Πόσο προοδευτικά ήταν
τα ακυρωθέντα από το ΣτΕ Θρησκευτικά
Οι πρόσφατες αποφάσεις
της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) ακύρωσαν τα Προγράμματα
Σπουδών στα Θρησκευτικά του υπουργού Παιδείας κ. Κ. Γαβρόγλου.
Ήταν αναμενόμενες
αυτές οι αποφάσεις, αφού τα Προγράμματα ήταν τα ίδια ακριβώς με εκείνα του κ.
Ν. Φίλη, που είχαν ακυρωθεί με τις υπ’ αριθμ. 660 και 926 του έτους 2018
αποφάσεις του Συμβουλίου Επικρατείας. Δεν άλλαζε τίποτε σ’ αυτά ουσιαστικά,
εκτός από την ημερομηνία έκδοσής τους, τον αριθμό του φύλλου Εφημερίδος της
Κυβέρνησης και την υπογραφή του Υπουργού. Ήταν ένα τέχνασμα της παρελκυστικής
πολιτικής τής τότε ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας και τίποτε περισσότερο. Το
είχε, άλλωστε, ομολογήσει και ο ίδιος ο υπουργός, ότι δεν είχε αλλάξει τίποτε
σ’ αυτά.
Θα έπρεπε να τηρήσουν
αιδήμονα σιωπή οι εν λόγω πρώην Υπουργοί για την ετυμηγορία του Ανωτάτου
Ακυρωτικού Δικαστηρίου. Όμως συνέβη το όλως αντίθετο. Άσκησαν απαράδεκτη
κριτική για τις πρόσφατες αποφάσεις, όπως είχαν πράξει και για τις αποφάσεις
του 2018. Έκαναν λόγο για απόφαση-αναχρονισμό, αντίθετη προς το Σύνταγμα και
προς την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου! Δεν είχαν φαίνεται
υπόψη τους την καταδικαστική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου κατά της
Νορβηγίας, επειδή είχε εισαγάγει στα σχολεία της πολυθρησκειακό μάθημα
Θρησκευτικών. (Υπόθεση Folgeto, απόφαση Ευρ. Δικαστηρίου 20/7/2017).
Ομίλησαν επίσης για
μεταβολή του θρησκευτικού μαθήματος σε κατήχηση στην Ορθοδοξία και
υπεραμύνθηκαν των απαράδεκτων και καταστροφικών Προγραμμάτων τους, που
αποτελούν αντικατήχηση στην Ορθοδοξία και έμμεσο προσηλυτισμό στις ετερόθρησκες
και ετερόδοξες θρησκευτικές διδασκαλίες.
Ο κ. Γαβρόγλου μάλιστα
επισήμανε συγκεκριμένα ότι η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας «καταργεί
ολόκληρη την επιστημονική, παιδαγωγική και θεολογική εξέλιξη του μαθήματος μετά
το 1974». Μόνον που δεν μας είπε ότι είναι και θεόπνευστα τα Προγράμματα! Ποια
σχέση έχουν αυτά τα Προγράμματα με τα προηγούμενα, τα πριν από το 2016; Με τον
νόμο 1566/1985; Ευστόχως παρατηρήθηκε ότι «Για πρώτη φορά από συστάσεως του
Ελληνικού Κράτους το μάθημα των Θρησκευτικών αλλοιώνεται και μετατρέπεται σε
μια περίεργη θρησκειολογία, στην οποία αναμειγνύεται η Ορθόδοξη πίστη με
διάφορα θρησκεύματα δημιουργώντας σύγχυση και ενσπείρωντας αμφιβολίες στους
άπειρους και χωρίς κρίση μαθητές».
Καυχώνται οι εν λόγω
Υπουργοί για τα καταργηθέντα Προγράμματά τους, που βασίζονται στην αρχή του
υποκειμενισμού και της σχετικοκρατίας κατά την οποία δεν υπάρχει απόλυτη
αλήθεια στην επιστήμη και στη θρησκεία. Και οδηγούν στη Θρησκευτική αδιαφορία
και στην αθεΐα. Που εξισώνουν τις φυσικές θρησκείες και τις αιρέσεις με την
Αποκάλυψη του Θεού. Το Ευαγγέλιο, που προκάλεσε τις μεγαλύτερες ηθικές
επαναστάσεις και άλλαξε πνευματικά και πολιτιστικά τον κόσμο, με το Κοράνι, τις
Βέδδες και τα λοιπά κείμενα των θρησκειών. Και εντέλλονταν οι διδάσκοντες «να
αποστασιοποιούνται κατά το δυνατόν από τη Θρησκεία στην οποία ανήκουν…» (Οδηγός
Εκπαιδευτικού, σελ. 267).
Εκθειάζουν Προγράμματα
που χαρακτηρίσθηκαν από τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος
κ. Ιερώνυμο ως «απαράδεκτα και επικίνδυνα». Το εκπαιδευτικό τους υλικό, είπε,
«όχι μόνον δεν βοηθά το παιδί μιας ορθόδοξης οικογένειας στη διαμόρφωση μίας
συνεκτικής εικόνας για την Ορθοδοξία, αλλά κλονίζει τις θρησκευτικές του
πεποιθήσεις, του προκαλεί σύγχυση ενσπείροντάς του τη λογική αμφιβολία»
(δηλώσεις του Μακαριωτάτου 20-9-2016).
Ομιλούν με καύχηση για
Προγράμματα που δεν πέτυχαν πιλοτικά. Και που αποδοκιμάστηκαν από την
Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων -η οποία εκπροσωπεί τη συντριπτική πλειοψηφία των
Θεολόγων- και προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικράτειας για την ακύρωσή τους.
Πόσο προοδευτικά
μπορούσαν να είναι τα καταργηθέντα από το ΣτΕ Προγράμματα Σπουδών στα
Θρησκευτικά που επέβαλαν τον θρησκευτικό αχταρμά; Τη διδασκαλία δηλαδή πολλών
θρησκειών μαζί; Εύστοχα παραλληλίσθηκε η διδασκαλία αυτή με την ταυτόχρονη
διδασκαλία πολλών ξένων γλωσσών. Είναι δυνατόν ποτέ να τελεσφορήσει αυτή;
Άξιο προσοχής είναι
και το ότι η διάρθρωση της ύλης των ακυρωθέντων από το ΣτΕ Προγραμμάτων δεν
ακολουθεί την ιστορική μέθοδο, αλλά τη θεματική. Την κατά θέματα παρουσίαση της
διδακτικής ύλης, η οποία όπως λέγει ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ.
Ιερόθεος «στα μεν θρησκευτικά δημιουργεί τον θρησκευτικό συγκρητισμό, στη δε
ιστορία τον ακραίο διεθνισμό, που υπονομεύει το έθνος …». Γι’ αυτό και διεμαρτυρήθη
η Πανελλήνια Ένωση Φιλολόγων. Επιτυχώς ελέχθη ότι τα μεταλλαγμένα Θρησκευτικά
είναι τόσο βλαβερά, όσο και τα μεταλλαγμένα προϊόντα.
Για τα καταργηθέντα
από το Σ.τ.Ε. Προγράμματα Θρησκευτικών αρμόδιος παιδαγωγός, ο καθηγητής της
Διδακτικής Μεθοδολογίας Ιωάννης Φύκαρης είπε πως στόχος τους είναι η συνεισφορά
στην «κοινωνική αναδόμηση», στην ολική ανατροπή των δομικών χαρακτηριστικών της
κοινωνίας».
Όλα αυτά, που με κάθε
δυνατή συντομία εκτέθηκαν ως τώρα, καταδεικνύουν πόσο προοδευτικά ήταν τα
Προγράμματά των κυρίων Φίλη και Γαβρόγλου. Στόχευαν στην αποκοπή της νέας
γενιάς από την κυριότερη ρίζα του έθνους μας, την Ορθοδοξία.
Από τον Βασίλειο Χ.
Στεργιούλη