ΑΝ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ, ΑΡΧΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟΣ ΔΡΟΜΟΣ.

Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου 2019

ΕΙΣ ΑΦΕΣΙΝ ΓΕΝΕΣΘΩ ΜΟΙ ΤΩΝ ΠΤΑΙΣΜΑΤΩΝ ΤΟ ΑΧΡΑΝΤΟΝ ΣΟΥ ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΘΕΙΟΝ ΑΙΜΑ!


ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΜΕΤΑΛΗΨΕΩΣ
Εἰς ἄφεσιν γενέσθω μοι τῶν πταισμάτων τὸ ἄχραντόν σου Σῶμα καὶ θεῖον Αἷμα, εἰς Πνεύματος Ἁγίου τε κοινωνίαν καὶ εἰς αἰώνιον ζωήν, Φιλάνθρωπε, καὶ παθῶν καὶ θλίψεων ἀλλοτρίωσιν.

ΟΣΙΑ ΕΥΦΡΟΣΥΝΗ


Οσία Ευφροσύνη 

Η Οσία Ευφροσύνη έζησε στα χρόνια του Θεοδοσίου του μικρού (περί το 410 μ.Χ.), ήταν μοναχοκόρη και πολύ πλούσια. Ο πατέρας της Παφνούτιος ήταν ο πλουσιότερος της Αλεξάνδρειας και μαζί με τη σύζυγό του διακρίνονταν για τη θερμή πίστη τους στο Θεό.

Δώδεκα χρονών η Ευφροσύνη έμεινε ορφανή από μητέρα, και ο πατέρας της αφοσιώθηκε ακόμα πιο φιλόστοργα στην επιμέλεια της κόρης του. Όταν η Ευφροσύνη έφθασε στο 18ο έτος της ηλικίας της, ο πατέρας της θέλησε να την παντρέψει με ένα νέο υψηλής κοινωνικής τάξης.

Όμως την ψυχή της Ευφροσύνης είχε καταλάβει ο θείος έρωτας. Ο γάμος και οι κοσμικότητες θα της ήταν εμπόδιο να αφιερωθεί συστηματικά στην ελεημοσύνη και στην υπηρεσία του πλησίον. Γι’ αυτό κάποια μέρα, αφού διαμοίρασε τα υπάρχοντά της στους φτωχούς, έφυγε κρυφά από το σπίτι, και μετά από πολλές περιπέτειες, κατέληξε μεταμφιεσμένη ανδρικά σε κοινόβιο ανδρικό μοναστήρι. Εκεί πήρε το όνομα Σμάραγδος και όλοι οι μοναχοί θαύμαζαν τον πνευματικό της αγώνα και τη διακονία που πρόθυμα πρόσφερε σε όλους.

Έζησε στο μοναστήρι 38 χρόνια. Στο τέλος της ζωής της συναντήθηκε και με τον πατέρα της, όταν και αυτός έγινε μοναχός στο ίδιο μοναστήρι. Έτσι, με τη ζωή της η Ευφροσύνη μας υπενθυμίζει τα λόγια της Αγίας Γραφής, που λένε: «ἀρνησάμενοι τᾶς κοσμικᾶς ἐπιθυμίας σωφρόνως καὶ δικαίως καὶ εὐσεβῶς ζήσωμεν ἐν τῷ νῦν αἰώνι» (Προς Τίτον, Β' 12). Δηλαδή, αφού αρνηθούμε τις επιθυμίες του ματαίου και αμαρτωλού αυτού κόσμου, να ζήσουμε στον παρόντα αιώνα με εγκράτεια στη ζωή μας, με δικαιοσύνη προς τους συνανθρώπους μας και με ευσέβεια προς το Θεό.
Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου της Αγίας βρίσκονται στη Μονή Κύκκου Κύπρου και στο Παρεκκλήσιο Οσίας Ξένης της Ρωσίδος Μάνδρας Αττικής. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη της Οσίας στις 25 Σεπτεμβρίου. 

Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου 2019

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ Ο ΦΥΛΑΚΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ



Είδα στον ύπνο μου πως επισκέφθηκα τον Παράδεισο κι ένας άγγελος ανέλαβε να με ξεναγήσει.
Περπατούσαμε δίπλα - δίπλα σε μια τεράστια αίθουσα γεμάτη με αγγέλους.
Ο άγγελος οδηγός μου σταμάτησε μπροστά στον πρώτο σταθμό εργασίας και είπε:
«Αυτό είναι το Τμήμα Παραλαβής. Εδώ παραλαμβάνουμε όλες τις αιτήσεις που φτάνουν στον Θεό με τη μορφή προσευχής».
Κοίταξα γύρω - γύρω στον χώρο. Έσφυζε από κίνηση, με τόσο πολλούς αγγέλους να βγάζουν και να ταξινομούν αιτήσεις γραμμένες σε ογκώδεις στοίβες από χαρτιά και σημειώματα, από ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.

Μετά, προχωρήσαμε σε έναν μακρύ διάδρομο, μέχρι που φτάσαμε στον δεύτερο σταθμό. Ο άγγελος μού είπε:
«Αυτό είναι το Τμήμα Συσκευασίας και Παράδοσης. Εδώ οι χάρες και οι ευχές που έχουν ζητηθεί προωθούνται και παραδίδονται σ' αυτούς που τις ζήτησαν».

Πρόσεξα και πάλι πόση κίνηση είχε και εδώ. Αμέτρητοι άγγελοι πηγαινοέρχονταν δουλεύοντας σκληρά, αφού τόσες πολλές επιθυμίες είχαν ζητηθεί και συσκευάζονταν για να παραδοθούν στη γη.
Τέλος, στην άκρη ενός μακρινού διαδρόμου, σταματήσαμε στην πόρτα ενός πολύ μικρού σταθμού. Προς μεγάλη μου έκπληξη μόνο ένας άγγελος καθόταν εκεί, χωρίς να κάνει ουσιαστικά τίποτα.
«Αυτό είναι το Τμήμα των Ευχαριστιών» μου είπε σιγανά ο φίλος άγγελός μου.
Έδειχνε λίγο ντροπιασμένος. «Πώς γίνεται αυτό; Δεν υπάρχει δουλειά εδώ;» ρώτησα.

«Είναι λυπηρό» αναστέναξε ο άγγελος. «Αφού παραλάβουν τις χάρες τους οι άνθρωποι, πολύ λίγοι στέλνουν ευχαριστήρια».
«Πώς μπορεί κάποιος να ευχαριστήσει τον Θεό για τις ευλογίες που παρέλαβε;» ρώτησα πάλι.
«Πολύ απλά», απάντησε. «Χρειάζεται μόνο να πεις: Ευχαριστώ Θεέ μου!»


ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΦΥΛΑΚΑ ΑΓΓΕΛΟ


Τό παρακάτω περιστατικό τό ἀφηγήθηκε μέ μεγάλη συγκίνηση μιά εὐσεβέστατη κυρία, ἀρκετά ἡλικιωμένη, ἡ ὁποία ἀξιώθηκε νά δεῖ ἕνα ἀπ᾿ τά παιδιά της ν᾿ ἀφιερώνεται στό Θεό. Συνέβη ὅταν ἦταν νεαρή μητέρα κι εἶχε τά παιδάκια της μικρά.
Ἔπειδή ἡ ζωή ἦταν δύσκολη τότε κι ἐργαζόταν μόνο ὁ σύζυγος, προσπαθοῦσαν μέ οἰκονομία νά ζήσουν, γιά νά μπορέσουν νά χτίσουν κι ἕνα σπιτάκι, μήπως γλυτώσουν ἀπ᾿ τό ἐνοίκιο, πού τούς ἐξαντλοῦσε οἰκονομικά. Τά παιδάκια ὅμως ἦταν ἀδύνατα, καί εἰδικά τό ἕνα.
Ὁ γιατρός στόν ὁποῖο τά πῆγαν, συνέστησε καλή διατροφή· καλύτερη ἀπ᾿ ὅση εἶχαν.
Ἡ μητέρα συμφώνησε μαζί του καί προσπαθοῦσε νά πείσει καί τό σύζυγό της, ὁ ὁποῖος, ἄν καί ἦταν κι ἐκεῖνος καλός πατέρας καί τ᾿ ἀγαποῦσε τά παιδιά, ἤθελε νά ἐξακολουθήσει τή μικρή ἀποταμίευση, γιά τό λόγο πού προαναφέρθηκε. Ἔτσι ἔφτασαν νά διαφωνήσουν.

Ἥρεμα, βέβαια, ἀλλά δημιουργήθηκε ἕνα στενόχωρο ἀδιέξοδο. Αὐτή ἡ συζήτηση ἔγινε μέσα στόν κῆπο τοῦ Ζαππείου, ὅπου οἱ γονεῖς εἶχαν βγεῖ περίπατο μαζί μέ τά μικρά παιδάκια τους. Ἡ νεαρή μητέρα, ἡ ὁποία σημειωτέον ἦταν ὀρφανή ἀπό μικρό παιδί καί δέν εἶχε κοντά της κανέναν συγγενῆ, γιά νά βοηθήσει νά πειστεῖ ὁ σύζυγος, ἔνιωσε πολύ πόνο καί τά μάτια της γέμισαν δάκρυα. Δέν εἶπε ὅμως οὔτε λέξη.
Ἦταν ἄνθρωπος πού εἶχε τήν δύναμη τῆς ὑπομονῆς καί τῆς σιωπῆς στίς δύσκολες ὧρες. Προσευχήθηκε ὅμως νοερά ἐκείνη τή στιγμή μέ ἀφάνταστη πίστη καί πόνο καί εἶπε στό Θεό:
"--Θεέ μου! Λυπήσου με, καί φώτισέ τον! Λυπήσου με, γιατί δέν ἔχω κανέναν νά μέ βοηθήσει! Κανέναν!..."Ἐνῶ ὅμως ἔλεγε αὐτά μέ τή μυστική προσευχή της, βλέπει δίπλα της φωτεινή μεγαλοπρεπῆ ὕπαρξη! Ἕνα γλυκύτατο Ἄγγελο τοῦ Θεοῦ μέ ξανθά μαλλιά, πού τήν κοίταζε μέ πολλή ἀγάπη καί συμπάθεια! Ταράχτηκε ἐλαφρά, ἀλλά καί πάλι κατάφερε καί δέ μίλησε.

Ὁ Ἄγγελος, ὁ Ἄγγελος της, ἀμέσως ἔγινε ἄφαντος, ἀφοῦ πρῶτα τῆς ἔδωσε τό ἐλπιδοφόρο μήνυμα τοῦ Θεοῦ: "Δέν εἶσαι μόνη, κόρη μου!..."Σέ λίγο ἀκούστηκε γλυκειά καί ταπεινωμένη ἡ φωνή τοῦ συζύγου της νά λέει:
"-- Ἔχεις δίκιο, "Μαρία" μου. Πρῶτα εἶναι ἡ ὑγεία τῶν παιδιῶν μας καί μετά ἔχει ὁ Θεός καί γιά τό σπίτι!" Νά πῶς λύνονται οἱ διαφωνίες, ὅταν ὑπάρχουν ἄνθρωποι προσευχῆς! Καί τό ἄλλο:
Κανείς δέν εἶναι πραγματικά μόνος, ἀλλά νιώθει μόνος, ἄν δέν ζεῖ κατά Θεόν...

Ἀπό τό βιβλίο: "Μηνύματα ἀπό τόν Οὐρανό"

ΑΓΙΑ ΘΕΚΛΑ Η ΙΣΑΠΟΣΤΟΛΟΣ




Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2019

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΠΕΘ, ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΗΡΑΚΛΗΣ ΡΕΡΑΚΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΤΕ ΓΙΑ ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ








ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ: ΕΝΑ ΔΙΝΕΙΣ ΔΕΚΑ ΣΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ Ο ΘΕΟΣ!


Ιεροκήρυξ Δημήτριος Παναγόπουλος: Σας το λέω με απόλυτη πεποίθηση. Ένα δίνεις δέκα σου προσφέρει ο Θεός. Κανείς δεν δίνεται πτωχός από ελεημοσύνη. Από τσιγκουνιά πτωχεύει.

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ: ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΓΓΥΑΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ!


Ιεροκήρυξ Δημήτριος Παναγόπουλος: Κανείς δεν μας εγγυάται για το μέλλον, για το αν θα ζούμε την επόμενη στιγμή. Γι’ αυτό και πρέπει την εξομολόγηση να μην την αναβάλλουμε. Ο διάβολος είναι τεχνίτης σε αυτό το θέμα. Έχεις καιρό, ψιθυρίζει στο αυτί του ανθρώπου και ο άνθρωπος επαναπαύεται και συνεχώς αναβάλλει την μετάνοιά του.

Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2019

ΕΓΩ ΕΙΜΙ Η ΟΔΟΣ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ Η ΖΩΗ!


ἐγώ εἰμι ἡ ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή· οὐδεὶς ἔρχεται πρὸς τὸν πατέρα εἰ μὴ δι' ἐμοῦ. εἰ ἐγνώκειτέ με, καὶ τὸν πατέρα μου ἐγνώκειτε ἄν. καὶ ἀπ' ἄρτι γινώσκετε αὐτὸν καὶ ἑωράκατε αὐτόν. (Ιωάννης 14,6-7)

«Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ ἐλέησόν με τὸν ἀματρωλὸν

ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ

1. Πιστεύω εἰς ἕναν Θεόν, Πατέρα, παντοκράτορα, ποιητήν οὐρανού καί γῆς, ὁρατῶν τε πάντων καί ἀοράτων.
2. Καί εἰς ἕναν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, τόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ τόν μονογενῆ, τόν ἐκ τοῦ Πατρός   γεννηθέντα   πρό   πάντων   τῶν αἰώνων. Φῶς ἐκ φωτός, Θεόν ἀληθινόν ἐκ Θεοῦ ἀληθινοῦ, γεννηθέντα, οὐ ποιηθέντα, ὁμοούσιον τῷ Πατρί, δι’ οὖ τά πάντα ἐγένετο.
3. Τόν δι' ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους καί διά τήν ἡμετέραν σωτηρίαν κατελθόντα ἐκ  τῶν οὐρανῶν καί σαρκωθέντα ἐκ Πνεύματος Ἁγίου  καί Μαρίας  τῆς  Παρθένου  καί ἐνανθρωπήσαντα.
4. Σταυρωθέντα τε ὑπέρ ἡμῶν ἐπί Ποντίου
Πιλάτου καί παθόντα καί ταφέντα.
5. Καί ἀναστάντα τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ κατά τάς
Γραφάς.
6. Καί ἀνελθόντα εἰς τούς οὐρανούς καί καθεζόμενον ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός.
7. Καί πάλιν ἐρχόμενον μετά δόξης κρῖναι ζῶντας καί νεκρούς, οὖ τῆς Βασιλείας οὐκ ἔσται τέλος.
8. Καί εἰς τό Πνεῦμα τό Ἅγιον, τό κύριον, τό ζωοποιόν, τό ἐκ τοῦ Πατρός ἐκπορευόμενον, τό σύν Πατρί καί Υἱῶ συμπροσκυνούμενον καί συνδοξαζόμενον, το λαλῆσαν διά τῶν Προφητῶν.
9. Εἰς μίαν, ἁγίαν, καθολικήν καί ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν.
10. Ὁμολογῶ ἕν Βάπτισμα εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν.
11. Προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν.
12. Καί ζωήν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος. Ἀμήν.