ΑΓΙΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΜΠΡΙΑΝΤΣΙΑΝΙΝΩΦ: Η ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ ΚΑΙ Η ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ!

Ἅγιος Ἰγνάτιος Μπριαντσανίνωφ: Ἡ ὑπερηφάνεια ταράζει τά νεῦρα, θερμαίνει τό αἷμα, διεγείρει τή φαντασία, συντηρεῖ τή ζωή τῆς πτώσεως. Ἡ ταπείνωση γαληνεύει τά νεῦρα, κατευνάζει τήν κυκλοφορία τοῦ αἵματος, καταπαύει τήν ὀνειροπόληση, τερματίζει τή ζωή τῆς πτώσεως, δίνει τή ζωή πού ἔφερε ὁ Ἰησοῦς Χριστός.

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΗΣ ΚΡΟΣΤΑΝΔΗΣ: ΟΛΑ ΤΑ ΥΛΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΤΙΠΟΤΑ!

Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης: Όλα τα υλικά είναι ένα τίποτα. Μια απλή και χαριτωμένη σκέψη που κάνει ο άνθρωπος όμως, μια απλή αίσθηση θείας αγάπης, είναι άπειρες φορές πιο πολύτιμη απ' όλο τον υλικό κόσμο.

ΑΓΙΟΙ ΑΝΑΡΓΥΡΟΙ ΚΟΣΜΑΣ ΚΑΙ ΔΑΜΙΑΝΟΣ

Άγιοι Ανάργυροι Κοσμάς και Δαμιανός 

Οι Άγιοι Κοσμάς και Δαμιανός κατάγονταν από την Ασία. Οι γονείς τους ήταν άριστο πρότυπο χριστιανών συζύγων.

Όταν η μητέρα τους Θεοδότη έμεινε χήρα, αφιέρωσε κάθε προσπάθεια της στη χριστιανική ανατροφή των δυο παιδιών της, Κοσμά και Δαμιανού. Τους δύο αδελφούς διέκρινε μεγάλη ευφυΐα και επιμέλεια, γι' αυτό και σπούδασαν πολλές επιστήμες. Ιδιαίτερα όμως, επιδόθηκαν στην ιατρική επιστήμη, την οποία εξασκούσαν σαν διακονία φιλανθρωπίας προς τον πλησίον. Θεράπευαν τις ασθένειες των ανθρώπων, και ιδιαίτερα των φτωχών, χωρίς να παίρνουν χρήματα, γι' αυτό και ονομάστηκαν Ανάργυροι. Πολλοί ασθενείς που θεραπεύθηκαν ήθελαν να τους ευχαριστήσουν. Αλλά αυτοί, δε δέχονταν τις ευχαριστίες και απαντούσαν με τον ορθό λόγο της Αγίας Γραφής: «Ἡ εὐλογία καὶ ἡ δόξα καὶ ἡ σοφία καὶ ἡ εὐχαριστία καὶ ἡ τιμὴ καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ ἰσχὺς τῷ Θεῷ ἡμῶν εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων» (Αποκάλυψη Ιωάννου, ζ' 12). Δηλαδή, όλος ο ύμνος και η δόξα και η σοφία και η ευχαριστία και η τιμή και η δύναμη και η ισχύς, ανήκει στο Θεό μας, στους αιώνες των αιώνων.

Έτσι ταπεινά αφού διακόνησαν σε όλη τους τη ζωή τον πλησίον, πέθαναν ειρηνικά και ετάφησαν στην τοποθεσία Φερεμά. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη των Αγίων την 1 Νοεμβρίου. 

https://www.saint.gr

ΟΣΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: ΠΡΕΠΕΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΝΑ ΚΑΜΝΩ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΕΣ;

Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης: Πρέπει συνεχῶς νὰ κάμνω ἐλεημοσύνη, Γέροντα;

«– Πρέπει συνεχῶς νὰ κάμνω ἐλεημοσύνη, Γέροντα; Νὰ βοηθῶ διαρκῶς οἰκονομικὰ τοὺς συνανθρώπους μου; 

– Ὅταν μπορεῖς, ναί. Ὅμως, πιὸ πολὺ νὰ βοηθᾶς τοὺς γύρω σου μὲ τὸ 

νὰ τοὺς μιλᾶς, μὲ τὸ νὰ τοὺς ἀκοῦς ὅταν θέλουν νὰ μιλήσουν γιὰ τὰ προβλήματά τους, νὰ ποῦν τὸν πόνο τους καὶ κάνοντάς τους συντροφιά, γιὰ νὰ μὴ νιώθουν μόνοι.» 

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο “Ὁ Γέρων Πορφύριος. Μαρτυρίες καὶ Ἐμπειρίες“, τοῦ Κλείτου Ἰωαννίδη.

ΟΣΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: ΑΝ ΤΗΝ ΘΛΙΨΗ ΣΟΥ ΤΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗ!

Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης: Αν τη θλίψη σου την κάνεις προσευχή, αν τον πόνο σου δεν τον αφήνεις μέσα σου, αλλά τον κάνεις ανάταση, τότε μεταβάλλεται σε δύναμη!

Nα αγωνίζεσαι απαλά και χωρίς βία να μεταμορφώσεις τα αμαρτωλά πάθη σε καλά. Οι τρεις 'Ιεράρχες δεν έβλεπαν το κακό και δεν περιγράφουν τον διάβολο. Δεν ασκούσαν βία πάνω τους, ώστε να καταπιέσθει το νευρικό σύστημα. Με απαλό και ερωτικό τρόπο έστρεφαν αβίαστα τον νου τους προς τον Χριστό, και τα άλλα υποχωρούσαν, κι έτσι δεν υπήρχε καμία καταπίεση. Δίνονταν στον Χριστό και όλη ή δυναμικότητά τους πήγαινε εκεί. Δεν έμενε τίποτα για τον αντίθετο. Αν την θλίψη σου την κάνεις προσευχή, αν τον πόνο σου δεν τον αφήνεις μέσα σου, αλλά τον κάνεις ανάταση, τότε μεταβάλλεται σε δύναμη.

ΓΕΡΩΝ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΛΑΖΑΡΗΣ: ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ ΑΥΤΗ Η ΖΩΗ , ΔΕΝ ΠΕΡΝΑΕΙ!

Γέρων Αμβρόσιος Λάζαρης: Νομίζουμε ότι αυτή η ζωή, δεν περνάει. Περνάει πάρα πολύ γρήγορα και σημασία έχει, που θα βρεθείς μετά.

ΓΕΡΩΝ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΛΑΖΑΡΗΣ: Ο ΓΑΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΤΗΝ ΒΑΡΚΟΥΛΑ!

Γέρων Αμβρόσιος Λάζαρης: Ο γάμος είναι μια βαρκούλα. Για να φτάσετε στο λιμάνι, πρέπει να τραβάτε και οι δύο κουπί.

ΟΣΙΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ ΤΣΑΛΙΚΗΣ: ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΒΡΙΣΚΟΥΜΕ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ, ΤΗΝ ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ, ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΚΑΙ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ!

Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης: Στην Εκκλησία βρίσκουμε την υγεία, την παρηγοριά, την ελπίδα και τη σωτηρία της ψυχής μας.

ΟΣΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΥ ΣΑΡΩΦ: ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΝΑ ΠΕΡΙΦΡΟΝΟΥΜΕ ΟΣΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑ ΜΑΣ!

Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ: Είναι καλύτερο για μας να περιφρονούμε όσα δεν είναι δικά μας, δηλαδή τα πρόσκαιρα και τα παροδικά, και να ζητούμε τα δικά μας, δηλαδή τα άφθαρτα και τα αιώνια. 

Όταν εγκαταλειφθεί ο άνθρωπος από τον Θεό, τότε ο διάβολος είναι έτοιμος να τον αφανίσει, όπως αφανίζει η μυλόπετρα το σπόρο του σταριού.

ΟΣΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΥ ΣΑΡΩΦ: Η ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΧΑΡΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ!

Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ: Η απελπισία είναι η μεγαλύτερη χαρά του διαβόλου. Είναι αμαρτία θανάσιμη.