ΑΝ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ, ΑΡΧΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟΣ ΔΡΟΜΟΣ.

Σάββατο 11 Απριλίου 2020

ΑΓΙΟΣ ΑΝΤΙΠΑΣ Ο ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΑΣ

Άγιος Αντίπας ο Ιερομάρτυρας, Επίσκοπος Περγάμου
 
Ο Άγιος Ιερομάρτυρας Αντίπας έζησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Διομιτιανού (81 - 96 μ.Χ.). Ήταν σύγχρονος των Αγίων Αποστόλων, οι οποίοι και τον χειροτόνησαν Επίσκοπο της Εκκλησίας της Περγάμου, όταν ο Θεολόγος και Ευαγγελιστής Ιωάννης ήταν εξόριστος στην Πάτμο. Στην Αποκάλυψη ο Άγιος Αντίπας αποκαλείται από τον Απόστολο Ιωάννη πιστός ιερέας και μάρτυρας (Αποκάλυψη Ιωάννου, β' 13).
Ως αρχιερέας της Εκκλησίας της Περγάμου, ποίμανε το λογικό του ποίμνιο με κάθε ευσέβεια και αρετή. Όντας Επίσκοπος Περγάμου και ενώ ήταν πολύ γέρος, συνελήφθη από τους ειδωλολάτρες, όταν οι δαίμονες παρουσιάσθηκαν σε αυτούς και τους είπαν ότι δεν μπορούν να κατοικούν στον τόπο εκείνο εξαιτίας του Αντίπα. Γι' αυτό οδηγήθηκε στον ηγεμόνα και εξαναγκάστηκε με βία να αρνηθεί τον Χριστό και να θυσιάσει στα είδωλα. Εκείνος (ο ηγεμόνας) κατέβαλε κάθε προσπάθεια να πείσει τον Άγιο να αρνηθεί τον Χριστό, λέγοντάς του ότι τα παλαιότερα είναι πολυτιμότερα, ενώ εκείνα που εμφανίζονται πρόσφατα δεν έχουν καμία αξία. Του είπε δηλαδή ότι η θρησκεία των εθνικών, η ειδωλολατρία, είναι παλαιά, αυξήθηκε διά μέσου των αιώνων και έχει πολλούς οπαδούς, γι' αυτό και είναι πολύ σπουδαιότερη από την πίστη των Χριστιανών, που εμφανίσθηκε τελευταία και έχει πολύ λίγους πιστούς. Στο επιχείρημα αυτό του ηγεμόνος ο Άγιος απάντησε με την ιστορία του Κάιν. Είπε δηλαδή σε αυτόν, ότι η αδελφοκτονία του Κάιν, αν και αυτός είναι πολύ αρχαιότερος, προκάλεσε και προκαλεί τον αποτροπιασμό σε άπειρα πλήθη ανθρώπων και ουδείς ευσεβής άνθρωπος τη ζηλεύει. Ο ηγεμόνας εξοργίσθηκε πάρα πολύ από την απάντηση του Αντίπα και τότε έδωσε εντολή να τον ρίξουν σε ένα πυρωμένο χάλκινο ομοίωμα βοδιού, όπου τελειώθηκε ο βίος του, το έτος 92 μ.Χ.
Το ιερό λείψανό του ενταφιάσθηκε στην Εκκλησία της Περγάμου και αναβλύζει αενάως μύρο και ιάσεις, η δε Σύναξή του ετελείτο στο πάνσεπτο Αποστολείο του Αγίου και πανευφήμου Αποστόλου Ιωάννου του Θεολόγου, κοντά στην Μεγάλη Εκκλησία. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Αγίου στις 11 Απριλίου.
Ναός του Αγίου Αντίπα υπήρχε κατά τον 9ο αιώνα μ.Χ. στην Κωνσταντινούπολη και έτερος, επίσης, κείμενος μεταξύ των χωρίων Αγίου Στεφάνου και Ρηγίου (Κιουτσούκ - Τσεκμετζέ).
 
Η Κάρα του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Παναχράντου Άνδρου. Μέρος της Κάρας του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου Πάτμου. Η δεξιά του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους. Η σιαγόνα του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους. Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκονται στις Μονές Διονυσίου, Καρακάλου και Ζωγράφου Αγίου Όρους, Προυσού Ευρυτανίας, Γηροκομείου Πατρών και Χρυσοπηγής Δίβρης Ηλείας, στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, τον Μητροπ. Ναό της Μυτιλήνης και τον ομώνυμο Ναό του Πανεπιστημίου Αθηνών.
 
https://www.saint.gr 

Παρασκευή 10 Απριλίου 2020

ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΣΤΑΡΕΤΣ ΑΝΑΤΟΛΙΟΥ


Ό στάρετς είχε προφητέψει πώς ή οργανική ενότητα τής Ρωσικής Εκκλησίας θά διασπαστεί σε διάφορα κομμάτια. Αυτό έγινε στις 27 Φεβρουάριου του 1917, όταν παρομοίασε τη Ρωσική Εκκλησία με πλοίο: «Θά ενσκήψει καταιγίδα. Τό ρωσικό πλοίο θά ναυαγήσει. Μάλιστα, θά γίνει αυτό, οί άνθρωποι θά σωθούν άλλά θά ’ναί σκορπισμένοι, ναυαγοί. Οχι, δέ θά χαθούν όλοι...» Προφήτεψε επίσης πώς ή κανονική ενότητα θ’ αποκατασταθεί: Θ’ αποκαλυφθεί ένα μεγάλο θαύμα τού Θεού.

Με τή δύναμη καί τό θέλημα του Θεού, όλα τα κομμάτια καί τά ναυάγια θα συγκεντρωθούν μαζί καί θα ενωθούν, τό πλοίο θ’ αναδημιουργηθεί, θ’ αποκτήσει τό παλιό κάλλος του καί θ’ ακολουθήσει τό δρόμο πού είχε χαράξει ό Θεός. Θα γίνει αυτό καί θα ’ναί ένα θαύμα πού θα τό δουν όλοι...»

Σέ άλλη περίπτωση πάλι προφήτεψε: «Οι αιρέσεις θα διαδοθούν παντού καί θα πλανήσουν πολλούς. Ό εχθρός του άνθρώπινου γένους θα ένεργήσει μέ πανουργία ώστε, άν είναι δυνατό, νά πλανήσει άκόμα καί τούς εκλεκτούς. Δέ θα ξεκινήσει απορρίπτοντας ανοιχτό τό δόγμα της Αγίας Τριάδας ή τής θεότητας του Χριστού καί τήν παρθενία τής Θεοτόκου. Θ’ αρχίσει ύπουλα νά διαφθείρει τίς διδαχές καί τήν τάξη τής Εκκλησίας πού μας κληροδότησαν οί άγιοι πατέρες μας μέ τό φωτισμό του Αγίου Πνεύματος.

Λίγοι θα παρατηρήσουν τίς παγίδες αυτές του εχθρού, εκείνοι μόνο πού είναι πιό έμπειροι στήν πνευματική ζωή. Οί αιρετικοί θ’ αποκτήσουν δύναμη στήν Εκκλησία καί θα τοποθετήσουν τούς εκπροσώπους τους παντού. Τούς ευλαβείς πιστούς θα τούς περιφρονούν. Από τών καρπών αυτών έπιγνώσεσθε αυτούς, είπε ό Κύριος.  από τά έργα των αιρετικών, άπό τούς καρπούς τους, προσπαθήστε νά ξεχωρίσετε τούς αληθινούς ποιμένες. Οί αιρετικοί είναι πνευματικοί ληστές. Εισβάλουν στό λογικό ποίμνιο τού Χριστού (στήν Εκκλησία) άπό «άλλο δρόμο» καί είναι ληστές, όπως τούς αποκάλεσε ό Κύριος: « Ό μη εισερχόμενος διά της θύρας εις τήν αυλήν των προβάτων, άλλά άναβαίνων άλλαχόθεν, εκείνος κλέπτης έστί καί ληστής» (Ίωάν. ι'1). Ούσιαστικό τους καθήκον είναι ό διωγμός τών αληθινών ποιμένων. Θέλουν νά τούς φυλακίσουν, νά τούς στείλουν εξορία, διαφορετικά θα τούς είναι αδύνατο νά εισβάλουν μέσα στό ποίμνιο του Χριστού.

»Γι’ αυτό, γιέ μου, έλεγε, όταν δεις την παραβίαση τής πατερικής παράδοσης καί της θείας τάξης τής Εκκλησίας, τής τάξης πού θέσπισε ό ίδιος ό Θεός, νά γνωρίζεις πώς οί αιρετικοί έχουν κάνει ήδη τήν εμφάνισή τους, αν καί στήν άρχή ίσως κρύψουν τήν άσέβειά τους. Θα νοθεύσουν τήν πίστη σιγά σιγά, άνεπαίσθητα, γιά νά κατορθώσουν εύκολότερα νά δελεάσουν και νά πλανήσουν τούς άπειρους, νά τούς μπλέξουν στά δίχτυα τους. Ό διωγμός δε θα περιοριστεί μόνο στούς άληθινούς ποιμένες, άλλά θα στραφεί κι ένάντια σ’ όλους τούς δούλους τού Θεού, γιατί όλοι εκείνοι πού έχουν μολυνθεί από την αίρεση δεν ανέχονται τήν ευλάβεια. Τούς λύκους αύτούς πού φορούν προβιές προβάτων, θα τους καταλάβεις από τήν υπερηφάνεια καί τή φιλαρχία τους. Θα συκοφαντήσουν, θα προδώσουν, θα σπείρουν παντού τό μίσος καί τήν έχθρα. Γι’ αυτό είπε ό Κύριος πώς θα τούς αναγνωρίσουμε άπό τούς καρπούς τους. Οί αληθινοί δούλοι του Θεού είναι ταπεινοί, αγαπούν τόν πλησίον τους καί υποτάσσονται στήν Εκκλησία. Οί μοναχοί θα πιεστούν πολύ από τούς αιρετικούς, ή μοναχική ζωή θα περιφρονηθεί. Τά μοναστήρια θα λιγοστέψουν πολύ, ό αριθμός των μοναχών επίσης. Κι αυτοί πού θα παραμείνουν, θα υποστούν πολλές διώξεις.

» Οί εχθροί αυτοί τού μοναχισμού πού έχουν μόνο τό ένδυμα τής ευσέβειας, θα προσπαθήσουν πολύ νά προσελκύσουν τούς μοναχούς μέ τό μέρος τους. Θα τούς υποσχεθούν προστασία, εγκόσμια αγαθά καί θ’ απειλήσουν εκείνους πού απειθούν με απέλαση. Οί απειλές τους θα φέρουν σέ απόγνωση τούς ολιγόψυχους. Εσύ όμως, γιέ μου, νά χαίρεσαι πού έζησες ως αύτή τή στιγμή, γιατί τότε άκόμα κι οί πιστοί πού δέν έχουν δείξει άλλες άρετές, θα στεφανωθούν μόνο έπειδή στάθηκαν σταθεροί στήν πίστη τους, όπως βεβαίωσε ό Κύριος (βλ. Ματθ. ι 32), ’Έχε φόβο Κυρίου, γιέ μου. Νά φοβάσαι μή χάσεις τό στεφάνι πού έχει προετοιμαστεί γιά σένα, μήπως σέ άποβάλει ό Χριστός στο εξώτερο σκότος, στήν αιώνια κόλαση. 

Μείνε σταθερός στήν πίστη. ’Άν χρειαστεί, νά υπομείνεις διωγμούς κι άλλες θλίψεις. Τότε ό Κύριος θα είναι μαζί σου κι οί άγιοι μάρτυρες κι ομολογητές θα παρακολουθούν τόσο έσένα όσο καί τούς αγώνες σου μέ χαρά. Αλίμονο στούς μοναχούς εκείνων τών ήμερων πού θ’ άσχοληθούν μέ περιουσίες καί
πλούτη, πού γιά νά διατηρήσουν τήν ειρήνη τους είναι έτοιμοι νά υποταχτούν στούς αιρετικούς· αύτούς πού καθησυχάζουν τή συνείδησή τους μέ το επιχείρημα ότι τά κάνουν όλα γιά νά διατηρήσουν τό μοναστήρι κι ό Κύριος θα τούς συγχωρήσει. Οι δυστυχείς καί τυφλοί αυτοί δέν καταλαβαίνουν ότι προσχωρώντας στήν αίρεση, οί δαίμονες θα μπουν στό μοναστήρι, πού τότε δε θα είναι καθόλου άγιο παρά μόνο τοίχοι απ’ όπου ή χάρη τού Θεού θα έχει αναχωρήσει.

»Ό Θεός βέβαια είναι πολύ ισχυρότερος από τόν εχθρό καί δε θα εγκαταλείψει ποτέ τους δούλους Του. Οί αληθινοί χριστιανοί θ’ αντέξουν ώς τό τέλος, μόνο πού θα διαλέξουν νά ζήσουν άπομονωμένοι, σέ έρημους τόπους. Μή φοβάσαι τίς θλίψεις άλλά τήν επικίνδυνη αίρεση, γιατί αύτή μάς άποξενώνει από τή χάρη καί μας χωρίζει από τό Χριστό. Αύτός είναι ό λόγος πού ό Κύριος μάς προειδοποίησε νά λογαριάζουμε τούς αιρετικούς όπως τούς είδωλολάτρες καί τους τελώνες. Γι’ αυτό, γιέ μου, «ένδυναμού έν τή χάριτι τή έν Χριστώ Ιησού...κακοπάθησον ως καλός στρατιώτης Ιησού Χριστού» (Β' Τιμ. β' 1,3), πού είπε: «Γίνου πιστός άχρι θανάτου, και δώσω σοι τόν στέφανον της ζωής» (Άποκ. β' 10). Σ’ Εκείνον, μαζί με τόν Πατέρα καί τό Άγιο Πνεύμα, πρέπει ή τιμή, ή δόξα καί ή προσκύνηση
στούς αιώνες των αιώνων. Αμήν».

Ό γέροντας έλεγε γιά τόν τσάρο: «Δέν υπάρχει μεγαλύτερη αμαρτία από τήν αντίσταση στο θέλημα τού χρισμένου από τό Θεό...Προσέξτε τον, γιατί αυτός προστατεύει τόσο τή ρωσική γη όσο καί τήν ορθόδοξη πίστη...Αλλά...τό πεπρωμένο τού τσάρου είναι καί πεπρωμένο τής Ρωσίας. ’αν ό τσάρος χαίρεται, όλη ή Ρωσία χαίρεται. ’Άν ό τσάρος κλαίει, τό ίδιο κάνει κι ή Ρωσία.. Όπως ό άνθρωπος μέ κομμένο κεφάλι παύει πιά να είναι άνθρωπος, άλλά ένα δυσώδες πτώμα, έτσι κι ή Ρωσία χωρίς τόν τσάρο, θα γίνει ένα πτώμα βρωμερό...»

Μετά τήν επανάσταση οί στρατιώτες του κόκκινου στρατού τόν συνέλαβαν πολλές φορές, τόν ξύρισαν, τόν βασάνισαν, τόν μυκτήρισαν. Υπόφερε πολλά. Δέν έπαψε όμως νά δέχεται τούς πιστούς όποτε τού δίνονταν ή ευκαιρία Τό βράδυ τής 29ης Ιουλίου του 1922 τον έπισκέφτηκε μιά επιτροπή από σοβιετικούς, τον άνέκρινε γιά πολλή ώρα καί μετά του είπαν πώς θα τόν συλλάβουν. Ό στάρετς δε διαμαρτυρήθηκε. Μόνο τούς ζήτησε ταπεινά νά καθυστερήσουν τή σύλληψή του 24 ώρες γιά νά ετοιμαστεί. 

Εκείνοι προειδοποίησαν αύστηρά κι απείλησαν τόν διακονητή του π. Βαρνάβα, τόν καμπούρη, νά ετοιμάσει τό γέροντα, γιατί τήν άλλη μέρα θα έρχονταν να τόν συλλάβουν. ’Έφτασε ή νύχτα κι ό στάρετς άρχισε να ετοιμάζεται γιά τήν αναχώρησή του. Τήν άλλη μέρα τό πρωί ή επιτροπή γύρισε. Τά μέλη τής επιτροπής βγήκαν από τ’ αυτοκίνητά τους καί ρώτησαν τόν π. Βαρνάβα:
-         Ετοιμάστηκε;
-         Μάλιστα, απάντησε εκείνος.

Άνοιξε τήν πόρτα καί τούς οδήγησε στό κελί τού στάρετς. Εκεί τούς περίμενε μιά έκπληξη πού τούς άφησε εμβρόντητους. Ό στάρετς, μετά τήν προετοιμασία του, κείτονταν νεκρός στό φέρετρό του, στη μέση του δωματίου. Ό Κύριος δέν επέτρεψε να βεβηλώσουν κι άλλο τόν πιστό δούλο Του καί τόν πήρε κοντά Του τήν ίδια εκείνη νύχτα.

Λίγες μέρες νωρίτερα ό στάρετς είχε ειδοποιήσει πολλούς ανθρώπους, άλλους μ’ επιστολή, άλλους εμφανιζόμενος στόν ύπνο τους κι άλλους ακόμα μέ διάφορους άλλους τρόπους να τόν επισκεφτούν στό κελί του. Τούς περίμενε γιά τήν κηδεία του. Τό σκήνωμά του ενταφιάστηκε δίπλα στόν τάφο του στάρετς Μακαρίου, του οποίου τά λείψανα βρέθηκαν άφθαρτα.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑΣ. ΠΕΤΡΟΣ ΜΠΟΤΣΗΣ

Π. ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΛΑΪΔΗΣ: ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ, ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ!


Παπά-Γιάννης Καλαΐδης: «Θα γίνουν τα γεγονότα της Πόλης για να γλιτώσουμε από την ταυτότητα!»

Είχα την τιμή και την τύχη να συνομιλήσω πριν λίγο με άνθρωπο του οικογενειακού περιβάλλοντος του παπά-Γιάννη Καλαΐδη, το οποίο όλως «τυχαίως» όλα αυτά τα χρόνια είναι πελάτης μου, χωρίς όμως να γνωρίζω την συγγένειά του, με τον άγιο άνθρωπο.
Η ίδια η συγκυρία της γνωριμίας ήταν θαυμαστή αφού την ίδια στιγμή - κατά μία απίστευτη διπλή σύμπτωση! - ο ένας έψαχνε τον άλλο! Επί του θέματος :
το εν λόγω πρόσωπο μού απεκάλυψε κάποιες σημαντικότατες μαρτυρίες από τον παπά-Γιάννη τις οποίες θα προσπαθήσω να αποδώσω όσο πιο πιστά γίνεται από μνήμης. Για οποιαδήποτε παράλειψη ή διαστρέβλωση των λεγομένων η ευθύνη μού ανήκει και αν χρειαστεί θα επανέλθω για ενδεχόμενες διορθώσεις. Η δημοσίευση γίνεται κατόπιν προφορικής άδειας. 

Μαρτυρία 1η :
«Ο παπά-Γιάννης όσο κι αν προσπαθούσα να τον πιάσω στον ύπνο δεν μου έλεγε ποτέ τίποτε σχετικό με την ημερομηνία παράδοσης της Πόλης. Επέμενα διαρκώς και προσπαθούσα να τον πετύχω χαλαρό, σε ανύποπτες στιγμές αλλά η αδιάπτωτη Χάρις δεν του επέτρεπε να μου αποκαλύψει τίποτε σχετικό. Μετά από καιρό όμως έμαθα μέσω άλλου γνωστού ότι του απεκάλυψε ότι "την Πόλη θα την πάρουμε την χρονιά που το Πάσχα θα πέσει 5 Μαΐου"! Το Πάσχα πέφτει σε αυτήν την ημερομηνία το 2013 και το 2024... Ποιος ξέρει... Θα δείξει...»

Μαρτυρία 2η :
«Μια μέρα ήμασταν μαζεμένοι σε κάποια γιορτή ενός μέλους της οικογένειας και ο παπά-Γιάννης προβληματισμένος μας είπε "ακούστε καλά τι θα σας πω και να το βάλετε καλά στο μυαλό σας : λυπάμαι που δεν υπάρχει ένας ανδρείος να δει το παιδί του να πεθαίνει από την πείνα και να μην παίρνει αυτήν την ταυτότητα!" Μας προβλημάτισε όλους έντονα...
Πέρασε ο καιρός και μετά 6 μήνες σε άλλη γιορτή που ήταν όλη η ευρύτερη οικογένεια μαζεμένη, μας είπε χαρούμενος αυτήν την φορά"ακούστε καλά τι θα σας πω και να το βάλετε καλά στο μυαλό σας και να το θυμόσαστε : τα γεγονότα της παράδοσης της Πόλης στους Έλληνες θα προλάβουν την έκδοση αυτής της ταυτότητας κι έτσι θα σωθούν πολλοί άνθρωποι και πολλοί άλλοι λαοί οι οποίοι θα την παίρνανε... Γι' αυτό το θέμα προσευχήθηκαν πάρα πολλοί - εγώ είμαι ο τελευταίος - και ο Θεός εισάκουσε την προσευχή μας! Θα προλάβουν και θα γίνουν τα γεγονότα της Πόλης για να γλιτώσουμε από την ταυτότητα!»

Μαρτυρία 3η :
«Το 2009, έξι μήνες πριν κοιμηθεί είχα μία πληροφορία ότι οι Τούρκοι ήταν έτοιμοι να μας επιτεθούν. Το είπα στον παπά-Γιάννη κι αυτός χαμογέλασε και είπε "τους Τούρκους μην τους φοβάστε! Θα πάθουν μεγάλη ζημιά... Να το θυμάστε καλά και να το βάλετε στο μυαλό σας ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΦΟΒΗΘΕΙΤΕ!"»

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ: ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΩΝ ΕΣΧΑΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ!


Απόστολος Παύλος: Οι άνθρωποι των εσχάτων χρόνων.

''Τίς ἔσχατες ἡμέρες θά ἔρθουν δύσκολοι καιροί. Γιατί οἱ ἄνθρωποι θά εἶναι φίλαυτοι, φιλάργυροι, ἀλαζόνες, ὑπερήφανοι, βλάσφημοι, ἀπειθεῖς στούς γονεῖς τους, ἀχάριστοι, ἀσεβεῖς, ἄστοργοι, ἀδιάλλακτοι, συκοφάντες, ἄσωτοι, ἄγριοι, ἐχθροί τοῦ καλοῦ, προδότες, αὐθάδεις, φουσκωμένοι ἀπό ἐγωισμό. Θ΄ ἀγαπᾶνε πιό πολύ τίς ἡδονές παρά τόν Θεό. Θά δείχνουν ὅτι ἔχουν εὐσέβεια, ἀλλά θά ἔχουν ἀρνηθεῖ τή δύναμή της μέ τίς πράξεις τους. Κι αὐτούς νά τούς ἀποφεύγεις...''

Προς Τιμόθεον Β´ επιστολή, κεφ. γ´, στίχοι 1-6

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ: Η ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΕΙΡΗΝΗ!


Φρόντισε, όπως λέχθηκε, να μη συγχυσθή ποτέ η καρδιά σου, ούτε να αναμιχθή σε κάποια υπόθεσι που την ενοχλεί, αλλά να αγωνίζεσαι πάντοτε και να την κρατάς ειρηνική και αναπαυμένη. Και ο Θεός που σε βλέπει να ενεργής έτσι και να αγωνίζεσαι, θα οικοδομήση με την χάρι του στην ψυχή σου μία πόλι ειρήνης. Και η καρδιά σου θα είναι ένας οίκος τρυφής (χαράς), όπως, κατά κάποιον τρόπο, εννοείται εκείνο το ψαλμικό: «Ιερουσαλήμ που οικοδομείσαι ως πόλις» (Ψαλμ. 121, 2).
Αυτό μόνο θέλει από σένα ο Θεός· κάθε φορά που θα τύχη να ταραχθής, αμέσως να αλλάξης και να προσπαθήσης να ησυχάζης και να ειρηνεύης σε όλα σου τα έργα και τους λογισμούς. Και όπως δεν οικοδομείται μία πόλις σε μία ημέρα, έτσι να σκεφθής και συ, ότι, δηλαδή, σε μια μέρα δεν μπορείς να αποκτήσης αυτή την εσωτερική ειρήνη. Γιατί αυτό δεν σημαίνει τίποτε άλλο παρά να οικοδομήσης για τον Θεό της ειρήνης έναν οίκο και ένα σκήνωμα στον ύψιστο και να γίνης ναός του. Και να γνωρίζης ότι ο ίδιος ο Θεός είναι εκείνος που θα οικοδομήση τόν οίκον αυτόν. Διότι ο κόπος σου διαφορετικά θα ήταν μάταιος, όπως λέγει και το γραφικό: «εάν ο Κύριος δεν οικοδομήση τον οίκο, άδικα κοπίασαν εκείνοι που οικοδομούν» (Ψαλμ.126, 1).
Εκτός από αυτά να γνωρίζης ότι το βασικό θεμέλιο αυτής της καρδιακής ειρήνης είναι η ταπείνωσις και το να αποφεύγης, όσο μπορείς, τις ταραχές και τα σκάνδαλα. Γιατί και στη Γραφή βλέπουμε ότι ο Θεός δέν θέλησε να του κτίση ναό και κατοικία ο Δαβίδ, που είχε πολέμους και ταραχές σχεδόν σε όλη την διάρκεια της ζωής του, αλλά ο υιός του ο Σολομώντας, διότι, σύμφωνα με το όνομά του, παρέμενε ειρηνικός βασιλιάς και με κανένα δεν έκανε πόλεμο.

Οσίου Νικοδήμου Αγιορείτου, «Αόρατος Πόλεμος»

Πέμπτη 9 Απριλίου 2020

Π.Ε.Θ.- Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ!


Η εκπομπή αυτή βιντεοσκοπήθηκε στις 10-2-2020.

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΠΟΝΟ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΑΓΑΠΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΝΟΝΙΚΗ!


Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Μέσα στον πόνο κρύβεται περισσότερη αγάπη από την κανονική. Γιατί, όταν πονάς τον άλλο, τον αγαπάς λίγο παραπάνω. Αγάπη με πόνο είναι να σφίξεις στην αγκαλιά σου έναν αδελφό σου που έχει δαιμόνιο και το δαιμόνιο να φύγει. Γιατί η «σφιχτή» αγάπη, η πνευματική αγάπη με πόνο, δίνει παρηγοριά θεϊκή στα πλάσματα του Θεού, πνίγει δαίμονες, ελευθερώνει ψυχές και θεραπεύει τραύματα με το βάλσαμο της αγάπης του Χριστού που χύνει. Ο πνευματικός άνθρωπος είναι όλος ένας πόνος. Λειώνει από τον πόνο για τους άλλους, εύχεται, παρηγορεί. Και ενώ παίρνει τον πόνο των άλλων, είναι πάντα χαρούμενος, γιατί ο Χριστός του παίρνει τον πόνο και τον παρηγορεί πνευματικά.

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΜΗ ΛΥΠΑΣΑΙ, ΟΥΤΕ ΝΑ ΣΟΥ ΚΑΚΟΦΑΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΟΤΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΤΑΧΑ ΧΩΡΙΣ ΘΕΛΗΜΑ ΘΕΟΥ!


Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Μη λυπάσαι, ούτε να σου κακοφαίνεται και να νομίζεις ότι όλα αυτά γίνονται τάχα χωρίς θέλημα Θεού. Άλλα άπ’ αυτά πού συμβαίνουν, άλλα γίνονται κατά παραχώρηση, άλλα για παίδευση κι άλλα κατά οικονομία.
Γι’ αυτό στο εξής να μην πολυεξετάζεις τις κρίσεις του Θεού, γιατί Εκείνος τις κάνει δίκαια και όπως ξέρει, ενώ εσύ τις περνάς για άδικες. Γνώριζε επίσης ότι και πολλά άλλα γίνονται στον κόσμο με το θέλημα του Θεού για λόγους που οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν. Κι έτσι το σωστό είναι να λέει ο καθένας: «Δίκαιος ει Κύριε, και ευθείαι αι κρίσεις σου.»

ΑΓΙΟΣ ΕΥΨΥΧΙΟΣ Ο ΜΑΡΤΥΡΑΣ

Άγιος Ευψύχιος ο Μάρτυρας
 
Ο Άγιος Ευψύχιος έζησε στα χρόνια του Ιουλιανού του Παραβάτη. Αν και νιόπαντρος, αυτό δεν τον εμπόδισε να δείξει έμπρακτα τη μεγάλη αγάπη του στο Χριστό. Στην Καισαρεία της Καππαδοκίας, ο Ιουλιανός είχε κτίσει ένα είδωλο της θεάς Τύχης, που προσκυνούσαν κάθε μέρα επιδεικτικά οι ειδωλολάτρες. ο Ευψύχιος, αφού πήρε μαζί του και μερικούς άλλους τολμηρούς νέους, πήγε και γκρέμισε το είδωλο. Όταν συνελήφθη, είπε στον αξιωματούχο ότι ο Ιουλιανός δεν έχει κανένα δικαιωμα να ενεργεί ειδωλολατρικά πράγματα στη χριστιανική Καισαρεία. Βέβαια, ο Ευψύχιος εκ των προτέρων γνώριζε ότι η απόφαση θα ήταν καταδικαστική. Πράγματι, οι συνεργάτες του καταδικάστηκαν σε βασανισμούς και εξορία. Ενώ ο ίδιος, σαν αρχηγός της πράξης, καταδικάστηκε σε θάνατο με αποκεφαλισμό. Έτσι, ο Ευψύχιος κατατάχθηκε σ' εκείνη τη μερίδα των ανθρώπων, για την οποία ο Κύριος είπε: «Ό άπολέσας την ψυχήν αυτού ένεκεν εμού εϋρήσει αυτήν» (Ευαγγέλιο Ματθαίου, ι' 39). Εκείνος, δηλαδή, που θα χάσει τη ζωή του για την πίστη του σε 'μένα, θα κερδίσει τη μακάρια και υψηλότερη ζωή. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Αγίου Ευψυχίου στις 9 Απριλίου.
 
https://www.saint.gr 

Τετάρτη 8 Απριλίου 2020

ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ ΑΡΙΖΟΝΑΣ: Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΦΩΤΙΑ!


Γέρων Εφραίμ Αριζόνας: Η αμαρτία είναι φωτιά.

Και οι κρουνοί που σβύνουν αυτή την φωτιά, είναι οι κρουνοί της μετανοίας. Αν πιάση φωτιά το διπλανό σπίτι, δεν θα τρέξης και εσύ για να σβύση η φωτιά; Αν αδιαφορήσης, η φωτιά θα επεκταθή και στο δικό σου σπίτι. Έτσι δεν μπορείς ν' αδιαφορήσης όταν ο άλλος καίγεται από τη φωτιά της αμαρτίας. Ρίξε τα δάκρυά σου για να σβεσθή η φωτιά. Αν αδιαφορήσης, θάχης και συ κρίμα, αμαρτία. Κι αν όχι μόνο αδιαφορήσης αλλά γελάς κι όλας και σχολιάζης την αμαρτία του άλλου και την διαπομπεύης, τότε πια θα επιτρέψη ο Θεός να πέσης και εσύ, και η φωτιά της δικής σου αμαρτίας, μπορεί να είναι ο προθάλαμος της κολάσεως, κατά τον ιερό Χρυσόστομο.