ΠΡΙΝ ΣΟΥ ΣΤΕΙΛΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΠΟΥ ΣΗΚΩΝΕΙΣ!

Πριν σου στείλει ο Θεός τον σταυρό που σηκώνεις
τον κοίταξε με τα πάνσοφα ματιά Του,
τον εξέτασε με την θεία σοφία Του,
τον εξέλεξε με την ατελείωτη δικαιοσύνη Του,
τον θέρμανε με την γεμάτη αγάπη καρδιά Του,
τον ζύγισε καλά με τα στοργικά Του χέρια
μην τυχόν και πέσει βαρύτερος
απ’ όσο μπορείς να σηκώσεις.
Και αφού υπολόγισε το θάρρος σου…
Τον ευλόγησε και τον απέθεσε στους ώμους σου.
Τώρα μπορείς να τον σηκώσεις!
Κράτησε τον και ανέβαινε... ανέβαινε…
από τον Γολγοθά προς την Ανάσταση…

Καλή δύναμη!!!

ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΟΥ, Ο ΘΕΟΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΣΕ ΔΙΔΑΞΕΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ!

Σε κάθε περίοδο της ζωής σου, ο Θεός θέλει να σε διδάξει καινούργια πράγματα.

Η ΕΛΠΙΔΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ!

Η ελπίδα μας είναι ο Χριστός και η Παναγία μας!

ΘΕΕ ΜΟΥ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΒΟΗΘΗΣΕ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ ΠΟΝΑΝΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ!

Θεέ μου σε παρακαλώ
βοήθησε όλους όσους πονάνε αυτή τη στιγμή,
είτε σωματικά είτε ψυχικά.
Φώτισέ τους και αγκάλιασέ τους,
Να τους παρηγορήσεις και να τους δώσεις δύναμη.
Αμήν! 

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΠΛΗΓΩΝΕΤΑΙ, ΓΙΑΤΙ ΞΕΠΕΣΕ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΜΕ ΤΙΣ ΑΠΡΟΣΕΞΙΕΣ ΤΟΥ!

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Εκείνος που πληγώνεται, γιατί ξέπεσε στα μάτια των ανθρώπων με τις απροσεξίες του, και δεν πληγώνεται, γιατί πλήγωσε τον Χριστό, συνέχεια θα είναι πληγωμένος και απαρηγόρητος και θα πέφτει συνέχεια, μέχρι να αλλάξει τυπικό, να ταπεινωθεί, και τότε μόνο θα σωθεί από τα εδώ πεσίματα και από το αιώνιο που τον περιμένει.

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΝΕΤΟΣ ΚΑΙ ΜΥΑΛΩΜΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ!

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Συνετός και μυαλωμένος άνθρωπος είναι εκείνος που αντελήφθη καλώς ότι υπάρχει τέρμα της παρούσης ζωής και σπεύδει και αυτός να θέσει τέρμα εις τα σφάλματα και ελαττώματά του.

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ: Ο ΘΕΟΣ ΒΟΗΘΑΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΔΙΚΕΙ!

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Ο Θεός βοηθάει και δεν αδικεί! Βλέπει πιο πέρα και τον ενδιαφέρει, σαν καλός πατέρας, να μας έχει κοντά του στον παράδεισο. Γι' αυτό δίνει δοκιμασίες σ' αυτή τη ζωή.

ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ: Η ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΚΑΙ Η ΤΑΚΤΙΚΗ ΤΟΥ ΤΟΝ ΕΚΑΝΑΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΤΟΥ!

 Η διάκριση και η τακτική του τον έκαναν Γέροντα του Γέροντά του!

 

Ήταν κάποιος αναχωρητής που είχε πολλή διάκριση και ήθελε να μείνει στα Κελλία, αλλά για την ώρα δεν έβρισκε κελλί. Κάποιος άλλος γέροντας, όταν το έμαθε, επειδή είχε εκεί ένα παράμερο κελλί άδειο, τον παρακάλεσε να καθίσει εκεί, ώσπου να βρεθεί άλλο.
Πράγματι, ο αναχωρητής πήγε εκεί και κάθισε. Μερικοί από εκείνο το μέρος πήγαιναν σε αυτόν, μια και ήταν ξένος, και του έφερναν ό,τι μπορούσε ο καθένας, και αυτός τους δεχόταν και τους φιλοξενούσε.
 
Ο γέροντας όμως που του έδωσε το κελλί άρχισε να τον ζηλεύει και να τον κακολογεί λέγοντας:
– Εγώ έχω τόσα χρόνια εδώ με πολλή άσκηση, και κανένας δεν έρχεται σ’ εμένα, ενώ αυτός ο απατεώνας έχει λίγες μέρες, και πόσοι πηγαίνουν σε αυτόν!
Και πρόσταξε τον μαθητή του:
– Πήγαινε και πες του· Φύγε από εδώ, γιατί το χρειάζομαι το κελλί.
Ο μαθητής πήγε στον αναχωρητή και του είπε:
– Ρωτά ο αββάς μου, πώς είσαι;
Εκείνος απάντησε:
– Ας προσευχηθεί για εμένα, γιατί υποφέρω από το στομάχι
μου.
 
Γυρίζοντας στον γέροντα που τον έστειλε, είπε:
– Ο γέροντας συμφώνησε να κοιτάξει για άλλο κελλί και να φύγει.
Μετά από δυο μέρες ο γέροντας ξαναείπε στον μαθητή του:
– Πήγαινε και πες του· Αν δεν φύγεις, θα έρθω εγώ να σε βγάλω με το ξύλο.
 
Πήγε ο αδελφός και είπε πάλι στον αναχωρητή:
– Έμαθε ο αββάς μου ότι είσαι άρρωστος και λυπήθηκε και με έστειλε να σε επισκεφτώ.
Εκείνος του αποκρίθηκε:
– Πες του ότι με τις ευχές του έγινα καλά.
Γύρισε λοιπόν στον γέροντά του λέγοντας:
– Είπε ότι ως την Κυριακή, αν θέλει ο Θεός, θα φύγει.
 
Όταν έφτασε η Κυριακή και δεν έφυγε από το κελλί ο αναχωρητής, πήρε ο γέροντας ένα ραβδί και πήγε να τον δείρει και να τον διώξει.
Καθώς ξεκινούσε, του είπε ο μαθητής του:
– Ας πάω εγώ πρώτα, μην τυχόν βρίσκονται κάποιοι εκεί και σκανδαλιστούν.
Ο γέροντας τον άφησε, και πηγαίνοντας πρώτος ο αδελφός είπε στον αναχωρητή:
– Ο αββάς μου έρχεται να σε παρακαλέσει και να σε πάρει στο κελλί του.
Εκείνος, μόλις άκουσε για την αγάπη του γέροντα, βγήκε να τον προϋπαντήσει, του έβαλε μετάνοια από μακριά και του φώναξε:
– Έρχομαι εγώ στην αγιοσύνη σου, πάτερ, μην κουράζεσαι εσύ.
 
Τότε ο Θεός, βλέποντας την τακτική του νέου μοναχού, έφερε σε κατάνυξη τον αββά του, που πέταξε το ραβδί και έτρεξε να ασπαστεί τον αναχωρητή.
Τον ασπάστηκε και τον πήρε στο κελλί του, σαν να μην είχε ακούσει τίποτε από όσα αυτός είπε.
 
Εκεί ρώτησε τον μαθητή του:
– Τίποτε δεν του είπες από όσα σου είπα;
– Όχι, αποκρίθηκε.
Όταν το άκουσε ο γέροντας, χάρηκε πολύ και κατάλαβε ότι η ζήλεια του προερχόταν από τον εχθρό.
Και την ώρα εκείνη περιποιήθηκε τον γέροντα, ενώ μετά έπεσε στα πόδια του μαθητή του, λέγοντας:
– Εσύ θα είσαι γέροντάς μου, και εγώ μαθητής σου, γιατί με την τακτική σου σώθηκαν οι ψυχές και των δυο μας.
 
Από τον «Ευεργετινό», τ. Α’, σ. 347-348, των εκδόσεων το Περιβόλι της Παναγίας.

ΟΣΙΟΣ ΠΑΜΒΩ

 Όσιος Παμβώ

 

Ο Όσιος Παμβώ στάθηκε στόλισμα των ασκητών του όρους της Νιτρίας και ήταν σύγχρονος της Άγιας Μελάνης και του Αγίου Ισιδώρου.
Ο Όσιος Παμβώ ήταν μεγάλος σε όλα του. Στην ευσέβεια, στην ομιλία, στη σιωπή, στη συμβουλή, στην επιείκεια, στην αυστηρότητα, στην πείρα, στη γνώση, στη σοφία, στην απλότητα και γενικά παντού. Ανέδειξε θαυμάσιους μαθητές, όπως τον επίσκοπο Διόσκορο, τον Άμμωνα και τον Ιωάννη, τον ανεψιό του Δρακοντίου.
Ενώ ήταν πάντοτε εγκρατής και σκληραγωγημένος, είχε υγεία ακμαία και στη ζωή του δεν αρρώστησε καθόλου. Ο θάνατος του υπήρξε όχι μόνο ήσυχος και ανώδυνος, αλλά και ευχάριστος, προς τον ουράνιο Πατέρα. Τον κήδευσαν τα πνευματικά του παιδιά, δοξολογώντας τον Θεό, που τους αξίωσε να διδαχτούν από τον μεγάλο αυτό ασκητή. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Οσίου στις 18 Ιουλίου.

https://www.saint.gr

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΝΑΣ

Ἦχος πλ. α’. Τόν συνάναρχον Λόγον.
Μνηστευθεῖσα τῷ Λόγῳ Μαρίνα ἔνδοξε, τῶν ἐπιγείων τὴν σχέσιν πᾶσαν κατέλιπες, καὶ ἐνήθλησας λαμπρῶς ὡς καλλιπάρθενος· τὸν γὰρ ἀόρατον ἐχθρὸν κατεπάτησας στερρῶς ὀφθέντα σοὶ Ἀθληφόρε. Καὶ νῦν πηγάζεις τῷ κόσμῳ τῶν ἰαμάτων τὰ δωρήματα.