ΑΝ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ, ΑΡΧΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟΣ ΔΡΟΜΟΣ.

Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2018

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ


Απολυτίκιον. Ήχος δ’.

Κανόνα πίστεως, και εικόνα πραότητος, εγκρατείας διδάσκαλον, ανέδειξε σε τη ποίμνη σου, η των πραγμάτων αλήθεια δια τούτο εκτήσω τη ταπεινώσει τα υψηλά, τη πτωχεία τα πλούσια. Πάτερ Ιεράρχα Νικόλαε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

ΑΓΙΕ ΙΕΡΑΡΧΑ ΝΙΚΟΛΑΕ ΒΟΗΘΗΣΕ ΜΑΣ ΣΤΙΣ ΦΟΥΡΤΟΥΝΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ!

Άγιος Νικόλαος ο Θαυματουργός

Ο Άγιος Νικόλαος γεννήθηκε τον 3ο αιώνα μ.Χ. στα Πάταρα της Λυκίας, από γονείς ευσεβείς και πλουσίους και έδρασε την εποχή των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού (284 - 304 μ.Χ.), Μαξιμιανού (286 - 305 μ.Χ.) και Μεγάλου Κωνσταντίνου. 

Σε νεαρή ηλικία έμεινε ορφανός και κληρονόμος μιας μεγάλης περιουσίας. Αλλά ο Νικόλαος, εμπνεόμενος από φιλάνθρωπα συναισθήματα, διέθετε την περιουσία του για να ανακουφίζει άπορα, ορφανά, φτωχούς, χήρες, στενοχωρημένους οικογενειάρχες. Ένας μάλιστα, θα διέφθειρε τις τρεις κόρες του, προκειμένου να εξασφαλίσει χρήματα. Όταν το έμαθε αυτό ο Νικόλαος, μυστικά σε τρεις νύκτες εξασφάλισε την προίκα των τριών κοριτσιών, αφήνοντας 100 χρυσά φλουριά στην κάθε μία. Έτσι, οι τρεις κόρες αποκαταστάθηκαν και γλίτωσαν από βέβαιη διαφθορά. 

Στην συνέχεια αφιερώθηκε στον ασκητικό βίο, λόγω όμως της ξεχωριστής αρετής του τιμήθηκε, χωρίς να το επιδιώξει, αρχικά με το αξίωμα του Ιερέα στα Πάταρα και συνέχεια με το αξίωμα του αρχιεπισκόπου Μύρων. Από τη θέση αυτή καθοδηγούσε με αγάπη το ποίμνιό του και ομολογούσε με παρρησία την αλήθεια. Για το λόγο αυτό συνελήφθη από τους τοπικούς άρχοντες και ρίχτηκε στη φυλακή. 

Όταν όμως ανήλθε στον αυτοκρατορικό θρόνο ο Μέγας Κωνσταντίνος ελευθερώθηκαν όλοι οι χριστιανοί και έτσι ο Νικόλαος επανήλθε στο αρχιεπισκοπικό θρόνο. Μάλιστα έλαβε μέρος στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο, όπου ξεχώρισε για τη σοφία και την ηθική του τελειότητα. 

Ο Άγιος Νικόλαος ήταν προικισμένος και με το χάρισμα της θαυματουργίας με το οποίο έσωσε πολλούς ανθρώπους και όσο ήταν εν ζωή αλλά και μετά την κοίμησή του το 330 μ.Χ. Για παράδειγμα όταν κάποτε κινδύνευσε κάποιος στη θάλασσα - λόγω σφοδρών ανέμων - και επικαλέστηκε το όνομα του αγίου σώθηκε και μάλιστα ενώ βρισκόταν στη μέση του πελάγους βρέθηκε αβλαβής στο σπίτι του. Το θαύμα έγινε αμέσως γνωστό στην Πόλη και ο λαός προσήλθε αμέσως σε λιτανεία και αγρυπνία προκειμένου να τιμήσει το θαυματουργό Άγιο. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Αγίου στις 6 Δεκεμβρίου. 

Περί των Ιερών Λειψάνων του Αγίου

Ο τάφος του Αγίου Νικολάου στη Βασιλική του Μπάρι, ανοίχθηκε αναγκαστικά το 1953 μ.Χ., κατά την διάρκεια αναστηλωτικών εργασιών, την νύκτα της 5ης προς 6ης Μαΐου. Για τον σκοπό αυτό συγκροτήθηκε επιτροπή από τον Πάπα, με Πρόεδρο τον τότε Ρωμαιοκαθολικό Αρχιεπίσκοπο του Μπάρι Ερρίκο Νικόδημο, στην οποία ανατέθηκε η κανονική αναγνώριση των λειψάνων του τάφου. Παράλληλα ο αναγνωριστικός έλεγχος και η καταμέτρηση των οστών ανατέθηκε στον Καθηγητή της Ανατομίας στο Πανεπιστήμιο του Μπάρι Λουΐτζι Μαρτίνο και τον βοηθό του Γιατρό Αλφρέντο Ρουγγίερι. 

Τα Λείψανα μέσα στη λάρνακα έπλεαν σέ ένα διαυγές, άχρωμο και άοσμο υγρό, το οποίο είχε βάθος τρία περίπου εκατοστά. Η εξέταση του υγρού αυτού από τα Ινστιτούτα Χημείας και Υγιεινής του Πανεπιστημίου του Μπάρι απέδειξε, ότι επρόκειτο για καθαρό νερό, ελεύθερο από άλατα και στείρο από μικροοργανισμούς! Η έρευνα απέδειξε, ότι το υγρό αυτό προήρχετο από τις μυελοκυψέλες των σπογγωδών οστέων! 

Η τρίτη ιστορικά ανακομιδή έγινε την νύκτα της 7ης προς 8ης Μαΐου 1957 μ.Χ., με σκοπό νέα αναγνώριση, καταμέτρηση, ανατομική και ανθρωπολογική μελέτη, πριν την οριστική κατάθεση στην λάρνακα, μετά το πέρας των αναστηλωτικών εργασιών. Στην ιατρική ομάδα συμμετείχε την φορά αυτή και ο Γιατρός Λουΐτζι Βενέζια. Τα αποτελέσματα της ανθρωπολογικής εξετάσεως των Ιερών Λειψάνων υπήρξαν εντυπωσιακά. Διαπιστώθηκε, ότι ανήκαν σέ ένα και το αυτό άτομο και μάλιστα σε άνδρα που είχε ύψος 1.67 περίπου, τρεφόταν κυρίως με φυτικά προϊόντα και πέθανε σε ηλικία μεγαλύτερη των 70 ετών. Το άτομο αυτό ανήκε στην λευκή Ινδοευρωπαϊκή φυλή. 

Η κατάσταση ορισμένων οστών έδειξε ακόμη, ότι το άτομο στο οποίο ανήκαν, πρέπει να είχε υποφέρει πολύ κάτω από ιδιαίτερα δυσμενείς συνθήκες διαβίωσης, που του άφησαν σημάδια στην υπόλοιπη ζωή του. Η αγκυλωτική σπονδυλοαθρίτιδα και η διάχυτη ενδοκρανιακή υπερόστωση, πρέπει να κληρονομήθηκαν από κάποια υγρή φυλακή, όπου πέρασε αρκετά χρόνια της ζωής του και μάλιστα σε προχωρημένη ηλικία. 

Η ιχνογραφική ανάπλαση του προσώπου, με την μέθοδο της υπερσκελετικής αναπλάσεως των μαλακών μερών της κεφαλής, απέδωσε επίσης θεαματικά αποτελέσματα. Τα σχετικά ιχνογραφήματα που δημοσίευσε ο Καθηγητής Μαρτίνο, βρίσκονται σε συμφωνία με τις παλαιότερες απεικονίσεις του Αγίου, εκείνη της Αγίας Μαρίας της Πρώτης (στη Ρώμη, 8ος ή 9ος αιώνας μ.Χ.) και αυτή του Παρεκκλησίου του Αγίου Ισιδώρου, στον Ναό του Αγίου Μάρκου (στη Βενετία, ψηφιδωτό του 12ου αιώνα μ.Χ.). 

Δηλαδή, με τις εξετάσεις των Λειψάνων του Αγίου Νικολάου, πιστοποιήθηκε η γνησιότητά τους, αποδείχθηκε επιστημονικά η μυροβλυσία του και επίσης ότι η πάροδος του χρόνου δεν άμβλυνε την μνήμη των βασικών χαρακτηριστικών της μορφής του, όπως τα διέσωσε η Ορθόδοξη εικονογραφική παράδοση (πρόσωπο ασκητικό, ευγενικό, με αρμονικές αναλογίες, υψηλό και πλατύ μέτωπο, μεγάλα μάτια - ελαφρά βαθουλωτά - έντονα ζυγωματικά, φαλάκρα). (Βλ. Αντ. Μάρκου, «Τα Λείψανα του Αγ. Νικολάου Επισκόπου Μύρων της Λυκίας και οι ιστορικές τους περιπέτειες»·  

Περιοδικό «Ορθόδοξη Μαρτυρία» Λευκωσίας, φ. 44/1994, σελ. 98 - 106· αγγλική έκδοση από το Κέντρο Παραδοσιακών Ορθοδόξων Σπουδών Έτνας Καλιφορνίας, 1994). 

https://www.saint.gr

Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2018

ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΕ Η ΕΟΡΤΙΑ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΗΝ ΚΟΝΙΤΣΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΚΟΡΥΤΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟ

Ἑόρτια Ἐκδήλωση στὴν Κόνιτσα γιὰ τὴν Ἀπελευθέρωση
τῆς  Κορυτσᾶς ἀπὸ τὸν Ἑλληνικὸ στρατό
(21-22 Νοεμβρίου 1940)

Τὴν Κυριακὴ 25 Νοεμβρίου 2018 στὶς 6 τὸ ἀπόγευμα στὴν εὐρύχωρη Αἴθουσα Ἐκδηλώσεων τοῦ Γυμνασίου καὶ Γενικοῦ  Λυκείου Κονίτσης,
πραγματοποιήθηκε ἀπὸ τὴν Ἱερὰ  Μητρόπολη Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης  Ἐκδήλωση μνήμης γιὰ τὴν Ἀπελευθέρωση τῆς Κορυτσᾶς τῆς  Βορείου Ἠπείρου ἀπὸ τὸν Ἑλληνικὸ Στρατό (17:45 τῆς 22ας Νοεμβρίου 1940). Στὴν Ἐκδήλωση παρεβρέθησαν ὁ Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης κ. Ἀνδρέας, ὁ Δήμαρχος Κονίτσης κ. Ἀνδρέας Παπασπύρου, ὁ  Ἀντιδήμαρχος κ. Γεώργιος Καλλιντέρης, Δημοτικοὶ Σύμβουλοι, ἱερεῖς, καθηγητές καὶ καθηγήτριες, πλῆθος κόσμου  καὶπαιδιῶν ἀπ’ ὅλα τὰ σχολεῖα τῆς Κονίτσης, ἡ «Κιβωτὸς τοῦ Κόσμου», Βορειοηπειρῶτες καὶ ἄλλοι. 

Τὸ πρόγραμμα ξεκίνησε μὲ Ὕμνους ποὺ ἀπέδωσε ἡ Χορωδία  τῶν ἀνδρῶν μὲ τὴν ὀνομασία «Πᾶσαι αἱ ἐπουράνιαι δυνάμεις». Ἐναρκτήριο ψάλσιμο ἀκούστηκε τὸ Ἀναστάσιμον  Ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου τῆς Κυριακῆς (Πρώτου Ἤχου), καὶ στὴ συνέχεια τὸ Ἀπολυτίκιον τῆς Ἁγ. Αἰκατερίνης ποὺ ἑόρταζε ἐκείνη τὴν ἡμέρα καθὼς καὶ τὸ Ἀπολυτίκιον τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου ποὺ ἀποδίδονταν ἡ Ἑορτὴ τὴν ἴδια ἡμέρα. Ἐψάλησαν καὶ ἄλλοι ὕμνοι στὴν συνέχεια, ἀναφερόμενοι στὴν ἑορτὴ τῆς Παναγίας μας καὶ τῆς ἁγίας ἐνδόξου μεγαλομάρτυρος Αἰκατερίνης τῆς πανσόφου.  Ἀκολούθησε σύντομη (10΄) ἐμπεριστατωμένη ὁμιλία, μέσα ἀπὸ τὶς πηγὲς καὶ τὶς ἐφημερίδες τῆς ἐποχῆς τοῦ 1940, ἀπὸ τὸν Ἱστορικὸ κ. Δημήτριο Σκεύα, ποὺ μὲ ἁπλὸ, γλαφυρὸ καὶ  κατανοητὸ τρόπο ἀναφέρθηκε, ἀρχικά, στὴν ἑλληνικότητα τῆς Βορείου Ἠπείρου διαχρονικά, ἑστιάζοντας, στὴν συνέχεια  στὰ γεγονότα ποὺ ἀκολούθησαν στὴν Κατάληψη τῆς  Κορυτσᾶς ἀπὸ τὸν Ἑλληνικὸ Στρατὸ τὸ 1940. Δὲν έμεινε ὅμως ἕως ἐκεῖ ὁ ὁμιλητής, ἀλλὰ τόνισε πὼς πλέον τὰ γεγονότα δείχνουν ὅτι τὰ ἔγγραφα καὶ τὰ Πρωτόκολλα ποὺ ὑπεγράφησαν μεταξὺ Ἀλβανῶν καὶ Ἑλλήνων γιὰ μιὰ Αὐτόνομη Κυβέρνηση τῶν Βορειοηπειρωτῶν ἀποδεικνύονται ἀνίσχυρα καὶ ἀναποτελεσματικὰ γιὰ τὴν ἀσφάλειά τους, μὲ ἀποτέλεσμα μία λύση καὶ μόνο νὰ καταδείκνύεται ὡς ἐφικτή, ἡ Ἕνωση τῆς Βορείου Ἠπείρου μὲ τὴν μητέρα Ἑλλάδα. 
Ἡ Ἑορτὴ συνεχίστηκε μὲ τὸ Θεατρικὸ (3 σκηνὲς) ποὺ ἀναφερόταν στὴν κατάληψη τῆς Κορυτσᾶς ἀπὸ τὸν ἑλληνικὸ  στρατό. Τὰ παιδιὰ ὑποδυόμενα θαυμάσια τοὺς ρόλους τῶν στρατιωτῶν καὶ τῶν κατοίκων τῆς Κορυτσᾶς, συγκίνησαν, τόνωσαν τὸ ἐθνικὸ φρόνημα, μετέδωσαν μέσα ἀπὸ τὶς ὁμιλίες τῶν φαντάρων καὶ τὴν εὔθυμη διάθεση ποὺ ἐπικρατοῦσε τότε, καὶ τέλος ἐνθουσίασαν τὸ ἀκροατήριο ποὺ αὐθόρμητα ξέσπασε σὲ χειροκροτήματα. Παρουσιάστηκαν ἐπιπλέον στὸ ἀκροατήριο τρεῖς προβολές. Οἱ δύο μέσα ἀπὸ τὰ τραγούδια τῆς Σοφίας Βέμπω : «Βάζει ὁ Ντοῦτσε τὴν στολή του», καὶ «Πώ, πώ, τὶ ἔπαθε ὁ Μουσολίνι» καὶ ἡ τρίτη ἀναφερόμενη στὸν ἥρωα Βορ/τη Κων/νο Κατσίφα, τὸν προσφάτως βαναύσως δολοφονηθέντα ἀπὸ τοὺς Ἀλβανούς.  
Νέα τραγούδια τῆς Ἱ. Μητροπόλεως σχετικὰ μὲ τὸ Ἔπος τοῦ 40 καὶ τὴν Βόρειο Ἤπειρο ἀνέβασαν τὸ ἐθνικὸ θερμόμετρο τῆς ἐκδηλώσεως, ἀφοῦ συνοδεύονταν ἀπὸ πολλὰ μουσικὰ ὄργανα καὶ τὴν χορωδία τῶν μικρῶν τὴν ἐπωνομαζομένη «Ὁ Ἅγιος Κήρυκος». Διαβάστηκε ἕνα συγκινητικὸ κείμενο ποὺ περιγράφει τὴ ζωὴ καὶ τὴ θυσία τοῦ στρατιωτικοῦ ἱερέως καὶ  ἱεροκήρυκος Ἀρχιμανδρίτου , Χρυσοστόμου Τσοκώνα, ποὺ  σκοτώθηκε τὸ 1940 καὶ τὴν ἴδια ἡμέρα ποὺ ἐτελεῖτο ἡ  ἑορταστικὴ ἐκδήλωση στὴν Κόνιτσα (25 Νοεμβρίου). Ἕνα τραγούδι ἀπὸ τὴν χορωδία γιὰ τὸν «Νέο Πατροκοσμᾶ», τὸν Μητροπολίτη Δρυϊνουπόλεως Σεβαστιανὸ συγκίνησε καὶ ἔφερε ζωηρὲς ἀναμνήσεις στοὺς περισσοτέρους ἀπὸ τὸ ἀκροατήριο ποὺ τὸν εἶχαν γνωρίσει. Ἀκολούθησε ἕνα νέο τραγούδι τῆς Ἱ. Μητροπόλεως γιὰ τὴν Βόρειο Ἤπειρο. Ἀκούστηκε δημοσίως γιὰ πρώτη φορά. Τὸ πρῶτο μέρος τὸ τραγούδησε ντουέτο παιδιῶν τοῦ Γυμνασίου καὶ τὸ δεύτερο ποὺ ἦταν καὶ ζωηρότερο, χορεύτηκε ὡς τσάμικο ἀπὸ τὰ παιδιὰ τῶν Κατηχητικῶν φορῶντας τὶς ἀνάλογες Ἠπειρώτικες στολές. Σειρὰ τέλος, εἶχε τὸ γνωστὸ δημοτικὸ τραγούδι «Δέλβινο καὶ Τσαμουριά». Τὴν ὅλη ἐκδήλωση τὴν ἔκλεισαν χαιρετισμοὶ ἀπὸ διάφορες ἐθνικὲς καὶ Βορειοπειρωτικὲς ὀργανώσεις, ὁ κ. Δήμαρχος Κονίτσης καὶ ὁ  Σεβασμιώτατος. Ὁ Μητροπολίτης σὲ ὕφος ἔντονο μίλησε γιὰ τὰ ὕπουλα παιχνίδια ποὺ παίχθηκαν ἀλλὰ καὶ συνεχίζονται νὰ παίζονται σχετικὰ μὲ τὴν δολοφονία τοῦ Κων/νου Κατσίφα τόσο ἀπὸ Ἀλβανικῆς πλευρᾶς ὅσο, δυστυχῶς, καὶ ἀπὸ ἑλληνικῆς. Πλέον, τόνισε χαρακτηριστικά, ἡ Αὐτονομία, ποὺ ἦταν αἴτημα παλαιοτέρων καιρῶν, ἐτάφη. Μὸνη λύσις γιὰ τὸ Βορειοηπειρωτικὸ εἶναι ἡ Ἕνωσις. Ζήτω ἡ Ἕνωσις τῆς Βορείου Ἠπείρου μὲ τὴν μάνα Ἑλλάδα. Ἀκολούθησε ὁ Ἐθνικός μας Ὕμνος καὶ ἡ Ἐκδήλωση ἔκλεισε παὶρνοντας ὅλοι τὴν Ἐφημερίδα «Βορειοηπειρωτικὸν Βῆμα».

Χ. Ἱ. Ἀμαραντινὸς

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ ΙΕΡΕΜΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ ΤΩΝ ΙΕΡΕΩΝ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ
ΔΗΜΗΤΣΑΝΑ-ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΙΣ
Δημητσάνα, 1η Δεκεμβρίου 2018

ΣΕ ΣΥΝΑΞΗ ΙΕΡΕΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ 
ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ ΤΩΝ ΙΕΡΕΩΝ

Ἀγαπητοί Συμπρεσβύτεροι καί Συλλειτουργοί ἀδελφοί ἱερεῖς τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως,
1. Χαίρω καί εὐχαριστῶ τόν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό γιά τήν Σύναξή μας αὐτή μετά ἀπό μακρό διάστημα. Ἡ αἰτία ἦταν τό ὅτι βασανίστηκα ἀπό σωματική ἀσθένεια, ἀλλά εὐχαριστῶ τήν Κυρία Θεοτόκο γιά τό ὅτι μέ θεράπευσε καί παρέτεινε τήν ζωή μου γιά τήν μετάνοιά μου καί τήν διακονία μου στήν ἑρμηνεία τῆς Ἁγίας Γραφῆς. Γιατί, πατέρες, ἀλήθεια σᾶς λέγω, γι᾽ αὐτά τά δύο θέλω νά ζῶ.
Ἡ περίοδος κατά τήν ὁποία συναντώμεθα σέ ἱερατική Σύναξη δέν εἶναι καθόλου εὐχάριστη. Τά πράγματα τώρα εἶναι ἀκόμη χειρότερα ἀπό πρῶτα. Ἐνῶ ἡ κρατοῦσα Κυβέρνηση ψήφισε ὡς νόμο τήν συμβίωση τῶν ὁμοφυλοφίλων, τήν ἀναδοχή παιδιῶν σέ πρόσωπα τοῦ ἰδίου φύλου καί τήν δυνατότητα ἀλλαγῆς φύλου κ.ἄ., θέλει τώρα νά ἀλλάξει καί τήν παράδοση τοῦ Ἔθνους μας καί νά κάνει τήν ὀρθόδοξη πατρίδα μας ἄθρησκη. Ἀλλά δέν κρεμάστηκε ὁ δικός μας Πατριάρχης Γρηγόριος ὁ Ε´ καί δέν ἔχυσαν τό αἷμά τους οἱ ἀγωνιστές τοῦ ᾽21 γιά μιά τέτοια πατρίδα, ὅπως θέλουν νά τήν κάνουν οἱ σημερινοί κυβερνῶντες. Ὁ δικός μας Κολοκοτρώνης – γιατί Πελοποννήσιος ἦταν – εἶπε στήν νεολαία πάνω στήν Πνύκα: «Ὅταν πιάσαμε τά ὅπλα γιά τόν ἀγώνα, εἴπαμε:“Πρῶτα ὑπέρ πίστεως καί ἔπειτα ὑπέρ πατρίδος”»!

2. Οἱ σήμερον κυβερνῶντες θέλουν νά τροποποιήσουν τό Σύνταγμα καί, ἐνῶ μέν διατηροῦν τήν ἀρχή του, τήν ἐπίκληση τῆς Ἁγίας Τριάδος, ὅμως στό ἄρθρο 3, πού λέγει ὅτι «ἡ ἐπικρατοῦσα θρησκεία στήν Ἑλλάδα εἶναι ἡ θρησκεία τῆς Ἀνατολικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ», προτάσσουν μέ τήν τροποποίησή τους τήν φράση, «ἡ ἑλληνική πολιτεία εἶναι θρησκευτικά οὐδέτερη». Ἡ φράση αὐτή, ἀγαπητοί πατέρες μου, εἶναι λίαν ἐπικίνδυνη. Αὐτό τό ἐδήλωσα καί στήν Ἱερά Σύνοδο, τῆς Ὁποίας εἶμαι μέλος. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ἐζήτησε τήν θέση μας ἐπί τοῦ τροποποιηθέντος Συντάγματος καί μάλιστα γραπτῶς. Ἐγώ, ἐνῶ ἐξέφρασα πρῶτα τήν εὐαρέσκειά μου, γιατί διατηρεῖται στό Σύνταγμα τό πρῶτο ἄρθρο του, στό ὁποῖο ὁμολογεῖται πίστη στήν Ἁγία Τριάδα, ὅμως ἐξέφρασα ἔπειτα τήν ἀπαρέσκειά μου, τήν ἀντίθεσή μου καί τόν φόβο μου γιά τήν τροποποίηση στό ἄρθρο 3, γιατί θεωρῶ ὡς ἐπικίνδυνη τήν διαφημιζόμενη «θρησκευτική οὐδετερότητα» καί ὕποπτη τήν ἔκφραση αὐτή, ἐπειδή αὐτή, μαζί μέ τά ἄλλα, θά φέρει καί τήν παύση τῶν μισθῶν τῶν ἱερέων. Τώρα δέ, μετά ἀπό περισσότερη σκέψη, ἔτσι ὅπως ἔκαναν τό Σύνταγμα, θά ἤθελα νά μήν ὑπάρχει οὔτε στό πρῶτο ἄρθρο ἡ ὁμολογία στήν Ἁγία Τριάδα. Γιατί εἶναι ἐμπαιχτικό πρός τόν Θεό νά ὁμολογοῦμε μέν ἀρχικά πίστη στήν Ἁγία Τριάδα καί λίγο παρακάτω νά τό καταργοῦμε αὐτό καί νά μιλᾶμε γιά θρησκευτική οὐδετερότητα. Μή παίζουμε ἐν οὐ παικτοῖς!
Ἡ ἔκφραση «θρησκευτική οὐδετερότητα» δέν σημαίνει τήν ἀνεξιθρησκεία, ὥστε νά ποῦν προφασιζόμενοι οἱ δημιουργοί τῆς ἔκφρασης αὐτῆς ὅτι τήν συνέθεσαν ἀπό σεβασμό πρός τούς ἑτεροθρήσκους. Οἱ θρησκευτικές ἐλευθερίες τῶν ἑτεροδόξων προστατεύονται ἀπό τό ἄρθρο 13 τοῦ Συντάγματος. Γιατί βεβαίως εἶναι ἐλεύθερος ὁ καθένας νά πιστεύει ὅ,τι θέλει, νά πιστεύει καί μία πέτρα ἀκόμη γιά Θεό. Ἀλλά ἡ ἔκφραση «θρησκευτική οὐδετερότητα» σημαίνει καθαρά ὅτι θέλουν νά πᾶνε τόν λαό γιά τήν ἀθεΐα. Καί τό ὅτι «ἐπικρατοῦσα θρησκεία» στήν Ἑλλάδα εἶναι ἡ Ὀρθόδοξη πίστη, ὅπως γράφει τό Σύνταγμα, ποῦ πάει αὐτό; Ἆ! Αὐτό τό «ἐπικρατοῦσα», μέ τήν θρησκευτική τώρα οὐδετερότητα, ἔχει ἄλλη ἑρμηνεία κατά τούς διαστρεβλωτές. Σημαίνει ὅτι ἦταν κάποτε στήν Ἑλλάδα ἡ Ὀρθόδοξη πίστη ἐπικρατοῦσα θρησκεία, ἤ σημαίνει ὅτι, ἄν καί ἐπικρατοῦσα θρησκεία στήν Ἑλλάδα φαίνεται νά εἶναι ἡ Ὀρθοδοξία, ὅμως στήν πραγματικότητα ἔχουμε «θρησκευτική οὐδετερότητα»!
Ἀλλά τό τί σημαίνει στά πράγματα, σεβαστοί πατέρες, ἡ λεγόμενη «θρησκευτική οὐδετερότητα» θά φανεῖ καθαρά ἀπό αὐτά πού θά μᾶς συμβοῦν. Ἐάν ἐφαρμοσθεῖ στήν πατρίδα μας ἡ «θρησκευτική οὐδετερότητα», τότε θά καταργηθοῦν σ᾽ αὐτήν ὅλα ὅσα σχετίζονται μέ τήν πίστη μας. Ἀναφέρω μερικά, λόγου χάριν: Θά καταργηθεῖ ἡ ἀργία τῶν Χριστουγέννων καί τῆς Παναγίας. Θά βγοῦν οἱ εἰκόνες ἀπό τά Σχολεῖα, τά Νοσοκομεῖα καί τίς ἄλλες Δημόσιες ὑπηρεσίες. Δέν θά ἐμφανίζεται ἡ Ἐκκλησία στίς Ἔνοπλες Δυνάμεις καί τά Σώματα Ἀσφαλείας μέ προστάτες ἁγίους σ᾽ αὐτά. Καί τό ἄλλο, τό πιό ἐπίμαχο γιά μᾶς θέμα, θά παύσουν οἱ μισθοί τῶν ἱερέων! Γι᾽ αὐτό τό θέμα, θά ἤθελα νά πῶ περισσότερα.

3. Πατέρες! Ὅλοι σχεδόν οἱ Ἱεράρχες ὑπεστηρίξαμε στήν Ἱεραρχία οἱ μισθοί τῶν ἱερέων νά μείνουν ἄθικτοι καί οἱ ἱερεῖς νά πληρώνονται ἀπό τό κράτος, ὅπως μέχρι τώρα. Ἀλλά προσωπικά αὐτό πού ὑπεστήριξα καί σᾶς ὑπόσχομαι ὅτι θά τό ὑποστηρίζω μαζί μέ τούς ἄλλους ἀδελφούς Ἱεράρχες, ἐμένα δέν μέ ἀναπαύει. Δέν μέ ἀναπαύει οὔτε πνευματικά οὔτε θεολογικά. Ἀκοῦστε, γιά νά ἐξηγηθῶ: Κατά πρῶτον δέν μοῦ ἀρέσει αὐτό τό «ξύπνισμα» τῶν ἱερέων τώρα πού θίχθηκαν οἱ μισθοί. Ὅταν τό κράτος θέσπιζε τούς ἐλεεινούς καί ἄθλιους νόμους περί ὁμοφυλοφίλων, περί ἀλλαγῆς φύλου κ.ἄ., ὅταν τό κινδυνευόμενο ἦταν καί εἶναι ἡ πίστη ἀπό τίς διάφορες αἱρέσεις, πού ὁλοέν πληθύνονται, τότε δέν σᾶς εἶδα, πατέρες, νά ταράσσεσθε καί νά διαμαρτύρεσθε, ἀλλά εἴχατε πλήρη ἀπάθεια στά συμβαίνοντα. Γι᾽ αὐτό, καλά νομίζω μᾶς λέγουν στά διαδίκτυα ὅτι κάνουμε ἀγώνα «γιά τήν περιουσία», γιά τούς μισθούς μας, δηλαδή, καί ὄχι γιά τήν «οὐσία», πού εἶναι ἡ πίστη μας.
Ἔπειτα δέν μοῦ ἀρέσει ἡ ἔκφραση μερικῶν, ὁ ἱερεύς νά θεωρεῖται ὡς «δημόσιος ὑπάλληλος». Ὄχι, ὁ ἱερεύς εἶναι Λειτουργός τοῦ Ὑψίστου! Γι᾽ αὐτό καί δέν παύεται ἀπό τήν ἱερή του διακονία μετά ἀπό μερικά χρόνια ὑπηρεσίας, ὅπως οἱ δημόσιοι ὑπάλληλοι, ἀλλά εἶναι διά παντός ἱερεύς τοῦ Χριστοῦ μέχρι τόν θάνατό του, ἀλλά καί μετά τόν θάνατό του, στό οὐράνιο Θυσιαστήριο! Μέ τό ἱερώτατο καί ὑψηλότατο λοιπόν λειτούργημα τῆς ἱερωσύνης δέν συνδέεται ὁ μισθός. Ἀλλά πῶς θά ζήσει ὁ ἱερεύς; Θά τό φροντίσει ἡ Ἐκκλησία αὐτό μέ δική Της μέριμνα.
Ἀκοῦστε, πατέρες: Δώδεκα ἦταν οἱ φυλές τοῦ Ἰσραήλ στήν Παλαιά Διαθήκη, ἀλλά κλῆρο γῆς ἔλαβαν μόνον οἱ ἕνδεκα φυλές. Ἡ φυλή τοῦ Λευΐ, ἡ ὁποία θά ἱεράτευε τόν Κύριο, δέν ἔλαβε κλῆρο γῆς, γιατί αὐτή ἔλαβε τήν πιό ἐκλεκτή κληρονομία, τόν Θεό. Γι᾽ αὐτό καί οἱ ἱερεῖς λέγονται «κληρικοί»! Πῶς θά ζοῦσαν ὅμως οἱ λευΐτες ἱερεῖς; Οἱ ἄλλες ἕνδεκα φυλές ὑποχρεοῦντο νά δώσουν τό ἕνα δέκατον ἀπό τά ὑπάρχοντά τους γιά τήν διατροφή τῶν ἱερέων τους. Αὐτός εἶναι ὁ τρόπος «μισθοδοσίας» τῶν ἱερέων κατά τήν Παλαιά Διαθήκη καί αὐτός ὁ τρόπος εἶχε τήν συνέχειά του καί στήν Καινή Διαθήκη. Οἱ χριστιανοί φρόντιζαν γιά τήν διατροφή τῶν ποιμένων τους.
Ἀλλά τά πράγματα ἄλλαξαν στήν Παλαιά Διαθήκη πρῶτα, ὅταν ὁ βασιλεύς ἔλαβε αὐτός τά ἱερά προσκυνήματα καί τά ἔκανε «βασιλικά ἱερά» καί διώριζε αὐτός τούς ἱερεῖς σ᾽ αὐτά. Οἱ ἱερεῖς τότε ἔγιναν μισθωτοί τοῦ βασιλέως καί κήρυτταν κατά τήν εὐαρέσκειά του καί ὄχι κατά τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ἐδῶ ἔχουμε τώρα τούς καυστικούς λόγους τῶν προφητῶν ἐναντίον τῶν ἱερέων, γιατί χάριν ὑλικῶν συμφερόντων νόθευαν τόν λόγο τοῦ Θεοῦ. Θά μοῦ δοθεῖ εὐκαιρία ἄλλοτε νά σᾶς ἀναφέρω φοβερές περικοπές τῶν προφητῶν κατά τῶν χρηματιζομένων αὐτῶν ἱερέων τοῦ Ἰσραήλ.
Τέλος πάντων, μέ τό θέμα αὐτό! Ἐγώ πάντως, πατέρες, παρά αὐτά πού σᾶς λέγω, σᾶς ἐπαναλαμβάνω ὅτι στήν Ἱεραρχία συνηγοροῦσα μέ ὅλο τό πλῆθος τῶν Ἱεραρχῶν νά παραμείνει ἄθικτος ὁ τρόπος μισθοδοσίας τῶν ἱερέων, νά γίνεται δηλαδή ὅπως γίνεται μέχρι τώρα. Καί αὐτό θά κάνω καί στό ἑξῆς. Ἀλλά κάτι ἄλλο, θέλω νά σᾶς πῶ τώρα. Ἀφοῦ ὑποστηρίξαμε οἱ ἱερεῖς νά ἀμείβονται ὡς οἱ δημόσιοι ὑπάλληλοι, πρέπει καί αὐτοί νά ἐργάζονται ὅπως ἐκεῖνοι καί ἀκόμη περισσότερο βέβαια, γιατί γιά τόν ἱερέα δέν ὑπάρχουν ὡράρια. Ὁ ἱερέας θά ξυπνήσει καί τήν νύκτα γιά νά κοινωνήσει τήν γιαγιά πού πεθαίνει. Καί ὑπάρχουν ἱερεῖς, εὐλαβέστατοι καί φιλότιμοι, πού τούς πολυσέβομαι, ἱερεῖς οἱ ὁποῖοι ἐργάζονται φιλότιμα καί ἐξαντλητικά στήν ἱερή τους διακονία. Ἀλλά ὑπάρχουν καί κάποιοι ὀκνηροί ἱερεῖς, οἱ ὁποῖοι ἐμφανίζονται στό ποίμνιό τους μόνο γιά μία κυριακάτικη Λειτουργία. Γι᾽ αὐτό, γιά τήν ραθυμία μας αὐτή στά λειτουργικά καί ποιμαντικά μας ἱερά καθήκοντα καί τήν ἁμαρτωλότητά μας γενικά, βλέπω ὡς τιμωρία Θεοῦ ἐναντίον μας τίς ἀκουόμενες ἀπειλές γιά κοπή μισθῶν καί τά ἄλλα καί τά ἄλλα. Θά πρέπει νά θυμᾶστε πού σᾶς ἔλεγα ὅτι, ὅπως στήν Παλαιά Διαθήκη ὁ Θεός χρησιμοποίησε τόν εἰδωλολάτρη Ναβουχοδονόσορα γιά νά κτυπήσει τόν λαό Του τόν Ἰσραήλ, ἔτσι καί σέ μᾶς ὁ Θεός θά χρησιμοποιήσει τόν πρωθυπουργό Τσίπρα, πού εἶπε ὅτι δέν πιστεύει στόν Θεό, γιά δική μας τιμωρία.

4. Δυό λόγια ἀκόμη καί τελειώνω. Πατέρες, μήν τρομάζουμε ἀπό τά συμβαίνοντα σήμερα, ἀλλά πρέπει νά ὑπολογίσουμε ὅτι μπορεῖ νά φθάσουμε, εἴτε ἐμεῖς εἴτε τά παιδιά μας, σέ ἐποχή, ὅπως οἱ πρῶτοι χριστιανοί ἐπί Νέρωνα καί Διοκλητιανοῦ, οἱ ὁποῖοι διώκονταν. Τότε οἱ ἱερεῖς δέν ἔπαιρναν μισθό ἀπό τήν κρατική μηχανή καί τά παιδιά τῶν χριστιανῶν δέν διδάσκονταν στά σχολεῖα ὁμολογιακό μάθημα γιά τήν πίστη τους. Ἡ Ἐκκλησία μας ἦταν διωκομένη. Καί ὅμως! Ἀπό αὐτή τήν διωκομένη Ἐκκλησία βγῆκαν ἅγιοι. Ἀπό αὐτή τήν Ἐκκλησία ἔχουμε ἅγιο Δημήτριο, ἁγία Βαρβάρα, ἁγία Παρασκευή καί ἅγιο Γεώργιο. Ὅσα λοιπόν, φοβερά καί τραγικά, ἐπιτρέπει ὁ Θεός νά συμβαίνουν στά χρόνια μας, μπορεῖ νά τά δοῦμε καί ὡς θεῖο σχέδιο,·ὅτι ὁ Θεός θέλει νά κάνει τήν Ἐκκλησία μας διωκομένη, γιά νά ἀναδειχθεῖ καί στά χρόνια μας δοξασμένη. Ναί! Ὅταν ἡ Ἐκκλησία διώκεται γίνεται ἡρωϊκή καί ἔνδοξη. Ὅταν παύει νά διώκεται, χάνει κάτι ἀπό τήν δόξα Της! Ζήσαμε χρόνια εἰρήνης καί καλοζωΐας μέ τά λεπτά μας καί τά τυχερά μας. «Διάλειμμα» ἦταν αὐτό, ὅπως τό ἔλεγε ὁ πατήρ Αὐγουστῖνος. Καί κράτησε πολύ τό διάλειμμα. Ἄς ἑτοιμαζόμαστε τώρα μέ προσευχή καί ἄσκηση γιά διωγμούς καί γιά μαρτύριο ἀκόμη. Ὅπως εἶπα καί στήν Ἱερά Σύνοδο, ὡς μέλος Αὐτῆς, σέ ἕνα σύντομο λογίδιό μου, «ὁ Θεός μπορεῖ νά θέλει καί τώρα νά κάνει τήν Ἐκκλησία Του διωκομένη καί νά ἀφήσουμε τόν Θεό νά κάνει τήν δουλειά Του»!

† Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας