ΕΝΑΣ ΜΟΝΑΧΟΣ ΦΥΤΕΨΕ ΜΙΑ ΕΛΙΑ ΚΙ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΕΤΑΙ!

Ένας μοναχός φύτεψε μια ελιά και άρχισε να προσεύχεται:
Κύριε, στείλτε μου βροχή.

Και ο Κύριος έστειλε βροχή στη γη.

Το δέντρο ήταν κορεσμένο με υγρασία και ο μοναχός συνέχισε να προσεύχεται: Και τώρα, Κύριε, σας ζητώ να στείλετε πολύ ήλιο – το δέντρο μου χρειάζεται ζεστασιά.
Και ο Κύριος έστειλε τον ήλιο.

Το δέντρο μεγάλωσε.
Ο μοναχός συνέχισε να προσεύχεται γι ‘αυτό: Κύριε, δώσε λίγο παγετό για να ενισχυθούν οι ρίζες και τα κλαδιά. Ο Κύριος έστειλε παγετό και … το δέντρο πέθανε.

Ο μοναχός ήταν πολύ αναστατωμένος.
Πήγε σε άλλον μοναχό για να πει την ιστορία του και να μοιραστεί τη θλίψη του.

Έχω επίσης μια ελιά, κοίτα – απάντησε ένας άλλος μοναχός.
Το δέντρο του έχει μεγαλώσει όμορφα. Αλλά προσευχήθηκα διαφορετικά.

Είπα στον Θεό ότι είναι ο Δημιουργός αυτού του δέντρου και ότι ξέρει καλύτερα τι χρειάζεται γι ‘αυτό.

Απλώς ζήτησα από τον Θεό να τον φροντίσει και το κάνει.

Αυτό ισχύει για εμάς. Συχνά ρωτάμε, κατά τη γνώμη μας, τι χρειαζόμαστε. Αλλά μόνο ο Θεός ξέρει τι χρειαζόμαστε. Τον εμπιστευόμαστε εντελώς!

http://yiorgosthalassis.blogspot.com

ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ Ο ΑΣΚΗΤΗΣ: Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ Η ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΚΕΡΔΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΔΕΛΦΟ!

Άγιος Μάρκος ο Ασκητής: Η αγάπη είναι η δύναμη να κερδίζουμε τον αδελφό, γιατί αν κερδίσουμε τον αδελφό μας, τον Θεό κερδίζουμε.

ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ: ΑΝ ΑΓΩΝΙΖΕΣΑΙ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΝ ΚΑΛΟ Ο ΘΕΟΣ ΘΑ ΣΕ ΕΝΙΣΧΥΣΕΙ!

Άγιος Νεκτάριος: Αν αγωνίζεσαι τον αγώνα τον καλό, ο Θεός θα σε ενισχύσει. Στον αγώνα εντοπίζουμε τις αδυναμίες, τις ελλείψεις και τα ελαττώματά μας. Είναι ο καθρέφτης της πνευματικής μας καταστάσεως. Όποιος δεν αγωνίστηκε, δεν γνώρισε τον εαυτό του. Προσέχετε και τα μικρά ακόμα παραπτώματα. Αν σας συμβεί από απροσεξία κάποια αμαρτία, μην απελπιστείτε, αλλά σηκωθείτε γρήγορα και προσπέστε στο Θεό, που έχει τη δύναμη να σας ανορθώσει.

ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΕΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΧΑΡΙΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΕΤΑΥΤΙΣΘΗΚΕ ΜΕ ΑΥΤΟΝ!

Άγιος Νεκτάριος: Ἡ Ἑλληνική φιλοσοφία γεννήθηκε χάριν τοῦ Χριστιανισμοῦ καί ταυτίσθηκε μέ αὐτόν, γιά νά ἐργασθεῖ γιά τήν σωτηρία τῆς ἀνθρωπότητος. Ἕλληνες καί φιλοσοφία εἶναι ἔννοιες ἀξεχώριστες. Αὐτό μαρτυρεῖ καί ὁ Ἀπόστολος τῶν ἐθνῶν Παῦλος, ὅταν ἀναφέρει: «Οἱ Ἕλληνες ἀναζητοῦν μέ πάθος τήν σοφία». Γιατί ὁ Ἕλληνας εἶναι πραγματικά γεννημένος γιά νά φιλοσοφεῖ, ἐπειδή εἶναι γεννημένος γιά νά διδάσκει τήν ἀνθρωπότητα».

ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΟΥ ΡΟΣΤΩΦ: ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΦΟΒΟ ΘΕΟΥ, ΓΙ' ΑΥΤΟ ΣΕ ΚΥΡΙΕΥΕΙ Ο ΦΟΒΟΣ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΑΣΙΩΝ!

Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ: Δεν έχεις φόβο Θεού, γι’ αυτό σε κυριεύει ο φόβος των δοκιμασιών. Δεν πενθείς για τις αμαρτίες σου, γι’ αυτό είσαι λιπόψυχος. Δεν έχεις «καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην» (Ψαλμ. 50. 19), γι’ αυτό δεν είσαι ανδρείος στους πειρασμούς. Όποιος έχει φόβο Θεού, όποιος έχει κατά Θεόν πένθος, όποιος έχει ταπείνωσι δεν φοβάται ποτέ τις δοκιμασίες. Και δυναμωμένος με τη χάρι του Θεού πολεμά και νικά και αναμένει την εκπλήρωσι των λόγων Του: «Ο νικών έσται αυτώ ταύτα, και έσομαι αυτώ Θεός και αυτός έσται μοι υιός. Τοις δε δειλοίς και απίστοις και εβδελυγμένοις… το μέρος αυτών εν τη λίμνη τη καιομένη εν πυρί και θείω, ο εστίν ο θάνατος ο δεύτερος» (Αποκ. 21. 7-8).

ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ: ΤΟ ΚΑΚΟΝ ΕΙΝΑΙ Η ΣΤΕΡΗΣΙΣ ΤΟΥ ΑΓΑΘΟΥ!

Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός: Το κακόν είναι η στέρησις του αγαθού. Αν δηλαδή ο άνθρωπος εφαρμόζει, υποστασιοποιεί το αγαθό, το καλό του Θεού θέλημα, τότε το κακό παύει και να υφίσταται και να δρα.

ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ: ΚΥΡΙΕ, ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΦΩΤΙΣΟΝ ΜΟΥ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ!

Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς: Κύριε, Ιησού Χριστέ, φώτισόν μου το σκότος!

ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΤΟ ΘΕΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ: ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΜΑΙ ΤΟΝ ΘΕΟ!

Πιστεύω στο Θεό σημαίνει: εμπιστεύομαι τον Θεό!

ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΥ ΕΧΩ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΕ ΣΕΝΑ!

Χριστέ μου έχω εμπιστοσύνη σε Σένα και γνωρίζω ότι ουδέποτε με εγκαταλείπεις. Σε δοξάζω και Σε ευχαριστώ για το κάθε τι στη ζωή μου!

ΓΕΡΩΝ ΘΑΔΔΑΙΟΣ ΤΗΣ ΒΙΤΟΒΝΙΤΣΑ: Ο ΤΑΠΕΙΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΘΕΩΡΕΙ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΘΕΩΡΕΙ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟ ΑΝΩΤΕΡΟ ΤΟΥ!

Γέρων Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα: Ο ταπεινός άνθρωπος θεωρεί τον κάθε άνθρωπο ανώτερό του. Και όχι μόνο τον κάθε άνθρωπο, αλλά και το κάθε πλάσμα του Θεού. Στον αληθινά ταπεινό άνθρωπο, κάθε πλάσμα είναι άγιο.