ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ: ΟΛΗ Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ!

Μέγας Βασίλειος: Όλη η ζωή μας ας είναι καιρός προσευχής. 

ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ: ΕΑΝ ΜΑΣ ΔΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΤΑ ΠΑΡΟΝΤΑ ΔΥΣΑΡΕΣΤΑ ΜΕ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ!

Μέγας Βασίλειος: Εάν μας δει ο Θεός να δεχόμαστε τα παρόντα δυσάρεστα με ευγνωμοσύνη, ή θα απομακρύνει τα λυπηρά, ή θα μας αμείψει με τα μεγάλα στεφάνια της υπομονής. 

ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ: ΕΞΕΤΑΣΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ, ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ!

Μέγας Βασίλειος: Εξέτασε τον εαυτό σου, ποιος είσαι. Γνώρισε τη φύση σου, ότι δηλαδή το μεν σώμα είναι θνητό, η δε ψυχή σου αθάνατη. Μη ζητάς υπεροχή, αλλά να αναγνωρίζεις της ισότητας της φύσης και να αγαπάς, να είσαι ισότιμος προς εκείνους που φαίνονται ότι υστερούν κάπως απέναντί σου.

ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ: ΟΙ ΛΥΠΕΣ ΦΑΝΕΡΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΓΝΗΣΙΑ ΨΥΧΗ, ΟΠΩΣ Η ΦΩΤΙΑ ΤΟ ΚΑΘΑΡΟ ΧΡΥΣΑΦΙ!

Μέγας Βασίλειος: Τον μεν Κυβερνήτη δοκιμάζει και σκληραγωγεί η τρικυμία, τον αθλητή το στάδιο, τον στρατηγό το στρατόπεδο, τον γενναιόκαρδο η συμφορά, τον δε Χριστιανό η δοκιμασία.  Και οι λύπες δοκιμάζουν την ψυχή, όπως η φωτιά δοκιμάζει τον χρυσό.  Είσαι πτωχός; Μη καταλαμβάνεσαι από αθυμία, διότι η υπερβολική κατήφεια γίνεται αιτία της αμαρτίας.

ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ: Ο ΚΟΛΑΚΑΣ ΠΡΟΣΑΡΜΟΖΕΙ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ ΣΤΗ ΣΚΕΨΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΓΥΡΩ ΤΟΥ!

Μέγας Βασίλειος: Όπως το χταπόδι προσαρμόζει το χρώμα του στο χρώμα του περιβάλλοντος, έτσι και ο κόλακας προσαρμόζει τη γνώμη του στη σκέψη των ανθρώπων γύρω του. 

ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ: ΤΕΛΕΙΟΤΑΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΟΝΟΜΑΖΩ ΑΥΤΗΝ, ΟΠΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ Η ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ!

Μέγας Βασίλειος: Τελειότατη κοινωνία ονομάζω αυτήν, όπου έχει καταργηθεί η ιδιοκτησία, έχουν εκλείψει οι προσωπικές διαφορές και έχουν εξαφανιστεί οι έριδες και οι φιλονικίες. Είναι η κοινωνία, όπου όλα είναι κοινά, οι ψυχές, οι γνώμες, τα σώματα, και όλα εκείνα με τα οποία τρέφονται τα σώματα. Κοινός είναι ο Θεός, κοινή η ευσέβεια, κοινή η σωτηρία, κοινά τα αγωνίσματα, κοινοί οι πόνοι, κοινά τα στεφάνια της δόξας. Οι πολλοί ένας είναι και αυτός ο ένας δεν υπάρχει μόνος του, αλλά ζει μέσα στους πολλούς.
 
(Ασκητικές Διατάξεις, Β.Ε.Π.Ε.Σ. τόμ. 57 σσ. 42-43, 1). 

ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ: ΤΑ ΔΟΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΦΡΟΝΗΘΗ!

Μέγας Βασίλειος: Τὰ δόγματα τῶν Πατέρων ἔχουν καταφρονηθῆ, οἱ ἀποστολικὲς παραδόσεις ἔχουν ἐξουθενωθῆ· στὶς ἐκκλησίες κυκλοφοροῦν ἐφευρέσεις νεωτεριστῶν ἀνθρώπων. Δὲν θεολογοῦν οἱ ἄνθρωποι, ἀσχολοῦνται μὲ τὴν τεχνολογία τοῦ λόγου· ἡ σοφία τοῦ κόσμου ἔχει πάρει τὰ πρωτεῖα μὲ τὸ νὰ ἀπωθήσει τὸ καύχημα τοῦ Σταυροῦ. Ποιμένες διώκονται καὶ στὴ θέση τους μπαίνουν ἄγριοι λύκοι, ποὺ κατασπαράσσουν τὸ ποίμνιο τοῦ Χριστοῦ. Οἱ ναοὶ ἀδειάζουν ἀπὸ τὸ ἐκκλησίασμα καὶ οἱ ἐρημιὲς εἶναι γεμᾶτες ἀπὸ τοὺς ἀδυρόμενους. Οἱ γεροντότεροι ὀδύρονται συγκρίνοντας τὰ παλαιὰ μὲ τὰ νεώτερα, οἱ νέοι εἶναι ἀξιολύπητοι, γιατὶ δὲν γνωρίζουν ποιὰ ἀγαθὰ ἔχουν στερηθῆ. 

ΟΣΙΟΣ ΜΑΡΩΝ Ο ΑΣΚΗΤΗΣ

Όσιος Μάρων

 
Ο Όσιος Μάρων έζησε πριν τον 5ο αιώνα μ.Χ. και επειδή αγαπούσε τον μοναχικό βίο και την ησυχία είχε στήσει το ασκητήριό του σε κορυφή βουνού της πόλεως Κύρρου της Αντιοχείας. Αλλά η θερμή αγάπη του προς τον Θεό και προς τον πλησίον, τον έκανε να κατεβαίνει απ' το ασκητήριό του και να περιοδεύει σε πόλεις και χωριά, κηρύττοντας το θείο λόγο. Επίσης έδινε παρηγοριά και συμβουλές, συμφιλίωνε και συμβίβαζε, άρπαζε πολλούς από τις παγίδες της πλεονεξίας, από το καμίνι του θυμού και από το βόρβορο της ακολασίας. Και όταν έφευγε από τις πόλεις, έρχονταν οι πόλεις προς αυτόν. Και τότε στο ερημικό ασκητήριό του ακατάπαυστα έρχονταν πυκνές ομάδες ανθρώπων, που ζητούσαν γιατρειά στις διάφορες ηθικές και πνευματικές ασθένειες τους. Αλλά και προς τους μοναχούς, ο Όσιος, έδειχνε μεγάλο ενδιαφέρον. Τους παρακαλούσε λοιπόν και τους ικέτευε, να μένουν πιστοί στα καθήκοντα τους, να είναι υποδείγματα της πίστης, ζηλευτοί τύποι της εγκράτειας, φρουροί του Ευαγγελίου και θεία κάτοπτρα της καλής συμπεριφοράς.
Σε τέτοιες λοιπόν ασχολίες, βρήκε τον Μάρωνα η ασθένεια, που τον διαβίβασε απ' αυτό τον κόσμο στον άλλο, με ήσυχη τη συνείδηση, ότι έζησε για τον Θεό και για τους συνανθρώπους του. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Οσίου Μάρωνος στις 14 Φεβρουαρίου.
 
http://www.saint.gr

ΟΣΙΟΣ ΑΥΞΕΝΤΙΟΣ Ο ΕΝ ΚΑΡΤΙΛΙΩ

Όσιος Αυξέντιος ο εν Καρτιλίω ασκήσας

Ο Όσιος Αυξέντιος γεννήθηκε στην Άνδρο στις αρχές του 18ου αιώνα μ.Χ. Διακόνησε στην αρχή ως νεωκόρος του ναού του Σωτήρος Χριστού στο Γαλατά της Κωνσταντινουπόλεως και κατόπιν χειροτονήθηκε διάκονος. Ως διάκονος εγκαθίσταται στην παραθαλάσσια κωμόπολη Κατιρλί της Νικομήδειας και ασκητεύει στο Κατίρλιον όρος της Προποντίδος. Η αγιότητα του βίου και το χάρισμα της θαυματουργίας που του χάρισε ο Κύριος, έκαναν πολλούς να προσέρχονται σε αυτόν για να λάβουν την ευλογία του και την ίαση. Ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Κύριλλος Ε' (1748 - 1751 μ.Χ., 1752 - 1757 μ.Χ.) τον είχε πνευματικό πατέρα.

Όταν ο Πατριάρχης Κύριλλος Ε' δια συνοδικής αποφάσεως καθιέρωσε τον αναβαπτισμό των προσερχόμενων Ρωμαιοκαθολικών, Διαμαρτυρομένων και Αρμενίων στην ορθόδοξη πίστη, ο Όσιος Αυξέντιος τον υποστήριξε με τα κηρύγματά του. Έγινε δε ο ηγέτης της μερίδας που υποστήριζε την βάπτιση των ετεροδόξων. Όταν εκδιώχθηκε από τον θρόνο ο Πατριάρχης Κύριλλος Ε', οι επικρατήσαντες καταδίωξαν και τον Όσιο Αυξέντιο. Μάταια όμως. Ο αποσταλείς στο Κατίρλιον ρήτορας Κριτίας εκδιώχθηκε από τους Χριστιανούς της κωμοπόλεως.

Το Συναξάρι του αναφέρει ότι ο Όσιος έριχνε στη θάλασσα το τριβώνιο που φορούσε και το χρησιμοποιούσε ως βάρκα, για να διαπλέει το πέλαγος. Έτσι έφθασε στην Κωνσταντινούπολη, αφού κατέπαυσε την τρικυμία της θάλασσας ποιώντας το σχήμα του Τιμίου Σταυρού επί της θάλασσας.

Ο Όσιος Αυξέντιος κοιμήθηκε με ειρήνη και η μνήμη του εορτάζεται με λαμπρότητα στον Σταυρό Χαλκιδικής, της Ιεράς Μητροπόλεως Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου. Εκεί φυλάσσεται και τμήμα του ιερού λειψάνου του, το οποίο μετακομίσθηκε εκεί από τους εκριζωθέντες πρόσφυγες της Μικράς Ασίας το έτος 1922 μ.Χ. Επίσης, ο Όσιος Αυξέντιος ο εν Καρτιλίω τιμάται ιδιαιτέρως και στον Ι. Ναό του Αγιου Ιωάννου Προδρόμου Κατιρλί Καλαμαριάς. Εκεί φυλάσσεται και η εικόνα του Οσίου καθώς η περιοχή και ο Ναός χτίστηκε από μικρασιάτες πρόσφυγες που κυρίως προέρχονταν από το Καρτιλί της Μικράς Ασίας και έδωσαν το όνομα και στη σημερινή γειτονιά. Αποτελεί έναν «πρόσφυγα» μεν αλλά τοπικό άγιο της Ιεράς Μητρόπολης Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς.

Απότμημα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκεται στον Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής Κάτω Σταυρού Χαλκιδικής. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Οσίου Αυξεντίου στις 14 Φεβρουαρίου.

http://www.saint.gr

ΟΣΙΟΣ ΜΑΡΤΙΝΙΑΝΟΣ

Όσιος Μαρτινιανός

 
O Όσιος Μαρτινιανός καταγόταν από την Καισάρεια της Παλαιστίνης και έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορα Θεοδοσίου του Μικρού στις αρχές του 5ου μ.Χ. αιώνα. Από μικρός ποθούσε τον βίο της άσκησης και της αφοσίωσης.
Σε ηλικία 18 ετών αποσύρθηκε στο όρος του Κιβωτού και ζούσε εκεί ασκούμενος στην προσευχή και την νηστεία. Κάποια γυναίκα αμαρτωλή εμφανίστηκε με δολιότητα στη θύρα του κελιού του Αγίου και παρακαλούσε να την δεχθεί για διανυκτέρευση μέσα στο κελί, διότι έχασε, όπως έλεγε, το δρόμο και κινδύνευε να κατασπαραχθεί από τα θηρία κατά την διάρκεια της νύχτας. Ο Άγιος ενεργώντας με φιλανθρωπία την φιλοξένησε στο εξωτερικό μέρος του ερημητηρίου του. Η γυναίκα αυτή όμως απέβαλε το προσωπείο και ποικιλοτρόπως προκαλούσε τον Άγιο. Ο γενναίος τους Χριστού αθλητής προς κατανίκηση της εμπαθούς επιθυμίας, άναψε φωτιά και έριξε τον εαυτό του εντός αυτής. Μόλις η γυναίκα είδε αυτό, τα μάτια του πνεύματός της που έβλεπαν μόνο την διαφθορά, ανέβλεψαν για πρώτη φορά. Η αμαρτωλή γυναίκα μετανόησε και αφού έφυγε έγινε μοναχή με το όνομα Παύλα και σώθηκε ζώντας οσιακά στη Βηθλεέμ.
Η φήμη του, εξαπλώθηκε γρήγορα σε όλη τη γύρω περιοχή, με αποτέλεσμα να συρρέουν στο κελί του πλήθος κόσμου, που ζητούσε παρηγοριά και τις συμβουλές του. Μεταξύ των άλλων έρχονταν και γυναίκες και κόρες, ζητώντας στήριγμα κατά των καταιγίδων και ασπίδα κατά των πειρασμών της ζωής.
Ο Μαρτινιανός, κάνοντας το έργο του πνευματικού, πήγε σε πολλά μέρη. Τελικά κατέληξε σ' ένα ησυχαστήριο έξω από την Αθήνα. Συχνά δε έλεγε τα λόγια των αποστόλων Πέτρου και Παύλου: ότι ο Διάβολος περιέρχεται σα θηρίο και ζητά ποιόν να καταπιεί. Οφείλουμε λοιπόν να προφυλαγώμαστε από τις επιθέσεις του, έτοιμοι πάντοτε για να τον αποκρούσομε. Πέθανε σε βαθιά γεράματα στο ερημητήριό του περί τα τέλη του 5ου ή τις αρχές του 6ου αιώνα μ.Χ.
Η Σύναξη του Οσίου ετελείτο στο Αποστολείο των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, που ήταν κοντά στην Μεγάλη Εκκλησία. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Οσίου Μαρτιανιανού στις 13 Φεβρουαρίου.
 
http://www.saint.gr