Η ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΝΑ ΜΑΣ ΦΥΛΑΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΟΛΟΥΣ1

Η αγκαλιά της Παναγίας να μας φυλάει και να μας προστατεύει όλους.

ΧΑΙΡΕ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΑ, ΥΠΕΡΛΑΜΠΡΗ ΚΥΡΙΑ!

Χαίρε του κόσμου Δέσποινα! Υπέρλαμπρη Κυρία!

ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΜΟΥ ΕΛΠΙΔΑ ΣΕ ΕΣΕΝΑ ΕΝΑΠΟΘΕΤΩ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!

Την κάθε μου ελπίδα σε Εσένα εναποθέτω Μητέρα του Θεού,

φύλαξέ με υπό την Σκέπη Σου!

ΜΟΝΟ Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΘΑ ΣΩΣΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!

Μόνο η αγάπη του Χριστού θα σώσει τον κόσμο!

ΟΤΑΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΣΤΟ ΘΕΟ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΣΕ ΚΛΟΝΙΖΕΙ!

Όταν πιστεύεις στο Θεό τίποτα δεν σε κλονίζει, γιατί ο Θεός σε προστατεύει κάθε ώρα και στιγμή.

ΣΤΩΜΕΝ ΚΑΛΩΣ, ΣΤΩΜΕΝ ΜΕΤΑ ΦΟΒΟΥ ΘΕΟΥ!

«Στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου Θεού»

Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ! Ο πιο γλυκός άγγελος του ουρανού! Το γλυκύτερο ουράνιο πλάσμα! Είναι εκείνος που στάθηκε με πολλή δύναμη και παρρησία, όταν ο Εωσφόρος αποφάσισε να διεκδικήσει τον θρόνο του Υιού του Θεού και με την εγωιστική του αυτή πράξη εξέπεσε από τον ουρανό συμπαρασύροντας πλήθος αγγελικών δυνάμεων.

Ήταν ο μόνος που στάθηκε ενώπιον των αγγέλων και είπε: «Στώμεν καλώς! Στώμεν μετά φόβου!» Ξέρετε τι σημαίνουν αυτά τα λόγια; Είπε σε όλους τους αγγέλους: «Στώμεν καλώς!», ας σταματήσουμε μέσα στην απόλυτη εμπιστοσύνη του Θεού Πατέρα μας. «Στώμεν μετά φόβου!», κανείς μας ας μην φύγει από τον θεϊκό έρωτα του ουράνιου μας Πατέρα. Ας φοβηθούμε αυτήν την στιγμή μην παρασυρθούμε από τον Εωσφόρο. 

Είναι εκείνος που δίδαξε, που πρωτομίλησε, που βοήθησε, που ενίσχυσε όλες εκείνες τις αγγελικές δυνάμεις, που διεκδικούσε ο Εωσφόρος για να τις συμπαρασύρει στον Άδη, με αυτές τις δύο προτάσεις: «Στώμεν καλώς! Στώμεν μετά φόβου»! Και τότε ένα μεγάλο πλήθος αγγέλων απέρριψε την πρόταση του Εωσφόρου, που ήθελε να τους συμπαρασύρει.

ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΜΙΧΑΙΑΣ

 

Προφήτης Μιχαίας

 
Ο προφήτης Μιχαίας έζησε στην Ιερουσαλήμ το 748 - 696 π.Χ., επί των βασιλέων Ιωάθαμ, Άχαζ και Εζεκίου. Ανήκε στη φυλή του Ιούδα και γεννήθηκε στη Μορασθή, γι' αυτό και ονομάσθηκε και Μορασθίτης.

Ο Μιχαίας, σχεδόν σύγχρονος με τον προφήτη Ησαΐα, είναι έκτος από τους μικρούς λεγόμενους προφήτες. Η προφητεία του αποτελείται από επτά κεφάλαια. Στα πρώτα τρία, προαναγγέλλει την καταστροφή της Σαμάρειας. Στα επόμενα δύο μιλάει για την έλευση του Μεσσία και στα δύο τελευταία ελέγχει το λαό του Ισραήλ, που για να εξιλεωθεί ζήτα να κάνει διάφορες θυσίες στο Θεό, ενώ ο Μιχαίας του υπενθυμίζει το πραγματικό καθήκον που έχει στο Θεό, με την εξής ερώτηση: «Τί Κύριος ἐκζητεῖ παρὰ σοῦ ἀλλὰ ἡ τοῦ ποιεὶν κρῖμα καὶ ἀγαπᾶν ἔλεον καὶ ἕτοιμον εἶναι τοῦ πορεύεσθαι μετὰ Κυρίου Θεοῦ σου;» (Μιχαίας, στ' 8). Δηλαδή, τι ζητάει από σένα ο Θεός, παρά μόνο να είσαι δίκαιος, ευσπλαγχνικός και πρόθυμος να πορεύεσαι σύμφωνα με τις εντολές του Κυρίου του Θεού σου; Μια διαχρονική υπενθύμιση, που ανταποκρίνεται φυσικά και στους ανθρώπους της εποχής μας. Γενικά, το βιβλίο του Μιχαία, που γράφηκε στην εβραϊκή, διακρίνεται για τη γλαφυρότητα και τη σαφήνεια των φράσεων του.

Να αναφέρουμε επίσης, ότι ο Μιχαίας, λόγω του ότι ήταν σφοδρός ελεγκτής των παρανομιών του Αχαάβ, βασιλιά του Ιούδα, καταδιώκετο απ' αυτόν και σωζόταν φεύγοντας στα όρη. Αλλά όταν βασίλευσε ο γιος του Αχαάβ Ιωράμ, συνελήφθη απ' αυτόν, μη ανεχόμενος τους ελέγχους του, κρεμάστηκε και έτσι θανατώθηκε. Το δε σώμα του περισυνέλεξαν οι συγγενείς του και το έθαψαν στη Μορασθή, κοντά στο πολυανδρίο Ενακείμ. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Προφήτη Μιχαία στις 14 Αυγούστου.
 
https://www.saint.gr

ΑΓΙΑ ΕΥΔΟΚΙΑ Η ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ

Αγία Ευδοκία η βασίλισσα

Η Αγία Ευδοκία ήταν κόρη του αθηναίου φιλοσόφου Λεοντίου και γεννήθηκε το 401 μ.Χ. Σπούδασε κατά τον καλύτερο τρόπο τη γραμματική, τη ρητορική και τη φιλοσοφία.

Όταν πέθανε ο Λεόντιος, άφησε όλη την περιουσία του στους γιους του, και σ' αυτή άφησε μόνο 100 χρυσά νομίσματα. Όταν, λοιπόν, ήλθε στην Κωνσταντινούπολη για να διεκδικήσει τα κληρονομικά της δικαιώματα, παντρεύτηκε τον Θεοδόσιο τον Β', μέσω της αδελφής του Πουλχερίας, που είχε κατενθουσιαστεί από τα σπάνια χαρίσματα της αθηναίας κόρης. Έτσι βαπτίστηκε χριστιανή και πήρε το όνομα Ευδοκία, από Αθηναΐδα που την έλεγαν πρώτα.

Η Ευδοκία από τη φύση της γυναίκα σεμνή, δεν ανακατεύθηκε καθόλου με τις βασιλικές υποθέσεις. Την είλκυσε περισσότερο η αλήθεια του Χριστού, γι' αυτό και επεδίωξε να επισκεφθεί τους Άγιους Τόπους. Όταν ο σκοπός της πραγματοποιήθηκε, αισθάνθηκε την ψυχή της να φτερουγίζει στο θρόνο του Θεού.

Η επιστροφή της, όμως, στη Βασιλεύουσα, επεφύλασσε εκπλήξεις. Οι σχέσεις της με τον Θεοδόσιο ψυχράνθηκαν, λόγω συκοφαντιών. Γι' αυτό, με την άδεια του επέστρεψε στην Ιερουσαλήμ, όπου ίδρυσε πολλά μοναστήρια. Και με προσευχή, μελέτη και «ἐν πάσῃ εὐσεβείᾳ καὶ σεμνότητι» (Α' πρός Τιμόθεον, 6.2), τελείωσε τη ζωή της. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη της Αγίας Ευδοκίας στις 13 Αυγούστου.

http://www.saint.gr

ΟΣΙΟΣ ΔΩΡΟΘΕΟΣ

Όσιος Δωρόθεος

Ο αββάς (πατήρ) Δωρόθεος είναι μεγάλη ασκητική μορφή του 6ου αιώνος μ.Χ., που όμως στον πολύ κόσμο παραμένει άγνωστη.

Σε νεαρή ηλικία εγκαταβίωσε σε κοινόβιο Μοναστήρι, στο οποίο ηγούμενος ήταν ο αββάς Σέριδος. Σε κοντινή απόσταση από το Μοναστήρι ζούσαν τότε οι δυο μεγάλοι ασκητές Βαρσανούφιος και Ιωάννης, οι οποίοι είναι γνωστοί από το βιβλίο «Βίβλος Βαρσανουφίου και Ιωάννου», που περιέχει τις σοφές απαντήσεις που έδιδαν σε διάφορα ερωτήματα πνευματικής φύσεως. Επειδή ήσαν έγκλειστοι, ελάμβαναν γραπτώς τις ερωτήσεις και πάλι γραπτώς έδιναν τις απαντήσεις. Ο Όσιος Δωρόθεος, αυτούς τους αγίους ησυχαστάς, τους ευλαβείτο πάρα πολύ και με την σύμφωνη γνώμη του ηγουμένου Σερίδου τους συμβουλευόταν για κάθε σοβαρό θέμα, που είχε σχέση με την πνευματική του πορεία και χωρίς την σύμφωνη γνώμη τους τίποτα δεν έπραττε. Στο συναξάρι του οσίου Δωροθέου αναφέρονται ερωτήσεις του προς τους μεγάλους αυτούς ασκητές, καθώς και οι σοφές απαντήσεις που λάμβανε. Αναφέρουμε ένα μόνο παράδειγμα.

Κάποτε ο λογισμός τον ξεσήκωσε να φύγει από το Μοναστήρι και να πάει στην έρημο, για να ζήσει με περισσότερη ησυχία και προσευχή, αφού στο Νοσοκομείο της Μονής, όπου διακονούσε, είχε πολλούς περισπασμούς και δεν εύρισκε ησυχία και αρκετό χρόνο για προσευχή και ανησυχούσε μήπως έτσι «χάσει την ψυχή του». Φανέρωσε τον λογισμό του στον αββά Ιωάννη, όπως το συνήθιζε, και στην συνέχεια του έκανε υπακοή. Η πραγματικά θεόπνευστη συμβουλή του μεγάλου ασκητού σημάδεψε την ζωή και την μεγάλη πνευματική πορεία του νεαρού τότε μοναχού Δωροθέου. Του είπε ότι ησυχία είναι το να φυλάσσει κανείς την καρδιά του από δόσεως και λήψεως και ανθρωπαρεσκείας και των λοιπών ενεργειών. Για να δρέψει τους καρπούς της ησυχίας πρέπει πρώτα να βγάλει φύλλα της ασκήσεως και της πρακτικής ζωής. Δηλαδή να κάνει υπακοή και υπομονή. Αλλά και ο αββάς Βαρσανούφιος, που είχε και αυτός ερωτηθεί, έδωσε την ίδια απάντηση. Έτσι ο Δωρόθεος παρέμεινε στην υπακοή, την διακονία και την υπομονή και σημείωσε μεγάλη πρόοδο στην πνευματική ζωή.

Όταν όμως ήλθε το «πλήρωμα του χρόνου», αναχώρησε στην έρημο, σε ώριμη πλέον πνευματική ηλικία. Ήθελε να ζήσει και να τελειώσει την ζωή του ως ησυχαστής. Ο Θεός όμως είχε άλλα σχέδια γι’ αυτόν, αφού τον ήθελε ποιμένα και οδηγό ψυχών. Όσο απέφευγε την ευθύνη, τον περισπασμό και την δόξα, τόσο αυτά τον καταδίωκαν. Γύρω του μαζεύτηκε ένας μεγάλος αριθμός μοναχών, γεγονός που τον ανάγκασε να συστήσει Μοναστήρι.

Ο Όσιος Δωρόθεος αφού έζησε ασκητικά, απεβίωσε ειρηνικά. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Οσίου Δωρόθεου στις 13 Αυγούστου.

Λόγοι του Οσίου Δωρόθεου, βρίσκονται στης «Κατηχήσεις» του Θεοδώρου του Στουδίτου ενώ σώζονται και αρκετά συγγράμματα του.

Στο συλλογικό έργο «Αββά Δωροθέου - Έργα ασκητικά», αναφέρονται οι λόγοι και οι διδασκαλίες προς τους μαθητές του. Οι διδασκαλίες αυτές είναι μάλλον προφορικές ομιλίες, που μας διασώθηκαν με χειρόγραφα των ακροατών του, οι οποίοι αρχικά κατέγραψαν τα κεντρικότερα σημεία και νοήματα κάθε θέματος και αργότερα με την επίβλεψή του τα ανέπτυξαν. Μερικές από αυτές είναι: «Για την αποταγή», «για την ταπεινοφροσύνη», «για την συνείδηση», «για το κτίσιμο και αρμολόγημα των αρετών της ψυχής», «για το ότι πρέπει να φροντίζουμε να κόβουμε γρήγορα τα πάθη πριν εξοικειωθεί μαζί τους η ψυχή», «για τις άγιες νηστείες» κ.λ.π. Πρόκειται για καταπληκτικές ομιλίες, που δίνουν απάντηση σε μεγάλα υπαρξιακά ερωτήματα, δημιουργούν έμπνευση, αλλά και έφεση για βίωση της ορθόδοξης πνευματικής ζωής.

http://www.saint.gr

ΑΓΙΟΙ ΦΩΤΙΟΣ ΚΑΙ ΑΝΙΚΗΤΟΣ

Άγιοι Φώτιος και Ανίκητος

Ο Φώτιος ήταν ανεψιός του Ανίκητου. Κατάγονταν και οι δύο από τη Νικομήδεια.

Όταν ο Διοκλητιανός θέλησε να κινήσει διωγμό κατά των χριστιανών, μίλησε μπροστά στη Σύγκλητο με τους πιο υβριστικούς λόγους εναντίον τους. Εκεί ήταν παρών και ο Ανίκητος, που όταν άκουσε αυτά τα λόγια του βασιλιά, όχι μόνο δεν φοβήθηκε, αλλά σηκώθηκε με θάρρος, δήλωσε ότι είναι χριστιανός και είπε στο Διοκλητιανό: «Πλανάσαι, βασιλιά, αν νομίζεις ότι με τα μέτρα κατά των Χριστιανών θα πετύχεις τους ασεβείς σκοπούς σου. Μάθε ότι οι χριστιανοί αποτελούν σήμερα την υγιέστερη μερίδα της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Και θα ήταν ανόητοι και αναίσθητοι αν πίστευαν στα είδωλα. Γι' αυτό όποια μέτρα και αν πάρεις εναντίον τους, στο τέλος ζημιωμένος θα είσαι εσύ, ενώ αυτοί ένδοξοι μάρτυρες».

Ο Διοκλητιανός, προσβεβλημένος από την παρατήρηση του Ανίκητου, διέταξε και τον έριξαν τροφή σε ένα τρομερό λιοντάρι. Αλλά το λιοντάρι σταμάτησε την άγρια ορμή του και ημέρεψε σαν πρόβατο. Τότε έγινε μεγάλος σεισμός και συνετρίβησαν πολλά ειδωλολατρικά αγάλματα. Κατόπιν τον έβαλαν σε τροχό με αναμμένη φωτιά από κάτω. Αλλά ω του θαύματος, ο τροχός σταμάτησε και η φωτιά έσβησε. Τότε έτρεξε και τον αγκάλιασε ο ανεψιός του Φώτιος. Μόλις είδαν αυτό οι ειδωλολάτρες, έδεσαν και τους δύο μέσα στο λεγόμενο λουτρό του Αντωνίου. Και αφού υπερθέρμαναν το νερό, παρέδωσαν και οι δύο ένδοξα το πνεύμα τους.

Μέρη της Κάρας του Αγίου Φωτίου βρίσκονται στις Μονές Ιβήρων και Διονυσίου Αγίου Όρους. Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου Ανίκητου βρίσκονται στις Μονές Μεγ. Λαύρας Αγίου Όρους και Κύκκου Κύπρου. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη των Αγίων Φώτιου και Ανίκητου στις 12 Αυγούστου.

http://www.saint.gr/791/saint.aspx