ΑΓΙΟΣ ΚΛΗΜΗΣ Ο ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΑΣ

Άγιος Κλήμης ο Ιερομάρτυρας, επίσκοπος Ρώμης 

Ο Άγιος Κλήμης ήταν Ρωμαίος αριστοκράτης από βασιλικό γένος, γιος του Φαύστου και της Ματθιδίας. Ο Κλήμης σπούδασε όλες τις επιστήμες της ελληνικής παιδείας, αντάμωσε τον Απόστολο Πέτρο και διδάχθηκε απ' αυτόν την αληθινή πίστη και θεογνωσία, οπότε έγινε θερμός κήρυκας του Ευαγγελίου και συνέγραψε αρκετά συγγράμματα.

Ο Κλήμης υπήρξε τρίτος επίσκοπος Ρώμης, αφού διαδέχθηκε τον Ανέγκλητο, περίπου το έτος 92 μ.Χ. Ποίμανε με υπέρμετρο ζήλο την Εκκλησία της Ρώμης, στα βαρεία εκείνα χρόνια των διωγμών. Συνελήφθη από το Δομετιανό και εξορίστηκε σε πόλη έρημο κοντά στη Χερσώνα. Εκεί, έδεσαν στο λαιμό του μια σιδερένεια άγκυρα και τον έριξαν στη θάλασσα, όπου παρέδωσε την αγία ψυχή του (101 μ.Χ).

Αξίζει, όμως, να σημειώσουμε ότι ο Κλήμης δεν υπήρξε μόνο σοφός κατά τη γραμματική μόρφωση, αλλά ανήκε σ' αυτούς που ο Θείος Παύλος ονομάζει «σοφοὺς εἰς τὸ ἀγαθόν, ἀκεραίους δὲ εἰς τὸ κακόν» (Προς Ρωμαίους, ιστ' 19). Συνετούς, δηλαδή, όταν κάνουν το καλό, και συγχρόνως αμέτοχους από κάθε κακό. 

Μέρη Κάρας του Αγίου βρίσκονται στη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου, στη Μονή Ίνκερμαν Σεβαστουπόλεως Κριμαίας και στη ρωμαιοκαθολική Βασιλική του Αγίου Πέτρου Ρώμης. Απότμημα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Πετράκη Αθηνών. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Αγίου στις 24 Νοεμβρίου.

https://www.saint.gr

ΑΓΙΟΣ ΠΕΤΡΟΣ Ο ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΑΣ

Άγιος Πέτρος ο Ιερομάρτυρας, Αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας 

Ο Άγιος Πέτρος συνδύαζε θερμότατο ζήλο και ανώτερη λαμπρή μόρφωση. Και γρήγορα κατέλαβε σπουδαία θέση στην εκκλησία της Αιγύπτου, αφού διαδέχτηκε τον αρχιεπίσκοπο Αλεξανδρείας Θεωνά.
Το έτος 306 μ.Χ. προήδρευσε σε Σύνοδο πού καταδίκασε και καθήρεσε τον επίσκοπο Λυκοπόλεως Μελέτιο. Αλλά αυτός για να εκδικηθεί τον Πέτρο τον κατάγγειλε στον αυτοκράτορα Μαξιμιανό Γαλέριο, όταν αυτός κήρυξε διωγμό κατά των χριστιανών. Τότε ο ευσεβής αρχιεπίσκοπος, έδειξε τη μεγάλη και λαμπρή διαγωγή του. Προκειμένου να συλληφθεί από τον έπαρχο Αλεξανδρείας, κάλεσε τους πιο άξιους πρεσβυτέρους της αρχιεπισκοπής του, τον Αχιλλά και τον Αλέξανδρο. Τους ανήγγειλε ότι έφτασε το τέλος του και όρισε διαδόχους του. Κατόπιν, για να μη αντιληφθεί τη σύλληψη του ο χριστιανικός λαός, που ήταν συγκεντρωμένος μπροστά στην πόρτα του, βγήκε και παραδόθηκε στους στρατιώτες από μια τρύπα, που ανοίχτηκε στο πίσω μέρος του σπιτιού του. Έπειτα τον πήγαν κρυφά στον τόπο της θανατικής εκτέλεσης, όπου τον αποκεφάλισαν τον Νοέμβριο του 311 μ.Χ. αφού ποίμανε την Εκκλησία της Αλεξάνδρειας 12 χρόνια.

Από κάποιο σύγγραμμα του «περὶ θεότητας» διασώθηκαν μερικά κομμάτια. Σώζονται επίσης Κανόνες από τη συγγραφή του «περὶ Μετανοίας», που έγραψε όταν οδηγούσε στην επιστροφή χριστιανούς, που κατά τους διωγμούς δεν μπόρεσαν να μείνουν σταθεροί στην πίστη. Επίσης η ευσεβής οξυδέρκεια του Πέτρου, είχε διακρίνει τις αιρετικές τάσεις του νεαρού τότε διακόνου Αρείου και τον αφόρισε. Αλλά ύστερα τον δέχτηκε πάλι, αφού δήλωσε μετάνοια και ζήτησε δημόσια συγνώμη.
 
Τμήματα της Κάρας του Αγίου βρίσκονται στις Μονές Διονυσίου Αγίου Όρους και Κλειστών Αττικής. Απότμημα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκεται στη Λαύρα Αγίου Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Αγίου στις 24 Νοεμβρίου.
 

https://www.saint.gr 

ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ: ΚΑΙ Η ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΩΦΕΛΙΜΗ, ΟΤΑΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΣΥΝΕΤΙΣΕΙ ΤΟΝ ΑΜΑΡΤΩΛΟ!

Μέγας Βασίλειος: Και η αρρώστια είναι ωφέλιμη, όταν πρόκειται να συνετίσει τον αμαρτωλό, αλλά και η υγεία είναι βλαβερή, όταν γίνεται αφορμή για να αμαρτήσει εκείνος που την έχει.

ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ: ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΣΗΜΕΡΑ ΔΥΣΚΟΛΕΨΑΝ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ!

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Οι άνθρωποι σήμερα δυσκόλεψαν την ζωή τους, γιατί δεν αρκούνται στα λίγα, αλλά κυνηγούν συνέχεια τα υλικά αγαθά. Όσοι όμως θέλουν να ζήσουν γνήσια πνευματική ζωή, πρώτα-πρώτα πρέπει να αρκεσθούν στα λίγα. Όταν η ζωή τους είναι απλοποιημένη, χωρίς πολλές σκοτούρες, και ελευθερωμένοι θα είναι από το κοσμικό πνεύμα, και χρόνος θα τους περισσεύη και για πνευματικά. Αλλιώς θα κουράζωνται προσπαθώντας να ακολουθήσουν την μόδα, θα χάνουν την γαλήνη τους και θα κερδίζουν το μεγάλο άγχος. 

ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΘΕΩΡΕΙ ΜΩΡΟΥΣ, ΕΞΕΛΕΞΕ Ο ΘΕΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΝΤΡΟΠΙΑΣΕΙ ΤΟΥΣ ΣΟΦΟΥΣ!

Αυτούς, τους οποίους ο κόσμος θεωρεί μωρούς, εξέλεξε ο Θεός για να καταντροπιάσει τους σοφούς. Και τα ασθενή του κόσμου εξέλεξε ο Θεός, για να καταντροπιάσει τα ισχυρά. Και τους άσημους του κόσμου στην καταγωγή, και τους περιφρονημένους εξέλεξε ο Θεός, και εκείνους που οι σοφοί και οι ισχυροί τους προσπερνούν με περιφρόνηση. Τους εξέλεξε ο Θεός, δια να καταλύσει και να αποδείξει πως είναι χωρίς καμία αξία εκείνοι, οι οποίοι από τον κόσμο θεωρούνται μεγάλοι και ισχυροί. Και αυτό, για να μη μπορεί να καυχηθεί κανείς ενώπιον του Θεού. (Α' Κορινθίους 1,27-29)

ΟΣΙΟΣ ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ ΣΑΧΑΡΩΦ: ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΒΙΑ, ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΣΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!

Γέρων Σωφρόνιος Σαχάρωφ: Οτιδήποτε γίνεται με την βία, χωρίς αγάπη και ελευθερία, αυτό δεν εισέρχεται στην αιωνιότητα του Θεού. 

ΟΣΙΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ ΤΣΑΛΙΚΗΣ: ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ Η ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ!

Όσιος Ιάκωβος Τσαλίκης: Το μυστικό είναι η Υπομονή και η Προσευχή, και όλα τα προβλήματα θα λυθούν.

ΟΣΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: ΜΗΝ ΑΠΕΛΠΙΖΕΣΑΙ. ΕΧΕΙ Ο ΘΕΟΣ!

Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης: Μην απελπίζεσαι. Έχει ο Θεός. Εκεί που απελπίζεσαι, σου στέλνει κάτι που δεν το περιμένεις… αρκεί να Τον πιστεύεις και να Τον αγαπάς. Όπως και Εκείνος μας αγαπά και φροντίζει για εμάς, όπως ο κάθε πατέρας για τα παιδιά του. Και όλοι μας είμαστε παιδιά Του Θεού. Και ό,τι καλό έχουμε, το έχουμε από Τον Θεό. Είναι δικό Του το δώρο. Δεν έχεις ακούσει στην Εκκλησία ότι: “Πάσα δόσις αγαθή και πάν δώρημα τέλειον άνωθεν εστί κατά βαίνον, εκ σου του Πατρός των φώτων;”

ΜΑΡΤΥΡΙΑ Π. ΠΑΥΛΟΥ ΤΣΟΥΚΝΙΔΑ "Ο Π. ΙΑΚΩΒΟΣ ΤΣΑΛΙΚΗ ΕΜΑΘΑ ΟΤΙ ΠΕΤΑΕΙ"!

Μαρτυρία π. Παύλου Τσουκνίδα

«Ο π. Ιάκωβος Τσαλίκης, έμαθα ότι πετάει»

 

Μαρτυρία π. Παύλου Τσουκνίδα: Τον Γέροντα Ιάκωβο Τσαλίκη τον γνώρισα από έναν Ιερομόναχο το έτος 1987, τον έκανα Πνευματικό και πήγαινα, ως λαϊκός που ήμουν τότε, με το αυτοκίνητό μου απ’ την Καρδίτσα στο μοναστήρι του Οσίου Δαυϊδ, γιατί αναπαυόμουνα πολύ με την εξομολόγηση στον μακαριστό Γέροντα.
 
~ Μια μέρα που πήγα με τον ιερομόναχο στην Ιερά Μονή να μείνουμε μερικές μέρες και να εξομολογηθούμε, καθ’ οδόν ενώ ταξιδεύαμε, πριν φθάσουμε στις Ροβιές μετά την Λίμνη Ευβοίας, ο ιερομόναχος που ήταν στην θέση του συνοδηγού, μου λέει:
«ο Ηγούμενος, ο π. Ιάκωβος, έμαθα ότι πετάει, ξέρω ένα περιστατικό και είναι αλήθεια, το άκουσα από πνευματικούς ανθρώπους, αλλά και άλλα παρόμοια απ’ τους μοναχούς της Μονής.
Κάποια ήμερα ο γέροντας Ιάκωβος πήγαινε με τα πόδια στο Μοναστήρι, στον δρόμο σταμάτησε να τον πάρει ένα ταξί που πήγαινε μια οικογένεια στο Μοναστήρι να προσκυνήσουν, είπαν στον Γέροντα και ο ταξιτζής και η οικογένεια να τον πάρουν μέχρι το Μοναστήρι και ο Γέροντας τους είπε: »πάτε εσείς, εγώ θα έρθω με τα πόδια σιγά σιγά».
Ο ταξιτζής και η οικογένεια παρεκάλεσαν πολλές φορές τον Γέροντα να τον πάρουν μέχρι την Μονή, αλλά εκείνος, παρ’ όλο που ήταν 12 περίπου χιλιόμετρα, τους είπε πάλι »πάτε εσείς, θα’ ρθώ και εγώ». Έφυγαν όλοι τους στενοχωρημένοι που δεν κατάφεραν να πείσουν τον Γέροντα Ιάκωβο να τον πάρουν μαζί τους μέχρι την Μονή.
Προς έκπληξη όλων τους, όμως, όταν φθάσανε έξω απ’ την πύλη του Μοναστηριού, ο Γέροντας τους περίμενε στην πόρτα! Ο ταξιτζής και οι προσκυνητές έμειναν άφωνοι όταν τον είδαν. Είδες σε τι μεγάλη μορφή μας φέρνει ο Κύριος, παιδί μου Παύλο, μου λέει ο ιερομόναχος, για να πάρουμε την ευχή του και να εξομολογηθούμε;»
Εγώ όμως μέσα μου είχα αμφιβολίες και δεν το πίστεψα αυτό που μου είπε ο ιερομόναχος και έλεγα από μέσα μου, »πως είναι δυνατόν να πέταξε από τόσο μακρυά; Τι; Πουλί είναι ο Γέροντας;»
Το βραδάκι μιλούσα με ένα μοναχό, τον π. Νικόδημο, και μου διαβεβαίωσε ότι είδε ο ίδιος προσωπικά, αλλά και άλλοι αδελφοί της Μονής, τον Γέροντα Ιάκωβο ένα πήχυ πάνω πάνω από το έδαφος όταν λειτουργούσε.
Πάλι εγώ με την ολιγοπιστία μου έλεγα μέσα μου »καλά, από τόσο κοντά βλέπουν οι καλόγεροι τον Γέροντα μεσ’ την εκκλησία, που δεν πατάει στο έδαφος, αλλά απ’ τις Ροβιές πως πέταξε τόσο μακρυά, μήπως τα παραλένε;»
Αυτήν όμως την απορία μου, ήρθε να λύσει το εξής γεγονός:
Μία μέρα, μετά τον εκκλησιασμό στην Μονή που ήταν λειτουργός ο Γέροντας Ιάκωβος, όταν τελείωσε την θεία Λειτουργία, μιλούσε ο Γέροντας στο προαύλιο της Μονής με τέσσερα-πέντε άτομα προσκυνητές. Εγώ καλοπροαίρετα καθόμουν εκεί δίπλα για να ακούω τι λένε, για να ωφεληθώ πνευματικά. Εκείνη τη στιγμή ένας άνδρας του λέει:
«Θυμάσαι, πάτερ Ιάκωβε, την προηγούμενη φορά που ήρθα στο Μοναστήρι με το ταξί, είπαμε να σε πάρουμε απ’ τις Ροβιές που σε βρήκαμε στον δρόμο πεζό και δεν ήρθες μαζί μας, αλλά όταν φθάσαμε στο Μοναστήρι, μας περίμενες έξω απ’ την πόρτα;»
Και εκείνος ο μακαριστός Γέροντας έβαλε την παλάμη του χεριού του στο στόμα του και του λέει:
«Σε παρακαλώ μην τα λες, μην τα λες παιδί μου, ναχωμε και λίγο ταπείνωση».
Όταν το άκουσα αυτό το γεγονός, πήγα παραπέρα και έκλαιγα για την ολιγοπιστία μου!
 
Από το βιβλίο: «Ο Γέρων Ιάκωβος (Διηγήσεις – Νουθεσίες – Μαρτυρίες)», για τον Γέροντα Ιάκωβο Τσαλίκη, το νέο Άγιο της Εκκλησίας.

ΑΓΙΟΣ ΣΩΖΟΜΕΝΟΣ Ο ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΣ

 Άγιος Σωζόμενος ο θαυματουργός

 

Ένας κώδικας από την Αγία Τριάδα Ριζοκαρπάσου αναφέρει πως ο Άγιος Σωζόμενος καταγόταν από την Καρπασία της Κύπρου, ενώ από την ακολουθία του, καθώς και από άλλες πηγές, μαθαίνουμε πως έζησε πριν από τη φράγκικη κατοχή της Κύπρου (περί το 1100 μ.Χ.). Από τους γονείς του που ήσαν άνθρωποι θεοσεβείς οδηγήθηκε από μικρός στη μελέτη και τη γνώση του λόγου του Θεού και με τον καιρό απέκτησε μια σπάνια για την εποχή του μόρφωση και γνώση.

Όταν ενηλικιώθηκε πήρε την απόφαση να φύγει κι από το σπίτι του και να τραβήξει στην ερημιά. Εκεί ελεύθερος από κάθε γήινη φροντίδα ένα μόνο θα σκεφτόταν και για ένα μόνο θα φρόντιζε: Πως να αρέσει στον Θεό. Έτσι, αφού περιπλανήθηκε αρκετά έφτασε σε μια σπηλιά που βρισκόταν στην πρόσοψη ενός κρημνού, που ήταν βραχώδης κι υψηλός. Εκεί σταμάτησε. Μπήκε μέσα, έκαμε τον σταυρό του και με φωνή που έτρεμε από συγκίνηση και φόβο άρχισε να σιγοψάλλει: «Ἡ καρδία μου πρὸς Σέ, Λόγε, ὑψωθήτω, καὶ οὐδὲν θέλξει μέ, τῶν τοῦ κόσμου τερπνῶν, πρὸς χαμαιζηλίαν». (Τρίτο αντίφωνο του Δ' ήχου). Δηλαδή, σε Σένα Χριστέ μου, σε Σένα, Λόγε, του Θεού, ας υψωθεί η καρδιά μου. Και τότε τίποτα, Κύριε, από όλα εκείνα τα μάταια και φθαρτά του κόσμου τούτου δεν θα μπορεί να την τραβήξει μακριά σου, ούτε και να την αποσπάσει από τη θεωρία σου.
Όσο περνούσε ο καιρός, η φήμη του Αγίου εξαπλωνόταν. Σε κανένα δεν αρνιόταν την αγάπη και τη βοήθεια του. Το κατάλυμα του ήταν για όλους ανοικτό. Και το θεραπευτικό χάρισμα με το οποίο τον χαρίτωσε ο Θεός, το πρόσφερε πρόθυμα σε όσους με πίστη και μετάνοια ειλικρινή κατάφευγαν στη χάρη του και του το ζητούσαν.
Και, έτσι, αφού έζησε Θεάρεστα, παρέδωσε την ψυχή του στον Κύριο. Το άγιο σκήνωμα του με ευλάβεια το πήρανε οι χριστιανοί και το 'θαψαν στο βάθος της σπηλιάς βρέχοντας το με τα δάκρυα της στοργής τους. Ο τάφος του έγινε «ἰατρεῖον νοσημάτων». Σ' αυτόν καταφεύγουν και σήμερα άρρωστοι από διάφορα μέρη για να λάβουν τη θεραπεία τους.

Η μνήμη του αγίου γιορτάζεται σε πολλά μέρη του νησιού μας στις 20 Νοεμβρίου και σ' άλλα στην 21 μαζί με την εορτή των Εισοδίων. Την ήμερα αυτή χιλιάδες προσκυνητές από διάφορα μέρη συγκεντρώνονται στη σπηλιά όπου ασκήτευσε. Στον άγιο Σωζόμενο Ποταμιάς ή στο Ριζοκάρπασο (20 Νοεμβρίου) μα και στους ναούς που είναι αφιερωμένοι στ' όνομα του, για να τον τιμήσουν και να δοξάσουν τον Παντοδύναμο Θεό για τους αγίους Του. Έτσι τα θαύματα του όσιου συνεχίζονται. Κι οι πιστοί πού μ' ευλάβεια προστρέχουν στη χάρη του με κατάνυξη ψυχής του ψάλλουν κάθε φορά.
 
https://www.saint.gr