ΑΝ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ, ΑΡΧΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟΣ ΔΡΟΜΟΣ.
Πέμπτη 4 Απριλίου 2019
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: ΔΙΕΘΝΙΣΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ
Διεθνιστής Ορθόδοξος
Αρχιεπίσκοπος
Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου
Διεθνιστής
δηλώνει ο Αρχιεπίσκοπος Τελμησσού Ιώβ, μόνιμος αντιπρόσωπος του Οικουμενικού
Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως στο Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών (ΠΣΕ)
και προσφάτως εκλεγείς από την Σύνοδό Του κοσμήτορας του
Ινστιτούτου Μεταπτυχιακών Σπουδών Ορθοδόξου Θεολογίας, που εδρεύει στο Σαμπεζί
της Γενεύης, στη θέση του ομ. Καθηγητού κ. Βλ. Φειδά. Ο εν λόγω Ιεράρχης, με
τις τόσο υψηλές, προβεβλημένες και υπεύθυνες θέσεις που του έχει εμπιστευθεί το
Φανάρι, σε συνέντευξη που έδωσε στην ιστοσελίδα του ΠΣΕ δήλωσε, μεταξύ άλλων:
«Η Γενεύη μας έκανε να συνειδητοποιήσουμε το
γεγονός ότι ΠΡΙΝ από τις θρησκευτικές και εθνικές μας ιδιότητες είμαστε ΠΡΩΤΑ
από όλα ΠΟΛΙΤΕΣ του ΚΟΣΜΟΥ και επομένως έχουμε μεγάλη ευθύνη για τον κόσμο». (Σημ.
Οι υπογραμμίσεις του γράφοντος). Πρέπει να είναι η πρώτη φορά που
δημόσια και επίσημα Ιεράρχης, μάλιστα με υπεύθυνη θέση στο Οικουμενικό
Πατριαρχείο, δηλώνει διεθνιστής και πρώτη φορά αντιστρέφεται αυτό
στο οποίο πιστεύουν οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί. Έως σήμερα πιστεύουν στην
Καθολικότητα της Εκκλησίας και στην αγάπη και στην αλληλεγγύη μεταξύ των λαών.
Είναι πρωτάκουστο ότι ο άνθρωπος πρέπει πρώτα να είναι διεθνιστής και «πολίτης
του κόσμου» και να έχει σε δεύτερη μοίρα την ιδιοπροσωπία του.
Το ότι οι άνθρωποι είναι πρώτα «πολίτες του
κόσμου» και ύστερα π.χ. Χριστιανοί Ορθόδοξοι και Έλληνες είναι η ιδεολογία της
παγκοσμιοποίησης. Η ιδεολογία αυτή έχει και μεσσιανικό χαρακτήρα, όπως είχε ο
αλήστου μνήμης Μαρξισμός – Λενινισμός, που επίσης είχε βάση του τον διεθνισμό,
υπό την καθοδήγηση της κομματικής νομενκλατούρας της Σοβιετικής Ένωσης. Είναι η
συνέχειά του κομμουνιστικού ολοκληρωτισμού, αφού και η παγκοσμιοποίηση
επικαλείται τον «επίγειο παράδεισο». Στον Μαρξισμό – Λενινισμό αυτός θα
επιτυγχανόταν με την ένωση των εργατών όλου του κόσμου και την παγκόσμια
επανάσταση. Η παγκοσμιοποίηση επαγγέλλεται ότι θα τον πετύχει με την κατάργηση
της ταυτότητας και της ιδιοπροσωπίας του κάθε λαού, την ισοπέδωση
των επί μέρους πολιτισμών και την υποταγή όλων σε μια παγκόσμια κυβέρνηση,
που θα τους κατευθύνει...
Σημειώνεται ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος ουδέποτε έχει
εκφράσει την άποψη του Αρχιεπισκόπου Τελμησσού. Σε πρόσφατη ομιλία του προς εξ
Ελλάδος προσκυνητές του Ιερού Ναού Αγίου Χαραλάμπους Κρήνης Ιωνίας τους
προέτρεψε να μη λησμονούν τις ρίζες τους και την πατρίδα των προγόνων τους και
πρόσθεσε: « Αν δεν διασωθή μέσα
στη μνήμη της νέας γενιάς η εικών της αλησμονήτου πατρίδος, ουδείς θα ενθυμήται
πλέον, τους καημούς, τα ήθη και το ήθος της Ρωμηοσύνης εις τα χρόνια που
έρχονται». Επίσης σε συνέντευξη που είχε δώσει στον Γιάννη Μαρίνο,
διευθυντή του «Οικονομικού Ταχυδρόμου» είχε δηλώσει: «Η Εκκλησία μας σέβεται την εθνική ταυτότητα
κάθε λαού και τη γλώσσα του και τον πολιτισμό του και τα ήθη και τα έθιμά του,
αλλά ο εθνικισμός, που κατεδικάσθη ως αίρεσις εδώ, στον Πατριαρχικό Ναό το
1872, εξακολουθεί ως τοιούτος να θεωρείται απόβλητος από την Εκκλησία».
Επίσης στη συνομιλία του με τον Olivier Clement ο κ. Βαρθολομαίος είχε υπενθυμίσει ότι η Εκκλησία είναι
καλό που γονιμοποιεί την εθνική ζωή «με
μια διακριτική ώσμωση και ότι καλεί σε υπεράσπιση του απειλούμενου έθνους». Και
είχε φέρει ως παραδείγματα το 1940, όταν οι Ιταλοί επιτέθηκαν στην Ελλάδα και
το 1941, με τη γερμανική έφοδο κατά της Σερβίας και της Ρωσίας.
Ο γνωστός για τα θρησκευτικά και
κοινωνιολογικά ανοίγματά του Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας κ. Αναστάσιος είναι
αρνητικός στο φαινόμενο της παγκοσμιοποίησης: «Με την τάση επιβολής ενός πολιτισμού από
συγκεκριμένο κέντρο εξουσίας, οι θρησκευτικές κοινότητες προβλέπεται ότι θα αποτελέσουν
κέντρα αντιστάσεως. Οι θρησκείες προσφέρονται ως φρούρια της ταυτότητας πολλών
λαών για τη διατήρηση της φυσιογνωμίας τους. Είναι ενδεχόμενο να εξελιχθούν σε
νησίδες ασφαλείας, όπου οι άνθρωποι θα καταφεύγουν για να αποφύγουν τα δεινά
που συνεπιφέρει η παγκοσμιοποίηση».
Ο Χρήστος Γιανναράς από την πλευρά του
σημειώνει: «Δεν μας ζητάει κανείς
ν’ απαρνηθούμε την ελληνικότητα της Ορθοδοξίας, αλλά μόνο να καταλάβουμε κάποτε
ότι η ελληνικότητα είναι ακριβώς η συνείδηση της οικουμενικότητας και δεν έχει
σχέση με τον φυλετικό μας εθνικισμό. Και μόνο μια επιπόλαιη ματιά στον
πνευματικό χώρο της Δύσης σήμερα (Σημ. Το 1968. Σήμερα ισχύει
εντονότερα...),θα μπορούσε να βεβαιώση
τη μοναδική ιστορική δυνατότητα να ξαναβρή ο Ελληνισμός την οικουμενική του
αποστολή στη μαρτυρία της Ορθοδοξίας». Ο Αιμίλιος Χουρμούζιος
τονίζει σχετικά πως οι Έλληνες πρέπει να γνωρίσουμε και να αξιοποιήσουμε την
πνευματική εισφορά της παράδοσής μας, γιατί έτσι «θα αποκτήσομε κάποιο στερεό βάθρο για να κυττάμε από το ελληνικό μας
παράθυρο προς τους ξένους ευρείς ορίζοντες».
Για το ίδιο θέμα, της διατήρησης της
ταυτότητάς μας στα ποικίλα ξένα ρεύματα της εποχής, ο Ιωάννης Θεοδωρακόπουλος
γράφει:
« Τα
ρεύματα της εποχής φαίνεται ότι πάνε να παραμερίσουν, συχνά μάλιστα
εκμηδενίζουν την ανθρώπινη ύπαρξη. Μηχανισμός, τυποποιημένη «ιδεολογία», οι
κοινοί τόποι περί ευδαιμονίας και τόσα άλλα απειλούν να καταχώσουν την
προσωπικότητα. Το δικό μας χρέος είναι να την κρατήσουμε ελεύθερη και να
σεβασθούμε το νόημά της, γιατί τούτο είναι το μοναδικό μέσο, που έχομε ν’
αυτοσυντηρηθούμε και ως λαός. Η ελεύθερη προσωπικότητα είναι για μας ανάγκη
βιολογική, μαζύ και πνευματική. Αυτή είναι η ελληνική σχεδία του βίου. Όση
μεγάλη χρεία είναι να συγχρονισθή τεχνικά ο νέος Ελληνισμός, άλλη τόση ανάγκη
είναι να μείνη ασυγχρόνιστος ως προς τα δόκιμα στοιχεία της πνευματικής του
παραδόσεως, γιατί αυτά είναι τα όργανα λειτουργίας της ζωής του».
Ο Αρχιεπίσκοπος Τελμησσού κ. Ιώβ είναι
Ουκρανός στην καταγωγή. Γεννήθηκε το 1974 και μεγάλωσε στον Καναδά, με
μεταπτυχιακές σπουδές και στη Γαλλία. Παρά το ότι δηλώνει διεθνιστής στο
Ουκρανικό εκκλησιαστικό ζήτημα έλαβε εθνικιστικές θέσεις, ακολουθώντας τις
ενέργειες του Φαναρίου και υπερθεματίζοντάς τες.
Π. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ: ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ
π. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ: Ο Οικουµενισµός
είναι ένας δούρειος ίππος, ο οποίος κουβαλά τον Αντίχριστο. Ναι, ναι! Και όµως
το σύνθηµα, παρακαλώ, του Οἰκουµενισµού είναι: αγάπη! αγάπη!
ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ
ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ
π. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ
Αν με
ρωτήσετε όμως· σε τί θα μας χρησίμευε αυτή ακριβώς η περιγραφή του
θηρίου, του Αντιχρίστου; Μα είναι πάρα πολύ σπουδαίο. Η αστυνομία όταν αναζητεί
κάποιον, κάποιον κακοποιόν, δίνει σ΄ όλους τους χωροφύλακες από μία
φωτογραφία αν υποτεθεί ότι έχει τη φωτογραφία του, αν ήταν δυνατόν
θα έδινε και στους πολίτες τη φωτογραφία του κακοποιού, ώστε, ή δημοσιεύεται η
φωτογραφία, ώστε να δουν τα χαρακτηριστικά ο ι άνθρωποι και όπου τυχόν
συναντήσουν να τον συλλάβουν. Αυτό σημαίνει · πρέπει να ξέρουμε μετ’ ακριβείας τα χαρακτηριστικά του Αντιχρίστου, ώστε
όταν θα εμφανιστεί να μην μας πλανήσει, αλλά να γνωρίζουμε πολύ καλά ποιος
είναι ο Αντίχριστος.
Όταν
επί παραδείγματι εμφανίζεται κάποιος με κουστούμι, με ρεπούμπλικα, με γραβάτα,
«Κύριος» καθώς πρέπει – βάζω τη λέξη εντός εισαγωγικών-, και μας λέει ότι είναι
σπουδαίος, τον κοιτάζουμε πάνω-κάτω και του λέμε · Φύγε απ’ εδώ απατεώνα! Για
μια στιγμή θα τρόμαζε κανείς και θα ‘λεγε· Αυτόν τον κύριο, τον καθώς πρέπει,
τον αποκαλείς απατεώνα; Ναι, όταν είναι τα χαρακτηριστικά του και μπορείς να
βλέπεις τι σκοπούς έχει αυτός, γιατί δεν θα τον πεις απατεώνα, «φύγε
απ΄εδώ απατεώνα»…
Και να φανταστείτε αγαπητοί μου ότι ο
Αντίχριστος θα εμφανιστεί άγιος, άκακος, αρνίον! θα εμφανιστεί φιλάνθρωπος! όταν θα αναλάβει την εξουσία θα πει· να δώσουμε
ψωμί στους φτωχούς, να μην υπάρχει φτωχός στον κόσμο! θα κάνει θαύματα, θα
θεραπεύει τους αρρώστους! Δεν θα έλεγε κανένας: τι άλλο υπολείπεται επιτέλους ,
τι άλλο υπολείπεται… αυτός είναι ο «Μεσσίας»! Και θα προσκυνήσουν το
θηρίον, τον απατεώνα, τον ολετήρα των ψυχών.
Γι αυτό
λοιπόν οι Πατέρες εφρόντισαν να μας δώσουν – η Αγία Γραφή πρώτα, ο λόγος του
Θεού-, και οι Πατέρες να επισημάνουν και να αναλύσουν τα χαρακτηριστικά του
Αντιχρίστου για να μπορούμε να ξεχωρίσουμε. Είναι μεγάλο πράμα, θα μου
επιτρέψετε να πω, και θα ευχόμουν όσοι ακούτε το λόγο του Θεού να έχετε αυτή τη
δυνατότητα, ότι μόνον των πιστών
και αγίων προνόμιον είναι να ξεχωρίσουν εις το πρόσωπον του Αντιχρίστου το
θηρίον! Μόνο αυτών είναι προνόμιον, οι άλλοι θα πλανηθούν. Δεν θα
θέλατε λοιπόν πραγματικά να μπορούμε να γνωρίζουμε; Είναι αναγκαιότατον!
Κι αν
λάβετε υπόψιν ότι με τα ίδια
χαρακτηριστικά έρχονται και οι πρόδρομοί του, θα δούμε παρακάτω
ότι υπάρχει και ψευδοπροφήτης, ο
οποίος δεν θα είναι παρά σαν τρόπον τινά ο Πρόδρομος που κηρύσσει τον Μεσσία.
Και μην ξεχνάτε σας ξαναλέγω άλλη μια φορά, πρόσωπο κι αυτός θα είναι! Αλλά
προ του ψευδοπροφήτου υπάρχουν ήδη «καταστάσεις», όχι πρόσωπα,
καταστάσεις που έρχονται μ’ αυτά τα σχήματα της Παγκοσμίου Κοινωνικής Δικαιοσύνης,
φιλανθρωπίας, αγάπης, κι όλα υπηρετούν τον Αντίχριστον.
Δεν θα
‘θελα παρά να μείνω μόνον, μόνον στο χώρο τον Εκκλησιαστικόν.
Θυμόσαστε, ότι δεν καταμετρήθηκε όλη η πόλις παρά μόνο
ο ναός της και η εσωτέρα αυλή, όπου και το θυσιαστήριον. Ο υπόλοιπος
ναός και η πόλις καταπατήθηκαν υπό των Εθνών.
Πάρτε την περίπτωση του Οικουμενισμού. Αυτός
που χαλκεύτηκε στο Παγκόσμιο Συμβούλιο «Εκκλησιών», τι νομίζετε ότι είναι αυτό αγαπητοί μου; Ένας
Δούρειος Ίππος, ναι, ένας Δούρειος Ίππος. Τι είναι λοιπόν ο Οικουμενισμός;
Ο Οικουµενισµός είναι ένας δούρειος
ίππος, ο οποίος κουβαλά τον Αντίχριστο. Ναι, ναι! Και όµως το σύνθηµα,
παρακαλώ, του Οἰκουµενισµού είναι: αγάπη! αγάπη! Και υπηρέτησαν αυτό το σχήµα του
Οικουµενισµού, το υπηρέτησαν και το υπηρετούν αυτή την στιγµή, και
ορθόδοξοι κληρικοί, ανωτάτων μάλιστα βαθµών! ∆υστύχηµα!
Έλεγε ο µακαριστός πατήρ Ιουστίνος Πόποβιτς
έλεγε ότι ο Οικουµενισµός δεν είναι µια αίρεση, αλλά είναι παναίρεση, δηλαδή
έχει µέσα όλες τις αιρέσεις!
Στην πραγματικότητα είναι µία
κατάργηση του χριστιανισμού. Και όµως εµφανίζεται εν ονόµατι της αγάπης! Και όταν κανείς στραφεί εναντίον του Οικουµενισµού,
του λένε ότι “στρέφεται εναντίον της αγάπης, είναι κήρυκας του µίσους”. Ο κήρυξ
του μίσους, ε; Ε, λοιπόν γι αυτό πρέπει να ξεχωρίσουμε, κάτω απ’
αυτούς τους δούρειους ίππους, να ξεχωρίσουμε αγαπητοί μου τον Αντίχριστον.
Είναι
ανάγκη, είναι ανάγκη, προσέξατέ το διότι μπορεί να μη ζήσουμε εμείς τις μέρες
του Αντιχρίστου, μπορεί να έχουμε πεθάνει – η γενεά μας-, μπορεί να είναι λίγο
πιο κάτω, μπορεί σε 50 χρόνια, μπορεί να είναι 100, 500, 1000 δεν ξέρουμε,
μπορεί να είναι όμως και μέσα σην προσεχή τριακονταετία. Κανείς δεν ξέρει
τίποτα, κανείς δεν το ξέρει. Τα σημάδια μόνο αρχίζουν να γίνονται πολλά. Δεν
έχει σημασία αν, αν αλωθούμε από τον Αντίχριστον ή τους προδρόμους Του.
Εάν σήμερα χαθούμε από τους προδρόμους
του Αντιχρίστου, είναι σαν να χαθήκαμε από τον Αντίχριστο, είναι το ίδιο.
Δηλαδή σωτηρία δεν έχουμε!
ΠΗΓΗ:
Τετάρτη 3 Απριλίου 2019
ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΟΙ ΜΕΤΑΝΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗ, ΑΛΛΑ ΣΥΓΧΡΟΝΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΣΚΗΣΗ!
Άγιος Παΐσιος ο
Αγιορείτης: Οι μετάνοιες είναι προσευχή, αλλά συγχρόνως είναι και άσκηση και
βοηθούν περισσότερο από όλες τις άλλες πνευματικές ασκήσεις. Εκτός από το
ξεκίνημα της πνευματικής μας μηχανής για την προσευχή φέρνουν και πολλά άλλα
καλά. Το πρώτο από όλα είναι ότι προσκυνούμε ταπεινά το Θεό και Του ζητούμε το
έλεός Του. Το δεύτερο καλό είναι ότι με τις μετάνοιες ταπεινώνεται η άγρια
σάρκα και έρχεται η ηρεμία και η απάθεια της σαρκός. Και το τρίτο, μας δίνουν
και την υγεία τη σωματική και έρχεται διπλή υγεία στον άνθρωπο.
Τρίτη 2 Απριλίου 2019
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)