Με ρώτησε ο γέροντας Πορφύριος: «Για πες μου, παιδί μου, τί λέει ο γέροντας Αιμιλιανός (Σιμωνοπετρίτης) για το 666 και τον αντίχριστο;» Του λέω: «Γέροντα, μας είπε σε μια σύναξη να μην ανησυχούμε. Εμείς να ενδιαφερόμαστε να έχουμε μια ζωντανή σχέση με τον Χριστό και του αντιχρίστου να μην του δίνουμε πολύ σημασία, γιατί εκείνος θα γίνει το κέντρο της ζωής μας και όχι ο Χριστός».
Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Εμείς είχαμε τον φόβο του Θεού, αλλά τον χάσαμε και δεν τον αφήσαμε κληρονομιά στην επόμενη γενιά, γι’ αυτό τώρα νομιμοποιούμε τις εκτρώσεις, τον πολιτικό γάμο… Όταν παραβαίνει ένας άνθρωπος μιά Εντολή του Ευαγγελίου, ευθύνεται μόνον αυτός. Όταν όμως κάτι, που αντίκειται στις Eντολές του Ευαγγελίου γίνεται από το Kράτος Nόμος, τότε έρχεται η ΟΡΓΗ του Θεού σε όλο το Έθνος, για να παιδαγωγηθεί.
Αγία Αναστασία η Ρωμαία, η Οσιομάρτυς
Η όσια Αναστασία έζησε στα χρόνια του Δεκίου (κατ' άλλους του Διοκλητιανού) και Bαλλεριανού και καταγόταν από τη Ρώμη. Όταν πέθαναν οι πλούσιοι γονείς της, διαμοίρασε την περιουσία που κληρονόμησε στους φτωχούς και αποσύρθηκε σε μοναστήρι.
Όταν τη συνέλαβε ο ηγεμόνας Πρόβος (περί το 256 μ.Χ.), υπενθύμισε στην Αναστασία την ανθηρή νεότητα της, για την οποία θα έπρεπε να αρνηθεί το Χριστό. Τότε, δυναμική υπήρξε η απάντηση της Αναστασίας: «Εγώ, είπε, μία ωραιότητα και νεότητα γνωρίζω, εκείνη που δίνει ο Χριστός στις πιστές και γενναίες ψυχές, που προτιμούν γι’ Αυτόν το θάνατο αντί άλλων εγκόσμιων αγαθών, όταν αυτά προτείνονται για την προδοσία του Θεού τους. Πλούτη είχα άφθονα. Δεν τα θέλησα. Αλλά το Χριστό μου τον θέλω και απ' Αυτόν καμία δύναμη δε θα μπορέσει να με χωρίσει. Αν αμφιβάλλεις, δοκίμασε». Εξαγριωμένος από την απάντηση ο Πρόβος, τη μαστίγωσε στο πρόσωπο και την άπλωσε σε αναμμένα κάρβουνα. Έπειτα, την κρέμασε και της έσκισε το σώμα. Μετά έκοψε τους μαστούς της, ξερίζωσε τα νύχια της και τελικά την αποκεφάλισε. Έτσι, η Αναστασία πήρε τον αμαράντινο στέφανο του μαρτυρίου.
Οι κνήμες «μετά δέρματος» της Αγίας και η δεξιά της βρίσκονται στη Μονή Γρηγορίου Αγίου Όρους. Απότμημα του Ιερού Λειψάνου της Αγίας βρίσκονται στη Λαύρα Αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη της Αγίας Αναστασίας στις 29 Οκτωβρίου.
Η ΑΓΙΑ ΣΚΕΠΗ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
Στα χρόνια του βασιλέως Λέοντος του Μεγάλου (457-474 μ. Χ.) ζούσε στην Κων/πολη ο όσιος
Ανδρέας, ο κατά Χριστόν σαλός. Σαλός είναι ο τρελλός και κατά Χριστόν σαλοί
ονομάζονται κάποιοι άγιοι, οι οποίοι κάνανε κάποια περίεργα και παράλογα
πράγματα, με απώτερο σκοπό να τους θεωρούν παλαβούς ή παλιανθρώπους και να μη
τους τιμούν οι άνθρωποι· και έτσι αυτοί να ζουν με ταπείνωση και στην αφάνεια.
Μια νύχτα που γινότανε αγρυπνία στο ναό της Παναγίας των Βλαχερνών, ο
όσιος Ανδρέας μαζί με τον μαθητή του Επιφάνιο, που έγινε αργότερα πατριάρχης
Κων/πόλεως (520-536 μ. Χ.), είδαν την Υπεραγία Θεοτόκο οφθαλμοφανώς, όχι σε
όραμα, να μπαίνει από την κεντρική πύλη του ναού. Την συνόδευαν οι Ιωάννης
ο Πρόδρομος και Ιωάννης ο Θεολόγος και πλήθος αγγέλων. Αφού
μπήκε μέσα στο ναό προχώρησε στον σολέα. Εκεί γονάτισε και προσευχήθηκε πολλή
ώρα με θερμά δάκρυα υπέρ της σωτηρίας των πιστών, ενώ την βλέπανε μόνο ο
Ανδρέας και ο Επιφάνιος. Αφού προσευχήθηκε για πολύ η Θεοτόκος σηκώθηκε και
μπήκε μέσα στο ιερό, όπου φυλασσόταν το μαφόριο της δηλαδή το τσεμπέρι της, το
πήρε στα χέρια της και βγαίνοντας έξω το άπλωσε πάνω από τους πιστούς, για να
δείξει ότι τους σκέπει και τους προστατεύει.
Αυτό είναι το γεγονός το οποίο στάθηκε αφορμή η Εκκλησία μας να καθιερώσει την
γιορτή της αγίας Σκέπης δηλαδή τη γιορτή προς τιμή της Παναγίας, η οποία
σκεπάζει (σκέπει) και προστατεύει το λαό του Θεού και φωτίζει τους πιστούς στο
δρόμο για την τελείωση. Μας σκεπάζει με τις προσευχές της, με τις παρακλήσεις
της και με τα δάκρυά της.
Η Παναγία μας άπλωσε το μαφόριο της εντός του ναού και σκέπασε όσους
αγρυπνούσαν και προσευχόταν. Με την ενέργεια αυτή θέλει να πει ότι πρέπει να
έχουμε ουσιαστική σχέση με την Εκκλησία για να μας σκεπάσει με τις πρεσβείες
της. Την εορτή της αγίας Σκέπης τη γιορτάζουμε κάθε χρόνο στις 28 Οκτωβρίου.
Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ: Η πιο σπουδαία ασχολία για τον άνθρωπο είναι η προσευχή!
Άγιος Σεραφείµ της Βύριτσα: Ο Κύριος μπορεί και χίλια χρόνια να περιμένει για να σωθεί έστω και ένας άνθρωπος για να αναπληρωθεί ο αριθμός των αγγέλων που έπεσαν.
Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: Όποιος έχει αληθινή πίστη πρέπει να γνωρίζει πως η πίστη υπάρχει χάριν της σωτηρίας της ψυχής. Όποιος νομίζει πως η πίστη εξυπηρετεί άλλον σκοπό, διαφορετικό από τη σωτηρία, αυτός δεν έχει αληθινή, πίστη – ούτε γνωρίζει την αξία της ψυχής του.
Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης: Όταν κάνουμε συνέχεια προσευχή, θα μας φωτίζει ο Θεός τι να κάνουμε κάθε φορά και στις πιο δύσκολες καταστάσεις. Θα το λέει ο Θεός μέσα μας.
Άγιος Ιωάννης ο Σιναΐτης: Ο Ιούδας ήταν με το μέρος των μαθητών και ο ληστής με το μέρος των φονιάδων. Και -ω του θαύματος!- σε μια στιγμή πώς άλλαξαν θέση.