ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΩΝ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ: "ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗΣ"

Πολλοί αναζητούν, ως απαραίτητο εξομολογητή (και πνευματικό) με ανώτερο επίπεδο πνευματικής ζωής και μη βρίσκοντάς τον, χάνουν το θάρρος τους και γι' αυτό δεν προσέρχονται στην εξομολόγηση. Αυτό είναι μεγάλο αμάρτημα! Πρέπει να πιστεύουμε στο ίδιο το Μυστήριο της Εξομολογήσεως, στη δύναμή του και όχι στον εκτελούντα το Μυστήριο. Απαραίτητο είναι μόνο ο ιερέας να είναι Ορθόδοξος και νόμιμος. Είναι αδιαμφισβήτητο, ότι τα ατομικά προσόντα του ιερέα σημαίνουν πολλά, πρέπει όμως να πιστεύουμε και να ξέρουμε, ότι ο Κύριος ο Οποίος δρα δια της ευλογίας Του σε κάθε Μυστήριο, δρα δια της παντοδυναμίας Του, ανεξαρτήτως αυτών των προσόντων. 

+Όσιος Νίκων της Όπτινα

ΣΥΝΑΞΗ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΤΟΥ ΑΚΑΘΙΣΤΟΥ ΥΜΝΟΥ

12 Ιανουαρίου Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου του Ακαθίστου. 

Η ιερά εικόνα της Θεοτόκου του Ακαθίστου Ύμνου φυλάσσεται στο Καθολικό της ιεράς μονής Διονυσίου του Αγίου Όρους. Το έτος 1837 μ.Χ., κατά την διάρκεια πυρκαγιάς, οι μοναχοί έψαλλαν τον Ακάθιστο Ύμνο και η εικόνα παρέμεινε άθικτη. 

Ήταν ένα γεροντάκι που μόλις άκουγε τ’ όνομα της Παναγίας έκλαιγε σαν μικρό παιδί. Ήταν ένας Καυσοκαλυβίτης που όποτε γύριζε πλευρό τη νύχτα έψελνε το «Άξιον εστί». Ήταν ένας Γρηγοριάτης ηγούμενος πού ΄χε «φάει» την εικόνα Της από τους πολλούς ασπασμούς. Ήταν ένας Νεοσκητιώτης που παρακαλούσε όποιον έβλεπε να μιλήσει, να γράψει, να εκδώσει, ό,τι υπήρχε για την Παναγία. Ήταν ένας μακαρίτης Ιβηρίτης που έπασχε από αγάπη προς την Πορταΐτισσα. Ένας Φιλοθεΐτης έλεγε: «Έχομεν βεβαίας τας ελπίδας εις την Γλυκοφιλούσαν»

Παναγία• η μάνα των Αγιορειτών.

Η Παναγία. Πάνω απ’ όλες τις Αγίες. Μητέρα Θεού και ανθρώπων. Η καλύτερη παραμυθία. Η πιο σίγουρη πρέσβειρα των πιστών. Η πιο ταπεινή, η πιο καλή, η πιο σεμνή, η πιο υπάκουη, η πιο υπομονετική, η σιωπηλή, η γενναία, η πρώτη, η βασίλισσα, η Κυρία, η Έφορος, η Οικονόμισσα, η φωτοφόρος νεφέλη και μανναδόχος στάμνα.

Χαρά να την αντικρύσεις. Ευχαρίστηση να την επικαλείσαι. Ευλογία να σ’ επισκέπτεται. Ελπίδα βέβαιη να την παρακαλάς. Βοήθεια μεγάλη η σκέπη της.

Πού να βρεις τα ωραία λόγια να την εγκωμιάσεις; Πόσο φτωχή είναι η γλώσσα για τα μεγάλα ονόματα; Πόσο έχει φθαρεί η γλώσσα από την κατάχρηση. Έτσι σιωπάς και τα λες όλα. Όπως σιωπηλή ακολουθούσε παντού τον αγαπητό Υιό Της. Μέχρι Σταυρού.

Αθωνίτισσα Θεοτόκε, το ακοίμητο κανδήλι, το αγνό κερί, οι Χαιρετισμοί, η Παράκληση, το Θεοτοκάριο, τα Θεοτόκια δεν σου αρκούν. Μήτε γονυκλισίες και τάματα και προσφορές και κομποσχοίνια. Την καθαρότητα της καρδίας ζητάς για νάλθει ο Υιός σου να κατοικήσει και να φέρει Θεοτόκες και Θεοφόρες ώρες αγίας θεοψίας και φωτοχυσίας…

Μητέρα του Θεού, μητέρα των ανθρώπων, μητέρα του πόνου, μητέρα της αγωνίας, μητέρα των θλιβομένων, σύντροφε των μονομάχων του Θεού, των καλογέρων.

Όπως και να το κάνουμε είναι ανώτερες ψυχές οι Αγιορείτες, αφού επέλεξαν ν’ αφοσιωθούν μόνιμα στην Αθωνίτισσα Θεοτόκο.

Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς• του Άξιον εστί του πάνσεπτου ναού του Πρωτάτου της πρωτεύουσας των Καρυών, της Κουκουζέλισσας της Μεγίστης Λαύρας, της Βατοπεδινής Εσφαγμένης, της Πορταΐτισσας των Ιβήρων, της Τριχερούσης του Χιλιανδαρίου, του Ακαθίστου της Διονυσίου, της Φοβεράς Προστασίας του Κουτλουμουσίου, της Γερόντισσας του Παντοκράτορος, της Γοργοϋπηκόου της Δοχειαρίου, της Μυροβλύτισσας του Αγίου Παύλου, της Οδηγήτριας του Ξενοφώντος και τόσες άλλες, σ’ εκκλησίες και παρεκκλήσια, κελλιά και καλύβια… 

*Από το βιβλίο «Αθωνικό απόδειπνο» του Μοναχού Μωϋσέως Αγιορείτου

ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΗΣ ΒΥΡΙΤΣΑ

Από τον στάρετς Σεραφείµ της Βύριτσα, στη Ρωσία (1866-1949):
 
Προειδοποιούσε τα πνευµατικά του παιδιά ότι:
«Θα έλθει εποχή, όταν όχι οι διωγµοί, αλλά τα χρήµατα, οι ανέσεις και οι απολαύσεις θα διώξουν τους ανθρώπους από τον Θεό και τότε θα χαθούν περισσότερες ψυχές απ’ ότι στους καιρούς του ανοικτού πολέµου κατά του Θεού. Από τη µια θα ξαναστήνουν σταυρούς και θα επιχρυσώνουν τους τρούλους και από την άλλη παντού θα βασιλεύει το ψεύδος και το κακό. Η πραγµατική Εκκλησία θα διώκεται πάντα και οι άνθρωποι θα σωθούν µόνο µέσα από τις θλίψεις και τις αρρώστιες.
Οι διωγµοί θα είναι ύπουλοι και απρόβλεπτοι. Θα είναι πολύ φοβερό να ζει κανείς τότε… Λυπάµαι αυτούς που θα ζουν τότε. Εάν ο ρωσικός λαός δεν µετανοήσει, µπορεί να έλθει εποχή όπου ο αδελφός θα σηκώσει το χέρι κατά του αδελφού του».

Έλεγε επίσης ο στάρετς:
«Πολλές χώρες θα προσβάλουν τη Ρωσία, αλλά αυτή θα αντέξει, αν και θα χάσει ένα µεγάλο µέρος του εδάφους της. Ο πόλεµος που µνηµονεύθηκε από τους Προφήτες και το Άγιο Ευαγγέλιο, θα προκαλέσει την ένωση του ανθρωπίνου γένους. Οι λαοί του κόσµου θα αντιληφθούν ότι κινούνται προς ένα αδιέξοδο καταστροφής κάθε ζωής, και θα εκλέξουν τελικά µία κοινή (Παγκόσµια) Κυβέρνηση. Αυτό θα είναι ο προάγγελος της ενθρόνισης του Αντιχρίστου. Κατόπιν θα αρχίσει η καταδίωξη των Χριστιανών παντού. Οι άνθρωποι θα φεύγουν προς τη Ρωσία σε τεράστια νούµερα, και όλοι πρέπει να πηγαίνουν µαζί µε τον πρώτο, διότι πολλοί που θα µένουν θα χάνονται».
 
«Θα έλθει καιρός πού ή Εκκλησία θά αναγεννηθεί και σ’ αυτή την αναγέννηση θά παίξει πολύ σηµαντικό ρόλο η νεολαία… Θα έλθει η εποχή πού η διαφθορά και η ακολασία των νέων θα φτάσει στο έπακρο. Ελάχιστοι νέοι θα παραµείνουν αγνοί και παρθένοι. Θα βλέπουν την ατιµωρησία τους και θα νοµίζουν ότι όλα επιτρέπονται, ότι όλες οι αµαρτωλές επιθυµίες τους θα πρέπει να ικανοποιούνται. Όµως o Θεός δεν θ’ αφήσει. Θα τους καλέσει ό Θεός και θα τους δώσει ευκαιρίες να καταλάβουν ότι δεν είναι δυνατό να συνεχίσουν µια τέτοια ζωή. Με διάφορους τρόπους θα βρουν το δρόµο προς τον Θεό. Πολλοί θα θέλγονται από την ασκητική ζωή. Οι πρώην αµαρτωλοί και πότες (µέθυσοι) θα γεµίζουν τις εκκλησίες και θα διψούν για πνευµατική ζωή. Πολλοί θα γίνουν µοναχοί. Τότε θ’ ανοίγουν τα Mοναστήρια και οι εκκλησίες και θα γεµίζουν από πιστούς.
Πολλοί νέοι θα πηγαίνουν προσκύνηµα στους Αγίους Τόπους. Θα είναι ωραία εκείνη η εποχή! Το ότι οι νέοι αµαρτάνουν σήµερα τόσο πολύ, αυτό θα τους οδηγήσει σε βαθύτερη µετάνοια. Σαν το κερί που όταν πάει να σβήσει λάµπει δυνατά και πετάει σπίθες και µε τη λάµψη του φωτίζει το σκοτάδι γύρω του, έτσι θα είναι και η ζωή της Εκκλησίας στην εσχάτη εποχή. Και η εποχή αυτή είναι κοντά».

ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ

Π. ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΖΕΡΒΑΚΟΣ: ΑΙ ΕΡΧΟΜΕΝΑΙ ΠΛΗΓΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΒΑΡΥΤΕΡΑΙ ΤΩΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΝ!

π. Φιλόθεος Ζερβάκος: Αι ερχόμεναι πληγαί

θα είναι βαρύτεραι των προηγουμένων»

 

…O άνθρωπος αγαπητοί αδελφοί συνίσταται εκ σώματος και ψυχής. το μεν σώμα είναι υλικόν και φθαρτόν, η δε ψυχή άϋλος και αθάνατος.
 
Καθώς το σώμα έχει ανάγκην υλικής τροφής και άνευ τροφής δεν δύναται να ζήσει, αποθνήσκει, τοιουτοτρόπως και η ψυχή έχει ανάγκην τροφής άνευ της οποίας αδύνατον να ζήσει. Τροφή της ψυχής είναι ο λόγος του Θεού δια του οποίου, λέγει ο θείος Γρηγόριος, αι ψυχαί τρέφονται.
Ο λόγος του Θεού είναι διττός, γραπτός και προφορικός. προφορικός είναι ο υπό των ιεροκηρύκων κηρυττόμενος, γραπτός δε εκείνος τον οποίον αναγινώσκωμεν εις τας Γραφάς. Όταν ο λόγος του Θεού κηρύττετε συνεχώς και καταλλήλως οι δε άνθρωποι ακούοντες τον λόγον του Θεού φυλάττουν αυτόν τότε εκείνοι ζουν πνευματικώς, εις τους ανθρώπους εκείνους βασιλεύει η αγάπη, η ειρήνη, η ομόνοια, η φιλαδελφία, η αγαθοεργία και αι λοιπαί αρεταί. Εις τους ανθρώπους εκείνους βασιλεύει η ευτυχία, η χαρά, η ευδαιμονία.
Όταν ο λόγος του Θεού δεν κηρύττετε ή κηρύττετε και οι άνθρωποι δεν φυλάττουν αυτόν, οι άνθρωποι εκείνοι είναι νεκροί. ζουν μόνο σωματικώς. Εις τους ανθρώπους εκείνους βασιλεύει η υπερηφάνεια, η αλαζονεία, ο φθόνος, η μνησικακία, η διαφθορά, η παραλυσία, η δυστυχία, αι θλίψεις, αι συμφοραί.
 
Ανοίξατε τους οφθαλμούς υμών και ίδετε το δυστυχισμένον έθνος μας πόσα κακά υποφέρει, διότι δεν ακούει τον λόγον του Θεού, δεν μελετά τον νόμον Του. Παντού όπου και αν στραφεί κανείς δεν ακούει τίποτε άλλο παρά βλασφημίας και ύβρεις κατά του Θεού, της θρησκείας, του κλήρου. κατακρίσεις, καταλαλιάς, βωμολοχίας, αισχρολογίας, παντού βλέπει κανείς θεάματα άσεμνα, βλέπει κανείς γυναίκας με ασέμνους αμφιέσεις, ημιγύμνους, κουρευμένας, τελείως ξετσιπωμένας. Βλέπει κανείς ότι δια το πληθυνθήναι την ανομίαν εψύγη η αγάπη.
Σήμερον υπέρ άλλοτε ποτέ επλεόνασε και υπερεπερίσσευσεν η αμαρτία. πάντες και λαός και κλήρος εξέκλιναν άμα ηχρειώθησαν, και μας αναμένει η δικαία οργή του Θεού η οποία έρχεται συνήθως επί τους υιούς της απειθείας. Φιλάνθρωπος ων ο Δεσπότης και Θεός ημών δεν μας αποδίδει κατά τα έργα μας. ου κατά τας ανομίας ημών εποίησεν ημίν, ουδέ κατά τας αμαρτίας ημών ανταπέδωκεν ημίν. Ως Φιλάνθρωπος Πατήρ μας παιδεύει προς σωφρονισμόν.
Ως ποτέ εις τον Φαραώ δια να τον φέρει εις μετάνοιαν το έστειλε 10 πληγάς, τοιουτοτρόπως και εις ημάς στέλλει πληγάς δια να μας φέρει εις μετάνοιαν και συναίσθησιν.
Πρώτη πληγή ήτο ο πόλεμος ο οποίος άφησε πολλές μητέρες χωρίς τέκνα και γυναίκας χωρίς άνδρας, δεν μετανοήσαμεν.
Δευτέρα πληγή ο λοιμός, η ασθένεια, η γρίπη η οποία πολλάς μυριάδας εθέρισεν, και πάλιν δεν μετανοήσαμεν.
Τρίτη πληγή είναι η πείνα. παρεχώρησεν ο Θεός να φάγουν ξυλοκέρατα, τροφήν των χοίρων, επειδή και των χοίρων τα έργα εποίουν.
Τετάρτη πληγή η καταισχύνη του ελληνικού στρατού και η καταστροφή της Μ. Ασίας. δεν μετανοήσαμεν.
Πέμπτη πληγή, εσήκωσεν ο Θεός την ειρήνην από το έθνος μας και δια τούτο ως λυσσαλέα θηρία ο ένας εφορμά κατά του άλλου, και η ανομία και κακοπραγία περιτρέπει και ανατρέπει θρόνους δυναστών, αλλά δεν μετανοούμεν, χειρότεροι γινόμεθα. Ουαί έθνος αμαρτωλών και λαός πλήρες αιμάτων.
Αι ερχόμεναι πληγαί θα είναι βαρύτεραι των προηγουμένων. Εάν θελήσωμεν να αποφύγωμεν και την πρόσκαιρον και την αιώνιον καταδίκην, θα την αποφύγωμεν, όταν μελετώμεν τας Αγ. Γραφάς. Θέλεις χριστιανέ να σώσεις την ψυχή σου; Μελέτα την Αγίαν Γραφήν, το Ιερόν Ευαγγέλιον, εκεί θα μάθεις να αγαπήσεις τον Θεόν, να αναπήσεις τον πλησίον σου κλπ.
 
ΠΗΓΗ: «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑ». ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ-ΙΟΥΝΙΟΣ 1988, αριθ. 27-28, σελ. 120 κ.ε.

Π. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ: "ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΜΕΡΕΣ ΕΡΧΟΝΤΑΙ..."

«Δεν ξέρω τι μέρες έρχονται. Επιμένω πάρα πολύ. Μην νομίσετε ότι θα διακοπεί η λατρεία του Θεού. Όπως συνέβη στην Κωνσταντινούπολη κάποτε, όταν οι αρειανοί κατέλαβαν όλους τους ναούς, και δεν είχε μείνει παρά μόνο ένας ναΐσκος. Αυτός της Αγίας Αναστασίας... 

Τότε ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, εκφώνησε εκείνον τον περίφημο θεολογικό λόγο (Λόγος λγ’, "Προς Αρειανούς, και εις εαυτόν", παράγραφος ιε') περί θεότητος του Ιησού Χριστού, και είπε την περίφημη εκείνη φράση: «Ἔχουσιν οὗτοι τούς οἴκους, ἡμεῖς τόν ἔνοικον.»

«Ἔχουσιν οὗτοι τοὺς οἴκους, ἡμεῖς τὸν ἔνοικον· 
οὗτοι τοὺς ναοὺς, ἡμεῖς τὸν Θεόν· 
καὶ τὸ ναοί γενέσθαι Θεοῦ ζῶντος καὶ ζῶντες, ἱερεῖα ἔμψυχα, ὁλοκαυτώματα λογικὰ, θύματα τέλεια, θεοί διὰ Τρίαδος προσκυνουμένης. 
Οὗτοι δήμους, ἡμεῖς ἀγγέλους·
οὗτοι θράσος, πίστιν ἡμεῖς·
οὗτοι τὸ ἀπειλεῖν, ἡμεῖς τὸ προσεύχεσθαι·
οὗτοι τὸ βάλλειν, ἡμεῖς τὸ φέρειν·
οὗτοι χρυσὸν καὶ ἄργυρον,
ἡμεῖς λόγον κεκαθαρμένον»... 

Είδατε; Είναι το πνεύμα του αγίου πρωτομάρτυρος Στεφάνου. Είναι το πνεύμα του αγίου αποστόλου Παύλου. Είναι το πνεύμα της Αγίας Γραφής. Και της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης. Τους πήραν τους ναούς, αλλά αυτά όλα είναι σχήματα του παρόντος αιώνος. Πήραν τους ναούς, εμείς όμως έχομε αυτόν που κατοικεί στον ναό, και κατοικεί μέσα μας. Αυτοί πήρανε… πήρανε… τα ντουβάρια. Τίποτε άλλο. Βλέπετε, λοιπόν;...

Εμείς οι Έλληνες θεωρήσαμε μεγάλη συμφορά όταν χάσαμε την Αγία Σοφία. Ιδού. Ώδε η Αγία Σοφία. Δεν έχουμε βέβαια εκείνον τον ναόν. Ποιος δεν θα ήθελε να τον έχει!...

Τι θα λέγαμε όμως; Ότι θα στερηθούμε την Θεία Λειτουργία, επειδή χάσαμε τον ναό της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη;... Κι αν δεν είναι ο ναός αυτός, θα είναι μια παράγκα. Κι αν δεν είναι μία παράγκα, θα είναι μια κατακόμβη, ένα δωμάτιο... Και αν δεν υπάρχει ούτε αυτό: Το δάσος!... Η νύχτα, που θα σκεπάζει με τα πέπλα της, για να μη φαίνονται εκείνοι που λατρεύουν τον Θεό... Δεν μας εμποδίζει τίποτα να λατρεύουμε τον Θεό!

Επιμένω πάρα πολύ στο σημείο αυτό. Δεν ξέρω τι μέρες έρχονται. Επιμένω πάρα πολύ... Μη νομίσετε ότι θα διακοπεί η λατρεία του Θεού. Μη νομίσετε ότι θα διακοπεί ο λόγος του Θεού. O εμφανής θα διακοπεί, αναμφισβήτητα, αλλά ο κρυφός δεν θα διακοπεί ποτέ. Μη νομίσετε, πως θα διακοπεί η πίστη μας, μην το νομίσετε ποτέ αυτό! Ποτέ, ποτέ... Γιατί ο λόγος του Θεού είναι ριζωμένος μέσα στις ανθρώπινες καρδιές, και ό,τι κι αν επικρατεί, ο λόγος του Θεού πάντοτε καρποφορεί»... 

Απομαγνητοφώνηση σε ομιλία του πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου

«Ἔχουσιν οὗτοι τοὺς οἴκους, ἡμεῖς τὸν ἔνοικον». Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος

Πηγή: Τάς Θύρας 

«Τὰ πρόβατα τὰ ἐμὰ τῆς φωνῆς μου ἀκούει, ἧς ἤκουσα παρὰ τῶν θείων λογίων, ἣν ἐδιδάχθην παρὰ τῶν ἁγίων Πατέρων, ἣν ἐδίδαξα κατὰ πάντα καιρὸν ὁμοίως, οὐ συμμορφούμενος τοῖς καιροῖς, καὶ διδάσκων οὐ παύσομαι, μεθ' ἧς ἐγεννήθην, καὶ ᾗ συναπέρχομαι»...

(Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος Λόγος λγ’. Προς Αρειανούς, και εις εαυτόν. Παράγραφος ΙΕ')

ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ ΑΡΙΖΟΝΑΣ: ΔΙΑΙΣΘΑΝΟΜΑΣΤΕ ΟΤΙ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ!

Γέρων Εφραίμ Αριζόνας: Διαισθανόμαστε

ότι θα γίνουν καταστροφικά πράγματα

 

Συνομιλήτρια: Γέροντα, ο κόσμος, εμείς, είμαστε σε μια δύσκολη θέση με όλα αυτά που γίνονται και ακούμε. Υπάρχει φόβος;
 
Γέροντας Εφραίμ: Ναι, διαισθανόμαστε ότι θα γίνουν καταστροφικά πράγματα και γίνονται καθημερινά, Γι’ αυτό τρέχουμε στα μοναστήρια και στις εκκλησίες, αλλά δεν πρέπει να έχουμε φόβο. Για σκεφτείτε, αν ένα τάγμα αγγέλων έγιναν δαίμονες και κάνουν τόση ζημιά, τι βοήθεια μας προσφέρουν τα εννέα τάγματα των αγγέλων. Μια φορά είδα τον Χριστό στο θρόνο του και δίπλα την Παναγία μας και τα τάγματα των αγγέλων και των αγίων. Περιμένανε το νεύμα του Χριστού μας για να βοηθήσουν την ανθρωπότητα στη νέα κατάσταση. Όταν γεμίζουμε συνεχώς την καρδιά μας με τον Χριστό καθημερινά δυναμώνει η πίστη μας και όλα τα αντιμετωπίζουμε. Η Παναγία μας, παρακαλεί για μας και δέεται συνεχώς, να έχουμε δύναμη και αισιοδοξία.
 
Συνομιλήτρια: Γέροντα σ’ αυτή την ηλικία που είστε, μπορείτε να προσεύχεσθε όπως πρώτα, ή διαφορετικά;
 
Γέροντας Εφραίμ: Προσεύχομαι καλύτερα από πρώτα. Βέβαια δεν έχω την ένταση της προσευχής του Γέροντα Ιωσήφ, του Ησυχαστή, αλλά έχω δυνατή προσευχή και αυτό παρηγορεί την ψυχούλα μου, τόσα που πέρασα και περνώ.
 
Συνομιλήτρια: Πολλές φορές τα άγια λείψανα ευωδιάζουν.
 
Γέροντας Εφραίμ: Είναι σαν να λένε είμαστε συγγενείς.
 
http://apantaortodoxias.blogspot.com

Η ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΩΥΣΗ ΤΟΥ ΑΙΘΙΟΠΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΟΝΑΧΟΥΣ ΤΩΝ ΕΣΧΑΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ

Μεταξύ των άλλων είχε πει για τους μοναχούς των έσχατων καιρών:
«Οι μοναχοί θα περπατούν ανάμεσα στους θορύβους και στις ταραχές, εσκοτισμένοι, ανωφελείς και ράθυμοι, μη επιμελούμενοι την αρετή, υποδουλωμένοι στα πάθη της αμαρτίας και θα συναναστρέφονται μέσα στις πόλεις χωρίς φόβο θεού, με λαιμαργία και οινοποσία…
Στις μέρες εκείνες θα βασιλεύει το μίσος και η διχόνοια στα κοινόβια μοναστήρια. Θα χειροτονούνται ηγούμενοι και ποιμένες των μοναχών, άνθρωποι αδόκιμοι, μη διακρίνοντες την δεξιάν οδό από την αριστερά και πολλοί μοναχοί θα απορρίψουν το σχήμα για να παντρευτούν».

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ Ο ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΑΣ

Άγιος Νικηφόρος Νεομάρτυρας εκ Κρήτης

 

Ο Άγιος Νεομάρτυς Νικηφόρος καταγόταν από την κωμόπολη Κριτσά Μεραμβέλλου Κρήτης και ο πατέρας του ονομαζόταν Τζανής.
Νυμφεύθηκε με μια Μωαμεθανή, που την έλεγαν Φετμά και απέκτησε δύο υιούς. Όμως ο Νικηφόρος αλλαξοπίστησε και έγινε Μουσουλμάνος λαβών το όνομα Ιμπραχίμ. Αλλά με την πρόνοια του Θεού ήλθε στον εαυτό του και μετανόησε για το ολίσθημά του. Από τότε ζούσε την Χριστιανική πίστη και ζωή.
Η γυναίκα του, βλέποντας αυτή την μεταστροφή του, τον κατήγγειλε στις αρχές. Τότε ο Νικηφόρος συνελήφθη και οδηγήθηκε ενώπιον του βαλή της Κρήτης, στο Χάνδακα (Ηράκλειο), του Μουσταφά Πασά. Η υπόθεση παραπέμφθηκε στο Ιεροδικείο, ενώπιον του οποίου ο Μάρτυρας ομολόγησε με γενναιότητα την πίστη του στον Χριστό. Η απόφαση ήταν καταδικαστική.
Ο Νεομάρτυς Νικηφόρος απαγχονίστηκε το έτος 1832 μ.Χ., σε ηλικία 30 ετών και έλαβε τον αμαράντινο στέφανο της δόξας. Η Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του Αγίου στις 11 Ιανουαρίου.
 
https://www.saint.gr

ΟΣΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΗΣ: "ΠΩΣ ΘΑ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΘΕ "

Δεν θα λέγεις: "Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με...!". Θα λέγεις: "Κύριε Ιησού Χριστέ Ελέησον μας...!" για να φωτισθούμε όλοι, διότι όλοι έχουμε ανάγκη. 

Και να το φωνάζεις  μωρέ και να το λέγεις ότι ο Χριστός είναι το παν! Ο Χριστός θα τακτοποιήσει τα πάντα! 

Πολλές φορές έχουν ξεκινήσει, επειδή θέλουν να ρίξουν την Ορθοδοξία και την Ελλάδα, αλλά ο Χριστός μας δεν τους αφήνει και δεν θα τους αφήσει. Μόνο η ελπίδα μας να μη χαθεί και να λέγεις στους ανθρώπους ότι ο Χριστός είναι το παν! Όλα τα καλά είναι στο Χριστό.

Να ελπίζουμε, να ελπίζουμε, να ελπίζουμε...! Ο Χριστός είναι για όλους. Μας αγαπά όλους. Σταυρώθηκε για όλους μας και δεν θα μας αφήσει ότι και αν γίνει. 

Τοοοοόση μεγάλη είναι η αγάπη Του! Γι' αυτό είναι πάντοτε δίπλα μας, είναι στον καθένα μας..., για να βρει ευκαιρία να μας αρπάξει, να μας σώσει...!"

Άγιος Πορφύριος 

Από βιβλίο Ο Όσιος Πορφύριος Ο Προφήτης Μαρτυρίες Σελ 37-38.(Αγιοπαυλίτικο Ιερό Κελί Αγίων Θεοδώρων).

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ ΑΡΙΖΟΝΑΣ: "ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ"

«Το όλο ζήτημα είναι, να μας ''ανοίξει'' ο Χριστός τον νου. Αλλά για να τον ανοίξει, χρειάζεται να Του δώσουμε το κλειδί. Και το κλειδί δεν είναι άλλο, παρά ο εαυτός μας. Να δώσουμε στο Χριστό τον εαυτόν μας και τα θελήματά μας, για να τα επεξεργαστεί Αυτός, κατά τον δικό του τρόπο. Εάν όμως κρατήσουμε το δικό μας θέλημα, κλειδί στα χέρια του Χριστού δεν δίνουμε και δεν θα μπορέσουμε να πετύχουμε τίποτα το σπουδαίο...!».

Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας