ΑΝ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ, ΑΡΧΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟΣ ΔΡΟΜΟΣ.
Τρίτη 1 Οκτωβρίου 2019
Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2019
ΑΓΙΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΜΠΡΙΑΝΤΣΙΑΝΙΝΩΦ: ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ ΤΟ ΣΤΕΝΟ ΔΡΟΜΟ ΘΑ ΤΟΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΟΥΝ ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΟΙ!
Ἅγιος
Ἰγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ: ''Στούς ἔσχατους χρόνους τό στενό δρόμο θά τόν
ἐγκαταλείψουν σχεδόν ὅλοι. θά προτιμήσουν νʹ ἀκολουθήσουν τό φαρδύ δρόμο. Αὐτό
ὅμως δέ σημαίνει ὁ φαρδύς δρόμος ἔχασε τό χαρακτηριστικό του νά ὁδηγεῖ στήν
ἀπώλεια ἤ ὅτι ὁ στενός δρόμος δέν εἶναι ἀναγκαῖος γιά νά ὁδηγηθεῖ ὁ ἄνθρωπος
στή σωτηρία του. Ὅποιος θέλει νά σωθεῖ, πρέπει ὁπωσδήποτε νʹ ἀκολουθήσει τό
στενό δρόμο, ὅπως εἶπε πολύ καθαρά καί μέ σαφήνεια ὁ Σωτήρας μας.''
Η στενή
πύλη Εργα: Ε` σελ, 8
ΟΣΙΟΣ ΒΑΡΣΑΝΟΥΦΙΟΣ: ΕΑΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΠΟΡΕΙ Ν' ΑΠΟΚΟΠΤΕΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΣΕ ΟΛΑ, ΝΑ ΕΧΕΙ ΤΑΠΕΙΝΗ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΣΥΝΕΧΩΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥ, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΩΘΕΙ ΜΕ ΤΗ ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!
Στάρετς
Βαρσανούφιος της Όπτινα: Εάν ο άνθρωπος μπορεί ν' αποκόπτει συνεχώς το θέλημά
του σε όλα, να έχει ταπεινή καρδιά και να έχει τον θάνατο συνεχώς μπροστά του,
μπορεί να σωθεί με τη χάρη του Θεού, και όπου και αν βρίσκεται, δεν τον
κατακυριεύει η δειλία, διότι αυτός ξέχασε τα περασμένα και προχωρεί σ' αυτά που
βρίσκονται μπροστά του.
ΑΓΙΟΣ ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ ΠΟΠΟΒΙΤΣ: ΟΙ ΒΙΟΙ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟ, ΠΑΡΑ Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ!
Άγιος
Ιουστίνος Πόποβιτς: Οἱ «Βίοι τῶν Ἁγίων δέν εἶναι ἄλλο, παρά ἡ ζωή τοῦ Σωτῆρος
Χριστοῦ, ἡ ἐπαναλαμβανομένη εἰς κάθε ἅγιον, ὀλίγον ἤ πολύ, κατά τοῦτον ἤ
ἐκεῖνον τόν τρόπον. Ἤ ἀκριβέστερον, εἶναι ἡ ζωή τοῦ Χριστοῦ παρατεινομένη διά
τῶν ἁγίων. ἡ ζωή τοῦ σαρκωθέντος Θεοῦ Λόγου, τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ, ὁ Ὁποῖος δι᾽
αὐτό καί ἔγινεν ἄνθρωπος, διά νά μᾶς δώσῃ καί μεταδώσῃ («παραδώσῃ») ὡς ἄνθρωπος
τήν θείαν ζωήν Του. διά νά ἁγιάσῃ καί ἀπαθανατίσῃ καί αἰωνοποιήσῃ μέ τήν ζωήν
Του ὡς Θεός, τήν ἰδικήν μας ἀνθρωπίνην ζωήν ἐπί τῆς γῆς. «Ὅ τε γάρ ἁγιάζων καί
οἱ ἁγιαζόμενοι ἐξ ἑνός πάντες» (Ἑβρ. 2, 11). Ὅλα αὐτά τά κατέστησε δυνατά καί
πραγματοποιήσιμα διά τόν ἀνθρώπινον κόσμον ὁ Θεάνθρωπος Χριστός, ἀπό τότε πού
ἔγινεν ἀνθρωπος καί «κεκοινώνηκε σαρκός καί αἵματος», δηλαδή ἔγινε κοινωνός τῆς
ἀνθρωπίνης μας φύσεως καί τοιουτοτρόπως ἀδελφός τῶν ἀνθρώπων, ἀδελφός κατά
σάρκα καί αἷμα (πρβλ. Ἑβρ. 2, 14, 17). Γενόμενος ἄνθρωπος ἀλλά παραμένων Θεός,
ὁ Θεάνθρωπος ἔζη τήν ἁγίαν, ἀναμάρτητον, θεανθρωπίνην ζωήν ἐπί τῆς γῆς καί διά
τῆς ζωῆς Του, τοῦ θανάτου Του καί τῆς ἀναστάσεώς Του, κατήργησε τόν διάβολον
καί τό κράτος τοῦ θανάτου. Τοιουτοτρόπως ἔδωσε καί δίδει συνεχῶς εἰς ὅλους ὅσοι
πιστεύουν εἰς Αὐτόν τάς ἐνεργείας τῆς χάριτος, διά νά καταργοῦν καί αὐτοί τόν
διάβολον καί κάθε θάνατον καί κάθε πειρασμόν (πρβλ. Ἑβρ. 2, 14, 15, 18). Αὐτή ἡ
θεανδρική ζωή ὑπάρχει ὅλη εἰς τό θεανθρώπινον σῶμα τοῦ Χριστοῦ – τήν Ἐκκλησίαν
– καί βιοῦται συνεχῶς ἀπό αὐτήν, καί ἀπό τό ἐπίγειον –ἐπουράνιον πλήρωμά της
καί ἀπό τά ἐπί μέρους μέλη της, κατά τό μέτρον τῆς πίστεώς των. Ἡ ζωή τῶν ἁγίων
εἶναι εἰς τήν πραγματικότητα αὐτή ἡ ζωή τοῦ θεανθρώπου Χριστοῦ, ἡ ὁποία
διοχετεύεται εἰς τούς ἀκολουθοῦντας Αὐτόν καί βιοῦται ἀπό αὐτούς ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ
Του. Διότι, ἀκόμη καί τό κάθε τι αὐτῆς τῆς ζωῆς ἔρχεται πάντοτε ἐκ τοῦ Χριστοῦ,
ἐπειδή Αὐτός εἶναι ἡ ζωή (Ἰωάνν. 14, 6. 1, 4), ζωή ἄπειρος καί ἀτελεύτητος καί
αἰωνία, πού μέ τήν θείαν δύναμίν της ἀνιστᾷ ἀπό κάθε θάνατον καί νικᾷ ὅλους
τούς θανάτους. Ὅπως ἀκριβῶς λέγει τό παναληθές Εὐαγγέλιον τοῦ Παναληθοῦς
Κυρίου: «Ἐγώ εἰμι ἡ ἀνάστασις καί ἡ ζωή» (Ἰωάνν. 11, 35). Ὁ θαυμαστός Κύριος, ὁ
Ὁποῖος εἶναι ὅλος «ἡ ἀνάστασις καί ἡ ζωή», κατοικεῖ μέ ὅλον τό εἶναι Του, ὡς
θεανθρωπίνη πραγματικότης, εἰς τήν Ἐκκλησίαν Του. Δι᾽ αὐτό καί δέν ὑπάρχει
τέλος εἰς τήν διάρκειαν τῆς πραγματικότητος αὐτῆς. Ἡ ζωή Του συνεχίζεται εἰς
ὅλους τούς αἰῶνας. κάθε χριστιανός εἶναι σύσσωμος τοῦ Χριστοῦ (Ἐφ. 3, 6), καί
δι᾽ αὐτό εἶναι χριστιανός διότι ζῇ τήν θεανθρωπίνην ζωήν αὐτοῦ τοῦ σώματος τοῦ
Χριστοῦ, ὡς ὀργανικόν κύτταρόν του.
Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου 2019
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)