ΑΝ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ, ΑΡΧΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟΣ ΔΡΟΜΟΣ.
Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2019
Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 2019
Η ΤΑΦΗ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΣΙΑΤΙΣΤΗΣ ΠΑΥΛΟΥ
Στη γη της Μακεδονίας
ενταφιάστηκε σήμερα ο μακαριστός Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης κυρός
Παύλος. Πλήθος Ιεραρχών και κόσμου βρέθηκε στην Σιάτιστα για το ύστατο χαίρε
στον Ιεράρχη που η φωνή του διέγειρε τα πλήθη και μιλούσε από καρδιάς.
Της
Εξοδίου Ακολουθίας προεξήρχε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος
Ιερώνυμος. Στο Ιερό Ναό βρέθηκαν οι Μητροπολίτες Λαρίσης κ. Ιερώνυμος, Γρεβενών
κ. Δαβίδ, Χαλκίδος κ. Χρυσόστομος και ο Αυλώνος κ. Χριστόδουλος. Από την
Εκκλησία της Αλβανίας ο Μητροπολίτης Κορυτσάς κ. Ιωάννης. Επίσης, οι Ναυπάκτου
κ. Ιερόθεος, Γουμενίσσης κ. Δημήτριος, Κιλκισίου κ. Εμμανουήλ, Εδέσσης κ. Ιωήλ,
Καλαμαριάς κ. Ιουστίνος, Ταμασού κ. Ησαΐας από την Εκκλησιά της Κύπρου , Πατρών
κ. Χρυσόστομος, Πρεβέζης κ. Χρυσόστομος, Θεσσαλιώτιδος κ. Τιμόθεος, Βεροίας κ.
Παντελεήμων, Χαλκίδος κ. Χρυσόστομος, Κορίνθου κ. Διονύσιος, Δημητριάδος κ.
Ιγνάτιος, Κασσανδρείας κ. Νικόδημος, Αμορίου κ. Νικηφόρος, Μαρωνείας
Παντελεήμων, Θερμών Δημήτριος, Φιλίππων κ. Στέφανος, Τρίκκης κ. Χρυσόστομος, Αιτωλίας
κ. Κοσμάς, Βρυούλων κ. Παντελεήμων, Φλωρίνης κ. Θεόκλητος, Λαγκάδα κ. Ιωάννης,
Νέας Ιωνίας κ. Γαβριήλ, Σταγών κ. Θεόκλητος, Ξάνθης κ. Παντελεήμων, Μαρωνείας
κ. Παντελεήμων, Καρπενησίου κ. Γεώργιος, ο Αμαθούντος Νικόλαος από την Εκκλησία
της Κύπρου, ο Επίσκοπος Θεσπιών Συμεών και ο Κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής
Θεσσαλονίκης Θεόδωρος Γιάγκου.
Ομιλητές στην Εξόδιο Ακολουθία ήταν ο
εκπρόσωπος του οικουμενικού πατριάρχου, Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης κ
Παύλος, ο Αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος Επίσκοπος
Μεθώνης κ. Κλήμης, ως εκπρόσωπος της Συνόδου, ο Τοποτηρητής της Μητροπόλεως
Σισανίου και Σιατίστης Μητροπολίτης Καστοριάς κ. Παύλος, ο Πρωτοσύγκελλος της
Μητροπόλεως Αρχιμ Εφραίμ Τριανταφυλλοπουλος, η καθηγουμένη της Ι.Μ. Παναγίας
Μικροκάστρου Γερόντισσα Θεολογία, ο Περιφερειάρχης Δυτικής Μακεδονίας, κ.
Θεόδωρος Καρυπίδης, ο Δήμαρχος Βοΐου κ. Δημήτριος Λαμπρόπουλος, ο Δήμαρχος
Άργους Ορεστικού κ. Παναγιώτης Κεπαπτσόγλου, εκ μέρους των Μακεδονικών
Σωματείων ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων
Μακεδόνων, κ.Γεώργιος Τάσιο και εκ μέρους των Νέων τις Σιάτιστας η κ. Δήμητρα
Καραμπατζιά.
Δείτε φωτογραφίες από το Διεθνές Πρακτορείο
Εκκλησιαστικών Ειδήσεων «ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ» (Ραφαήλ Γεωργιάδης)
Δείτε περισσότερες φωτογραφίες στο Βήμα Ορθοδοξίας
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΙΑΤΙΣΤΗΣ ΠΑΥΛΟΣ: Ο ΧΡΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΧΩΡΑΦΙ, ΠΟΥ ΚΑΘΩΣ ΕΜΕΙΣ ΠΕΡΠΑΤΑΜΕ ΡΙΧΝΟΥΜΕ ΣΠΟΡΟΥΣ!
Μητροπολίτης
Σισανίου καί Σιατίστης Παύλος: Ο χρόνος είναι ένα χωράφι, που καθώς εμείς
περπατάμε ρίχνουμε σπόρους. Τα λόγια μας, οι πράξεις μας, οι ενέργειές μας,
είναι ο σπόρος που πέφτει μέσα στο χώμα. Εάν γυρίσουμε πίσω και κοιτάξουμε,
μετά τρόμου θα αναγνωρίσουμε το έργο μας. Τί θα έχει φυτρώσει στη ζωή μας; Ό,
τι έχουμε σπείρει. Και γι’ αυτό, κάποια στιγμή συναντάμε τις δυσκολίες, τον
πόνο και την αποτυχία.
Τρίτη 15 Ιανουαρίου 2019
Ο ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΣΙΑΤΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΣΙΣΑΝΙΟΥ ΠΑΥΛΟΣ ΠΡΟΕΙΔΕ ΤΗΝ ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΟΥ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΠΡΙΝ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΗ
Αναφέρει προσκυνητής που
κοινώνησε τελευταία φορά από τα χέρια του.
"Αισθανόμαστε δίπλα του
όταν τον πλησιάζουμε τόση συγκίνηση και χάρη. Είπε φέτος ο Λαρίσης του χρόνου εγώ. Ο Λαρίσης κοιμήθηκε τον
Ιούλιο.
Οι μοναχές τον παρακαλούσαν να
πάει στο γιατρό. Σας παρακαλούμε Σεβασμιώτατε να προσέχετε την υγεία σας.Έχετε
τόσες κουρές μοναχών να κάνετε.
Δεν θα τις κάνω εγώ ο επόμενος
θα τις κάνει είπε.
Είχε μεγάλη αγάπη στον Όσιο
Δαβίδ Ευβοίας και στον Όσιο Ιάκωβο Τσαλίκη. Λίγες μέρες πριν πεθάνει πέρασε
από τη μονή Οσίου Δαβίδ χαιρέτησε τους Αγίους του και πήγε σπίτι του στην
Χαλκίδα όπου απεβίωσε. Όλοι οι ιερείς και οι μοναχές τον υποδέχτηκαν με δάκρυα στα
μάτια. Τον λάτρευαν όλοι. Στην τελευταία του λειτουργία με τον Μητροπολίτη Χαλκίδος
στο τέλος της Λειτουργίας είπε:
στο τέλος της Λειτουργίας είπε:
– Φεύγω Χρυσόστομε
Ο Επίσκοπος Χρυσόστομος έκλαιγε
ασταμάτητα.
Αποκάλυψη Χρυσοστόμου: Ο μακαριστός Παύλος γνώριζε
ότι θα αναχωρούσε.
Έκλαψε όλη η εκκλησία στη Χαλκίδα.
Μία είδηση που
σκόρπισε θλίψη σε όλη τη Χαλκίδα γιατί όλοι γνώριζαν τον Μητροπολίτη Σισανίου
και Σιατίστης Παύλο, αφού καταγόταν από εδώ και ερχόταν πολύ συχνά στην
γενέτειρά του πόλη.
Ένας αιφνιδιαστικός
θάνατος, βρέθηκε χθες βράδυ χωρίς να έχει τις αισθήσεις του από συγγενικό του
πρόσωπο μέσα στο σπίτι του. Μεταφέρθηκε αμέσως στο νοσοκομείο Χαλκίδας όπου
διαπιστώθηκε ο θάνατός του. Όλα αυτά έγιναν από 9 μέχρι 10 το βράδυ.
Πριν από λίγη ώρα
στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό της Αγίας Παρασκευής Χαλκίδος έφτασε το ιερό του
σκήνωμα, το οποίο θα παραμείνει μέχρι το πρωί και από εκεί θα αναχωρήσει
με πομπή για την Σιάτιστα.
Πλήθος κόσμου
παραβρέθηκε για να τον αποχαιρετήσει. Όλοι με δάκρυα στα μάτια είχαν να
πουν έναν λόγο αγάπης προς το πρόσωπό του. Ήταν ένας Ιερέας με πύρινο
λόγο, όπως είπαν, που δεν δίσταζε να μιλά με παρρησία για τα εθνικά θέματα και
όχι μόνο.
Αδελφός και φίλος εν Κυρίω του Μητροπολίτη Χαλκίδας κου Χρυσοστόμου, ο
οποίος δεν έκρυψε την συγκίνησή του από το Ιερό Βήμα κατά το αποψινό τρισάγιο.
Με δάκρυα στα μάτια
αποκάλυψε ότι πριν από δύο ημέρες από την εορτή της επετείου του ιδίου (13
Νοεμβρίου 2018), ο μακαριστός Παύλος τον κοίταξε στα μάτια και του είπε: «Εγώ είμαι υπό αναχώρηση!». Και
όχι μόνο αυτό, αλλά τον Σεπτέμβρη, σε μία περιοδεία του στην Εύβοια, τον είχε
προειδοποιήσει και του είχε πει ότι «αισθάνεται πως αποχαιρετά τους τόπους απ’ όπου μόλις πέρασε».
ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΙΣΑΝΙΟΥ ΚΑΙ ΣΙΑΤΙΣΤΗΣ Κ. ΠΑΥΛΟΣ : «Η ΠΡΩΤΗ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΜΟΥ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΙΑΚΩΒΟ ΤΣΑΛΙΚΗ»
«Η
πρώτη συγκλονιστική μου εμπειρία με τον άγιο Ιάκωβο ήταν την 1η Νοεμβρίου του
1973, ημέρα της εορτής του Οσίου Δαυίδ. Είχα
χειροτονηθεί ήδη διάκονος και είχα εγκατασταθεί στο Μαντούδι του νομού Ευβοίας.
Εκείνη την ημέρα,
καθώς πήγαινα στο Μοναστήρι του Οσίου Δαυίδ, ο οδηγός του ταξί μου διηγήθηκε με
δέος μια μοναδική μαρτυρία. Κάποτε πήγαινε στο μοναστήρι με μια γυναίκα που
είχε τα ρούχα του άρρωστου παιδιού της. Ξαφνικά, λίγο πριν από το μοναστήρι, το
αυτοκίνητο χάλασε και αναγκάστηκαν να προχωρήσουν με τα πόδια, ώσπου συνάντησαν
τον πατέρα Ιάκωβο πάνω σε ένα μουλάρι, και δεν τους άφησε να τον καθυστερήσουν,
διότι, όπως τους είπε, έπρεπε να πάει εν τάχει στα Δαμνιά, περίπου μία ώρα
δρόμο, για να κοινωνήσει έναν ετοιμοθάνατο.
Σε λίγα λεπτά όμως, όταν έφτασαν στο μοναστήρι και μπήκαν να
προσκυνήσουν, βρέθηκαν αντιμέτωποι με κάτι πραγματικά αξιοθαύμαστο. Ο γέροντας
έβγαινε από το Ιερό. Δεν πίστευαν στα μάτια τους. Αμέσως τον ρώτησαν αν όντως
τον συνάντησαν πριν από λίγο και αν είχε πραγματικά πάει μέχρι τα Δαμνιά.
Στην καταφατική του
απάντηση εξέφρασαν την απορία τους πώς είναι δυνατόν να επέστρεψε τόσο γρήγορα,
και εκείνος τους είπε:
“Αυτά, παιδιά μου, είναι του Θεού πράγματα”» αναφέρει ο σεβασμιότατος και συνεχίζει τη διήγησή του:
«Οταν έφτασα στο
μοναστήρι, είχα έναν μικρό διαπληκτισμό μαζί του, διότι εγώ επέμενα να φιλήσω
το χέρι του και εκείνος το δικό μου, και μάλιστα δικαιολογήθηκε λέγοντας: “Εγώ, παιδί μου, έμαθα από τους
γονείς μου να σέβομαι τους ιερείς”, αλλά ευθύς του απάντησα:
“Μα, γέροντα, εσείς είστε
ιερέας και εγώ διάκονος”.
Ωστόσο μου φίλησε το
χέρι, φίλησα και εγώ το δικό του, και μου είπε:
“Τώρα είσαι καλός μοναχός, που έκανες υπακοή”.
Κάπως έτσι άρχισε μια
εικοσαετής σχέση, με τακτικές επικοινωνίες εβδομαδιαίως, και μου δόθηκε η
ευκαιρία μετά την κοίμησή του να συνειδητοποιήσω κάποια πράγματα που τότε
έβλεπα, αλλά δεν τα καταλάβαινα».
Ο Μητροπολίτης
Σισανίου επισημαίνει: «Ο Αγιος Ιάκωβος ζούσε
στο μοναστήρι, αλλά ένιωθες ότι είναι αλλού. Ζούσε μαζί με τους Αγίους. Ζούσε
όντως τη Βασιλεία του Θεού επί της γης, αυτή που πραγματοποιείται στη θεία
λειτουργία». Και προσθέτει: «Ο
γέροντας είχε πολλές φορές εμπειρίες θεοφάνειας, αγγελοφάνειας και αγιοφάνειας.
Ολα αυτά για τον ίδιο ήταν φυσικά».
Επιπλέον,
υπογραμμίζει στην «Ορθόδοξη Αλήθεια» ότι βίωσε θαυμαστές εμπειρίες με τον Αγιο
και τώρα μπορεί να τις εκτιμήσει περισσότερο. «Πλέον
καταλαβαίνω ότι ο άνθρωπος αυτός, ενώ περπατούσε στη γη, είχε το φρόνημα
του ουρανού» τονίζει ο Μητροπολίτης και συμπληρώνει: «Το σήμα κατατεθέν του Αγίου
Ιακώβου ήταν η μεγάλη και ειλικρινής ταπείνωση που τον έκανε να αγαπά τον Θεό
και να αγαπά και να φροντίζει τους ανθρώπους ως εικόνα Θεού, και γι’ αυτό το
βιβλίο μου φέρει τον τίτλο “Ανθρωπος που δεν είναι ταπεινός δεν μπορεί να
αγαπήσει”. Πρόκειται για έναν τίτλο εμπνευσμένο από τη ζωή του γέροντα».
Αναφορικά με την
ταπεινότητα και την απλότητα του γέροντα, ο Μητροπολίτης Σισανίου σημειώνει:
«Σε όποιον πήγαινε στο μοναστήρι του, είτε τον γνώριζε είτε όχι, ο γέροντας
προσέφερε κέρασμα και τον ρωτούσε εάν έχει φάει και ήταν διατεθειμένος, αν δεν
είχε κάτι έτοιμο, να μαγειρέψει εκείνη τη στιγμή».
*****
Ο Μητροπολίτης
Σισανίου κ. Παύλος μάς εξομολογείται τα εξής: «Μετά την κοίμηση του γέροντα ο
Αγιος Παΐσιος είχε πει: “Σήμερα
εκοιμήθη ένας μεγάλος Αγιος της Εκκλησίας μας, ο οποίος είχε πολύ ισχυρό
προορατικό χάρισμα”, ενώ ο Αγιος Πορφύριος είχε τονίσει: “Εκοιμήθη ο πιο ταπεινός
άνθρωπος της Ελλάδος”. Αυτές οι απόψεις εκφράζουν την
κοινή εμπειρία πολλών πιστών που γνώρισαν άμεσα αλλά και πνευματικώ τω τρόπω
τον Αγιο».
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΙΑΤΙΣΤΗΣ ΠΑΥΛΟΣ: ΟΤΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΓΑΠΑΕΙ, ΑΛΛΑΖΕΙ!
Πώς προετοιμάζονται
δύο νέοι άνθρωποι για να παντρευτούν; Από ‘κεί θα καταλάβεις ποια θα είναι η
συνέχεια. Πόσο καλά γνωρίζονται; Ή πόσο βαθιά αγνοούνται; Έχω ακούσει πολλές
φορές την παρατήρηση «δεν ήτανε έτσι στην αρχή». Έτσι ήτανε, παιδί μου, αλλά
εσύ δεν τον είδες. Ο αρραβώνας δεν είναι μια χαζοχαρούμενη περίοδος που θα
κοιτάξουμε πώς θα περάσουμε καλά. Είναι ακριβώς μια περίοδος που οι άνθρωποι
μιλάνε σοβαρά για το μέλλον τους, βλέπουν αν συμφωνούν, αν ταιριάζουν, αν έχουν την ίδια πλεύση μέσα
στη ζωή τους, ακόμα μερικές φορές σε μερικά πράγματα, που φαίνονται πιο ρηχά,
πιο εύκολα.Κάποτε έλεγα σε δυο παιδιά που συνδεόντουσαν:
- Παιδιά χωρίστε τώρα γιατί θα χωρίσετε αύριο.
- Μα γιατί;
- Γιατί δεν έχετε καμία σχέση μεταξύ σας. Τα ενδιαφέροντα του ενός είναι τελείως διαφορετικά κι εξειδικευμένα, του άλλου είναι -τα παιδιά χρησιμοποιούν σήμερα αυτή τη λέξη- «μπάζα». Σε λίγο εσύ θα αρχίσεις να τη ζηλεύεις και εσύ σε λίγο θα αρχίσεις να κουράζεσαι. Λοιπόν, μην κάνετε λάθη! Ευτυχώς κατάλαβαν έγκαιρα. Γιατί είναι πάρα πολύ σημαντικό να βλέπεις την αλήθεια. Το σ’ αγαπώ και μ’ αγαπάς είναι εύκολο να το λες, δύσκολο όμως να το ζεις. Εμείς μάθαμε ότι η αγάπη είναι σαρκωμένη. Κι αν δεν σαρκώνεται, δεν σταυρώνεται, τότε ακριβώς δεν προχωράει. Το Διαζύγιο τελικά είναι μια αποτυχία. Το ερώτημα όμως είναι το εξής: Πώς θα αντιμετωπίσουμε ένα διαζύγιο; Διδασκόμεθα από τα λάθη μας; Καταλάβαμε γιατί φτάσαμε εδώ; Πρώτα-πρώτα έχουμε τη συνείδηση ότι αποτύχαμε; Και δεν αποτύχαμε τυχαία, αποτύχαμε για συγκεκριμένους λόγους, καθαρούς και ορατούς ή πιστεύουμε ότι φταίει μόνο ο άλλος;
Στα ζευγάρια που παντρεύω τους εύχομαι: «Παιδιά μου, σας εύχομαι να μάθετε στη ζωή σας να φταίτε πάντα και οι δυο μαζί. Γιατί αν πιστέψετε ότι φταίει μόνο ο άλλος, κάτι δεν πάει καλά μεταξύ σας. Παντρεύομαι σημαίνει δέχομαι τον άλλο όπως είναι γιατί τον αγαπάω. Παντρεύομαι σημαίνει ότι αγωνίζομαι, κάνω τα πάντα για να δίνω χαρά σ’ αυτόν που αγαπάω. Άρα λοιπόν υπάρχει μια κοινή πορεία και των δύο, δηλαδή το ότι ο άλλος με δέχεται, δεν γεννάει ασυλία του εγωισμού μου, αφού με δέχεται όπως είμαι. Σε δέχεται γιατί σε αγαπάει, εσύ αγαπάς; Τότε διορθώσου. Τότε αφού βλέπεις ότι κάτι ενοχλεί τον άλλο, διόρθωσέ το. Όταν ακούω ανθρώπους να λένε: «εγώ αυτός είμαι ή εγώ αυτή είμαι, δεν αλλάζω», τους λέω: «Κακώς παντρευτήκατε, γιατί όταν κάποιος αγαπάει, αλλάζει.» Δεν αλλάζω σημαίνει δεν αγαπάω. Τα υπόλοιπα είναι περιττά.
- Παιδιά χωρίστε τώρα γιατί θα χωρίσετε αύριο.
- Μα γιατί;
- Γιατί δεν έχετε καμία σχέση μεταξύ σας. Τα ενδιαφέροντα του ενός είναι τελείως διαφορετικά κι εξειδικευμένα, του άλλου είναι -τα παιδιά χρησιμοποιούν σήμερα αυτή τη λέξη- «μπάζα». Σε λίγο εσύ θα αρχίσεις να τη ζηλεύεις και εσύ σε λίγο θα αρχίσεις να κουράζεσαι. Λοιπόν, μην κάνετε λάθη! Ευτυχώς κατάλαβαν έγκαιρα. Γιατί είναι πάρα πολύ σημαντικό να βλέπεις την αλήθεια. Το σ’ αγαπώ και μ’ αγαπάς είναι εύκολο να το λες, δύσκολο όμως να το ζεις. Εμείς μάθαμε ότι η αγάπη είναι σαρκωμένη. Κι αν δεν σαρκώνεται, δεν σταυρώνεται, τότε ακριβώς δεν προχωράει. Το Διαζύγιο τελικά είναι μια αποτυχία. Το ερώτημα όμως είναι το εξής: Πώς θα αντιμετωπίσουμε ένα διαζύγιο; Διδασκόμεθα από τα λάθη μας; Καταλάβαμε γιατί φτάσαμε εδώ; Πρώτα-πρώτα έχουμε τη συνείδηση ότι αποτύχαμε; Και δεν αποτύχαμε τυχαία, αποτύχαμε για συγκεκριμένους λόγους, καθαρούς και ορατούς ή πιστεύουμε ότι φταίει μόνο ο άλλος;
Στα ζευγάρια που παντρεύω τους εύχομαι: «Παιδιά μου, σας εύχομαι να μάθετε στη ζωή σας να φταίτε πάντα και οι δυο μαζί. Γιατί αν πιστέψετε ότι φταίει μόνο ο άλλος, κάτι δεν πάει καλά μεταξύ σας. Παντρεύομαι σημαίνει δέχομαι τον άλλο όπως είναι γιατί τον αγαπάω. Παντρεύομαι σημαίνει ότι αγωνίζομαι, κάνω τα πάντα για να δίνω χαρά σ’ αυτόν που αγαπάω. Άρα λοιπόν υπάρχει μια κοινή πορεία και των δύο, δηλαδή το ότι ο άλλος με δέχεται, δεν γεννάει ασυλία του εγωισμού μου, αφού με δέχεται όπως είμαι. Σε δέχεται γιατί σε αγαπάει, εσύ αγαπάς; Τότε διορθώσου. Τότε αφού βλέπεις ότι κάτι ενοχλεί τον άλλο, διόρθωσέ το. Όταν ακούω ανθρώπους να λένε: «εγώ αυτός είμαι ή εγώ αυτή είμαι, δεν αλλάζω», τους λέω: «Κακώς παντρευτήκατε, γιατί όταν κάποιος αγαπάει, αλλάζει.» Δεν αλλάζω σημαίνει δεν αγαπάω. Τα υπόλοιπα είναι περιττά.
Μητροπολίτου Σισανίου
και Σιατίστης κ. Παύλου
ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΕΝΟΣ ΑΛΗΘΙΝΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ
"Το βλέμμα ενός
αληθινού χριστιανού..."
Ένα
αληθινό χριστιανό και άγιο άνθρωπο, σαν τον συναντήσεις έστω και γι΄ μια στιγμή
στην ζωή σου, εάν επιτρέψει ο Θεός τα μάτια σας να κοιταχτούν για ελάχιστα
δευτερόλεπτα, δεν πρόκειται ποτέ να τον ξεχάσεις. Αρκεί μια στιγμή ώστε να
σημαδέψει για πάντα την ζωη σου. Κι τούτο γιατί δεν υπάρχει πάνω στη γη πιο
ιλαρό και αγαπητικό βλέμμα από εκείνο ενός αγίου ανθρώπου. Εκεί μέσα βλέπεις και συναντάς την αγάπη του
Θεού για τον άνθρωπο και την κτίση ολάκερη.
Δεν ξέρεις το γιατί μα θες να το κοιτάς, να τον
παρατηρείς, σε κάθε εκδήλωση και κίνηση του, σε κάθε λόγο και πράξη του, σαν
κάτι να σου θυμίζει μια χαμένη εμπειρία που όμως ζει μέσα σου, μια παλιά
ιστορία βαθιά χαραγμένη στην ψυχική σου μνήμη, λες και στο πρόσωπο του ξαναζείς
τον χαμένο παράδεισο που διψάς με όλα τα κύτταρα σου.
Και τα μάτια του μακαριστού μητροπολίτη Σιατίστης
κ. Παύλου, είχαν αυτή τη θέα. Τι θέα του Ουρανού. Στην επιφάνεια κυματισμοί
μιας ζωής γεμάτη δοκιμασίες και σταυρικές θυσίες και στο βυθό γαλήνη και φως
Χριστού. Νύχτες λυγμών και καλημέρες δοξολογίας, πάλη και παράκληση, μάχη και
ειρήνη μαζί. Ο μακαριστός Σιατίστης κ. Παύλος είχε το βλέμμα του αληθινού
χριστιανού, βλέμμα χαρμολύπης. Χαραγμένη ματιά στα βαθιά σκοτάδια μιας νύχτας
που ξημερώνει ο Χριστός.
Γι αυτό από εχθές που η πένθιμη καμπάνα της
Σιάτιστας ήχησε, οι καρδιές όσων των γνώρισαν έστω και για ένα λεπτό μίλησαν,
συνομολογώντας ότι στο βλέμμα και άγγιγμα του, είδαν τον Θεό. Τέτοια βλέμματα
δεν ξεχνιούνται, γιατί μας θυμίζουν αυτό που είμαστε και μπορούμε να γίνουμε,
τέκνα της Βασιλείας Του.
Γέροντα θα μας λείψεις, ήσουν η φωνή της εκκλησίας
που αγαπάμε. Επέτρεψε μας να πούμε οτι είναι μεγάλη η απώλεια σου για την
εκκλησία μας.
Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2019
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)