ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΟΤΑΝ ΠΕΡΙΠΕΣΕΙΣ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΑΠΡΟΣΔΟΚΗΤΟ ΚΑΚΟ!

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Όταν περιπέσεις σε κάποιο απροσδόκητο κακό, μη χάσεις το θάρρος σου, αλλ' αμέσως ανύψωσε τη σκέψη σου και τρέξε προς το ακύμαντο λιμάνι και τον απόρθητο πύργο, τη βοήθεια του Θεού.

ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ: ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙΡΟΝ ΔΙ' ΑΠΟΓΝΩΣΙΝ, ΑΛΛΑ ΔΙ' ΕΠΙΓΝΩΣΙΝ ΤΟΥ ΕΛΕΟΥΣ!

Μέγας Βασίλειος: Εάν τα αμαρτήματά μας, όπως είναι φυσικόν, συμβαίνη και να μετρούνται και να αριθμούνται, ενώ το έλεος του Θεού είναι αμέτρητον και οι οικτιρμοί του αναρίθμητοι, δεν έχουμε καιρόν δι' απόγνωσιν, αλλά δι' επίγνωσιν του ελέους.

ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ: Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΝΩΘΡΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΟΚΝΗΡΙΑ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!

Μέγας Βασίλειος: Όπως η αρρώστια του σώματος προκαλεί την ανορεξία και την αποστροφή προς τα φαγητά, έτσι και η αμαρτία δημιουργεί στην ψυχή τη νωθρότητα και την οκνηρία ως προς τις εντολές του Θεού.

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΜΗ ΑΠΕΛΠΙΣΘΕΙΣ, ΔΙΟΤΙ Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΗΜΩΝ!

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Μη απελπισθείς, διότι ο Θεός είναι ελεήμων. Ούτε να χάσεις το θάρρος σου, καθόσον είναι και δίκαιος.

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΤΑ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΑ ΔΕΝ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΣ ΣΑΡΚΑ, ΑΛΛ' ΑΠΟ ΤΟ ΝΟΥ, ΤΗΝ ΠΟΝΗΡΗ ΕΠΙΘΥΜΙΑ!

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Τα αμαρτήματα δεν προέρχονται από τη σάρκα, όπως ισχυρίζονται μερικοί από τους αιρετικούς, αλλ' από το νου, την πονηρή επιθυμία, και πως η πηγή των κακών βρίσκεται εκεί.

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΠΡΟΣΕΥΧΕΤΑΙ ΓΝΗΣΙΑ!

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Τίποτε δεν είναι πιο δυνατό από τον άνθρωπο που προσεύχεται γνήσια. Η προσευχή είναι φωτιά και μάλιστα όταν αναπέμπεται από προσεκτική και άγρυπνη ψυχή. Δεν είναι μικρός σύνδεσμος του ανθρώπου με το Θεό η προσευχή, αφού μας συνηθίζει να μιλούμε μαζί Του και μας οδηγεί στην φιλοσοφημένη ζωή.

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: ΕΙΝΑΙ ΦΑΝΕΡΟ, ΟΤΙ Ο ΘΕΟΣ ΜΑΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΟΣΟ ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ!

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Είναι φανερό λοιπὸν, είναι ξεκάθαρο από κάθε πλευρά, ότι ο Θεός μας αγαπάει περισσότερο από όσο εμείς τον εαυτό μας.

ΠΑΤΕΡ ΗΜΩΝ!

Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς·

ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου·

ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου·

γενηθήτω τὸ θέλημά σου,

ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς·

τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον

δὸς ἡμῖν σήμερον·

καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν,

ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν·

καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν,

ἀλλὰ ρῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ.

ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία

καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας·

ἀμήν.

Πατέρα μας που είσαι στους ουρανούς,

ας αγιαστεί το όνομά σου.

ας έρθει η βασιλεία σου,

ας γίνει το θέλημά σου,

όπως στον ουρανό έτσι και πάνω στη γη.

Τον άρτο μας τον απαραίτητο,

δώσε μας σήμερα.

Και συγχώρησε από εμάς τις οφειλές μας,

όπως κι εμείς συγχωρούμε τους οφειλέτες μας.

Και μη μας φέρεις σε πειρασμό,

αλλά σώσε μας από τον Πονηρό.

Γιατί δική σου είναι η βασιλεία

και η δύναμη και η δόξα στους αιώνες.

Αμήν.

ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ- ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ

Ἀπολυτίκιον  
Ήχος πλ. δ'.
Εὐλογητὸς εἶ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ πανσόφους, τοὺς ἁλιεῖς ἀναδείξας, καταπέμψας αὐτοῖς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, καὶ δι' αὐτῶν, τὴν οἰκουμένην σαγηνεύσας· φιλάνθρωπε, δόξα σοι.

ΑΓΙΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΜΠΡΙΑΝΤΣΙΑΝΙΝΩΦ: ΟΤΑΝ ΘΑ ΑΡΧΙΣΗ Η ΜΕΓΑΛΗ ΘΛΙΨΗ!

Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ: Όταν θα αρχίση η μεγάλη θλίψη, την εποχή του αντιχρίστου, όλοι οι αληθινά πιστοί, θα ζητούν από τον Κύριο βοήθεια, ενίσχυση, θεία χάρη, ενδυνάμωση, να τους κρατή από το χέρι. Οι δυνάμεις του ανθρώπου, όσο πιστοί και αν είναι στο Θεό, είναι ανεπαρκείς να αντισταθούν στην δύναμη των ενωμένων εκπεσόντων αγγέλων και ανθρώπων, που θα μετέρχωνται τα πάντα με μια άκαμπτη σκληρότητα, γιατί θα προαισθάνωνται ότι έχει φθάσει πια το τέλος τους. Μα η θεία χάρη θα επισκιάση τους εκλεκτούς του Θεού. Και θα κάμη να μείνουν ανενέργητες και χωρίς αποτέλεσμα όλες οι άσφαιρες απειλές του αντιχρίστου. Και καταφρονεμένα τα θαύματά του. Τότε ο Θεός θα δώση στους δούλους του δύναμη να διακηρύττουν με γενναίο φρόνημα, ότι ο Ιησούς είναι ο Σωτήρας του κόσμου. Και να αποκηρύττουν τον ψευδομεσσία που θα έλθη για να φέρη την απώλεια.

Θα τους οδηγή στο ικρίωμα, στον θάνατο. Μα αυτοί θα αισθάνωνται, σαν να βρίσκωνται σε βασιλικούς θρόνους, και σε γαμήλιο γεύμα, γιατί η αίσθηση της αγάπης του Θεού είναι πιο γλυκειά από την αίσθηση της ζωής. Γιατί τα παθήματα για το Χριστό και ο βίαιος θάνατος για Αυτόν είναι η αρχή της αιώνιας χαράς του Παραδείσου. Αυτό φαίνεται καθαρά στους μάρτυρες των πρώτων αιώνων. Στην αρχή ενόμιζαν, πως στα μαρτύρια θα έδειχναν την δική τους διάθεση. Μα όταν άρχιζαν τα μαρτύρια, κατεπέμπετο σ’ αυτούς η άνωθεν βοήθεια. Και τα έκανε ποθητά: και το μαρτύριο• και τον θάνατο για το Χριστό.