Γέρων Ιωσήφ Βατοπαιδινός: Στο όνομα της προσευχής χάραξαν την έννοια της εσωστρέφειας και ειδικά της «κατά μόνας» προς το Θεό συνομιλίας. Εκεί ο καθένας επιρρίπτει τον εαυτό του μπροστά στη θεία ευσπλαχνία και αγαθότητα και με επίμονη εξομολόγηση, δέηση, ικεσία, παράκληση ή και ευχαριστία αναφέρει τον πόνο και τον πόθο του προς «τόν δυνάμενον σώζειν» Χριστό, το Θεό μας.
Όσιος Αμφιλόχιος Μακρής: Την βραδυνή προσευχή να μην την αμελής. Να προσεύχεσαι με διάθεσιν, όπως εκείνοι που πηγαίνουν σε συμπόσιον. Αυτοί είναι ξύπνιοι και αισθάνονται όλο χαρά. Έτσι και συ, αφού πρόκειται να ομιλήσης με τον Νυμφίο σου να μην ακούς, όταν σου λέγη ο πειρασμός διάφορα για να σε εμποδίση, γιατί ξέρεις έχομεν ένα που ενδιαφέρεται πολύ για μας.
Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης: Κανένας δε μένει χωρίς να έχει φάει από την τράπεζα των κοινών φαγητών και ποτών. Αν τυχόν δε φάει, πικραίνεται πολύ και του κακοφαίνεται. Αν στερηθούμε και δε μεταλάβουμε από την Αγία Πνευματική Τράπεζα του Άρτου της ζωής και του Ποτηρίου της αθανασίας, αυτό το θεωρούμε σαν κάτι αδιάφορο και ασήμαντο. Αυτός ο λογισμός δεν είναι παράλογος και ανόητος.
Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός: Ο σταυρός μας δόθηκε σαν σημείο στο μέτωπο, γιατί με τον σταυρό οι πιστοί ξεχωρίζουμε από τους άπιστους και γνωριζόμαστε. Αυτός είναι μεγάλη ασπίδα και όπλο και τρόπαιο κατά του Διαβόλου. Αυτός είναι σφραγίδα, για να μη μας προσβάλλει αυτός που σπέρνει τον όλεθρο, όπως λέγει η Γραφή.
Άγιος Σιλουανός ο
Αθωνίτης: Να θυμάσαι και να φοβάσαι δύο λογισμούς. Ο ένας λέει: «Είσαι
άγιος»·και ο άλλος: «Δεν θα σωθείς». Κι οι δύο αυτοί λογισμοί προέρχονται από
τον εχθρό, και δεν έχουν αλήθεια μέσα τους. Εσύ,
όμως, να σκέφτεσαι: «Εγώ είμαι μεγάλος αμαρτωλός, αλλά ο Ελεήμων Κύριος αγαπά
πολύ τους ανθρώπους και θα συγχωρέσει και σ’
εμένα τις αμαρτίες μου».
Πίστευε
έτσι, και θα γίνει σύμφωνα με την πίστη σου: Θα σε συγχωρήσει ο Κύριος.
Όσιος
Αμφιλόχιος Μακρής: Θέλω παιδί μου, να ζεις για το Χριστό, ολόκληρος να δοθείς
σ’ αυτόν. Θέλω όταν τύχει ν’ ανοίξει κανείς την καρδιά σου τίποτε άλλο να μη
βρεί, μόνο το Χριστό…
Άγιος Ιουλιανός ο Μάρτυρας
Ο Άγιος Ιουλιανός ήταν
από τη Διοκαισάρεια της Κιλικίας. Ο πατέρας του ήταν
ειδωλολάτρης βουλευτής, αλλά η μητέρα του είχε προσχωρήσει στη χριστιανική
θρησκεία. Γι' αυτό και ανέθρεψε το γιο της Ιουλιανό σύμφωνα με τις επιταγές του
Ευαγγελίου.
Ο Ιουλιανός αγάπησε
τόσο πολύ τον εσταυρωμένο Κύριο, ώστε σε ηλικία 18 χρονών ομολόγησε με πολύ
θάρρος την πίστη του στον έπαρχο Μαρκιανό, ενώ γνώριζε ότι τον περίμεναν άγρια
βασανιστήρια. Πράγματι, μόλις το άκουσε αυτό ο έπαρχος, διέταξε και τον έδειραν
ανελέητα, και κατόπιν τον έριξαν στην πιο άθλια φυλακή. Έπειτα ο Μαρκιανός
κάλεσε τη μητέρα του Ιουλιανού να επισκεφθεί το γιο της και να τον πείσει να
αρνηθεί το Χριστό. Η χριστιανή γυναίκα, όταν συνάντησε το νεαρό σπλάχνο της, έκανε
ακριβώς το αντίθετο. Προέτρεψε τον Ιουλιανό, να μείνει στο ύψος του
χριστιανικού του φρονήματος και τον ενθάρρυνε να υπομείνει όλα τα μαρτύρια.
Έτσι και έγινε. Όταν έπαρχος ξανακάλεσε τον Ιουλιανό, αυτός με περισσότερο
θάρρος ομολόγησε μπροστά του και πάλι το Χριστό. Εξοργισμένος τότε ο έπαρχος
Μαριανός έκλεισε τον Ιουλιανό μέσα σε ένα σάκο με δηλητηριώδη φίδια και τον
έριξε στο πιο βαθύ σημείο της θάλασσας, όπου μαρτυρικά ο Ιουλιανός παρέδωσε την
ψυχή του στο Θεό.
Αποτμήματα του Ιερού
Λειψάνου του Αγίου βρίσκονται στις Μονές Παντοκράτορος και Παντελεήμονος Αγίου
Όρους. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Αγίου στις 21
Ιουνίου.
