σύγχυση στους αναγνώστες του και την πνευματική εκείνη ζημιά που προέρχεται από την παράθεση πεπλανημένων διδασκαλιών χωρίς την επαρκή και πλήρη ανατροπή των.

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών