Θεοτοκίον.
Τόν Ιησούν μου καί Θεόν ή βαστάσασα Χριστόν ανερμηνεύτως, Θεοτόκε Μαρία, τούτον δυσώπει αεί κινδύνων σώζεσθαι τούς δούλους σου καί τούς υμνητάς σου, απείρανδρε Παρθένε.
ΑΝ ΒΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ, ΑΡΧΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟΣ ΔΡΟΜΟΣ.
Άγιος Ισίδωρος ο
Ιερομάρτυρας
και τα τέκνα αυτού
Γεώργιος και Ειρήνη
Οι Άγιοι Ισίδωρος και
τα τέκνα αυτού, φανερώθηκαν με ενύπνια σε πολλούς ανθρώπους και έκαναν γνωστό
τον τρόπο του μαρτυρίου και τον τόπο της ταφής των Ιερών Λειψάνων τους. Η
ανακομιδή τους έγινε στις 18 Οκτωβρίου 1953 μ.Χ., στο Βαλή.
Σύμφωνα με τις μαρτυρίες ο Ιερέας Ισίδωρος, με τα κατά σάρκα τέκνα του
μαρτύρησαν από τους οθωμανούς, εντός του Ιερού Ναού όπου τελούσε την Θεία
Λειτουργία. Τους έκοψαν τα κεφάλια, τα πέταξαν και αφού τα περισυνέλεξαν
ευλαβείς χριστιανοί τα ενταφίασαν παρά τους πόδας των σωμάτων των μαρτύρων,
όπως ακριβώς βρέθηκαν κατά την ημέρα της εκταφής τους.
Σήμερα υπάρχει μέρος των Ιερών Λειψάνων, αφού μιά ασεβής μοναχή έκλεψε το
μεγαλύτερο μέρος τους. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Αγίου
Ισίδωρου και των τέκνων του στις 18 Οκτωβρίου.
Άγιος Ανδρέας ο Οσιομάρτυρας, «Ὁ ἐν τὴ Κρίσει»
Ο τολμηρός και
ελεύθερος στο φρόνημα και το λόγο Οσιομάρτυρας Ανδρέας, καταγόταν από την Κρήτη
και έζησε τον 8ο αιώνα μ.Χ. επί αυτοκράτορας Κωνσταντίνου Ε' του Κοπρώνυμου.
Όταν αυτός ξεκίνησε διωγμό κατά των αγίων εικόνων, ο Ανδρέας πληροφορήθηκε τα
έκτροπα που γίνονταν εναντίον εκείνων που τις προσκυνούσαν, γι' αυτό άφησε την
Κρήτη και πήγε στην Κωνσταντινούπολη. Και όταν είδε από κοντά τη βία κατά των
ορθοδόξων, αισθάνθηκε την ανάγκη από Ιερή αγανάκτηση να ελέγξει τον ίδιο τον
αυτοκράτορα. Και η ευκαιρία του δόθηκε όταν ο Κωνσταντίνος ο Ε' βγήκε από το
παλάτι, στην επιστροφή ο Ανδρέας παραφύλαξε και με θάρρος τον πλησίασε και τον
ρώτησε: «ἄρα χριστιανὸς εἰ, βασιλεῦ;». Ο Κωνσταντίνος έμεινε εμβρόντητος στην
αρχή. Αλλά έπειτα εξοργισμένος διέταξε να τον συλλάβουν. Η διαταγή εκτελέστηκε
και μάλιστα ένας από τους υπασπιστές κτύπησε τον Ανδρέα και συγχρόνως τον
ρώτησε: «οὕτως ἐδιδάχθης ἀτιμάζειν τὸν βασιλέα;». Και ο Ανδρέας του απάντησε με
τον εξής αθάνατο λόγο: «οὐδεὶς ἁμαρτάνει βασιλέα ἐλέγχων παρανομοῦντα».
Θυμωμένος τότε ακόμα περισσότερο ο βασιλιάς, διέταξε και μαστίγωσαν άγρια τον
Ανδρέα. Έπειτα τον παρέδωσαν σε όχλο εικονομάχων, που τον έσυραν επάνω σε
κοφτερές πέτρες. Κατόπιν κάποιος αγροίκος ψαράς με κοφτερό τσεκούρι, έκοψε το
πόδι του αγίου και έτσι μετά από λίγο πέθανε. Το λείψανό του το έριξαν σε
ακάθαρτο τόπο, αλλά ορθόδοξα χέρια το πήραν νύκτα και το έθαψαν ευλαβικά σε
τόπο ονομαζόμενο «τῆς Κρίσεως».
Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Αγίου Ανδρέα στις 17 Οκτωβρίου.
Η μνήμη του επαναλαμβάνεται και την 21η Οκτωβρίου, μετά των Άγιων
Στεφάνου, Παύλου και Πέτρου.
Ἀπολυτίκιον
Τὸν Ἥλιον τῆς δόξης Σταυρῶ προσηλωθέντα, καὶ τοὶς ἐν σκιᾷ τοῦ θανάτου ἐκλάμποντα ὡς εἶδες, ηὐνάσθης αὐτοῦ ταὶς ἀστραπαίς, καὶ ἤθλησας Λογγίνε εὐσεβῶς, διὰ τοῦτο νοσημάτων παντοδαπῶν, λυτρούσαι τοὺς ἐκβοώντας, δόξα τῷ δεδωκότι σοὶ ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργούντι διὰ σου, πάσιν ἰάματα.