ΕΛΕΓΕ ΜΟΝΑΧΟΣ: ΟΛΑ ΣΥΓΧΩΡΟΥΝΤΑΙ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΗ!Σ ΑΓΑΠΗΣ

ΕΛΕΓΕ μοναχός:

– Ὅλα συγχωροῦνται ἐκτὸς ἀπὸ τὴν ἀπουσία τῆς ἀγάπης. Τὸ «συγχωρῶ» ἐτυμολογικὰ ἀποτελεῖται ἀπὸ τὸ «σὺν» καὶ τὸ «χωρῶ», δηλαδὴ χωράω μαζί, δέχομαι κάποιον στὴν καρδιά μου, πράγμα τὸ ὁποῖο ἀπαιτεῖ ὡς ἀπόλυτη προϋπόθεση τὴν ἀγάπη. Ὅταν λείπει, λοιπόν, αὐτή, τότε δὲν δύναται νὰ ὑπάρξει καὶ ἡ συν-χώρεση.

ΓΕΡΩΝ: ΟΤΑΝ ΑΔΙΚΕΙΤΑΙ, ΚΑΤΑΤΡΕΧΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΑΠΕΙΝΩΝΕΤΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΤΟΤΕ ΔΕΙΧΝΕΙ ΚΑΤΑ ΠΟΣΟ ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΕΙΝΑΙ!

- ΓΕΡΟΝΤΑ, μάθαμε πὼς εἶστε καλὸς ἄνθρωπος.

– Καὶ οἱ ὀχιὲς καλὲς εἶναι, ἂν δὲν τὴν πατήσεις. Τόλμα ὅμως νὰ τὶς ἐνοχλήσεις… Ὅταν ἀδικεῖται, κατατρέχεται καὶ ταπεινώνεται ὁ ἄνθρωπος, τότε δείχνει ἀκριβῶς κατὰ πόσο ἀληθινὸς χριστιανὸς εἶναι.

ΜΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ: ΤΟ ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΠΩΣ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ!

Μία είναι η επιστήμη: Το να μάθουμε πώς να αγαπήσουμε τον Θεό!

ΟΣΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟ ΝΑ ΑΚΟΥΣ ΜΟΥΣΙΚΗ. ΑΝΩΤΕΡΗ ΑΠ' ΟΛΕΣ ΕΙΝΑΙ Η ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΜΟΥΣΙΚΗ!

Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης: Είναι καλὸ να ακούς μουσική. Ανώτερη απ᾿όλες είναι η Βυζαντινὴ μουσική, γιατί δεν ταράσσει την ψυχή, αλλὰ την ενώνει με το Θεὸ και την αναπαύει τελείως. Αν όμως το θέλεις πολύ, μπορείς ν᾿ακούς και κοσμικὴ μουσική, αλλὰ εγὼ λέω, είναι προτιμότερο ν᾿ακούς μουσικὴ, που δεν έχει λόγια.

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΠΩΣ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΞΕΧΝΩ ΤΟ ΚΑΛΟ ΠΟΥ ΚΑΝΩ!

- Πώς μπορώ, Γέροντα, να ξεχνώ το καλό που κάνω;

- Ρίξ’ το στο γιαλό… Έτσι θα το ξεχνάς. Αλλά και το κακό που σου κάνουν, κι αυτό να το ξεχνάς. Με αυτόν τον τρόπο θα συγκεντρώσης έναν πλούτο πνευματικό, χωρίς καν να το αντιληφθής.

ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ

ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ

1. Πιστεύω εἰς ἕναν Θεόν, Πατέρα, παντοκράτορα, ποιητήν οὐρανού καί γῆς, ὁρατῶν τε πάντων καί ἀοράτων.

2. Καί εἰς ἕναν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, τόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ τόν μονογενῆ, τόν ἐκ τοῦ Πατρός   γεννηθέντα   πρό   πάντων   τῶν αἰώνων. Φῶς ἐκ φωτός, Θεόν ἀληθινόν ἐκ Θεοῦ ἀληθινοῦ, γεννηθέντα, οὐ ποιηθέντα, ὁμοούσιον τῷ Πατρί, δι’ οὖ τά πάντα ἐγένετο.

3. Τόν δι' ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους καί διά τήν ἡμετέραν σωτηρίαν κατελθόντα ἐκ  τῶν οὐρανῶν καί σαρκωθέντα ἐκ Πνεύματος Ἁγίου  καί Μαρίας  τῆς  Παρθένου  καί ἐνανθρωπήσαντα.

4. Σταυρωθέντα τε ὑπέρ ἡμῶν ἐπί Ποντίου

Πιλάτου καί παθόντα καί ταφέντα.

5. Καί ἀναστάντα τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ κατά τάς

Γραφάς.

6. Καί ἀνελθόντα εἰς τούς οὐρανούς καί καθεζόμενον ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός.

7. Καί πάλιν ἐρχόμενον μετά δόξης κρῖναι ζῶντας καί νεκρούς, οὖ τῆς Βασιλείας οὐκ ἔσται τέλος.

8. Καί εἰς τό Πνεῦμα τό Ἅγιον, τό κύριον, τό ζωοποιόν, τό ἐκ τοῦ Πατρός ἐκπορευόμενον, τό σύν Πατρί καί Υἱῶ συμπροσκυνούμενον καί συνδοξαζόμενον, το λαλῆσαν διά τῶν Προφητῶν.

9. Εἰς μίαν, ἁγίαν, καθολικήν καί ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν.

10. Ὁμολογῶ ἕν Βάπτισμα εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν.

11. Προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν.

12. Καί ζωήν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος. Ἀμήν.

ΠΑΝΤΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΦΩΣ! ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΚΟΙΤΑΣ ΣΤΟ ΣΩΣΤΟ ΜΕΡΟΣ!

Πάντα υπάρχει Φως! Αρκεί να κοιτάς στο σωστό μέρος!

Η ΕΥΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΙ ΟΛΟ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ ΝΑ ΠΛΗΜΜΥΡΙΣΟΥΝ ΤΟ ΣΠΙΤΙΚΟ ΣΑΣ!

Η ευλογία του Θεού κι όλο του φως του Ουρανού

να πλημμυρίσουν το σπιτικό σας!

ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΙΝΔΙΚΤΟΥ: ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΕΤΟΣ ΞΕΚΙΝΑ ΣΗΜΕΡΑ;

Αρχή της Ινδίκτου: Γιατί το εκκλησιαστικό έτος ξεκινά σήμερα

Η Εκκλησία του Χριστού εορτάζει σήμερα, 1 Σεπτεμβρίου, την αρχή της Ινδικτιώνος -από την λατινική λέξη «indictio», η οποία σημαίνει ορισμός- δηλαδή την έναρξη του εκκλησιαστικού έτους.

Ο όρος προήλθε από την συνήθεια των Ρωμαίων αυτοκρατόρων να ορίζουν δια θεσπίσματος για διάστημα δεκαπέντε ετών το ποσόν του ετησίου φόρου, που εισέπρατταν αυτήν την εποχή για την συντήρηση του στρατού.

Κατ’ επέκτασιν καθιερώθηκε να ονομάζονται ινδικτιώνες και οι δεκαπενταετείς αυτοί κύκλοι που άρχισαν επί Καίσαρος Αυγούστου, τρία χρόνια πριν από την γέννηση του Χριστού.

Επειδή ο Σεπτέμβριος είναι εποχή συγκομιδής καρπών και προετοιμασίας για τον νέο κύκλο βλαστήσεως, ταίριαζε να εορτάζουν οι χριστιανοί την αρχή της γεωργικής περιόδου αποδίδοντας ευχαριστίες στον Θεό για την εύνοιά του προς την κτίση.

Είναι αυτό που ήδη έκαναν οι Ιουδαίοι σύμφωνα με τις εντολές του Μωσαϊκού Νόμου· την πρώτη δηλαδή ημέρα του εβδόμου ιουδαϊκού μηνός, αρχές Σεπτεμβρίου, τελούσαν την εορτή της Νεομηνίας ή των Σαλπίγγων, κατά την οποίαν σχόλαζαν από κάθε εργασία, για να προσφέρουν θυσίες ολοκαυτωμάτων «εις οσμήν ευωδίας Κυρίω» (Λευϊτ. 23,18).

Ο Χριστός, ο Υιός και Λόγος του Θεού, ο δημιουργός του χρόνου και του σύμπαντος, ο προάναρχος Βασιλεύς των αιώνων, ο οποίος εσαρκώθη, για να αποκαταλλάξη τα πάντα εις Εαυτόν και να συναγάγη Ιουδαίους και εθνικούς εις μίαν Εκκλησίαν, ήθελε να ανακεφαλαιώσει εν Εαυτώ τον αισθητό κόσμο και τον γραπτό Νόμο.

Έτσι, αυτήν την ημέρα που η φύσις ετοιμάζεται να διατρέξει ένα νέο κύκλο εποχών, εορτάζουμε το γεγονός, κατά το οποίο ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός εισήλθε στην Συναγωγή και ανοίγοντας το βιβλίο του Ησαϊου ανέγνωσε το χωρίο, όπου ο Προφήτης ομιλεί επ’ ονόματι του Σωτήρος «Πνεύμα Κυρίου επ’ εμέ, ού είνεκεν έχρισέ με, ευαγγελίσασθαι πτωχοίς απέσταλκέ με, κηρύξαι ενιαυτόν (= έτος) Κυρίου δεκτόν» (Λουκ. 4,18).

Όλες οι Εκκλησίες, συναθροισμένες «επί το αυτό», αναπέμπουν αύριο δοξολογία προς τον ένα τρισυπόστατο Θεό, ο οποίος διαμένει στην αιώνια μακαριότητα, διακρατεί τα πάντα εν τη ζωή και στέλνει άφθονες τις ευλογίες του κάθε εποχή στα κτίσματά του. Ο ίδιος ο Χριστός ανοίγει τις θύρες του νέου έτους και μας προσκαλεί να τον ακολουθήσουμε, για να γίνουμε μέτοχοι της αιωνιότητός του.

Πηγή: Νέος Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας, υπό Μακαρίου ιερομονάχου Σιμωνοπετρίτου, εκδ. Ίνδικτος, τόμος πρώτος (Σεπτέμβριος)

http://sinidisi.gr

1η ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ- ΕΝΑΡΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΕΤΟΥΣ!