ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ ΑΡΙΖΟΝΑΣ: Η ΓΙΑΓΙΑ ΠΟΥ ΗΞΕΡΕ ΠΟΤΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ!

Η ΓΙΑΓΙΑ ΠΟΥ ΗΞΕΡΕ ΠΟΤΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ

Ήταν μια γιαγιά, που είχε αρρωστήσει βαριά και την πήγαν στο νοσοκομείο και μετά από μια βδομάδα θα την χειρουργούσαν. 

Η γιαγιά όμως διατείνονταν εκεί στο περιβάλλον της, ότι δεν θα προλάβαιναν να την χειρουργήσουν, διότι σε 3 μέρες και ώρα 5 το απόγευμα, θα πέθαινε!! 

Όσοι την άκουσαν άρχισαν να σκέφτονται: '' Η γιαγιά παλάβωσε, τρελάθηκε! Πράγματι, όταν γεράσει ο άνθρωπος, δεν ξέρει τι λέει και τι κάνει...''. 

Όμως η γιαγιά ήταν ένας πνευματικός άνθρωπος! Και πράγματι την τρίτη μέρα της νοσηλείας της, στις 5 το απόγευμα, παρέδωσε το πνεύμα!

Όταν επαληθεύτηκαν τα λόγια της γιαγιά, όλοι άρχισαν να αναζητούν, τι καλό έκανε στη ζωή της, αυτή η γιαγιά. Διαπίστωσαν ότι ήταν νηστευτής μια ολόκληρη ζωή, έφτιαχνε κρυφές ελεημοσύνες και προσευχόνταν νοερώς...

Όταν ο άνθρωπος πληροφορείται από το Θεό, ότι θα πεθάνει, αυτή η Θεϊκή δωρεά επισφραγίζει, ότι είναι για τον παράδεισο.

Γέροντας Εφραίμ της Σκήτης του Αγίου Ανδρέα, Αγίου Όρους.

ΟΣΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ: ΜΕ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΘΑ ΑΛΛΑΖΑΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ!

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Με μια ματιά στον ουρανό θα άλλαζαν τα πράγματα.

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΦΙΛΟΤΙΜΟ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΕΣΤΕ ΤΗΝ ΚΑΛΟΣΥΝΗ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ!

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Νά ἔχετε φιλότιμο καί νά μήν ἐκμεταλλεύεστε τήν καλωσύνη τῶν ἄλλων. Ὁ φιλότιμος βομβαρδίζεται ἀπό εὐλογία, ἐνῶ ὁ γκρινιάρης γεννᾶ κακομοιριά. Ἡ καρδιά δέν καθαρίζεται μέ «κλίν», ἀλλά μέ φιλότιμο. Νά μήν ἀφήνουμε τόν ἄλλον νά κουράζεται. Νά γινώμαστε θυσία.

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΓΚΡΙΝΙΑΖΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΔΥΣΚΟΛΙΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΒΡΙΣΚΕΙ, ΑΛΛΑ ΔΟΞΑΖΕΙ ΤΟΝ ΘΕΟ, ΤΟΤΕ ΣΚΑΖΕΙ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ!

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Όταν δεν γκρινιάζει κανείς για μια δυσκολία που τον βρίσκει, αλλά δοξάζει τον Θεό, τότε σκάζει ο διάβολος και πάει σε άλλον που γκρινιάζει, για να του τα φέρει όλα ανάποδα. Γιατί, όσο γκρινιάζει κανείς, τόσο ρημάζει. Μερικές φορές μας κλέβει το ταγκαλάκι (διάβολος) και μας κάνει να μη μας ευχαριστεί τίποτε, ενώ μπορεί κανείς όλα να τα γλεντάει πνευματικά με δοξολογία και να έχει την ευλογία του Θεού.

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: Η ΓΚΡΙΝΙΑ ΦΕΡΝΕΙ ΓΚΡΙΝΙΑ ΚΑΙ Η ΚΑΚΟΜΟΙΡΙΑ ΦΕΡΝΕΙ ΚΑΚΟΜΟΙΡΙΑ!

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Ἡ γκρίνια γίνεται συνήθεια, γιατί ἡ γκρίνια φέρνει γκρίνια καὶ ἡ κακομοιριὰ φέρνει κακομοιριά. Ὅποιος σπέρνει κακομοιριά, θερίζει κακομοιριὰ καὶ ἀποθηκεύει ἄγχος. Ἐνῶ ὅποιος σπέρνει δοξολογία δέχεται τὴν θεϊκὴ χαρὰ καὶ τὴν αἰώνια εὐλογία. Ὁ γκρινιάρης, ὅσες εὐλογίες κι ἂν τοῦ δώσει ὁ Θεός, δὲν τὶς ἀναγνωρίζει. Γι’ αὐτὸ ἀπομακρύνεται ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ καὶ τὸν πλησιάζει ὁ πειρασμός, τὸν κυνηγάει συνέχεια ὁ πειρασμὸς καὶ τοῦ φέρνει ὅλο ἀναποδιές, ἐνῶ τὸν εὐγνώμονα τὸν κυνηγάει ὁ Θεὸς μὲ τὶς εὐλογίες Του.

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΞΙΜΟΒΙΤΣ: ΠΗΓΑΙΝΕ ΣΤΗΝ ΕΥΧΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ!

Άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς: Πήγαινε στην ευχή του Κυρίου. Όλα θα πάνε καλά.

ΣΤΑΡΕΤΣ ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ: Σ' ΟΠΟΙΟΝ ΠΑΡΑΠΟΝΙΟΤΑΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΑΠΟΚΡΙΝΟΤΑΝ!

Άγιος Στάρετς Σεβαστιανός: Σ’ όποιον παραπονιόταν για τις καθημερινές δυσκολίες της ζωής και για τις συνεχείς ενοχλήσεις από τούς ανθρώπους, τούς δαίμονες, τά πάθη κ.λπ., αποκρινόταν:

- Μην περιμένεις άνεση και ανάπαυση σε τούτη τη ζωή. Ανάπαυση θα βρεις, ίσως, όταν θα ψάλουν για σένα: «Μετά των άγιων άνάπαυσον, Χριστέ, την ψυχήν του δούλου σου...». Ό άνθρωπος γεννιέται όχι για ν’ αναπαύεται, αλλά για ν’ αγωνίζεται, να μοχθεί, να υπομένει πειρασμούς για χάρη της αιώνιας ζωής. Έδώ, στη γη, είμαστε ξενιτεμένοι. Και οι ξενιτεμένοι δεν βρίσκουν ανάπαυση στην ξενιτιά. ’Έτσι κι εμείς δεν πρόκειται ποτέ να βρούμε ανάπαυση σε τούτη την ξένη χώρα• θα βρούμε, αν αγωνιστούμε, στην αγαπημένη μας πατρίδα, στο κατοικητήριο του Θεού, στη βασιλεία των ουρανών!

ΑΓΙΟΣ ΣΙΛΟΥΑΝΟΣ Ο ΑΘΩΝΙΤΗΣ: ΑΝ ΓΝΩΡΙΖΕ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΩΝ ΛΟΓΩΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ!

Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης: Ἂν γνώριζε ὁ κόσμος τὴ δύναμη τῶν λόγων τοῦ Χριστοῦ: «μάθετε ἀπ᾿ Ἐμοῦ, ὅτι πράος εἰμὶ καὶ ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ», τότε ὅλος ὁ κόσμος, ὅλη ἡ οἰκουμένη, θὰ ἐγκατέλειπαν ὅλες τὶς ἄλλες ἐπιστῆμες καὶ θὰ μάθαιναν μόνον αὐτὴ τὴν οὐράνια ἐπιστήμη.

ΑΓΙΟΣ ΣΙΛΟΥΑΝΟΣ Ο ΑΘΩΝΙΤΗΣ: ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΕΙΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΤΑΠΕΙΝΩΘΕΙΣ!

Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης: Για να σωθείς, είναι ανάγκη να ταπεινωθείς. Γιατί τον υπερήφανο, και με τη βία να τον βάλεις στον παράδεισο, κι εκεί δεν θα βρει ανάπαυση, γιατί δεν θα είναι ικανοποιημένος και θα λέει: «Γιατί δεν είμαι εγώ στην πρώτη θέση;» Αντίθετα, η ταπεινή ψυχή είναι γεμάτη αγάπη και δεν επιδιώκει πρωτεία, αλλά επιθυμεί για όλους το καλό και είναι ευχαριστημένη με όλα.

ΟΣΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΝΕΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗ!

Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης: Ο άνθρωπος του Χριστού όλα τα κάνει προσευχή. Και τη δυσκολία και τη θλίψη, τις κάνει προσευχή. Ό,τι και να του τύχει, αμέσως αρχίζει: “Κύριε Ιησού Χριστέ…”. Η προσευχή ωφελεί σε όλα, και στα πιο απλά.

Όλα με την προσευχή τακτοποιούνται. Αλλά πρέπει να έχεις αγάπη, φλόγα στην προσευχή. Να μην έχεις άγχος αλλά εμπιστοσύνη στην αγάπη και στην πρόνοια του Θεού. Όλα είναι μέσα στην πνευματική ζωή. Όλα αγιάζονται, και τα καλά και τα δύσκολα και τα υλικά και τα πνευματικά και όσα αν ποιήτε, προς δόξαν Θεού ποιείτε.