ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΔΕΝ ΕΛΑΒΕΣ ΕΝΤΟΛΗ ΝΑ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΣ!

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Δεν έλαβες εντολή να κατηγορείς τον τεμπέλη, ούτε να ελέγχεις την κακία, ούτε να ονειδίζεις την οκνηρία, αλλά να ανακουφίζεις την πτωχεία, να ιατρεύεις την συμφορά, να απλώνεις το χέρι σου και να σηκώνεις εκείνους που έχουν πέσει.

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΣΕΙ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΣ!

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Εκείνος που μπορεί να διορθώσει και άλλους ας συναναστρέφεται εκείνους που πρόκειται να δεχτούν την θεραπεία και ας τους κάνει καλύτερους. Εκείνος όμως που είναι αδύναμος, να αποφεύγει τους κακούς, για να μην κολλήσει την αρρώστια εκείνων. 

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΝΑ ΜΗ ΝΤΡΑΠΕΙΣ ΝΑ' ΡΘΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΠΑΛΙ!

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Nα μη ντραπείς να 'ρθείς στην Εκκλησία πάλι. Nτροπή να νιώθεις όταν αμαρτάνεις, μη ντρέπεσαι όταν μετανοείς.

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΔΕΝ ΘΑ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΝ ΛΟΓΙΑ, ΑΝ ΕΛΑΜΠΕ Η ΖΩΗ ΜΑΣ!

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Δεν θα χρειάζονταν λόγια, αν έλαμπε η ζωή μας. Δεν θα χρειάζονταν δάσκαλοι, αν επιδεικνύαμε έργα. Κανείς δεν θα παρέμενε άπιστος, αν εμείς είμασταν πραγματικοί Χριστιανοί.

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος 

Ο μεγάλος αυτός πατέρας και διδάσκαλος της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας γεννήθηκε στην Αντιόχεια το 347 μ.Χ.(κατά άλλους το 354 μ.Χ.). Πατέρας του ήταν ο στρατηγός Σεκούνδος και μητέρα του η Ανθούσα. Γρήγορα έμεινε ορφανός από πατέρα, και η μητέρα του - χήρα τότε 20 ετών - τον ανέθρεψε και τον μόρφωσε κατά τον καλύτερο χριστιανικό τρόπο. Ήταν ευφυέστατο μυαλό και σπούδασε πολλές επιστήμες στην Αντιόχεια - κοντά στον τότε διάσημο ρήτορα Λιβάνιο - αλλά και στην Αθήνα, μαζί με τον αγαπημένο του φίλο Μέγα Βασίλειο.

Όταν αποπεράτωσε τις σπουδές του, επανήλθε στην Αντιόχεια και αποσύρθηκε στην έρημο για πέντε χρόνια, όπου ασκήτευε προσευχόμενος και μελετώντας τις Άγιες Γραφές. Ασθένησε όμως και επέστρεψε στην Αντιόχεια, οπού χειροτονήθηκε διάκονος - το 381 μ.Χ., σε ηλικία 34 ετών - από τον Αρχιεπίσκοπο Αντιοχείας Μελέτιο. Αργότερα δε από τον διάδοχο του Μελετίου Φλαβιανό πρεσβύτερος σε ηλικία 40 ετών.

Κατά την Ιερατική του διακονία ανέπτυξε όλα τα ψυχικά του χαρίσματα, πύρινο θείο ζήλο και πρωτοφανή ευγλωττία στα κηρύγματα του. Έσειε και συγκλόνιζε τα πλήθη της Αντιόχειας και συγκινούσε τις ψυχές τους βαθύτατα. Η φήμη του αυτή έφτασε μέχρι τη βασιλεύουσα και έτσι, την 15η Δεκεμβρίου 397 μΧ., με κοινή ψήφο βασιλιά Αρκαδίου και Κλήρου, έγινε Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης, κάτι που ο ίδιος δεν επεδίωξε ποτέ. Και από την θέση αυτή ο Ιερός Χρυσόστομος, εκτός άλλων, υπήρξε αυστηρός ασκητής και δεινός ερμηνευτής της Αγίας Γραφής, όπως φαίνεται από τα πολλά συγγράμματα του (διασώθηκαν 804, περίπου, ομιλίες του). Έργο επίσης του Χρυσοστόμου είναι και η Θεία Λειτουργία, που τελούμε σχεδόν κάθε Κυριακή, με λίγες μόνο, από τότε μετατροπές.

Ο ιερός Χρυσόστομος κατά τη διάρκεια της πατριαρχείας του υπήρξε αδυσώπητος ελεγκτής κάθε παρανομίας και κακίας. Αυτό όμως έγινε αιτία να δημιουργήσει φοβερούς εχθρούς, και μάλιστα αυτήν την αυτοκράτειρα Ευδοξία, επειδή ήλεγχε τις παρανομίες της. Αυτή μάλιστα, σε συνεργασία με τον τότε Πατριάρχη Αλεξαδρείας Θεόφιλο (ενός μοχθηρού και ασεβούς ανθρώπου), συγκάλεσε σύνοδο (παράνομη) από 36 επισκόπους (όλοι τους πνευματικά ύποπτοι και δυσαρεστημένοι από τον άγιο) στο χωριό Δρυς της Χαλκηδόνας και πέτυχε την καθαίρεση και εξορία του Αγίου σ' ένα χωριό της Βιθυνίας. Η απόφαση αυτή όμως, τόσο εξερέθισε τα πλήθη, ώστε αναγκάστηκε αυτή η ίδια η Ευδοξία να τον ανακαλέσει από την εξορία και να τον αποκαταστήσει στο θρόνο με άλλη συνοδική αθωωτική απόφαση (402 μ.Χ.). Αλλά λίγο αργότερα, η ασεβής αυτή αυτοκράτειρα, κατάφερε και πάλι να εξορίσει τον Άγιο (20 Ιουνίου 404 μ.Χ.) στην Κουκουσό της Αρμενίας και από κει στα Κόμανα, όπου μετά από πολλές κακουχίες και άλλες ταλαιπωρίες πέθανε το 407 μ.Χ.

Ο Μ. Ι. Γαλανός στον Συναξαριστή του, μεταξύ των άλλων, αναφέρει για τον Ιερό Χρυσόστομο, ότι υπήρξε και αναγνωρίζεται ως ο πιο άριστος και δημοφιλής διδάσκαλος της Χριστιανικής Εκκλησίας. Κανένας δεν εξήγησε όπως αυτός, με τόσο πλούτο και τόση σαφήνεια τα νοήματα των θείων Γραφών, ούτε δε υπήρξε εφάμιλλός του στην ετοιμολογία, την απλότητα, αλλά και στη φλόγα και τη δύναμη της ρητορείας. Υπήρξε ρήτορας θαυμαστός, λογοτέχνης απαράμιλλος, βαθύτατος και διεισδυτικότατος, ψυχολόγος και καταπληκτικός κοινωνιολόγος με αίσθημα χριστιανικής ισότητας, χωρίς προνομιούχους, με καθολική αδελφότητα. Ανήκει σ' αυτούς που φαίνονται «ὡς φωστῆρες ἐν κόσμῳ» (Προς Φιλιππησίους, 6' 15.). Δηλαδή σαν φωτεινά αστέρια μέσα στον κόσμο.

Να σημειώσουμε εδώ, ότι ο ιερός Χρυσόστομος πέθανε την 14η Σεπτεμβρίου, αλλά λόγω εορτής της υψώσεως του Τιμίου Σταυρού μετατέθηκε η εορτή της μνήμης του την 13η Νοεμβρίου. Επίσης την 15η Δεκεμβρίου εορτάζουμε την χειροτονία του σε Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, την 27η Ιανουαρίου την ανακομιδή των λειψάνων του, αλλά η μνήμη του εορτάζεται και την 30η Ιανουαρίου μαζί με τον Μέγα Βασίλειο και τον Άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο. Και τέλος την 26η Φεβρουαρίου εορτάζουμε την μνήμη της χειροτονίας του σε πρεσβύτερο. 

Η Κάρα με αδιάφθορο το αριστερό αυτί βρίσκεται στη Μονή Βατοπεδίου Αγίου Όρους. Η δεξιά του Αγίου βρίσκεται αδιάφθορη στη Μονή Φιλοθέου Αγίου Όρους. Δύο τμήματα της αριστεράς του Αγίου βρίσκονται στη Μονή Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους και ένα τμήμα της στη Μονή Βαρλαάμ Μετεώρων. Μεγάλο τεμάχιο κνήμης και τέσσερα τεμάχια του Αγίου βρίσκονται στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους. Δάκτυλος του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Δοχειαρίου Αγίου Όρους. Αδιάφθορο μέρος του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Μεγ. Μετεώρου. Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκονται στις Μονές Ιβήρων Αγίου Όρους, Προυσού Ευρυτανίας και Κύκκου Κύπρου και στη Λαύρα Αγίου Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

https://www.saint.gr

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινούπολης

Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ιεράρχης με ασυνήθιστες πνευματικές ικανότητες, με ακατάβλητο ψυχικό σθένος και με πλούσια και εμφανή τα χαρίσματα της θείας Πρόνοιας ήταν επόμενο να διακριθεί ως εξέχουσα προσωπικότητα στη χορεία των μεγάλων πατέρων, που κοσμούν το στερέωμα της Εκκλησίας.

Είναι, αναμφισβήτητα, ο ενδοξότερος και ο πολυγραφότατος από τους εκκλησιαστικούς συγγραφείς των βυζαντινών –ιδίως των πρώτων– χρόνων και ο κατ' εξοχήν πνευματικός ηγέτης της χριστιανικής κοινωνίας. Και όπως χαρακτηριστικά έχει παρατηρηθεί η μελέτη των εκκλησιαστικών πραγμάτων παρουσιάζει τον Χρυσόστομο ως τον κορυφαίον μεταξύ των θεωρητικών Πατέρων της Εκκλησίας, επικεφαλής των οποίων είναι ο Γρηγόριος ο Θεολόγος, αλλά εν πολλοίς και αυτού του Μ. Βασιλείου, ο οποίος υπερέχει όλων δια την κοινωνικήν του δράση.

ΚΑΘΕ ΕΜΠΟΔΙΟ ΣΤΗ ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ

Τον παλιό καιρό, ένας βασιλιάς σκέφτηκε να κάνει το εξής: άφησε έναν τεράστιο βράχο στη μέση του δρόμου και στη συνέχεια κρύφτηκε παρακολουθώντας αν κάποιος θα τον μετακινούσε.

Από το σημείο εκείνο πέρασαν ορισμένοι από τους πλουσιότερους εμπόρους και τους αυλικούς του, αλλά όλοι απλά περπατούσαν γύρω από τον βράχο. Πολλοί μάλιστα κατηγορούσαν τον βασιλιά που δεν φρόντιζε να κρατά τον δρόμο καθαρό, αλλά κανείς δεν έκανε τίποτα για να βγάλει τον βράχο από τη μέση.

Κάποια στιγμή, πέρασε από εκεί ένας χωρικός που κουβαλούσε ένα φορτίο με λαχανικά. Πλησίασε τον βράχο, άφησε κάτω το φορτίο του και προσπάθησε να τον μετακινήσει στην άκρη του δρόμου. Μετά από πολύ κόπο, τελικά τα κατάφερε. Αφού πήρε ξανά το φορτίο, πρόσεξε ότι στο σημείο που ήταν πριν ο βράχος υπήρχε ένα πορτοφόλι. Το πορτοφόλι περιείχε πολλά χρυσά νομίσματα και ένα σημείωμα από τον βασιλιά που έγραφε ότι το χρυσάφι ανήκει σε εκείνον που θα μετακινούσε τον βράχο από τον δρόμο.

Ο χωρικός έμαθε κάτι που πολλοί από εμάς δεν καταλαβαίνουμε: κάθε εμπόδιο που παρουσιάζεται στη ζωή μας αποτελεί μια ευκαιρία για να γίνουμε καλύτεροι.

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΙΩΣΗΦ Ο ΒΑΤΟΠΕΔΙΝΟΣ: «ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΑΛΛΟ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΥΠΟ ΤΟΝ ΝΟΜΟ ΤΗΣ ΟΛΙΚΗΣ ΔΙΑΣΤΡΟΦΗΣ, ΚΑΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΔΩ, ΚΑΤΙ ΠΡΟΜΗΝΥΕΤΑΙ»

 Γέροντας Ιωσήφ ο Βατοπεδινός: «Είμαστε υπεύθυνοι, οι καιροί που ζούμε δεν είναι καλοί, δεν πάμε καλά, δεν είναι δυνατόν να συνεχίσει άλλο η κοινωνία υπό τον νόμο της ολικής διαστροφής, κάτι γίνεται εδώ, κάτι προμηνύεται».

ΗΡΑΚΛΗΣ ΡΕΡΑΚΗΣ: ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΑ Η ΠΡΟΘΕΣΗ ΑΠΟΛΥΣΗΣ ΤΩΝ ΙΕΡΕΩΝ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ

Απορριπτέα η πρόθεση απόλυσης των Ιερέων μας

από το Δημόσιο

Ηρακλής Ρεράκης, Καθηγητής Παιδαγωγικής – Χριστιανικής Παιδαγωγικής της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ

Κανείς νουνεχής πολίτης δεν υπάρχει, που να μην κατανοεί ότι πίσω από τη λεγόμενη πρόταση ή πρόθεση της Πολιτείας, που αφορά την απόλυση από το Δημόσιο των Ιερέων της Ορθόδοξης Εκκλησίας στη χώρα μας  κρύβεται στην ουσία μία ακόμη δίωξη και απαξίωση του πνευματικού χώρου της Ορθοδοξίας που εκείνοι εκφράζουν.

Η δίωξη αυτή αποτελεί μοναδικό φαινόμενο σε ολόκληρη την Ευρώπη και προέρχεται από την ανερμήνευτη εχθρότητα, που επιδεικνύει προς την ορθόδοξη παράδοση και κληρονομιά η σημερινή πολιτειακή αρχή η οποία, καθώς φαίνεται, εφαρμόζει ένα σχέδιο που επιδιώκει να μετατρέψει άρον - άρον την ορθόδοξη κοινωνία της Ελλάδος σε ουδετερόθρησκη είτε με την επιβολή των πολυθρησκειακών θρησκευτικών στα σχολεία, είτε με τις έμφυλες ταυτότητες είτε με την πρόθεση αποπομπής του Ιερού Κλήρου και ό, τι αυτός εκφράζει από τον Δημόσιο βίο. Η δολιότητα των υποσχέσεων της Πολιτείας φάνηκε άμεσα από το γεγονός ότι ούτε καν ανέμενε την απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας, αλλά, μαζί με την ανακοίνωση για την απόλυση των κληρικών από το Δημόσιο, ανακοίνωνε, παράλληλα, την προκήρυξη 10.000 νέων  διορισμών στις θέσεις των απολυθέντων κληρικών! Το τέχνασμα αυτό της πολιτείας, από τη μια πλευρά, να απολύει τους κληρικούς από το Δημόσιο, και, από την άλλη, να αναζητά στήριξη της απόφασής της σε απελπισμένους αδιόριστους, προσφέροντάς τους την ελπίδα ότι θα διοριστούν, αν απολυθούν οι κληρικοί, συνιστά άμεση πολιτική πρόκληση σύγκρουσης  και διχασμού κοινωνικών ομάδων εργαζομένων και, πιο συγκεκριμένα, σύγκρουση των αδιόριστων με τους Ιερείς και την Εκκλησία που διακονούν. Η πρόταση και πρόθεση συμφωνίας, που ανακοινώθηκε από τον Πρωθυπουργό για ο καλό των Ιερέων και μεταφέρεται μέσω του Μακαριωτάτου στην Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας για περαιτέρω συζήτηση και απόφαση συμβαίνει για πρώτη φορά, διότι, για πρώτη φορά, μόνιμοι δημόσιοι λειτουργοί, αντί να προάγονται, υποβιβάζονται και υποτιμούνται, με εντελώς αντισυνταγματικό και παράνομο τρόπο, σε ένα κατώτερο και αγνώστων στοιχείων εργασιακό καθεστώς. Η Πολιτεία, με την απαξιωτική στάση της, επιδεικνύει εμφανώς, όχι συμπάθεια και αναγνώριση, αλλά εμφανή περιφρόνηση και υποτίμηση έναντι γενικά της πνευματικής παρουσίας και του πνευματικού ρόλου του κατώτατου κλήρου. Ο Ιερέας, στην ελληνική παραδοσιακή κοινωνία, αποτελεί το μόνιμο και σταθερό στήριγμα του λαού μας, στις λύπες, στις χαρές, στις συμφορές, στις εκάστοτε υλικές και πνευματικές τους ανάγκες. Υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι στις ενορίες της χώρας μας, χριστιανοί και μη, τόσο στις πόλεις όσο και στα χωριά,  που βιώνουν τον δικό τους σταυρό με τόσες μόνιμες ή προσωρινές ή και αιφνίδιες δυσχέρειες και δυσκολίες, ποικίλου περιεχομένου, που η Πολιτεία ούτε καν τις γνωρίζει. Ο Ιερέας, όμως, είναι πάντοτε ο πρώτος που γνωρίζει και μαθαίνει προσωπικά αυτά τα προβλήματα.  Ειδικά τα τελευταία χρόνια οι κληρικοί είναι κυρίως εκείνοι που αντιμετώπισαν τις γνωστές και οξύτατες κοινωνικές επιπτώσεις της οικονομικής κρίσεως, συμβάλλοντας έτσι, μέσω του φιλάνθρωπου έργου των Ορθοδόξων Ενοριών, στη διατήρηση της κοινωνικής ειρήνης. Η ανίερη πρόταση αποπομπής των Ιερέων από το Δημόσιο, δείχνει, συμβολικά, μια εχθρική και μειωτική στάση έναντι των κληρικών και μια απαράδεκτη αγνωμοσύνη και αχαριστία απέναντι σε έναν κλάδο, που πρωταγωνίστησε στους αγώνες του έθνους μας για την ελευθερία της πατρίδας μας. Η Πολιτεία, με την πρόθεση που εξέφρασε να απολυθούν οι Ιερείς από το Δημόσιο και να ενταχθούν σε ένα αμφιβόλου εγκυρότητας και διάρκειας επιδοματικό καθεστώς, πέραν της οικονομικής και ασφαλιστικής οδύσσειας, που άδικα και απρόκλητα υποβάλλει τους κληρικούς και τις οικογένειές τους, εκφράζει, χωρίς αμφιβολία, μια υψηλού συμβολικού περιεχομένου απαράδεκτη υποτίμηση του πνευματικού ρόλου του Ιερού Κλήρου αλλά και ένα δείγμα απαξίωσης και αχαριστίας στην διαχρονική προς το έθνος μας προσφορά τους. Ο ελληνικός λαός είναι βέβαιο ότι ούτε συμφωνεί ούτε ακολουθεί την πολιτική του ηγεσία σε τέτοιες ακραίες ενέργειες.  Ελπίζουμε ότι, μετά και από τις έντονες αντιδράσεις που υπάρχουν, θα συνειδητοποιήσει την αδικία που ενέχει η πρότασή της για τους κληρικούς και θα την ανακαλέσει. Ελπίζουμε, επίσης, ότι η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας δεν θα αποδεχθεί αυτό το προσύμφωνο που  απαξιώνει το πνευματικό έργο των κληρικών που διακονούν την Εκκλησία μας.

http://thriskeftika.blogspot.com 

Ο ΑΓΙΟΣ ΜΗΝΑΣ- ΑΓΙΕ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΡΕΣΒΕΥΕ ΥΠΕΡ ΗΜΩΝ!

Στις 11 Νοεμβρίου, η Εκκλησία μας τιμά τον Άγιο Μεγαλομάρτυρα Μηνά, τον θαυματουργό. Είναι πολύ μεγάλος Άγιος καβαλάρης και η Εκκλησία μας τους μνημονεύει με αυτή την σειρά: Του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου, του Αγίου Δημητρίου του Μυροβλήτου, Μηνά του Θαυματουργού. .....Είναι πολύ θαυματουργός και τον επικαλούμαστε όταν χάνουμε κάτι, όταν θέλουμε μία υπόθεση να έχει καλή έκβαση και να πρεσβεύει για μας. Οι Μοναχοί και οι Μοναχές τον επικαλούνται συνέχεια. Ας τον παρακαλέσουμε να πρεσβεύει και να μεσιτεύει στον Κύριό μας, σε ότι δύσκολο περνάμε όλοι μας.