Θεία χάριτι, κραταιωθεῖσα, κράτος ἤσχυνας, τῆς δυσσεβείας, Χαριτίνη ὑπὲρ φύσιν ἀθλήσασα ὅθεν χαρίτων πηγὴν ἀδαπάνητον, ὡς γλυκασμὸν ἀναβλύζεις τοὶς κράζουσι. Μάρτυς ἔνδοξε, Χριστὸν τὸν θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἠμὶν τὸ μέγα ἔλεος.
Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2020
ΑΓΙΑ ΧΑΡΙΤΙΝΗ Η ΜΑΡΤΥΣ
Αγία Χαριτίνη η Μάρτυς
Η
Αγία Χαριτίνη άθλησε επί Διοκλητιανού (284 - 305 μ.Χ.). Υπήρξε δούλη του
συγκλητικού Κλαυδιανού (ή Κλαύδιου).
Το 304 μ.Χ. κάποιοι την κατήγγειλαν στο Δομετιανό ως Χριστιανή κι εκείνος την
κάλεσε σε ανάκριση παρουσία και του κυρίου της. Όταν η Αγία ομολόγησε μετά
παρρησίας την πίστη της στον Χριστό, υπεβλήθη σε φρικωδέστατα μαρτύρια. Της
ξύρισαν το κεφάλι αλλά δια θαύματος, αμέσως το κεφάλι της ξαναγέμισε μαλλιά.
Έπειτα βάζουν το κεφάλι της σε κάρβουνα αναμμένα και χύνουν από πάνω ξύδι.
Κατόπιν καίνε τα πλευρά της με αναμμένες λαμπάδες, και με μια πέτρα στο λαιμό
τη ρίχνουν στη θάλασσα. Αλλά και πάλι ο Θεός την έσωσε. Τότε διατάχθηκε να πάει
σε πορνείο. Η Χαριτίνη, όμως, προσευχήθηκε, και η αγνή ψυχή της παραδόθηκε
πλέον στο ζωοδότη Θεό.
Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου της Αγίας βρίσκονται στις Μονές Κύκκου Κύπρου και
Ιερουσαλήμ Βοιωτίας. Να σημειώσουμε εδώ ότι η Αγία Χαριτίνη έχει το ίδιο
δίστιχο με την Αγία Χαριτίνη που εορτάζει στις 4 Σεπτεμβρίου. Η Ορθόδοξη
Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη της Αγίας Χαριτίνης στις 5 Οκτωβρίου.
Κυριακή 4 Οκτωβρίου 2020
Ο ΤΡΩΓΩΝ ΤΗΝ ΣΑΡΚΑ ΚΑΙ ΠΙΝΩΝ ΜΟΥ ΤΟ ΑΙΜΑ!
Ο
ΙΗΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΡΤΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
(Ιωάννης
6,53-58)
54 ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἔχει ζωὴν αἰώνιον, καὶ ἐγὼ ἀναστήσω αὐτὸν ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ.
55 ἡ γὰρ σάρξ μου ἀληθῶς ἐστι βρῶσις, καὶ τὸ αἷμά μου ἀληθῶς ἐστι πόσις.
56 ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἐν ἐμοὶ μένει, κἀγὼ ἐν αὐτῷ.
57 καθὼς ἀπέστειλέ με ὁ ζῶν πατὴρ κἀγὼ ζῶ διὰ τὸν πατέρα, καὶ ὁ τρώγων με κἀκεῖνος ζήσεται δι' ἐμέ.
58 οὗτός ἐστιν ὁ ἄρτος ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς, οὐ καθὼς ἔφαγον οἱ πατέρες ὑμῶν τὸ μάννα καὶ ἀπέθανον· ὁ τρώγων τοῦτον τὸν ἄρτον ζήσεται εἰς τὸν αἰῶνα.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
54 Εκείνος που μου τρώει τη σάρκα και μου πίνει το αίμα έχει ζωή αιώνια, κι εγώ θα τον αναστήσω την έσχατη ημέρα.
55 Γιατί η σάρκα μου είναι αληθινή τροφή και το αίμα μου είναι αληθινό ποτό.
56 Όποιος μου τρώει τη σάρκα και μου πίνει το αίμα, μένει μέσα μου κι εγώ μέσα του.
57 Καθώς με απέστειλε ο ζωντανός Πατέρας κι εγώ ζω για τον Πατέρα, έτσι και όποιος με τρώει θα ζήσει κι εκείνος για μένα.
58 Αυτός είναι ο άρτος που κατέβηκε από τον ουρανό, όχι καθώς έφαγαν οι πατέρες και πέθαναν. Όποιος τρώει τούτον τον άρτο θα ζήσει στον αιώνα».
ΑΓΙΟΣ ΙΕΡΟΘΕΟΣ, Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΘΗΝΩΝ
Άγιος Ιερόθεος, Επίσκοπος Αθηνών
Ο Άγιος Ιερόθεος ήταν πλατωνικός φιλόσοφος, ευγενής και ένας από τα εννέα μέλη του Συμβουλίου της Γερουσίας του Αρείου Πάγου. Αφού δέχτηκε και διδάχτηκε την πίστη του Χριστού από τον Απόστολο Παύλο, χειροτονήθηκε πρώτος επίσκοπος Αθηνών. Μαθητής του υπήρξε ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης, ο οποίος στα συγγράμματά του πλέκει εγκώμια για τον δάσκαλό του.
Εκοιμήθη εν ειρήνη σε βαθιά γεράματα, μετά από πολύχρονη ποιμαντική και συγγραφική
δραστηριότητα. Η τίμια κάρα του φυλάσσεται στο ομώνυμο μοναστήρι στα Μέγαρα
Αττικής. Επίσης λείψανά του σώζονται στην Ι. Μ. Αγίου Παύλου στο
Άγιο Όρος καθώς και στο παρεκκλήσιο
του Αγίου Ανδρέα στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών.
Κατά
τους ερευνητές είναι αδύνατο να διδάχτηκε από τον Απόστολο Παύλο ο Ιερόθεος
πρώτος τη χριστιανική πίστη, διότι οι Πράξεις βεβαιώνουν ρητά ότι πρώτος
πίστεψε με τη διδασκαλία του Αποστόλου Παύλου ο Διονύσιος. Αλλά και αν ακόμη
ήταν Αρεοπαγίτης ή ακόμα σπουδαιότερο, πρώτος επίσκοπος της εκκλησίας Αθηνών,
ήταν δυνατόν να παραλειφθεί μια τέτοια μεγάλη φυσιογνωμία για να συμπεριληφθεί
απλά στη γενική έκφραση "ότι επίστευσαν και έτεροι"; Γι' αυτό λοιπόν
λογικότερο είναι μάλλον ο Ιερόθεος πίστεψε κατόπιν του Διονυσίου και απ' αυτόν
διδάχτηκε, αφού έφυγε από την Αθήνα ο Παύλος. Αλλά όπως και αν έχουν τα
πράγματα, βέβαιο είναι ότι ο Ιερόθεος ήταν άνδρας μεγάλης κοινωνικής παιδείας,
έκανε πρώτος επίσκοπος Αθηνών και εργάστηκε για το ποίμνιο του με πίστη και
πολύ ζήλο. Σύμφωνα μάλιστα με κάποια παράδοση, ο Ιερόθεος ήταν παρών και κατά
την κοίμηση της Παναγίας στην Ιερουσαλήμ. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη
μνήμη του Αγίου Ιερόθεου στις 4 Οκτωβρίου.
Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2020
ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΜΑΚΡΙΝΑ: ΑΜΑ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΒΛΕΠΕΙ ΕΝΑ ΦΩΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥ!
Γερόντισσα Μακρίνα: Άμα ο άνθρωπος βρίσκεται συνέχεια στην προσευχή βλέπει ένα φως μέσα στην ψυχή του, βλέπει μία λάμψη, ένα μεγαλείο, του έρχονται άφθονα δάκρυα, γλυκά και νόστιμα, αισθάνεται ένα χορτασμό, που δεν μπορεί να τον συλλάβει ο νους του. Η προσευχή είναι ένας παράδεισος επίγειος, η οποία παρηγορεί και λαμπρύνει την ψυχή. Η προσευχή έχει πολλή χαρά, ομορφιά και αγαλλίαση. Δια της προσευχής θα θεραπεύσουμε και του αδελφού μας την πληγή και κάθε κατάσταση.
ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΜΑΚΡΙΝΑ: ΑΜΑ ΑΓΑΠΑΣ ΠΟΛΥ ΤΟΝ ΘΕΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΧΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ!
Γερόντισσα Μακρίνα: Άμα αγαπάς πολύ τον Θεό και Τον έχεις στην καρδιά σου, έρχεται μια λεπτότητα, μια ευγένεια μέσα στην ψυχή, δηλαδή διδάσκεσαι πως θα φερθείς, πως θα μιλήσεις και όλη την πνευματική συμπεριφορά. Γίνεται ο Χριστός διδάσκαλος, καθηγητής, πρύτανης μέσα στην ψυχή και σου διδάσκει, τόσα ωραία πράγματα, σαν να έχεις πάει στο Πανεπιστήμιο.
ΑΓΙΑ ΔΑΜΑΡΙΣ Η ΑΘΗΝΑΙΑ
Αγία Δάμαρις η Αθηναία
Η Αγία Δάμαρις είναι η πρώτη Αθηναία, που μαζί με τον άγιο Διονύσιο Αρεοπαγίτη πίστεψαν στο κήρυγμα του αποστόλου Παύλου. Το όνομα της δεν είναι ελληνικό, αλλά εξελληνισμένος τύπος του ιουδαϊκού ονόματος "Θαμάρ", που σημαίνει ότι δεν ήτανε Ελληνίδα αλλά κάποια Ιουδαία μέτοικος στην Αθήνα.
Ήταν γυναίκα από ευγενή οικογένεια και με υψηλή κοινωνική θέση, είχε και ανάλογα πνευματικά ενδιαφέροντα. Το όνομά της αναφέρεται στις Πράξεις των Αποστόλων: "Τινές δε άνδρες κολληθέντες αυτώ επίστευσαν, εν οις και Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης και γυνή ονόματι Δάμαρις και έτεροι συν αυτοίς" (Πράξ. 17,34). Το γεγονός ότι αναφέρεται ονομαστικά από τον Ευαγγελιστή Λουκά στις Πράξεις του υποδεικνύει ότι πρόκειται για αξιόλογη προσωπικότητα.
Όταν ο Απόστολος Παύλος, ύστερα από τη Βέροια, επισκέφτηκε την Αθήνα το 52 μ.Χ., είχε την ευκαιρία να γνωρίσει και να συνδεθεί πνευματικά με τον μεγάλο αυτόν Απόστολο του Χριστού. Κι αυτό έγινε, όταν ο Παύλος κήρυξε στους Αθηναίους στον Άρειο Πάγο τη χριστιανική διδασκαλία. Ωστόσο λίγοι δέχτηκαν το χριστιανικό μήνυμα. Και ανάμεσα σ' αυτούς τους λίγους ήταν και η Δάμαρις.
Μετά τη φυγή του Αποστόλου Παύλου η Δάμαρις άσκησε την ιεραποστολική διακονία της παντού, ιδιαίτερα ανάμεσα στον γυναικείο κόσμο. Και την άσκησε με αμείωτο ζήλο και παλμό. Εξάλλου είναι σχεδόν βέβαιο ότι κάθε φορά που ο μεγάλος Απόστολος επισκεπτόταν την Εκκλησία της Κορίνθου, εκείνη πήγαινε σε συνάντησή του, για να γυρίζει στην Αθήνα πιο δυνατή και πιο φλογερή στην διακονία της. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη της Αγίας μαζί με τον Άγιο Διονύσιο Αρεοπαγίτη στις 3 Οκτωβρίου.
https://www.saint.gr
ΑΓΙΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ Ο ΑΡΕΟΠΑΓΙΤΗΣ
Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης
Ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης καταγόταν από την πόλη των Αθηνών, της οποίας είναι και ο πολιούχος. Ήταν ειδωλολάτρης και μέλος της Βουλής του Αρείου Πάγου. Ο Διονύσιος έζησε και μαρτύρησε τα χρόνια που αυτοκράτορας ήταν ο Δομιτιανός. Ήταν εξαίρετος ρήτορας, διακρίθηκε για τη φιλοσοφική του κατάρτιση και τη βαθιά του καλλιέργεια. Ο Άγιος Διονύσιος σπούδασε στην Αθήνα και έπειτα στην Ηλιούπολη της Αιγύπτου. Υπήρξε συγγραφέας πλήθους θεολογικών συγγραμμάτων.
Ο Διονύσιος ήταν από τους πρώτους που ασπάστηκε το Χριστιανισμό, έπειτα
από το κήρυγμα του Αποστόλου Παύλου στον Άρειο Πάγο, κάτω από τον ιερό βράχο
της Ακροπόλεως το 50 μ.Χ. (Πράξεις 17,19-34). Αργότερα διαδέχθηκε στον
επισκοπικό θρόνο των Αθηνών τον ευσεβή Ιερόθεο. Επιβραβεύτηκε από το θεό για τη
χριστιανική του δράση με το χάρισμα να επιτελεί θαύματα.
Περιόδευσε σε πολλά μέρη της Δύσης, όπου κήρυξε τον ευαγγελικό λόγο και
ερμήνευσε τις ιερές γραφές. Όταν έφθασε στο Παρίσι συνελήφθη και σύμφωνα
με την παράδοση υπέστη μαρτυρικό θάνατο με αποκεφαλισμό γύρω στο 96 μ.Χ.. Μαζί
του μαρτύρησαν και δύο μαθητές του, ο Ρουστικός και ο Ελευθέριος. Ο ηγεμόνας
της περιοχής έδωσε εντολή να μη θάψει κανείς τα άγια λείψανα των μαρτύρων, όμως
κάποιοι χριστιανοί τα φύλαξαν και όταν δεν υπήρχε πλέον φόβος τα ενταφίασαν με
τιμές.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Αγίου Διονυσίου στις 3 Οκτωβρίου. Από
το 1999 μ.Χ. με εγκύκλιο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών η μνήμη του Αγίου
Διονυσίου του Αρεοπαγίτου συμπεριλήφθηκε να τιμάται επιπρόσθετα και στις 12
Οκτωβρίου όπου και ορίσθηκε να τιμάται η Σύναξη των εν Αθήναις Αγίων. Στην
Αθήνα υπάρχουν δυο μεγάλες εκκλησίες που φέρουν το όνομά του, η μια στο
Κολωνάκι επί της οδού Σκουφά, ενώ η άλλη είναι η Καθολική Μητρόπολη της Αθήνας,
επί της οδού Μητροπόλεως.
Μέρη της Κάρας του Αγίου βρίσκονται στις Μονές Δοχειαρίου και Σίμωνος Πέτρας Αγίου Όρους. Δέρμα και δύο τμήματα του Αγίου βρίσκονται στη Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους. Άκρο μικρού δακτύλου με σάρκα του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους. Αποτμήματα του Αγίου βρίσκονται στις Μονές Γρηγορίου Αγίου Όρους, Οσίου Διονυσίου Λιτοχώρου Πιερίας, Νταού Πεντέλης καί Βουλκάνου Μεσσηνίας.
Πολλοί συναξαριστές
δίνουν πολλές πληροφορίες για τη σημαντικότατη αυτή προσωπικότητα του
Χριστιανισμού, οι οποίες όμως εντάσσονται αποκλειστικά και μόνο στον κύκλο της
παράδοσης. Έτσι μια παράδοση τοποθετεί τον Άγιο Διονύσιο την ημέρα που
σταυρώθηκε ο Ιησούς να είναι στην Ηλιούπολη της Αιγύπτου μαζί με τον φιλόσοφο
Απολλοφάνη. Όταν σκοτείνιασε ο ήλιος, ο Διονύσιος αναφώνησε: "Ή η φύσις
αλλοιούται ή θεός πάσχει».
Άλλη παράδοση αναφέρει
ότι μετά τον αποκεφαλισμό του, ο ίδιος ο ιερομάρτυρας παρέδωσε την αποτμηθείσα
τιμία κάρα του στην ευσεβή χριστιανή Κατούλα. Σύμφωνα με μια μεταγενέστερη
παράδοση, που όμως δεν είναι αποδεκτή, ο Διονύσιος θεωρείται ο ιδρυτής της
Εκκλησίας των Παρισίων.
Μία ακόμη παράδοση, ιδιαίτερα αγαπητή που έχει επικρατήσει στην Εκκλησία και εκφράζεται στην αγιογραφία και υμνογραφία, θέλει τον άγιο Διονύσιο να παρίσταται στην Κοίμηση της Παναγίας, μαζί με τους άλλους δύο ιερομάρτυρες Ιερόθεο και Τιμόθεο, μεταφερόμενος από τις νεφέλες που άρπαξαν τους Αποστόλους. Στις ιερές εικόνες απεικονίζεται με τους δύο ιεράρχες να στέκεται πίσω από τους Αποστόλους, ενώ στο «θεοτόκιο» κατά την ημέρα της γιορτής του ακούμε: "Εν τή σεπτή κοιμήσει σου, Παναγία Παρθένε, παρήν ό Διονύσιος, σύv τώ Ιεροθέω, καί Τιμοθέω τώ θείω, Άμα τοίς, Αποστόλοις, έκαστος ύμνοv άδοντες, πρόσφοροv τή σή μνήμη. μεθ’ ών καί νύν, πάσα γλώσσα βρότειος αvυμvεί σε, τήv τού Θεού λοχεύτριαν, καί τού κόσμου προστάτιν".
Στον άγιο Διονύσιο Αρεοπαγίτη αποδόθηκαν διάφορα συγγράματα, τα οποία η σύγχρονη έρευνα δε θεωρεί γνήσια, είναι δηλαδή ψευδεπίγραφα (έργα των οποίων ο συγγραφέας υπογράφει με το όνομα κάποιου αναγνωρισμένου προσώπου, προκειμένου να αποδώσει κύρος στα γραπτά του). Πρόκειται για τα περίφημα Μυστικά έργα: α) Περί της ουρανίου ιεραρχίας, β) Περί της εκκλησιαστικής ιεραρχίας, γ) Περί θείων ονομάτων και δ) Περί μυστικής θεολογίας, καθώς και διάφορες επιστολές. Τα Μυστικά έργα, γνωστά και ως Ψευδοδιονύσια, γράφτηκαν στο τέλος του 5ου αιώνα και επηρέασαν βαθύτατα την πορεία της θεολογίας των μέσων χρόνων τόσο στην Ανατολή όσο και στη Δύση και υπήρξαν η βάση της ανανέωσης της θεολογικής σκέψης.
Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2020
ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΑΣ, Ο ΓΑΒΡΑΣ
Άγιος Θεόδωρος ο
Μεγαλομάρτυρας, ο Γαβράς
Σε μία συμπλοκή με τους Σελτζούκους Τούρκους συνελήφθη αιχμάλωτος και προκειμένου να μην αρνηθεί το Χριστό και την πίστη του, μαρτύρησε μετά από φρικτά και μεγάλα βασανιστήρια, στις 2 Οκτωβρίου 1098 μ.Χ. στη Θεοδοσιούπολη (Ερζερούμ). Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Αγίου Θεοδώρου στις 2 Οκτωβρίου.
ΟΣΙΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ
Όσιος Θεόφιλος ο
Ομολογητής
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)